장음표시 사용
81쪽
όσον ὐπὸ την γην της Θεράπνης εἶναι λέγονται ζωντες, ώς Ἀλκμάν
2 I ι ταν IIηνειοῖ σεμνὰν χώραν : Ilηνειοῖ χώραν την Θετταλίαν. της γὰρ Mακεδονίας 'Oλυμπος, ἡ δε Mακεδονία της Θεττα
λίας. αἰνιττεται δε τον Νεοπτάλεμον. Καλλίμαχος Πηνειε 5 Φθιῶται '2I 8. τάδε δεύτερά μοι '. εν δευτέρα μοι τάξει τῶν καλῶν ἐστιταῖτα τα κατὰ τον Πηνειὸν μετὰ την ἱερὰν πόλιν του Θησέως. 2 2Ο. και τὰν Αἰτναίαν Ἐφαίστου ο λόγος, καὶ την Λἴτνην τηντου Mφαίστου χώραν την καταντικροῦ κειμένην της Φοινίκης της τε I o Καρχηδόνος, ινα λέγη την Λιβυφοινίκων χώραν. μητέρα δε των Σικελῶν ορέων ακούω ἐπι στεφάνοις σεμνυνεσθαι. την Σικελίαν δεορέων φησὶ μητέρα, ἐπει- ορει .2 2 I. Φοινικας ἀντηρη χώραν : ἀντήρη Σικελίας την Λιβύην εἴρηκε καὶ την Καρχηδονα, παρόσον το Λιλύβαιον ἀκρωτηριον της 35 Σικελίας αντικρυ κεῖται της Καρχὐόγος, εἰς ην ἀπωκησαν I'ύριοι. ἔστι δε ἡ Καρχηδὼν πόλις Λιβύης. ολιγω δε πρότερον των Τρω ῶν Κυδοξος ο Κνιδιος ἀπωκηκέναι τοῖς Τυρίους εύς αυτην, 'Λζάρου καὶ Καρχηδόνος ἡγουμένων, ἀφ' ου καὶ την ονομασί- ἔσχεν ἡ πόλις.
τινές φασι καὶ την Ρωμην και την Καρχηδόνα επι της πρωτης 2 ολυμπιαδος κτισθηναι. Σοφοκλης ἐπὶ των καιρῶν Τριπτολέμου οἰκισθηνω την Καρχηδόνα, ἐν οἰς φησι
Καρκηδόνοι δε κράσπιδ η, ἀσπάζομαι.
Ἀλλως. ἀντηρη Σικελίας την Λιβύην φησὶ και την Καρχηδόνα, παρόσον το Λιλύβαιον ἀκρωτηριον της Σικελίας καταντικρύ ἐστι asI. Ἀλκμάν Cobetus pro ἀλκμαίων, quoil est in N. Naui in A. solae literito ἀλκ supersunt. 5. Kα λιμαχοςJ H. in Delu in II a. I. λεγη την Λιβυφοινίκων χώρα, Jλίγηται λιβ φοινίκων Α.N. OmiSSO χώραν. Correxi ex gl. interi. φοινίκης καρχηδόνος, ινα λέγη την τῶν λιβυ-
φοινίκων χώραν. I 6. Ti ιοι Κampinanni R. τύρροι A. et in Ox τυρ ιους.
82쪽
50SCII OL. IAΚαρχηδονος. ὁ δὲ Παρμενίσκος την Σικελίαν ἀντηρη της Φοινίκης
φησιν. 2 24. ταν τ' ἀγχιστεύουσαν : και την ἀγχιστεύουσαν γην τω ονίω. κατὰ κοινου το Ρ ακούω κηρύσσεσθαι στεφάνοις ἀρετῆς.' την5Ἱταλίαν δε λέγει την επιὸς του ηονίου πελάγους Ἱονιον γὰρ πέλαγος το προς την Ιταλίαν.
