장음표시 사용
171쪽
Σπάρτηκ ην ἀγαγόμενος Λακεδαίμων ό Ταύγέτης αρξας τους μἐν Λέλεγας Λακώδαιμονίους, το δε ἔρος Ουγετον καὶ παιγ κτίσας
Σπάρτην ωνόμασε. A. D. M. I. 627. ἴσθι οῦ γίγνωσκε. δηλονότι ἔτι πάντα γενησεται. Fl. 2I. δυσσεβεις : τους δυσσεβως λέγοντας. Gr. Fl. 6. 9. I 7. 56. 59. 76. Sτον Ῥρέστην και την ἀδελφην. Gu. 628. ελη: προκρίνη. Fl. I7. προκρίνεις. Gr. H. 6. 9. 2I. 56. 76. προκρίνης. H. 59. παρώσας : παρωσάμενος. Gr. m. 6. 9.37. a I. 56. 59. 76. παρωσάμην αντὶ του παρίδραμον, ἀπωσάμενος. Gr. Torr. iidem et 34. ἀποπέμψας εἰς ουδὸν λογισάμεοος. Gu. Ioευσεβεστέρους ζ τους εὐσεβως λέγοντας. το συγκριτικον αντὶ απλοῖ.Gr. Cant. 629. πρόσπολοι'. δοῖλοι. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 25. 34. 56.
63Ο. στεῖχ', ώς ἀθορύβως : πορεύου, ἄπως ό προσελθων μοι λόγος, is τοῖ γήρως του σου ὐπείκοντος, ἀθορυβως προς τον Mενέλαον γένηται. A. B. C. M. I. ἀπέρχου, ἴνα ό επελθων ἡμῖν λόγος ἀφίκηται προς τόνδε,
του Μενέλαον δηλονότι, ἀνενοχλητως, αποφυγων το σον γηρας, ητοι την σην οργην καὶ ἀγανάκτησιν. I. U3I. γηρας το σον. ο αυτος μεν αιοουμαι, το οε αυτος οε et o
Fl.ὶ προς τους εμους λόγους δυσχερως χαλεπως Fl.ὶ ἔχει, καὶ οὐκ
ακουειν ἐθέλει. Gu. m. 6.632. Mεγελαε, ποῖ σώ: ποῖ κυκλεῖς, πουν στρέφεις, τον σὸν πόδα επὶ συννοία, - δηλονότι, ηγουν ἐν φροντίδι καὶ σκέψει τη μετασεαυτοῖ . Gr. I. διττας οδους ἐρχόμενος διττης φροντίδος, του- 23τέστι διπλοῖν λογισμὸν φροντίδος εχων. Gr. I. Mενέλαε, ποῖ: ώς του ποδὶ το ἔδαφος περιγράψοντος αυτ,υ καὶ
Apollod. 3, Io, 3. Pausan. 9, 35. I.
172쪽
διστακτικως ἔχοντος καὶ ἀναλογιζομένου ει δέοι ταυτα μαθειν, ἄπερ ποιοῖσιν οἱ αμπανοῖντες ἐν πράγματι. A. B. Μ. l.
633. διπλῆς δούς : βοηθησα ἡ μη. Gu. διπτύχους ἡγουν
διπλῶς' ιι γαρ ἀμφιβάλλοντες ἀμφιρεπεις εἰσι, ζητοῖντες οπη 5 τράπωνται. Gu. διγνώμονας. B. 63 4. συννοούμενος : συλλογιζόμανος. Gr. H. 6. 9. 17. 2I. 56.59. 76. σκεπτομεος. GU. 635 . ἀμηχανω : που της τύχης τράπωμαι, τουτέστιν απορω πότερόν σοι συνέλθω ἡ Τυνδάρειρ. A. B.M. I. που της τύχης τράπωμι, τουτέστιν o ἀπορω τίνι μαλλον βοηθήσαιμι, σοι η Τυνδάρερ. ο μὲν γὰρ οὐκ ἐαμε σοὶ προσθέσθαι δεινὰ επαπειλούμενος, συ-ἀδελφιδους ἐμος ωναναγκαίως δίκαιος ύης της παρ' εμου τυχειν βοηθείας. Gu. I. αμηχανω εἰς οποίαν τύχην τράπωμαι. τύχην ἐνταῖθα λέγει προσδοκωμένην, τουτέστιν - ανω ποτέραν μερίδα των προσδοκωμένων Ι5 συμβησεσθαι προτιμησω. Gr. I.
