장음표시 사용
201쪽
ἀποθάνης, φησι, κατὰ την εκκλησίαν ἐνδόξως τεθνήξει, ώς και προς τον θάνατον ἀφόβως - σας και μετὰ του δικαίου παρρησιασάμενος. A. B.M. Gu. I. 782. και το πρῆγμά γ' ἴβικόν μοι ζ ἀλλα και το πρῆγμα μου, φησι, δικαίως ἔρρωταί μοι και κατησφάλισται ' πατροκτόνον γὰρ θἀνεῖλον, ἄθεν και ἐλεηθήσεσθαι προσδοκω. η τοῖτο ακόλουθόν εστινεις το ἀλλα δῆτ' ἔλθω' ελθω, φησι, και το πρῆγμα ενδικόν μοι. ἔπραξα γὰρ τον φόνον τον μητρωον, διὰ τον θάνατον ἀσχάλλων τον πατρωον. ἔξωθεν δε προσυπακουστέον το προσεδόκων ελέους τεύξεσθαι λα τον θάνατον. A. B.M. I. I και το πρῆγμα : ο μέλλω προβάλλεσθαι, λέγω τον του πατρὸς δηλονότι add. Fl.ὶ φόνον. Gu. H. 6. ελκον : οτιμον, ἡγουν δικαιωσει με, και λα τοῖτο ἔννομον ἔσται μοι. Gr. Fl. 6. 9. 2I. V . 59. 76. τω δοκεῖν : τῆ Utii. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. το νομίζεσθαι καλως λέγειν. Fl. 6. φαίνεσθαι κἀκείνοις ἔνδικον, is
το δοκειν εἴχου μόνον : ευχου, φησι, πάντας οἴτω δοξάζειν, δειδίκαιόν ἐστι το πρῶνα. επει πολλοῖς ἐδόκει ἄδικον εἶναι. και Σιμωνίδης το δοκον και τηι αλήθειαν βιάζεται. ό ia Uρέστης, καλως εἶπας' φεύγω το δειλὸν διὰ το ἐκεῖ παραγεοέσθαι, τουτέστι χοφεύγω το εἶναι δειλός, οὐ παρέχω δειλίας υπόνοιαν, ως μη ἔνδικα πράξας, και διὰ τούτο το κριτήριον ἀποφεύγων. B.M. I.
202쪽
φεύγω το δειλόν : την δειλίαν, ἀντι τοὐ την ἴποψίαν πῆς δειλίας. Gr. I. Vti: τουτον τον τρόπον. το τ ε αντι τοῖ ουτως, εἰ ἐκεῖ ἀπέλθω. η το τηδε ἀντὶ τοῖ ἐν-ῖθα, φευγω το ἐνταυθα δειλον, ηγο- το μένειν ενταῖθα. τοῖτο γὰρ δειλον. Gu. l. μαλλον η 5 μένων : φευξη. κρεισσον γὰρ θανεῖν εκεῖσε η ωδε' τοῖτο γὰρ δειλία. Gu. 784. καὶ τίς αν γέ μ οἰκτίσειε : ἀντὶ τοῖ οικτίσατο. GL τοκαὶ τίς αν γέ μ οικτίσαιτο θάνατον ἀσχάλλων πατρωον, ἡγουντον τοῖ εμου πατρός. το μέγα γὰρ ηὐγένειά σου ' δια μέσου κελ
μέγα γάρ ηὐγένειά σου οἷον, η ευγένεια και το ἀπελθεῖν εἰς τακριτηριον ευθαρσως και ο θάνατος τοῖ πατρός. ταῖτα πάντα παρὰ Tωv Ἐλληνων γινωσκονται προ οφθαλμων ἄντα καὶ ἐλπίδας ἀγαθὰς ἴποτίθετα. B. οῖον δια το εὐγενες ελεηθηση, τουτέστι, πάνυ σοι 1s συμβάλλεται προς τον ελεον ἡ ευγένεια. A. D. M. l. 785. θάνατο, ἀσχάλλων πατρωον: λεί- η διά, δια τον θάνατον. A. B.M. ἔπραξα, φησι, τον μητρωον φόνον ἀσχάλλων δια τον θάνατον του πατρός. B. I. το δε εξῆς, και τίς αν με οικτίσειεν ἀσχάλλων διὰ τον τοῖ πατρος θάνατο , A. D. M. I. ἀσχάλλαν ἀγα-ao νακτων. Gr. λυπούμενος. Gu. το θάνατον ἀσχάλλων πατρωον προς το τις αν γέ μ οἰκτίσειε συνάπτεται, ετεμε δε ο ΙΙυλάδης τον λόγου διὰ τοῖ μέγα γὰρ ηὐγένειά σου. Gu. πάντα : πάντα ταῖτα προ- φακῆ εἰσι. I. εν ἄμμασιν : εν τω φανερω, ηγουν προφακῆ εἰσιν. Gr.
