Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Tοῖτο ουτω φασί τινες, οῦ Μενέλαε κάκιστε βοηθεῖν τοῖς φίλοις, χωρις του στρατευειν εἴνεκα γυναικος ' εἰς τοῖτο γὰρ κάλλιστος' τα ἄλλα δε τυγχάνεις ουδεν. ἱυς αυτος εάσας ουτω λέγε' ὐ Μενέλαε, ουδεν τα αλλα χωρις του στρατευειν εἴνεκα της γυναικος. J κά ιστε τιμωρεῖν και βοηθεῖν τοῖς φίλοις. ἡ το πλεν αντὶ του εἰ μη. Gu. I. sὼ κατὰ τα ἄλλα οὐδὲν ων, πλὴν του στρατηλατεῖν ἔνεκα γυναι

7 I9. τα δ' Ἀγαμέμνονος . a εις σε πεποιήκει. ἀριστεύματα.

72I. φροῖδ': αφανῆ. Gr. ἐστίν. Gu. ἄφιλος ἡσθ' ἄρ', οῦ πάτερ: ἡ τοι ἡμάρτανες κακοῖς χαριζόμενος, ἡ δυστυχων τα ἄν, ὼ

πάτερ, οὐδένα κέκτησαι φίλον. A. B.M. l. 'Aλλως. μάτην ἄρα, φησὶν οῦ πάτερ, εταλ-πύρεις εν τω πολέμου, ουδενός σοι φιλα φρονουντος υπὲρ ῶν ἐτύχεις' το γὰρ πράσσων κακως, αντὶ του αδίκως, τουτέστιν, I 5ου φίλοις ἄρα, οὐδ' εὐγνωμοσιν ἐχαρίζου ἀμοιβαῖς ἀνδράσιν, οἱονεὶ κατ' αὐτὸ τοῖτο ημῶς ἡδίκεις καταλιπων ἐρημους ἀναισθήτοις χαριζόμενος. ἡ ουτως, ουχ υπὲρ φίλων ἄρα ἐπολέμεις τοῖς βαρβάροις, οῦ πάτερ, ἀλλ ἀναισθήτοις εὐεργέταις, καὶ κατὰ τοῖτο κακως ἔπραττες και δίκεις, οτι μήτε υπὲρ φίλων μήτε ως αδικηθεὶς πόλεμον ἄδικον χοσυνεκρότεις. ἡ ουτως, ευτυχων οὐκ ἔμελλες εζειν τους υπερ σου φίλους, εἰ συμβαίη σε ἀτυχεῖν. A. D. M. I. ἄφιλος : επειδὴ νῖν δυστυχων οὐκ ἔχεις τον βοηθησοντα, ἡ γάρ ἐμὴ δυστυχία εἰς σε ἀναφέρεται,ὶ ἄφιλος ἡσθα τότε, οτε μετὰ των ζωντων διῆγες' εἰ γὰρ εἶχες τότε φίλους, ἀν αν ἐβοηθουν τοῖς εκ 25 σοῖ γεγονόσι. το δε πράσσων κακως ἡ επὶ τοῖ παρόντος καιροῖ, ώς ἔφαμεν, νόει, ἡ διότι υπερ Μενελάου τότε ἐκινδύνευεν εν πολεμω.

192쪽

Gu. l. εστερημένος φίλων των μυελλόντων δηλονότι προστήσεσθαι. Gr. I. 72 2. προδέδομαι : ἐγκαταλέλειμμαι. Gr. ὐπὸ των οἰκειοτάτων και οῖς Ουκ αν ποτ ηυχουν ἐμὲ παριδεῖν. Gu.

