장음표시 사용
181쪽
669. φιλεῖν δάμαρτα : ἀγαπῶν την γυναῖκα υπὸ πάντων των Ἐλληνων νομιζη. και ου λέγω τουτο ἀπατων σε Π κολακεία, πουν κολακεύων σε, ου κολαπεία, ἀλλ' ἀληθεία λεγω. λείπει δε το προς ταύτης σε --. το δε ω μέλεος, πεμα προς εαυτὸν λέγει, ω ἄθλιος, εις οἷον κακον δηλονότι η . I. 567 o. θωπεία λέγω: ου κολακεία, ἀλλ' ἀληθεία. M. 67 I. ταύτης ἱκνοῖμαι : ἀντὶ του προς ταύτης σε ικετεύω. M. ἀντι τοῖ προς ταύτης -- βοηθησαί μι. η δεομαί σου προς ταμ της οπως ἄν μοι βοηθησειας εις τιμην αυτης. τὸ δε εξης πεμακM' εαυτὸν λέγει, οἰκτείρων ἐαυτον ἔτι μευι τοσούτου προηλθv I Oαὐτω τα της δυστυχίας, ως διὰ του μεμνησθαι της' Κλένης προσδοκῶν β θύας τυχεῖν. ανάξιον γὰρ ἐαυτοῖ πιεῖται τὸ καὶ μόνον μεμνησθαι τοιαύτης γυναικὸς, μη τί γε καὶ δοκειν σωζεσθαι δι' αὐ-της. B.M. I. δυστυχης ου' φησὶν, εγω εἰς τοιοῖτον κακὸν ἐλθων. διὰ γὰρ γυναικὸς της πασιν Ἐλλησι κακης σωθησεσθαι προσδοκω. ISB. I. 672. εις οἷον η-: καλόν. GR εις οἱον κακὸν ηκω τὸ εις ἱκε- σιαν προβάλλεσθαι την' Ελένην. ως δεῖσθαι καὶ μη ει σακούεσθαι. Gu. τί δε ταλαιπωρεῖν με δεῖ: ἀλλα τι μωραίνω το περιταμης, σωθησεσθαι παραιτουμενος', ανάγκη γάρ ἐστι και προς ao τουτο καταβαίνειv ιικτροτητος, και πάντα υπομένειν, καν αισχύνην μοι ψέρη. ου γάρ ἐγω μόνος, αλλα και πας ο οἶκος ο ἰμος κινδυιεύει. B.M. I. ἴστι και ετερα εκδοχη τούτου, συναπτο μενου του ταύτης ικνοῖμαι ' προς το υπερ γὰρ οἴκου παντος ικετεύω τάδε ' εἴτε ως τοῖ Mενελάου ἀπεστραμμενου την ικεσίαν αυτος et 5 δυσφορῶν λέγει, δυστυχης εγω, εις ἄπορον ηκω κακῶν και οὐκ Ἀω
pta, ω μέλεος ἐμῶν κακων. ἀιάειον εαυ- τον πιεῖται μητι γε καὶ εἰς σωτηρίαν αυτην Εροβαλλεσθαι : - Scholia veria
sitiun 67I-687. leguntur in A. so lio 43' cujus paginae soliolia a
manu recentiore scripta fiunt. ib. εαυτου ηγιται τὸJ αυτὸν πιεῖ ο
182쪽
ουδεμίαν καταφυγήν. ο πάλιν διαλαβων θαρσύνει εαυτον και φησι, τί δεδοίκαμεν τον θάνατον; καρτερειν δεῖ και φερειν αναγκαίως ταπαρά του δαίμονος τί δε, φησὶ, παραιτουμαι τὴν αισχυνην , πάσημοι μηχανῆ ποριστέον την σωτηρίαν. οὐχ υπερ μικρων γάρ μοι ο5 κίνδυνος, ἀλλ' υπερ παντὸς του οἴκου εστίν. B. I. AMυς. το τι δεταλαιπωρῶν' τουτο λέγει, τί δε δεῖ ταλαιπωρεῖν και κάμ ιν εμε
περὶ τὴν δέησιν ' ου γὰρ υπερ εμοῖ μόνου καὶ τῆς ἐμῆς αδελφῆς
