Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

211쪽

αυτων δείξει τι τέρας, κυριος εσεσθαι της ἀρχης. ἐν τοῖς ποιμνίοις δε του 'Aτρέως εἴρηται χρυσοῖν αρνίον μηνιδι Ἐρμου. ἔτι τον τούτου υἱον Mυρτίλον εις Γεραιστον - τηριον Εὐβοιας κατεθαλάττωσε Πέλοψ. και μίλλοντος 'Aτρέως δεῖξαι τα τέρας τοῖς δικασταῖς καἰ λαβεῖν την αρχην, 'Aερόπη ἡ τούτου γυνὴ, μὲιχευομένη Θυέστη τae 5 ἀνδραδέλφω, κλέψασα τοῖσι παρέδωκεν αὐτω. Θυέστης δὲ λαβων τούτο και δείξας τοῖς δικασταῖς της αρχης εκράτησε. μη ἀνασχώμενος ουν Ἀτρευς την συμφοραν κώ δυσχεραίνων, μι αδίκως ἐστέρηται της ἀοχης, όμοῖ τε την γυναῖκα Ἀερόπην τιμωρεῖται κατ' ἄμφω, κά δει εμοιχεύετο Θυέσπη καὶ ἔτι κέκλοφε το αρνίον καὶ δέδωκεν ιο αὐτω, ρίψας αυτην εἰς θάλατταν, ως φησι Σοφοκλης, καὶ τους τρεῖς υιοῖς τοῖ Θυέστου, ' Αγλαον, υρχομενον καὶ Κάλεον ἀποκτείνας παρέθηκεν εἰς τράπεζαν τω πατρὶ, καὶ αυτον υστερον ἀπέκτεινεν. δῖa ό ηλιος μη στέρξας το παράνομον μίαν ημέραν ἐκ δυσμων προς εω διφρεύει. συν αὐτω δε καὶ αἱ Ι lλειάδες τηι εναντίαν όδον ἐβά-isδισαν. Gu. I. ἀρνός : ἡ 'Aερόπη γυνη ην τοῖ 'Aτρέως, μητηρ δε τοῖ 'Aγαμέμνονος καὶ Mενελάου. γεννῆται δε εν τω ποιμνίω αυτοῖ χρυσοῖς ἀρνος, και περὶ βασιλείας μετὰ Θυέστου τοῖ αδελφοῖ αυτοῖ ο 'Aτρεῖς ἀμισβη- των, καὶ δι' ἔργων ἔχων δείξειν λέγειν τίνι προσηκει το βασιλεύειν, et o--καὶ γὰρ ηλπιζεν εις τον χρυσοῖν αργα - Ἀερόπη μοιχευθεῖσα παρὰ τοῖ Θυέστου τοῖ ἀνδραδέλφου αυτης κλέπτει τον ἄρνα, καὶ τω Θυέστη δίδωσι τολον. διο και διαλαμβάνετα παρὰ του χορου, και κακιζει τι γινομενον. Καὶ δελως. Ομηρός φησι, ' Ἀτρευς θ -

Ἀτρευς ο Πελοπος βασιλεύων Πελιποννήσου ηυξατο ποτε οτι α9 κάλλιστον αρνίον εν τοις ποιμνίοις αυτου γεννηθηναι και τουτο Ἀρ-

212쪽

τέμιδι θῖσαι. γεννηθεις δἰ αυτω πυσοῖς ἀρνος, της εὐχῆς ἡμέλησε καὶ καθείρξας εἰς λάρνακα εφυλάττετο, μεγα δε τι φρονησας επὶ τω κτήματι κομπαγ επὶ του αγροῖ. ἡνίασε τούτο Θυέστην καὶ δ λθεν ως ἐρων πεῖσαι την Ἀεροπην δοῖναι αυτω το κτημα. λαβων δε ἀν-

