장음표시 사용
151쪽
γὰρ ἐκ τούτων των ἐσθλων, δηλαδη της εγκρατείας, εις αισχρά ροτα- λαμβάνειν, Ο ἐστι φονευειν εμαν v. εαν μεντοι ὴ λέγουσα ἡ γραυς, χρηστά μου ἀναγκαζουσης σε λέγειν κρυπτεις με, ἀναλόγως επιφέρει οτι εκ γὰρ των αγαθων τουτων ἄν λέγεις, ο ἐστι του φανερωσαιτο πάθος, ἐγω εἰς αἰσχρὰν ἐμπεσουμαι φημην, η καὶ πορνεύειν ἀγαγ- 5κασθησομαι. γράφεται δε και Ρ εκ των γὰρ αισχρων ἐσθλά, ο ἐστι πειρωμαι μεν ἀπο πορνείας ἐξελθεῖν, εἰς σωφροσυνην δε πηδησαι, διοεν σιωπη βουλομαι ἀποθανεῖν. καὶ ἔστιν αυτη ἡ γραφη άρμοζομένη
τω ἐξης' εἰ γὰρ κρυφα, φησὶν, ἐξ αἰσχρων ἐσθλὰ μηχανησασθαι
βου/.ευ , πόσω μἄλλον θαυμασθηση αυτην διεξελθουσα σαφως την Io βου/.ην. καθόλου -ρ ἡ σαφης ἐπίδειξίς ἐστιν ισχυροτερα. διο καιαπορησασα ἀντειπε ιν φησιν, ἄπελθε προς θεων δεξιῶς τ' ἐμης μέθες.
ως γε μην ἡ προτέρα γραφη βελτίων. 332. τιμιωτέρα - σεβασμιωτέρα ἐμοὶ φανη τα ἀπόρρητά
μοι θαρρουσα, η σοφωτέρα, ῶς φίλοις θαρρουσα την συμψοράν, και I5μη κρυπτω πάθει πολιορκουμένη. κατὰ γὰρ XIένανδρον το τοῖς φίλοις λέγειν τα αναγκαῖα σοφων ἀνδρων ἐστιν, ἐν οἷς φησι λανθάνει τὰ πράγματα τους λέγειν η γ οκνουντας τὰς αληθείας ἀεὶ τοῖς αναγκαίοι ς' καὶ τὰ ἐξης. Λ. B. I.
I. μεταλαμβάνειν A. M. FI. 6. μεταβαίνειν B. I. a. ἐμαυτηνJ ἐαυνεν A.
ib. ἐκ τῶν γὰρ αισχρῶνJ αλλως ἐκ γὰρ των ἐσθλῶν A. In M. scitolion hoc γράφεται ρανη βελτίωνὶ deest. ib. ἐσθλά iuta isti. 7. μεν A. γὰρ B. I. ib. ἐξήλθεῖν A. ἐκφυγεῖν B. I. 9. γ ρ κρύφα A. δε κρυφα B.Ι. ib. εσθλα Euldidit Matth. O. θαυμασθήσ3J θαυμάσ3 A. ib. διεξελθοῖσα B. H. 6. διελθοῖσα
didi ex A. I 6. κατὰ γὰρ MAα, ο, J καὶ γαρμο ανδρος A. I 7. σοφων ἐστιν hic A., post Mενα, o B. I. Menandri verba ex tetrametris trochaicis stannia sunt.
152쪽
337. ω τλημον, οἰον, μητερ ηράσθης ερον : αινιγματικῶς θέλει φράσαι τον ερωτα. πιθανώτατα δε αμα Tae αἰνιγμω και την συγγνωμην η σατο, ώς προγονικον κεκτημένη το πάθος και οὐκ ιδίας φύσεως αμάρτημα. 5 339. P, J τάλαινα : αντι του ον εις τον ταυρον εσχεν. Θησεως
γὰρ ηράσθη Ἀριάδνη, ἡ αδελφη Φαίδρας. B. M. R. I 5.
34O. κακορροθεῖς : κακολογεῖς. M. T. I 5. λοιδορεῖς. Λ.M. T. 15. υβρίζεις. B. ἄνείδιζε γὰρ αὐταῖς τὰς νόσους. M. 343. εκειθεν ηροῖς : εκ της καταγωγης του γένους δυστυχοῖμεν
io την νόσον του ερωτος, αντὶ του προγονικην τινα δυστυχίαν διστυχοῖντες τουτο πάσχομεν. Λ.B.M. I. N. και νεωστι, ιν ν καιεκεῖθεν καὶ νεωστι δυστυχοῖμεν. A. B. M.