ἀπὸ Πελοποννησι υ τας πηγὰς ἔχων μέχFι Αρκαδίας, ος εμβάλλει τω Aλφειω, ου ἐάν τις το υδωρ επὶ πολῖν χροόνον ἀφη ου σηπεται, Io ουδε ἐαν αε αυτού αρτοι πεφθωσιν εὐρωτιωσιν' ό δε ἐν Ιταλία, ου νυν μεμνηται ό Ευριπίδης, ἐν ἁ ἐάν τις λούσηται λελιπασμένος ἀνερχεται, ως δοκεῖν ηλεῖφθαι και την τρίχα ξανθίζειν, ως ἐν ολίγαις ἡμέραις τον λουόμενον ἐν αυτῶ πυρρότριχα γινεσθαι. ἔνιοι δε φασιτον μεν Κρῶθιν τοῖτο μη ποιειν, τον δε ἐν Τροία Ξάνθον, ἀφ' ου και IS ονομάζεται Σκάμανδρος καλούμενος. τον δε Εὐριπίδην επὶ τοὐ Κράθιδός φασι τοῖτο μετενηνοχεναι. ο δε Aιπγίων φησὶν ἔτι ἐν Πελοποννησp ην Κρῶθις καλούμενος ποταμὸς, ος ἐποίει τὰς κόμας ξανθὰς των λουομενων. οἱ δε ἀπο Πελοποννησου αποικίαν στειλάμενοι καὶ κτίσαντες Συβαριν τον εκεῖ ποταμὸν ωνόμασαν Κρἀθιν. ἀπὸ οὐν τοῖeto ἐν Πελοποννησω ό Ευριπίδης του ἐν Ἱταλία μεμνηται ώς οὐ μόνοντο αὐτο ἄγομα εχοντος τω ἐν Ἀχαια ποταμε, αλλὰ καὶ τηγούναμιν. 244. τινα πότμος ευτυχης : τινα των I aeάδων πότμος ευτυχης
ἐκδέχεται; et 5 2 5o. η τα Λακεδαιμονία παρίσον ἡ Κλυταιμνηστρα Τυνδάρεω, ουτος δε Λακεδαιμόνιος. 258. ἱεροῖς στολμούς : τὰς των στεφάνων στολὰς ωσπερ ενδυσιν
267. τί θέσμιον : τί θεσμοποιὸν, θεμιτον, η νόμος των Ἐλλήνων.
p. 266. ἀληλιπται μεν εἴπω τις αν. ηλει
πται δε οἰκετι. In N. eSt εἰλίφθαι, clitast ηλίφθαι Ecribere voluerit libramus. Veteres ἀληλίφθαι dixeriint.14. Κραθινὶ κρώθιν A.
83쪽
268. εὐδαιμόνιζε παῖδα σήν: αινίττεται ἔτι τέθνηκεν, ἡ σα- ψως εἶπεν ' καὶ ἡ Ἐκάβη ουτε εστέναζεν ουτε απηλλαγη. ειτε γὰρ οἶδεν οικτίσασθαι περι θυγατρος εἴτε μη οιδεν, ερωτησαι και μαθεῖν.
275. εγω τω πρόσπολος : τίνι δε εγὼ εκληρωθην δουλη, η 5 τριτοβάμονος βάκτρου δεομένη δια το γηραιον κάρα τρίτος γὰρ πους ἡ βακτηρία.
285. ος πάντα κεῖθεν '. τα μεν ειαι διαβάλλων ενταυθα αντι παλα τίθησιν, α ις δε εκεῖ πολέμια τίθησι, δῆλον ἔτι το ενταυθα. τοῖτο λειοτει.
