Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

71쪽

ἐμπεσεῖν. και περι την μουσικην πάντων, οὐ μην τοιοῖτο

γε πάθος γενέσθαι. 'Aλλως. ἰαλέμω : φασι τον ιάλεμον παρωνομάσθαι επὶ τιμη Ἱαλέμου του Aπόλλωνος και Καλλιο-

πης, ως φησι ΓΙίνδαρος,

ωριαι παιανιθες' ATl ελλοντες ἐκισυ ... στέφανον ἐκ διο αιόμεναι' το δε κοιμισαν T ρ. . . σωματ' ἀποφθιμενων. ἁ μεν ἀχετα, Λινον αἴλινον ἴμνει,

α δ' ' γίναιον, ε, δε γάμοισι χροῖζόμενον ι o σι μ πρωτον λάφω ἐσχάτοις υνοισιν, ὀ δ' ' Iάλεμον ωμοβόρφ νουσν πεδαθέντα σθένος υἱὲ, Οἰάγρου. Α. Iinclinani Hermannus sic explere conjecit Her annus, το δε κοIμισαν Conatus est pariam pristabiliter. τῆν τετράζυγον θεαὶ l καῖος υἱων σωματ' δὲ νεωτάτω την μὲν ἐπιθυμίαν ολεθρίαν etc., recte, ut Videtur. restituta ἀποβηναι. ην αὐτφ των ἐπιτηδευμάτων nun eri iluati marsi arenitione. ἐμπεσεῖν, ου μην τοιουτό γε πάθος, ilον Quattuor enim in Setitientibus me-λεγοωτί τινες, αἰτοῖ γενέσθαι. in Orantur filii. I .in iis, Ηγ ine Iineus,

a. licia : φασὶ τον ἰάλεμονJ ἰαλέ- Ialernus et Orpheus. Orpliei no- μω λεγον A. Correxit Her- men manifestum est in verisis post manniis, nisi mrod φασι δε Scripsit. υἱὸν Οἰάγρου proximis, quae Echo- . II ἰνδαροςJ In Θρενοι , ut con- liusta non apposuit vel librarius aecit Selineide vinus in 'Vel Aera et Oniisit, memoratu ni fuisse. colligi-Naelcii Museo Rlienano vol. a. ciue potest etiam ex scholio ad u. I 833.3 p. I 3. Fragirienturn Pyth. 4, 3i3. quod Schneide vinus Pindari in A. tam male linbitum conssaravit, 'Απόλλωνος τον υρφέα

est ut plura legi nequeant, lilior II φησὶν Gναι, ον και αὐτος ο Πινδαρος και non satis certa lectio sit. αλλει οἰάγρου λέγουσιν.

ΛατοιήJ Hulus nominis vix 9. Λινοὶ λινόν A. tenuia in A. vestigia supersunt. ib. ἴμνει Hermannus. ωνεῖν A.

A. secundum Anibroschilina aptui conjecit Bergkius Poet. LV r. p. 260.

72쪽

MUTA i , 'lλίου πόρθησιν εδοξεν Ἀθηνα τε και II οσειδωνι τοτων Ἀχαιων στράτευμα διαφθεῖραι, του μεν ευνοοῖντος τη πολειs δια την κτίσιν, της δε μισησάσης τους Ἐλληνας δια την Aιαντις εις Κασάνδραν υβρι v. οι δε Κλληνες κληρωσαμενοι πιρὶ των αιχμαλωIων γυναικων τὰς is ἀξιωμασιν εδωκαν Ἀγαμέμνονι μεν Κασάνδραν, Ἀνδρομάχην δε Νεοπτολεμου, Πολυξενην δε τω 'Aχιλλεῖ ταύτην μεν ουν επι της του Ἀχιλλέως 1o ταφης ἔσφαξαν, Ἀστυάνακτα δε ἀπο των τειχων ερριψαν. Ελε- νην δε ως ἀποκτενων Mεγελαος παγεν, ' Aγαμέμνων δε την χρησμωδον ἐνυμφαγωγησεν. Ἐκάβη δε της μεν Ἐλένης κατη-2. 'Υπόθεσις ΤννάδωνJ Sic inscriptum Argumentuni est in Hari. 57 3 et Vaticano Palatino 287. Est etiani in A. Vnticvno 9o9. et Havniensi: de quibus ilixi iniis

inita, non κασσάνδραν. il3. οἱ δε 'Ελληνες κληρωσ άμενοι περιτων αἰχμαλωτων γυναικω, τἁς ἐν ἀξιώ

μασιν J Sio A.N. et sic Ilari. quoque, nisi quo l POSt γυναικων interpungit et pergit τὰς γἁρ ἐν ὼξιώμασι. Quam scripturiim in Ald. . Miud dubie ex Pul. , posuit Musuriis, nisi

quod εκληρώσαντο ex conjectum, ut videtur. Scripsit Pro κληρωσάμενοι. Falsum est quod εκληρώσαντο in A. esse dicitur, qui, pariter ut Neripo litanus, κληρωσάρανοι l abet. 8. μὰν OID. Havn.

9. τῶ 'AχιλλεῖJ τε om. Ha n. ib. ἐπὶ της του ἀχιλλέως ταφης ἔσφαξα, A. Ferninino τῆι τανῆς ostensus corrector aliquis sinipsit

ξαν, quod est in Havn. Alius in

Correxit Musurus in Ald. ib. Μενελαος libri. Μενελεως Al l.

73쪽

γορησασα, τιυς αναιραντας δὲ κατοδυραμνη και τον Ἀστυ νακτα κνβευσασα προς τας 'Oδυσσέως καθη σκηνας, τούτω λατρευειν δοθεισα. I. ἀναιρεθένταέ δ.J ἀναιρεθέντας μὰν A.

74쪽

i. ἘΚΩ λιουA: οῦλος εστὶ του θεάτρου ο Ευριπίδης, προς ο ἀφορων τους λόγους νυν ό Ποσειδῶν ποιεῖ παρων εν τη υποθεσει. 5 πολλαπῖ δε τοιοῖτος, ως εν ταῖς Βάκχαις ό Διόνυσος,

ηκω Δίος παῖ τη δε Θηβαίων χθόνα.

6. ουποτ' εκ φρενων : το εξης, εκ φρενων των Ῥών. παρὰ η- ρικὸν δε Ποσειδῶνα ταῖτα. 9. ό γὰρ Παρνάσσιος : Παρνάσσιον αυτὸν εἶπε Φωκέα ἄντα διὰ Io το τάττεσθαι Δελφους υπὸ Φωκεῖσιν. ' ηρος

Is παρ' ο δη ηξιοῖντο του τε ἱεροῖ και των αυτόθι πημάτων εχειν τηνεπιμέλειαν. ενθεν καὶ οἱ ιεροὶ πόλεμοι κατερράγησαν, Λακεδαιμ4 νίων μεν ἀποδόντων Δελφοῖς τὸ ἱερὸν μετὰ το καταπολεμησαι Φα - κεας, Ἀθηναίων δε εμπαλιν Φωκευσιν αὐτὸ παραδόντων, καθάπερ Θουκυδίδης φησί καλεῖται δε ἱερὸς ἔτι περὶ του ἱεροῖ τοῖ εν et o Δελφοῖς εγενετο. Φωκου δε του Ψαμάθης καὶ 'Aστεροδίας της Δηῖονεως πενετο Πανοπεῖς καὶ Κρῖσος ό κρισάντου, τοῖ δε Παυ-

75쪽

Oπεως ' Κπειος. ουτος εις Τροίαν στρατεύσας τον δούρειον ιππον εποίησεν. 'Aλλως. ό Φωκεῖς Παρνάσσιος εἴρηται, επεὶ Δελφος ων συν τοῖς Φωκεῖσιν ετάττετο, η διὰ το πλησίον τη Φωκίδι εἶναιτον Παρνασσον.I4. δούρειος Απος : ψυχρῶς ητυμολόγησε τον ,πον απὸ των 5 δοράτων' ἄμεινον γὰρ παρὰ τα δοῖρα πεποιησθαι πουν τα ξυλα. Oμηρος δουράτεον, ο εστι ξύλινον. 15. ἔρημα δ' ἄλση : ερημα αὐτά φησιν, ώς των θεων εκλελοιπότων τα ἱερά. αυτος ουν ὁ Ποσειδῶν φησι

λειπω το κλεινον Iλιον βωμούς τ' ἐμύς. IOI6. προς δε κρηπίδων βάθροις : παρὰ τοῖς βάθροις δε των κρηπίδων του ερκείου Διὸς αντι του ἴπο τοῖς βωμοῖς του Διός. τον δεερκειον Δία ἄλλοι ἱστορικοὶ ἀναγράψουσιν βίαν τινὰ σχεσιν περὶ αυτου ἱστοροῖντες, τρισοῦν οφθαλμοῖς αυτον κεχροησθαί φασιν, ώς οι περὶ Ἀγίαν καὶ Δερκυλον. πεφόνευται δε ό Πρίαμος υπὸ Νεοπτο - i5λεμου δικαίως, επειδη καὶ τον πατερα αυτου ἈχιλMα ελθόντα επὶ τον γάμον της Πολυξενης οἱ περὶ 'Aλέξανδρον εν τω του Θυμβραίου 'Aπόλλωνος ἱερω λόγχαις ἀνεῖλον. zo. δεκασπόρω rasiae: αντὶ του διὰ δεκα ενιαυτῶw ενθεν καὶ

ποιὰς τους ενιαυτους ελεγον ἀπὸ της των καρπῶν ἀναδόσεως. a 27. νοσει τα τῶν θεῶν: αντὶ του εξασθενεῖ, οῖον τα των θεῶν αμελουμενα ἴπο τῶν ανθρώπων. 29. βοα Σκάμανδρος '. αντὶ του καταβοαται εν τω αυτὰς βοῶν Νεοπτόλεμος καὶ ἄλλοι τινες.

sunt verba Tαλα ἔνιοι--ηγυμνων των Ἀθη-ίων, quae scholio versus 3I. adjunxi, monente Colaeto.

76쪽

SCHO MA

3I. εἴληχ' Ἀθηναίων τε Θησεῖδαι προμοιο ενιοι ταὐτά φασι προς χάριν ειρησθαι ' μηδεν γὰρ εἰληφέναι τοῖς περι Ἀκάμαντα και Δημοφωντα εκ των λαφυρων, ἀλλα μόνην την Αἴθραν, δι' ην καιμίκοντο εις 'Iλιον Μενεσθέως πουμενου. Λυσίμαχος δε τον την

3 IΠέρσίδα πεποιηκότα φησὶ γράφειν ουτως

Aλλως. ταῖτα ενιοι προς χάριν Ἀθηναίων Κυριπίδην λέγειν' αγα- τον γὰρ εἶναι τοῖς περι Δημοφωντα Αἴθραν ἀναλαβεῖν, ης ενεκα 1o αυτούς φασιν ἐπι Τροίαν ἐλθεῖν Mενεσθέως ἀφηγουμένου των Ἀθηναίων.

32. ἄκληροι Tρωαδων : γράφεται παρθένων. ἄσαι μεν οὐν ἐκληρωθησαν ἀπεδόθησαν, ἄσαι δε ἀκληρωτοι εξαιρέτως δοθεῖσαι τοῖς πρω-

τοις ενταῖθα τυγχάνουσιν.

5 36. την υ ἀθλίαν . ἄμεινον ην ἀπο των πραγμάτων παράγεσθαι οδυρομενην τὰ παράνrα. ουτω γὰρ αν η τραγωδία το πάθος εἶχε, νυνδε ψυχρως τω θεάτρω προσδιαλέγεται. 4 I. ην δε παρθένον μεθηκ 'Aπόψων'. ην ου διεκόρευσεν, ἀλλ' εἴασε παρθένον' οἱ γὰρ ενθουσιωντες επιτετραμμένοι εἰσὶ τη κοι-

44. γαμεῖ βιαίως '. ἀντὶ τοῖ γαμησει' σεσημείωται καὶ μηκέτι αὐτης οικουμένης' ὐπ ττευκε γὰρ Ἀριστοφάνης εκ τούτου το νυν

δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρωεσσιν ἀνάξει.V

2. προς χάρινJ κατὰ χάριν A. Correctum ex scholio inferiore. ita. μηδὲν Colaetus. μη A. 5. ΠερσAα Colaetus. περ χα A. Πέρσιδα dicit tiliani gratinniatici Ἱλλπέρσιδα vel I inhσδα clicere solent, nisi id hic ti ioti'ie restitue Iuli III, que ni Mirnoctuin nptul Pati Saniarn IO, Is, 5. et Procluni Clarestorii. P. 483. ed. Gais . 'I υ πέρσιδος in Ἱλιυπέρσιδος ritutaIulun . 6. επορενJ επορε A. 8. Praefixi 'Aλλωή. Scholion ipsum non hoc loco in A. legi. sed scholio V. I 6. alectum esse stiPrix licebam. ib. ταυτα ενιοιJ ταυτά φασιν ενιοι Cobetus. ut in sctolio superiore legitur : recte, ut videtur, etsi orta Issum φασί defendi quodamnaodo potest exemplis tui schol. Rhesi v. 28. nitatis. Io. φασιν in laetus. φησιν Λ.I6. οἴτω L. Dindorfius. οὐ A. . ila. ἄν adclidit colussus.

22. το Micli lit Nautatus in libro de Aristophane Byz. P. 3O. LocuSautern est Homeri Il. 2O, 3O7. Aristophianem non ianuin tunt uiri versum hunc, sed tre 3o6-3o8. videra suspectos ruit uisse Dion et Nauchius.

77쪽

5 I. εξεστι γ' αἱ γάρ: φιλονεικει ὁ Ποσειδων σώζειν την 'Iλιον, ἐπει ωκοδόμησεν αὐτην. 6 I. ἐκει σε πρωτ ανελθε : αντὶ τοῖ εκεῖνον ἀνάλαβε τον λογον και ἀνάτρεχε εις τον περὶ Ἐλληνων λόγον. 89. Mυκονου : ακνη τις ουτω καλουμένη. Καφηρεῖς δε ἀκρω- s

τηριον Εὐβοίας, μεταξυ Σκύρου. Νεάνθης δε ὁ Κυζικηνὸς Καθηρέα

αυτόν φησι πρότερον κεκλησθαι' ειναι γὰρ ἐκει βωμον εις ον Εἰ- βοεις καθαιρόμενοι εθυον. χρόνου δε προόντος Καφηρευς ἐκλη

παραφθειράντων των ἐνοικουντων την λέξιν. περοῦ τουτο δε οἱ πλειστοι τῶν Ἐψηνων κατα τον απόπλουν διεφθάρησαν. κοινα δε δια της 1 oιστορίας.

96. τύμβους θ', ὼρά: λείπει ό γάρ, L 3 τα γὰρ ἱερὰ των τεθνη

κότων ερημα ποιητας αυτος υστερον λειται.

99. ἄνα δυσδαίμων : προς έαυτην ταῖτα η Ἐκάβη λέγω, ἀνάστηθι την κεφαλην σου, ῶ Ἐκάβη. ὁ δε λόγος, ανα δυσδαιμων, i- ω ἐκ θεων δυσδαίμων κεφαλη γεγονυῖα, ἀνάστηθι. η δε πεδοθεν κεφαλη ἐμπαθεστέρα ἐστι και τοῖς υποκειμένοις οἰκείως ἔχουσα. η γὰρ Ἐκάβη ἔρριψεν εαυτην δια τὰς συμφορὰς ἐπι του εδάφους καιτούτω οἰκεύως ἐπέλεξε τὸ μ ἐπάειρε δέρην, ' ώς πεπτωκυίας αυτης καικεκλιμένης ἐπι του ἐδάφους. καὶ τον Πρίαμον ψοίως κώμενον πριν sto συνέστησεν ουτως Ρ προς δε κρηπίδων βάθροις πέπτωκε Πρίαμος.VIστε εἰκὸς δια τα τοιαῖτα την Ἐκάβην τὰς ἐπιτηδείους καθέδρας

καταλ.ιποῖσαν ἐπι του ἐδάφους κεισθαι.

Io I. ἀνέχου ἀνέχου, φησὶν, ἐν εὐτελεία τυγχάνουσα' οὐ γὰρ

καφηρευς καθηρέα A. Veri a Καφηρειοίπ' ἄκραι v. 9o e lemmate illata. Nureationeni aute in Neanthis ex

Opere περι τελaτοῦν ex eri tam esse

78쪽

46 SCHOLIA

τα παρόντα γῆν εστιν ἡ Τροία οὐδε ἡ πριν εὐδαιμονια, ουδε νυν βασι λεῖς ἐσμεν Ποίας. Io 3. μαμε προσίσrao: αντὶ του μὴ ἀντικεῖσθαι τοῖς προς πρωραν κύμασιν, ἔ εστι, μη ἀνθίστασο τω δαίμονι του βίου, ἀλλα πλεε 5 κατα το ευθύ' οταν γὰρ ἡ ναῖς προς κῆμα ἡ προς ἄνερον πλέη,

βλάπτεται. συ ουν, φησὶ, πλέουσα προς κυμα μη ἀνθίστασο τητ η. τουτο δε εναντίον τω

I o8. ω πολυς ἄγκος : ἔγκον λέγει την πάλαι ευτυχίαν μεταφο- O ρικως' ω πολλη ευδαιμονία των προγόνων συσταλέντων. II 3. ἄρθρων κλισίας : αντι τοT φευ της ἀνακλίσεως των με νως διάκειμαι. II 7. ἄκανθαν : την των μελων ἄκανθαν. λέγει δε τους νωτιαίους σφονδύλους. τοίχους δε τὰς πλευρὰς μεταφορικως εἴρηκεν. is την ράχιν ουν ἄκανθάν φησιν. ό δε λόγος, πόθος μοί ἐστι την ράχιν εἰλῆσαι περι τὰ πλευρά. II9. επι τοῖς αἰει δομρύωM. ἡ επί αντι της διε ς ἐστι βούλομιδιεβοῖναι εμαυτην' κέκμηκα γὰρ διὰ τους ἐλέγους και τοῖς θρηνους. I 2Ο. Mοῖσα δε καυτη: καὶ αὐτη δε, φησὶ, παραμυθία ἐστι uo τοῖς δυστυχοῖσι, τὰς εαυτων ἀποδύρεσθαι συμψοράς. ἔστι γὰρ καὶ μοῖσα θρηνωδίας.

I 2 2. ναων ωκεῖαι ω πρωραι των Vων, αἴτινες κώπαις ἀνὰ την θάλασσαν καὶ τοῖς λιμένας μετ' αυλων βαίνουσαι την πλεκτην της

Αἰγύπτου παιδείαν, δ ἐστι τὰ σχοινία, ἐν τοῖς κόλποις της Ποίας dis ἐξηψασθε, την Mενελάου γυναῖκα μ τερχόμεναι. Ἀλλως. τὰ σχοι vis, φησὶν, ἐν του της Tροίας λιμένι ἐξηψασθε τὰ πρυμνήσια. Aιγύπτου δε παιδειαν τὰ σχοινια, καθο ἡ Αἴγυπτος την βύβλον τρέψει.

IO. συσταλαντων N. συσπαλτων A.

ut videtur. I 3. 16. Verba τοῖς νωτιαίους et κερὶ τα πλευρα ol,literata in A. . servata in N. 19. καλεJ Scri IIclum χαυτη et in verba scholiastae καὶ αυνη.

79쪽

προσωρμίσατε. παρ' Aον αυλοῖσιν αυλους ἔχοντες εις τας ναῖς. ἀλλ Ηρακλης αὐλεῖ τις. I 32. Καστορι λώβαν . την γενομένην τω Καστορι λωβαν καιτω Εὐρωτα δυσκλειαν, τω ποταμω Λακεδαίμονος. κοινοποιεῖ δε επιπάσης Ἐλλαῖος. SI 39. σκηναῖς ἔφεδρος Ἀγαμεμνονείαις : αἴτη μεν ἔξω της σκη-κης m, ο οε χορος ειτω. I 4 I. κουρῆ ξυρηκει : τη ξυρικη κουρῆ εκκαρθεῖσα την πενθίμην κεφαλην, ἀντὶ του πένθιμον κεφαλην ἔχουσα.

I 47. ματηρ δ' ώσε ι πτανοῖς : καθάπερ δε ἔρνισιν ἡ μήτηρ ἐξάρ

χει την πτῆσιν, ουτως κἀγω κατὰ την κλαπιην καὶ τον θρηνον ἐξάρχω.εξάρχω δε οὐ κατὰ την μολπην εκείνην, ην εἰώθειν ευτυχοῖσα λέγειν. I 5O. σκήπτρω Πριάμου : τω σκήπτρου του Πριάμου ἐπερειδομενη ταῖς ευκόμποις πληγαῖς Φρυγιαι του ἀρχεχόρον ποδος ἐξῆρχον τους θεους, δ ἐστιν ἀνύμνουν. διερειδομένα : ἡ λέξις εκάτερον ἔχει, και την αυτης ασθένειαν καιτην Πριάμου δυναστείαν. 168. ἔξω κομίζεσθ' οἴκω . ἔξω των οἴκων εὐτρεπίζεσθε, προς τοπλεῖν στέλλεσθε ἔαυτάς. λέγει προς τὰς λοιπὰς τὰς ἔσω, ἶνα το

μιχόριον ἐξέλθη.

169. m νῖν μοι τὰν ἐκβακχευουσαν : επειδὴ μέλλουσιν αι ωάδες εξιέναι, συμβουλευει ἡ Ἐκάβη μὴ εῶν Κασάνδραν εξιέναι διὰ το μαίνεσθαι.

R. αὐλοῖσινJ Scribendum, vide-tiir βαίνουσιν ex scholio Praecederate. Vecta εἰς τὰς ναυή, quae leg Te non potuerat Amitius, satis clare feraiapta sunt in A. N. Veina proxinia ἀλλ' Ἐρακλης αὐλεῖ τις particu in esSevidentur loci ex contico nsiquo allati: de quo etiarn Metiri lcius cogitavit Com. Vol. 4. I1. 68 e. 3. την - λώβαν N. In A. tiaee obliteritia et mox sflut lie τῶ ποπα-- λακεδαI et ελλάδοή. Supplevi ex N., Uai τον ποταμόν. 8. τῆ ξυρικη κουρμJ Decepit schio liaestani scriptura inu moluta κουρα ξυρηκει nani quod in scitolio legitur ξυρια p. adjectivum in alui ituit . non Eclioliastae, sed libri mi vitium esse videtur πενθήρη κρῶτ' εκπορθηθεῖσα, quacu in codices ii ii lio- die supersunt omnes consentiunt, nisi quod inter πενθηρει et πενθη variunt. Vera scriptura est κουρῆεενθερει κρῶ τ' etc., ejecto ξυρηκει,

vulit Botti ius. II. εἰώθειν scripsi Pro εἴωθεν. I 6. εκάτερον N. εκατέρως A. I 8. κομισθ'J Metrii in postulat κομίσασθ', quod in ed. Ald. legitur, etsi fortasse ex editoris cothectura.

80쪽

I 7 I . αἰσχύναν Ἀργειοισιν m πέμψητε αὐτην αἰσχύνην τοῖς Ελλησιν, ινα καταισχύνωσιν αυτην οἱ Ελληνε, . II 6. οἴμοι . το λοιπον ἡμιχόριον ἐξηλθεν. I 82. ορθρευου σαν ψυχάν : ἔπαιρε την σεαυτου ψυχην, ω χορέ.

5 ἀπο με αφορας των ἄρθρου ἐγειρομένων. I 37. τίς μ 'Αργείων : τίς των Θεσσαλῶν ποτὲ η νησιωτων ἄξει με; η Θεσσαλὸς η Ἀργεῖος. I92. οειλαια νεκροῖ μορφά : η τις εἰμι δειλαία νεκροῖ μορφη, η

io 193. ἄγαλμ, η τὰν παρά τε προθύροις : η θυρωρος ἐσομένη καιτην φυλακην των προθυρων κατέχουσα, η παίδων τροφὸς ἄγομαι. δέον, φησι, ταῖτα ποιησαι ἡ της Τροίας δεσπότις.

πῶς αυτάρκως δύνασαι τα κατὰ σε θρηνησαι ἔ1 5 I99. οι κ 'uαιοις ἱστοῖσι : OV ώς πρότερον ηδον ἐν τοις ἱστοῖς δινευουσα και στρέφουσα την κερκίδα. 2 I. νέατον τεκέων : οσω, φησι, νέα ὐπάρχουσα αιχμάλωτος γέγονα, κρείσσους ἔξω μόχθους. καθο αι δυναται ισχύουσαι παν τοὐπιτασσάμενον ποιοῖσιν ἐὰν δὲ και ευμορφος vis και ἶβρισται. 'Aλ-

2o3. ἡ λέκτροις πλαθεῖσ' Ἐλλάνων : η λέκτροις πλησιάσασα των Κλληγων. 2οψ. ἔρροι νυξ: φθειρέσθω ἡ νυξ ἡ εμε νυμφεύουσα τοῖς πολεμίοις, ομοίως δὲ και ο δαίμων ἔρροι. di s 2Ο9. ἔλθοιμεν Θησέως ευδαίμονα χώραν : ταῖτα ὐπιθεραπεύουσα τους Ἀθηναίους λέγει. 2Io. μη γὰρ δη οίγαν : ἀπὸ κοινου το ελθοιμι. μη ἔλθοιμι, φησιν, υπο την δινην του Κυρωτου, ητις ἐστὶ Θεράπνη ἡ πόλις της Ἐλένης. οἰκητηριον οέ φησι τὰς Θεράπνας των Διοσκουρων παρ-

ουσα.