장음표시 사용
151쪽
όργη γάρ . εικότως ου κτη . Gu. αμαζ συνελθοντα. Gu. σωφόν : φρόνιμον. Gr. σε ποιεῖ, ἀλλ' ἀνόητον και τον του προσηκοντος λόγον ου ποιούμενον σοφοῖ γὰρ ἀνδρὸς το τιμαν τους προσηκοντας. Gu.
49I . προς τόνδ' ἀγων : οἷον ἡ περὶ τον Dρέστην μητροκτονία 5 οὐ δῶτα ἀγωνος σοφίας προ τος γὰρ ἡ κρίσις' ωστε μάτην ηρῶς ου σοφους ἀπεκάλεσας. ου σοφισμάτων γὰρ προσδεῖται ἡ κρίσις, τουτέστιν, οὐ καιρος ημῶς περὶ σοφίας ἀγωνίζεσθαι ' περὶ γὰρ μητροκτονίας ἐστὶν ό λόγος' ωστε μάτην πῶς σοφους ἀπεκάλεσας. Λλλως. ἐπεὶ ειμεν ό Mενελαος, καὶ το γηρας οὐ σοφὸν, φησὶν ό Τυνδάρεως ἔτι τίς χρεία ἄλως σοφίας, ἄπου γε προφανῆς του λέ-
στου το πλημμέλημα ; A. B.M. I. προς τόνδε r τον ,1ενέλαον. Gr.η τον 'Oρέστην. ηγουν τί δεῖ προς τουτον φονέα ἔντα ἀγωνίζεσθαι και σπουδαζειν. Gu. 93. τούτου του 'Ορέστου. Gr. H. ἀσυνετωτερος ζ ἀνοητό-I5τερος. GR T. 9. I7. a I . 56. 59. 76. μωρότερος. T. 33, 494. εσκέψατο : οὐ κατενόησεν, οὐ κατέμαθεν. B. ἐνόησε. Gr.
495. ηMεν επὶ τον κοινόν : ώς ἐπὶ ὁδοῖ, οὐκ ἐβάδισε κατὰ τον Ἐλληνικὸν γάμον' ό γὰρ νόμος οὐκ ἐπιτρέπει αὐτόχειρά τινα ao
γίνεσθαι. A. B.M. I. κοινὸν νόμον : οὐκ ηMεν επὶ τον κοινὸν νίροντων Ελληνων, πουν ἐφ' ω πάντες οἱ Ελληνες όμογνωμονοῖσιν. Gr. I.
κοινὸς γάρ νόμος Ἐλληνικὸς το τον ψογέα της χωρας ἐκβάλλειν προς ἐτέραν, απις αν ἐκεῖ κάθαρσιν ἔλαβε καὶ ἀπεπλύνθη τον φόνον. Gu. 496. ἐπεὶ γάρ : -' Ob ἐξέπνευσε την λην ὁ Ἀγαμέμνων, κά- 25κιστον ἔργον παθων δηλονότι, - ου γὰρ ἐπαινέσω ποτὲ, - ἔπρεπεν αὐτον τον ρέστην ἐπιθεῖναι δικαίαν τιμωρίαν του ανατος. πρέπουσαν δε καἰ όσίαν δίκην φησὶ το φυγοδευσαι μόνον. I.
