장음표시 사용
131쪽
νος' ἱνα μητε τοῖς ἀλεξανδρεας λυπήσωρον ,
ἐτέρους αυτων εν τοῖς ιδίοις προτατ ντες, τε την πολιν αυτην α μάσωρον, μεγιστην Ου- σαν καὶ καλην και εράσμιον , και αξίαν δια του -
το προτάτ εσθαι , ἴνα την ἀρχῆ ν της διηγήσεως
λεως αληθῆ μ αῆυρουμενα, και τοῖς επε Πα λε-sεσθαι μελλουσι παραπεράψοι το ευπιό ν Ουκουν ἀρχέτω των θαυματων ημῖν O 'Aμμωνι ς, δι καὶ αυτος των πρωτων υπῆρχε της πολεως , πλουτω τε διαπρέπων και ἀγαθω πατρι σεμνυνόμενος' o μεν Ιαρ χρονους ου μικρους την αλεξανδρεων ἐκκλησίαν διωκησεν, mae ηρ Ευλογίου του πάνυ τον Θρονον ἰΘυναντος ' O δε την της structa est ἔ quatenus nec Alexandrinos constristemus, alios eis Praeponentes in Propriis, neque urbi eidem iniuriam inseramus , quae maXima optimaque est, ac delectabilis, ct ob hoc praeserenda ; ut miracula , quae narrationis tenent exordium, tanta plebe, talique civitate, vera haec misso testificante , etiam his pracbcant fidem , quae in subsequenti dicenda sunt. Ammonius ergo miracula nobis initi et , idcirco quod hie de proceribus extitit civitatis, opulentia Praeclarus, et benigno patro gloriosus. Ille quippe non Pauco tempore alexandrinorum dispensavit ecclesiam, Pater Eulogii, qui sedem ipsam optime dispen-Diuit tred by Cooste
132쪽
καὶ κάλλει σωμαῖος των ε φηβων κοσρουν τα συστηματα, πάθος ἔσχεν χαλεπὸν εἰς τον τραχηλον , O τερ ιαῖροι χοιραδας καλως ονομαζουσιν ,
savit; hic vero principatum tenuit octavarum ; et est vectigal Per octavam, quae iniuste quidem colligitur , pie vero disponitur, quae ante exitum exigebat. Hic ergo Ammonius dum adhuc iuvenis esset, et pulchritudine corporis adulescentiae aetatem ornassct , in gutture Passionem Possimam habuit, quod medici merito scrosus appellant , eo quod huiusmodi sint animalibus similes, qtiae hanc aegritudinem Procrcant, novum Porcinarium in cervicibus hominum facientia. Hae ergo adulescentistit Oeta varium, inquit Cangius glos . lat. , vectigal quod ex rebus venalibus siseo praesitibatur , do quo est lex I. et 8. d. de vectigal. et t. q. cod. de loealo. Citai qua ex Bollaudo hune ipsum Sophronii lsia Bollando Cangio a te a nota I mil
leto Bolland. o o ibi ac IIeο,aλους. Bon satius lumen i getial, ut est in codice nostro gr.
133쪽
να, και ταις κατ ολίγων αυξοεσι τον αὐχένα συντείνοντα, καὶ συναυξειν αυτοις αναγκίζοντα, εν μεγάλω κακῶ τον νεανίαν δ ιεθηκαν , συνέχον τα τε καὶ συμ πνίγοντα τη ἄδεριστάσει
του δερματος. O δ'ε ποεἴηρ τους σοβαρους των ιάθων προ καλουμενος , του νέου το πάθος εδώκνυεν, και βοηΘεῖν ηντιβόλει τῶ παισὶ κινουνευοντι , και
τιμης πλειονος ἄγοντα , και τον QIαῖδα tmργειν υπὲρ αυτὸν ἐπομ νυμ ενοι, και αλλως πως την Oλκην των /λισΘων ἐφηδομενοι, της τε νο- liuius vallaverant collum , et tanquam matris alebantur in utero , Paulatimque crescentia , guttur eius constrinxerant, ad que ad magnam miseriam puerum cundem adduxerant abstringendo, et cutis extensione suffocando. Qua de re pater eius elogantiores adVocans medicorum , adulescentis aegritudinem demonstrabat ; et ut adiutorium serrent periclitanti puero supplicabat, mercedosque curae condignas, PriUM quam curam sacerent, Proponebat. Illi vero Iulianum, quod erat nomen patris cius , in multo honoru Se gerere, Puerumque diligere super eum iurabant; alioquin et onere mercedum illecti, ae-D r es by Cooste
134쪽
σου την ακεσιν χρέος εἶ αι διώρουντο, και ται την αἰδῶ καὶ τιμῆ του πατρος, και ποθω καὶ στοργῆ του παιδος παρασχειν ἐπηγγε οντο
και πάντα τοι της τεχνης κινησαντες , και
