장음표시 사용
131쪽
ευπαίδευτα δ' ἀποτρέπου λέγειν, κητοι ἀπόφευγε το προστιθέμνον αὐταῖς ἄνομα το Εὐμνίδες, παρὰ το ευ πεπαιδευμένων καὶ σοφων λέγειν, καὶ λέγε δηπουθεν το οι-ον αὐταῖς ἄνομα, η αἱ ἀλάστορες, αἱ Τελχῖνες, αἱ φονεύτριαι. προς το κλουσιν ό Uρέστης ἐπιτακτικως .ἶπε το οἴμοι διωγμῶν οἷς ἐλαύνομαι τάλας ό ν sἀντεῖπεν ου δεινα πάσχειν δεινὰ τους ύργασμένους ' ηγουν μητὰς θεὰς μέμφου εαυτον δε τον αἴτιον τοῖ πάσχειν τὰ δεινὰ ώς δεινὰ ἐργασάμενον. Γτα ε κώνου φεύγοντος την πραξιν καὶ προς τον Φοιβον ταύτην ἀναφέροντος ό Μενέλαος ἀπεπέμψατο μη δναι λέγωντο θῶον ἀμαθοῦς του καλοῖ και τοῖ δικαίου, ε κε νου δὲ ἐπιμείναντος io τῆ ἐνστάσει καὶ λέξαντος ἔτι δουλάορον τοῖς θεοῖς, ητοι ποιοῖμειν ἄπαρ' αυτων κελευομεθα, καν μη λίαν ἐπιστάμεθα τί πρῆγμ ῶσιν οι θεοὶ, ό Mενέλαος τον οι κῶον βουλόμενος συστησαι λόγον οτι Ουκ ἰκειοῖ ἰκεινος, ἀλλ' ἐκ θυμοῖ το πραχθὲν, φησὶν ἔτι πάντως ἄν ἐβοη- θησέ σοι ό θεός. Gπερ καὶ προσέταξεν. ίς δ' .ἶπεν ἰκῶνος Ρ μέλλει το 15ωου ' ητοι βραδύνει, ἐν ταῖς ἀντιδόσεσι ταῖς φαύλαις τε και ταῖς ἀγαθαῖς ώς ον φύσει τοιοῖτον, σοφιστικῶς ἰκῶνος ἐπηγαγε το ώς ταχὸ μετηλθόν σ' αἷμα μητρὸς αἱ θεα V ητοι ἀνητησαν. ἔκλεψε ναυτὸν διὰ της μέσης ἐρωτησεως της Ρ πόσον χρόνον δε μητρὸς
οἴχονται πνοαί, ' ἀποκριθέντος ἐκείνου το πόσον τοῖ καιροῖ ἀνεῖλεν χοἰκῶ το μέλλει το θέλοῦ διὰ τοῖ ώς ταχυ με λθον αἴ- μητρός. Φοιβος κελάσας : απὸ κοινοῖ ουτως συντάξεις, ἔτι ἰκέλευσεν ἄν τοῖτοό Φοιβος καὶ ἐπιστεύθης ἀληθέαν, ἐὰν ην ἀμαθέστεροe καὶ πλέον σου αμαθης τοῖ καλοῖ καὶ τοὐ δικαίου. τοῖτο δἰ εἶπεν ώς φαυλίσας την αναφορὰν, ώς τάχα ψευσαμένου τού Uρέστου καὶ τούτp τῶ asτρόπω φεύγοντος την μομφην τοῖ μητρικοῖ φόνου. κρῶσσον γὰρ ηνη αιτία ἐὰν ην αυτη ό θάνατος τοῖ πατρὸς τοῖ θώον A.
