장음표시 사용
101쪽
I3IO. αγίμεθ : τ εγομεθα λυλειον ὐπὸ μέλαθριν.I3 I5 . θαλιτος οσιον : οτι επι του ἐρκείου Διος ἡ σφαγη. τινὸς δε δια το αὐτον μὲν εἶναι οσιον, αγοσίαν δε τὸν σφαγῆν. I 3I6. ιω θεῶν μέλαθρα : ἴδίως τους βωμους. ἡ θεῶν μέλαθρα δύατο θεοὶτιστιν εἶναι rus πόλιν. Si 32o. κίδες δ' ἴσαοῦ ἡ δε κόνις καἰ ἡ σποδος, ὁμοίως τρ καπνῶώς πτέρυγι παγέ , ειστον κω αφανῆ τον ἐμὸν οἶκον τίθησιν. ἡ οἰσποδὸς, φησὶ, καθάπερ καπνὶς ἀναστήσετα προς τον αἰθέρα των ε νο&ω, ἀφανισθέντων πυρί. I 325. εριοδευ: αἰσθάνεσθε, φησὶ, πεσούσης τῆς Τροίας, ύς loτῶν 'Κλ ω, τα λείψανα -ταρριπτούντων.
102쪽
ΘΗΣΕΥΣ μ ν ην Αἴθρας καὶ Ποσειδῶνος, βασιλεῖς δε Ἀθηναίων. γημας δε μίαν των 'Aμαζονίδων Ἱππολύτην Ἱππόλυτον ἐγέννησε,
s κάλλει τε και σωφροσυνν διαφέροντα. ἐπεὶ δε ἡ συνοικουσα του βίον μετήλλαξεν, ἐπεισηγάγετο Κρητικην γυναικα, την Mίνω του Κρητων βασιλέως θυγατέρα Φαίδραν. ό δε Θησευς Πάλλαντα, ευατων συγγεγων, φονεύσας, φεύγει εἰς Τροιζηνα μετα της γυναικος, ου συνέβαινε τον Ἱππόλυτον παρα Πιτθεῖ τρέφεσθαι. θεασαμένη δεio του νεανίσκον ἡ Φαίδρα εις επιθυμίαν ωλισθεν, ουκ ακάλαστος ο ὐσα. πληρουσα δε Ἀφροδίτης μηνιν, η τον Ἱππόλυτον δια σωφροσύνηυἀνελεῖν κρίνασα την Φαίδραν εις τον Ἱππολύτου ερωτα παρωρμησε,
a. 'Υxόθεισιν recensui ad codices A. atre alui in 9o9. in B. I'arisIn una et 7I3.ὶ et M. i Marcianum Venetu in ψ7I. Ormissis recenti Oriam, irai nulli sere usui sunt, quisquillis plerisque, quil ira usi suntianus Luscuris in quuttuor hibulariun Medeae, Hippoluti, Alcesti.
clis et Androniachaei editione Torentina n. 1 96. et Aldus in duodevig nti fatrii lii mim editione a. ISO3. quoruΠὶ prior apoonpho recentissimo usiis est Parisino 2888. . alter I uticano Palatino 287. at Musum, cujus opera Aldus uSlis est, pussi sti interpolato. Itepetivit Arsenius in solimsioriini emtione Veneta u. I 544. fol. 225 b. a 26 . non ni agnopere cliscrepante ab Lascaris editione. sed a itis in fine ve bis ἡ σκη ἡ του δράματος et tune sequuntur. Excerpsit etiam Etulocia in Villoisoni Anecd. vol. a.
3. ΑἴθραήJ υἰος literis nudoribus scriptiun in litura paullo ampliorelictili tu in in B. legitur Diu in libras
4. ἈμαζονίδωνJ αμαζώων AH ib. Ἱππολύτηνὶ ἀντιόπην Pul. I.aSc. De quo cons. quae ad schiol. v. Io. dixi. 6. ΜίνωJ μίνωος Lnse. AU. cum codici ruis recentioritatis. Iidem post βασιλέως lul lunt και Πασιφάηή.