203쪽
Fl. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. πάντα ταὐτα ἴσασιν οἱ Ελληνες και προ οφθαλμων εἰσιν. M. προ των ομμάτων εἰσὶ καὶ ἴσασιν αυτὰ οι Ελληνες. H. Io. Vγουν ἡ σὴ εὐγενεια και ό του πατρὸς φόνος φανερά εισι τοῖς 'Αργείοις των δικαστων. GU. 786. ἰτέον : πορευr έον. M. ἄξιον ἀπελθεῖν, ἔτι δειλόν εστι το 5ἀδοξως ἀποθανεῖν. I. ἄνανδρον : ἀνανδρων ἀνθρωπων, ἡγουν δειλων. Gr. m. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. τουτο δε εσται, ει ενταῖθα μένω.
787. η λέγωμεν : ἄρα βούλει Γα εἴπωμεν τῆ αδελφῆ μου ταῖ-
τα; I. μη προς λωνοῦ μὴ λέξωρον προς θεων. l. λέγωμεν. Gu. io 788. δάκρυα γοῖν ζ ευ λέγει ς' εἰ εἴποιμεν γὰρ, εις δάκρυα τρα- πηναι μέλλομεν. Gu. γοῖν ζ το γοῖν ενταῖθα ἔμφασιν τοῖ γὰρ ἔχει, οπερ και εν ποιησει και λογογραφία εὐρήσεις. Gu. I. γένοιτ' αν: αυτῆ μαθούση. Gu. αυτῆ δηλονότι. B. οἰκοῖν οἶτος ο οἰκοῖν, φησὶ, παραιτητέον εἰπεῖν τῆ αδελφῆ, ἐπεὶ δακρύσει. i sκαι τολο αυτὸ κακος οιωνὶς ἔσται. A. B.M. Ι. Δεον οἶτως εἰπεῖν, ουκοῖν τοῖτο, g φης, ώς ει γνωσεται ημας απερχομένους, κλαύσεται, μέγας οιωνός ἐστιν, ἡγουν μέγα καὶ χο ε - πὸν τεκμήριόν εστι προς τον προκείμενον ἡμῖν ἀγωνα καὶ γάρ, ἡνίκα τι μελλουσι πράττειν οἱ ἄνθρωποι, ἡν εκ προοιμίων δακρύοις καὶ λύ- ao
διανυσουσι. δεον οἶτως εἰπεῖν, ό δε εἴρηκεν, ουκοῖν ουτος οἰωνὸς --γας, προς τὸ οιωνὸς τὸ Ουτος ποιήσας, ωσπερ ἐστὶ καὶ τὸ Η ξύλινον μόρον εξευρόντες, εν παγίδα καλεουσι,' καὶ ε τερα μυρία τοιαῖτα παρὰ ποιηταῖς καὶ λογογράψοις ευρησεις. Gu. I. ουτος οιων-: 25 ἡ δακρύρροια. Gr. σηροῖον κακοῖ μέγα. Gr. Fl. 2I. τα δάκρυα δηλονότι. B. FL a I. 789. δηλαδή: αντὶ τοὐ δῆλον δη, ως τὸ πότερα αντὶ του πότερον.
