장음표시 사용
81쪽
πατερα και πρόσθεν εἰρήκει, τὸ δε και τα τεκνα τάδ' ἀπωλεσας νυν φησι. πως δὲ ἀπωλεσας και τα τεκνα; απὸ του αδατος και του φόνου σεθεν καὶ σου ό γὰρ σὸς παῖς ' ε' ς αποκτείνας σε δίκηνεδωκε τῆς μητροκτονίας μανεις, ῆς και αυτὴ μετεχειν φησὶν, εν στοναχαῖς καὶ γόοις διάγουσα ανς ών ορα τον ἀδελφὸν μεμφότα καὶ Ξμηκετ ἄντα κώ εαυτόν. Gu. I. 2 O. ισονεκυες ζ επειδὴ εἶπεν ἰσονέκυες, κατασκευαζει πως ἡ ινισονέκυες, λεγουσα προς τον υ σπην, συ γαρ, ορεστα, εν νεκροῖς τό τε πλειον μέρος πῆς ἐμῆς γῆς οἴχεται εν δάκρυσι συνεχέσι καὶ στεναγμοῖς. το δε ἄγαμος, επὶ δ' ἄτεκνος, ουτως συντακτεον το επίεις Ι
τὸ ε ω καταβιβαστέον, ὼ οντως, επιέλκω δε, μοι εφελκω, εις τον αἰεν χρόνον ἡ ρολεος τον βίοτον κώ πην ζωήν μου ἄπεκνος, ἄγαμος, ατε, ἀντὶ του καθά, ἄγαμος. A. ἰσονεκυες: αντὶ τοῖ δια τον σὸν φόνον καὶ ἡμεῖς ἀπολωλαμεν. A.B.I. ἴσοι νεκροῖς εσμεν, αντὶ τοῖλοισι νεκροῖς, τουτεστι νεκροῖς εοίκαμεν. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 3559. 76. 2ΟΙ. οἴχεται . εφθάρη, εφθαρται. Gu.aoa. βίου τὸ πλεον μερος : αντὶ τοῖ καὶ τὸ πλεον μερος τοῖ εμου βίον, ἡγουν τῆς Φῆς ζωῆς, εφθαρται. Gr.2Ο3. στοναχαῖσι : λάμβανε το εν στοναχαῖσί τε καὶ γόοις ἡ et o
82쪽
ἄτε: αντὶ τοῖ καθά οφείλει νοεῖσθαι, L βραχυ το α. ουτωγὸρ εχει προς το της στροφης κωλον ὀρθως' το γὰρ ἀντι του ητις
ατε βίοτον : ητις η μελέα εις τον ἀει 'υόνον ελκω τον βίοτον,5 ἡγουν την γην, τουτέστιν ακουσιον γην εχω' δια γαρ του ελκω τοδεουσιον παριστα, ωσπερ φαμεν ὁτι ελκουσιν οι βόες την ἄμαξαν και το ποτρον' οὐ γαρ εκουσία γνωμη ταῖτα σύρουσιν, ἀλλ' υπανάγκης. τουτό φησιν ἡ Ἐλέκτρα τον θάνατον αἱρετωτερον που- μενη της γης. Gr. I. Io 2o8. ἄρα παρουσα 2 ω παρθένε Ηλεκτρα, παραγενομένη πλησίον σκόπει, ἶνα μη ἀποθανων Πε ό αδελφος λανθάνει σε ' ου γὰρ ἀρεσκει-οἰ τω λίαν παρειμεν ητοι κατὰ το λίαν παρειμενον και ἐκλελυ-
γωδει, ἀλλ' εν τῆ μανία. I. 5 2 L . ου γάρ μ ἀρεσκει : Ἀφικὸν το σχημα' Ἀριστοφάνης ' σε δε ταυτ ἀρεσκει A. ἔτι οαί μοι ἀρεσκει ἀγνωστως παρακαθεζεσθαι επὶ του λίαν παρειρονου καi διαλελυμένω ορεστη καὶ μηεῖδεναι εἴτε ζη εἴτε Ου. C. παρειμενω: τω πάνυ εκλελυμνω τω σωματι. M. ao 2II. ω φίλον υπνου θέλγητρον : ω προσφιλης του υπνου θελκτι