πλήθει δεῖυ και την βασιλείαν ἔχειν τον τον πυσοῖν ἄρνα ἔχοντα. τοῖτο δε όμολογοῖντος και τοὐ 'Aτρέως Ζευς Ἐρμην πέμπει προς τογ'Aτρέα συνθέσθαι λέγων περὶ της βασιλείας, και δηλοῖ περι της

ανατολης ἔτι μέλλει ποιεισθαι την εναντίαν οδον ο ηλιος. συνθέμενος οδε περι τούτου ό ηλιος την δύσιν εἰς ανατολην εποιήσατο, οθεν εἰ σμαρτυρήσαντος τοῖ δαίμονος τοῖ Θύεστου την βασιλείαν Ἀτρευς παρέλαβε και Θυέστην ἐφυγάδευσεν. A. Ἱστορία. 'A τρεῖς ο Πέλοπος βασιλείων της Πελοποννησου ηύξατο ποτὲ οτι, εὶν κάλλιστον ἀρνίον γεννηθη ἐν τα ποιμνίου, τη Ἀρτέμιδι 3 5 θυσιάσαι τοῖτο. εὐθῖς δε εγεννήθη εν τω ποιμνιω Πυσοῖς ἀργος, και δια το ἐπέραστον ημέλησε της εα ης. ὁ δε Ζευς τον Ἐρμην

πέμπει προς τον 'Aτρέα, ἄπως ποιηση την ἴπόσχεσιν και την βασι - λείαν Θυέστου κληρονομήση. και ποιησας ουτω την βασιλείαν Θυέστου τοῖ αδελφοῖ εκληρονόμησε. βασιλεύσας δε ετεκε τον Ἀγα- λο μέμνονα και Mενέλαον. μέλλων δε ποτε τελευταν'Aτρεῖς την βασι- λαίαν Θυέστη καταλιμπάνει, ἄπως ἀνδρωθέντι Ἀγαμέμνονι επιδωσει αυτω την βασιλείαν. ἔχοντες γὰρ, ως φασί τινες, οι Ἀτρεῖδαι τοπυσοῖν εκεῖνο δέρος τοῖ πυσομαλλου πνίου, ως πατρικόν τι καιεξαίρετον σημεῖον ἐπιφέροντες, και δια το ψευσθνα εις την θεον καιa3 οὐ τελεῖν την θυσίαν, ἀνέφερον πολλὰς συμφορὰς και χαλεπὰς και οἱ υιοι και οἱ ἔκγονοι. Fl. 33.

3. Ἀτρειέ-J Brevior enni ratio in C. ὀ μἐν ἀτρευς ηιξατο τη ἀρτέμιδι

λέγων ει τι κάε λιστον γενηθηναι ἐν τοῖς ποιμνίοιῆ ἀντιθοῖναι αἰτη θυσίαν. εγενηθη οἶν χρυσόμαρ.λον ἀρνίον και το μεν

κρέας τοῖ ἀρνος ἔθυσε τη ἀρτέμιδι, τουδὸ δέρματος ἐφείσατο ε .Iχεν ε φύλαξιν

μεγάλην. περι τηέ βασιλειας ουν ἐρI- σαντες ἄμφω, ο τε Ἀτρους καὶ ε Θυεσπης, ο μεν Ἀτρευς ἔφη, ἐκ Γνιν δεῖ βασιλεύειν οστις τι τερας των θεων δείξει. ο μεν Ἀτρευς ην ἐλπίςων οτι ἐκεινος κέκτηται το οερμα, ου καὶ ἀπετυχεν. κλειε γὰρ αυτο ἡ γινη αυτοῖ Ἀερο καὶ ε δωκε τῶν Θυεστη, ἔστις εμοίχευεν αυτην, ουδαμῶς τουτο εἰδως ὁ Ἀτρούς. τούτου δε γενομένου εἰς απορίαν ηλθεν ο Ἀτρεύς. ο δἰ Ἀρμης φειδίμενος του Ἀτρεως συνεβούλευσεν αὐτῶ αἰτησαι 1ον Δια ἀνατεῖλαι τον ηλιον ἀπο του μέρους της δύσεως. ο κω ἐγένἐτο. και οἴτω πάλιν ἐκράτησε της βασιλείας. τAc MIIλειάδας επ.ίησεν ο Ζεις ἀνατειλαι ἀπετώῖ μερους της ανατο ς