ποιουμαι τὴν δέησιν, ἀλλ' - ρ του οἴκου παντος, τουτέστι του γένους παντὸς ἡμων. ἀποθανόντος γὰρ εμοῖ ἡ ἐκ προγονων πῶσα ευδαι-Ioμονία οἰχήσεται, ως ου διάδοχον σχοῖσα' ωστε της ζημιας και εις σέ πως τεινούσης, επεὶ του αυτου γένους τυγχάνεις, οὐχ ῆττον εμου δεῖ σε σπουδαζειν, οπως σωθείην. ἡ αυτη ἡ κατασκευὴ προς τὸ ἱκνοῖμι εστἰ, τὰ δ' ἄλλα διὰ μεσου. Gu. I. τί δε : ποιήσω δηλονότι. Gr. ταλαιπωρεῖν ζ ταλαίπωρα ἴπομένειν. Gr. Ciunt. παραι- Is τούμενον τὸ σωζεσθαι υπ' εκείνης. Gu. με δεῖ: N. χρή. M. 674. τον κατὰ χθονός : δόκει ἀκούειν τάδε τον κατὰ χθονὸς θανόντα, ἡγουν νόμιζε, ἔτι πάρεστιν εκεῖνος, καὶ ακούει τάδε, λέγω τὴν ψυχὴν εκείνου ποτωμενην επάνω σου. Gr. I. τον κατὰ χθονὸς θανόντα ζ συνυπακούεται ενταῖθα υπαρκτικοῖ ρήματος μετοχη, ἡ καὶ 2Ο εκφωνουμενη κακοσύνθετον ποιει τον λόγον και ἄχρηστον. οτι δεαυτη εχει λόγον συνυπακούεσθαι δῆλον ουτως' κατὰ χθονός εστιν ὁ δεινα λεγεται, καὶ τον κατὰ χθονὸς ἴσα εξ ανάγκης μετὰ της μετο χῆς τοῖ υπαρκτικοῖ οἴτως. επειδὴ καὶ κατὰ χθονός εστιν ό δειναμνων λεγεται. δύναται καὶ καταλλήλως εχειν τοῖτο, κώ μετὰ τῆς 25 μετοχῆς τοῖ υπαρκτικοῖ λέγεσθαι μετασχηματιαμ νον. επεὶ δεσυμβαίνει εσαῖθα καὶ ε τέραν εἶναι μετοχ κατὰ τἡν αυτ ν πτωσιν, καὶ διὰ τοῖτο κακόφραστον εἶναι τον λόγον καὶ κακοσύνθετον, οὐδε-3. τί δὲ-J Haec pars scitolii
183쪽
ποτε ἐκφωνεῖται ἡ του υπαρκτικου ρηματος ροτα , ἀλλ' ἀει συνυπακούεται κατὰ την συνηθειαν των υπαρκτικων. Gr. I. 677. ταῖτ' εἴς τε δάκρυα: αντι του μετὰ δακρύων και γόων αιτωτην σωτηρίαν. D. I. Ἀλλως. κατα ἀπόθεσιν ταὐτα επάγεται, πιο ταλα εἴρηκα, εἴς τε τα δάκρυα ημων και τους γόους και τὰς συμ- sφοράς. Gr. I. πουν μετὰ δακρύων και γόων εἶπον. η ουτως, εἶπον ταλα εἰς δάκρυα και γόους και συμφορας, ηγο- ινα μη τύχω τολτων. τεύξομαι δε, ει πετρωθηναί μα ἐάσεις. Gu. I. 678. κἀπητη ζ ως πέος Ιτησα. I. 679. θηρων : θηρωμενος, ζητων. I. αντι του θηρωμενος, πουν λαβεῖν ζητων. Gr. Fl. 6. 9. I7. II. 34. 56. 59. 76. 68o. κἀγω P ικλῖμαι : και ἐγω σε παρακαὶ , καίπερ --πυσα γυνη, βοηθεῖν τοῖς δεομένοις δυνατὸς γὰρ υπάρχεις Θελει ,. τὸ δε ελω και δοτικη και αιτιατικῆ συντάσσεται, ώς και Αισχύλος ώς τοῖς θανοῖσι πήματ' οὐδὸν ὐφελεῖ. I. 15oἱός τε δεῖ: N. και ἴσος τε δ' εἶ αντι του δυνατὸς εἶ. A. 682. καταιδουμαι : διὰ τιμῆς εχω. Fl. 33. ἀντὶ τοῖ αἰδοῖμαι.