5 7 23. ὀνη τραπόμενος : αντὶ του ποῖ τραπομενος φύγω τον θάνατον, ον ἐπάγουσιν ἐμοὶ οι 'Anέῖοι; Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56.59. 76. 725. ἀλλ' εἰσορω γάρ : ἀλλ' εάσω ταῖτα. Gr. προς το Oψιν 7a7.ὶ στίξον, ὼ η το γάρ αργον, η προς το πιστός συναψον τωi o αλλά, Π η το εἰσορω γάρ μέχρι του ιν δια μέσου. Gu. ἀλλ' εάσω --α' κατὰ δε τὸ σιωπωμενον οἶδεν τον ΙIυλάδην ἐρχόμενον. H. 6. 9. I7. G. 25. 34. 56. 59. 76. 726. Φωκέων απο : ἐκεῖθεν γὰρ Ο Πυλάδης. A. B. M. 727. ἡδεῖαν ἄψιν : ἀπιθετικῶς. Horr.ὶ ἴψις ἐνταχα ἐπι τοῖr5 βλεπομένου. Gr. H. I7. a I. 25. 34. 59. 76. πιστὸς ἐν κακοῖς ζπιστὸς ἀνηρ κρείσσων εἰς τὸ ψῶν αστόν τινα ἐν ταις δυστυχίαις πιος γαλήνης των ναυτίλων. Gr. I. τὸ ναυτίλοις πρὸς τὸ γαλήνης ἐστιν, ου πρὸς τὸ κρείσσων. ωσπερ δε φαμὲν φίλος φίλου και φίλος φιλω, ουτω και γαλήνη ναυτίλων και γαλήνη ναυτίλοις. Gu. I. 'Aλλως et o ὁ βέβαιος φίλος κρεώσσων ἐστι της ορωμένης ἐκ ζάλης τοῖς ναυτίλοις γαλήνης. A.C. I. 729. θἀσσον τρωχῶκὸν τετράμετρον καταληκτικόν. A. B. M. τὸ δὲ εξῆς, τον συλλογον ῆς πόλεως ἀκούσας και ἰδων τὸν συλλογον. κτενοῖντας πρὸς τὸν συλλογον ἀπέδωκεν, ως τῆς φήμης διαδραμου- af σης ἄχρι Φωκίδος. οὐ μόνον ου' φησιν, ἡκουσα σύλλογον κατὰ σου

22. καταληκτικόν Ou . A.

193쪽

γεγενησθαι, ἀλ- καὶ παρων εἶδον. A.C.M. μικόμην δια του ἄστεος θῶττον προβαίνων, ἡγουν ἐπιτείνων την εἰς το ἔμπροσθεν πορείαν, η ἐχρῆν με, προβαίνειν δηλονότι. Gr. I. θῆσσον : την ατίαν του θῶσσον ἱκόμην ἐπιφέρει αὐτίκα λέγων σύλλογον πόλεως ἀκούσας, τον δ' ἰδων αυτος σαψως ' λέγει δε οτι 5 ἐρχόμενος δια της πόλεως ηκουσα παρά τινων ως ἐκκλησίαν Ἀργεῖοι ἰποίησαν ἐπι σε και Ηλεκτρον, ἴνα κτείνωσιν. εἶδον δε καὶ αυτος ἐντη ἐκκλησία τινὰς στείχοντας, ἄθεν σπει/σας ἀφικόμην, ἶνα μάθω του χάριν ταὐτά ἐστι, καὶ ἔσον δύναμαι εισενέγκω σοι. Gu. I. θῆσσον η ώς ἐπην με παρεγενόμην διὰ της πόλεως, τον ἐπὶ σε io καὶ την σην ἀδελφην σύλλογον της πόλεως καὶ ἀκούσας καὶ τοῖς

οφθαλμοῖς ἰδων, ως της φήμης διαδραμούσης ἄχρι Φωκίδος. ου

μόνον οἶν, φησὶν, ηκουσα σύλλογον κατὰ σου γεγενησθαι, ἀλλὰ καὶ παρων εἶδον. B. I. 7 3 o. ἰδων αυτος σαφως ζ το σαφως και το ἐναργως διαψέρουσι, is καν δοκωσιν εἶναι ταυτά. ἐναργὲς γὰρ λέγεται ο οφθαλμοι ψωσι,