4 i5. ψη θάνατον ύπης : ἄρα ἴνα μη εἴπης τον θάνατον, τοὐπατρὸς δηλονότι. τοῖτο γὰρ ου φρόνιμον. I. ὁ μὲν γὰρ τον Ἀπάλ-
λωνα ηνίξατο αἴτιον της μανίας, ό δε ωετο τον τοῖ πατρὸς λέγειν 3οθάνατον. ἀποκλειων ουν αυτῶ απολογίας φησὶ, μη λέγε τον θάνατον
132쪽
του πατρος, μηδ' αυτος - των εις τον πατέρα ἀνάφερε το αμαρ- τίαν. εἴηθες γὰρ το αυτόν τινα ψαρτάνοντα ἄλλae περιτιθέναι τηναιτίαν. B.M. I.ὶ συ γαρ, φησὶν, αἰτος αἴτιος τυγχάνεις. η ουτω, μη ... τον παρὰ μητρος φόνον, μηδε λέγε οτι τουτον προστέταξαι s παρὰ του κρείττονος πράττειν. οὐ γαρ αρμόζει θερ το πρῆγμα
οθεν σιωπα και κρύπτε το αμαθες του δαίμονος, καἰ μη εἰς τηνημεραν τον θάνατον ἀνένεγκε ' οὐ γὰρ σοφόν εστι τουτο' ἀλλα τον θάνατον τοῖ πατρος. τουτο γὰρ οὐ... δεῖ ἀντιφονεύειν τον φονέα. M.
I 6. Φοῖβος κελεύσας : ο Ἀπάλθαν κελεύσας ἐκπρῆξαι, αντὶ io του διαπράξασθαι, τον φόνον της μητρός. I. Φοῖβος : ου τοῖτο βούλομαι εἰπεῖν δηλονότι, ἀλλ' ό Φοῖβος. Fl. a I. 4I7. αμαθέστερος γ' ωv: εν ηθει ό λόγος. B. αμαθης. B. Gr.
ἀντὶ του ψαθης εστι. M. ει τοῖτο εκέλευσεν, αμαθης ἐστιν
Π εκ του εναντίου δηλωση ἔτι οὐκ εκέλευσεν ὁ θεός' οὐ γάρ ἐστιν όI5 θεος αμαθης. Aλλως. μετὰ συλλογισμοῖ τοῖτο εἴρηκεν ει γὰρ οὐκ αμαθης ο θεος, δηλον λι ουδε προσέταξε τοῖτο ποιεῖν. A. B.C.
λων προσέταξεν αυτῶ τον νης μητρος φόνον, ἀλλ' οἴκοθεν ἐργασάμενος τουτον, επειδη δυστυχεῖ, προβάλλεται τον Ἀπόλλανα. ἐδήλασε δὲ 2o τουτο διὰ του εἰπεῖν αμαθέστερος ων. προς a Gρέστης ἀπαντα λέγων, υποτασσόμεθα τοῖς θεοῖς ο τι περ αρα εἰσὶν, εἴτε αμαθεῖς, εἴτε μη. Gu. I. της δίκης : της δικαιοσύνης, ει τοῖτο εκέλευσεν. Gu. 418. δουλεύομεν ζ ανεπίγνωστον γὰρ εχουσι τοῖς ἀνθρώποις την γνωμην, οποίας αρα, φησὶν, εἰσὶ δυνάμεως, καὶ ο ς δουλεύομεν αὐ- 25 τοῖς. A. C. δουλεύομαν θεοῖς ανθρώπων εχουσι την μορφην, η ὁποίας
in M. 7. ημερανJ Sic M. vitiose.8. γὰρ οὐJ Sequuntur in M. literito
133쪽
ωσι δυνάμεως ἡ κρίσεως, δουλεύομεν αυτοῖς. τοῖτο δε προς το αμαθέστερος γ' ων. B.M. I. ο τι ποτ' εἰσὶν οι θεοί ἀκαίρως τουτο '
ἐώρακε γὰρ τον 'Aπόλλωνα και ἀκήκοεν αυτον αἴτιον' ώς εἴ τις ἰδὼν αετὸν λέγει. τί ποτέ ἐστιν ἡ αετός ; B. M. 4 I9. A 3τ' ουκ ἀμύνει : και εἶτα ου βοηθεῖ ό 'Aπόλλων τοῖς σοῖς 5 κακοῖς. I. πανουργος πῶσα ἡ ἐρώτησις' ὀ μεν γάρ φησιν ἔτι οἈπόλλων μοι ἐκέλευσεν άνελεῖν την μητέρα, ό δε ἀντεπάγει, και