δυναμις, βοηθὸν κατὰ της νόσου, λίαν προσῆλθες εμοὶ ἡδυ καὶ εὐφραντικὸν, εν προσηκοντι καιρω. ω λήθη των κακων σεβασμία, λίανυπάρχεις σοφη καὶ τοῖς δυστυχουσι θεὸς, ἀξια ευχῆς. ἀπο ποιουτόπου, πότε, ἡλθον Αε; πως δε καὶ κατὰ τίνα τρόπον ἀφικόμην; a , επιλανθάνομαι γὰρ στερηθεὶς των πριν φρενων, των εν τη μανία δηλονότι. I. υπνου θέλγητρον : το βαθυτατον του υπνου, το μάλιστα θέλγειν δυνάμενον τους ἀσθενοῖντας' ό γὰρ εὐφρὸς υπιος φαντασίαις ἀνα
83쪽
φυσικῶς δὲ τον ἶπιον οιδεν ἐπίκουρον τῶν κακων. B. l. τοῖς γὰρ νοσοῖσιν οὐδεν ἄλλο πλὴν υπνος εστοῦ τῆς νόσου φάρροικον. Gu. I. ω προσφιλης του υπνου θελκτικὴ δύ ναμις, βοηθὸν κατὰ τῆς νόσου. Gi . I. 2I3. ω πότνια λήθη: οἱ γὰρ δυστυχοῖντες εἴχονται των κακων 5 οἱς σύνεισιν ἀπηλλάχθαι μι εἰς λήθην ἐλθεῖν. δια τουτο και ουρέστης εν τω καθεστηκότι γενόμανος και τῆς μανίας ἐπ ολίγον ἀπαλλαγεις τὴν των κακων λήθην πότνιαν καλεῖ και ευκταίαν τοῖς δυστυχουσι θεόν. Gil. I. πότνιαν ειπε τὴν λήθην των κακων, ἐπει πάντας τιμῶμεν τους , Qπαραμυθουμένους. A. B.C. M. l. 'Aλλως. ἔοικε τὴν Λητω κα-MA ο-ος' υπνοῖντες γαρ νυκτος πάντων ἐπιλανθανόμεθα. το δεπό νια λέγει, ἔτι οἱ σεβόμενοι προσπίπτουσι τοις θεοῖς. ποτνιῶσθαι δε ἐστι το προσπίπτειν και παρακαλειν μετα δακρύων. I.
το δε ώς εἰ σοφή αντι του λίαν σοφῶς επενοήθης υπὸ της φυ- 15σεως. το των κακων οἰκειὼς προσέθηκεν, ἐπειδὴ καλόν τι χρῆματων κακων ἡ λήθη. A. B. C. M. I. ω πότνια λήθη: λήθη, ἡγουν των κακῶν, ό υπνος ὐπάρχει ' ἄσας γ,ρ αν λύπας ἔχη ἄνθρωπος, υπνώσας λανθάνεται αυτῶν. ουτω καὶ ό Ορέστης υπνώσας ἐπελάθετο τῶν κακῶν ἄν ειχεν, ἡγουν τῆς μανιας γοκαι του φόνου τῆς μητρός. ώς ἔοικε δε, κατεκλίθη ἐν ολ τρόπωεφθασε δαιμονιυμ νος, ειτα ἐλθὼν ἐν φρονησει και ἐξυπνίσας λέγει απὸ ποιου τόπου και πότε ὁλθον ἐνταῖμ' ἀμνημονῶ γαρ ἀπολειφθεις τῶν πριν φρενῶν, ἡγουν στερηθεὶς τῶν μανιωδῶν και ἐφθαρμένων φρενῶν, και εις νουν ἐλθὼν ἀρτίως τῶν υγιῶν φρενῶν ἐγνώρισα που ειμί a Sἡ ἄλλυς' ἀπολειφθεις τῶν πρότερον σώων φρενῶν και μαινάρονος γεγονὼς ἀμνημονῶ που ἡλθον και που ειμί. H. 59. κακῶν ζ τῶν ἀλγεινῶν, τῶν δυστυχιῶν. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76.
παραμύθιον γαρ των κακῶν οιδε τον καλειν ἀτως.