684. και χρὴ γὰρ οἴτω : τοῖτο μερικως, ἡ καθόλου νοητέον, ἔτι
πρέπει ἡ ἐμε, ἡ πάντα ανδρα ουτω συνεκκομίζειν και συνεκφέρειν, ἡνισχὰν διδω θεος, τὰ των Θαιμόνων κακὰ, θνήσκοντα, εἰ δεήσειεν, ἴπερεκείνων, και κτείνοντα τοἰς εναντίους. ει μη γὰρ ἐξ ἀλλήλων οἱ Σ3
ita continuantur : σαφηνειά ἐστι τουούτω θνήσκοντα. και ώς τε μ ξόμενον etc. In Gu. priora τουτο μερικως ἴτω in marg. Scrip R, reliqua και ὼς τεθν. , in qui laus κτενοῖντα Pro κTανουνTI, Gr. inter versus. Κing. e glossis hane paraphrasin concinnavit : U. ρέστ'. ἐγὼ αἰδοῖμαι σε καἰ συμποιῆσαι σοι ἐπὶ ταῖς δυστυ αις θελω. και χρὴ γὶρ οἴτω συνδιαφέρειν ἐμε τἀ τῶ ἀδελφοῖ κακὰ, ην διδν ὁ θεος δυναμιν, καὶ
φέφ, εχοντα τεθνήξεσθαι καὶ ε .πιοαεχοντα ἀποκτείνειν τοῖς ἐναντιους' το δεδυνασθαι τουτο ποιεῖν παρὰ θεῶν θελω
184쪽
συγγενεῖς βοηθοῖντο, τίς αν αλλην ἔξωθεν ἐλπίση βοήθειαν; το δε
' θνησκοντα κώ κτει νοντα τους ἐναντίου σαφηνειά εστι του οντω. Gu. I. θνησκοντα : καἰ ως τεθνηξόμενον, καἰ ως κτενοῖντα τους ἐναντίους, ηγουν εἰ και θάνατος πρόκειται, και ει νίκη των ἐναντίων. s Gr. I. 685. συνεκκομίζειν ζ συμπο-ῖν δεῖ τοῖς συγγενέσι, καν κίνδυνος παρη. και μάλιστα εἰ το θεῖο9 παρέχει δύναμιν. το δε εξης ἀναστρεπτέον εστι γὰρ κτείνοντα τους ἐναντίους, και θνησκοντα. H. l. συνδιαφέρειν, ὁμοῖ ἴπομένειν. Gr. σwκκφέρειν κώ ἀποτρέπειν, ο βαστάζειν, συμπονειν. Gu. TOν αδελφον συνελαφρύνειν, επικουφι-
ζειν, μαστίζειν. H. 6. 9. I7. 23. 34. 56. 59. 76. 687. το δ' αἶ, δύνασθαι : τιυναντίον Αἴας φησί' ' και προς δαι- μονά περ ει πως ερυσαίμεθα νεκρόν. A. H. M. Ι. 688. ηκω sv ἀβρων συμμάχων ο οὐκ επαγόμενος συμμάχους, i5 ἀλλ' ἔρημος της παρὰ τούτων δυνάμεως ων, ως των συμμάχων αυτοῖ τὰ την πλάνην ἀπολομένων, πλην ολίγων. B.M. I. η ουτως' ῆλθον ἔρημος συμμάχων, καὶ προσέτι πλάνην υπέστην πολλην. A. B. I. TOδε εξης, ηκω γὰρ ἔχων το δόρυ συμμάχων ἐστερημένον καὶ προσταλαιπωρησας τη πλάνη. A. B.C. I. τὸ δε ἐνταῖς ελπίδος προσηκο-ao μες αντὶ του προσοικειούμεθα και ἐγγύς ἐσμεν ελπίδος. σκόπει Ουν πως ουτε δια κολακείας πεῖσαι υπέσχετο, αλλὰ καὶ τουτο ἐν αμφιβολία ἀφηκεν. B. I. τὸ σμικρῆ συν ἀλκη η προς το ηκω συνάπτεται τ' ἐποία, η προς το ἀλωρονος. Canti Gu. ἀλκη: βοη
69Ι. μάχη μέν : ἐν μάχη μὲν οὐκ ἄν περιγενοίμεθα του Πελασ-
7. ἀναστρεπτέον- θνησκονταJ Haec sunt etiarn in M.