πως ό κελεύσας ἀναιρεῖν την μητέρα Ουκ ελεεῖ σε μαινόμενον του δε εἰπόντος ἔτι μελλητικόν εστι το θειον, πάλιν ὀ Mενελαός φησι, πως ουν αἱ Ἐριγυες ταχέως μετηλθον ς ουκ εἰσι και αυται θεαι ς ελέγχει ουν αυτογ ώς καταψευδόμενον. B.M. I. ἀμύνει:ἐκδικεῖ. Gr. H. 6. 9. 17. 21. 34. 56. 59. 76. συνεργεῖ. m. 33. 42O. μέλλει ζ βοηθησαι, η μέλλει αντι του βραδύνει' το θειον γάρ εστι φύσει τοιουτον, ἡγουν βραδυ, τουτεστι μακρόθυμον. I. Vγο- μέλλει καὶ προς βοήθειαν και προς κόλασιν προς μεν βοφ i5θειαν, ινα δοκίμιον λήψηται της προαιρέσεως των της βοηθειας αυτοῖν ἀπολαύσειν μελλόντων' προς δὲ κόλασιν, ἴνα τω χρόνω επανάξη αυ- τους προς α δεῖ. Gu. I. το θεῖον εστι τοιοῖτον φύσει : ἡγουν μέλλει ἀεὶ το θεῖον, σκνηρόν εστι προς τὰς ἀμοιβὰς, γύμναζον ημῶν την διάνοιαν. C. et o EI. πόσον : επι πόσον δε χρόνον οἴχονται, και ἐφθαρμέναι
εἰσὶν, αἱ πνοαι, ἡτοι αἱ ζωτικαι δυνάμεις και ἐνέργειαι, της μητρός ςI. πόσον χρίνον δε μητρός ἰ ἐχρῆν εἰπεῖν πόσω χρόνω. το μητρός κακοήθως και δυσωπητικῶς. και δια του εἰπεῖν δε ' ίς ταχὰ μετῆλθόν σε ελέγχει αυτον ώς ἀθεεὶ πεπραχότα τον φόνον, ἄπου γε αἱ μεν 25 Ἐρινύες ευθέως τῆ μητρι συνεμάχησαν, ὁ δε Ἀπόλλων αναβάψεται
23. πόσον - δυσωπητικῶς Orn. A. C. M.
βάλλεται C. Fuit ὁ δε ηλιος αναβάλλεται, ut est in A.
134쪽
την συμμαχίαν. η ανθυποφορά ἐστι του ώρημένου υπὸ Ορέστου, τοθεῖόν εστι τοιοῖτον φύσει. A. B.C.M. l. 42 2. εκτον τόδ' ῆμορ'. ητοι εξ ἡμέραι εἰσὶν, εξ ου εφθάρησαν
δηλονότι, ετι ἡ πυρὰ τοῖ τάφου θερμη, ητοι ὁ τόπος ἐν ω ἐκάη το
5 σωμα. I. 423. ως ταχύ . λιαν ταχέως ἐτιμωρήσαντό σε αἱ θεαι, δια τον φόνον της μητρός. l. μετηλθον ζ το μετηλθον εἰ μεν αντι του ἐτιμωρήσαντο εἴποις, εὐθεῖαν το αἷμα νοήσεις, ουτω λίαν ταχυ ἐτιμωρήσαντό σε αἱ θεαὶ και τὸ αἱμα και ό φόνος της μητρός' εἰ δε αντὶ I o του ἀπέτησαν, αιτιατικην ουτω, λίαν ταχέως ἀπητησάν σε αἱ θεαι τὸ αἶμα καὶ τον φόνον της μητρός. Gu. I. ως ταχύ: λίαν ταχέως, ἡγουν τάχιστα, ἐτιμωρήσαντό σε διὰ τον φόνον της μητρός. Gr. αἷμα μητέρος . ἀντι του ενεκεν τοῖ αῖματος. m. a I. 424. ου σοφός αντὶ του σοφιστης, ητοι ἀπατεὼν, ἀμμης δε15 και φανερὸς κακος, εφυς κατὰ κοινου, εἰς τους φίλους. I. ου
σοφὸς εἶ. διαρρήδην μοι ὀνειδίζων τῆς μητρὸς τὸ α α, ἀληθης δέ ἀληθεύει γὰρ λέγων διὰ τον φόνον ἀμύνεσθαι αυτὸν τὰς Ἐριγυας.