636.-637. μή νυν πέραι Μ μηδ' ουν το δοκοῖν σοι Γς πέρας ἄγε, πριν ἀκούσης τους ἐμοῖς λόγους' ἐπει γαρ ἐν ἐνδοιασμῶ ἡν
αμηχανων διὰ την τύχην -οι τράπηται, παραινει αυτω μηπω νηδοκησει πέρας ἐπιτιθέναι πρὶν -οῖσαι τους αὐτου λόγους, και ουτωao βου- σασθαι. B.M. I.
173쪽
το σοὶ δόξαν, βούλημα. Gu. τὴν δοξαν, την βούλησιν τm v.
63 8. ἔστι δ' οἶ σιγη: οἷον, εστιν σπου η σιγη κρείσσων του λόγου, κώ εστιν ἄπου ό λόγος της σιγης κρείσσων. A. B. I. εστιδ' ιυ: εστι γὰρ τόπος σπου. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. 5καιρος η πραγμά τι. Gu.6 O. τα μακρά : εναντιοσται τη Mενελάου βραχυλογία την μακρολογίαν των λόγων προκρίνων' οἱ γαρ Λάκωνες βραχυλογοι' και ' ηρος
παυρα-αλλα μαλα λιγεως. α Οε νους, η μακρα οιηγησις καιτο δια πλειάνων ποιεῖσθαι την αφηγησιν σαψεστερον παρίστησι το ιοπρῶνα των συντόμων λόγων. ἀνάσχον ουν της ἐμης μακρολογίας, επει σαφεστέρα εστί. A.B.C.M.I. το δε επίπροσθεν αντὶ του προτιμότερά εστι τα μακρὰ διηγηματα των συντόμων λόγων. ενιοι δε ἀθετοῖσι τουτον και τον ἐξης στίχον' οὐκ ἔχουσι γαρ τον Ευριπίδειον χαρακπιπα. καὶ πεποίητα ό νους δια τον Μενέλαον οἱ γαρ is Λάκωνες βραχυλογοι. B. Μ.I.
τα μακρά: τα επὶ πολυ εκτεταμένα. Gr. Tων σμικρων'. αντὶ του των βραχέων, πο- των ω ολίγον ἐκτεινομένων. Gr. Cant. επίπροσθεν εστι : προτιμότερα. GL κρείφονα. Gu. σα : εἴ- γνωστα. Gu. σαφη μαλλον ζ αντὶ του σαφέστερα εις το κλύειν. aciGr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 7S τα μεν γαρ κατα λεπτὸν διωσαφοῖσι την υπόθεσιν, τα δ' ως οἷόν τε αὐτην εις ολίγον συνάγουσι καἰ δια τούτο ασάψειαν εχουσιν. Gu. I. Ἀλλως. - ἐπι πολυεκτεταμένα των λόγ- προτιμμερα εστι των σμικρων, αντὶ του, των βραχέων, ηπο- των επ' ολίγον εκτεταμένων. I. 25τα μακρά: Λακεδαιμόνιος ο Μενέλπις, Λακεδαιμόνιοι δε ιυχηκιστα τη συντομία χαίρουσι. προθεραπεύει τοίνυν τον ακροατην, 3. dον ἔστιν οπουJ λν ἔστι καιρὸς
ih. καὶ το διἁ-ἀφήγησιν ITI. M. I. ἀνάσχου-- στερα ἐστί infrix PDSt των συντόμων λόγων liabet M. I a. σαφεστέραJ σαφέστερον C. I 3. ενιοι δεJ δε om. M. 26. ΛακεδαιμόνιοςJ ἐστὶν ad 1. A. 27. προθεραπεύει Α.Μ. προσθεραπεύει Fl.