204쪽
Gr. H. 6. 9. 17. 2I . 56. 59. 76.-επίρρημα βεβαιώσεως. Flori . fidem. όμολογουμ ως. Gu.τω χρόνω . V ὐπερθέσει των θρηνημάτων αυτης κερδανεις, ο εστι, καν μη το απο του νυν θρηνεισθαι κερδανεῖς. 'Aλλως. κερδανεῖς. 5 φησὶ, το μη δακρῖσαι αυτην, καὶ γενέσθαι κακον οἰωνὸν εν τω μεταξὐτης κρίσεως πόνου, τουτέστιν εως αν ἡ κρίσις εξενεχθῆ. A. B.M. I. το δε τω πίνω δε κερδανεῖς, τουτο λεγει, ώς, εἰ μη νυν μαθοὐσαδακρύσει, ἀλλ' υστερον, κέρδος εξεις τον πόνον, επειδη το μεν προ του ἀγωγος δακρῖσαι τεκμηριον χαλεπον, ως εφαμεν, ην ο υστερον Τουτοι ο ποιηση, οὐδεν ἡμῖν τούτου μελησει. Gu. I. δια τοῖ πόνου, πουν συντίμως πορευθηναι. H. 6. δια τοῖ πόνου. Gr. του μη νυν αυτην γνωναί τι. Gu.79O. πρόσαντες : εμπόδιον, εναντίον. I. εναντίον, ἀντίξουν, εμ- πίδιον. B. εμποδιον. Gr. δύσκολον. Gu. εστιν ἄντα επίρρημα 35 δηλοῖν τι εξεναντίας, ἀφ' οb το πρόσαντες γράφεται καὶ το ἄναντες και το κάταντες. Fl. 2I. τι τόδε ζ τι εστι τόδε ο πάλιν λέγεις νέον; I. τι εστι το καινον τόδε, ο λέγεις. Gr. Fl. 6. 9. II. a I. 56.59. 76. άυ λέγεις '. γράφεται ἀγγελεῖς. Gr.79 I. μη θεαί . δέδοικα μη πως με α ις αἱ θεαὶ τη μανία κατά-ao σχωσι. I. ἀλλα κηδεύσω : gQ' εγω ἐπιμελησομαι σου. I. κυβερ- σω, δουλεύσω. Gu.792. δυσχερές ζ βαροῦ ἀπτεσθαι ἀσθενοῖντος ἀβρός. I. οὐκ ἐμοί γε σου : ἀλλ' εροὶ οὐχ υπάρχει δυσχερες το ψαύειν σου. I. 793. εὐλαβοῖ: φοβοῖ μανίας μεταλαβεῖν της εμης. I. --a5 βοῖ. Gr. ἴποστέλλου. Gu. -οστέλλου, ποι πως φυλάσσου. FI. a I. το δ' ουν ἴτω: το μανηναί με ελθέτω. Gr. I. το μετασχεῖν της σης λύσσης Θέ. Gu. γενέσθω τουτο μετασχειν με της σης ρορω
79 . ὀκνησεις : ου φοβη σύ. ὀκνησεις, φοβηθηση, δει-3ολιάσεις. Fl. 6. 9. I7. a I. 33. 56. 59. 76. οκνος γαρ. οὐδαμως φοβήσομαι ' φόβος γὰρ τὸ ῖς φίλοις υπάρχει μέγα κακόν. I.
205쪽
γωγει μοι. Fl. Io. οιαξ: οἴαξ το ἐν του αὐχενίου ἐμβεβλημενον ξύλον, ο κατέχα ν ό κυβερ- ς το αὐχένιον περιάγει και συστρέφει και δι' εκείνου πην ναῖν. A. οἴα καλειται το πηδάλιον. συ χειραγωγει με, φησὶ, και ωσπερ πηδάλιον διίθυνέ μου τον πόδα. B. M. αὐχένιον, ἄδπγέ. Fl. 33. ἰθυντῆρ. Fl. Io. πηδάλιον, κυβέρκησις πῆς 5 πορείας. Gr. οδηγός. Gu. φίλα γ' ἔχων κηδεύματα : ερπω, φησὶν, ἔχων σε τον προσφιλε στατον συγγενή. νυν γωρ το κῆδος επὶ τῆς συγγενείας κεῖται' κυρίως δε ἡ ἐπιγαμβρία. B.M. ζητεῖται πῶς διαλαθὼν τους φυλακας ου φεύγει ἐπι τὸ μνῆμα του πατρὸς ἀπιών. φαμεν οἶν ἔτι τα μήματα Ιοτῶν βασιλέων ἔσω τῆς πόλεως ἡν. οἱ δὲ ἴτι βαδίζοντα αυτον προς
τον τάψον του πατρὸς ου διεκώλυον. B.M. βαδίζω, προσφιλεις ἔχων, ἀντι του ποιούμενος, ἐπιμελείας και κυβερνήσεις. Gr. I. κηδεύματα : - επι ματα. FI. 2I. επιγαμβρίαν. Fl. 33.796. καί με προς τάφον : ζητεῖται πῶς διαλαθὼν τους φύλακας i5 ἐπι τὸ μνῆμα τοὐ πατρὸς ἀπιὼν ου φεύγει. και φασί τινες ἔτι βαδίζοντα αὐτὸν προς ταν τάφον τοῖ πατρὸς οὐκ ἐκώλυον. ἔνιοι δε λέγουσιν ἔτι τα τῶν βασιλέων μήματα οὐκ ἐκτος ἡν τῆς πόλεως. A. καί με προς τον τάφον αγε τοῖ πατρός. I. πόρευσον : ἄξον. GT.