A. B.M. I. προς ἔν κλαπεὶς ό Dρέστης εἰς κολακειαν αυτου προυθετο τὸ Ρ ου σοφὸς, α θ ι δ' εἰς φιλιυς εφυς κακίς. τουτο δε τὸ ao επος ἐναντιοφανές εστιν. ἐναντιοφανῆ δε λέγεται τὰ ρητὰ τὰ μὴ τοῖς ἄνωθεν. . . τῆ απάτη κειμένη φράσει συναρμοζόμενα, νοήματι δε ἡ συντάξει θεραπευόμενα. σκόπει γὰρ ἔτι προς υβριν εστι τουMενελάου το οἶτως εἰπεῖν Ρου σοφὸς εφυς, αληθὴς δὲ καὶ τέλειος κακὸς εἰς τους φιλους,' καὶ που δε τον ἱκέτην ἱβριζειν τον ἱκετευό-a5 μενον. θεραπευτικον δὲ τὸ ἔπος τῆ συνrάξει οἴτως, ου σοφὸς κακὸς εἰς φίλους εφυς, αληθὴς δε εφυς σοφός. τὸ δε νόημα τοιουτον,
σοφὸς μὰν αληθὴς λέγεται ὀ ἴντως σοφὸς, σοφὸς δε κακὸς ό σοφιστὴς
αυ- τῆς μητρὸς, ἀληθῶς sic δὲ φόνου
135쪽
και ἀπατεων και πιθανολογούμενος. λέγει τοίνυν αὐτῶ κολακικῶς ἔτι
εσόφισάς με. οῦ Μενέλαε, ειπόντος βραδύ ειναι το θειον προς συνασπισμον, ἀντειπὼν ως ταχὐ μετῆλθον αἱμα μητρος λαοῦ, σῖ δε αλημὸς εἶ σοφος, ου κακος σοφος εις φίλους, ἡγουν δια της σοφιστείας και
πιθανοτητος πλανητης των φίλων. A. 5υνειδίζοντος Μενελάου υρέστης φησὶν οἴτω προς αυτον. επε ι
διαρρήδην ἡμας ονειδίζεις, οὐ σοφος εἶ α θῆς δε κακός' αλη-ς μεν, ώς οὐδεν ἄν κατ' εμου λέγεις ψευδως λέγων, κακος δε, ως εναργως ονειδίζων. ἐχρῆν γάρ σε χρωματίζοντα τοῖς λόγους ἐκφέ
ρειν προς παραμυθίαν, αλλ' οὐ προς λύπην. Gu. I. οὐ σοφός : ει ioδηλονότι, ἡγουν επιτήδειος. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. πανοῖργος, ῶς σχηματίζεσθαι μεν φιλίαν, τα των εχθρων δε φρονεῖν.Gu. m. 6. εφυς κακώ: αντι τοῖ υπάρχεις. M.
425. πατρός : τοῖ πατρος δε ἡ τιμωρία καὶ ἡ εκδίκησις κατὰ τί
ε/.εῖ σε ; I. εν ἐρωτήσει ο λόγος, ωψελεῖ τί σε ἡ εις τον πατερα is γενομένη εκδίκησις ς ἡ οἴτως, οὐ προέστη σου ο πατὴρ, ἶστε ἀποσοβῆσαι τὰς Ἐρινύας : B. I. τῆς ἀναιρέσεως τοῖ πατρος, το τιμωρίαν σε λαμβάνοντα φονεῖσαι τὴν μητέρα, τίς δύναται συνάρασθῶ σοι προς το μηδεν παθεῖν, οίς φονέα; A. B.M. I. πατρος δε δὴ τί α' ωφελεῖ τιμαρία : οἱ 'Aττικοὶ προπαροξύνουσι μόνον τοῖτο, τιμωρία. aoτο δε τις ἄμεινον βαρύνειν δὴ τις. Fl. 21.4 2 6. οἴπω: ουπω, ωφέλησε δηλονότι ' το μέλλον δε λέγω ἴσον απραξία καἰ αποτυχία. I. το μέλλον : οὐ προσωφέλησε, μέλλει δεωφελήσειν δηλονότι. Gr. H. 6.9. 17. 2I. 56.59. 76. τον βραδυσμόν.
λέγων . αληθεύεις γὰρ δια τον φόνον λε-γων ἀμύνεσθαι τὰς ερινγυας εμε, κακος
136쪽
H. Io το βραδύνειν. Gu. απραξία: αργία. Gr. H. 6. 9. I7. 3 56. 59. 6. αποτυχία. Gu. αργον το δῶρον, ματαία ἡ χάρις. H. 59. 427. τα προς πάλιν δε πως εχεις δράσας ταδε : ἡγουν πως διάκεινται οἱ πολῖται προς σε, τον πῆς μητρὸς ἐργασάμενον φόνον.