296. εἶτα τας ειλεγμένας : τὰς κεκληρωμένας και εκλελεγμένας τοῖς ἄλλοις δῶ.3ΟΙ. αυτων τ' ἐκπυριῶσι : καίουσι, φησὶν, ἐαυτὰς εξελθεῖν μέλλουσαι των οἴκων. 'Aλλως. δια το μη εἰθίσθαι δουλείαιν καιουσιν 3o3. δυσλόφως : απὸ μεταψορας των υποζυγίων. 3O . μη το ταῖσδε ζ μη δια το πρόσφορον ἐαυταῖς φονεύουσιν αυτὰς και λυπησουσι τοῖς Ελληνας, κάγω αἴτιός εἰμι. 3O8. ανεχε, πάρ ε: ώς προς τινα ποιεῖται τον λόγον δαδο- χοῖντα' ἀναχωρει, φησὶ, και πάρεαγ οδόν. δυναται δε προς εαυτην ao λέγειν αντι του ανεχε και φέρε.3Io. ω ' ην 'Υμέναι προς 'Υμέναιον ἀποτείνεται δια το μέλλειν γαμεῖν. καθαιρω, φησι, τὸ ζ ρὸν, ουχ ἔτι ἐν ἱερω ηυ, ἀλλ' ἔτι μαινομένη εν kρω ἐνόμιζεν ειναι. 3I5. επεὶ σῖ. μητερ . επει συ, μητερ, περὶ τον ἴδιον ἄνδρα, πατέρα asδε ἐμὸν, γίνη καταστενάζουσα αυτὸν καὶ ου ποιεῖς τα μητέρων νόμιμον γάρ εστι τη μητρὶ δαδουχεῖν εν τοῖς γάμοις των θυγατέρων,
3. θυγατρὸς et ἐρωτῆσαι, pro quibus θ: Στρ . . . et ἐρωτ apud Anaatiuin legitur, satis clare scripta sunt in A. N. Ante ἐρωτωαι aliquid excidisge vicietur.
πολέμια τίθειης A. 1 7. πρόσφορονJ συρι ορον N. ib. φονευουσιν - λυπήσουσιJ Immo
84쪽
ἡ συ, ω Ἐκάτη, διδοῖσα φως, ῶσπερ νόμος ἐσ τι τοῖς παρθένοι ς' ἔθος γὰρ Γ ον προ ἀνάπτειν επι τον γάμον. 323. ω Ἐκάτη: την Ἐκάτην παρέμιξε διὰ το μετ' ολίγον ἀποθνήσκει,' χθονία δε ἡ θεός. η λι γαμήλιος ἡ 'Κκάτη.5 325. πάλλε πόδ' αἰθέριον εἰς του αἰθέρα χόρευε. λέγει δὲ Βακχικα ἐπιφθέγματα. 326. εὐὰν εὐοῖ: το εὐάν εὐοῖ Βακχικα ἐπιφθέγματα. εἰσὶ δεεπιρρήματα θειασμοῖ. διόρισον. τα δε θειασμοῖ, οῖον, ευ οι εὐ ἄν. 33O. ανάκτορον θυηπολω ζ ωσπερ εν τῶ ἱερῶ ουσα, οἴτως λη-1o πο . ἡ οὐ τως, ἡγοῖ συ του θυηπόλου. 3 I. βασίλαια ταὐτά τινες τω Ταλθυβίω, τινες δε τω χορρεπιμερίζουσιν. 3 3. ' Ηφαιστε, δαδουχεῖς παρὰ το παν διαλεγεται ' ει και εν γάμοις δαδουχεῖς, ἀλλ' ου νυν ἐν ευπραγία φαίνη. 5 35Ο. εσωφρων κατ : σώφρονα πεποιήκασι, τα κακὰ σε οὐ πεπαι
35 I. δώρυσί τ' ανταλλάσσετε: δόωψυα, φησὶν, ανταλλάξατε αντι των γαμηλιων χορων. τοῖς δὴ ταύτης γαμηλιοις μέλεσι δάκρυα ανταλλάξατε. ao 357. Κλένης γαμεῖ με ζ προμηνύει ἔτι δι αυτ ν Αγαμέμνων ἀποθανεῖται, καὶ ἡδεται δοκοῖσα αυτ ον ωσπερ τιμωρῆσαι. 36 I. ἄλλατ' εάσω: τινὰ, φησὶν, ἐάσω. δἰ δι δε δοκεῖ αποσιωπῶν, διὰ τούτων λέγει.