213쪽

8I4. θοινάματα '. εὐωχήματα. Gr. εὐωχίαι. Gu. Fl. 6. 9. I 7. i. 33. 34. 56. 59. 76.8I5. σφάγια : σφαγαί σφάγια τα σφαζόμενα και αι σφαγαί Gr. R. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. γενναίων τεκέων : Tων ευγενων τέκνων τοῖ Θυέστου. B.M. I. 58I6. ἄθεν : ἀφ' ου. Gr. απ' εκείνου του καιρου. Gu. τὸ ἄθεν ἡ απ' εκείνου του καιρου ως εντὸς, ἡ απὸ ταύτης της αιτίας, της

βρωσεως των τέκνων. Gu. φόνου φόνος ἐξαμείβων : φίνος φόνον διαδεχόμενος. B. I. ἐξ εκείνου δε φόνοι συνεχεῖς καὶ α επάλληλοι

σφαγαὶ ου διαλείπουσι τον των Ἀτρειδων οἶκον. B.M. I. φόνω: ἐπὶ io

φόνου φόνος δἰ αῖματος κατὰ διαδοχὴν ερχόμενος, φόνος φόνον διαδε-

μενος. Gr. m. 6. 9. 21. 33. 56. 59. 76.8I7. δι' αδοτος : συγγενείας, φόνου. Gu. ου προλείπει : ου παύει. Gu. H. 6. τα καθ' ετέρου συμβάντα κατ' ἀμφοτέρων ἐξήνεγκεν' τί γὰρ δεινὸν ό Mενέλαος επανελθων πέπονθεν, εἰ μη τα ἐν Ι5Ἱλίω δι' αὐτον γενόμενα λέγει κακά; συλληψις δε ό τρόπος ' το γὰρ ἐτέρω συμβὰν κατ' ἀμφοτέρων ἔταξεν. A. D. I.

819. το καλον ου καλόν: το νομιζόμενον δε εἶναι καλον, ό κατὰ της μητρὸς φόνος, ἔτι επ' ἐκδικία τοῖ πατρὸς γέγονεν, ου καλον τωμητροκτο σαντι. ενιοι Ουτως' η τιμωρία ἡ οφείλουσα -ο του υρέ- a oστου - 'Aτρέως ἀπαιτηθῆναι σφοδρότερον ἀπητήθη. ου καλον δε φησι το σωρο των γονέων λέγει δε την Κλυταιμνηστρανὶ ἀπηνεῖ χειρὶ τέμνειν τον Ῥρέστην. A. M. και το νομιζόμενον καλον ου καλόν εστι. λέγει δε τὸ ἀπηνεῖ χειρι διατεμεῖν το σω- των γονέων καὶ ναγμένον ἀνατεῖναι το ξιφος εις τὰς τοῖ ἡλίου αὐγάς. το γὰρ asἀδικεῖν πατέρας α σεβων ἐστι καὶ ανοητων τέκνων καὶ πονηρων αν - πων' τὸ δε γε της συμψορῶς τῆς κατὰ τοῖτον ελεεινότερον' μέλλουσα 0. φόνοιJ φόνου B.

214쪽

γὰρ τελευτῶν ἡ Tυνδάρεω Κλυταιμνηστρα φοβω του θανάτου ἀ--βόησεν ἡ δυστυχὴς, 'Ορέστα, τολμας τον κατὰ της μητρος φόνον. ἄρα νη και σκόπει μη πώς τις εις τον πατέρα τὰς τοιαύτας τι - ρίας ἀνταλλάξη δυσκλειαν αθάνατον' οἴτε γὰρ νόσος, οὐδὲ αυδε, 5 ουτε τις ετέρα συμψορὰ γένοιν ἄν εν ἀνθρώποις μείζων μητροκτονίας.