84쪽
Gr. m. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. ῆλθον ζ εμπερίβολος. H. 33. 2I6. ἀμνημο- : επιλανθάνομαι τί πέπρακταί μι εν τη νόσω της μανίας. Gu. των πριν ἀπολειφθεις φρενων : των πριν φρενων ἀπο-5 λειφθεὶς εν τη μανία, οὐχὶ νυν ἀπολειφθεὶς των φρενων ἀμνημονω, ἀλλ' εν τη νόσω' το γαρ ἔργανον, δι' ου ἀναφερομεν τα πραττόμενα, συννοσει τω σωματι. ἀμνημονω τί πέπρακταί μοι Ο τη νόσω, των προτέρων φρενων ἀπολειφθεις και μανείς. A. B. C. M. I. 'Aλλως. πεπονθα ἀπολειφθεὶς των προ της μανίας φρενων. 'Aλλυς. των πρίν:l o εως τούτου οφείλει στίζειν, εἶτα, ἀπολειφθεις φρενων. δει δε νοεῖν
οὐχὶ νυν ἀπολειφθεις των φρενων, ἀλλα τότε ' νυν γὰρ φρονίμως διαλέγεται. A. στερηθείς. Gr. πόρρω γενόμενος ἴπο της μανίας. Gu. 2I7. ω φίλταθ', ως μ η ρανας : ω φίλτατε, λί- εἴφρανας εμκοιμηθείς. βούλει ἶνα θίγω και μωμαί σου και ινα ἀναβαστάσω
2I8. βούλει θίγω σου ζ φιλαδελφου κόρης το ἔθος και λόγους εμιμησατο. B.M. διότι μεν πωτο θίγειν, θίγω σεστωτα καὶ οὐ θίξω εἶπε διίτι δε ἔμελλε κουφιεῖν, κουφίσω επὶ μελλοντος καὶ ου κουφίζω εἶπε. δια τούτο καὶ τὸ βούλει ποσως μεν προς το θίγω ao νοεῖται, τὸ δε ἔλον προς τὸ ανακουφίσω. η καὶ τὸ θίγω υποτακτικοννόει. Gu. I. ἄμοιόν εστι τω τί σοι θέλεις δητ εἰκάθω, ἔ φησι Σοφοκλης. Gu.
85쪽
B.C.M. κυρίως πέλανος τὸ λεπτὸν πέμμα δ Πῶνται προς τας θυσίας, παρὰ το πεπλατύνθαι. οι δε φασι και παν ἐξ πρου πεπηγός. ενιοι δε παρα την παιπάλην. ἐκ γὰρ ταύτης ώς επὶ το πλεῖστον γίνεται. η παρα το παλυνα, ο εστι λευκαναι. 'Ομηρος in λυνεν ἀρουρας. λευκὸν γαρ το πέμ-. οἱ δε ἀπὸ του πελάζειν και 5 ἱκετεύειν τους θεοῖς δι' αυτων. A. B.M. καλως μαν εἶπεν αφρώδη πέλανον ἐπὶ του στίματος, - δε τῶν ομμάτων ου δεῖ προσλαμβώνειν το αφρώδη πέλανον, α....... μόνον πέλανον. ἐπὶ γαρ των --μάτων ρύπος γίνεται, αφρῶδες δ' ου. A. πέλανον ζ κυριως πέλανος τὸ λεπτον πέμμ, ω χρῶνται προς τας Ι Ο θυσίας. ἔνιοι δε φασι καὶ παν ἐξ υποῖ πεπηγμένον παρὰ το παλῖναι, δ εστι λευκαναι. πέλανον ενταῖθα τον πεπηγότα ρυπον υπὸ του ἀφρου. Gr. I. πέλανος σημαίνει δύο, τον σίελον, ώς ἐνταυθα, καὶειδος θύματος, ητοι τον πλακοῖντα, ώς Αισχύλος ἐν τρίτω φησίν. Gu. πέλανος προσηγορικον ἄνομα, ό ἀφρός' κατὰ παντὸς γαρ is ἀφροῖ λέγεται ἡ λέξις απὸ τοῖ πελάζειν ἄνω, ῶς κουφοτέρως' ταγὰρ κούφα τα ἄνω ζητοῖσιν, ώς τὸ ασκός. ἀποσπογγισον τον αφρώδη πέλαγον' οι γαρ δαιμονιαρονοι καὶ ἐκ των στομάτων αυτων ἀφροῖς πέμπουσι, καὶ ἐκ των ομμάτων δάκρυα, καὶ ἐκ των οφθαλμών λήμας' πλεονάζει γὰρ το πρὶν, καὶ μη ἔχον εξοδον εξερχεται ἀπὸ τοῖ στό- ioματος και ἀπὸ των οφθαλμῶν ἀπὸ γὰρ της πληροκλείας του στομάχου πλεονάσαν τὸ πρὸν, γίνονται αἱ ἀναθυμάσεις, και μη ἔχον
ἔξοδον τὸ πνεῖ ἀνέρχεται τὰ ἄνω μέρη ζητοῖν ἔξοδον, καὶ μη εὐρὼσκον αθροι μνον ἐκεῖσε σκοτίζει τὸν ἐγκέφαλον, καὶ τὰ μέλη σπαράσσει ζητοῖν ἔξοδον, καὶ ουτω σκοτισθέντος τοῖ ἐγκεφάλου γίνεται χοπαράφρων ό ἄνθρωπος, εως οἷ ἐκφορηθη τὸ πνεῖμ' ουτω γὰρ εἰσέρχεται τὸ πνεῖμα καὶ ἐν τη γη καὶ σείει αυτην, μη ἔχον τοῖ ἐξελθεῖν.