ἔδευσον, ἄγαγε. Gu. ἔσω γὰρ ἔν τῆς πόλεως. Fl. Io. ώς τί δη: ao τί τουτο εἴρηκας, ἡ ἴνα τί ἐκεῖσε θέλεις ἀπελθεῖν; B. l. τόδε : τοεκεῖ πορευθῆναί σε ὐπάρξη. Gu.
797. ως νιν ικετευσω: L αντον παρακαλέσω σῶσαί με. B. I. το γε δίκαιον : τὸ δρῆν ουτω δίκαιόν εστι. l. ουτως ἀπελθεῖν προς ἐκεῖνον και ἱκετευσαι. Gu. τὸ τον πατέρα σου σῶσαί σε. B. M.
206쪽
πολεμία γὰρ ἐν: επειδὴ ἐχθρὰ ἴπυ-799. αλλ' -ειγ': αλλ' ἐπειγου, Γα μή σε πρότερον ἡ καταδίκη
προλάβη, περιβαλων τοῖς εμώῖς πλευροῖς τα σὰ πλευρα, τα -ο της 5 νόσου ἀσθενῆ και δυσκίνητα, Πι ἐγω δια μέσης της πολεως ουδαρος του πλήθους ἐπιστρεφόμενος βαστάσω σε μηδὲν ἐντραπεις. ποῖ γὰρ υπάρχων δείξω σοι πιστον φίλον ἐμαυτον, εἰ μη βοηθήσω σοι τανυν ἐν δειναῖς συμφοραῖς ἔντι και χαλεπαῖς; I. ἔπειγε: ἡγουν ἐπίσπειίδε σαυτον δηλονότι, τουτέστιν ἐπείγου. Gr. O Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. σπουδαζε, ἔλαυνε. Gu. προσθεν ἔλη :πρὸ του σε ἀπολογήσασθαι. M. ἀντι του προλάβη. Gr.8OO. νωχελῆ: υπο τῆς νόσου δυσκίνητα, μὴ δυνάμενα κινεῖσθαι και οκέλλειν' ἔνθεν και ό κέλης και το κελώνιον. ἡτοι δυσκίνη α μὴ δυνάμενα οκέλλειν. A. B.M. περιβαλων τοῖς ἐμοῖς πλευροῖς τα15 σὰ πλευρὰ τα ὐπὸ τῆς νόσου δυσκίνητα. Gr. ἀσθενῆ και βραδεῖαν. Gu. δυσκίνητα, μὴ δυνάμενα ἐκ τῆς νόσου κέλλειν Fl. σκέλειὶ καιτρέχειν om. FI.ὶ, ἄθεν και σκέλος. Gu. n Io.8o I. δἰ ἄστεος: δια μέσης τῆς πόλεως. Gr. H. 6. 9. II. a I . 56. 59. 76. σμικρά : ἀντι του ου μως. Gr. φροντιζων ὀχλου :zo μή με μέμψηται βαστάζοντά σε. Gu. ου φροντίσας του λουόχησω και βαστάσω σε δια μέσης τῆς πόλεως. A. B.M. l. 8O2. οχ'σω: βαστάσω. Gr. πορεύσω. Gu. ἐπιφορτισθῶ. Fl. 33. 8o3. εἰ σε μὴ δειναῖς ζ ἀντι του μὴ εν δειναiς. M. επαρκέσω ζ25 ωφελήσω. M. H. IO. a I. τὸ ἐπαρκω ει μὲν συντάσσεται δοτικῆ, τοὐκω ἔχει την δύναμιν, εἰ δε αιτιατικῆ, το ἐπί, ως κἀνταῖθα. Gu.8Ο4. τουτ ἐκεῖνο: ἄριστον. B. ῆν ἄρα, φησι, καλως τουτοἔκπαλαι δεδογμένον, το μὴ μόνον τους συγγενεῖς φίλους νομιζειν, ἀλλ' ει καί τις βέβαιος τὴν διάθεσιν. A. B.M. l.