185쪽
βασιλευς η' του 'Αργους. ητοι ογχι νικησομεν τους 'Αργείους S ra. C. ει δε μαλακοῖς : οὐδε το δια κολακείας πεῖσαι ἴπε- σχετο, ἀλλα και αντο εν αμφιβολία ἀφηκεν. A.C. οἴτω λεγε ενταυθα δε και εἰς τουτο πῆς ελπίδος προσήκομεν, και προσερχόμεθα,ει δυναίμεθα δπερβαλεσθαι εν λόγοις μαλθακοῖς. Gu. I.
μαλθακοῖς . ταπεινοῖς, κολακευτικοις. Gu. πραέσι. H. a I. 693. δυναίμεs: inπερβαλεσθαι και νικῆσαι. Gu. λείπει πελσω. Fl. 2I. προσήκομεν ζ ενταυθ' ελπίδος προσοικειούμεθα καιεγγυς ελπίδος εσμεν. C. περισσὴ ἡ πρός. Gr. προσερχόμεθα,επιυς εσμεν. Gu. περισσὴ ἡ πρός, αντι του ἡκομεν, ἡλθομεν.
694. σμικροῖσι -πόνοισι σμικρα δυνάμαι Σφειλεν εἰπεῖν' ό δε λέγει σμικροῖς πόνοις, τὴν ενέργειαν τιθεις αντὶ τῆς δυνάμεως. Gr. I. σμικροῖσι μεν γὸρ τα μεγάλα τῆ δι' ολίγων μάχη τους πολ- χολους νικῆσαι αδυνατον, Αεν εἰς πολεμον μεν αυτοῖς παραιτητεονελθεῖν' εἰ δε λόγοις υπελθεῖν δεῖ και γονῖπεύσασθαι αυτους σοφίαλόγων, ενταυθα δυκησόμεθα. ἀνόητον δε και αρθες καὶ το μόνον
2I. νικησαιJ καταγωνίσασθαι Β. I. ib. -τοῖς ου. ἐλθεῖνJ ἐλθεῖν π. αυ-το I. In A. οθεν εις πόλεμον μεναυτώις ἐλθεῖν παραιτητέον, in C. οθεν εἰς ποταμὸν sic ἐλθεῖν αὐτοῖς παραιτητεον, αμαθες το βουλεσθαι τάδε. ἀνόητον καὶ το μὴ μόνον προσδοκῆσαι τοὶς ολίγους
πολλῶν περιγενεσθαι :-22. δε περιγενεσθαιJ δεῖ . . .. μὴ γευσo ... θασωμ α δυνησόμεθα. οι δεδιὰ κολακενας πεισαι με σχετο, αλλὰ καιαυτὸς εν ἀμφιβολίs . . . . Haec ex FCli
lio v. 693. repetita . ἀμαθέι δὲ τὸ
βουλεσθαι τάδε. ἀνόητον καὶ τὸ μόνον περιγίνεσθαι :-A. 23. ἀνόητον εριγενεσθαι ΟΠ . M.
186쪽
695. ἀμαθές: ἀπαιδευτον. Gr. ἀνοητον, μωρόν. GU. καὶ το βούλεσθαι : μη μόνον το επιχειρεῖν. Gil. Fl. 6. ου μόνον 5 ποιων, ἀλλα καὶ βούλεσθαι, ἔτι και ἀδύνατον. Fl. IO. ενθυμεῖσθαι.
696. οταν γάρ ἡβρ δημος : οταν γὰρ δημος εις οργον πεσων ἀκμάζη, ἄμοιον το ζητεῖν κατασβέσαι αυτον, ωστε ζητειν κατασβέσαι πυρ λάβρον και σφοδρόν. Gr. I. io ἡβα: ἀκμάζη. Gr. φλεγμαίνη. εκμαίνηται. Gu.
697. ἄμοιος ζ λειπει το πειρῶσθαι νικησα αυτον, τον οχλον, ἀλλ' ἄμως ὐπονοεῖται. m. a I. ωστε πυρ: ουτε γὰρ τουτο κατασβέσαι ράδιον, Ουτε εκεῖνον της οργης πεπαυκέναι. Bari Gu.