86쪽
2 2I. ἰδού: ποιω δηλονότι ο λέγεις. Gr. I. 3 συμβουλευεις εμοι, η το υπούργημα. Gu. ιδου, πιιω δηλονότι ο λέγεις το υπούργηματο εὐφραντὸν, και οὐκ ἀπαρνουμαι το θεραπεύειν τα μέλη τα ἀδελφικὰ ἐν χειροῦ ἀδελφικη. Ι. οὐκ ἀναίνομα : ἀπαρέσκομαι, ἀπαρνοῖ-
μαι : ἀπαρνοῖμαι. Gr. ἀπο γὰρ φρονησεως λέγεις. Gu.2 22. ἀδέλφ' αδελφη χειρὶ θεραπεύειν μέλη : τὴν απο τοὐ γένους
ανάγκην προβάλλεται προς το μη δυσ- σαι τη θεραπεία τον ἀδελ-io φόν. A. D. M. 2 23. υπόβαλε πλευροῖς πλευρά: ἀστείως ταῖτα πεποιηται τοῖς λόγοις και τοῖς ηθεσι και τη κατὰ την σκηνην διαθέσει. A. B.C. M. ὐπίθου τοῖς ἐμοῖς πλευροῖς τα σὰ πλευρὰ, κά την κόμην τρο αυχ
μωδη καὶ κατάξηρον ἔξελε του προσωπου' ἀμυδρὰ γὰρ βλέπω τοῖς i5 ὀφθαλμοῖς. I. αὐχμωδη: ἐπομβρια, λαν επάλληλοι ἔμβροι ωσιν, ω ἐναντίον ἡ ανομβρία. αὐχμος δε ἡ απο της ἄνομβρίας ξηρότης' ἀφ' ου αὐχμηρος καὶ αὐχμώδης άπλως ό ξηρότητος μετέχων. Gr. I.
2 24. ἄφελε προσώπου ζ τουτέστιν ἀποδιάστησον την ἔμπροσθεν ουσαν των οφθαλμων μου κόμην ἀσθενη γὰρ λεύσσω ταῖς κόραις ao το ἐπικεισθαί μοι τὰς τρίχας. γράφεται καὶ, λεπτὰ γὰρ λεύσσω νόσω, ιν η, ἡ νόσος μα ποιεῖ λεπτον λεύσσειν. Λ. B. C. M. l. 225. ω βοστρύχων : ω κάρα ἄθλιον πινωδες των βοστρύχων, ἀντιστρόφως αντὶ τοὐ, ω βόστρυχοι κάρας ἀθλίας πινίδους καὶ ρυπαρας, λίαν ηγριωμένοι ἐστὲ προς το βόστρυχοίὶ διὰ της μακρῶς 25 αλουσιας. I. πινωδες ἄθλιον ζ ἀντι του αὐχμηρον και ρυπωδες. πινος γὰρ ό ρύπος' πίνω δέ οι αὐαλέος χρως ἐσκληκει.V B.M. I.