9. συνέβαινεJ συνέβη Aldus et Eu-
103쪽
τέλος δε τοῖς προτεθεῖσιν ἔθηκε. στέγουσα δε την νόσον ἡ Φαίδρα χρόνω προς την τροφὸν δηλωσαι ἡναγκάσθη, κατεπαγγειλαμένην αυτῆ βοηθξτειν' ῆτις κατὰ την προαίρεσιν λἄγους προσήνεγκε τω νεανίσκae. τραχυνόμενον δε αυτον ἡ Φαίδρα καταμαθουσα τη μεγτροφω ἐπεπληξεν, αυτην δε ἀνήρτησε. καθ' ον καιρον φανεις Θησευς 5 και καθελεῖν σπευδων την ἀπηγχγγισμένην εἴρεν αυτη προσηρτημένην δέλτον, δι' hς Ἱππολύτου φθοραν κατηγορει και επιβουλεν. πιστευ- σας δε τοῖς γεγραμμένοις τον μεν Iππόλυτον επέταξε φευγειν. αυτος δε τοῦ Ποσειδῶνι αρας ἔθετο, ων ἐπακούσας ο θεὸς τον Io λυτον διέφθειρεν. Αρτεμις δε των γεγενημένων ἔκαστον διασαφ - io σασα Θησεῖ την μεν Φαίδραν οὐ κατεμέμψατο, τουτον δε παρεμυθ - σατο υἱοῖ και γυναικος στερηθέντα, τω δε Ἱππολύτω τιμας εφη γης
H σκηνη του δράματος ὐπίκειται ἐν Tροιζῆνι. εδιδάχθη επι Ἐπα
εαυτὴν recentiores. 6. Oret. ιων A. D. M. θ. . in Pal. Ald.
mili lina in aliis si lautis μιθλιάν coti paratio docet. Periit irati irPars prior Ars una enti. Nnna nnipli cirilla quae nunc in oculici nis legitur argumenti expositio non hal et co
104쪽
μείνονος se ντος ολυμπιαδι πς , ετει πρωτος Εὐριπίδης, δεύτερος Ἱοφων, τρίτος 'Iων. εο τι δε οἶτος ὁ Ἱππόλυτος δευτερος καιστεφανίας προσαγορευόμενος. εμφαίνεται δὲ υστερος γεγραμμενος το γαρ ἀπρεπες και καππορίας ἄξιον εν τού ρ διωρθωται τae δράματι. s το δε δραμα των πρωτων.
106쪽
νεανίου. ει γὰρ εὐινοι, θηριώδεις οντες την φύσιν και νόμαν και
γραφῶν ἄπειροι, σέβουσιν δμως την θεὸν, την φύσιν δεξάμενοι διδάσκαλον, πόσης καταγνώσεως αξιος ὁ εν μέση τη Ἐλλαδι τραφεις
και μέγιστον επι φιλοσοφία φρονησας. εἰ οε και σωφρονεῖν απὸ 5 γάμων ηθελεν, οὐδεν ῆττον εδει πάλιν αὐτὸν σέβειν την δαίμονα. προεστῶσαν των αγαθων επιθυμιῶν. πάντες γαρ οἱ φιλόσοφοι τιμῶσι την θεὸν, προς το μη προς ταύτην άμαρτάνοντες τα ἐναντία της γνωμης δυστυχεῖν. τερμόνων τ 'Aτλαντικων . παρὰ τὸ Ατλαντικὸν πελαγος ηκουσαν. ἔνιοι δε τα Γάδειρα, ενθα εστιν ἔρος ὁ 'Ατλας, οπερ 1οεστὶ δυτικόν. ό δε πόντος ανατολικός. τερμόνων : εις τα εσχατα' ῖνα καὶ τοῖς στοιχείοις 'Aφροδίτη, γινώσκεσθαι λέγη δἰ οῦν φυεται. οLν και τα εσω του πόντου φυόμενα 'Aφροδίτην οι δε τη φυσει. η τους ἐν τοῖς πέρασι των στοιχείων τουτων οἰκουντας θηριωδεις ανθρωπους λέγει, ο καὶ βέλτιον. B.M. I. 35 5. τοῖς μεν σέβοντας . τὸ ἔξης της διανοίας' προαπώδειχφέντος του μεγάλην με τινα και επιστημονα εἰναι παρ' ἀνθρώποις, τοιαυτητίς εἰμι την φύσιν ώς τους μεν σέβοντας τιμαν, τους δε ἀποσειομένους την εις ερο ευσέβειαν καταβάλλειν. αντὶ τοῖ πολλη τις οἶσα τους μεν τιμωντας σέβω, τους μη τιμωντας σφάλλω. πρεσβευου δε2O το υπερτιμ. οἶτως Ἀττικορ πρεσβευειν γὰρ τὸ τιμῶν. 6. σφάλλω βλάπτω. A. B. I.