366. ἔνθεος μέν : ἔνθεος μέν εἰμι και ἐμμανὴς, ομως δια την as αλήθειαν ἔξω μωρίας καὶ βακχευμάτων δίζω εἶναι, επειδὴ το την
φρονήκασ' A. in textu, et sic ceteri quo die lil ri, nisi quod εσ ωφρονημα- σιν est in ed. Ald. Et εσω φρονίκασιν in cod. Hor. ex quo σεσω ον κἀσιν secit Steplianus. Scholiastae interpretatio postulat M. σ' αἱ τύχαι σεσωφρονίκασιν, etsi hoc fortasse non legit, M'd σεσα φρονηκασ'. u Πλetri correctore positum, illo sensu lictuin accepit. Recte j iidicariant qui aliud quid scriptum ab Euripide filisse censuemant, velut σοφην
videtur, in N. τίμ. literis reliquis compenclio expressis. a a. ἄλλατ'J Sic A. etiam intextu : quod pro ἀλλ' ἄττ' accepit. aut id ipsuin lemi, scholiasta. Veranti scriptiiram ἀλλ' αἴ ' i estituit MusgraviuS.
85쪽
δεηθειαν λέγειν ουκ εστι μαινομένου. τοσουτον ουν, φησὶν, εξω γε - σομαι μανίας ως και πιστευεσθαι.
λέγει τέκνων αντι του τέκνου, ἀδελφου δε τω Μενελαω.379. τα ουοι . οἷς εἶπον και γὰρ και οι ἐν τοῖς οἴκοις ἀνέ- 5θνησκον, μη Μωντες τους οἰκειους. 38 I. ουδε πρὸς τάφους'. των γὰρ τεθνηκότων οι παῖδες τι σιτους τεθνηκότας.393. Ἀναιοῖς ων ἀπησαν ζ ων, τουτων, το μεταυ των οἰκιων ἀποθνήσκειν, αἱ ηδοναὶ τοῖς Ελλησιν ἀπησαν' ουτως τουτων ἰστέ- lo
396. χις εξεργάζεται : παρουσία, ἄφιξις. ἀνδρεῖον αυτὸν ἀπεδειξεν. γράφεται και ηρξις, L 3 καὶ ἡ ερξις και ἡ πραις.
397. εἰ P ησαν οἴκοι, χρηστός: ό Εκτωρ Πηστὸς γεννηθεὶς κατεσιωχήθη ἄν, ει μη εστράτευσαν επὶ 'Iλιον. is 398. Πάρις τ' εγημε : ετερότροπόν ἐστιν' ἐπὶ γὰρ κακῶ εσχετο κλέος, ωσπερ ἡ Κλένη. πιμηρος ώς καὶ οπίσσω ἀνθρωποι σι πελώμεθ' ἀοίδιμοι.
4o1. εἰ δ' ἐς τόδ' ελθοι: ει δε εις πόλεμον ελθοι, ουκ αισχρὸν τῆ πόλει αυτώυ ἀποθνήσκειν. a 4o7. μέλπεις θ' οῦ : καὶ ταυτα, φησὶν, a εἴρηκας καλως, ου δείξεις αυτὰ σαφως καλὰ καὶ ἀληθῆ.4o8. ει μη σ' Ἀπόλλων '. μάταιος ἐστιν ὁ Ταλθυβιος επιπλή σων καὶ λέγων, εἰ μη φαίνου, ετιμωρήθης ἄν πας γάρ τις τοῖς μαινομένοις συμπεριφέρεται. 254 II. καὶ δοκημασιν σοφά : τα τω δοκεῖν σοφά. λέγει δε περὶ
13 . γράφεται γράψον apud Amatiumὶ και -κραιςJ In II arg. 'O l. Hari. est γρ. καὶ A' η ἡ ἔκις, τουτέστιν ἡ πραξις, unite corrigerulurn scholion est, nisi ἐρξις pro ἔρξις scriptu in selivitiastam in luxit ut ex ἡ ρξις contracti Increderet. ἔξις ἀντὶ τοῖ ἄφιξις Εὐριπίδης Τρράσιν annotnvit Antii it ti- cista in Belch. Anecd. P. 99, ἰξις per παρουσία, ἄφιξις, ἱκετεία EX-plicat Hesychius.
