장음표시 사용
161쪽
νομίζεται καλὴ, πολλω μῶλλον τοῖς κακοῖς. A. B.M. I. ἐσθλοῖς τοῖς εὐγενέσι και λαμπροῖς, κακοῖς δε τοῖς ευτελέσι. B. 4IZ. κάρτα et ισχυρά. B. κακοῖς'. ἀγενέσιν. B. ψI3. μισῶ δε και τὰς σώφρονας : μισω δε και τὰς λόγου μ ν την σωφροσύνην μετιούσας, εργω δε τα κακὰ πραττούσας. A. B. S*I5. αὶ π ως ποτ : πῶς ουχὶ και αυτων των αναισθητων τον παρὰ φύσιν ελεγχον δεδοίκασι ς αῖτινες ἄρα πως τολμωσιν όρῶν τοῖς ἄνδρας ἰ μονονουχι και αυτων των αναισθητων παρὰ φύσιν ἔχειν δεδοικυίας την νύκτα θεος γὰρ ουσα θεοῖς ἀνάκειται. 4I 8. τέρεμναζ τα στέγη των οἴκων. M. στέγη, τείχη. B. IO4 I9. τοῖτ το σωφρονεῖν. B. 424. δουλοῖ: ταπεινοῖ, ἀπαρρησίαστον ποιεῖ. H. τα κακὰ της
μητρός. B. 426. μόνον δε τοῖτο : ἀλλ' ο βίος ηδεται τοῖς πονηροῖς. ώς Mε- νανδρος πράττει δ' ο κάλα ἄριστα πάντων, δεύτερος συκοφάντης, ό 3 5
κακοηθης τρίτος λέγεται. ' παλαμι ουν τω βίω και άμιλλαται, οστις βούλοιτο δικαιοπραγεῖν, τω διαφωνεῖν προς την κοινην πολιτείαν. ηἐπείδη οι φαῖλοι, οταν περὶ δικαιοπραγούς τινος ἀκούωσι, ζητουσι παντὶ τρόπω υποσκελίσαι αυτόν. παλαίει ουν τοῖς φαύλοις ό αγαθός. 'Aψως. μόνον τοῖτο νικα, φησὶ, τον βίον, και οὐ καλύπτεται Iota' αυτοῖ, ἀλλα καὶ μετὰ θάνατον λάμπει το της σωφροσύνης. τους
γὰρ ἀκολάστους ἐλέγχει καὶ δειγματίζει ό πάγος, ῶς και παρθένον κάτοπτρον, ἔστε δεῖ με μη τοῖ παρόντος μόνον ἀντιποιησασθαι, αλλὰ
162쪽
καὶ τοῖ μετ' αυτόν. 'Aλλως. μόνον δε τοῖτό φασι συγκαταστρέφειν καὶ συναπόλλυσθαι τω βίρ, το κεκτησθαι διάνοιαν ἀγαώην, ως ει ελεγεν ἔτι αθάνατόν τέ ἐστι και εις ολον τον βίον μνημονεύεται. δεῖ με ουν μη του παρόντος, ἀλλα και του μέλλοντος προνοητασθαι,5 εἰδυῖαν ἔτι ἔσπερ τους ἀγαθοὸς ἐπιβεβαιοῖ, οἶτω και τους πονηρους ελέγχει ό χγόνος. κατόπτρρ δε παρείκασε τα εν τω προῖόντι πονFφαινόμενα τεκμηρια των πρὶν ἀμαρτηθέντων, καθο παρελθόντων τωνεργων αυτων, ἔσπερ εν κατόπτρρ τεκμηρια και σκιὰς των παλαιωναυτων όρῶμεν αμ αρτημάτων. A. H. I. άμψασθαι'. υπερνικῶν. A. io ἀγωνίζεσθαι. B. μη νικῶσθαι ἴπο του πόνου. B. εξισοῖσθαι.
427. γνώμην δικαίαν : θαυμασίως ἄγαν ἀπολύτως εχ σατο. Ap παρ': ου διαστολην ἐπιδεχομένου πλουσίου καὶ πένητος, ηευγενους καὶ ε υτελους, ἀλλα καθολaκωτέρου ὐπαρχοντος επὶ πάντων. is 428. κακοῖς δε θνητων : τινες οἶτως το ἐξης, τοῖς κακοῖς των θνητων ελέγχει ό πόνος, ἄταν τύχη προθεὶς το κάτοπτρον ώς παρθένε νέα, τουτεστιν Παν τύχη ελέγχων και φανεροποιῶν αυτούς.