5 Gu. I. τα προς πάλιν ζ πονηρως πάλιν ερωτα, ἴνα, εἰ μεν εὐμενεῖς εχει τους πολίτας, ἀφέξηται του επιχειρηματος, εἰ δε εχθραίνοντας, επιθέμενος κρατηση. A. B.M. I. 428. mσουμεθ' : οἴτω μισούμεθα ωστε μὴ προσαγορεύειν ημας τινά. I. io 429. πνισαι . οὐδε ε καθάρθης κατὰ τους νόμους το σὸν αἱμα, αντὶ τοῖ το αἱμα και τον φόνον των σων χειρων ἰ Gr. I. νόμος
γὰρ ὁν ἀποκαθαίρεσθαι τους εμφύλιον φόνον πεπραχότας. o δε νους, ουκ ἐκαθάρθης ἀπο του υπο σου πεπραγμένου φόνου ς η σον αἷμα
αντὶ τοῖ συγγενικὸν φόνον. A. D. M. I. is oυΥ ηγνισαιο ουκ εκαθάρθης εις τον φόνον, ον εποίησας, καθως
εστι νόμος καθαίρεσθαι τους φονεῖς τὰς χεῖρας τὰς ἐργασαμένας τον φόνον. Gu. κεκάθαρσαι ἀνπερ ε ασας φόνον, ἡ τὸ συγγενικόν. Gu. 43Ο. εκκλείομαι : ουδαμως ἡγνισμαι' εκκλείομαι γὰρ των δαμμάτων, ἡτοι ἔξω κλείομαι, ουκ εωμαι εἰσελθεὶν ἄπη μάλω, και ἔλθω,
et o ἐπὶ το άγνισθῆναι δηλονότι. I. εκβάλλεται ο ενδον ων, εκκλείεται
δε ὀ μη εἰσελθεῖν συγχωρούμενος. I.
3I . τίνες πολιτων ζ τίνες πολῖται ψιλλωνται, ἡτοι ἐκβαλεῖ, σε τῆς γης σπουδάζουσιν; I. ε ξαμιλλωνται ζ ἐπιδιωκουσι, φιλονει- κουσιν ἐκβάλλειν τῆς γῆς σπουδάζοντες. D. M. H. a I. εκδιωκουσιν.
II. νόμος γὰρ ηνJ ην Ona. M. Idem suprii versu 1 νόμος γὰρ ἐκκαθαίρεσθαι τους ἐμφύλιον νόμον sic in δράσαντας. In B. haec cum scholio superiore sunt Conjuncta. τὸ δε εγνισαι σὸν δμα φησὶν ἐπει- νόμος ἀποκαθαίρεσθαι etc. I 2. τοῖς ἐμφυλιον φόνον πεπραχότας θτον ἐμφύλιον δράσαντα φόνον B. 1. In A. νόμος γὰρ μυτοῖς καθαίρεσθαι τοις ἐμφύλιον πόλεμαν πεπραχότα φόνου ἔσον Iμα αντὶ του συο - φόνον. In C. ουδ' ἡγνισται Sic). νόμος γὰρ αυτοῖς καθαρεῖσθαι τους ἰμφί -υς φόνους πεπραχότας ζ I4. φόνον οin B. I. 23. μιδιώκοιπιι Orn M., H. a I.