698. εἰ δ' ἡσύχως : ει δέ τις ἡσύχως καθ αὐτὸν ε ἀιδους 35 τάσσοιτο τω δήμω θυμουμένω, εὐλαβούμενος καὶ φοβούμενος τον
καιρον, ἀπὸ μεταφορὰς των πνευμάτων,) ἴσως αν καταπαύσειε της οργης δηλονότι. I. εντείνοντι : αντὶ του θυμουμένου. B.M. σφοδρυνομένω μεν - δημω. Gr. - ζοντι τI UTI. Gu. Bar. μεγαλαυχοῖντι τω οχ . H. a I. το εντείνοντι καὶ το χαλωντι εκ Ο μεταφορῆς της νηὸς εἴρηται. Gu. 699. χαλων : ἀπὸ μεταψορῆς των ἱστίων, ενδιδούς. Gr. Bari Fl. 6. 9. I7. a I. 25. 56. 59. 76. συγκαταβαίνων, υποκλίνων Gu.υπενδιδούς. Fl. 33. ὐπείκοι ζ υποτάσσεται, ενδίδωσι. GU. ευλαβούμενος : φοβούμενος. Gr. αἰδουμενος κά θεραπεύων. Gu. φο-25 βούμενος, υποκλίνων ἐαυτον, πτοι ταπεινούμενος, υποστελλόμενος, θεραπεύων. Fl. 6. 9. 17. a I. 25. 34. 56. 59. 76. 7oo. ἐκπνεύσεῖ : αντὶ τοῖ καταπαύσειε την οργην δηλονότι, ως επι ἀνεμου. Λ.B.M. ληξειε της οργης. Gr. Florr. sideITI. ρώσειε της οργης, παυθῆ τοῖ θυμοῖ. Gu. όταν δ' ἀνη: ἄταν δ' ἀυα-3o πνεύση, ἐπιτύχοις αν εὐκόλως τοῖ λαοῖ, καθόσον βούλει. I. ἀπαμεταψορῆς των πνευμάτων. B. rec. Gr. ἀφη . καταλεί . Gu. p. n. 6. 9. 17. 25. 56. 59. 76. τελειωση οργάς. H. 2I.
187쪽
μω καὶ ελεεῖν κώ θυμουσθαι, και ό πας λόγος τοιουτος, εαν τοίνυν θυμουμένω τω δήμω εἴκης, πεπαύσεται οργῆς και λοιπόν εστιν επιτήδειος εις το συνδραμῖν ταῖς ικεσίαις. ώς γαρ εμπεφυκεν αυτω τομεγάλως ὀργίζεσθαι, ουτω και το ἐλεεῖν' τουτεστιν, ου γαρ προς το 5οργίζεσθαι μόνον φύσιν εχει, ἀλλα καὶ προς το ἐλεεῖν, και τω δυνωμένω τουτο αυτο καραδοκεῖν και ἐπιτηρεῖν πότε μὰν μεγάλως θυμουται, πότε δε ανῆκε τῆς οργῆς, κτῆμά εστι τουτο τιροίτατον, τοεῖδέναι εκάτερον τον καιρόν. ἡ αυτος ό δῆμος κτῆμά εστι τιμώτατον τω ειδέναι προσενεχθῆνα κώ ον δεῖ τρόπον αὐτω. ἡ ο καιρος μεγα io κτῆμα τω καράδοκοῖντι, φησὶ, τον δῆμον και τηροῖντι καὶ γινωσκοντι πότε μεν θυμουται, πότε δε ελεεῖ. A. B.M. I. 'Aλλως. ενεστι τω
μω ἐλεεῖν, ἔστι δε καὶ μεγάλως θυμοῖσθαι. ό γαρ δέ αντὶ του
γάρ' ου γαρ μόνον εστι προς το θυμοῖσθαι το φύσιν, ἀλλα καὶ προς το ἐλεεῖν, καὶ τω δυναμενω τοῖτο αὐτὸ συντηρειν κτῆμά ἐστι του Isεπιτηρεῖν τον καιρὸν τιμιώτατον. κτῆμά ἐστι τοῖτο, ὁ ἐστι τα μέγιστα, ἀυτὶ τοῖ το κερδαίνειν δηλοῖ αυτος ό δῆμος ἄφελος του τοιουτω Αλλως. ἐνταχα πρωθυστερος ἐστιν ὁ τρόπος διὰ γαρ Hν βίαν τοῖμέτρου οντως συνηρμόσθη τὸ επος. ουτως γαρ Σφειλεν ειπεῖν, ενιθυμὸς μάγας, ενεστι και οἶκτος τω θυμουμενω δήμω, o δε οικτος τω ao καραδοκοῖντι καὶ ταῖς ελπίσι τρεφομενω χρῆμα καὶ κτῆμα τιμιωτα- τον καὶ λυσιτελές. A. τοῖτο τὸ ἐπιτηρεῖν τον καιρὸν κτῆμά ἐστι τιμιω- τατον, Ο ἐστι τὰ μέγιστα τις αν εκ τούτου κερδαίνειν δύνατα. Gu.
ih. πότε με, a d Pro his in M.
fusa et desecta, corrigerula collatis l. 9. Io. 23. 33.