σαφες δε ἄπερ χειρ ἐπαφῶται. παχύτερον δὲ το ἐπισωρονον του ψωμένου δηλονότι καὶ ἐκδηλότερον τα παχέα γὰρ των λεπτῶν ἐκδηλότερα. ἐτυμολπιεῖται δε τὸ σαφὲς παρὰ το κρατεῖσθαι τῆ σῆ αφῆ, το δε ἐναργὲς παρὰ την ἐν πρώθεσιν καὶ τον ἄρα συλλογιστικὸν σύ- ao δεσμον καὶ τὸ γίνεσθαι. ὁ δὲ ἄρα σύνδεσμος ἡ ἐρωτηματικός ἐστι καὶ προπερισπῶται, ἡ συλλογιστικὸς και ἀποφαντικὸς καὶ δηλατικὸς ἀληθείας ἡ ψεύδους, και παροξύνεται. παροξύνεται δε καὶ ὁ παραπληρω τικὸς ἄρα, ες καὶ ἄρ λέγεται. σαφες οὐν τὸ ἐπαφώμενον ἐναργὲς δε το ἐν του ἄρα συλλογιστικα συνδέσμω γινόμενον καὶ ἐκ 25

συλλογισμοῖ συνιστάμανον καὶ τρόπον τινὰ καθορωμενον. ἐντεῖθεν

q. ἐπιφέρει αυτίκα λέγωνJ ἐπιφέρω, αυτίκα λέγε. I. I. αὐτοέJ αυτίκα I.

194쪽

εστι και τροπον τινα και ορωμενον οφ αλιλιις αν ποσιν υπο το αρεστι τα συλλογιστικον, ητοι ἀληθές. A.

5 732. τί τάδε : εστι. πῶς διάκειται ἔ τι ποιεις, οῦ φιλτατέ μοι φίλων καὶ ἡλίκων καὶ της συγγεικίας; κατὰ πάντα γὰρ ταδε υπάρχεις μοι. l. πράσσεις'. πάσχεις. Gr. m. 6. 9. 17. ar. 56.59- 76. 734. οἰχόμεσθ' : ἀπολώλαμεν, ώς ἐν βραχει σοι λόγω τας ἰμὰς i o δυστυχίας δηλώσω. I.

735. συγκατασκάπτοις : συγκαταχωννύεις, συναναιρεις, συδια φθείρεις καὶ ἡ μῆς. I. το κατασκάπτειν κυρίως επι πόλεως, ἐνταυθαδε καταχρηστικῶς Πρηται. Gu. I. συγκατασκάπτοις ζ συγκαταβάλλοις. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 34. 56. 59. 76. διαφωνοις, συμ- θναιροῖς. Gu.

736. Μενελεως : ό Mενέλαος κάκιστος εφάνη εις ἐμε και 1 tεμην ἀδελφην. I. 73ι. εικότως ζ πρεμόντως. Fl. I 7. 56. εχει. GU. 738. ωσπερ Ουκ ελθων : ομοίως μοι, φησὶ, προσηνέχθη ῶς μηao παραγενόμενος ολως το αυτο μοι ἀπέδωκεν ωσπερ μη μολων. A. B.C. M. I. ταυτον ζ ομοιον. Gr. H. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. το ἴτον ἄσπερ αν εἰ μη ῆλθε. Fl. 6.74O. χρόνιος οῦ ἀντι τοῖ μετὰ πόνον πολυν όμως καν βραδυπαρεγένετο, ἀλλα τάχιστα τοῖς φίλοις εφωράθη κακός. B. I. βρα- ας δέως ἐλθεν. Gr. Fl. 6. 9. 17. 56. 59. 76. εφωράθη : εφάνη. Gr. Floir. Hilurn et 34. κατεληφθη. Gu.74I . και δαμαρτα : και την γυναῖκα την κακοτροπωτάτην διὰ νεὼς ῆλθεν ἄγων. l. 7 2. οὐκ ἐκεινος : παγει ἐκείνην. Gr. m. 6. 9. I 7. 56. 59. 76.