ἐξέφην : ό πόνος εις ψως εζηξεν. B. ὁ ἐστιν ἐν τω ζην ἴπο του πόνου φανεροῖται. B. ao 43 I . απανταχοὐ ζ καὶ εἰς τοῖς εὐγενεῖς και τοὐς ἀγεννεῖς. B. 432. καρπίζεται : καρπον φέρει. B. 433. συμφορά : το σύμβαμα. B. δέσποιν, εμοί τοι συμψορά ἐμοὶ, φησὶν, ἀρτίως ἡ σηἀγγελθεῖσα δεινον φόβον ἐνέβαλεν. Αλλως. καλως ἐμιμησατο των
163쪽
γραῶν τὸ παλίμβολον' υπερφοβοῖνται γὰρ καὶ θρασύνοντοι ταῖς συμψοραῖς. A. B. I. παρέσχε: ἐνέβαλλεν εμέ. B. 435. νῖν δ' ἐννοουμαι φαυλος οἶσα αντι του μωρα ουσα. νυνδε δευτερον εἰ καὶ ευτελης τις εἰμι, ἐνεθυμηθην, καὶ καλως sαρ, ἔτι θἀνθρώποις αἱ δεύτεραι των αλλων των πρώτων ε ισι χρησιμώτεραι. A. νυν δ' ἐννοουμαι : εἰ και ευτελης, φησὶ, τυγχάνω την γνώμην, καιουκ απ' ἐμαυτης οφείλουσα στοχάζεσθαι, ο ς ευον δει παρὰπῶσιν ἀνθρωποις ἀκριβέστεραί εἰσιν αἱ ἐπισκέψεις καὶ αἱ δε i τεραι γνῶμαι. IO437. γὰρ περισσόν: παράλογον, παράδοξον. Λ. B. οὐδεν, φησὶν, ἔπαθες περισσον ῶν πάσχουσι πάντες. τουτο δε προς παραμυθίαν, ώς μη νοσούσης αυτης εξ ἰδιας φυσεως τον ερωτα. μη ουν,
φησὶ, διεργάση σαυτην, αλλὰ συγγίνωσκε τρ πάθει βιαζομενη παρὰ
του κρείσσονος, ἄλλως τε καὶ των πολλων εκ φύσεως αυτο νο-I5σούντων.
438. οργαί: αγανακτησεις. M. ἀπέσκηψαν: ἐπηλθον. B. 39. θαῖμα : παράξενον. B.
44I . ου ταρα γ ου δεῖ τοῖς ἐρῶσι : τουτο εκ του καθολικωτερου, ἄντως ου λυσιτελεῖ, οὐ χρη, οὐ συμψέρει, φησὶ, τοῖς των πλη- 2Oσίον ερωσι, και ἴσοι μέλλουσιν ἐρῶν, εἰ χρεὼν αὐτοῖς ἐστι του θανεῖν.Λ.B. I. λείπει τὸ ἐρῶν. ο δε λόγος, ουτε τοῖς νυν ἐρῶσιν ου τε τοῖς μέλλουσιν ἐρῶν λυσιτελεῖ το ψῶν, εἴπερ ἀντι των ερωμένων ἀπολαύουσι θανάτου, ουκ ἐπ' ἀνύσει του ἔρωτος, ἀλλ' ἐπὶ θανάτω ἐρῶντες. ἐκ τοῖ καθολικοῖ δε πάθους τὸ ἴδιον δυσχερὲς θεραπευεται καὶ τω asάπλουστέρου ὀνόματι του ἔρωτος καλυπτει το αισχράν. A.
I. παλίμβολονJ παλίμβουλον A. il . υπερφοβοῖνται A. ἱποφοβοῖνται B. I. 4. ἐννοουμο J εὐνοοῖμαι A. 5. και καλως γὰρJ Vecta a 3 hoc loco alienu.