152쪽
497. πληγείς: οὐκ εἶπεν υπο Αἰγίσθου, αλλὰ την διῖσαν τηναρχὴν αιτίαν ἡγησατο, ἄπερ εχθιστον εργον, πληροναι τον Ἀγαμεμνονα -ο της ἰδίας γαμετης. A. B.C. M. θυγατρός: - B. Vπερ κάρα : inπεράνω του κάρα. Gu. 5 5OO. αῖματος : ενεκα του φόνου. Gr. Fl. 9. I7. a I. 56. 59. 76. του φόνου του πατρικου. Gu. 5OI. όσίαν ζ αντὶ του πρεπουσαν. ταύτην ὁσίαν δίκην φησι τὸ φυγάδεῖσαι μόνον αυτην. B. εννομον. Gu. δικαύαν. H. 56. πρε
1 o όσίαν διωκοντα : αντὶ του κατηγορούντα. και οντως δὲ, φησὶ, του-κου τὸ σωφρον επελεξατο διωκων καὶ μη φονευων, καὶ την πρεμο σαν τιμωρίαν - τησεν αν εκ λων την μητερα, και νόμω πειθαρχωνεφαίνετο, η δτι ἀνθ' ης -έμεινε συμψορας εδοξεν εἶναι σωρων. A. B. C. M. I. 15 διωκοντ : εξορίζοντα. Gr. H. 9. I7. a I. 34. 56. 59. 76. -τηγορούντα. Gu. εκβαλεῖν : ὰπωσασθαι. Gu. m. 9. I7. 2I. 56. 59. 76.5o2. τὸ σωφρόν τ' αν ελαβε ζ τουτέστι και σωφρόνως και εγκρα-
τως εμελλε τα της συμψορῶς τιμωρεῖσθαι, η σωφρον εἶπε τὸ μέτριον, συμφορὰν δε την τιμαρίαν, ὼ η, μετρίως γὰρ αν την τιμαρίαν ελ- ao βανε φον ζημιωσας αυτ γ' μετριωτερα γὰρ αυτη ἡ τιμωρία του θανάτου. A. B.C. M. I. 'Aλλως. εἰ τοιαύτη συμφορα ἐν προστρεφά-
σωφρόνως και ἀκρατως etc. I 7. τουτέστι adclusi ex A. C.
153쪽
μενος φυγὴ τε ζημάσας τὴν μητέρα, ουτως - εδοξε σωφρόνως κεχρῆσθαι τη τιμωρία τῆ περὶ της συμφορῶς του πατρὸς ἡ πῆς
μητρός. A.B.M. I. το σῶφρον ζ το μέτριον. Gr. H. 9. I7. a I. M. 56. 59. 76. τοφρόνιμον. Gu. τῆς συμφορῆς: του συμβεβηκότος. Gr. FL 9. I 7. 5a I. 56. 59. 76. μανίας, τιμαρίας. Gu. 5O3. και τοῖ νόμου τ' αν: ίς νόμοις πειθαρχων. I. εἰχετ' :ῆπτετο. Gr. Fl. 9. II. a I. 34. 56. 59. 76. κατὰ τους νομμους αν επραττεν. Gu. ευσεβής: ἀσεβεια γάρ το μητροκτονεῖν, ωσπερ ευσέβεια το ταυτην αἰδεῖσθαι. Gu. Io5O4. O7. νῖν τον αυτόν : νυν δε ει riv αυτὸν τύχηνῆλθε πν τύχη της μητρός κακὴν γὰρ νομίζων δικαίως αυτ v αυτος χείρων πενετο φονεύσας τὴν μητέρα. ερωτήσω δε τοσώλόν σε, ωMενέλαε. I. 5o5. νυν δ' εἰς τον αυτόν : εις τὴν αυτὴν αμαρτίαν' καὶ γὰρ ι 5 παρανόμως εφόνευσε. πλεον δε τουτο κακόν' ου γὰρ ἴσον εστὶ τογυναικα φονεῖσαι ανδρα και υἱὸν μWέρα ό μὰν γὰρ φύσει εστὶν υἱὸς, ό δε ανυ συγγενής. A. B.I.
5o8. ει τονδε : καθ' ἴπόθεσίν εστιν ὁ λόγος, και ώς εν παραδείγματι ταυτά φησι, τον τυχόντα τιθεὶς εις παράδειγμα. B.M. I. aoαντὶ του εἴ τινα. τουτον δε ώρισμένον ἔλαβεν αντὶ αορίστου του τινά. B.I. εἰ τουτον φονεύσειεν ὁμόκοιτος γυνὴ, και ό τούτου παῖς πάλιν ἀνταποκτενεῖ τὴν μητέρα, κἄπειτα ό εξ ἐκείνου γεννηθεις δια φόνουτον φόνον λύσει κά ελευθερωσει, που των κακων προχωρήσει τοτελος; I. as5o9. μνέρ' ἀνταποκτενεῖ: ειτα ό εξ εκείνου γενόμενος εδικήσειτο προγονικὸν αἷμα. Λ.B.M.