εκεινης φέρεσθαι βούλημα. Gu. Fl. 6. διαβάλλει ώς γυναικοκρά- φανερώτερόν

195쪽

τητον. Gu. οὐκ ἐκεινος : διαβάλλει ώς γυναικοκρατούμενον αυτὸν, και ως οὐκ αν εληλυθότα ει μη παρεγεγόνει ἡ Ἐλένη. κωμωδειται δεό στίχος δια την ταυτότητα. A. B. C. M. I. 743. που 'στιν η-ωλεσεν '. αντὶ του ἡ ολέσασα. ἔτι Αττικον τοσχημα. M. Tae υποτακτικω συνυπάγει τον λόγον. ὀφειλων γαρ εἰπειν, 5 που εστιν ἡ γυνη, 8 πλείστους Αχαιων ωλεσεν ό δε φησι, που εστινῆτις γυ πλειστους Ἀχαιων ωλεσεν οῦ Gr.746. μη μ ἰδειν : μη ἀνέξεσθαι. Gr. m. 6. 9. 17. a I. 3Φ 56.59. 76. 748. εὐλαβειτο : εδειλια, ἄπερ λέγουσιν οι κακοι φίλοι μη Ι Ο θέλοντες τοῖς φίλοις βοηθειν, λέγοντες εὐλαβούριεθα, ητοι δειλιωμεν και φοβούμεθα γνησίου γαρ φίλου το ὐπὲρ δύναμιν τολμῶν, ἄπερ εὐλαβεισθαι αυτος ἔλεγεν. B. I. εὐλαβεισθαι ελεγεν. νησίου γαρ φίλου το καὶ ὐπὲρ δύναμιν κάμνειν καὶ τολμῶν ηπερ εὐλαβεισθαι, οπερ λέγουσιν οι κακοὶ φίλοι μη θέλοντες τοῖς φίλοις συνελθειν, , 5

λέγοντες εὐλαβούμεθα. A.C. M. 749. σκηψιν εἰς ποιαν : ύς ποίαν πρόφασιν προχωρωνοῦ τουτομαθων πάντ ἔχω. I. τοῖτο πώτ εχω μαθων : τουτο δηλαδη νοησας και μαθων ταπάντα εχω, αντὶ του τα πάντα συμπεριελάμβανον καὶ ε νόησα. A. a. 75O. τὰς ἀρίστας : κατ' ειρωνειαν λέγει. γράφεται καὶ κεκτη μένος. ἐν ηθει δε ταυτα λέγει ειρωνικως. A.C.M. κατ' εἰρωνει αν. Gu. m. 6. 9. I7. 23. 56. 59. 76. 7 5I . ισως σοι ζ ἴσως η λθε θυμούμενος κατὰ σου ενεκα της θυ

γατρός. Gr. θυμούμενος, ὀργιζόμενος. Gu. 5

752, αισθά : νοεις. την τούτου συγγένειαν προέκρινε ρολλον η την του εμου πατρίς. I. νοεις. Gr. καλως ἐνόησας. Gu. τὸ τοῖδε κηδος : την συγγένειαν. M.

196쪽

753. κολ- ετόλμησεν : και Ουχ υπεμειτεν ἀντιλαμβάνεσθαι των σων πίνων παραγενόμενος. l. εκροτέρησεν. Fl. 2I. ἀντιλάζυσθαι:εκ του λαζυω λάζυμι λάζυμαι. M. Gu. 75 . . Gαμῶς' οὐ γὰρ πολεμιστης ἴπαρχει, γενναῖος 5 δ εν γυναιξι. I. αἰχμητης ζ πολ-ιστης. Gr. ἀδρεῖος. Gu.755. εν κακοῖς ζ εν κινδύνοις, άς εοικεν, ἴπάρχεις ρογιστοις, και ἀναγκαῖόν εστί σοι ἀποθανεῖν. I. se . I. ει ταῖς ουτως ἔχει. Gu.

αναγκαῖον IC ω φελιρον ἀπαραστητον

φλεβοτομηθῆ,αι φαγεῖν πιεῖν

756. ψῆφον : χρεία εστὶ θέσθαι τους πολιτας ψηφον περι ημων τω φόνου, τουτεστι δια τον φόνον, ον δηλονότι ειργασάμεθα. i5 Gr. I. 757. ἡ κρινεῖ τί χρημα λέξον: ο η αντὶ τοῖ δη. ἀναστρεπτέον δε τον λόγον, τί δὴ κρινεῖ λέξον. η ουτως, τί δε ἡ ψηφος κρινεῖ, εἰπε, Πι φοβουμαι. A. C. M. η κρινεῖ'. τί δη πρῆγμα ἡ ψηφος κρινει; ειπε, ἔτι δέδοικα. B. I. δια φόβου γψ ἔρχομαι : πουναει φοβουμαι. Gu. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. 758. η θανεῖν . κρινεῖ η θανεῖν ἡ μας, η ζην. ο λόγος δ οὐ