7. ἐννοοῖμα Q Hic vioque libri εὐ-
il . εἰ καὶJ ει και τις A. ib. φησὶ om. A. ib. καὶ Om. A.I., habent B. H. 6. IS. 9. ἐπισκέψεις καὶ αἱ om. A. a. φησὶν Om. A. da. πάσχουσιJ πάσχομεν A. ib. δὲ oni. A. 13. ώς μη νοσούσης A. ος μισούσης
164쪽
442. θανεῖν αυτούς'. εὰν προς θάνατον ἀψορωσι. M.
-3. Ki ρις γὰρ ου φορητός : ἐπεξηγεῖται πως δεῖ φέρειν πολλὴν ρεύσασαν την θεον υπείκοντα μαλλον ουδε γὰρ ἀνθοπλιζόμενον. οἶδε γὰρ ἄρα -οωροῖσιν 'υπείκειν ἡ θεός. Aλλως. οὐκ εστι 5 δυνατον βαστάσαι την Κύπριν μεγάλως ἐπερχομένην, ἀλλα χρηίπείκειν μαλλον τη Ἀφροδίτη η αντι μάχεσθαι αυτν. A. B. I. πολλὴ ρυῆ . ἐπιγένηται ρεύσει. M. επενεχθη. B. 444. ἡσυχη μετέρχεται Ου γὰρ θανάτω κολάζειν τὰς επιθυμίας εἰκός. B. io ψ46. δοκεῖς καθύβρισεν . οσρ γὰρ ἀρνεῖταί τις της θεουτην δυναμιν, τοσουτρ μαλλον εις αυτον ἐπιδείκνυται την ανδραγαθίαν. και στοχάζου μοι της τιμωρίας την υπερβολήν ' κρείσσων γάρ εστ ιτης του λόγου διηγήσεως. τουτο γὰρ δηλοῖ το πως δοκεῖς. 7. φοιτ' δ αν αιθερα . εντευθεν ἄρχεται το τῆς Ἀφροδίτης is αὐξάνειν μέγεθος. ἐν θαλάσση δε αυτ ν φησιν ἡτοι ἐπει οτι ἀφριγενής εστιν, ἡ ἐπει και τὰ ἐν θαλάσση αφροδισιάζει. και ἔοικεν ἐκ του παραδίξου σεσημειωκέναι το ὁμολογούμενον, φημὶ δε το ἐπὶ γης
εἶναι την θεόν. 9. ερον . Aιολικως. B. ao 45 I . γραφάς . ιστορίας, ποιήματα. B. 452. εν μούσαις : εν τοῖς λόγοις των γραφων. M. ἐν ἀναγνω- σεσι. B. αντὶ τοὐ μέμνηνται. B.
455. ἡ καλλιφεγγής : Κέφαλος εὶς ἐστι των ἐξ Ἐιδυμάωυος ἔκγονος. γαμεῖ δε Πρόκριν την 'Aθηναίαν. ἔτι δε Κέφαλον ἡ Μωή
24. ἔγγονος nssilit A. quod recie pi
165쪽
ηρπασε διὰ κάλλος και Ομηρος εἴρηκεν. ην δε ό Κέφαλος Δηῖονέως
456. ἔρωτος ουνεκα: ταῖτα δυσωπητικῶς λέγει. ηδη μεν γὰρ ἐκ του μείζονος προκατεσκεύασεν, ειπουσα και θεους ἐρῶν. λοιπον δεκαι το δύσφορον και το μωρὸν αυτης ἐλέγχει. 5457. ναίουσι κοὐ φεύγουσι'. οὐκ ἀφίστανται προς τους οικείους, καὶ παραγίνονται, ἀλλα συν τοῖς θεοῖς διατρίβουσιγ' η ἐπι τῶν ἐρώντων θεῶν, και ου φεύγουσι την δίαιταν την μετὰ τῶν αλλων θεῶν, αἰδούμενοι ἴτι ἐρῶσι. κοινὸν γὰρ κατὰ πάντων συμβαίνει τοτου ἔρωτος πάθος. A. B. I. εκπώδων'. πορρωτάτω. M. Io459. iam ae επι ρητοῖς '. επὶ συνθηκαις ἐχρην τον πατερα σου γεννησαί σε, επὶ ψισμένοις, η επ' αλλοις δεσπόταις θεοῖς, ει μη στεργεις τούσδε τους νόμους της Ἀφροδίτης, φησὶ, καὶ του ερωτος. A. B. l. επὶ συνθηκαις. B. ομολογίαις. M.