137쪽
δηλονότι, το μισος της Τροίας, το επι Τροια μισος του πατρος αγα- 5
ω σε τον Ἐλληνικον λαον' λιμωττόντων γαρ εν Αὐλίδι, και περὶ την διανομηυ του σίτου δυσχεραινοντωγ τε και στασιαζόντων, πρωτου ioμεν τα Φοινίκων διδαξας ἴσην αυτοῖς καὶ ανεπίληπτον την διανο υεν τουτοις επραγμαTευσατο. επειτα και περ ι κυλυς ετρεψεω αυτων την ολ γωρίαν' και μετρα εξευρε και ψηψον, ωστε μεγα εχειν ονομα παρα τοῖς Ελλησι. τουτω δὲ φθονησαντες οἱ περι τον Ἀγαμεμνονα 7. Οἰαξ Nαi,ουλίου-J In Gu. hoc
. σφὰς αυτους τρεποντες διεφερον την ,δειαν. -τε διὰ ταυτα τον Παλαμηδην μεγα σχεῖν ονομα. φθονησαντες δε τού τν οἱ πήρἰ Uδ. καὶ Διομηδη καὶ Ἀγ. τοιόνδε σκ. κατ' αὐτου λαβόντες γαραιχμάλωτον Φρυγα-φονευουσι, θερ. δε Παλ. πείθουσι τά τε χρηματα καὶ την
138쪽
και Ῥδυσσεα και Διομήδη τοιόνδε τι σκευωρουσι κατ' αυτου λα
βόντες -ρ Φρύγα αιχμάλωτον, χρυσίον κομίζοντα Σαρπηδόνι, ἡνάγκασαν γράψαι Φρυγίοις γράμμασι περὶ προδοσίας ως παρὰ Πριάμου
προς ΓIαλαμήδην. και τουτον μεν φονεύουσι, θεράποντα δε Παλαμή-5 δους πείθουσι χρήμασιν ἄμα τοῖς Τρω οῖς χρημδεσι καὶ το γραφεν πινάκιον υπὸ τὴν κλίνην θέσθαι Παλαμήδους. αὐτοὶ δε παρελθάντες προδοσίαν κατήγγελλον του ἡρωος καὶ φωραθῆναι την σκηνὴν εκ λευον. εὐρεθεντος δε του πινακίου και των χρημάτων ὐπο την κλίνην λίθοις φονεύεται Παλαμήδης. Ναύπλιος δε ἀκούσας ἔκεν εις Iλιον io δικάσαι τον ψόγον του παιδός. των δε Ἐλλήνων κατολιγωρουν ναυτου προς το κεχαρισμένον τοῖς βασιλεῖσιν, ἀποπλεύσας εἰς την πατρίδα καὶ πυθόμενος ἀποπλεῖν τους ' Ελληνας ηκεν εις Ευβοιαν,
καὶ χειμωνα φυλάξας φρυκτωρίας ηψε περὶ τὰς ακρας τῆς Εὐβοιας.
οἱ δε εὐεπίβατον νομίσαντες τον τόπον προσορμίζονταί τε καὶ εv15 ταῖς πετραις ἀπάλλυνται πάμπολλοι. τον δε Παλαμήδους θάνατονοι μεν εν 1 εραιστω, οι οε εν Ιενεοα , οι οε εν Κολωνοις της ι ρωαοος υποτίθενται. φασὶ δε αὐτὸν ευρεῖν φρυκτωρίας καὶ μετρα και στα
θμοῖς καὶ πεττοῖς καὶ γράμμτα καὶ φυλακὰς καὶ δίσκους και
ao Οἴαξ αδελφος ην Παλαμήδους, ἔς εις Τροίαν μετὰ των ' Ελλήνων
3 ἀκόλλι,τα.J ἀουήλυωται A. ἀ- κόλλουΨαι M., scirina verbi in inferi orum scriptorum codicibus frequens.ib. πάμουιλλοι Ona. A. qui postiaxόλυνται pergit, τον δε παλαμηδην
φησιν ευρηκεναι φρυκτηρια καὶ μετρα καὶ σταθμοις και πετaους γράμματα φιλακας και αστρολογtae, relictuis Oirini laus ou Issas.