a. διξάμενοι J οε οἱ M. 3. πόσης A. B.M. πάσης I. ib. καταγλύσεωςJ κατα γνωμης M.
i. e. καταγνωμης, quo V . utitur
ἐκ ροταφορὰς των εμποδιζομένων.
I a. γινώσκεσθαιJ γιγνωσκεσθαι M.
107쪽
λόγηται τοῖτο παρὰ πῶσιν ἀνθρωποις. 59. δείξω δἰ μύθων ο εξεστι μεν τοῖτο και επι των καθόλου προειρημενων νοημάτων λαβεῖν. εξαιρετως δε επι τοῖ τους μεν σεβοντας τι , τους δε βλασφημοῖντάς με σφάλλω.τοῖτο δύνατα και επι πάντων λαμβάνεσθαι των προειρημενων, δύναται δε και επι τοὐ παρόντος. M. O
Io. 'Λμαζόνος τόκος : ἴτε γὰρ μετὰ Mρακλεους ο Θησεἰς et αῖς Ἀμαζόσιν επολεμησε διὰ τον ζωστηρα, και Ἀντιόπη ελαβεν αἰχμά
λωτον και ηγαγεν εἰς την Ἐλλάδα, και συμμιγεις αυτη εποίησενυιον Θωνυμιν τη ' lππολύτη. Ἀμαζόνος της 'Aντιόπης. Λ. B. ree. II. αγνοῖ Πιτθεως: άγνον τον Πιτθέα, ως και εν Μηδεια παῖς, ως λέγουσι, ΓI ελοπος ευσεβεστατος.' παρὰ Ιιτθεῖ τω πατρὶ της
I 2. ῶντιόπην ελαβεν ἀνέλαβεν A. 3A. M. Fl. 6. ηνυσαν sic cum spirit Inspero) I. Deleniliun lil teni και ante 'Aντιόπην. Ἱππολύτην, ὼς δἰ ενιοι Ἀντιόπην, ἔλαβεν Muttiline, quin evertas proximis nypareat non Antiopam, sed Hippolytain pro matre Hippolyti scholiasta liabitatri
esse. Quae satis probabilis conjectura est, nisi quod inverso potius orati ne Ἀντιλην. oc δε ἔνιοι Ἱππολύτην, ἔλαβεν Scribere deibebat. Nam pauci talitiim Hippolvtana, plerique Antiopani Hippoluti matroni fuisse periri lauemant: de tiuo Ualckenarius '' Lntinae trii goediae scriptori Senecae in mater H ippo-luti, cle nomine nusquam Euripidinien Orata, nee Diodoro 4. ba . . semper Antiope, Ficut pleris lite, dicitur: sena per et iiiiii Plutarcho,
ranti in Vita Thesei c. 27. qui Hippolyten dixerit, οὐκ 'Aντιόπην. Cli demo j lingi poterit alius reruin Atticnruni scriptor Ister apud
ten ilixit scriptor Argumenti lirilia tragoediae P. 7O. 4.