46 I. ει μη τούσδε γε στερξεις νόμους . ει μη ἔμελλες καὶ αυτη is κατὰ το λοιπον ἄπαντας ανθρώπους ὐποκεῖσθαι καὶ βουλεύειν τοῖς θεοῖς πῶσιν επ' ἴσης δηλαδη πῶσιν ἀνθρώποις, ἐχρην τον γεννῶντά σε πατέρα επὶ ψισμένοις τισί σε παραγαγεῖν καὶ μη κατὰ τὸ κοινὸν
των ανθρώπων, οἷον ουτω σε γεννησαι ἔστε ωρισθω σε τοῖσδε μενίποκειμέ ν θεοῖς η καὶ πάθεσιν ἀνθρωπίνοις, τοῖσδε δε m. A. aci 462. πόσους δοκεῖς δη: 7ως του ευ φρονεῖν, καὶ οὐχ υπ' ἀγνοιας ἀνεξικακοῖντας. Σα μη τουτο ἀντιθνς. 463. νοσουνε ψῶντας : μη δοκεῖν ὁρῶν τὰ πταίσματα, τη κοινη δυναστεία καὶ τη του ερωτος συγγινώσκοντας. A. B. l. κακῶς εχοντα. B.
464. πόσους δε παισὶ πατέρας'. πόσους δε οἴει πατέρας τοῖς 25παισιν ἡμαρτηκόσι δἰ ἔρωτα συμβαστάζειν αὐτοῖς την παρὰ της 'Aφροδίτης νόσον, καὶ τοσουτον ἀπέχειν του μέμφεσθαι ἔστε καὶ
166쪽
συγκάμνειν εις τοῖς ερωτας αὐτοῖς. το γαρ ελέγχειν τα τοιαυτα
οὐδέν ἐστι, ἄλλο ἀλλ' ἡ συμφοραν ὀνειδίζειν.
465. κομίζειν καλυπτειν. B. 466. λανθάνειν : λει πει το ἔστε. H. κρύπτειν. B. 5 467. εκπονειν τοι χρην'. ουκ εξακριβάζεσθαι, οὐδε καταπο- νεισθαι δει πάνυ τους ανθρωπους, ἀντέχοντας προς τον ερωτα. A. H. I. Aλλως. ενταῖθα το ε ονειν λίαν τον βίον τοιοῖτόν εστιν, ως ου χρὴ τον ανθρωπον βιάζειν εαυτον ἔστε υπερανέχειν την τε ἀναγκάζουσαν φύσιν και τα συμπίπτοντα. A. το γαρ ἐκπονειν τοιαύτην εχει πον
Io σημασίαν, το λίαν σπεύδειν κερδαίνειν. δεῖ γαρ ποτὲ μεν εκτει νειν πόνοις το σωμα, ποτὲ δὲ ἀνιέναι. το δε εκπονων ητοι ἀει ἐθέλειν πονειν ου τοῖς ἀνθρωποις. A. οὐδὲ στέγην γαρ, ἴφ' hς οι δόμοι κατηρεφεις γίνονται, καλως ἀκριβώσειαν, οι τέκτονες δηλονότι, και το μέτρον του διαστηματος των δόμων φυλαξειαν, ώς μητε εκεί-I5 νην πολυ ἀπέχειν μητε την αὐλην πλησια v. ειτα προς μἐν ξύλων συνθέσεις και κανονας εὐσυνθέτους Ουκ εφίκετο της ἀκριβείας η τέχνη' συ δε τηλικαύτην συμφοραν ἀπταίστως βούλει παραδραμειν. 468. κατηρεφεῖς : εσκεπασμένοι. B. δόμοι: δοκοί. B. ao 469. ακριβωσειαν : οἱ εργαζόμενοι. B. εἰς δε την τύχην '. εις δε πέλαγος αδηλον της τύχης ἐκκολυμβῆσαι. οἰκειότατα δε τη λέξει κέχρηται ώς επὶ πελάγους καὶ χειμωνος. ακολούθως δε καὶ τωπε σοῖσα προς την συμφοραν ἐπησατο. A. B. I. εν γαρ τοῖς σοφοῖς των ανθρωπων τοῖτο υπάρχει, το λανθάνειν εαυτὸν, καὶ προσποιεῖσθαι as τῶν πλησίων τα μη καλὰ αμαρτήματα. B. I. . το γαρὶ το μῆν γαρ A.