139쪽
εστράτευσε, καὶ θαυμασθεὶς ώς οὐδεις τῶν πώποτε γενομένων επὶ
σοφία, φθονηθεὶς ἴπο Dδυσσέως καὶ Διομήδους καὶ 'Aγαμέμνονος ἀνηρέθη λίθοι ς, ἀνθ' ἔν ό ἀδελφος αυτου οἴαξ αμυνόμενος 'Aγαμ
μνονα,-τοῖτο γάρ ἐστι το τῆς Τροίας μῖσος ἀναφέρων πατρί - συναγωνίζεται τον κατὰ του λέστου θάνατον. διο καὶ ρέσπι ς 5ερωτηθεὶς -ο Mενελάου, τίς εστὶν ὁ διώκων αὐτον, Οἴαξ φησίν.ουτος ὁ Παλαμήδης λεγεται ευρηκέναι ί γράμματα μήπω τότε ἔντα, ἀλλῶ Φοινίκων επῶντο γράμμασιν οι ἄνθρωποι, ἄλλοι δε ἄλλοις. ευρεδε καὶ πεττοῖς προς παραμυθίαν των Ἐλλήνων καὶ φρυκτωρίας καὶ σταθμους καὶ φηφους καὶ αστρολογίας. Gu. I. Ioτο Τροίας ζ αντι του ἐπι Tροιας, μῖσος του πατρος ἀναφέρων εις εμ ε ενηλλακται. M. 433. συκῆκα : ενόησα. Gu. εγνων' ό φόνος σε κολάζει του ΙΠαλαμήδους. I. τιμωρεῖ ζ τιμωρεῖταί σε, πουν κολάζει ενεκεν του
φόνου του Παλαμήδους. Gr. τιμωρεῖ καὶ κολάζει ' δι' εκεῖνον γὰρ is σοι μάχεται Οἰαξ. τιμωρῶ δἰ ου μόνον το βοηθω, ἀλλα καὶ τοκολάζω, ῶσπερ καὶ το τιμωρουμαι κατὰ ἀμφοτέρας ευροις τάς χF-
434. ου-- μετῆν μοι ζ οὐ μετουσία ἡν μοι τού φόνου, πουνου μετεῖχ'v, ουκ εκοινώνουν. Gr. I. διὰ τριῶν δε τινων ἀπόλλυμαι αo καὶ ε φθαρμαι. I. διὰ τριῶν ζ πρῶτον τῶν πολιτῶν, δευτερον Οἴακος. διὸ ἐπάγει, τίς δ' ἄλλος, ινα πληρωση τους τρεις. τινες δε τριῶν φασι τῶν Ἐρινύων'-προεῖπε γὰρ ρο εδοξ' ἰδεῖν τρεις νυκτὶ προσφερεις κίρας. τινὸς δε φασι τῆς συνέσεως, τῆς λύπης καὶ τῆς μανίας. A. B. C. as
140쪽
M. I. ἐν δε τοῖό Καλλιστράτου γέγραπτας ἐπιζητήσειεν ἄν τις πως διὰ τριων εἴρηκεν, ει μη διὰ το τον Ἀγαμέμνονα και δυσσέα και Διομηδη φάναι μετασχεῖν του φόνου ΙΠαλαμηδους. B.M. I. διὰ τριων: ἀντὶ του διὰ πολλῶν. M.ὶ ἄλλως γὰρ νοεισθαι ου δίνα-5 τω. Fl. a I. τινες των Ἐριννύων, η της συνέσεως, της λύπης καὶ
της μανίας, η 'Aγαμέμνονος, υδυσσέως και Διομηδους. Gu. 435. τιe ἄλλος : τις δε αλλος, ἀπόλλυσι δηλονότις αρά τις ἀπὸ των φίλων του Αιγίσθου ς I. 436. ουτοί μ : Obτοι ἴβρίζουσιν με, ων ακούει νυν η πόλις,
37. Ἀγαμέμνονος δε : την Ἀγαμέμνονος δε βασιλείαν ἀφίησί
σε ἡ πόλις κατέχειν; I. πάλιν φιλοπραγμόνως ο Mενελαος παρα- γυμνοῖ το ηθος, φροντίζων περὶ της βασιMίας. Λ. B. C. M. I. 35 438. , οἶτινες : ἔτι το οῖτινες ου προς την πόλιν, ἀλλα προς τους ἐν τη πόλει. A. M. κατὰ τίνα τρόπον ἐάσουσιν εχειω τασκηπτρα, οῖτινες οὐκέτι ἐωσιν ημῶς ζην; I. ἔτιο εις το μέλλον.Fl. a I. 439. τί δρωντες ζ ειπέ μοι σαφως ο εχεις ειπεῖν. τί δρωντες
et o οὐκ ἐωσί σε ζην; ου γάρ ἐστιν αἰτιωδες νυν το δει, ἀλλ' ἀντὶ τουτί Ἀττικως. 'Aλλως. ἡ δε λόγος, ειπέ μοι σαφες ο τι δρωντες οὐκ ἐωσί σε ν' το ο τι γὰρ αντι του τί Ἀττικόν. ἐὰν δε γράφη- ται η τί, ό στίχος ουτως' τί δρωντες, η τί και σαφες εἰπεῖν Ἀεις; B. I. 'Aλλως. τί δρωντες οὐκ ἐωσιν η ς ζην, ς τι και σα ς 25 εἰπεῖν ἐμοὶ ἔχεις, . ε δηλονότι. I. -O. ψηφος : ητοι κρίσις και ἀπόφασις ἐξενεχ σεται καθ' ημων