A. B. I.

το καλόν: το καλῶς δοκοῖν γεγενησθαι οὐ καλῶς ἀπέβη τω Ορέστη. το δε εστι το ἀπηνει χειροῦ διατεμεῖν το σωμα των γονέων και μαγμένον ἀνατειναι το ξίφος ως τὰς τοῖ ἡλιου αυγάς. B.M. l. io το καλον ου καλόν: ίς γέγονε. Gr. το δοκουν τω Uρέστη. Gu.82O. πυριγενει'. ἀπηνει και θρασει. και ἀνημέρω, ύς αν ἐκπυρος γεγενημένη ὴ το ξίφει, επει υπο πυρος παλαμ-τω. H. M. I. δραστηρια. Gr. θρασειὰ, φονικὴ ἀπηνει, ἀνημέρω. Gu. ληστρικὴ, θερμικη. m. 33. τέμνειν : λέγω το διατεμειν. Gu. παλάμα: 5 χειρί. Gr. more. 82 l. χρόα . σωμα. Gr. την ἴψιν, την κεφαλήν. Gu. μελάνδετον δέ: δια το μέλαιναν λαβὴν εχειν, τουτέστι μελάγκωπον, ἡ

μέλαν ὐπο του φόνου γε νίμενον. πολλὰ δε εισι τα τοιαυτα συνθετα, οἷον κελαινεφὲς αἱμα ' ου γὰρ ἔγκειται το νέφος. ουτω και ενταυθαao το δεδεσθαι Ουκ εγκειται. B.M. l. υπο του αῖματος μελαινόμενον. M.

μελάνδευτον ζ μέλανι αῖματι Θρον, ἡγουν μαγμένον. GL βε-

215쪽

πολλα δέ εἰσι τα τοιαῖτα συνθετα, οῖον κελαινεφες αἷμα, καὶ ετερα

μυρία. ἡ μελάνδετον το σιδηροῖν' φησὶ γὰρ Αισχύλος Ρ ες μελά-

δετον σάκος,' ητοι τὸ δια σιδηρου δεδεμενον. Gu. Bar. 5τὸ δ' αυ κακουργεῖν : N. το δ' αυ κακοῖργον. A. τὸ μετὰ λόγου καὶ πιθανότητος επιχειρεῖν τι και πράττειν κακὸν οὐχ απλῆ εστιν ἀσέβεια ῖν η καθόλου τουτο τάττεσθαι δυνάμενον καὶ επὶ 'Aτρέως καὶ ἐπὶ Θυέστου και επὶ Κλυταιμνηστρας και επ' Αιγίσθου, και ου μόνον ἐπὶ τούτων, ἀλλα καὶ καθολικη ἐστι γνώμη. τὸ δὲ κακοφρο- I oνούντων ἀνδρῶν παράνοια τοιοῖτόν ἐστι, των κακὰ διαλογιζομενων

ἀνδρῶν αὐτὸ τὸ αλόγιστάν εστιν. η τοιαύτη ἡ σύνταξις' οὐδὲ τοῖτο, φησὶ, καλὸν, τὸ τὸ ξίφος μαγμένον δεῖξαι ταῖς τοῖ ἡλιου αὐγαῖς. εἰώθασι γὰρ οἱ ἀνελόντες τινὰ δικαίως, ῶς οἴονται, τῶ ἡλίω τὸ ξίφος

δεικνύναι, σύμβολον τοῖ δικαίως πεφονευκένω. A. B.M. I. Is τὸ δ' αυ κακουργεῖν : τὸ μεν κακουργεῖν ασεβων ἐστι και πονηρῶν ανθρώπων, τὸ δὲ της συμφορας της κατὰ τοῖτον ελεεινότερον. οὐκ ἡλἐησε γὰρ την μητερα οἰκτρῶς παρακαλοῖσαν. A. D. M. I. Aλλως. ἀλλα καὶ τὸ δεινὰ πράττειν ἀσέβειά ἐστι. τοῖτο δε φησιν,επειδὴ ἡ Κλυταιμνήστρα μοιχευθεῖσα ἐφόνευσε τον 'Aγαμεμνονα. et o

