장음표시 사용
101쪽
' Απόλλανι, και οὐχι σοι, ἔτι πείσας με φονεῖσαι τὴν μητέρα ου βοηθεῖ τουτο γὰρ σημαίνει το ε πάρας, αναπτερώσας και πείσας εις ἔργονανοσιώτατον. B. I. εἶπε , ρ ῶς δεῖ εκδικητην του πατρίου φίνου γενέσθαι με. I. 286. ἄστις μ επάρας ἀναπτερύσας και διατείνας εις ἔργον 5ανοσιώτατον. M. διεγείρας. Gr. παρακινησας, ἴψώσας, κατα- πείσας. Gu. ἀναπει σας. m. 59. ἔργον αγοσιώτατον ζ ἀπειρηκως πη νόσω ο πριν ευσεβὸς ωετο νυν ανόσιον καλεῖ. A. D. C. M.
287. τοῖς δ' ἔργοισιν ου : βοηθει. Fl. Io. ώς -οσχομένου του θεοῖ βοηθησειν. A.C. M. H. IO. ουκ ηυφρανε δηλονότι. Gu. Ioa 88. οἶμαι δέ: οἰμαι τον εμον πατέρα, Γ εξιστορουν καιηρώτων κατὰ πρόσωπον εἰ πρέπει κτεῖναι την μητέρα, πολλὰς λιτὰς διὰ της εκτάσεως των χειρῶν ποίησαι αυτὸν, τουδε του γενείου δηλονότι άψάμενον, μήποτε ωσαι ξίφος εις σφαγην της τεκούσης, επει οἴτε ἐκεινος ἔμελλεν ἀναβιωναι και πάλιν ζησαι, ἐγω ό τλημων 15εμελλον κατὰ κοινου) τοιάδε κακὰ εκπληρωσειν καὶ ὐπομενεῖν. I.
εἰ νυν τον ημέτερον πατερα κατ' ἴψιν εξιστορουν και εδει ἶνα κτείνω την μητέρα εις ἀναζώωσιν αυτου και απαλλαγην των εμων κακων,
πολλὰς λιτὰς παρέσχε μοι αν, ῖνα ταυτην, εὶν μη εκεινος ἔμελλε ζην,
μη κτείνω. C. κατὰ πρόσωπον. Gr. ενωπιον προς πρόσωπον. Gu. et o
289. εξιστορουν : ηρώτων, ἐξηταζον. B. M.
νιν ζ το νιν επι των τριων γενων λαμβάνεται, αυτόν, αυτην, αυτ A. B. C. M. Tο νιν προς το εκτεῖναι συναπτε εἰς την συνταξιν, προς-το ἱστο-
ρουν τὸ πατέρα. Gu. 2529 I. μη ποτε τεκούσης : μηδέποτε επι τη σφαγη της μητρὸς ωθησαι τὸ ξίφος. A. B. M.
29 -3OO. και πνοῦ περιφραστικῶς, ω αδελφη, ανακάλυπτε σαυτην δηλονότι, πουν ἀνακαλυπτου, ἄπελθέ τε και ἀπόστηθι εκ
102쪽
των δακρύων, ἡ τοι μη δάκρυε, και εἰ λιαν διακείμεθα ἀθλίως. οτανδε ἴδης τἀμα, ἡτοι εμὲ λειποθυμήσαντα, τουτέστι μανέντα, συ τὸ δεινον εμου και το διαφθαρὲν των φρενων, ἡτοι την διαφθοράν, ἔπεχε και κωλυε, παραμυθοῖ τε. ἄταν δε στεκης σν, πρέπει παρόντας ἡ μας 5 νουθετεῖν σε τα προσφιλῆ' αἱ ἐπικουρίαι δε αιται καλαί εἰσι τοῖς φίλοις. I. και νυν ἀνακάλυπτε ζ τὴν Θιν δηλονότι ' ε σκεπαστο γὰρ υπὲρ του μὴ λυπεῖν τον ἀδελφὸν δακρύοις. 'Aλλως. σεαυτὴν αποκάλυπτε ' εκλαιε γὰρ ρο κρῶτα θεῖσ' εσω πέπλων. B.M. I. ἀπὸ Ι Ο τούτου καὶ ἀνακαλυπτήρια, τὰ διδόμενα δωρα τοῖς νεονύμφοις ἴταν πρωτον ἀνακαλύπτωντα τοῖς ἀνδράσι καὶ τοῖς συγγενέσιν ψω-