3. μητρόd Sequitur in B. I. αλ-
154쪽
5 II. πέραe δε ποῖ κακων : το δἰ ποῖ αντι του δη. A. 5I2.-5I5. καλῶς εθεντο : καλως ενομοθέτησαν ταλα οἱ ἔκπαλαι νομοθέται ου σιωχωρουν ἐλθεῖν εἰς Μιν και θέαν, οὐ, P εἰς ἀπάντησιν τον ἀποκτείναντά τινα, φυγαῖσι δ' ώσίουν, αντι του ἐκάθαιρον,5 όσιους και καθαρους ἐποίουν' το γὰρ μη ἀνταποκτείνειν ἄσιον ἐνίμιζον. οι γράψοντες ἀνταποκτείνειν ἀγνοουσι τα μέτρα. διο αποκτείνειν γράφων ουτω λέγε ώσίουν δε και ἐκάθαιρον ἐκεῖνον ἐν φυγαῖς, ουκ εν τω ἀποκτεινειν δέ. το μη ἀντι τοῖ ού. I. 5I4. αυ' ἔχων κυρει'. ἀντὶ του ενοχος αιματος. ευκτικον δέ
οἰστι κυροῖμι κυροῖς κυροῖ. B.M. ἔγκλημα φόνου ἴπάρχει ἔχων, πουν εχει. Gr. ri 9. 17. 2I. 34. 56. 59. 76.515. φυγαῖσι : ἀντι τοῖ ἐκάθαιρον, οσίους καὶ καθαρους ἐποίουν. M. αντὶ του ἰνωσίουν, χωρὶς αιματος ώσίουν, ἐκάθαιρον, όσίους καὶ κα ρους ἐποίουν. το δε μη ἀνταποκτει νειν ἄσιον εινα ἐνόμιζον. 5 A. C. φυγαῖσι ν όσιοῖν : ἄσιον νομίζειν. ἀπὸ κοινου το ἄσιον. M. ἀντὶ του φυγη, πουν ἐξορία. Gr. ώσίουν : ἐκάθαιρον. Gr. ἐδι
5I6. ἀει γάρ : διόλου γὰρ ό υστερος ἀπέκειτο ἐνέξεσθαι, πουν ao ἔνοπς ἔσεσθαι του φονευθηναι. I. εξεσθαι : ἀντὶ του ἐνέξε
5 I 7. το λοίσθιον : το ἔσχατον, το ἀφ' ἐτέρου εἰς ἔτερον μετα- βαῖνον. πιμηρος λοῖσθος ἀνηρ ἄριστος. εῖς δὲ, φησὶν, ό προς τωτέλει ημελλεν ειναι μεμιασμένος υστερος, ό μηκέτι ἔχων ε τερον μεν
155쪽
ἐαυτον, οῖον εἷς ενα φονέα κατὰ διαδαν. και οὐδείς εστι μύσους αἴτιος εν ἡ φονεύεσθαι μέλλει, ει μη εἷς. ἐκεῖνος μέντοι ὁ μηφονευθησόμενος μεμιασμένος ἐστὶν ό προς τω τέλει. A. B. C. M. I. Toλοίσθιον : το ἔσχατον μίασμα λαμβάνων δια των χειρων, ἡγουν ἔσχατος φονεύων. Gr. T. 9. I7. a I. 56. 76. s
μισω δε πρωτην την εμην θυγατέρα, η τον εαυτης ἐφόνευσεν ἄνδρα, και τηv Ελένην, την σην γυναῖκα, ουδέποτ επαινέσω. ουδε προσλαλήσαιμ' ουδὲ σὲ ἐπαινω ἐλθόντα εις Τροίαν κακης γυναικὸς χάριν.βοηθήσω δ' όσον δυναμαι του νόμου, την θηριωδίαν και μιαιφονίαν ταύτην καταπαύων, ε γην τε και πολεις διάλου διαφθείρει. I. 52 I. οὐδε σὲ ζηλώ: ζηλω τὸ μακαρίζω' ενταυθα δε ἀντὶ τουεπαιγω. ἐπεὶ γὰρ πλησιάζουσιν ἀλλήλοις τρόπον τινὰ τὸ ἐπαινεῖν καιτο μακαρίζειν, Ουκ ὀκνει λαμβάνειν τὸ ἔτερον αντὶ του ετέρου. Gr. I.