τοῖς υπερ της τεχγης , εἰ εστιν εἰπεῖν , ἐγχωρήσαντες , eύνησαν ουδεν' ἐπει τοῖς μαρτυσιν τὰ του παιδος ἐτηρεῖτο σω ρει' τουτον γαρ o πα- τῆρ, των ι αἴρων αφελοπινος, τοῖς oaως ιαῖροι cΚύρω και 'Ιωαννη προσηνεγκε , ων την τιροὶ σορον κῶαβρεχων το ς δάκρυων, πωsους γενεσθαι του παιδος ἐλιπνευεν, καὶ μη παριδεῖναυτου τον υἱον τηλικουτω κλυδωνι συνεχορανον οἱ δὲ του γεροντος ἐμακρυσαντες , καὶ ταευχης Ουκ ατιμάσαντες δάκρυα, και τον νεον gritudinis curam ut debitam propter reverentiam et honorem patris , amoremque adulescentis et assectum, exhibere promittebant. Verum ubi omnia quae artis fuerant Peregerunt, et quae S Per artem sunt , si dicendum est , nihil profuerunt , idcirco quod martyribus pueri huius
servabatur salvatio, hunc pater a medicis aus rens , ad veros medicos Cyrum et Iohannem adduxit ; quorum venerabilem consessionem lacrymis irrigans , auxilium ferre adulescenti Posce bat ; nec contempnerent filium eius tanta com- Pressum fluctuatione. Hii vero senis orationem exaudiunt, eius fletus non aspernati, et Puerum
135쪽
γαρ της των και απαθείας φρον-τουσιν τον οἶν 'Λειμωνιον ψυχη νοσουντα καὶ σωματι βλεποντες, καὶ τους ἐκα Πρων αὐχενας κακως διακει μενον , ουτω της Θεραπείας ηξίω- σαν πρωτον μεν τα πρὸ τῆς σε εασμιου αυτωνσco ου σαρουν ἐπιτάττουσιν, oπως μαθ' μη υτερ- euraverunt, et cx illa collaris cutis pernicie elarius eruerunt.
Iniustum autem existimo, nisi et curationis memoriam faciamus. Etenim videntes eundem adulescentem supercilio elevari , et opulcntiae fastu ad elevationem extolli, non Prius corporalis Cervicis tumores sedavcrunt, quam animae iactantiam curavissent. Plus enim salute corporis anima- 'riana integritatem desiderant. Ain monium ergo el anima aegrotantem videntcs ct corpore , et uir quo cervice Pessime constitutum , hoc modo eum curare dignati sunt: primum quidem venerabilem eorum consessioncm mundificare mandantes, qua Diuiligo oste
136쪽
μα αυτων και εκλεμ ουσιν, καὶ ε ις τον χουν αυ- των επιστρεψουσιν.
'Aλλ' ουν της τοὐ νεου τον oKOν μα- ραναντες, και οστις ει η μαθειν ἀναγκάσαντες, επὶ το του σωμαIικου τραχηλου τας χοιράδας το φάρμακον επεμπον' τουτο δε ἐν της αυτων κηρωτης η παναλκης εμπλαό-ος, ην αμω ροχ tenus disceret non super sapere quam oportet sapere, sed deorsum inclinatus in terram , unde sumptus est, et ubi Post modicum reversurus est, addisceret sicut ait Dominus ad Adam e quia terra os , et in terram ibis, donec convertaris in terram de qua sumptus es. Et ad Deum David divinitus diciti auferes spiritum eorum et deficient , et in pulverem suum convertentur. Ita ergo tumorem animae adulescentis macerantes, et quis esset addiscere coartantes, ad Scrosarum passionem , quae in corporeo gutture su rat , medicinam mandaverunt. IIoe autem ceratis eorum omnipotens emplastrum fuit, quod cum
137쪽
θεισαν περιθηναι τω τραχηλω προσέταξαν καὶ της των α γινομενης κελευσεως του παθουρο παῖς ἀπηλλάττετο ' οὐ πολλαῖς γαρ ταῖς κ μέραις αῆ σχεῖν αἱ χοιράδες προς το φάομα - κον ἴσχυσαν οθεν ἐπιτεθένδες αυταῖς τού βοη- Θηματος , ούτως οξέως ωσπέρ τινος μαστον
ελεγον αυτας οἱ μετρησανυς' ας οἱ τοτε τω νεω διακονουμενοι ἐπ ὶ πολλας ημέρας προ τουτων α ιostv χωρησαν μνημίος, την των μαρτυ ρων ισχυν ενδεικνύμενοι, καὶ πώτας κινουντες pane commixtum gutturi eius imponi praeceperunt e sanctorumque iussione peracta , de aegritudine puer ereptus est et nec enim multis diebus contra eorum medicinam scrosae resistere valuerunt ; adiutorio quippe eis superposito , velociter tanquam aliquo flagellante eas et Persequente, ii, eod. sugatae Sunt, et acre ' aporientes cervicis cutem ,
et qua continebantur rumpentes, ante Sanctorum memoriam c iderunte sexaginta et scptem vero suerunt numero, sicut a numerantibus eas