108쪽
Aἴθρας, της μητρος Θησέως, ἐπαιδεύετο ο Ἱππόλυτος. ην δε ό Πιτθεὸς σοφος και χρησμολόγος και ἱερος θεοῖς, ἴς και ἔλυσε του Πησμον τω Aιγεῖ μη λυσης ασκόν' και την θυγατέρα ἔδωκεν, εἰδως τη σοφία οἷος ἔσται ό τεχθησόμενος. παρ' αυτῶ δε ὁ Θησεῖς s ἐπαιδευετο, ως φησι Καλλίροχος.I3. πεφυκέναι : ἴπάρχειν. I 4. ἀναίνεται δε λέκτρα : και τι φασὶν, ἐλύπει αυτην το της φιλοσοφίας ς και λεκτέον ἔτι ως αὐrην ατιμάζων ἐδόκει καὶ τουτοποιεῖν, ως και αντη μη ποιων τα τερπνα, ἀγνοων οτι καὶ σωφροσύνης IOερωτας αυτη αποστέλλει, ως και ἐν διηγησει λέγει. 'Aλλως. καὶ τί, φασὶν, ἐλύπει αυτην τολος ἀλλ' ουτως αυτο εἶπεν, ως εκείνου
προς κνησμονην αυτης τούτο ποιοῖντος.
17. χλωρὰν δ' αν ἴλην: κατὰ την χλωρην ἴλην. A.
μιξίας της δαίμονος πλέον η ώς δει ἀξιοῖσθαι ἄνθρωπον φιλίας θεού.
obliterata. In A. compendiurn, quoil αυτου potius est quilin αυτε.
ita. ως ινησιν καλλίμαχος M. ἰή καὶ καλλωαχος A. oc καὶ καλλωαχος μαρτυρεῖ I.
7. φασιν Matth. pro φησί, sic et
109쪽
2 . τοi τοισι : ταῖς τιμαῖς της 'Αρτέμιδος. A. B. M. ἔνεκεν
τούτων αἰτῶ οὐ φθονῶ. B. τι γάρ με δεῖ: οὐ δεῖ γάρ με φθονεῖν.
A. B. I. 23. πάλαι προκόψασα: αρχαῖσμός εστι τοῖτο, ου σολοικισμός. B. ree. I. τα πολλα δε πάλαι προκόψασ ου πόνου : τοῖτο ἰσολοί- 5κισεν. οἴτως γὰρ εδει εἰπεῖν, τα πολλα δε πάλαι προκόψασα οὐ
πόνου πολλοῖ πείαν ἔχω. συνεχως δε τούτω τω σχηματι χρηται ὁ Εὐριπίδης. ην δε ωσπερ πιέστερον ουτως εἰπεῖν, τα πολλὰ δεπάλαι προ εκοφυίης ἔτι οὐ πολλοῖ με πάγου δεῖ' η ουτως, τα πολλὰ δε ηδη προκόψασα οὐκέτι πολῖν ἔχω πόνον. προκόψασα δε ἀντι τοῖ i o
προκατασκευάσασα, ἐπαυξησασα την επίνοιαν' ωσπερ αν εἴ τις εἴποι προοικονομησασα ολιγου χρείαν εχω πόνου. γέγονε δε ὁ σολοικισμὰς προς το ακατάλληλον της πτώσεως. ο δε λέγει τοιοῖτόν ἐστι προανυσάση μοι τα προς τον ερωτα τοι aeοε τροπω ολίγα λείπεται
προς την τιμωριαν. ι 5 προκόψασ '. ἔδει εἰναι προκόψασαν η προκοψάση. συνεχῶς δεκέχρηται τῶ τοιούτω σχηματισμῶ. M. Tor. 6. I 5. προευrρεπίσασα, οικονομήσασα. Λ. προκοπιάσασα. H. I 5.2Φ. ελθόντα γάρ νιν : εν τ' Ἀττικη ετι ουσα ἡ Φαίδρα, πρὶν μετοικησαι εις Τροιζηνα, ιδοῖσα τον Iππόλυτον εξελθόντα ἐπι μύησιν sto των Ἐλευσινίων ηρα. και εκ της συνεχοῖς θέας δυνατον νοησαι τον ἔρωτα ἄτι πολῖς ην, ώς εξ αιφνιδιου θέας τηλικοῖτον ἰσχῖσαι.