344. οὐδέν τι μαλλον ζ ου μαλλον οἶδα. το δε ουδέν παρελκει. B. οἰδοῦν πλέον σου ἐπεξεργαζομένης ἔχω γνωνα, ο βουλομαι ἀκουσαι, Is τουτέστι προφάσει της νόσου ουδὲν μαλ ν οἶδα -ουειν ο βούλομαι.
345. πως αν μοι λέξειας : επεὶ παχυτέρα τον νουν ουσα ἡ παῖς τοῖς τοιούτοις αἰνιγμοῖς ου συνηκε ro λαγόμωνον ὐπὸ της Φαίδρας, αγανακτουσα ἡ Φαίδρα φησὶ, πως αν δυνηθείης εἰπειν μοι sto ταῖτα α εδει εμὲ ἀποκρίνασθαι, και πως μοι λέγοις α μέλλω λέγειν; ἐπει ουν, ως εἴρηται, πολυμερῶς αἰνιξαμένη το παχύτερον του λογισμοῖ της γραὸς οὐκ εδυνηθη συμβαλεῖν, ἀπερυθριωσα τοπάθος εξειπεῖν, εις τοῖτο απορίας ηλθε ἔστε ερωταν αυτην ἄπερ αυτην εδει λέγειν. τοῖτο δε και το αιδεστικον τοῖ γυναίου τεκμαίρει
153쪽
καἰ τὸ κομματικον των νοσούντων. κεκωμάδηται δὲ ὁ στίχας ουτος υπὸ 'Αριστοφάνους διὰ πην κοινότητα και εις παροιμίαν ροτῆκται. 347. τι το ' O m. αγνοουση δι' αἰνιγμων αυτὴ συμβάλλειν αυτη λοιπὸν ερωτα την του ερωτος φύσιν, δηλοῖσα ότι ἔκ τινος θειας οργης τουτο νοσεῖ, ουκοῖν εκ ρολέτης καὶ κακης φύσεως, ἄπου γε καὶ 3την ἰδίαν πινοεῖ του πάθους φύσιν. A. B. I.
349. ἡμις αν ἡμεν : τω ετερω εἴδει του ερωτος, δηλαδὴ τω ἀλγεινω, ῶς δηλοῖ ἡ νόσου. A. B.
35 I. οντις ποθ' ουτος : πιθανώτατα παρεδραμε τὸ ἄνομα, ητοιαιδουμενη, η δια τούτου σημναι θελουσα ίς οὐκ εξ εἰδήσεως οὐδὲ toαπὸ τρυφης καὶ συνεχοῖς θέας αυτοῖ ερα, ἀλλα χολω της Ἀφροδίτης, ου του κάλλει τοῖ νέου. οι σώφρονες γὰρ οὐχι θελοντες κακῶνερῶσιν, ἀλλ' αναγκαζόμενοι. 35 σου τάδ', ουκ εμοῖ: σαυτης ταῖτα κλύεις, οὐκ εμοῖ, ἀντὶ τοῖ, συ εἶπας, οὐκ εγώ. ἄριστα δὲ καὶ η ἄρνησις μετὰ την ὁμολο- is γίαν την σαφη. 353. οψιοι, τί λεξεις : σαφῶς ἀκούσασα τον ερωτα λοιπὸν σχετλιάζει την υπερβολην τοῖ π ους. κομματικη δὲ η διάνοια ωσὰνεκπεπληγμενης τω θαύματι. 357. χαψετ' . σίζοισθε. B. 2O358. οἱ σώφρονες : η σωφρονοῖσα αυτ . H.
359. οὐκ ἄρ ὴν θεός: θεὸν γὰρ κυρίως λεγουσι τον μετὰ τοῖ
προνοητικοῖ και τὸ δυνατὸν εχοντα των δυναστευομενων. μείζονα ουν
φησιν αυτην θεοῖ, καθὸ μόνον ενδείξασθαι δύναμιν γίνεται, ου τοῖ
ex R. 6. i5. assert Matth. Diuitia
154쪽
362. αῖες ω: εκπλαγεὶς ο χορὸς την υπερβολὴν τοῖ πάθους, σχετλιάζει οικτείρων ἄμα και θρηνων το συμβάν. και το σχετλιαστικὸν ω διὰ μέσου κείμενον οἰκεῖον εν λυπουμενοις. oi κ εὐαπάρτιστον αποτελεῖ το σχημα του λόγου, διαφόροις τε ρήμασιν αυτο5 κατεπάγει, το των λυπουμένων ηθος μιμουμενος, ἄσοι τὰ αὐτὰ κατεπάγουσι προς πλείονα ἐνθύμησιν των εαυτων κακων. ο δε λέγει τοιοῖτόν εστιν' ἡκουσας, φησι, της τυράννου τα ανήκουστα και
δυστυχῆ πάθη θροούσης και λεγούσης. προς ἀλλήλας δε φασιν, ουχώς ἀγνοοῖσαι τα λεχθέντα, ἀλλα προς πλείονα σύστασιν κω ἐνθλ
ὲ Ο μησιν του πάθους. οἰκειότατα δε μεσον κατεπάγει το σχετλιαστι-
κον, ώς ἄν τη λύπη κωλυομενη ἀπαρτίσαι την διάνοιαν. αν κουστα δε τα μὴ ακοῆς ἄξια, τὰ απόρρητα. 363. θρεομενας : λαλούσης. B. 364. ολοίμαν ἔγωγε: απολοίμην πριν σε ἀποθανοῖσαν ἰδεῖν καὶ 15 πληρῶσαι την σὴν φιλίαν. A. B. σαν φιλίαν : ἡ πριν σε την φιλτάτην καταλυσαι την σωφροσύνην ταύτην γὰρ φρενας ἀγόμασεν. A.