μακρός εστι περι μακρων πραγμάτων. I. ό εμος λόγος περι μακρον λόγων ου μακρος γενησεται. C. 759. φέυγέ νυν λιπων μέλαθρα : κατα αντίστροφον λέγονται τα

α s προσωπα ἀπο του μ έ νυν λιπών ό γὰρ Πυλάδης αὐτὸ λέγει μέχρι του, ἀλλα δῆτ' ελθω. M. φέ έ νυν: τὸ νυν αργον, ηἀντὶ τοῖ γουν φε ε λοιπὸν συν τ' ἀδελφη σου τους οἴκους κατα-

197쪽

76o. ουχ ψῆς: ου βλέπεις; πανταχόθεν φυλασσόμεθα φρουροῖς. Ι. 76 I. ειδον ἄστεως : εἶδον τὰς ρύμας της πόλεως δι' ἰπλων ψ λαττομένας, ἀντὶ τῶῖ -' α, ων ὐπλισμένων πυρωμένας. I. αγυιάς : ρύμας. Gr. ρυμίδας, όδους. Gu. τεαεσιν πεφραγμέ- 5νας ζ οχυρώμασι στρατιωτικως και τάγμασι. B. αντὶ του ωπλισμένοις ἀνδράσιν ἀαυρωμένας. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76.ησφαλισμένας. Gu.762. ώσπερεί : καθα πόλις κυκλιῶται παρὰ των ἐχφρων, κατὰ τοσωμα κυκλουμεθα. I. πυργηρουμinta: κυκλούμεθα. Gr. περι- ιο κυκλούμεθα. Gu. πολιορκούμεθα, φυλασσομεθα. Gu.763. κἀμὸ νῖν ἐροῖ ἐρωτησον νυν και ἐμὲ τί πανθάνω και γὰρ ἐγω αυτὸς φθείρομαι. I. 764. πρὸς τίνος : παρα τίνος; τοῖτο, τὸ οἴχεσθαί σε δηλονότι, προσυπάρχει τοῖς ἐμοῖς κακον κακοῖς. I. I 5

765. Στρόφιος, ὁ ἐμὸς πατηρ, ἐξωρισέ με των οἴκων θυμωθείς. I. 'Aναξιβίαν την Ἀγαμίμνονος ἀδελφην ό Στρόφιος εγημεν, ἐξ ης

ἔφυσε τον Πυλάδην. ανεψιοι ἄρα Πυλάδης και υρέστης. A. B. C. M. I. ὁ Στρόφιος, ὁ ἐμὸς πατηρ, οργισθεὶς ηλασέ με απὸ των οἴκων, φυγάδα ποιησας δηλονότι, πουν ἐξόριστον. λέγεται δε αντιστρόφως, zoαντὶ του ἀπελάσας των οἴκων, ἐξόριστον εποίησεν. Gr. I. 766. ἴδιον : προς αυτὸν ιδίως αποβλέπον ἔγκλημά τι, πουναμάρτημα ἐπιφέρων σοι, τουτέστι κατηγορων σου, η κοινὸν τοῖς πολίταις. Gr. I. πότερον ἰδία κατα την οικίαν . rηκότι σοι ἐγκαλῶν, η ἐν δημοσίου τινὶ πράγματι ἴδιον ἐπιφέρων σοι ἔγκλημα. A. 25B.C.M. I. κοινὸν πολίταις ζ αντὶ του πολιτων. M. 767. ἔτι συνηράμην ζ ἔτι συνέπραξά σοι λέγων τον της μη-I7 . Στρόφιος στροφίος B. in textu et in scholio) ante Ἀναξιβίαν Ι. ἡ

In C. est πότερον Ι .... όν ἐστι πην οικίαν et C.

198쪽

τρός σου αδικον φόνον. I. συνέπραξα. Gr. εβοήθησα, συνεφηψάμην. GU. 768. ω τάλας ω τίλας εγω, δοκοῖσιν αἱ εμαι δυστυχίαι καισε λυπησειν. Gr. I.