523. -υνω δ' ὁσον : ἐπειδὴ γὰρ νόμος ἡν μη δἰ ετέρου φόνου is
τους φονεῖς κολαζειν, ἀλλα ψυγ', ουτος δὲ παραβὰς τον νόμον ἀπέκτεινε την μητέρα τον ἴδιον ἄνδρα φονεύσασαν, ἀμυγω και βοροθήσω αυτος τω παραβαθέντι - αὐτοῖ νόμου. ἐξ ων γὰρ θέλω τουτον τιμωρηθῆναι, παύω τους ἄλλους των ἴσων. Gu. ου χρὴ δἰ γράφειν ἀμύνω ἐπὶ ἐνεστωτος, μακρὰ γάρ ἐστιν ἐπὶ του ἐνεστωτος τα διὰ χοτου υγω ρήματαὶ ἀλλ' ἀμυνω ἐπὶ μέλλοντος' ουτω γὰρ άρμόζεταιτω μέτρου. ὁ γὰρ μέλλων της ε συζυγίας των βαρυτόνων τὰ ἀμετάβολα, φασὶ, τηρεῖ μετὰ συστολῆς τῆς παραληγούσης καὶ περισπωμένου του πονου. I.
524. το θηριῶδες τοῖ/το: τουτο διὰ τὸ λεγόμενον περι των ἐχιδ-asνων οτι μετὰ την συνουσίαν φονεύει τον ἄρρενα ἡ ἔχιδνα, οἱ δὲ γεννώρονοι, ωσπερ τιμωρούμνοι τον του πατρὸς φόνον, διατρήσαντες
9. πη-φασὶ τόνουJ Scholion Triclinii. cujus similis est defuturo ἀροῖμεν annotatio aci Aesch. Pers. 795. φασὶ scripsi pro φησὶ, quod est in I. et scholio Aeschiyleo.
25. τά--ΚλυταιμνήστρανJ ἰστεον ι κατὰ την συνουσίαν-γενησόμενοι πω τρὸς φόνον ρήσσουσι την τῆς μητρος κοι λίαν καὶ φονευσαντες αυτ ν, ἔς φησι νίκανδρος, γεννῶνται. ποιοῖτον ἀν ἐστι καιπο κατα ορεστην κώ κλυταιμνήστραν Gu.ib. τουτο alterum et Tῶν om. A.
156쪽
την κοιλίαν της μητρὸς και φονεύσαντες αυνῆν γεννῶνται, ως φησι Niκανδρος εν τοῖς Θηριακοῖς' οἷς ἄμοιώ εστι κώ H κατα τον μεστην οὐ την Κλυταιμνηστραν. A. B.M. I.
526. ἐπεί : εἰ δε μη, τίνα ψυχρον εἶχες, ω τάλας, τότε, ο πότε η5 μητηρ εξέβαλε τον μαστὸν παρακαλώυσά σε εγω μεν ου θεασάμενος - εκεῖ γενομενα κακὰ δια δακρυων δαμάζω τον γεροντικὸν οφθαλμὸν ό ἄθλιος. I. επεὶ τίν εἶχες : αποστρομ τὸ σχῆμα. I. προς τον ορεστηνιδίως απέστρεψε τον λόγον, κώ διαλεγεται προς αυτὸν ό περὶ τούτου Io προ ολίγου ἐγκαλων τω Mενελάου. B. I. 528. ο- ιδων ζ καίπερ, φησὶν, εγω μηδε γενόμενος θεατης των κακων τούτων ἄμως δακρύω, συ δε θαυμαστὸς εἶ της ἀπηνείας ὁ καὶ
προς την θεαν αντισχων. A. B. C. 53O. λόγοισι ζ ο εστι κεφάλαιον εν προσθεῖναι τοῖς εροῖς
is λόγοις. ψορροθεῖ δὲ αντὶ του ακολουθεῖ και συμφωνεῖ. θέλει δε εἰπεῖν ἔτι τοῖς ἐμοῖς λόγοις εκεῖνο εχω προσθεῖναι τὸ κεφάλαιον, τουπὸ θεων ροσεῖσθαί σε πλανώμανον. A. B.C.M. I. λόγοισι τοῖς εροῖς : οἷς νυν κατα σοῖ χρωμαι. Gu. όρορροθεῖ:ομολογεῖ. Gr. συνεισέρχεται, συνάδει κώ αποφαίνει τούτους εὐ- ao λόγους. Gu. ομολογεῖ, συναδει, δηλονότι δει εγω φημί σε αδ&ως πραξαι. H. a I. 34. επερχεται, ἱμοφωνεῖ. Fl. 33. 53 I. μητρὸς δίκας . τας υπερ της μητρός. Gr. m. 9. I7. a I.
nihil minter .μή τὸν δρέστην ὁ λόγος.