188쪽
7o ἐλθων δε-: N. ελθων γὰρ ἐγώ σοι Τυνδάρεων πειρά
Io5. τε λίαν χρησθαι καλως ζ αντὶ τοῖ μετρίως χρησθαι τωλίαν, οῖον της μετριότητος υφειναι, η τω καλας λίαν πησθαι, L nro το καλως πίως, οἱον σφόδρα ενδείξασθαι την προς σε πραότητα. A. B. C. M. I. 'Aλλως. τω λίαν οὐχὶ φαύλας, ἀλλα καλως. εστι γὰρ το λίαω και ἰπὶ του θεοῖ και επὶ τοὐ οικτιρμῖ. τεθύμαται γουν ὀ Γυνδάρεως λίαν, ἀλλα πειράσομαί σοι τουτον ααῖσαι λίαν γενέσθαι
35 τω λίαν : ηγο- ροτριάκειν και μη τη ὐπερβολη χρησθαι. Gr. τοτω λίαν καὶ μέγα καὶ μικρον γράψεται, μικρον μεν ου ' πειράσομαι πεισαι καὶ τον Τυνδάρεω καὶ την πάλιν τουτο το λίαν πησθαι σοὶ καλως' μέγα δε ουτω' πειράσομαι πεῖσαι καὶ τον Τυνδάρεω καὶ την πάλιν τίνι τω λίαν πησθαι σοὶ καλας. ου γαρ μόνον πείθω τον δεῖνααο τάδε φαμὸν, ἀλλα καὶ πείθω τούτοις' ἡ γαρ κατάπεισις, ην ἐκεινον πείθω, τοῖς πράγμασι γάνεται. ῶς α αυτον καταπείθω. ει δέ τις. οι ως εἰ το λίαν μικρον γράφεται, ουκ ἀπαντα προς το μέτρον, φαμὲν Πι οὐ μόνον τα δύο ἀμετάβολα ἰκτώνουσι παρὰ τοῖς ποιηταῖς, ἀλλα και ἔν ἔσθ' οτε. Gu. μετρίως, τω σφοδρα ενδείξασθαι 25 τὴν πραότητα. FL Io.7O6. και ναῖς γάρ καὶ γαρ ναυς βιαίως τοῖ ποδος ἐνταθέντος υπέκυψεν, ἔστε υδωρ εισδέξασθαι, πάλιν δε ἀνωρθωθη χαλάσαντος του
189쪽
πarα και ανιέντος. A.B.M. I. τὰς γὰρ ἄγαν προθυμίας, αντὶ τοῖτας υπερβολικὰς όρμας καὶ ἴπερ το δεον, μισεῖ ό θεος. I. καὶ ναῖς προς βίαν εξαπλωθεῖσα εν τω ποδὶ, ἡγουν τω ἀρμένω, εκινδύνευσε καὶ πάλιν διεσωθη του κιἀύνου, αν χαλα το ἄρμενον. C. 7 7. προς βίαν πόδί: εις κατασκε ν του προς ἐκεινους λόγου 5επάγει ταῖτα. ποδὶ δε εγουν δια τοῖ ποδο . λέγεται δε ουτω τοσχοινίον το κατέχον κάτωθεν το ἱστίον. Gr. I. προς βίαν : βιαίως. Gr.7o8. εμψεν : ἡγουν υφαλος γέγονεν' ἐλθον γὰρ πνεῖμα σφοδρον καὶ προς την του πίδος τάσιν ἐμπεπτωκος ανατρέπει. Gu. I. ἔβαψεν : εαυτην δηλονότι, ἡγουν εβαπτίσθη. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 1.33. 56. 59. 76. τας ἄγαν προθυμίας ζ σημείωσαι στι καλον ἡ προθυμία, ἡ δὲ ἄγαν προθυμία κακον, ως υπερβολὴ, καὶ ἡ άπλως προθυμία μεσότης, η δε ἄγαν υπερβολη καὶ κακία ωσπερ καὶ ἡ οκνία ἔλλειψις καὶ κακία. τὰς δὲ ἴπερβολὰς καὶ ε λλείψεις καὶ θεος μισεῖ καὶ οἱ φρόνιμοι ἄνθω- 15ποι. A. τὰς υπερβολικὰς ὁρμάς. B. Gr. τας υπερ το δεοv αλα νείας. Gu. τας υπερ το δεον υπεροψίας, ητοι υπερηφανείας. Fl. IO. a I. τὴν πολλην θρασύτητα. Cant.