174쪽
ῖνα ἀναμείνη το μηκος των λόγων ἀλύπως, ἔτι βραχυλογίαν ἀσκοῖσιν οἱ Λάκωνες. ἀνέχου ου , φησὶ, πῆς ἐμῆς μακρολογίας, ἐπει ταμακρὰ καὶ σαφέστερα. A. M. FL a I. τα μεγαλα πράγματα πρόδηλα μαλλον καὶ σαφῆ ἀκοῖσαί εἰσι δια μώκρων λόγων ἡ δια μακρων
5 καὶ ἐκτεταμένων λόγων. I 8 Atinat. Flor. 643. α δ ἔλαβες ἀποδος : τούτου ρηθέντος αἴρουσιν οἱ ἴποκριτα πιην χῶρα, ώς του Mενελάου ἀγωνιωντος μη ποτε λέγει ἔτι παρακαταθήκην αργυρίου παρὰ του πατρὸς πεπίστευται. εὐήθης δέ ἐστινο τοιαυτης υποψίας ἀντιλαμβανόμενος Mενελάου. εἰ γὰρ μήτε τον
644. ου χρήματ εἶπον : ου λέγω, φησὶ, χ ματα, χρυσον Οἰἄργυρον, ἀλλα τῶ ἄντι χρήματα εἰπον πην ἐμαυτοῖ ψυχὴν, ἡτις ἐστι 1 , μοι χρῆμο τιμιώτατον. εν εαν σωσης, καλὴν ἀμοιβήν μοι δίδως. A. B.M. I. 'Aλλως. ου χρυσον λίμασα χρήματα, ἀλλα χρήματά φημι την σωτηρίαν τῆς ἐμῆς ψυχῆς. Μ. ἀπὸ λῖναι ἐμοὶ χρυσον ἡ ἄργυρον. Gu. λέγω. Gr. m. 6.645. σωσης φυλάξης. Gr. m. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76. ao μοι φιλτατ ἐστί: Ἀττικον ἀντὶ του δεερ φίλταYόν ἐστιν ἐμοὶ τωω ἐμων. Gr. I. δέον εἰπειν ἀπερ προς το ψυχήν, ἄπερ εἶπε προς τοχρήματα. οὐδὲν γὰρ ἀνθρωπου τιμιώτερον ψυχῆς. Gu. I.
646. αδικως λαβεῖν : αδικίαν ποιω ζητων ἀπο σου σωτηρίαν,
ἡγουν ουκ ειμἰ ἄξιος ωστε ζῆν, πλὴν διὰ την ἀδικίαν ἡντινα ἴκέδειξεν α 5 ο Ἀγαμέμνων εις τους Ελληνας διὰ σἰ δεῖ σὲ ρυων ἰμε ἐκ τοῖ θανά-
175쪽
του, καν αδικίαν ζητῶ. C. ομολογω ἀδικεῖν. δός τι και συ μοι
αδικον και ἀδίκησον δι εμέ. 'Aλλως. ομολογω δικησαι φονευσας την μητέρα, αλλ' -ως υ καὶ σε ἀδικησαι δι ἐμε, ὁτι και ό πα ρμου ἡδίκησε διὰ σε. A. A ως. εἰ και ἄδικον εποίησα φονευσας την μητέρα, ἀλλα σῖ εν τοιούτω μοι κακω ἔντι παραστῆναι οφείλεις, 5 και όση δύναμις - ρ εμου ἀγωνίσασθαι ' ἐν τουτω γὰρ μάλιστα Ῥηση γνήσιος φίλος, επὶ ὁμολ/γουμένοις κακοῖς μοι σwκρχόμενος. εἰ γὰρ τα δίκαιά μου παντελῶς ἔρρωτο, της παρ' ετέρων ἐπικουρίας οὐκ δεόμην. ἰυ ἡθει δε ἀναγνωστέον ἀδικω και δεῖ στιζειν. ειτα ἀπ ἄλλης ἀρχῆς λαβεῖν χρή μ' ἀντὶ τουδε του κακου, οῖον ἀντὶ νοτης περιεχο ύσης με δυστυχίας ἄδικόν τι αιτω. και γὰρ 'Aγαμέμνων ἄναξ ἀδίκως' και τα εξῆς. το δε ἀντι τουδε του κακου' αντὶ τῆς περὶ τοῖ πατρος βοηθείας. και οὐδε εἶπε καθ ὐπόθεσιν ἀδικω, κατὰ συλλογισμόν φησιν, ἀλλα λέγει ἔτι αἰ κω εις ἄδικον ἐπικουρίαν σε πιριβαλών. ουκουν και συ α δίκησον δἰ ἐμὲ, ως καὶ ό is
πατήρ μου διὰ σε ἡδίκησε τους βαρβάρους. δεῖ γάρ με ἀντὶ τῆς
αδικίας εκείνης ἄδικόν τι λαβειν παρὰ σου, ο ἐστιν, εἰ κρίνεις κακον εἶναι την εμην ἐπικουρίαν, δικαίως ἄν καὶ την ἐπικουρίαν του εμου πατρὸς κακὸν ὀνομάσειας. ἀλλ' οὐκ ἡδίκησεν ό πατὴρ ἐν καιρω σοι βοηθήσας. οἰκοῖν οὐδε συ Ωικήσεις. A. B. I. ao
αιτῶ, μητροκτόνος γενόμενος. Gu. ἀντὶ τοῖδε του κακου ἀντὶ του- ρ τοῖδε του κακοῖ, ἡγουν ενεκα τῆσδε της δυστυχίας. Gr. ἀδικίας, της μητροκτονίας. GU.