86쪽
Ἀγαμέμvονος, δια ταύτης ἐληλυθέναι εις ερωτα. τα σοφα, φησὶ, δοκοῖντα των ε υτελων Ουκ ἔστι κρείσσον α' οῖον Ἀγαμέμνων ὁ σοφος ου διαφέρει τινος των ευτελων. ψI 8. και Φρυγων επαινέσεις ζ τὰς ιβρεις τὰς εις τοῖς Ελληνας S καὶ τους επαίνους τους εις την Τροίαν υπὸ σου λελεγμένους ἰω αν pφέρεσθαι. 42Ο. καλον νύμφευμα : εν ειρωνεία ταύτα λέγει. 424. τι ποτ' ἔχουσι τούνομα : τι ποτε αὐτοῖς ἐστι το ἄνομα τοῖτο, ωστε κοινῆ υπὸ πάνrων εχθαίρεσθαι. εισὶ δε και ἔτεροι κηρυ-I o κες. οἱ περὶ τα δεῖπνα διακονοῖντες. Oμηρος
Aλλως. δια τι πάντες το αὐτο ονομα ἔχουσιν εἰς απέχθειαν επιτηδειον ; 'Aλλως. δια τι ποτε το ονομα αυτων τοιοῖτον ωστε ὐποπάντων μισεῖσθαι
is 43o. ταλλα δ' ιυκ ὀνειδιω: τὰ λοιπά εν γὰρ Θράκη κύων γενομενη ἀπέθανεν. 32. ως χρυσὸς αὐτω : τα ἐμά, φησι, καὶ τὰ των Τρωων κακὰ νομίσει ποτε χρυσον εἶναι καὶ τίμια, παρὰ το Ομηρικον τρισμάκαρες Δαναοι et o 435. Mi στενὸν διαυλον : ό λόγος, ἐλεύσεται δε εις τον στενον δίαυλον της πετρος, ἄπου ην οικαῖσα ἡ Xάρυβδις, δηλονότι επι της πέτρας. δίαυλον δε λέγει τον αὐλωνα' ησαν γὰρ οι σκόπελοι πλησίον αλλελων, ό της Σκυλλης καὶ ο της Xαρύβδεως. O. αι σάρκα φανηεσσαν : καὶ Ομηρος κρέα δ' α ' οβε-a5 λοῖσι μέμυκεν ' 6. νυκτὸς, ουκ εν ημέρα : προς 'Aγαμέμνονα λέγει' ἐν νυκτὶ γαρ τέθνηκεν. 8. καμέ τοι νεκρον φάραγγες : τρ ἴδατι τε χειμερινῶ ἐέουσαι, απὸ των ορων καταφέρουσαι, πλησίον τοῖ τάφου τοῖ 'Aγαμέμ-3o γονος κομίσουσί με ' φονευσασα γὰρ 'Aγαμέμνονα καὶ το Κασάν-
87쪽
IN TROADES. 55δραν εἰς ἔρος ἔρριψεν. -' οὐδενὸς δε παραδίδοται ἡ Κασάνδρα