157쪽
τί μαρτνρων : αντι του ου δει με πλείονας ζητειν μάρτυρας' αυτὰ δυνατον καθορῶν τα πράγματα. A. C. τουτέστιν ου δεῖ με ζητειν μάρτυρας του μισεισθαί σε παρὰ των θεῶν ώς ανόσια δεδρακότα βλέπω γάρ σε μαινόμενον, ἄπερ παρὰ των θεῶν ἐπιόν σοι δείκνυσι πασιν, ώς, ὼ μη κακον ειργάσω, οὐκ αν εις τοιαύτην δυστυχίαν 5 λέπεσες. GU. 53 -537. οἶν αν εἰδης : αντὶ του ἶνα ουν μάθης. B. M. 9α δε μάθης, ὼ Mενελαε, μη θέλε πράσσειν ἐναντία τοῖς θεοῖς, χρη- ζων ωψελειν τον Ορέστην, ἀλλ' ἄφες αυτον διὰ πετρῶν υπο των πολιτῶν φονευθηναι, η, ει μη ποιησεις τοῖτο, ἴπερ σοι λέγω δηλονότι, io
μη διέρχου διὰ της των Λακέδαιμονίων γης. I. 537. Σπαρτιάτιδος : Σπάρτη ἡ προηγουμένη πόλις της Λακεδαιμονίας. ὁ ἀπὸ ταύτης Σπαρτιάτης, και ἐπι θηλυκου ἡ Σπαρτιῆτις
διὰ του ι, ο κλίνεται της Σπαρτιάτιδος. σπάρτον δε το σχοινίον, ώς παρ' ' πω σπάρτα λέλυνται και ἡ σπάρτος ἐπὶ θηλυκώυ. ἀφ' i5 οἱ, τὸ ρ κόσμει αν ελαχες σπάρτον' και την λίθον ποτὶ ταν σπάρτον ἄγε.' Gr. I. Σπαρτιάτιδος χθονός : ην αυτός σε κηδευσας
538. θυγάτηρ δ' εμη: η δὲ Φη θυγάτηρ ἀποθανοῖσα ἔπαθε
δικαίως. ἀλλ' ου παρὰ τουτου πρέπον ην την Κλυταιμνηστραν ἀπο-aoθανων. ἐγὼ δὲ κατὰ τα ἄλλα μακαριστος υπάρχω ἀνηρ, χωρις εις τὰς θυγατέρας' κατὰ τοῖτο δὲ οὐκ εὐτυχῶ. I. επραξεν ἔνδικα : ἔπαθε μοῦν δίκωα, καθὸ ἀπέθανε, και δικαίαν τιμυρίαν δέδωκε καθὸ δὲ νώ τούτου απέθανεν, ηδίκηται. A. B.M. I. 54O. μακάριος ζ εὐγενης, πλούσιος, τίμιος πῶσι και προς ἔσχατον χεγηρως ἰών. Gu. H. 6. πέφυκα: γέγονα. Gr. Flore.
Recta proverbii foraIta est Σπάρτανε χρή, κείναν κόσμει. Vid. Ι io riian. 8, 16. 'Hν ελαχες Σπάρταν κόσμει est ib. 46. Alioriun Scriptor uin locos collegit Nauch. ad Eurip. fias cia. 722. Fuit Rtitem Euripidis in Telepho versus. Σπάρτηνελανς' κεινην κόσμει, ' τὰς δε Μυκην ἡμεις χίφ. In altero proverisio σουάρτου etiam in I. Rcriptum est.