34. λεγειJ λέγεις M. in quo narior pars totius seliolii vix legi potest. I 5. δἰ εμ. J περὶ εμου Ι.
6. τους βαρβάρου τοις Om. M. 7. ἐκεί ςJ και του κακου ἐκείνου ata. M. 22. ἀντὶ τουδε-J In editis est
τῆς της δυστ. βοήθησόν μοι κινδυνευοντι. ἄδικον δἰ ειπεν κ. v. λ. Priora ἀντὶ του - διστυχίας, προυν αδικίας sunt
etiam in Tor. 6. 9 17. 21. 56. 50 76. postrema ἄδικον ποιοῖσι in m.
176쪽
ἔκδοτον εαυτον τοῖς πολ/μίοις παρέσχεν, ώς πρέπει τοῖς γνησιοις φὼλοις, και κατατρωθῆναι παν το σωμα ἄσον εφ' εαυτὸν δια την σην γυναῖκα, οἷα χρη τοῖς φίλοις τους φίλους. απὸ κοινου δε ληπτέονἔ5 το εκπομῖν, ὼ η το εξῆς, ῶς χρη τους ἀληθεῖς φίλους εκπονεῖν τοῖς φίλοις απέδοτο τὸ σῶμά σοι παρ' ασπιλ ἐκπονῶν αυτὸ τοντο. B. M. I. Aλλως. απεδωκε τὸ σῶμα ενεκα σου, ἐκπονῶν παρα τὸν πόλεμον ἀληθῶς, ῶς πη τους φίλους εκπονεῖν δηλονότι ἔνεκα των φίλων. Gr.eto I. ἀπατο : αντὶ του επωλησεν ώς επι τὸ πλεiστον, και απέδοτο αντὶ του ἀπέδωκε, οτε μη περιττὴ ἡ πρόθεσις. m. 6.653. εκπονῶν'. κακοπαθῶν. Gu. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76654. ξυνάορον ζ σύζυγον. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 25. 34. 56. 5976. γυναῖκα Gu. Fl. 3
25 655. ἀπότισον ουν μοι : ό πας λόγος, απόδος μοι την ἴσην χάριν ῆς ελαβες εν Ἱλίω παρα τοῖ πατρὸς, και μάνην ἡμέραν ἴπερ
177쪽
πλεονεκτεις μου τῆς εi' δαιμονίας, πλεονεκτειν και ἐν τῆ αμοιβῆ τῆς εὐεργεσίας. A. D. M. I. 657. σωτήριος αντὶ του σωτήρ. Gr. Fl. 6. 9. Ι7. a I. 25. 3 56. 59. 76. δεκ': ου δέκα ἔτ' ἀνύσας. Gr. πληρώσας, ωσπερ θῆμος πατήρ. Gu. Florr. side in .
658. α δ' Αυλίς: τὴν σφαγὴν τῆς ἐμῆς αδελφῆς, εν ἔλαβεν ἡ
Αὐλις, ἰω σ' ἔχειν ταύτην. Gr. I. α δ' Αὐλίς: ἐν Αὐλδι, πόλει τῆς Βοιωτίας, θηρεύων 'Aγαμέμνων ἔβαλε τοξοις ἔλαφον καιρίαν πληγήν.καυχησάμενος δε ἰν πῆ ἐπιτυχία, και ειπὼν ως οὐδ' - αυτὴ ἡ Αρτε- ioμις ολως ἔβαλεν, ἐπειράθη τῆς θεοῖ οργιζομένης και κατεπύσης τους ανέμους, ώς μὴ δύνασθαι αὐτούς εις Iλιον στέλλεσθαι. πέμψας ουν 'Aγαμέμνων εις Δελφοῖς, και μαθὼν παρα τοῖ χρησμοῖώς, εἰ βούλοιτο ἐξιλάσκεσθαι 'Αρτεμν, θυσάτω αυτῆ -ν αυτοῖ θυγατέρα, μεταπέμπεται οἴκοθεν τὴν θυγατέρα 'Iφιγένειαν, τ ν και i5Iφιάνασσαν καλουμένην, πλασάμενος προς τὴν γυναῖκα Κλυταιμνήστραν ίς Ἀχιλλει ταύτην συνάψειεν. ἐπει δε θύειν αυτ ν ἔρχετο, άρπάσασα αυτ ν ἡ θεος, και αντ' αυτῆς ἔλαφον εις θυσίαν δοῖσα, απάγει τὴν κόρην εν τοῖς 'Υπερβορέοις προς τον ἐκει αυτῆς νεών ῆτις αμυνομένη τοῖς ' Ελληνας, διοτι θῖσαι αυτὴν ἡβουλήθησαν, ΣΟ
τερα, quae deerant in I. Κing. ecant . . ego e Gu. adclida, omisso a., quod Cant. post mταπέμου. habebat.