niora ego dedi ex A. B.M. Si liter in Fl. 6. Is post vecta προό
ψάση. συνέχως δε χνῆται τουτε τῆσχηματισμ*ὶ pergitur, τοῖτο ἐσολοωι- σεν' et quae sequuntur, nisi quod pro πρω κοψι c. quod ego ex B.
in προκεκη is et Fl. 6. posui. in
A. M. et T. I s. eSt προκεκουφισμαι non 'γ- κου ιρισται, quod morentino
110쪽
25. σεμνων ἐς Μιγ: μεγάλων, σεπτων. ἔοικε δε λέγειν την Ἐλευσινίων. ιψιν δε λέγει την θέαν, τέλη δε την τελετήν. ἐζ ἴψι,: ἐπὶ το ἰδειν τα μυστήρια. B.
26. Πανδίονος γην'. εις την 'Aττικήν. A. B. M. 5 27. κατέσχετο . κατεσχέθη ὐπὸ του ἔρωτος. A. B. M. 29. και πρὶν μοῦν ἐλθεῖν : το ἐξαίρετον του ερωτος δηλοῖ, οτι καὶ
προ του ἐλθειν εις Τροιζῆνα ουτως ἡρα ως καὶ Ἀφροδίτης ὼρον ἱδρυ- σασθαι εν τῆ Ἀττικῆ, ἐξιλεουμένη τον 'Κρωτα, καὶ μὴ παρόντος ἰρωσα του Iππολύτου ἐπ' αὐτω ἱδρύσασθαι θιερον λέγει. io Tροιζηνίαν : οτι ἡ Τροιζὴν το τέλος ἐστὶ τῆς II ελοποννήσου, ἀντικειμένη τῆ 'Aττικῆ καὶ τω Γλαυκωπίω ἴρει τῆς Ἀττικῆς. τὸ Σούνιον. οι δε 'Aττικως λεγομενον ἐπὶ Tροιζῆνος λαμβάνουσιν, ἐπειδὴ καὶ ἐν αὐτῆ ἴφέστηκε τα πράγματα. βέλτιον δε ἐπακολου-
θοῖντα τοῖς προτέροις προς τον 'Aττικον sIανδίονα αυτ ν καὶ τἄλλα 5 ως προειρημένα αὐτο λαμβάνειν.
3O. πέτραν παρ' αυτ v . ἐπὶ πέτρας τινος ἐν τῆ Ἀττικῆ, ἀφ' ἔζῆν ἀποβλέπεσθαι την Tροιζῆνα, Ἀφροδίτης ναὸν ἱδρύσασθαι την Φαίδραν φασίν. ἐκάλωσε δε Ἀφροδίτην ἐφ' Ἱππολύτω, εν και
Ἱππολυτίαν καλοῖσι. κατόψιον ουν αντὶ του κατὰ το ἀντικειμνον. ως ἐξ A. M. ος πιλὶς οτι καὶ ἐξ
tibus. ut aliquid excidisse videatur.
dit A. suitvite foriasso in M. in quo plura hic obliterata.
posui cum A. M. In B. l. . omissole in Nato, leguntur in scholio v. 20. post ἱδρυσασθαι τε Ιερον. ib. τινος A. B.M. H. 6. I S. πονερωτα I. 17. addidit Valchen. p. 65. I 0. ἹππολυτιανJ Iππολυτεια,Matthi. ex schol. Iloni. Od. II, 32o. ut,