87쪽
κατὰ αναστροφην εὐπιν' οὐ γαρ εστι των βοστρύχων το κάρα, ἀλλατου κάρα οι βοστρυχοι. η ἔτι ουδεν ἄλλο ἐπιλείπεται τη κεφαλη ημόνον οι βόστρυχοι, ἶν' ν, ὼ των βοστρύχων ἄθλιον κάρα. παρακαθισασα δἰ εξωθεν εἰς πλευρὰ, και άψαμένη των τριχων ταὐτά φησι
ἀφηση ἐμὰ ἡ νόσος της μανίας, ἄναλκις και ἀσθενης ειμι κατὰ τὸ δέμας. l. οταν μ αγη νόσος: η ἡ διὰ της μανίας νόσος, η ἐπιθε
τικως μανιας νόσος. B.M. I. λαν μ ἀνη : πιρ ι γὰρ τον καιρὸν της μανίας εὐτονουσιν οι μαινόμενοι, ἐκτεινομένων των νεύρων και Io πνεύματος πληρουμένων' χαλωμένης δε της μανίας καὶ τοὐ πνεύματος ἐπιλείποντος παρίενται. εν δε ἀνέσει διαγενόμενος υρέστης λέλυται. A. B.M. l. το ἀνη αντὶ τού ἀφησει. καrαλύσασα του
228. ἄναρθρος : αδύναμος, μη δυνάμενος κεχρησθαι τα μέλη 15 τῶν ἄρθρων. B.M. I. κἀσθενω μέλη : πουν οὐ δύναμαι χρησθαι ταῖς χερσὶ καὶ τοῖς ποσὶ προς υπουργίαν, καταβαλούσης της
νόσου. I. 2 29. ἴδοῖ, φίλον τοι : το κατακεισθαι επαχθὲς μέν εστι καὶ πονηρίας πλέων, ἀναγκαῖον δε τοῖς κάμνουσιν. C. ἰδοῖ, κλίνω σε, προσ- aoφιλές ἐστι τω νοσοῖντι ἡ κοιτη, λυπηρὸν ον τὸ κεισθαι, ἄμως δε
ἀναγκαῖον. I. 23Ο. ανιαρόν καίπερ. Gu. αλγεινον. Gu. ἐφ' ἄσον γὰρ
και ἁψαμένη των βοστρύχων ταῖτα τω B. I. ορωνν λέγει C. ἔξωθεν και εἰς πλευραω ao. πλέωνJ πλ. C. literis dii albus 6εξαμένη τον ὀρέστην ταῖτα λέγει ιι - tineae morsu absumtis.
88쪽
νοσῶν ἐν τη κλίνη κειται, φόβον ἐαυτω και τοῖς ὁρωσι παρέχει. Gu.το κτημα : το δέμνιον δηλονόrι. FL ai. 23 I. αυθις : πάλιν στησάν με εις ορθὸν και στρέφε το δέμας. I. ἀνακύκλει : ἀνακίνει, ανόρθου, ἐξέγειρε συμβαίνει γὰρ τον κειμένον 5 κυκλοτερη την ἀνάστασιν ποιεῖσθαι. B.C.M. I. 232. δυσάρεστον οι νοσοῖντες ζ οι γὰρ νοσουνυς ουκ ἀρέσκονται τοῖς παροῖσιν, ἀει δε προς το μέλλον Μωσι. B.M. I. δυσάρεστον πρῆγμα οἱ νοσοῖντες υπὸ της απορίας. I. δυσκόλως ἀρεσκόμενον.
H. 33. απορίας ζ και ἀσθενείας. Fl. 59. αυτοῖς ἡ νόσος ἐμi o βάλλει. Gu. H. 59. 233. ἡ κἀπὶ γαίας : αρα θέλεις θεῖναι τους ποδας ἐπάνω της γης, θεις ἴχνος χρόνιον, πτοι βράδειαν βάσιν; ἡ μεταβολη πάντων ε ραντον πρῶγμα, υπάρχει δηλονότι. I.
234. μεταβολη πάντων γλυκύ προσυπακουστέον το καλων. κε-
i s κωμωδηται δὲ ό στίχ'ς. το γὰρ ἐξ υγιείας εις νόσον μεταβάλλειν οὐκ εστιν ἡδύ. φησι γοῖν ὁ κωμικός
αῖΨα in verbis ex B. supra appositis) gelioliastae verba sunt, qui omissis aliquot poetae versibus ad extrema transit 8, δ' ἐα .li M. hie tuo lue) πλουositi ete. Sic καὶ τατοια α in scholio v. 255. 26 . 26 I.