178쪽
όπότε θεάσαιτό τινα αὐτων εκεῖσε ιόντα, ἀπέκτειδαν. υστερον υπότου πιρέστου κεκλοφότος ἐπανηκεν εἰς Ἀργος. Gu. I. α δ' Αὐλὶψ ελαβε : Αὐλὶς πίλις Βοιωτίας. ενταῖθα επει χησαν οἱ στρατευσάμνοι εἰς Ιλιον Ἐλληγες, οὐ πνέοντος οὐρίου ἀνέμου 5 δια τας καυχησεις 'Aγαμέμνονος τοξευσαντος την ἔλαφον, και ει όν- τος μηδ' αν πην 'Αρτεμιν ουτω βαλειν. νυν δε περὶ Ιφιγενείας λέγει, ην εχ ησεν ὁ θεος, ἄπλοιας ἐπε χρύσης τους Ἐλληνας, Ἀρτέμιδι θῖ- σαι. A. B.C.M. I. σφάγια τα σφαζόμενα, καὶ ἡ σφαγη, ώς ἐνταὐ- . Gr. I. io 659. Ἐρμιόνην : Oi'κ αιτω σε, φησὶ, την σπν θυγατέρα ν ν Ἐρμιόνην ἀντ ἐμοῖ δοῖναι προς σφαγην, ωσπερ ὁ ἐμος πατηρ την Ἱφιγένειαν, ἶνα συ πην γαμ ν απολαβης. ἀλλα σὐ τοῖτο μὲν εχεπλέον, καὶ κέρδαινε παρὰ τοῖ δαίμονος, ἐπει σοὶ μὸν εὐτυχίας, ἐμοὶ δε δυστυχίας καιρός. ἐγω δέ σοι χάριν εξω σωσαντί με μόνον, κανIs m τῶ αὐτω τρόπω σώζης ημῶς, ἀντ εμοῖ δοῖς την Ἐρμιόνην. η
γένεια ην παῖς του αγαμέμνονος.
179쪽
συναπτέον τουτο πρὸe το ἀπότισον ουν μοι, και εστιν ο λόγος οἶτως'
ἀπόδος την σην χάριν ἔς ελαβες ἐν Ἱλίω παρὰ του πατρὸς, και μίαν ημέραν μόνον υπὲρ ἐμοῖ πόνησον ' προσηκει γάρ σοι, ἐμου
δυστυχουντος τα νυν, μηχανασθαί τι πρὸς το ἐμε σῶσαι, εμ ε δὲ χώριν σοι ψολογεῖν' ἴνα το μεταξύ κατ' ἐπένθεσιν γένηται. A. B.M. I. 566Ο. πράσσοντος ώς πράσσω '. δυστυχοῖντος. B. 66 I. πλέον φέρεσθαι : τουτέστι πλέον ἡ ἐγὼ δύνασαι. ο γαρ εἶ πράσσων τοῖ μη πράσσοντος πλέον δυναται λογίζεσθαι τα πρὸς σωτηρίαν. A. B.M. Ι. αντὶ τοῖ χάριν εχειν και ψολογεῖν περι το συγγνωμηνεχειν τη γνωμη τοῖ εὐεργετοῖντος και συνανέχεσθαι τουτω, ἀντὶ του Ιοδεῖ σε, φησὶν, ἐμοῖ δυστwχοῖντος του πλείονος μετέχειν την δυστυ χίαν κἀμὲ ἐφ' οἷς σοι με ταδίδωμι της συμφορας συγγνωμην εχειν, ἀντι του χάριν παρὰ το ψοῖ συντρέχειν τη γνώμη του εὐεργέτου. A. M. Ἀλλώς. πλέον τι, φησὶν, η ελαβες χάριτος ἀγωνίζεσθαι. A. AVως. τινες ουτω, δεῖ γάρ σε πλέον φέρεσθαι και λογίζεσθαι εις 1 