τὸ δ' αυ κακουργεῖν : ἡγουν τὸ κλέπτειν πρῶριν κακὴν, τουτε στιτο μετὰ λογισμῶν δῆθεν εὐλόγων ποιεῖν τι κακὸν ἀσεβεια καὶ παρά-

216쪽

216 SCHOLIA

νοια. και τοῖτο χάριν του Ορέστου ε ρητα, καὶ ου τῆς Κλυταιμνηστρας. Cant. το κακότροπα κακὰὶ ἐργάζεσθαι ἄσπερ ἡ Κλυταιμνήστρα . Gr. et Gu. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἀσέβεια μεγάλη : N. ποικίλη. M. ἀσέβεια ποικίλη γράφε, μη μγάλη, ιν

5 οἰκείως ἔχη το κῶλον προς το της στροφης. Bar. 82 κακοφρόνων τ' ἀνδρων ζ αυτη η κατασκε - προς το ου καλόν, διὰ μέσου ρηθέντος του το δ' αυ κακουργεῖν και τὸ ἔξῆς. Gα κακὰ διανοουμένων. M. Gu. m. 6. τοῖ Αιγίσθου. Gu. Fl. 6. παράνοια ζαγνωσία. Gr. H. 6. 9. 2I. 25. 34. 56. 59. 76. μωρία. Gu. io 825. ἀμφὶ φοβω : δια του φόβον του θανάτου. B.M. I. 826. ἰάχησε ζ εβόησεν. I. 827. ου τολμῶς : OV ἔσια τολμῶς. M. ου ποιεις. GL Fl. 6.9. 23. 25. 56. 59. 76. πράπτεις. Gu.82 8. μη πατρίαν τιμαν χάριν : ἄρα ἴνα. Gr. μη χαρι μνος 5 τω πατρί. Gu. τιμαν χάριν ζ τίνων χάριν γράφειν δεῖ και μη τιμῶν τοῖτο μεν γὰρ μακρὸν ἔχει το ι, ἐκεῖνο δὲ βραχύ. και μη εσαμι, ἀλλ' ει ιερ οἴτω γὰρ ἔχει τα κῶλα οἰκείως προς τα της στροφης. Bar. ἐξανάρ: εγείρης κακην φήμην διάλου. I. ἀπενέγκη κα- δοξίας αἶνον. M. λάβης, ἀπενέγκη. Gu.

o 83 I. τίς ελεος : δέον τίς δυστυχία εἰπεῖν, ἔλεος εἶπεν απὸ τοῖσυμβαίνοντος' τοῖς γὰρ δυστυχοῖσιν ἔλεος παρὰ πάντων ανθρώπων γίνεται. τὸ αυτὸ δὲ νοητέον καὶ προς τὸ τίνα δάκρυα. βούλετα δεεντευθεν εἰπεῖν ἔτι πάντων, ἄσα παρὰ ανθρωποις δεινὰ, τὸ ἀποκτεῖναι μητέρα δεινότερον. Gu. I.

5 832. μει ζων κατὰ γῆν: ουδεις δηλονότι. I. οἴτε γὰρ νόσος

οἴτε συμφορά τις μει ζων εστι της μητροκτονίας. B.M.I.

ἡ ματροκτόνον : ἡ μητρὸς αἷμα διὰ τῆς χειρος ποιῆσαι. Gr.

H. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. φόνον. Gu. τινες μέχFι του θέσθαι

scholio ad v. 823. et truncatum: desunt eni in orni in pOFt ρηθέντος. Periinere vero hoc scholion ad v. 824. non ausim contendere : in Gia. inter v. 823. et 8a . scriptum est. priaefixa stellula, quam in apice litterae x vecti κακοφρόνων -hi visus BuID Rgnoscere. MA H. 7. κακαJ κακως Gu. In H. Io.

217쪽

λέγουσιν εἶναι του στίχον, και ἔτερον το οἷον εργον τελέσας, οἱ δε

μέχρι του τελέσας στίχον ἴνα λέγουσιν. Fl. 59. 834. οἰὸν ἔργον τελέσας : . Γον εργον ο δυστυχὴς Uρέστης λα- πραξάμενος δια τον φόνον καὶ περὶ δινούμενος τας των οφθαλμῶν ἴψεις ο του βασιλέως Ἀγαμέμνονος παῖς. A. C. M. φευ πῆς δυστυχίας. 5M. οἷον ο δυστυχὴς Ορέστης καταπραξάμνος το τῆς μητροκτονίας ἄγρευμα γεγένηται ταῖς Ἐρινύσι, συλληφθεὶς - αυτων δια τον τῆς μητρος φόνον. B. I. δινευων δε βλεφάροις ἀντὶ του περιδινούμενος τους οφθαλμους τοιοῖτοι γὰρ οι μανιώδεις και πανταχοῖ πιριστρέφων αὐτους, ὁ ἐστι τεταραγμένους ἔχων τους οφθαλμους. ia loεξῆς, Εἰρονίσι δρομάσι. δρομάσι δε τοῖς εὐκινητοις. A. B. I. οῖον εργον τελέσας ὁ παῖς του Αγαμέμνονος τετάρακται ἴπο μανιῶν, Εὐμενίδων ἄγρευμα δια τον φόνον γενόμ ενος, εὐκινητοις οφθαλμοῖς

περισκοπούμενος. Gr.

τελέσας : διαπραξάμενος. l. διαπράξας. Gu. i5835. βεβάκχευται : τετάρακται. Gr. I. ἡγρίωται, ἐξεμάνη, ἐταράχθη. Gu.836. Εὐμενίσι θήραμα φόνω : ἀντὶ του ἄγρευμα γενόμενος καισυλληφθεὶς ἴπο των Ἐρινύων δια τον φόνον τῆς μητρός. A. M. ταῖς Ἐρικνύσι ἐγένετο θήραμα ταῖς εὐκινητοις ό του 'Aγαμέμνονος παῖς χοσυστρέφων δια τον φόνον τῆς μητρί. C. φόνω : διὰ τον φόνον. Gr. ενεκα του φόνου της μητρός. Gu.837. δρομάσι : εὐκινητοις. Gr. ταχείαις. Gu. I. δινεύων: περισκοπούμενος. Gr. I. περιδινούμενος, συστρέφων ἐαυτόν. Gu. εἰώθασι γὰρ οι μαινόμενοι συστρέφειν τους οφθαλμους ' ταραττομέ- 25νων δε τούτων ανάγκη και τούτους στρέφεσθαι. Gu. δινο- νος τοὐς οφθαλμοῖς, ῶς οι μαινόμενοι. Fl. Io. βλεφάροις ζ ἔμ σι.

839. ω μέλεος : ῶς ἄρα ἡσθα την φύσιν ωμος, ἡνίκα ἡ μοῦ, ὼδι

νήσασα προύτεινέ σοι τον μαστον ἴπο των χρυσούφων ἱματίων, γα- 3ολακτοτροφίας ἴπομιμνησκουσα και τον ἔλεον διὰ τούτου θηρωμένη,

218쪽

συ δε προς τουτο ἀπιδων Ουκ ηλεησας την τεκοῖσαν, ἀλλα γρογονας της μητρος ανόσιος φονευς, τω σω πατρὶ - ων πέπονθεν εκδίκησιν δι' ἀσεβείας διδούς. I3.M. I. μελεος ζ αθλιος. Ir. Horr.339. ἴπερτέλλοντα : ὐπερανατεταμνον. B. προκύπτοντα. Gr.5 ἀναφαινόμενον, ἀνατεινάμενον. Gu. ἴπερκύπτοντα, υπερανατειν --

νον. I.