158쪽
542. ζηλωτὸς ἄστις : μοκαριστος ὁποῖος ευτύχησεν εις τέκνα, και μη μεγάλας και φανερὸς και ορολογουμένας βλάβας ἔλαβε. 1.543. επισημους ζ μεγάλας η φανερὰς και ψολογημένας. B. M. διαδήλους. Gr. φοβερὰς, ρογάλας. Gu. ἐκτήσατο : απὸ
544. ω γέρον ζ ἐγω φοβουμαι λέγειν προς σὲ, οπου μέλλώ σε και την σὴν φρένα και διάνοιαν λυπησειν. ἐγω μὲν φονευσας την μητέρα ανόσιος υπάρχω, τιμώρων δὲ τω πατρι οσιός ειμι, καθ' ἔτερον ἔνο- τοῖ ἀνοσίου ἐπει ἐναντίον του ἀνοσίου τὸ οσιονγ. ανόσιος μέν ο ειμι την μητέρα κτανων, τετύχηκα δὲ του όσιου ον- τος καθ' ἔτερον μέρος, τον πατέρα ἐκδικήσας. I. Ἀλλως. εγω μὸν κτανων την μητέρα ανόσιός εἰμι, τιμωρων δὲ τω πατρι πάλιν ὁσιός ειμι, μερον ἄνομα του ἀνοσίου. Gr. I. δειμαίνω : δέδοικα λέγειν' ἴσως γάρ σε λυπήσω. M. i5 545. ὀπου; αντὶ του όποτε, τοπικὸν αντι χρονικοῖ. Gr. H. 6. 9.
547. ετερον ἔνο-: καθ' ἔτερον ἴνομα, οἷον κατὰ τὸ ἐναντίον του ἀνοσίου το ἄσιον, ανόσιος μέν ειμι την μητέρα κτανων, τετύχηκα δὲ τοῖ οσίου ονόρτος καθ' ἔτερον τρόπον, ἡ τον πατέρα ἐκδικήσας.eto A. B.C. M. τιμώρων ζ βοηθων. Gu. T. 6. 9. I7. a I. 59. 76. ἐκδικων, βοηθων. Fl. 56.548.-554. ἀπελθέτω δὴ τοῖς λόγοισι : ο ἐστιν ἀπόστα καιδεοντως ἀπολογήσομαι. A.C. M. 'Aλλως. αντὶ τοῖ συ ἀναχωρει,
καὶ τὰς ἀληθείας ψω, καὶ δεόντως ἀπολογήσομαι. A. B.C.M. I. ἀπίτω et 5 -κρὰν τοῖς ἐμοῖς λόγοις τὸ σὸν γῆρας, ἴ με κωλυει του λέγειν, καὶ τότε κατὰ τάξιν ἐλεύσομαι' νυν δὲ φοβοῖμαι τὸ σὸν γῆρας. τι με ποιῆσαι ἔπρεπε ς δυο γάρ τινα πράγμασιν ἀντίθες δυσίν' ό μὲν κατῆρἔσπειρέ ριε, ἡ σὴ δὲ παῖς ἐγέννησεν, ως ἄρουρα τὸ σπέρμα παρ'
ἄλλου λαβοῖσα' τέκνον δὲ χωρὶς πατρός ουποτ ον ει'. I.
159쪽
549. ἐκπλήσσει : εξίστησι. Gr. αντὶ του ἐξίστησι του λέγειν. M. ἐξίστησι. Gr. μετα φόβου. Gu. ἐξίστησι, ἐκβάλλει μετὰ φόβου. Fl. 6. 9. IO. I7. 2I. 34. 56. 59. 76. λόγου : λογισμου. Gu. 55 O. οδον ειρο : κατα τάξιν του λόγου ii ld. Gu.) πορεύσομαι ηγο- διηγησομαι add. Gu.). Gr. ηγουν κατα μέροςλέξω. H. 2I. 5τω λόγω προβαίνω. B.M. H. Io. τρίχα : το πολιάν. Gu. H. 33. 55 I. δυο γὰρ ἀντίθες δυοῖν : δυο πράγματα δυσὶ πράγμασιν ἀντίθες, τω πατρι μὲν το σπέρμα, τη μητρὶ δὲ την ἄρουραν. A. C.
παράθες. Gr. Fl. 6. 9. I7. 34. 56. 59. 76. ηγουν τον πατέρα καιτο σπέρμα, και την μητέρα και την γένναν. H. 6. IO552. ἐφύτευσεν : ἐγέννησεν. Gr. m. 6. 9. 17. 21. 56.59. 76. τίκτει, αντι του ἔτεκε. Gr. Flore. siclon.