u3. οὐδοῦ A. ου B. I. 9. O. Ante τὸ γαρ trium et post το λίαν sex septeInve lit rariIDI SPR-ti uiri in A. I a. I ost πονεῖν in A. Obscuruat legitur υ voc uluin si inite literis
167쪽
47I . αλλ' εἰ τὰ πλε : ἀλλ' εὰν εχχς περισσότερα καλακαὶ οMγωτερα κακὰ ἄνθρωπος ουσα, καλῶς πράξειας αν. A. ἀλλ' εὰγ πλείονα εχ ης πλείονα καλὰ, βραχύτερα δε κακὰ, καλῶς πράξειας ἄν. B. I.
473. ἀλλ', ω φίλη παῖ, λῆγε : τῶν ὐπερ φύσιν φθεγγομένων θ
φρενῶν και επ' ερωτι θάνατον μηχανωμένων. το γὰρ ἀρχόμενόν τινα δυσφορεῖν οὐδὸν ετερόν εστιν ἡ κρείσσονα εαυτον νοεῖν του κρατουντος, και την δεσποτείαν ἄδικον εἶναι, και λέγειν κρείσσω δαιμονων.
τους νόμους. B. 475. ταδ' εστι κρείσσω: ἡ καθὸ μη βουλεται υποκεῖσθαι τη'Aφροδίτη, η επει και οι θεοι πολλάκις ερῶσιν, ως καὶ η γραῖς ε . διὰ τούτου δε θεραπεύει την υποψίαν της αισχρότητος, εἰς θειοτερανανάγκην το ακούσιον της γνωμης ἀναφερουσα. is δαιμόνων : ποῖον τοῖτο. B. 47 6. τόλμα : εκπληρῶσαι τον ερωτα. B. ἴπίμενε, καρτερει, σκόπει. B. 477. νοσοῖσα δ' ευ πως : καλῶς σαυτην διάθες, καὶ γε ναίως φέρε αυτην, οῖον μη ἡττῶ τη νόσω, ἀλλα γενναία . A. B. I. a Ἀλλως. καλῶς πως διατίθει την νόσον, καὶ ὐπόταττε σαυτὴν, οῖον μὴ ἡττῶ τῆς νόσου, ἀλλα γενναίως φερε και επι περας ἄγε αυτην. Λ. B. H. 6. 15. καταστρέφου: κατατιθεναι. B. 478. ἐπωδαί: φαρμακεῖαι, θελκτήριοι δε θελκτικοί. B. επίσματα. M. as
8o. ἡ τἄρα γ' οψε : βραδεως ἄν οἱ ἄνδρες νοηθεῖεν παρά τινος,
και η γειν κρείσσω δωμνων. I a. Laetiarna τάδ' ἐστι κρείσσω
ad sui et A. Scholio prraecedenti haec aluncta in I. Novum scitolion incipit in B.
168쪽
ει μη ἡμεῖς αἱ γυναικες μηχανὰς ευρ σομεν. ει γὰρ αἱ γυναικες ἀπορησομεν πανουργιων, πόσω μαλλον οὐκ εις εσχατον - ανίας περιπεσοῖνται οι ἄνδρες. ἔσπερ γὰρ το νουν εχειν δέδοται τοῖς ανδρασιν, ουτως το πανουργεῖν και μηχανὰς εζευρίσκειν ταῖς γυναιξί.