295. ἄπελθε: ἀντὶ του παῖσαι των δακρύων. B. Fl. IO. εἰς τομη κλαίειν μετάβηθι. Gii. 13 298. ἴσχαινε: λέπτυνε' παρὰ τὸ ἰσχνω ἰσχναίω παράγωγον, ἄθεν καὶ ἰσχάς. γράφεται και ἴσχανε, ἀντι του ἔπεχε, πράλε, κούφιζε. B.M. l. 299. Uni σε νουθετεῖν φίλα : νουθετεῖν σε τὰ φίλα καὶ παραμυθεῖσθαί σε, τα φίλα και προσηνη λεγοντα. λείπει Ουν το λεγοντα,αο τα φίλα λεγοντα. B. C. M. παραμυθεῖσθαι. Gr. παραινεῖν. Gt . φίλα αυτοῦ του φίλως, η ω φίλη. m. a I. τα προσψιλη. Gr.3CO. αιδε: αυται αι παρ αλληλων προς ἀλληλους εγκαίρως
τουτο γὰρ επὶ τὸ μη λυπεῖν τι, ἀδελφον
τοῖς δακρυοις επομι, ε αυτην καλυπτουσα.
εκλαιε γὰρ κρατα I. In A. est Dκ παστο γὰρ ἐπι τν μη λυπεῖν τι, ἀδελ-
103쪽
δος ἴπνω τὸ ἄ-νον βλέφαρον, ἀντιστρόφως, αντι του εκταθεῖσα δος νον τω ἀύπνω βλεφάρω,ὶ και τροφην λάβε, λουτρά τε βάλλε ἐπιτω σωματι, τουτέστι νίψαι' εἰ γὰρ ἀφήσεις εμε, ἡ εν τη προσεδρεία και τη προσμογη κτήση τινὰ νόσον, ἐφθάρμεθα ' σε γὰρ
μόνην εχω βοηθὸν, των αλλων, ως ὀρας, ων μεμονωμένος και εστερη- 5 μένος. I. 3ΟΣ. -vae : πρωθύστερον. Fl. 6. 9. 56. 59. 76. βλέφαρον:το ἔμμα. Gu. εκταθεῖσα : προς την κλίνην ἀνακλιθεῖσα. Gu.3o3. σῖτόν τ' ορεξα: διὰ τούτων λέγει, μη ἄγαν ἀγρυπνει καιλιμω διάφθειρε σεαυτὴν, δα μη νοσήσης. ει γὰρ τω προσεδρεύειν i oκτήση νόσον τινὰ και ἀποστῆς, κἀγω της σῆς παρουσίας εστερημένος ἀπόλλυμαι. A. B.C.M. ἔκτεινον την χεῖρά σου εἰς τροφὴν, ἀντὶ του εκτείνασα την χεῖρα βάλε. ει γὰρ καταλίπη με, ἀπολιγωρή
I7.2I. 56.59. 76. καταλείπεις με ἀπολιγωρήσασα τῆς νοσοκομίας εν τω προσεδρευειν μοι. Fl. IO.3O7.-3I5. ουκ ἔστιζ ουκ ἔστι δυνατον δηλονότι τουτο' συν σοι χοθελήσω και θανεῖν και ζῆν' διάκειται γὰρ οροίως και ζην με και ἀποθανεῖν δηλονότι ' ἐὰν γὰρ ἀποθάνης συ, γυνὴ, ουσα δηλονότι, τί δρώσω ; πως μόνη βιώσω, ανάδελφος, ἀπάτωρ, ἄφιλος ἰ ει ἀρεσκει σοι, πρέπει δραν τάδε, a εἶπας δηλονότι. ἀλλα κλινον τὸ δέμας εἰς τὴν κοίτην, και μὴ τὸ ταρβουν και εκφοβοῖν, ἡτοι το φοβεῖσθαι Σ3ποιουν σε εκ των δεμνίων και τῆς κοίτης, ἄγαν ἀποδέχου, ἡτοιπίστευε ἀληθως εἶναι, μνε δε επὶ του στρωτου λέχους, ἡτοι επιτου σου στρωματος. καν μὴ νοσῆς γὰρ, ἀλλὰ ἴπολαμβάνης νοσεῖν, κάματος και κακοπάθεια απορία τε, ἡτοι ἀπελπισμὸς τῆς υγείας, σοι δηλονότι, ως και τοῖς ἄλλοις βροτοῖς. ἔσrι κακόσχημον εις 3 ουπερβολήκ ἄλλως γὰρ ἡρξατο και ἄλλως ἀπέδωκεν. I.