ἄταφος ἐκβεβλημένη. 'Aλλως. ἔτι ιδικως ἱστορεῖ ἄταφον την Κασάνδραν ἐκβεβλησθαι εἰς ἔρος. 45 I . at στέφη: ω στέφη του Ἀπόλλωνος, ἄπερ ἐστί μοι αγάλματα' ἀπορρίπτει δε τους στεφάνους. 5453. σπαραγμοῖς σπαρασσόμενοι, φησὶν, οι στέφανοι ι τε ἀπἐμοῖ. ηδη δε διεκορεύθη υπὸ του ALντος, καὶ πως λέγει εαυτην παρθένον ἰ φαμὲν ουν στι, ἄσον το κατ' αυτην ῆκεν, παρθένος ην' βία γὰρ διεκορευθη. 456. ουκότ ἄν φθάνοις . κατ' ἐρωτησίν φησιν, οὐκέτι φθάνεις Ioμε , και τουτο λαμβάνεις ἐπὶ την γαῖν προεπειγόμενος. η αποφαντικῶς, ἐὰν μη νυν με ἄγη, οὐκέτι ἔσται ἐπιτήδειος ἄνεμος. 457. τριῶν Ἐρινύν: τρεῖς γάρ εἰσιν Ἐρινύες, 'Λληκτω, Τισι- φονη, Mέγαιρα. πεποίηται τα ονόματα. 46o. οὐ μακράν'. λείπει ἡ εἰς' οὐκ εις μακράν, ῆ ἐστι μετολίγον. 63. δέσποιναν ως ἄναυδος ώσ. τιν. αἰτης ἐπιμελουμεν, προς
466. ουτοι φίλα : τα μη ἄντα φίλα ουδέποτε ἔσται φίλα' οὐ
67. κεῖσθαι πεσοῖσαν : το ἔξης, ἰῶτέ με κεῖσθαι πεσοῖσαν.
7o. ἄμως δ' ἔχει : ἄμως δε παραμυθία ἐστὶ τοῖς δυστυχ'υσιν
ανακαλεῖσθαι τους θεούς. 72. πρωτον μοῦν ουν μοι ἡδύ μοι, φησι, πρωτον τα αγαθὰ υμνησαι' ἴτε γὰρ πρωτον εἰς τα καλὰ μνημονευσω, των κακων τότε as μείζονα οἰκτον κινω.
487. κουτ' ἐξ ἐκείνων : και οἴτε ἐκεῖναι ἐλπίζουσιν ἐμὲ ἔψεσθαι ιυτε ἐγω ἐκείνας. 489. τὸ λοίσθιον δε θριγκός το ἔσχατον πάντων κακων τοδοῖλον εἰναι, οἱονει τὸ τέλος ἐστὶ, μεταφορικως απὸ των οἰκοδομη- 3ομάτων μετὰ γὰρ την οικοδομην ἐπιτιθεται θριγκὸς, ἴπερ ἐστι τὸ
96. τὸ ἐξης, τρυχηρὰ πέπλων λακίσματα, ηγουν σχίσματα.