84 I. χρυσεοπη των . των εκ χρυσου καὶ μετάξης ὐφανθεντων. Gr. I. κατεσκευασμάνων ἱματίων superi, r. in Gu.) εκ χρυσου ἴφανθέντων. ἴσως παρὰ το πηνίον. B. M. FL IO. io 842. σφάγιον : ΚΜ. Gu. εθετο ζ εποίησε. Gu. m. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.843. ἀμοιβῶ: εις. GL διά. Gu. ἀντεκτισιν. Gu. εἰς εκδικησιν. l. 844. γυναικες : ω γυναῖκες, αρα εξηλθεν των δόμων ὁ ἄθλιος

8 7. τον προκείμενον ζ τον ενιστάμενον. Gu.849. οἴμοι ζ μυ, τί πρῆγμα πεποίηκε ; τίς δε κατεπεισεν αυTA .

219쪽

τῶν Ἀργείων περὶ τοῖ ἀδελφοῖ σου. I. εοικε δέ: κατα το σιωπώμενον εἶδον τον αγγελον ἐρχόμενον αἱ του χοροῖ γυναῖκες. B. M. 85 I. Tα κειθεν : τα απ' εκεῖ, τα απὸ των Ἀργείων. βαρεῖαν χρητιθέναι εις το τά, ἴνα η βραχυ το α, και ἀπόστροφον δηλοῖσαν ώς ἔκθλιψις γέγονε του ε' εν ἄλλοις γὰρ γίνεται κρῆσις και ἔστι το τα sμακρὸν, οῖον τἀμα, ενταυθα δε ου. Bar. 852. οῦ τλημον : ταλα τοῖ ἀγγέλου τοῖ ἀκροασαμένου της βου- λης καὶ σκέψεως της κατα υρέστου τυρευθείσης διηγεῖται δε τῆἈλέκτρα οὐχ ώς ἀγνοούση, ἀλλ' ώς την περὶ 'Ορέστου και αντος ἐνδεικνύμενος ἴπίθεσιν. ἡγαπῆτο γαρ παρ' αὐτω ουκ ελαττον των 1 oλοιπων, και μετ' ἐπιτάσεως διηγεῖται πην ἴψιν και μετ' ἐκπληξεως και οδύνης. C. J ἀθλια θυγατερ τοῖ Ἀγαμέμνονος, σεβασμία Ἐλέκτρα, ακουσον λόγους δυστυχεῖς, ους σοι φέρων ἐληλυθα. I. σεβασμία. GR853. παι πότνια: πότνιαν αυτην καλεῖ, η διὰ το εἶναι αυτην Ι5 παρθένον τοσάῖτον χρόνον, η διὰ το βασιλέως εἶναι θυγατέρα, και βασιλέως ου τοῖ τυχόντος' δύστηνον δὲ καὶ τλημο- των παρουσῶν εῖνεκα συμφορῶν. Gu. I.

854. οἶς σοι δυστυχεῖς ηκω φέρων ζ ἄμοιον τῶ v. 7 3.3 -ἐστινη πλείστους 'Aχαιῶν ἄλεσεν γυνη μία. οφει v γὰρ ει πειν, μουσον Σολόγους δυστυχεῖς, ους ηκω φέρων σοι, ὁ δὲ συνυπάγει τῶ υποτακτικωαρθρω τον λόγον καί φησιν, μουσον ους δυστυχεῖς λόγους ηκω φέρων σοι. GI'. I.