104쪽
ουκ εστι : ἐπειδη ελεν αυτὸς, εἰ γὰρ προλει ψεις με, φησὶν ἔτιου προλειψω σε. A. C. οὐχ υπάρχει τοῖτο παρ' ἐμοὶ, ηγουν ουκἀποδέχομαι σὲ μόνον εῆσαι ἐνταὐθα κεισθαι, αὐτη δὲ τροφαῖς και
328. ἔχει γαρ ταυτόν : ομοίως εχ ρυσιν ἐμοὶ ἀμφότερα ό γαρσὸς θάνατος και ἐμὸς θάνατός εστι και ἡ ση γη εμη γη. ηκιστα γάρ μοι το ζην ηδιστον σου θανόντος, μαλλον δὲ και νέκρωσις νομισθησεται, διὰ το ἔρημον ἀπολειφθηναί με βοηθείας. Gu. I.
Io εχει γὰρ ταυτον ζ το ζην με και ἀποθανεῖν ταυτόν εστιν, εὰν συτελευτησης η τὸ ἔχει αντὶ τοῖ σχησει. ὁ δὲ λόγος, εὰν συ ἀποθάνης, ταυτίν μοι πάθος γενησεται, ἔ εστι, κἄγω συντεθνηξομοί σοι. A. B.C.M. I. εξει γὰρ ταυτόν με πάθος ἄπερ και σέ. M. εξειεμε πάθος ο και σὲ, ητοι κἀγω συντεθνηξω. H. IO. 13 3IO. ει δὲ σοὶ δοκε ζ τουτέστιν, ει βούλει με φυγεῖν, πείθομαι. C. M. 3II. οραν χρη τάδε : κατὰ συνεκδοχν και προς το δοκει και προς
τὸ πη λη-τέον. Gu. I. 3I3. και μη το ταρβουν ἄγαν ἀπίδέχου : μη ἐν ἴποψία εχε μηδὲ φαντάζου τὸ ἐκφοβοῖν σε. ἀπὸ δέχου δὲ αντι τοῖ ὐπώδέχου, προσδέ-22 χου. A. B. C. M. τουτέστι μη εχε την υποψίαν κατὰ νουν ἀεὶ της μανίας' τοὐτα γάρ εστι τὸ ἄγαν ἀποδέχου. ταρβοῖν δὲ εκ δεμνίων λέγει, οὐχ οτι τὰ δέμνια εποίει αυτὸν μαίνεσθα, ἀλλ' ἔτι κείμενος ἐκω φόβον ἐξ Ἐριννύων εδέχετο, κατεχόμενος τη μανία. Gu. I. 3I4. μη νοσης Καλλίστρατος την ἐκτὸς τοῖ σ γραφην
ximo illatum, etsi illic in A. non hoc, ut in aliis. sed χωρίc legitur
105쪽
στου εις το κοινὸν μεταβεβηκὼς ο λόγος. B.M. I. δοξάζης αντὶ τοὐδοξάζη τις, οίς το φαίης κε ζάκατίν τ' εμμεναι. B. M. Πῖτο καθολικῶς εδει εξενεγκεῖν οἶτω' καν μη νοσῆ τις, ἀλλαδοξάζη νοσεῖν, κάματος αὐτω και απορία γίνεται. νῖν δε το μεν Sημισυ τοῖ γνωμικοῖ προς τον υρέστην επέφερε, τὸ δὲ ἡμισυ καθόλου εἶπεν. ἔστι δε τοῖτο καινόσχημον, εἰ και ό Καλλίστρατος τηνεκτος τοῖ σ διδάσκει γραφην. κώ μην και ἐτέρα καινότης εστιν