sσωτηρίαν ευ πράσσοντος ἐμοῖ η κακῶς πράσσοντος. οἱ γαρ εὐδαιμονοῖν τες πλέον δυνανται βουλεύεσθαι των κακῶς πρασσόντων. A. C. χάριν σοι, φησὶν, ομολογήσω σωζόμενος μόνον παρὰ σοῖ, κανμη τῶ ὁμοίω τρόπω σώζης ἐμέ. B. M. Fl. 21. εἰς σωτηρίαν' οι γαρ εὐδαιμονοῖντες πλέον δυνανται δουλεύεσθαι. H. IO. φέρειν, εχειν. ao
662. ψυχὴ, δ' ἐμὴ, δός μὴ εἰς Αιδου, αλλ' εἰς σωτηρίαν' πατρι ουν ἀντὶ τοῖ διὰ τον πατέρα. B.M. ἡγουν δια τον πατέρα μου σῶσον την ἐμὴν ζωήν. Gu. - ερ εκείνου πάσχοντας ἡμας σῶσον.
R. 6. Θουν ωφέλειαν του ταλαιπώρου ενεκεν τῶν τοσούτων κακῶν 25 πατρός. m. a I.
180쪽
180 SCHOL. IAψυχὴν δ' ἐμὴν δός : χάρισαι την ἐμὴν ψυχην τω ἀθλίω μου πατρί.
βούλεται γάρ με πάντως ἐκεῖνος σωζεσθαι. A. 664. οικον ζ το γένος. Fl. 2I. ορφανόν ἔρημον. Gr. m. 6. 9. 7. a I. 56. 59. 76. γαρ 'Aγαμέμνονος ετ' ἄν καλοῖτο, ἀλλα του5 Mχόντος. Gu. 665. ἐρεῖς αδυνατον : λύσις του ἀντιπίπτοντος. ἀλλ' εἴποις, φησὶν, δει αδυνατον βοηθησαι, εἰτα ἔξωθεν προσληπτέον, καθὸ μέγα εστὶ και ἀσύγγνωστον το αμάρτημα, ἄπερ ἀπεσιώπησεν μέστης. ἀλλα κατὰ τοῖτο, φησοῦ, καθὸ αδύνατον εἶναι δοκεῖ, βοήθησον' ὁ γὰρ Ο γνησιος φίλος ἐν τοις μεγίστοις κακοῖς δείκνυται. A. B.Ι. 'Aλλως.
ἀλλα λέγεις, φησὶν, ἔτι αδύνατόν ἐστι τὸ βοηθησαί μοι' ἐγω δέ σοι ἀντείποιμι ἄν ως μάλ στά μοι διὰ τοῖτο ὀφείλεις συμβαλέσθαι, εἰδως ἄτι ἐν τοῖς ἀδυνάτοις δεῖ των φίλων. A. B.C.M.I. βοηθησαί μοι διὰ την τοῖ αμαρτήματος λαρβολήν. αλλὰ διὰ τὸ αδύνατον 5 ειναι, διὰ τοῖτο ἀξιω' εἰ γὰρ ην δυνατον, οὐκ ἄν ηξίωσά σε ὀ γὰρ
γνήσιος φίλος ἐν τοῖς μεγίστοις κακοῖς δείκνυται. Gu. αυτὸ τοῖτο ζλύεται τη κατά' αυτη γὰρ λείπει, ὼ ν κατ' αὐτὸ τοῖτο. B.M. I. δεῖ τους φίλους βοηθειν τοῖς φίλοις, ὁ ἐστι τὸ αδύνατον. B.M. I. ἔστω δηλχνότι. Gu. FL 6. 9. I7. a I. 25. 3 56. 59. 76. ao 666. ἐν τοῖς κακοῖς : ἡγουν ἐν ταῖς δυστυχίαις. Gr. H. 6. 9.I7. a I. 56. 59. 76. ὐφελεῖν : ἡγουν βοηθεῖν. Gu. Fl. 6. 9. I7. a L. 33. 34. 56. 59. 76.