365. κατανύσαι : πληρῶσαι παρὰ την νύσσαν, δ εστι πριν λῆξιν λαβεῖν σου τὰς προσφιλεις φρενας. A. H. καταλυσαι φρενων : στε - ao ρηθηναι. M. 367. ω πόνοιο εν οἶς τρεφονται οι βροτοὶ, ἐπεὶ εν πίνω διαντλουρον. A. B.M. οι σύντροφοι ἔντες τοῖς βροτοῖς. B. 369. τίς σε παναμέριος : τίς ἄρα σε χρόνος καὶ ποῖος εκ πασῶν
quo praece lunt veri a nunc in s nescitolii posita οἰκειότατα μισον-διώ-
καταλυσαι o ἐστιν π . - νύσσαν πρὶν
155쪽
των ημερων ουτος εξεδέχετο, εν ω τα του ερωτος νοησασα εξέφηνας.παναμέριος δε ό εκ πασων των ημερῶν εἰς ταύτην συναφθείς. η
ουτως, ἐκ τίνος ἄρα πόνου και ποίας αἰτίας αυτη η δυστυχης ἡμέραεξεδέχετό σε.
37S. τελευτησεται : πληρωθήσεται. Fl. a. 5
37 I. ἄσημα : ἄδηλα. M. OI φθίνω : ἄπου ἀποβησεται. M. διεφθάρης ἐρωτικω πάθει.
ἀποφαντικως. ο μέλλει τελειουν ἡ τυχη της Κυπριδος. το γαρ οἷ φθίνει ἄπου χωρει και τέλος ἴσχει, αποβαίνει. B. 372. Κρησία : Κρητικὴ ουσα καθ' ο θοάτηρ Μίνωος του Κρη- Ioτός. B. Fl. I 5. 373. Γροιγιαι γυναῖκες : ἔσχατον γάρ εστι μέρος της Πελοποννήσου ἡ Τροιζην παρὰ θάλατταν καταντικρυ της Ἀττικης κειμένη. ηδη δε λοιπον ἐγνωσμένου του πάθους μεμένη των ὐπ αἰδους αἰνιγματωδων διανοιων απολογεισθαι διαπηδην ἄρχεται, ως κατὰ i5ψυσιν νοησασα τον ερωτα και βουλομένη ε ρατως εαυτην ἀνελεῖν. οἰκειὼς δε τοῖς ἀπολογουμένοις πολλae τω γνωμικω χρηται. A. B. I. 3 74. προνωπιον : το κατὰ πρόσωπον - μενον. M. πρόθυρον.