ενταυθα' ἡ γὰρ πρότασις ἐνικῶς ἐκφέρεται, ἡ δε ἀπόδοσις πληθυν
τικως, δηλοῖντος τοῖ ποιητώῖ λι εἰς πάντας τους ανθρώπους τολο IOγίνεται. Gu. I. δοξάζης : φαίνεσαι ἄν. εκ τούτου γὰρ τοῖ δοξάζειν ημῶς τους ασθενεις ἀπηλλαγμενους της νόσου αμελεῖται, καὶ οὐτως γίνεται κάματος. FL 2I. επεται γὰρ εκ της νόσου τοῖς ἀνθρώποις αρτι ληγουσης ἡ ταλαιπωρία. H. I 8.3I5. κάματος ζ σοὶ τω Ῥρεστη ασθενεῖ. H. 33. κακοπάθεια, I 5 ἀγανάκτησις. Gu. απορία ζ ασθένεια. H. 59. αδυναμία. n. I 8. ἀπόγνωσις. Gu. 3I6. αι αι: ω θεαὶ δρομικαὶ καὶ ταχεῖαι καὶ σεβάσμιαι, αἴτινες
ελάχετε εν δάκρυσι καὶ εν γόοις χορὸν κακοβάκχευτον, ητοι λυπηρὸν, εἰς ον ουκ ἔστι δηλονότι βακχευσασθαι καὶ χαρῆναι, μέλαιναι Εὐμε- χονίδες κατ' ευφημισμόν' δυσμενίδες γάρ εισι κατὰ τον ορθὸν καὶ ἀληθη λόγον.ὶ αἴτινες κινεῖσθε ἀνὰ τον επὶ πολοῦ τεταμένον αέρα, λαμβάνουσαι δίκην, παρακαλω, ἐάσατε τον νιὸν τοῖ Ἀγαμέμνονος, ἔστε λήθην λαβεῖν τῆς σφοδρῶς μανίας τῆς ορμητικῆς. φεῖ ἔνεκα τῆς κακοπαθείας καὶ των δυστυχιων, οῖων κακῶν, ὼ ταλας, ἐπιθυμή- as
sic scriptum, καλλίστρατος χωρὶς του ιν γράψειν δοκιμαζει, καν μη νοσης,
dem libro mutavi. MATTH. Di iii co by Co le
106쪽
σας ερρεις και φθείρη την ἀπόφασιν τοῖ τρίποδος, ητοι την κακην μαντείαν, ην ό Φοῖβος εἶπε κατὰ την γην, οπου λεγονται εἶναι δηλονότι οι μεσόμφαλοι μυχοὶ της γης, ητοι αἱ καταδύσεις καιοι σεις. I.
5 3II. δρομίδες πανταχοῖ περιτρεχουσαι, και τιμωρούμεναι τους ἀνθρώπους, η περιτρεχειν ποιώῆσαι τους μεμηνότας. A. B.