855. αι ω . ἀπολώλαμεν' ἀπὸ τοῖ λόγου δηλος εἶ φανερὸς εἰ

857. φηψω Πελασγῶν : ἐκυρώθη τη μφω τῶν Ἀργείων τον σον ἀδελφον ἀποθανεῖν και σε, οῦ τάλαινα, κατὰ τηνδε την ἡμέραν. l. ψηψω: τη κρίσει, τη εκκλησία. Gu. Πελασγῶν : τῶν Ἀργείων. Πελασγὸς γὰρ βασιλεῖς παλαιὸς Ἀργείων. A. B. C. M. H. Io. 33. 3o

220쪽

859. ώἴμοι . προσηλθεν ελπις, ην ἐκ μακροῖ φοβουμένη δια τομέλλον ἐφθειρόμην και διερρεόμην υπο των γόων. τις δε ἄγων καιτίνες λόγοι ἐν τοῖς 'Αργείοις κατεδίκασαν ημῶς ἀποθανεῖν; εἰπε, ὼ πρεσβύτερε, πίτερα δια λιθοβολούσης χειρος, η δια ξίφους την ψ-5 χην ἀποβαλεῖν ἀπόκειταί μοι, κοινὰς συμφορας ταῖς τοῖ αδελφοῖκεκτημένη. I. προσηλθεν : εἰς πέρας εξέβη. Gr. ελπις, ην: ό φόβος, καθ' ον. Gr. m. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.86o. το μέλλον αντὶ τοῖ εις τὸ μέλλον ἀφορωσα πολλα εθρη-

862. κἀπεκυρωσαν : αντὶ τοὐ κατεδίκασαν και καθαιρώῖσι ψηφον την κατάδικάζουσαν. A. B.M. ἡγουν ἐβεβαίωσαν. Gr. ἀπεφηναντο, ψηφισαν. Gu.864. ἀπορρηξαι : ἀποβαλεῖν. Gr. βιαίως αφεῖναι. Gu.is 865. κοινας αδελφῶ: η ἴσον θάνατον τω ἀδελφου θνησκουσαν, πτην αυτην δυστυχίαν τω ἀδελφω εχ ρυσαν, ώς εκείνου μεν τον φόνον ποιήσαντος, εμοῖ δὲ συμβουλευσάσης. και διὰ τοῖτο, επειδη ὁμοίως ἀμφότεροι δυστυχοῖμεν, και τον αυτὸν υπόσχωμεν θάνατον. Gu. I. 866.-956. Ἐτύγχανον ρον βαίνων, αντὶ τοῖ ἔβαινον, ἀγρόθεν, et o απὸ των ἀγρων, ἔσω των πυλων της πόλεως δηλονότι, χρηζων μαθεῖν και τα περι σοῖ και τα περι τοὐ ' Vέστου εἶχον γάρ ποτε α πηντω σω πατρι, και ἔτρεφε με ὁ σὸς δόμος, πένητα μεν, ἀναγκαῖον δε τοῖς φίλοις εις τὸ χρησθαι ἐμοὶ δηλονότι. ψω δε ἄχλον στείχοντα, ητοι πληθος λαοῖ βαδίζον, και καθίζοντα κατὰ τὸ ακρωτηριονα v. 87a.ὶ, ὀπου φασι κατ' ἀρχὰς τον Δαναον διδόντα δίκας τω Αιγυππω ἀθροῖσαι τον λαὸν εις κοινας ευας, ητοι εις συνέδριον. ιδων δὲ την συναγωγην τοῖ λαδῖ ηρωτησά τινα των πολιτων τί καιυὸν και νέον γέγονε τω 'Aργει δηλονότι. αρα αγγελμά τι παρὰ των πολεμίων ἐλθὸν διηγειρε την πόλιν των Δαναiδῶν; ὁ δε ελεν, ουχso ψας ἐκεῖνον τον υρέστην πλησίον τοῖ αθροίσματος ερχόμενον, μέλλοντα δραμεῖσθαι αγωνα τον θανάσιμον, πτοι τον θάνατον ἐπάγοντα. ὀρω δε φάσμα ανέλπιστον, ὁ μηποτε -ελον ἰδεῖν, λέγω τον Πυλά-