553. ἄρουρα . ἡ ηροτριασμένη γη. χέρσος δὲ ἡ ανηροτος και
άνέργαστος. Gr. m. 6. 9. I7. 34. 56. 59. 76.554. ἄνευ δε πατρός; λέγεταί τις αυτώυ εἰποντος τουτο ειρηκέ sναι μ' ἄνευ δὲ μητρὸς, ω κάθαρμ' Ευριπίδη A. B. C. M. I. ἄνευ δὲ
πατρός : τιθεις τον πατέρα και την μητέρα. και ἀντιτιθεὶς αυτοῖς ταμὸν την σπορὰν, τη δὲ τον τόκον, δείκνυσι τον πατέρα μεῖζονα της μητρὸς διὰ το πρωταίτιον τουτον εἶναι της εἰς φως αὐτω προαγωγη δέον της υποστασης γονας ειπεῖν, τροφὰς ειπεν. Gu. I. a
556. υποστασης : ἀπὸ μεταψορῶς των κιόνων. και γὰρ ἴφίστωται τὸ βάρος. C. 557. η ση δὲ θυγάτηρ:-αἰσχύνομαι γὰρ μητέρα λέγειν Θ
-ἰδίοις γάμοις, πο- λαθραίοις, και ου νενομισμένοις ηλθεν εις ἀνδρος κοίτην. I. as 558. ιδίοισιν : τῶῖς ου νενομισμένοις, τώῖς λαθραίοις. A. B. κρυφίοις. Gr. κεκρυμμένοις, λαθραίοις, ἔταιρικοῖς. Gu. 559. ει ἀνδρος νει λέκτρα : τὸ ἀνδρος διπλως νοητέον, η του
160쪽
Aιγίσθου, η του 'Aγαμέμνονος. και επὶ μὲν του Αιγίσθου ουτως ' ηση θυγάτηρ, ω Tυνδάρεως, εἰς ἀνορος ηει λέκτρα εν λαθραίοις γάμοις, τουτέστι συνην λαθραιως Αιγίσθω μοιχευομένη' επὶ δε του 'Aγαμέμνονος ουτως' ἡ ση θυγάτηρ ἐν ἰδίοις Φεναίοις, και Ουέ5 σωφροσι, τουτέστι λαθραίως μοιχευομένη Αἰγίσθου, εἰς λέκτρα του 'Aγαμέμνονος ῆκεν, ου ἐπανηκεν ἐκ Τροίας και Ουκ νμεῖτο. GlI. I. 562. ἐμαυτον ην λέγω : ἐὰν ἐκείνην, φησὶ, λέγω κακως, ἐμαυτον
ἐρω κακως' λέξω δ' ομως. A. B. C. M. I. εμαυτον ἐξερω κακως, αντι του ερω, ην λέγω ἐκεινην κακως. GLio ἐπὶ δ' ἔθυσα : απρεατως ἔφρασεν ἔθυσα δε και επὶ τούτω την
μητέρα, η τάχα ῖνα δείξη δει εὐσεβως διεπράξατο φονεύσας αὐτην,
ἔφη το ἔθυσα. τον Α ἴγισθον μὰν ἔκτεινα, επὶ τούτω δε και την μητέρα ἔθυσα. A. B.C.M. I. -ἰ δ' ἔθυσα : ου καλως λέγει ς' πρωτον γὰρ ἐκείνην ἔκτεινεν, εἰτα καὶ τον Αἴγισθον, ἐξ αγρων ἐπανελθόντα. καθά 5 φησι Σοφοκλης. Gli. Bar. επι: αντη ἡ επι λύπην σημαίνει, οῖον ἔπραξα εν αισχρον, και Ουκ ηρκει τουτο, αλλ' -ὶ τούτω ἔπραξα και ἄλλον. m. a I. ἐφόνευσα. Gu. R. 6. 9. i 7. a I. 34. 56. 59. 76.563. τιμωρον . βοηθων. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76.564. ἐφ' οἷς δ' ἀπειλεῖς : το σχημα κατὰ ἀντίστασιν. I. ἐφ' a ook : δι' α. Gr. m. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76. πετρωθηναι : λίθοις βληθηναι. Gr. Horr. iidem. λιθασθηναι. Gu. 566. ἐς τόδ' ηξουσιν θράσους : εἰς την θρασύτητα ταύτην. ηγο- το ἀποκτείνειν τους αλσχους εutil. Horr.) Gr. m. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76 .as 567. ἄνδρας φονεύειν : λέγω εἰς το φονεύειν τους ἄν ας. GLUorr. ivlem. καταφυγάς: ἴνα μη ὐπ αυτων φονευθεῖεν. Gu. H. 6. εὰν μη ἀποκτείνουσιν αυτάς. H. a I.