3I8. sIοτνιαδες : ἀπὸ των Ποτνιάδων ,πων μετηνεγκεν, αἰ μανεῖσαι εφαγον τον Γλαῖκον. I .M. μανιοποιοί Πότνιαι γὰρ χωρίον ἐστὶ Io Βοιωτίας, ενθα φαγοῖσαι βοτάνην αἱ Γλαύκου ,ποι και μανεῖσαι διεσπάσαντο τον ἴδιον δεσπότην Γλαυκον, τον Βελλεροφόντου πατερ εν τῶ επιταφίου Ι Ιελίου. IIότνιαι δὲ πόλις Βοιωτίας, ἄθεν ο Γλαῖκος γευσάμενος εμμανης γεγονε και ηλατο εις την θάλασσαν ο 'A-θηδόνιος. B.C.M.I. is IIοτνιάδες ζ κακομανιοποιοί. Fl. 2I. μανιοποιοί. IIότνια γὰρ χωρα εστὶ Βοιωτίας, εγω μανεῖσαι αἱ Γλαύκου ιπποι τον ἴδιον δεσπότην Γλαῖκον διεσπάραξαν 'Aλλως. Ποτνιάβας φησὶ τὰς Ἐριννύας ἀφ' ιστορίας τοιαύτης. Πότνιά ἐστι τόπος εν τη Βοιωτία εφύοντο γοῖν εκεῖ βοτάναι μανίας εμποιητικαὶ, εις ον, ως ao λόγος ερεῖ, παραγενόμενος καὶ Γλαῖκος μετὰ των ιππων αυτοῖ γευσάμενος των βοτανων καὶ εμμανεῖσαι διεφθειραν τον Γλαῖκον. ἐπειδὴ καὶ Ἐριννύες αἴτιαι μανιων εἰσι, διὰ τοῖτο ταύτας φησὶ
Πιτνιάδας. Fl. 6. σεβάσμιαι κατ' ευφημισμον, μανοποιοί. Gu. 3I9. ἀβάκχευτον . ητοι κακοβάκχευτον, τον κακην εχοντα βακ
107쪽
χείαν, ου πρέπουσαν τω Διονύσω, αλλ' ἐν θρηνοις καὶ γόοις ἐξεταζόμενον, η παρόσον ἀοινα καὶ κηφάλια ταῖς θεαῖς ταύταις τα Τιερὰ συντελεῖται, η τον μεγάλως ἐκβακχεύοντα. A.B.C.M. I. ἀβάκχευτον και δυσβάκχευτον, ου βακχεύουσαι, ώς ό Βάκχος, ἀλλα κακως. Fl.
3 2I. μελαγχρωτες ζ μέλαιναι ' χθόνιαι γάρ εἰσιν, η μελαίνουσαι τους νοσοῖντας, ως και προς τον ,1ενέλαον ό Ορέστης φησὶ, ἔδοξ' ἰδεῖν τρεῖς νυκτὶ προσφερεῖς κάρας' A. B.M. l. αι μέλανα χρωτα
ἔχουσαι. Fl. 2I. μελανσωματοι. H. 9. τοῖτο λέγει δια το τους μαινομένους μέλανας το χρωμα ποιειν. Gu. io Ευμενίδεe: Ἐριννυες θεαὶ τρεῖς παρ' Ελλησιν, εφοροι φόνου και τιμωρουμεναι τους φονεις. καλουνται δε ' Aληκτω, Mέγαιρα και Τισιφόνη. Gu. I. 322. τον ταν χον αι θέρα ἀνὰ τον αιθέρα πάλλεσθε πτερωταὶ ουσαι. Ομηρος ρο ηεροφοῖτις Ἐρινύς. ταναον δε αιθέρα τον λεπ-isτομερῆ τροπικως' τα γὰρ τεινόμενα των σωμάτων λεπτύνεται. το δε ἀμπάλλεσθε, ως άνακινουσων αυτων τον ἀέρα ἐμφαντικως, τουτέστιν ἀναπάλλεσθε τοῖς πτεροῖς, κατὰ τον ' ηρικον Ποσείδωνα, τον σείοντα τοῖς ποσὶ την γην καὶ τη πορύα το ἔρος. A. B. C. M. I. 323. τὸ τινύμεναι δίκαν αντὶ του τιμωρίαν λαμβάνουσαι et oυπὲρ αιματος καὶ φόνου. A. B.M. I.