88쪽
5ol. ἔλυσας συμφοραῖς : τουτέστιν ἐν ἀτυχίαις ἔλυσάς σου την παρθενιαν, οἰοε ἐν ευταίαις. 5o6. αγετε τον άβρον δήποτ' : τοι λον πόδα πρώην άβρον ἴντα, νυν δε δοῖλον, ἄγετε εἰς την στιβάδα και εις τα πέτρινα κρηδεμνα S και περιβόλαια. 5 ii. ἀμφί μοι Ἱλιον ζ ποίησον με ασαι ἐπιπιμειον μέλος εις την λιον, ς εστι, χαρι τῆς Ἱλίου ποίησον με θρηνησαι. 5 I6. τετραβάμονος ἀλληγορικως τον ιππον τον δουρειον, τέσσαρα et βάσεις ἔχοντα' ἀπήνηv γὰρ τον ιππον καλει. Io 525. το δ' ιερον . προς έαυτους δὲ, φησὶ, παρεκελευοντο οι Τρῶες, τουτο το ἱερον ξόανον, τον ιππον, ἄγετε τη 'Aθηνα. 532. πεύκα εν ουρεία : ἐν τῆ ουρεία πευκη' ξυλινος γὰρ ὁ
535. δώσων : και ο Πρίαμος ἐξῆλθε την βλάβην θεασο-
i 5 μενος. 536. και χάριν αγγος ο και χάριν ἀντι του τέρψιν, ἐπιτερπῶς
537. κλωστοῖ δ' : καθάπερ ναος σκάψος κλωστου λίνου ἀμφι-uo βόλοις, ῆ ἐστι σχοινιοις, οὐτως ἐπι τον ιππον ἐπέβαλον. 539. φοίνιά τε πατρίδι : ἀντι του φονίως, ητοι φοινιχθέντα. τουτο δε ἀπό του συμβεβηκότος λέγει. 5 I . εν δε πίνω : πόνω δια το κεκμηκέναι ἐν τῶ ελκειν, χαρῆ διατο ἐλπίζειν τι αγαθον ἐνηνοχέναι. 2 3 547. ενι δόμοις δε παμφαὲς σέλας . το δε σέλας του πυρος την μέλαιναν αἴγλαν δεδωκε τω inoae, δ ἐστι την μέλαιναν κατάστασιν τω υπνω. εδωκε το προ ἀντι του διεδεξατο ἡ νυξ το πυρ' σβεσθέντος γὰρ αυτου ἐκοιμηθησαν' οἱον ἐπι των λαμπάδων καιομένων ἐκοιμήθησαν. ιδιως δε αἴγλην ειπε τῆς νυκτος το φως.
3o 562. σφαγαι δ αμφιβωμιοι ἐκ δε του σφάζεσθαι ἐρημία
ς. οὐδε Κampria annus. ... ιὸ Α. I 8. ὐc ἱππόταJ Decepit scholia-I4. Verbii κω ὁ Πρὶμος-θεασό- stam scriptura vitiosa ἀμβρότα κώμενος in A. Purn scholio praecedente λου pro ἀμβροτοπώλου. quod restituit sunt conjuncta. ciun lemmate ξε- Miis avius. στον λόχον αργείων. 23. ετο. I. . I inclortius. ἡ τἀ A.
89쪽
παρηκολούθησειν, ητις τη μεν Ἐλλάδι στεφανον εφερε, τη δε Πολ
568. Ἐκάβη, λεύἈσσεις:ἀποθεωροῖσιν αἱ κατὰ τον χορὸν mu'Aνδρομάχην παροδεύουσαν επὶ Οχηματος Ελληνικοῖ και τον Ἀστυάνακτα αυτη επόμενον. 55 7O. ειρεσ- : τη συζυγία. ἀπὸ μεταψορας των ερεσσόντων. 573. σκύλοις τε Φρυγῶν - τί παρακαθέζη τοῖς σκύλοις, ώς καὶ σκύλων ἔντων μετ' αυτῆς, εν Oli καὶ το Εκτορος ἄπλον.
θρηνον θρηνεῖς; παιανα δε φησι κατα ἀντίφρασιν, ώς το lo
59o. οι δὲ πιθοι μεγάλοιοῦ α ποθεῖτε μεγάλα εστἰν, ἡ ρον Εκτορα, η δε IΠρίαμον.