89쪽
μεταβολη πάντων γλυκύ το μεταβάλλεσθαι ειτε απο χείρονος προς το βέλτιον, εἴτε απὸ βελτίονος προς το χεῖρον, ἡδύπατόν εστιν αὐτω τρ μεταβαλλομένω' ουδε γὰρ ἄν μετεβάλλετο, εἰ μη Βετο sνη μεταβολη, ωστε οι λάγοντες τον Κυριπίδην ουκ ορθως ειρηκέναι τουτο ου καλως λεγουσιν. Gu. I. μεταβολη: λείπει το κακων,οταν μεταβληθῆ τι απο των κακων εἰς το καλον γλυκύ. B. ἡ
πραγματων. FI 59. I 235. μάλισταἰ ητοι ναί' ἔχει γὰρ τόδε, το ἀνορθωθηναι δηλονότι, - πψιν, ητοι ελπίδα, πείας. καλὸν δε το δοκεῖν, κἀν μα ὰνη της δεηθειας. I. δόξαν γὴρ τόδ' πιείας αει: το ἀναστηναι. -όταν γὰρ εὐθυ- μη ψυχη τη της ελπίδος ἴποληψει, συνδιασωζεται το σωμα. καὶ i5 Σιμαυίδης το δοκεῖν καὶ τὰν ἀλάθειαν βιῶται. Α.B.M. I. 236. κρεῖσσον δε : αντἰ τοῖ ἰσχυρὸν μεν. M. το δοκεῖν ζ καλὸν δε το διεγείρεσθαι την ψαν τη δόξη της πείας η τοιούτου
τινὸς, καἰ μη καταπίπτειν εν ταῖς νόσοις η ετεροις τοιουτοις, καν
a 37. ω κασίγνητον κάρα: περιφραστικῶς αντὶ του ω αδελφέ. B. ω ἀδελφε, κατὰ περίφρασιν. Gr. αυτάδελφον. Gu. ω αδελφοῦ, εν ἔσω ἀφιασί σε αἱ Ἐριννύες φρονεῖν καλως. I. δια ταυτα εἶπεν ἔτι οἱ εν περιστάσει ἴντες αεὶ το επάγγελμα του μέλλοντος λέγεσθαι δεδοίκασιν. A.C.M. ἡ παρά καὶ τὸ φου προσληπτέον. M. 239. λέξεις τι καινόν : πάντως καινοτερόν τι επαγγέλλεις. M.
90쪽
λέξεις τι νέον; και εἰ μν επὶ καλῶ ἡ-ν, εὐχαριστίαν ἔξει ς' εἰ δεεις βλάβην τι να, αφορῶν δηλονότι, αρκούντως εχω ενεκα του δυστυχεῖν. Flore. I. 24I . M ενε λαος ηκει'. O Mενελαος παραγέγονεν, ό ἀδελφὸς του 5 σου πατρός' ἐν Ναυπλίου δε, λιμένι δηλονότι, καθωρμίσθησαν τα σέλματα, ηγουν αἱ καθέδραι, περιφραστικῶς αντὶ του αἱ νηες. I. σου κασίγνητος πατρός: δια του σου κασίγνητος πατρός' ψυχαγωγεῖ τον αδελφὸν, υπομιμνησκουσα του πατρὸς, και ελπίδας ἀγαθὰς υποτίθεται δια του θείου. περιπαθέστερον δε ποιεῖ το δραμα Io και πόρρωθεν διαβάλλουσα τον Mενελαον, καθὸ ελπισθεις βοηθησεινουκ εβοήθησεν. A. B. C. M. I. μισται ζ η αντὶ του ελλιμένισται, η αντὶ του ἐλιμένισαν' οπερεἰ εἴποις, αιτιατικην νοησεις τα σέλματα. Gu. I. ἀπὸ μέρους τὸ πῶν μέρος γὰρ τῶν νηῶν τα σέλματα. GU. 5 243. πως ειπας ηκει φῶς; ητοι σωτηρία, ἐπὶ ταῖς ἐμαῖς καισαῖς δυστwχίαις, ἀνηρ συγγενης, και χάριτας εχων, ας ὁ πατηρεχαρίσατο αυτῶ , Gr. I. Flore. ηγουν ἔργα εὐχαριστίας αξια.Gr. Flore. 245. . δεχου την πίστωσιν τηνδε τῶν ἐμῶν λόγων, ἐπαγ ao μενος Ἐλεγην ἐκ τῶν Τρωὶ κῶν τειχέων. I. τὸ πιστόν τόδε λόγων:τὸ εξης ουτως, τουτο πιστὸν δεχου τῶν ἐμῶν λόγων. οι δε ιυτω, τὸ πιστον των ἐμῶν λόγων δεχου τουτο, αντὶ του πίστευε τοις ἐμοῖς λόγοις, πίστιν δεχου ταυτην βεβαίαν καὶ ασφαλη μαρτυρίαν, τῶ