ἄλλως. ἀνἁ τι, αιθέρα πάλλεσθαι πτερωταῖς Ουσαις. και ομηρος ηερόφοι- τις ἐρινυς :- In C. τον τανπιν ωθέρατον λεπτομερῆ μεταφορικως. τὼ γἁρ- λεπτυνεται. ἐμφαντικωή ἀμπάλλεσθεως et reliqua ut A. usque lill σείοντα
108쪽
Aλλως. πῶς δε ενταῖθα λέγει τιννύμεναι φόνοMV ου γαρ ἀνταποδιδοῖσιν αὐται φόνον, ἀλλα μαλλον ἐκδικοῖσι τους φόνους. λέγομεν ουν ἔτι εξ ων ποιοῖσι τους φονεῖς μαινεσθαι παραπλησιον ποι - οῖσιν ωσπερ αν εἰ και ἐφόνευον. η το τιννύμεναι φόνον αντι τουθ τιμωρούμεναι νοητέον τοῖς φονεῖς' τίω γαρ ου μόνον το ανταποδίδωμι, ἀλλα και τὸ τιμω και το τιμωρῶ ῖν η το μεν αὐατος τιννύμεναι δίκην αντι του ἀναποδιδούσαι, το δὲ τιννύμεναι φόνον αντὶ τοῖ εκ λῖσαι τον φόνον και τιμωρούμενω τοῖς φονεῖς. η ει τοφόνων μεγαλογραφεῖται. λάβοις αν απὸ κοινοῖ τὸ δίκαν, καὶ τὸ ι o τιννύμεναι, ύς καὶ τὸ πρωτον, ἐρεῖς. Gu. αιματος. πο- λαμβάνουσαι δίκην φόνου, τουτέστι κολάζουσαι διὰ φόνον φόνου more 3, πουν φονεύουσαι. Gr. m. 6. 9. 21. 56. 57. 76.327. φοιταλέου '. ορμητικης. Gr. της ποιούσης τοῖς μαινομε νους ψμαν. Gu. της λύσσης της τοῖς μαινομένους ποιούσης φοιταν,15 ο εστι περιιέναι. M.
μυ- μν: το φεῖ μόχθων καθ' εαυτὸν, τουτέστι δυστυχης εστι χάριν των μόχθων. B.M. λύσσα καὶ μανία καὶ φοῖτος ενεστι. B. M. πόνων λέγω των της μητρος φόνου εργων. Gu. 328. O ων, ω τάλας, ορεχθείς : επιθυμησας' εκτείνεται γαρ τηνao διάνοιαν ὁ ἐπιθυμῶν πρὸς τὸ ποθούμενον. τοῖτο κατ' ιδίαν ἀναπεφω
νηκεν' η το φεῖ συντετακται, L p. φεῖ, A Zεῖ, ο ν μοχθων ό τάλας ορεχθεὶς ερρεις. M. ώς πρὸς αὐτὸν ἀπέτεινε τον λόγον' οἴων πραγμάτων σῖ ὁ τάλας επιθυμησας λέγει δε του φόνου του κατὰ της μητρος)
altera margine) ἐπιθυμησας. ἐκτει - νονται γαρ την διάνοιαν εἰ ἐκιθυμου - Ψ.c. Sintiliter in B. μιθυμησας ο ρ μιθυμων ἐκτιίνεται μουερ τη, διά
109쪽
οἴχη και διέφθαρσαι, ἀπο του τριποδος δεξάμανος την μαντείαν, εν ο
Φοῖβος ελακεν. B.M. I. OL9: δῖ οιων, κακων δηλονοτι, ἔρρεις ἐαυτὸν κτεῖναι, φθείρεις εαυτόν. Fl. 2I. ορεχθείς'. ἀγαπησας. H. 33.
329. ἀπόφατιν δε πρόσταξιν, ἀπόφασιν κατ' ἐκεῖνο τὸ πεδον. B. s33o. δεξάμενος : ό οἰκων. H. I 8. σύ. Gu. ανὰ δάπεδον : κατὰ την γην. Gr. ἔδαφος. πουν τὸ Ἀπόλλωνος οικημα τὸ καλούμενον Δελφούς. Gu. 33 I. μεσόμφαλ . ο αλὸς κέκληται ἡ ΙΠυθω, παρὰ τὸ τας εν μέσω της οἰκουμένης την Πυθω. λέγεται γὰρ τὸν Δία θεῖν βουλόμενον τὸ μέσον της γης, δυο δετους ἰσοταχεῖς ἀφεῖναι, τὸν μεν ἀπὸ δύσεως, τὸν δε απὸ ανατολῆς, και ἐκεῖσε αυτους ἀπαντῆσαι, ἄθεν ομφαλὸς ἐκλήθη. ἀνακεῖσθαί τε χρυσοῖς αετούς φασι των μυθευομένων ἀετων υπομνηματα. B.M. I. ἡ Δῆλος γαρ μεσαιτάτη εστι του Ι5 παντὸς κόσμου, ἡ των Κυκλάδων νήσων. ἡ παρὰ τὰς ομφας καὶ τας φήμας. A. B.C.