dicebanturi quas qui tunc in basilica ministra bant , Per multos dies ante sanctorum memoriam suspenderunt, virtutem martyrum demonstrantes Diui goo B Socrate
138쪽
πρὸς θεάρεοον αινεσιν' καὶ 'Aμμωνιος μὲν ἐπὶ διπλω τω νοσώματι διπλῆν λαβων καὶ την Ιω
Μετα χρονον δέ τινα παλιν ἐπαρθεὶς τω νοσηματι, και λη-θην της προλαβουσης παιδείαο κτησάριενος , σωμα ικῆ παλιν ἀσθενεια παιδευε- ται' καὶ τα κρείττω φρονεῖν μαρτυρων 1πιτιμίοις παιδεis V ασθενησας Πρ ου μετρίως τον στομαχον εκινδυνε εν' κολικευριὰν δὲ μαλλονασκληπιαδαι το παθος ἐκάλεσαν καὶ ΠομαχουδιάΘεσιν το διάφορον τῶν αλγηδονων συγκρι-
ναντε ς' καὶ μείζους ταυτας η κατα στόμαχον βλεώοντες ' ουτε γαρ ην αυτων τινος μεταλαβεῖν, ο μὴ παλιν ἀνηγαγεν ευΘὐς δια στομα- cunctosque Dei excitantes ad laudem. Et Ammonius quidem pro duplici aegritudine duplicem et
medelam accipiens , sanus restitutus est genitori. Post aliquod vero tempus iterum elatus est sensu , oblivionemque praecedentis castigationis incurrens , corporali rursus infirmitate corrumpitur , et meliora sapere martyrum castigationibus docetur. Etenim non mediocriter infirmatus, Pinriclitabatur de stomacho , immo coliceumon as clepiadae hanc aegritudinem vocaverunt; et Conserentes quod non qualitas stomachi disserentiam dolorum saceret, et ampliores hos quam qui sunt stomachi ; considerantes enim , quod non erat
139쪽
του στομαχρου πεμπόμενον δε ξασθαι, si τις τοῖς Προφοις πνεομένη, καὶ δριμυτεραις ταῖς ανίαις
δουλευσασα, μένειν ἐν αυτῆ την τροφην Ουκ ηνίσχετο, αλλα Θαττον αυτην κατιουσαν ἀνεπεμπεν , και δια στομαῖος ερριεῖεν , δίοδον δι' ἐαυτης Ου παρεχουσα' αλλ' εἰ το παθορ οἱ ἰατροὶ και τουτων οἱ φορο υνδες τους τριβωνας, και τῆκομ ψία τῶν λοτων ἐπερειδομιενοι, ἄπανδες γὰρ
ει σε τρεχον , μαθειν ηδυνηθησαν, Ουκετι και την σιν παρέχειν ευπορησαν, καί τοι λίαν αὐτηνανιχνευοντες καὶ δωρεῖσΘαι γλιχομενοι , ἔνακαι τον μὲν μισΘον κομψον το αργυριον , καιος ευδοκιμησεως κομ. ψοτέραν την δοναν πο- ρησωνται. elim aliquid victus accipcre, quod Per os non confesti in evomeret; non valento alvo eius quod per stomachum mittcbatur recipere, eo quod tortionibus constipata, cibum in Se retinere non PO-torat; sed dum descenderet, statim repulsum Peros remittebat, non sitiens Per se transitum sa-Cere ς quamvis ergo hanc aegritudinem medici, et quique eorum induti sunt tri bonos, SerIDO numque dicacitate confidunt, omnes enim introibant, et potuerunt quidem addiscere , non tamen idonei fuerant accurare ; quandoquidem valde hunc investigaverunt, et muti crari cupierint, ut et mer-Diuitiam by Cooste
140쪽
λειαν, εἰ μη μονον το μαΘεῖν αυτων την προς το παθος ασΘενειαν, και Oτι λόγοις μεν εισιν ἱκανωταῖοι, ερ Πις εδε θεραπευε ιν ανίκανοι, προς Κυρον καὶ 'Iωαννην ε ξερχεται, μόνους αυτπυς ἰατρους μετα Θεον πιστευσας γενησεσθαι ΟΘεν καὶ ταχος την 'ασιν ειληφεν, μισΘον ευ ρεπῆ της εις αὐτους κομισάμενος πίστεως' καὶ τούμεν στομάχ'υ ελαιον ην και κηρωH το καθαρ- σιον, απερ αυτων την σορον πυρος μαρμαρυγηκαῖαλαμπουσι ' της δὲ τὰ κενοδοξον καμαλληλαν φαρμακω περισ*οβουσιν οι μάρ Ερες eedum Pompam argento , et de felicitate eurandi
Praestantiorem gloriam conquisissent. Idcirco his omnibus refutatis Ammonius , nullumque ex eis inveniens iuvamentum , nisi tantum ut eorum super hac aegritudine impossibilitatem addiscoret, et quod verbis quidem sint
nimis idonei, operibus autem curare nullatenus strenui; ad Cyrum iterum et Iohannem egressus est, solos hos post Deum credens adiutores existere ς unde et celerem curam accepit, mercedem
congruam sidet, quam in eos habuerat, consecutus. Et stomachi quidem oleum et cera suit curatio , quae consessionem eorum radianti sulgore splendificant. Ita et vanam gloriam mentis eius