207쪽
τουτ' ἐκεῖνο ζ υπάρχει το ἀδόμενον. Gr. ἔκπαλαι. Gu. το Ἐσι δειον. Fl. 2I. το συγγενές : εχετε δηλονότι. ου γὰρ δύναται το κτῶ- σθαι ἀπο κοινώυ και ἰποῦ των συγγεγων λαμβάνεσθαι. Gr. Fl. 6. 9. I7.2l. 56. 59. 76. τουτ' ἐκεινο : τουτέστιν, αυτη ἐστὶν ἡ δύναμις εκε νου του ἀδομένου λόγου του κτῶ σε ἔταίρους, και το εξης' ἰδοῖ γὰρ, 5 ἐγω υπο μὲν των συγγενων παρορωμαι, ἱαο φίλου δε βοηθοῖμαι καὶ περιεπομαι. κτῆσθ' ἐταίρους : ἐπὶ των εξωθεν προσγινομενων καὶ υπο ἐξουσίαν μῆν ἴσων τινὶ, η ωσπερ υπο ἐξουσίαν δια την συμφωνίαν και ομογνωμοσύνην, ουχ ωστε δὲ καὶ ἄπτεσθαι ἐξ ανάγκης αυτοῖ καιεγγυτάτω εἶναι λέγεται το κτημα καὶ το κτῆσθαι. συγγενεῖς δὲ, ioκαθο λέγεται ἰσαῖθα το συγγενὸς, ωσπερ τινὰ μέλη εισί' φύσει γαρ προσηκουσι και οὐκ εξωθεν προσγίνονται. εἰ δη τοὐτο, ου δίνα- τω To κτῶσθαι καὶ πρ ς το συγγενοῦς τείνειν, ἀλλ' ετερον αυτω δηλονότι δεῖ ρημα συνυπακούειν ἀνάλογον. εἴη δ αν το εχειν ανάλογον τοῖτο γαρ λέγεται μὲν και επι της σημασίας τοῖ κτῆσθαι και ἐφ' is
ἐτέρων, λέγεται δὲ καὶ ἐπι μερων, οἷον χειρος καὶ ποδός' λεγόμεθα γαρ εχειν χεῖρα καὶ πόδα. κατὰ τοῖτο δη το σημαινίμενον λέγοιτο
αν τις καὶ συγγεγεις εχειν κατὰ λόγον. Gu.3O5. ως ἀγηρ ἄστις τρόποισι: οστις τρόπω και διαθέσει συγκάμνει φίλω πολλων εστι συγγενων ἀμείνων προς το ειναι φιλος. A.B. C. ao
M. I. 'Aλλως. ως κρείσσων ἐστὶν ό ἀνηρ ό θυραῖος καὶ ξένος ων,
τοῖς τρόποις δὲ συντακεις, η γουν ομότροπος γενόμενος, κεκτησθαι ηγουν κτηθηναι φιλος ἀνδρί κρείσσων δε τινων μυρίων όμαιμόνων καιἀδελφων, η κοινως εἰπεῖν συγγενων. A. ώς ἀνηρ ἄστις τρόποισι συντακη: το ως αντὶ τοῖ ἔτι. το δὲ 25 τρόποισι συντακη ἀντι τοῖ κατὰ τοῖς τρόπους συμφωνη , συμβιβασθῆ, δυσαποσπάστως συγκολληθη καὶ ἐνωθη κατὰ τα μέταλλατα υπο πυρος όμου τηκόμενα. Gu. συντακη: συναναπλασθη. M. συμβιβασθη. Gr. συναρμοσθν, συνουσιωθη, συναναπλησθῆ. Gu.