ταυτα. I. οἰστέον ταδε : βαστακτέον τάδε. M. υπομονητέον. Gia.

77o. Oi φοβῆ '. in m σε οι Ἀργεῖοι, ωσπερ και εμε, ἀποκτεῖναι θελήσωσιν. I. 77 i. οὐ προσήκομεν ζ οα άρμόζορον κολάζεσθαι υπὸ τούτων,3 ο ὐπὸ τῆς γης δε τῶν Φωκέων. Gr. I. ουχ ὐποταττόμεθα, οἷον, ἐν τῆ των Φωκέων γῆ τούτοις τοῖς Ἀργείοις, ωστε ημῶς κολαζειν, αντι τοῖκολάζεσθαι. ό νους, δυνησονταί σε φονεῖσαι ὐπερβαίνοντες τον νόμον. δεινὸν γὰρ οι πολλοι, και τα ἐξῆς. A. M. 'Aλλως. οὐχ ἱποτασσόμεθα τουτοις εις το τιμωρεῖσθαι ημῶς, οὐδ' ὐποκείμεθα ἀλλα τοῖς i5 Φωκεῖσιν. Aλλως. ιδίως εἶπεν τα γὰρ ἐπιτίμια τῆς αδικίας ἡ

αδικουμενη πόλις εἴωθεν ἐπιτιθέναι. Ἀλλως. θαρσύνων αυτὸν, φησιν,ειπεν οτι οὐ προσήκομεν εις το κολάζεσθαι τοῖς 'Αργει οις. A. B. I. 772. δεινον οἱ πολλοί: χαλεπὸν το πλῆθος, ἄταν πανούργους ἄρχοντας εχη. I. εις Κλεοφωvrα ταύτα αἰνίττεται προ ετων δυοao εμποδίσωτα ταῖς σπονδαῖς. Aλλως. ἴσως αἰνίττεται προς τας

καθ' αυτὸν δημαγωγίας, μήποτε δε εις Κλεοφωντα προ ἐτων γὰρ δύο τῆς διδασκαλίας τοῖ Ορέστου αυτός ἐστιν ο κωλύσας σπουδὰς γενέσθαι 'Aθηναίοις προς Λακεδαιμονίους. ως Φιλόχορος ιστορεῖ. ὁ δε

In C. est ἐν τη γῆ. γῆ δὲ τῶν φωκέων

199쪽

νοῖς δυνήσονται σε, φησι, φονεῖσαι υπερβάντες τὸν νοον δεινὸν γὰρ οἱ πολλοι, καὶ τα εξης. A. B.M. I. 773. αλλ' όταν χρηστους ναι δηλονότι' ἀλλ' οταν προστάrας

στους και κολακευτικους λάβωσι τους δεομένους, χρηστοὶ γίνονται. 5 A. B.M. I. ώς ουδὶν μέλον αυτω Πτε χαλεποι εισιν ει τε χρηστοὶ, τουτο φησι προστάτας. Gr. 774. ειεν. αντι του καὶ ταῖτα μὲν ουτως. οῖον κοινως οφείλομεν σκιατεῖν καὶ λέγειν τα δίξαντα. B.C.M. I. ἴσrω ταῖτα. Gr. εις

κοινὸν λέγειν χρή : ηγουν βουλεύεσθαι χρή. Gr. κοιvολογεισθαι io et Araι. χρη λέγειν ἡμας εἰς κοινην ἄφέλειαν. Gu. εἰς κοινην βου- λεν. H. 33.775. ἐλων : απιλ v. Gr. Fl. 6. 9. I 7. 56. 59. 76. ως εδρα- σας ἔνδικα: τοῖτο, φησὶν, ἐρεῖς δῆτα ῶς ἔδρασας ἔνδικα πατρὶ ἐπι-