II O. σωζεινοῦ ρύεσθαι. Gr. I. σοφία, ου βίαζ ἐπιτηδειότητι και χοου δυναστεία των επικρατεστερων. Gr. I. σοφία : μεταχειρίσει διὰ λόγων. H. 6.3, φρονησει. Gu. των κρεισσόνων ζ τουτεστι του μου κρείττων γάρ εστι νυν, ως εφην, εμοῖ. Gu.7II. αλκῆ: ἰσχύL Gr. δυνάμει. Gu. δοξάζεις ζ υπονοεῖς. Gr. -ολαμβάνεις. m. 33. 257Ia. ου γαρ ράδιον : αντὶ του ου ράδιον περιγενέσθαι τωv σων
κακων και απαλεῖψαι την παρουσαν σοι συμφοράν. A. B.C.M. I.
190쪽
το τρόπαια προς το λόγχη εκ γὰρ δοράτων τα τρόπαια γίνεται. Gu. I. 7I . γάρ ποτ Ἀργους'. πουν ουδεποτε τοῖς Ἀργείοις ταπει- νως -οπεπτώκαρον, αλλὰ μεγαλοπρεπως καὶ γενναίως αὐτοῖς εχρί-5 μεθα, προστάττοντες μετ εξουσίας ἄσα αν εβουλόμεθα. Gu. I. εἰ γὰρ ην τουτο ράδιον, ουποτε διὰ του 'Aργους την γην, πουν διὰ τὸ Αργος προσεφερομεν εαυτοῖς εις το μαλθακω νυν αναγκαίως ει τοῖς σοφοῖς δούλους εἶναι της τύχης. Gr. I.
Io στοφάνης δε μετα του σ. οὐ προς ἡ ν, φησὶν, οὐδε της ἡμετερας αξίας -οδραμεῖν και κολακεῖσαι τον τῶν Ἀργείων ἴχλον. - δε ἄμας δουλεῖσαι τη κρατούση τύχη. τοῖτο γὰρ σοφων καὶ φρονίμων ἀνδρων. το δε εξης' νῖν δ' αναγκαίως εχει τοῖς σοφοῖς δούλους εἶναι της τύχης. A. B.Μ. l. Ἀλλως. ου της νών σείας εστὶ, 35 φησὶ, το ὐποδραμεῖν τούς 'Αργείους, ανάγκη Ῥας δουλεύειν τηκρατούση τ η' τοῖτο γὰρ σοφων εστὶν α ων. M. T. Io. 'Αργους
γαῖαν : διὰ το Ἀργος. Gr. το μαλθακόν : το κολακικόν. Gr.7I5. προσηγόροσθα . προσεφερομεν αυτούς. Gr. προσηχθηρον,εφερομεν. Gu. νῖν δ' αναγκαίως : ει γὰρ ὁ δημος νῖν ευτυχης,2o ημεῖς δε ατυχεῖς, ῶς εἰρηκαμεν, ου δεῖ προς αυτον ἰσχύος, ἀλλα σοφίας καὶ μεταχειρίσεως' σοφοῖ γὰρ αμος προς τὰς της τύχης μεταβολὰς τοῖς πράγμασι χρησθαι. Gu. I. εχει : διάκειται. Gr.7I6. δούλοισιν εἶναι : σοφων γὰρ λόγος το δούλους εἶναι ἡ μας τύχης. GRa5 7I7. ω πλην γυναικός : λείπει η εἰς. το δε ἐξης ω εἰς τὰ ἄλλα
οὐδεν πλην εις τοῖτο σπουδαζων, εἰς το ενεκεν της σης γυναικος στρατεύεσθω. B.M. I.