5 482. Φαίδρα, λέγει : προς μεν την παρουσαν, φησι, συμψοραντου ερωτος Πησιμωτερά σου λέγει ἡ τροφος , συ μεν εκβάλλεις σαυτην γης, ἡ δε το ζην σοι προξενει. σε δε, φησιν, ὀ ς επαιγωτης σωφροσύνης. συγκριτικῶς δὲ εἶπε το δυστυχέστερος, ῶς αν ἀμφοτέρων των λόγων το δυστυχες κεκτημένων, του μεν δια την αἰ- ι o σχύνην, του δε δια τον θάνατον. εμφαντικώτερον δε και ἀλγίονα
τοῖς ἀκούουσιν, ἀλλα θάνατον. 483. αἰ- : την μεν ωγεῖ δια το Πησιμον και πιθανον της γνωμης, την δε θαυμάζει δια το βεβαιον της σωφροσύνης. B. is 484 . ο δ' αινος ουτος : ἴσθι μέντοι τοῖτο, ἴτι ό επαινος της σωφροσύνης ὁ παρ' εμοῖ λεγόμενος, εἰ και καλλιων εστὶ των ταύτης λόγων, ἀλλ' ουν γε δυστυχέστερος αυτων, καθὸ θάνατόν σοι προξενεῖ διὰ τοῖτο εικότως εἴη σοι λυπηρος ακούειν, εις ἀπώλειάν σε προτρεπόμενος ἀλγίονα δε εφη τον επαινον, ώς ἄν μηδε επαίνου, φησὶν, χο ειληχότα. οι γὰρ επαινοι ηδουσι τοῖς επαινουμενους. 486. τοὐτ' εσθ' ο θυητων ζ μάλιστα τὰς πολιτείας τοῖτο ἀπόλλυσι, το τα κεχαρισμένα τω δημω λέγειν προς την ιδίαν σύστασιν. ἄταν γὰρ ἀμαρτάνοντί τινι μη προς σωτηρίαν, αλλα προς αύξησιντης αμαρτίας συμβουλεύη τις, ουτος δια των ἡδέων λόγων ἀπόλλυσι a s τον ἀμαρτάνοντα. οι ἡδεῖς γὰρ λόγοι και πλανητικοὶ ἀπολλύουσι τὰς καλως οικουμένας πόλεις καὶ τοῖς δόμους.
169쪽
437. οι καλοι λίαν λόγοι : οι προς ἡδονην λεγομενοι. διαβάλλει δε την φυσιν των ηδέων ως ἄπι της ακοης το χρησιμον ἐχοντων. ου
γὰρ τα προς ἡδονην δεῖ λέγειν, ἀλλα τα προς δόξαν. B.
488. τι'. κατά τι. B. τερπνά: τα πράγματα. B. 49O. τι σεμνομυθεῖς : ἀλαζονευεις. M. ἀντι του τι φαίνη 5 σωφρων. B. 49Ι. διιστέον ζ διαγνωστέον, πειρατέον. ο δὲ νους, ἀλλα πειρατέον της γνωμης του Ἱππολυτου, ποιος εστ αι προς τα λεγομενα. 92. τον εὐθύνο εκ γὰρ της συντομου ομιλίας ολέσειε το της φυσεως αιφνΓδιον νόσημο, καὶ ουκ ἄν εκ του ποικίλου της επαγγε- ιολίας, ως ἐθάδας της νόσου, μισήσειεν. A. B.I. τον ἀληθη, τον συντομαν, τον άπλουν. B. 497.- φθονον τοδε : ου νεροσητον οὐδε ρομπτοv το σωσαι
τον βίον δια της εκπληρωσεως του ἔρωτος, εἴ γε δευτερα πάντα της σωτηρίας ἡγουμεθα. B. I 5499. και μεθήσεις αυθις ἀπειρηκυῖα τοῖς σοφίσμασι της γραος παρακαλεῖ μηκέτι περὶ τοιούτων γυμνάζειν, μηδὲ λέγειν ἔτι καλως καὶ μετρίως υπύργασται αυτην ό ερως, ου παράλογος, ουδὲ ἄξιος θανάτου.
5oo. αἴσπ , ἀλλ' ἀμείνω : παρὰ μὲν ἐτέρω τινὶ μη ἐρωντι αισχρὰ ao
νομισθείη, παρὰ σοὶ δε βελτίω εἰσὶ των παρὰ σου καλως λεγομένων, καθὸ τα μὲν θάνατον, τα δε σωτηρίαν σοι περιποιεῖ. προς πλείονα δεπειθω To μὲν εργον, το δε ἄνομα εκάλεσεν, ώς τουτου μεν τη ἀληθεία
σωτηρίαν ἔχοντος, του δε τὸ ἐπάγγελμα ἐν φήμη καὶ αμφιβολία τοῖς
εξωθεν. 'Aλλώς. τα δοκοῖντά σοι αισχρὰ εἶναι των καλων λόγων 25 κρείσσονα εστίν' ἡ αισπὶ μῆν τα λεχθέντα τω προστυχόντι, σοὶ μέντοι νοσου τον ερωτα βελτίονα. 5OI. τουργον ζ το της σωτηρίας, τουνομα δε τὸ της σωφροσυνης. B. 5O2. γαυρουμένη : σεμνυνομένη. B. ἀλαζονευομένη. M.
5o3. ευ λέγεις γάρ : καλως μὲν γὰρ λέγεις καὶ πιθανως, αισυὶ 3o
170쪽
δε ἐστι τη φύσει τα λεπόμενα, και μη γε προς θεων πέρα προβῆς τιτων λογων τούτων, μηδὲ σοφιζομένη λέγε ἔτι καλον υπει ργασμαι και-οθάλπομαι την ψυχην, και καρτερω τω ἔρωτι, και οὐδὲν ἡ μας εβλαψεν ἄξιον θανάτου. 5 5 O . υπείργασμαι : υποθάλπομαι και καρτερω. B.
5o5. αισπὰ δ' ην λέγης : λαν δε τα αι rapa πιθανως λέγης καλὰ τη δεινότητι, διαφθαρησομαι ἐγω, και ἐμπέσω εις ο φεύγω,
τουτέστι την ομιλίαν και συνουσίαν τοῖ ἐρωμένου. δίδοικε γὰρ ἡ Φαίδρα μη λαθοῖσα άλω τη πιθανότητι. to 5O7. εἴ τοι δοκεῖ σοι μη δυνηθεῖσα τοῖς σοφισμοῖς περιγενέσθαι, δευτέραν εἰσηγεῖται γνωμην η παῖς, καὶ ὐπισχνεῖται ἀγrιτρωσειν κἀκεῖνον φαρμάκοις τισὶν, ἴπως αν θαρσαλεωτερον αὐτω τον ἔρωτα μηνύσωσιν, ώς πάντως πει σουσαι. εἰ τοίνυν, φησὶ, δοκεῖ σοι το μησυνελθεῖν τω ἐρωμένω, εδει σε μηδε την αρχην άμαρτάνειν ερασθεῖσαν, και εἰ το σωφρονεῖν σοι δεδοκται, ε δει μηδ' ἔλως άλωναι τω ἔρωτι. καν γοῖν, φησὶ, δευτέραν χάριν μοι δος, δευτέρω τρόπου πεισθεῖσα τω των φαρμάκων. ἔστι δε μοι, φησὶν, ἐν τη οικία φάρμακα ἐρωτικὰ, α δύναταί σου παῖσαι την νόσον καὶ τελέσαι τον ἔρωτα, ἀντιτρωσαντα δηλονότι τον ερωμενον. ει δε πάλιν συ ἀπειθησασα οὐκ ao εάσεις με τοῖτο ποίησαι, βλάβη σοι γενησεται. 'Aλλως. τινες οἴτως' εἰ δοκεῖ σοι σωφρονεῖν, ωφειλες μηδέν μοι λέγειν ' ει δέδοκταί σοι το μη πεισθηναι, καν δευτέραν καὶ ησσονά μοι χάριν δός. πάν-
ηττηθείης.as αρτι μοι : αρτι υπεμνησθην ότι ἔχω φάρμακα. B.
ib. γενησεταίJ το γινόμενον A. 21. εI δοκεῖ - ηττηθ4-ήJ Haec etiam in M., sed sic scripta, ει δοκεῖ
ηδε την αρχην ἁμαρτάνειν ερασθεῖσα, ομως καν ταυτην ησσονά μοι χάριν δός. πινεις Οἴτας eti σοι μ. .. πειθεσθαι εις. .. ἐπην. . . adi. . . reliquis obliteratis. 23. κὐαεινου-ηττηθ ης Oui. A. in spatio vacuo.