θυραῖος : ξένος. M. ἀλλότριος. Gr. ξένος καὶ ου συγγενης. Gu. 3. 8O6. μυρίων κρείσσων : μυρίων ἀδελφων κρείσσων ό φίλος ἐστὶν
208쪽
Gr. των πολλῶν Fl. ri 6. 9. 56. 59. 5 8O7.-8I7. ο μεγας ἱλεος ζ το εος, ὁ μέγας ἰλβος κῶ ἡ ἀρετὴ των 'Aτρωδων ἡ μεγαλοφρονώῖσα και εν Ἐλλάδι και εν Τροίαώς τὸ ἐναντίον της εὐδαιμονίας ἀνηλθεν, δ εστ ιν εἰς δυστυχίαν ἀρχαία
την τοῖς Ἀτρείδαις συμπεσώῖσαν ἐπι τω χρυσομάλλου ἀργεια. A. M. I. Ἀλλωα το εξης, απὸ της παλαιας συμψορῆς των οἴκων
io των Ἀτρειδων ό ρογαλοφρονησας ἐν Ἐλλάδι καὶ τη Τροία πάλιν
εις την ἀρχαίαν δυσδαιμονίαν εδραμεν, ως ει ελεγε, προς την κακοδαιμονιαν την ἀρχαίαν πικωθησαν ἐπι πολύ οι 'Aτρεῖδαι και πάλ νεδυστύχησαν. το δε πληρες μέγα φρονουσα ἡ ἀρετή. ειδωλοποιεῖ γὰρ αυτην, η ἔτι των ἐπειλημμένων αυτης επαίρει τὸ φρόνημα. δύ--35 ται δὲ καὶ μέγα φρονοῖσι τιις Ἀτρείδαις. A. M. 'Aλλως. ό μέγας ἱλβος καὶ ἡ περίπυστος κατὰ πῆσαν την Ἐλλάδα xαι εν Ἱλίω των Α τρειδων εὐδαιμονία καὶ ἀρετη εις τουπίσω πάλιν ἀνεδραμεν, εἰς δυστυχίαν ἐξ ευταίας μεταβληθεισα, καὶ ωσπερ εἰπεῖν, απόρροιανε χρυσα, εκ της παλαιας εκει c της κατ' οἶκον συμφορῶς' εκύνη γὰρ
Ο ερις αὐτοῖς ἡ περὶ του χρυσομάλλου ἀρνειου εἰργάσατο ελεειναβρωματα καὶ σφαγὰς ἀνοσίους Αγενων τέκνων του Θυέστου. ἐξ
209쪽
εκεινου δη φόνου συνεχεῖς και αλλεπάλληλοι σφαγαὶ ου διαλειπουσιτον των 'Aτρειδων οἶκον. A. H. I.
ό μέγας ἔψος: ο πολυς πλοῖτος. Gr. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἡ ευδωμονία, ἡ λαμπρότης των ἔργων. Gu. οῦ τ' ἀρετά:και ἡ ανδρεία απὸ του καθάλου τὸ μέρος. Gr. Fl. 6. 9. 34. 56. 59. 5
59. 76. επηρμένως και υλλως. H. 33. παρὰ Σιμουντίοις αετοῖς : αντι του εν Ἱλλ. Σιμοῖς γαρ ποταμος, ἀφ' ου την Τροίαν δηλοῖ. B.Μ. και παρα τοῖς ρεύμασι του ποταμου του παρακειμένου Τω Ἱλιω, του Σιμόεντος, τουτεστι παρατη Τροία. Gr. m. 6. 9. a I. 56. 59. 76.8 Io. πάλιν ἀνηλθε ζ πάλιν ἀντὶ του ἔμπαλιν και εις τὸ εναντίον ἀνεδραμε και κατέστη τοῖς Ἀτρείδαις. D. M. εις τὸ ἔμπαλιν καιεις τὸ εναντίον ῆλθε και κατέστη τοῖς 'Aτρείδαις. A. C. ευτυχίαν δε φησι την κατὰ το 'Iλιον και νῖν δυστυχίαν την πραττομένην. A. C.M. το ἀνηλθε δηλοῖ την εις τουπίσω κίνησιν της ευταίας' τὸ δεπάλιν δευτέρας σχέσεως εστι δηλωτι κω οἱ 'Aτρεῖδαι γὰρ ευτυχη- σαντες πρὸς καιρὸν πάλιν δεδυστυχηκασιν διὰ την παλαιὰν συμφορὰν των δόμων. Cant. πάλιν : εις τουπίσω. Gr. η εις ἀrυ- χο