λέγονται : καλουνται, ἄδονται. Gu. μυχοι γῆς ζ καταδύσεις, οἰκησεις. GR κοιλότητες. GU. καταδύσεις, θεμέλιοι. Fl. 6. 9. I7.
as. 56.59. 76. περισσὸν ἐν τὸ γῆς, ἡγουν μυχοι γῆς' διο και χοεξεβλήθη παρ' εμου' ἀρκεῖ γαρ το δαπεδον. Bar. 332.-339. Zεῖ : φευ, ω Ζευ. τίς ό αγων ουτος ο φονικὸς
δῆλος γαρ μεσαιτάτη ἐστὶ παντος που κόσμου και πων κυκλάδων νω-, η - φαλον την πιθω λέγει. λέγεται γυ- ἀετοῖς ἀφεῖναι ἰσοταχεῖς, τον μὲν καε ἐκεῖσε αυτοις ἀπαντῆσαι. ομφαλὸς δε
I a. μέσονJ τέλου Ι. μέσον est etiam in Gu. in quo priora *--λος - οἰκουμέ ς deSunt, Bequentia nutem sic leguntur: βουλόμενος ὁ Ζευς το μέσον τῆς γῆς μαθεῖν δύο αυ- τοῖς ἰσοπετεῖς εἰ λουὰς ἀφῆκε τον μεν ἐξ ἀνατολῆς, τον δε ἐκ δυσμῶν. συνην τέ βησαν σιν εἰς Δελφοις, ἔνθα το του
' Απόλλωνός ἐστι μα, τειον' οθεν και εἰς τούτους κατασκευάσαντες χρυσους ἀετους
δ ο ἀνέθεσαν ἐκεῖ εις ἱκόμνημα τῶν
110쪽
ερχεται παρακινων σε τον ἄθλιον, ἄτινι, ηγουν σοι, δάκρυα δώρυσι συμβάλλει και συνάπτει τις των εχθρων, κινων εις τους δόμους των
φόνων της σης μητρός. κατολοφύρομαι, λίαν θρηνω, σε δηλονότι. I. 332. ἰω Ζεῖ; προς το ἄνω σχετλιαστικον μετὰ ηθους ἀνα-
ἰω Ζεῖ : ω επὶ αποτροπη. Gr. m. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76.333. τὼ ελεος ο εἰς το τίς ελεος στιγμην δεδωκότες λείπειν τωλόγω φησομεν το γενησεται και το τις αντὶ του οὐδεὶς, ἶν' η ό νους ουτως, τίς ελεος γενησεται τω 'Ορέστη, αντὶ του οὐδεις ελεησει σε, Io ' εστα. 'Aλλως. τις ἄρα, φησὶ, τουτον ελεησει; τίς ό κώδυνος οὐτος καὶ ἡ μανιωδης νόσος επερχεται επὶ σε τον μελεον, ταχύνων σε καὶ εξεγείρων, τουτεστιν ἄρα δαίμαν τις μιπεμπει τούτω τὰς Ἐρινύας. 'H καὶ ἄλλως. τίς ελεησει αυτον, εξωθεν ἀκουσόμεθα το οὐδείς. διὰ τί; ουτος γὰρ αὐτω ὁ κίνδυνος, ό εκ των a 3'Ερινύων επερχεται φόνιος, μεθ' ὀρμης φερόμενος επὶ σε τον μελεον. Αλλως. τίς ελεός ἐστι τούτω τω 'Oρέστη, ω δάκρυα δάκρυσι συμβάλλεται τις ἀλάστωρ, πορεύων εις δόμους, αντὶ του ελκων αυτον τη
κρυα δάκρυσι συνεισάγει των ἀλαστο- ρων ματερος αιμα σας. - ανακινει πο-
ἀλάστωρ. πογυων εἰς δόμους αυτον. ἀντὶ του περιελκων τ3 μανίμ, καὶ ἀναβακχεύων κατὰ των ωκων, οστις ἀλάστωρ ἀνεγειρε το αιμα της μητρός. τινες δε