φροσύναις των θεῶν οὐκ ἀπώλετο. Is 6ol. δάκρυά τ εκ δακρύων ο οἶκος αυτος, φησὶν, εκ διαδοχης καὶ δακρύει και θρηνεῖ. 61 . ἄλλος τις Λἴας : της σης θυγατρος φαίνεται καὶ δεύτερος ALς, επειδη καὶ τότε οντος αυτην εδίωξεν. 626. ἔλωλεν ίς ολωλεν '. εμου ζώσης εὐτυχεστερον ἀπώλετο του aoγὸρ αἰχμάλωτον δουλεύειν κρεῖσσον το ἀποθανεῖν.628. ου ταυτον, ὼ παῖ, το βλεπειν : εθος εστὶ τω Ευριπίδη τω βλεπειν χρησθαι αντὶ του ζην, ώς καὶ αλλαχου
63o. ὼ μητερ οῦ τεκουσα ζ ου στοχάζεται των υποκειμένων προσ- 25
ώπων. καὶ γὰρ νυν ἡ 'Aνδρομάχη τα αυτὰ φιλοσοφεῖ απερ καὶ ρο- προσθεν ἡ Κασάνδρα. 636. κείνη δ' ομοίως : ἡ δε Πολυξενη ἔσπερ μη ἰδοῖσα το φως
90쪽
638. εγω δε τοξεύσασα μεταφορικως φησιν, εγω δε τοξε ίσασα
και βαλοῖσα - τον σκοπὸν τῆς ευδαιμονίας κατα το πλεῖστον
τῆς τύχης ἡμαρτον. ἡ ουτως, εγω δε επὶ τὴν ευδοξίαν βαλοῖσα καὶ τῆς τύχης ἐτύγχανον συγκυρούσης, ως καὶ παρ' υμερω τὸ ψαρ-5 τάνω επὶ του συγκυρω τίθεται.
642. πρωτον μεν ενει'. πρωτον μεν καν ἶ καν μὴ πι ψόγος ταῖς γυνωξιν, ομως κακως αντας ἀκούειν δεῖ ἄταν μὴ μένωσιν οἴκοι. 645. τούτου παρεῖσα πόθον ζ του ἐξέρχεσθαι ἀπὸ των οἴκων ἐάσασα την επιθυμίαν αντὶ του μὴ ἐξερχομένη.
652. καὶ τῶνδε κληδων : τούτων των εργων καὶ τῆς εὐκοσμίας ἡ κληδων ἐλθοῖσα εις τους Ελληνας ἀπωλεσέ με. 653. τὴν γαρ ἀρίστην ε κρινεν αυτος λαβεῖν ό Νεοπτο- is λεμος. 655. αυθεντων δόμοις . τοῖς των φονέων οἴκοι ς' αὐθεντας γὰρ λέγουσι τοῖς εκουσίου φόνου μετερχομένους, και αὐτοέντας τοῖς αὐτό χειρας λέγουσιν. 68 I. αυτ μεν οἴπω ναός . εγω μεν ουδεποτε εις νῆα εισέβην, et o γραφῆ δε μόνον καὶ ακοῆ οἶδα. εικάσαι δε βούλεται τα κατα τηνναυν τοῖς ἐαυτης κακοῖς' ωσπερ γαρ οι ἰν mi μετρίων οντων πόνωνελπίδα ἔχουσι σώζεσθαι, εἰ δε βία συμβῆ ἀπελπίζουσι τῆς ζωῆς, ουτως κἀγω ἀπήλπισα. 7O3. Φρυγων ἀρίστου '. μήποτε οὐχ ό Ταλθύβιος, ἀλλ' αλλις as τις ταῖτα λέγει. και γὰρ ου λάτριν, ἀλλ' ονομαστὶ Ταλθυβιουκαλεῖν εἴωθεν.
78 I. τα δε τοιάδε τὰ δε τοιάῖτα ἐπιτάγματα πη ποιεῖν, ἰσοιαναιδεις εἰσι καὶ φίλοι τῆ αναιδεία. 798. ἴχθοις ἱεροῖς '. ἀπὸ των Οχθων επὶ τὴν πολιν, εν , πολει ἡ 3o 'Aθηνα τον γλαυκῆς ελαίας κλαδον ἔδειξε, τον ουράνιον στέφανον. 8 3. εβας εβας '. ω βασιλεῖ Tελαμων, ἔβας ἴτε τὸ πρωτον ὁ
a. Post βαλοῖσα nillil deese videtur. ΚΑMPMANN. 4. ἁμαρτάνωJ Scribendiini vel οὐχ ἁμαρτάνω vel in vectis proximi η οὐ