τιμωρῶν εαυτου. δίκαια γὰρ ἔπραξας πατρι τιμώρων εαυτου. M. I 5τοῖτο, φησὶν, ἐρεις, ότι ενδικα ἔπραξας την μητέρα ἀπικτύνας. B. I. 776. πατρὶ τιμωρων εμαυτου ζ ἔνδικα γάρ ἔπραξα, φησὶ, τον ἐμαυτου πατέρα διεκδικῶν. B. I. ναί. Gr. δίκαια. Gia. βοηθων. Gr.μη λάβωσι : ορα ινα μη σε ἡδέως λάβωσι. I. υποπτεύω μη σε λάβωσι μετα προθυμίας καὶ κτείνωσί σε. C. ἐπιθυμοῖσι γὰρ του χοσου φόνου, ἔστε, ην ἴδοιεν αφιγμένον ἐκεῖ σε και λέγειν ἐπιχει- ρουντα ως δικαίως τὸν φόνον εἴργασαι, ταχέως κατὰ σου ψῆφον θανάτου ἐνέγκοιεν. τουτο δε λέγει ο Πυλάδης προς τον του 'Ορέστου λόγον τον Ρ πατρι τιμωρων εμαυτου. εἰ γὰρ καὶ πρωην αυrὸς υπετίθει αὐτω μη ἄλλο λέγειν τοῖς πολίταις η ίς εδρασεν ἔνδικα, 25 ἀλλα νυν ἔσπερ ἴποστέλλεται, ειδὼς τους πολιτας προς τὸν Τυνδά-

200쪽

200 SCHOL. I Α

ρεων μαλλον νεύοντας. Gu. l. μη λάβωσι : σκόπει, πρόσεχε μηκατασχεθῆς. Gu. ασμενοιο αντι του ασμένως, πουν ἡδεως. Gr. H. 6. 9. I7. 21. 56. 59. 76. χαίροντες. Gu. H. IO. 777. αλλ' ὐποπτήξας : πτησσω το φοβουμαι. παρα πέτω. πίπτω πτω πτη . ό γαρ φοβουμενος πίπτοντι ἔοικεν. B. reo. ἀλλ' υποσταλεὶς συν σιωπη ἀποθάνω; I. δειλιάσας. m. 33. και-οσταλεὶς και Ουκ εἰπων ως ἴπερ του πατρος τουτ' ἔδρασα, ἀλλ' ἐν φόβω και σια-1 θάνω ; Gu. δεινον τόδε: χαλεπον τουτο. I. δεινόν : χαλεπόν. Gr. το μετα σιωπης τεθνάναι. Gu.3O 778. πως αν ουν δρ ν ζ πως οἶν - ποιησαιμι ἔ I. εἴπερ τομεν σιωπαν δειλον, το δε λέγειν επικίνδυνον. Gu. ἔχεις τὼ : ἔχεις τινα, ην μένης, ελπίδα σωτηρίας ἰ I. 779. μολόντι : ελθόντι δε σοι, φησὶν, εις την εκκλησίαν, ἔνεστιν

ελπὶς εὐρεῖν ἀπαλλαγην των δεινων. μαθων ουν τουτο συναινεῖ καὶ αυτος παραγενέσθαι τον υρεστην εις την εκκλησίαν, διεγνωκως απαξυυκ ουσαν αυτῶ σωτηρίας -ορμην ἄλλοθεν. B.C.M. I. μολόντα:ἀπελθίντα. Gr. εις την εκκλησίαν. Gu. απελθόντα, εν τοῖς Ἀργείοις. Cant. σωθηναιο εὐρεῖν απαλλαγην των κακων. GU. κα κων : απὸ των κινδύνων. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. dici 78O. ει τύχοι : αντὶ του ει συμβαίη, οῖον αμφίβολόν εστι τουτο. B. C. M. l. οἰκοῖ ζ κρεῖσσον λοιπόν εστι το παραγενεσθαι εκεῖσε ημένειν ενταῖθα. B.M. το ἀπελθεῖν λοιπον κρεῖττον η μένειν. I. 81. ἀλλα δῆτ' ελθω : και δητα ἀπέλθω. τα συμβουλευτικα μετα υποτακτικων λέγονται. Gr. m. 6. 9. I 7. 56. 59. 76. . a 3 ει τω ἀπελθεῖ; εκεῖσε Gu. m. ii deni et aa. μνων γουν ωδε : x

Di ni oci Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION