장음표시 사용
131쪽
ψυχἡ τῆ εὐναία λύπη, αντὶ τοῖ εις εὐκην αυτῆ κατακλινού ' ἡ αὐτὴ Φαίδρα εὐναία δέδεται τὴν ψυχὴν, τουτέστιν, ουτως συνδεδεται η ψυχὴ τῆ εὐναία λυτ 1 ἴπερβαλλούση παν πάθος. A.M.
δεδεμένη εστίν. A. B. m. i5. I I 6 I. φιλεῖ δε τα δυστρόπω . ἀντὶ τοὐ κακοτρόπω. καθολι- κως δε τουτο λεγει. εἰωθασιν αἱ γυναικες, οταν εγγυς των ωδίνων γένωνται, δυσχερει τροφὴ χρῆσθαι, καθὸ και δύστροπον αυτων τοπνεῖμα των ωδίνων. A. B.M.I. Ἀλλως. προς ἀνακεφαλαίωσιν των
εἰρημένων στοχασμων επάγει το γνωμικὸν, τῆς γυναικείας φύσεως is διαφόρους αἰτιας βεβαιοῖν. το δε φιλεῖ τέτακται ἀντὶ τοῖ εἴωθε, πέφυκεν. πέφυκε τὸ δυστυχες τῆς γυναικείας φύσεως διαφόρους αμηχανιων επάγειν αἰτίας, ποτε μεν δἰ ωδίνων πόνους, ποτε δε διὰ πορνείαν, ἡ τοι αυτων μοι χευομένων, καὶ επὶ τῆ άλωσει ἀπορουσῶν, ἡτων ἀνδρων προς αλλας εχόντων καὶ επὶ τούτων ἀπορουσων τη ζηλο- et o
Aλλως. μὴ ἄρα ex γαστρὶ εχει ἡ Φαίδρα, καὶ δια τοῖτο ἄσιτός εστι. φιλεῖ γὰρ ὁ τοῖ εγκυμονεῖν καιρὸς δυστροπίαν ταῖς γυναιξὶν
ib. χρῆσθαιJ κεχρῆσθαι A.M. Fl. I 5. Post κεχρῆσθαι M. addit εἴωθεν.
Sequentia καθὸ Lais ori . A.Μ. IS. στοχασμών B. στοχασμὸν I. I 6. αιτίας βεβαιοῖν lisque ad δια
φόρουc E Hor. 6. addidi IIATTH. Habet etiam B.
132쪽
ἐργάζεσθαι καὶ αποτροπην των σιτίων. ἀφροσύνας δε παραφροσύνας, ἀνοίας. εξ ου πορνείας. ἄλλοι δε γράφουσι δυσφροσύνας, ο εστι κακοχυμίας των τοκετων. θέλει δε λέγειν την κατὰ τὰς ἀλγηδόνας γινομενην εκπληξιν ἐκ των ωδίνων. λείπει δε το ἐνεκεν. B. I.
5 οῖον, δρά γε εν γαστρὶ εχει ἡ Φαίδρα, και διὰ τουτο ἄσιτός
εστις φιλεῖ γὰρ ταῖς γυναιξὶν ἡ τοιαύτη κατάστασις, ἴτε εγκυμονοῖσι, δυστροπίαν ἐργάζεσθαι και αποτροπην των σιτίων καὶ ἐκ τούτου συμβαίνειν κάκωσιν. λοιπον δε προς ἀνακεφαλαίωσιν των εἰρημενων στοχασμων γνωμικον επιφέρει λεγων ουτως' το δυστυχες γὰρ των O γυναικων της φυσεως εἴωθε διαφόρους - ανιων ἐπάγειν αιτίας, ποτε μεν δἰ ωδίνων πόνους, ποτε δε διὰ πορνείας, ητοι αυτων μοιχευομένων καὶ επι τη άλωσει ἀπορουσων, η των ἀνδρων ἄλλας περιπτυσσομενων, και επὶ τοῖτο ζηλοτυπουσων. A. M. τοῖτο εστι προς το
ρο η πόσιν τον Ἐρεχθειδῶν αρχηγόν. εἰπε γὰρ εκεῖ δει η διὰ τούτο
35 νοσει ως μοιχευομένη και τω φόβω στενοχωρουμενη μη φωραθη. ως ουν προς τοῖτο ἐπάγει ἔτι τη κακοτρόπω και δολερῆ των γυναικωνάρμογη κακη, ὀ εστι τη κρυφαία μίξει, εἴωθε συνεῖναι αμηχανία τις δυστυχεστάτη ἔνεκα των ωδίνων και της αμοσύνης. αἱ γὰρ κεκρυμ- μενως άρμοζόμεναι και μοιχευόμεναι, ἄταν εγκυμονησωσι, τὰς ωδῖνας ao ἐννοησασαι και τὰς ἀφροσύνας αυτων ἀμηχανοῖσι και οὐκ ἔχουσι τί δρῶσαι. εἰτα επεὶ ωδίνων εμνημόνευσε προς αυτό φησιν ἔτι καὶ ἐγω ποτε Mι σασα κακως εἶχον καὶ παρεκάλουν την 'Αρτεμιν. A. I 6 I. δυστρόπω . δυσχερεῖ. A. δυσκάλω, κακοτροπω. B. I 62. αρμονία : τη κρυφαία μίξει. A. φύσει. m. I 5. κάκω- 5 σις. τη προς ἄνδρας άρμον καὶ συνουσία. A. B.M. H. I 5.
I 63. συνοικεῖν . συνεῖναι. B. H. I 5. I. ἀφροσύνας B. εοφροσυνας I. . λείπειJ λοι B. lib. ---J ενεστι R. 6. Pars liujus scitolii est in A. sic scripta,
λείπει το ἔνεκ' ἀφροσii' ς η της αυτων πορνείας, η της των ἀνδρων ἀκρασίας. τινὸς γράφουσι - των.
γυναικων τοιαυτη κατάστασις του εγκυ-
μονεῖν δυστροπίαν ἐργάςεσθαι A. 8. κάκωσινJ ἡ κάκωσις A. II. πορνε αςJ πορνείαν A. I 3. και ἐπι τοῖτο corrige τομφὶ ζηλοτυπουσων M. η ἐπι τουτο ἀποροῖσι την ζητοτυπίαν A. COM. P. 99. 2 O. 24. κάκωσιςJ Separtitum gl. in m. l 5. ad καλά. In B. κάκωσις γὰρ
133쪽
I 6 5. ψξέν ποτε νηδύος : το πνευμα, φησὶ, των ωδίνων καὶ ἡ αυρα
αυπη ωρμησεν ποτὲ διὰ της ἐμης γαστρος, τουτέστι, καὶ αυτη ποτεωδίνων πειραν ἔσχον, καὶ ἔπαθον τοῖτο. εγενόμην, φησὶ, κἀγω ποτε ἐν αμηχανία. B. I. αο αυρα : η διάθεσις του σωματος. m. 2.I72. τνδε κομίζουσ : τουτο σεσημείωται τω Αριστοφάνει, ὁτι 5 καίτοι τω εκκυκληματι χρωμενος το ἐκκομίζουσα προσέθηκε περισ-σως. A. M. τουτο σεσημείωκεν Ἀριστοφάνης, ἔτι κατὰ το α ιβες το εγκλημα τοιοῖτο, εστι τη υποθέσει. επὶ γὰρ της σκηνης δείκνυται τὰ ευδον πραττόμενα, ο δὲ ἔξω προiουσαν αυτην υποτίθεται. B. I.
I74. τι ποτ' ἔστι μαθεῖν '. τί ποτ ἐστὶ το συμβὰν ἡ ψυχη μου io μαθεῖν ερα και τί ἔβλαψε το σωμα της βασιλείας το ἴπο της νόσου ἀλλόχροον γενόμενον. A. M. 178. τί σ' εγω δράσω : τὸ ηθος ἀπειρηκυίας της θεραπείας, ae στεκοινη τον βίον βλασφημεῖν προάγεσθαι. διὸ και το γνωμικον ἐπεισάγεται, οπερ σύνηθες τοῖς δυστυχοῖσιν. A. B.M. I. εκκομίσασα δὲ is αυτην προ της σκηνης, καὶ πάλιν ψωσα αυτην ἀψομένην επὶ τηεξόδου, τὰ τοιαυτα λέγει. B. I. R. 6.I79. τοδε σοι φέγγος i. δεικτικον ἄμια καὶ αναφορικόν. ἰδου γὰρ, ωρα, φησὶν, ἄπερ εα πολλοῖ επεθύμεις ἰδεῖν' ηδη δε σοι καὶ τὰ στρωματα της κοίτης ἔξω των οἴκων ἐστὶ, καὶ, καθως ἐπεθυμεις, ἡ et oανάκλισις υπαίθριός σοι παρεσκεύασται. καὶ γὰρ επαιθα ἐλθεῖν πας
I. τε πνεῖ -J Simile scholion in A. δι' ἐμης γαστρὸς ωρμψε ποτε ἡ
την λοχ αν αρτεμιν ἐκάλουν, η ἀεί πιι
φορικῶς I. pergit λέγει. ηδη σοι τα
iis. παρισκευαστ J κατεσκεύαστα
134쪽
λόγος ἡν σοι, καὶ ου διέλιπες λέγουσα προελθεῖν εξω του οἴκου. οἶδα μέντοι τουτο, ora ταχέως σπιυσεις πάλιν εις τους οἴκους γενέσθαι, καὶ δίδωσί μοι τουτο ἐντεῖθεν στοχάζεσθαι το παλίμβολον σου και δυσάρεστον της νόσου.
5 183. τάχα δ' ες θαλάμους . ταχέως δε πάλιν εἰς τον θάλαμον ἰουέλθης. A. I 88. το μέν ἐστιν μMA: ἡγουν το νοσεῖν, βέλτιον δε το συντίμως κακοῖσθαι η κακουμένης ἀνέχεσθαι' το γὰρ νοσώῖν άπλούω ἐστι, τὸ δε θεραπευειν τινὰ διπλουν. eo ταυτF γάρ τις και τη λυπηlo ανιῶται διὰ τον κακούμενον, καὶ κάμνει περ ι αντον ἄτυχων και ἐνεπρον ἐν τε υπηρετεῖν. συνάπτει : TE Hυσοκομοῖσι συνάψετω καὶ συγγίνεται. A. B. H. I 5.
I92. ἀλλ' ἔτι του ζην: ό νους, ἰγω, φησὶ, προκρίνω μαλλον τα as καθ' 'Aίδου, και πας ἄνθρωπος εκρινεν ἄν ουτως, ει κἀκεῖνα ψων συνέκρινε τοῖς ἐνθάδε. νυνὶ δ' ἐπεὶ τόδε μὰν τω ἰδίω φωτὶ θέλγει την θέαν, ἐκεῖνο δε κεκαλυμμένον ταῖς μυθοποιίαις φοβερὸν εἶναι μυθευε- ται, τουτου χάριν δυσέρωτες μὲν αὐτοῖ υπάρχομεν, σφοδρως δὲ ἐρωντες τούτου, ἄπερ ἐστὶν ἄρα τουτο το λαμπρόν. τουτο δέ φησι, et o παρόσον διάφορος δόξα κρατεῖ παρὰ φιλοσόφοις περὶ της του ἡλίου
A. T. 6. I s. Proximis in A.M. praefix uiri δεῖν γὰρ ἐλθεῖν παν ἔπος. I. προελθεῖν A. M. ἐθέλειν προελ- θ.A B. I.
συντόμως-κακουμένου ἀνέχεσθαι.
I 5. εκρινεν - ἀτως M. προέκρινεν et, ceteri.
135쪽
δυνάμεως. οι μεν γὰρ ἐδάξασαν σωμα εἶναι την φωτιστικην αυτου δύναμιν, ἄν ἐστι καὶ Ἀριστοτέλης, δια τας γινομένας αντανακλάσεις των -τινων. τα γὰρ ἀσώματα ἀνεμποδίστως προῖόντα ἀνακλασθαιου πέφυκεν. ἔτι δε και εν κατεσκεπασμένοις οἴκοις μη εἰσδυνον Τοφως δεικνυει ἔτι οὐκ ἔστιν ἀσώματον. οἱ δε ἀσώματον αυτὶ φάσκου- 5τες εκ των χρονικων ἐλλάμψεων των γινομένων ἐξ ηλιου πιθανως
Aλλως. εκ του οδυνηρου βίου στοχάζεται βελτίονα εἶναι τα εν' Αιδου της γης, ώς και αὐτος εν Πολυχα: τις δ' οἶδεν εἰ το ζην μέν ἐστι κατθανεῖν, το κατθανεῖν δε ζην.V το ἔξης, ἀλλ' δ τι βέλ- io τιον κέκρυφεν ό σκότος υπὸ γην, καὶ βέλτιόν τι ἄλλο του ενταυθα εἶναι υπο γην σκότω κρυπτόμενον, καν δυσέρωτες φαινώμεθα καὶ σφοδρα φιλουντες τουτον τον βίον, δια το ἀπείρως ἔχειν του ἄλλου βίου καὶ μη εἰδέναι βελτίονα εἶναι τὰ υπο γην, μάτην τοῖς μυθοις πιστεύονrες φαινόμεθα τοῖς ποιουσιν αυτὰ φοβερά. B. I. R. 6. IS. III 93. σκότος ἀμπίσχων . ουκ ἔστι, φησὶ, τω βιουροι πόνων απαλλαγη, και ἔστι μεν ἄλλη τις γη, φησὶ, κρείττων της παρούσης καὶ ἀπονωτέρα, ἀλλα διοτι ἀδηλία τις κατέχει ταυτην και ἀγνοεῖται ημῖν, δια τουτο μανικῶς διακείμεθα περι την παρουσαν λην καὶ πάνυ ερωμεν ταυτης, ότι στίλβει και φανερά ἐστιν' ἀπειρίαν γὰρ ro ομεν ἄλλου βιότου καὶ ουκ ἀπόδειξιν των υπο γην, ἀλλα μυλις μορμολυττόμεθα, IIυριφλεγέθοντας καὶ Κωπι τους ἀκουοντες ἐν χιδον καὶ τοιαυτά τινα διὸ καὶ της υπὸ γην γης καταφρονουντες πάνυ ταυrης της υπὲρ γην ερωμεν. A. I9έ. δυσέρωτες : καὶ δυσάρεστοι ἔντες καὶ μανικοὶ περὶ τον 25 ἔρωτα φαινόμεθα. H. I 5.198. μυθοις δ' ἄλλως : ό δέ ἀντὶ του γάρ. τοῖς γὰρ μυθοις ἀπατώμεθα, καὶ ταῖς τουτων σκηνοποιίαις φοβεριζόμεθα, ἀναπλατ-
136쪽
τοντων τον Πυριφλεγεθοντα και Κωκυτον καὶ 'Aχεροντα, ποταμοῖς Ἀιοου, καὶ κύνα Κέρβερον και Xάρωνα πορθμέα, και τῶ φοβερῶ τωνονομάτων καταπληττίσουν ημῶς. I99. αδετέ μου . λάβεσθέ μου του σώματος. B. εφύλαξε τοs των νοσούντων ῆθος πάντη προς το του σώματος κηδεμονίαν καταγινόμενον μονονουχὶ αυτο ἡμῖν υποστήσας θ Φαίδραν προκομιζομέ-νο και τοῖς λόγοις και τοῖς σχημασιν. ο δε νους, ἐπιθεῖσαι τοῖς εαυτῶν ωμοις τους εμοῖς βραχίονας, και ταῖς χερσιν αντερειδόμεναι μου του αὐχενος, οντως με επαίρετε. κομματικαὶ δε αἱ διάνοιαι και o τῆ των πόνων ολιγωρία το σπουδαζόμενον συντόμως εξαιτούμεναι.
2ΟΙ. βαρύ μοι κεφαλῆς : βαρύ μοι τὸ κεφαλίδεσμον. A. βαρύ
μοί ἐστι τῆς κεφαλῆς το κεφαλοδέσμιον. B. M. την ερωτικὴν ἄκρως ἔφηνε πύρωσιν, ουδε τοὐ συνήθους ανεχομένη στολισματος. ἄφελε τοίνυν αυτο, και γύμνωσόν μου του πλάκαρον. A. B.M. I.
is ἔχειν : ίπάρχειν. m. 15.2O2. ωμοι : N. φευ φευ. A. 2o . μετάβαλλε δέμας : μὴ ἐπὶ χαλεπότητι και κακοῖς διάρριπτε το σωμά σου. ραον γαρ μῶλλον οἴσεις τὴν νόσον γενναια υσα. Aλλως. μὴ επὶ τα α σύμφορα διάρριπτέ σου το σῶμ. μῶλλον γὰρ
αο ευ οισεις την νοσον μετα γενναιοτητος.
a. πορθμέα Matth. καὶ κορθμέα B. I. s. πάντη ad 1. A. m. 6. -' --
R . καταγιν με os B. καταγινόμενος
H. 6. καταο.ν μένην I. In A. teris ni iniitio con penitio expressa. 6. ἱκοστησαςJ ἐπίστησε A , Din. M. ib. προκομιζομένη, A. M. Fl. 6. προσκομιζομένην B. I. 7. ἐxιθεῖσαιJ .Eιθ. Παι I. Io. ἐξαιτούμ. ναιθ εξαιρούμεναι B. I. II. βαρύ- κήφαλιδέσμιονJ In I.
βαρυ μέν s βαρύ μοι Fl. 6. IS.
II. πω τυχεῖν A. M. ἐπαναβί- βηκε λειπον o λόγος ψ σπερει συναυξόμενοήτρ πάθει καὶ λοιπον ἐσχηματισμένη τὰ
137쪽
απὸ κρηνῖδος πῶμα καθαρων νώτων απαντλησαίμην; ηβουλόμην, φησὶ, τυχέῖν ψυχρων νώτων, 'να την εν εμοὶ του ερωτος φλόγα σβέσω, ἀνέπαυσα εμαυτην υπὸ αιγείροις και λειμῶνι κομωντι τοῖς ῖθεσιν ἀνακλιθεῖσα. ταυτα δε ἔξωθεν εσχημάτισται προς το ὁθος
2 I3. ου μη παρ ἴPae: αντὶ του, ου μη φθέγξη ταπτα μεταυπληθους μανιώδεις λόγους ρίπτουσα. εδοξε γάρ αυτη τα ρηθέντα
ἀσχημονα εἶναι, καὶ οὐκ αντης αια. τι γαρ ην υ τος ψυχρουερῶσαν και κομωντος λειμῶνος αγλ ποθεῖν την βασιλείαν εχούσης, εἰ μητοι ελεγε, πως μοι γενοιτο του ερωτος σβεσαι το πυροῦ η τίς Io τοσαυτη τερψις ἀνθεων, ώς αναπαυσαι τον πόθον οῦ B.M. I. 2I4. μανίας εποχον ρίπτουσα λόγοv: υπὸ μανίας Οχούμενον, εμ- μανη, κατεχόμενον υπὸ μανίας. εδόκει γαρ αυτην ταῖς ἀληθείαις ερανῶν προεῖπεν. παρ' ἄχλω δε αντὶ του ἐπι του χορών. παρ' ἴχλω: τω ελθύντι εἰς επίσκεψιν. M. γηρύση: βοηση. 15H. I 5. ai y πέμπετε μ' εἰς ἔρος : επαναβεβηκεν ό λόγος επὶ το μανικώτερον ἄμα τω πάθει, ώς λοιπὸν σαφέστερον δηλοῖσθαι τον ερωτα. εἰς ἔρος γαρ βουλεται προπέμπεσθαι προς θέαν του ερωμένου, κυνηγετεῖν τε επιθυμεῖ προς συνομιλίαν του ποθουμένου. ενταυθα δε δεῖ τον et οὐποκρινόμενον κινησαι εαυτὸν και σχήματι και φωνη, καὶ εν του εἶμι πρὸς υλην' αναπηδῶν, ἔς αυτη πορευομένη. το δε εξης ουτως, πέμ-
τοῖ ερωτος αἰνίττεται. λέγει οἶν οτι
των τυχειν D. I. φησὶ om. M. I. πωμα M. πόμα A. 3. ἀιέπαισα A. ἀναπαύσασα B.M. I. ib. δὲ om. B. I. ib. ειλαυτην A. εαυτην B.M. I.
γένοιντο ssie) I. I 2. μανίαν πο μανίαςJ μανίαι δε
138쪽
πετε μ εἰς ἄρος προς θεῶν' μῶλλον δε δι' εμαυρος πάρειμι καὶ
κυνηγεσίων επι θυμω, ωστε κυσὶ μεν συρίσαι, επὶ θηρας δε ὁρμησαι, καὶ το - τιον ἀνατει νασα ρῖψαι, το δε σίδηρον αυτου ταῖς χερσὶ
5 οι μὲν ἀκοντίζοντες πην χεῖρα ἄνω προς την κεφαλην ἀνατώνουσι, το δε σίδηρον του ακοντίου προς τον κρίκον τοῖς δυσὶ δακτυλοις τοῖς μέσοις κατέχοντες . υτω ρίπτουσιν. αριστα δε τρ λεπτομερεῖ της φράσειους μιμειται το των ερώντων ηθος, οτε τινος ερωντες T V υπογράψουσιν, ωσπερ ζωγράφοι πη λεπτολογία, εκείνην την τέχνην καὶ Io τα αυτης οργανα, καὶ ωσπερ οι εις ἐπίδειξιν αυτης ἐρχόμενοι ἐρεθίζουσι τω λεπτομερεῖ της φράσεως τον ερῶντα. καθόλου δε τουτοὐπὶ των ερώντων συμβαίνει. B. I. Fl. 6. πέμπετε: τω χορωλέγει ταυτα του ἐλθόντι εἰς ἐπίσκεψιν αυτης. B. Fl. 6. i5.2II. στείβουσι'. πιριπατουσιν. A. τρέχουσι, πατοῖσιν, ἀνι-
i5χνευουσιν οι κύμς τα θηρία φονευοντες. Fl. II. 218. βαλιαῖς . ταῖς ταχεύαις, ταῖς καταστίκτοις, η ποικίλαις την δοράν. A. ταῖς ποικίλαις την δοράν, η ταχείαις, η καταστίκτοις. B. ταῖς ποικίλαις την δορὰν και καταστίκτοις, η ταχείαις, παρὰ τὸ βαίνειν αλις. Fl. 15. εγχριμπτόμεναι : πλησιάζουσαι, ao επι δωσαι. D. M. 2I9. προς θεῶν ἔραμαι'. αντὶ του Ψω, παθητικον αντὶ ενεργητικοῖ. καὶ οικείως τη μεσότητι ἐχρησατο. A. B. I. Δρως δε ερωτι- κον ηθος ἀπεμάξατο τῆ λεπτορορεῖ της ἐκφράσεως περιεργία εις ὐπόμνησιν γὰρ ερ μανοι των επιθυμουμένων, καὶ μονονοαὶ ζωγρα- α 5 φοῖντες αυτὰ τοῖς λόγοις, ετι μῶλλον την ἐπιθυμίαν ἐξεγείρουσι. B. I. H. 6. 2 2Ο. χαίταν : των θηρίων δηλονότι.
139쪽
2 2I. Θεσσαλον ορπακα : Θεσσαλων γαρ ευρεμα το δόρυ. λογχον δε βέλος αυτο το τιτρωσκον σβηριον, επερ ὀ κρίκος ἐμβεβλημένος ἐν τῶ ξυλω συν 'ται, δια το ἐπι τη λόγχη κεῖσθαι, o ἐστι τω ξυλου. οι γαρ ακοντίζοντες το σίδηριον του ακοντίου προς τον κρίκοι ευ δυσὶ δακτύλοις κατέχοντες ρίπτουσι; ρυτως 'Aλλως. 5επίλογχον εχουσ : ἰπει βέλος πα9 το βαλλόμενον, διέστειλεν ειπουσα ἐπίλογχον, ο ἰστι βέλος εχουσα εν τη χειρι την λόγχηνεχον, ἴνα σημά To ακόντιον. 223. κηραινεις ζ μ ιμνας, φροντίζεις, εν τω κέαρι εχεις, η ἐπι
βλάβη ἔχεις. κηρ γαρ η θανατηφόρος μοιρα. Α.B. H. I s. -- Ο
ραίνεις. m. a. 224. τι κυνηγεσίων και σοι μελέτης r αντὶ του ἐπιμελείας. τουτέστι, τί σοι περὶ κυνηγίας μέλεις τι, φησιν, ω τέκνον, και σοι, καθάπερ τοῖς ανδράσι, μελεταται τα κυνηγέσια, τί δε και το τυχεῖν κρηναίων εν ερωτι μεγάλη τίθεσα; ει μὲν γαρ α θως ἐπιθυμεῖς, 35 πάρεστιν ἐπι των οἴκων δροσωδης και ψυχρα ἀνάκλισις πέτρας, ιθεν σοι ποτον αν γένοιτο και τον πόθον ἐκπληρωσαις. ει δ' ου βουλει, τί και Tουτο εν ερωτος τάξει λέγεις:226. πυργοις συνεχης : αφθονος τοῖς Ιασι. ο δε νους, εἴπερο ς υδατος ἰπιθυμεῖς, πάρεστιν ἐπι των οἴκων δροσωδης και Μηλη ao πέτρα, κλιτυς, o ἐστιν ανακεκλιμένη και υλλη πέτρα, συνεχες ιδωρ σταζουσα. 228. δεσποι, άλίας : Λίμνη γυμνασιον εν Τροιζηνι, ως και εν
140쪽
τοῖς ἐξης φησι τον ἀμφι Λίμνης τροχόν. V ό δε νους, ω δέσποινα
της ισοπεδου Λίμνης, καὶ των εν αυτῆ γυμνασίων των Απποκρότων. επευχεται δε λοιπὸν τη οικεία θεω των κυνηγεσίων, ωστε τοῖς τουερωμένου επιτηδευμασι χρήσασθαι προς το αυτω συναναστρέφεσθαι 5 και συνδιαιτῆσθαι. της δε θαλάσσης και της γης φησιν αυτην δε-
σπίζειν, ώς και Ἐσίοδος μοιραν εχει γαίης τε και ἀτρυγέτοιο θαλάσσης. η ἐπεὶ λιμνῶτις ἡ 'Αρτεμις τιμῶται.
2 29. ἱπποκρότων '. των υπὸ των ,πων κροτουμένων, των ,ποδρόμων. γυμνασίων δὲ εἶπε των τύπων. B. T. I 5. IO 23 I. πωλους Κνέτας'. ταυτα ἀνακεχρόνισται ' ουδέπω γὰρ 'Ε
ληνες Ἐνέταις ἐχρῶντο ,ποις. οι γὰρ Ἐνέται Παφλαγονίαν πρ τερον οἰκοῖντες υστερον επὶ τον Ἀδρίαν διέβησαν. Λέων δε πρωτος Λακεδαιμόνιος πε ὀλυμπιάδι ἐνίκησεν Κνέταις ἴπποις, ώς Π ολέμων ἱστορεῖ, καὶ επέγραψε τη εικόνι Λέων Λακεδαιμόνιος ἴπποισι νικῶν ,s Ἐνέταις 'Aντικλείδα πατηρ.Vδαμαλιζομένα : δαμάζουσα, ἡνιαρουσα. H. M. 'Ενέτη δε πόλις Π αφλαγονίας. B. 232. τί τόδ' αυ : τί τουτο, φησὶ, τὸ ρημα μωραίνουσα πάλιν εἶπας ς B. H. I 5. zo 233. -- ρον ορος-. ἀρτίως μὲν ε ες ἔρωτα εἰς ἔρος ἀπελθεῖν, καὶ ἐπὶ θηρας πόθον ἶρμας καὶ κυνηγεσίων, πάλιν δε νῖν ἐν