όαν. Gu. ἀνηλε: ἀνεπόδισεν. GR εις τὸ πρότερον ἀνέδραμεν, ἀνετράπη. Gu. Ἀτρείδαις : τουτο πρὸς τὸ ἔλβος και τὸ οῦ τ' ἀρετάσυντάσσεται. Gu. το ἔξης, ὁ μέγας ἔλβος και ἡ πετη των Ἀτρει-
δων. Gr.8II. πάλω παλαιῆς ζ ἀντι του διὰ την παλαιὰν και παλαι asγεγενημένην συμφοράν. λέγει την μοιχειαν της γυναικὸς του
25. πάλαι - διὰ τηνJ πάλαι παλαι- : δια την Β. ἄλλως. διὰ την I. ubi ut in B. hoc scholion inter scholia v. 8o7. legitur po8t μεγαλοφρονουσι τοῖς ἀτρείδαις. 26. του ἈτρέωέJ του ad sim ex C. qui primam partem scitolii habetuSilue acl του Θυέστου, ubi acidit ό δἐ θυεστης την γυναῖκα τῶ 'Aτρέως εγημετην ἀερόπηνοῦ-
210쪽
Ἀτρέως καὶ την βοραν των τέκνων τοῖ Θυέστου, ώς και εν τοῖς εξῆς ἐπάγει. ἡ ουτως. προὐπαρξάσης ἐτέρας κατα τον ἀνέκαθεν χρόνον συμψορας των τέκνων αυτου, εἶτα ευτυχίας της κατὰ το 'Iλιον, καὶ πάλιν δυστυχίας της νυν τραγωδουμένης, ἡτις αὐτοῖς προὐξένησε 5 συμψορὰς ἀτοπους, τω μὲν οἰκτροτάτων τέκνων βορὰν, τω δε σφαγην ανοσίαν τέκνων ἀδελφοῖ. το γὰρ τεκέων ἀντὶ του τέκνων. ἐξης δε πία τέμνειν πυριγε ει παλάμα. ἐπὶ των γονέων δε ἔλαβε παρὰ
ἀπο συμφορῆς δόμων : ποίας δε συμψορῶς λέγει, ὁπότε παρὰ i o τοῖ ἀρνος ἐλθε τοῖς 'Aτρείδας μεγάλη συμφρὰ, σφαγαὶ καὶ θοι-
ματα των γε ναίων τέκνων. Α.8I2. -οτε πυσέας: οπότε ἡMε τοῖς Τανταλίδαις, ηγουν τοῖς ἀπογόνοις του Tαντάλου, η ἔρις της πυρος ἀρνος, ηγο- νπερ της πυρος ἀρνος. ἔρις γάρ τινος λέγεται και ην ερίζει αυτος πρός τινα, I 5 καἰ ην Ῥίζει τις προς αυτον, και ην ἔτεροι ἐρίζουσι περ ι αὐτού. Gr. I.
υσέας ἔρις ἀρνος : ἡ εὐθεια ό ἄρς τοῖ ἀρνος τω ἀρνί τον ἄρνα. η οντως, ἡ ρην τοῖ ρηνός καὶ τροπὴ τοῖ η εις α ρανός καὶ ἐν υπερ- βιβασμω ἀρνος, ἡ δοτικη τω ἀρνί, ἡ αιτιατικη τον ἄρνα. C. Πελο-ao πος Ἀτρεῖς καὶ Θυέστης ἡ σαν υιοί. Ἀτρευς δε τον ἀμιμήτριον
αδελφον αυτων Xρυσιππον ἀγαπωμενον ἀμέτρως υπὸ τοῖ πατρος αυτων φθονησας εις φρέαρ ἀποπνίγει' ο μαθων Πελοψ εξωρισεν αυτον. υστερον δε μετὰ θάνατον ΓIέλοπος ἐπανηλθε, καἰ εκάτερος αυτων της βασιλείας ἀντεποιεῖτο, Ἀτρευς μεν, ως πρωτος ων κατὰ νάρους, 35 Θυέστης δε, τοῖς νόμοις εναντιούμνος. συνέθεντο ουν ώς, εἴ τις I. τν βορὰνJ της βορῆς A. M.