κατὰ γὰρ της IΠελοποννησου εστιν ἡ Τροιζην προς ἀνατολάς. 375. ποτ' ἄλλως: πολλάκις, φησὶ, διαγρυπνησασα εν νυκτι Σοεσκόπησα πως διέφθαρται ό ανθρωπινος βίος, ἄρα εκ φύσεως εχόντων των ἀνθρωπων τὸ άμαρτάνειν, η εκ ραθυμίας. καὶ κρίνασα εγνων
156쪽
στι οὐκ εκ φύσεως πρόσεστιν ημῖν ἡ κακία. καὶ εκ τούτου δηλονότι - φυσικα πάντα κα θίλου πῶσι παρεπεται, οῖον το γελαστικὸν, το υπνουν και τὰ ἄμοια, πτύειν, το διαχωρίζειν, καὶ οὐκ ἄν τινα ευροις
χωρις τούτων. εἰ δὲ ευρίσκεις παρὰ πολλοῖς ἀνθρωποις το ευ φρονεῖνο καὶ δικαιοπραγεῖν, δηλον οτι οὐ φύσει πρόσεστιν ημῖν το φαῖλον' οὐ γὰρ αν ηὐρίσκοντο πολλοὶ και αγαθοί. Aλλως. χωρὶς νόσου τυγχάνουσα δηλονότι. πιθανως δἰ εν νυκτί φησιν ενθυμηθηναι, οπότε πάσης της των αισθησεων ἀπηλλαγμενη όχλησεως ἡ ψυχη φιλοσοφωτέροις εγκαταγίνεται ζητημασι. πιθανως δε καὶ το ηρεμα νο I O λευομενην αυτην ενθυμεῖσθαι τοιαῖτα. παρὰ γὰρ τὰς συμψορὰς γνωμικώτεροι γινόμεθα, της φύσεως Φῶς δια του πάθους εκπαιδευούσης. 377. κω μοι δοκοῖσιν : οὐκ ἀγνοια μοι δοκοῖσιν οι ἄνθρωποιεκπίπτειν εις τὰ αμαρτηματα, ὁπου γε πολλοὶ καὶ εὐ φρονιῶντες καὶ i5 αἰσθανόμ νοι κακων τε καὶ αγαθων εκπίπτουσιν εις τὸ κακόν. τοίνυν οὐκ ἀγνοια, ἀλλὰ γινωσκοντες άμαρτάνομεν, ταύτη σκοπητεον του βίου την λύμην τίς εστιν. γνώμης : της γνώσεως. οὐχ αμορ- τια δε της γνωμικης φύσεως άμαρτάνουσιν, λου γε πολλοὶ αισθαν μενοι το ἀγαθὸν προκρίνουσιν αυτοῖ τὸ κακόν.eto οὐ κατὰ γνώμης φύσιν . ἀντὶ τοῖ οὐ κατὰ τρόπον φύσεως. A. οὐκ απὸ βίου νοός. B. πουν ἀπὸ φύσεως τὸ πράσσειν. Fl. 2.378. τό γ ευ φρονεῖν : τὸ σωφρονεῖν. T. I 5. 38o. τα χρηστ' επιστάμεσθα: δεῖξαι βούλεται τοῖτο, or ι οὐκ
ita. καθόλου adcl. A. B. Fl. 6. IS. 3. πνοῖν καὶ τὼ δμοια oni. A. ib. πτύειν lidd. A.
157쪽
ἀγνοια του καλοῖ το κακον πράττομεν. ἄτινα μεν ουν χρηστα καιπήσιμα τω βίω καθεστηκεν ἴσμεν, εκπονεῖν δε αυτὰ ου θέλομεν, διαφόροις ἡδοναῖς ἡττώμενοι. από τινος γαρ αργίας και ἔκνου του εκπονεῖν τα καλα τα κακὰ μετερχονται. ἄσω γαρ δυσάλωτός εστιν ἡ ἀρετη, τοσούτω ἡ κακία ευάλωτος. και Ησίοδος την μεν γαρ Sκακότητα καὶ ιλαδὸν ἔστιν ελεσθαι, της δ' ἀρετης βρωτα θεοὶ προ
382. οι δ' ηδονὴν προθέντες : καλυς τὰς αἰσχροὰς ἡδονὰς ἀπε- σιωπησεν, ως ἡδη δια τουτων κἀκείνας σημάνα ' αυται γαρ εκείνων I Oεἰσὶ τικτικαί σχολὴ γαρ και ομιλία περισσὴ πεφυκασιν εις απορρήτους ἡδονας προκαλεῖσθαι την φύσιν. οὐ γαρ δη Ῥαία, ἀλλα δι φοροι ἡδοναί εισιν. εἰτα μεταξυ διηγεῖται τὰς ἀρχὰς των κακων.
A. B. I. προθεντες : αντι του προτιμήσαντες. A.B.M. H. I 5. οὐ γαρ is
384. λέσχαι πολυλογίαι. M. ψιλίαι, απραγία, ραθυμία. A. Ἀλίαι. και σχολὴ ραθυμία, αεργία. ἡ σχολὴ, φησὶν, ἡδεῖα μεν
τη αναπαυσει, επιβλαβὴς δε τω επιζημίω καὶ ἀργω του σωματος, διὸ καὶ τερπνον κακον αυτ ν εἶπεν. A. B. I. ματαιοποιων ἀνθρω- χο
385. αἰδως'. ταῖς αι σπαῖς ἡδοναῖς συγκατηρίθμησε τὴν αι- συῶν αι ia' διαφθείρει γὰρ τους κεκτημενους, ωσπερ κἀκεῖναι τους εμπιστεύσαντας αυταῖς ἐαυτους ἀπολλύουσιν.
386. ἡ δ' ἄχθος οἴκων : τί φης, Κυριπίδη, κακὴ ἡ ωδως ς via, as
158쪽
ρως αιδεῖσθαι, οὐκ αν δυο ἶσαν ἐνὶ ονίματι καλούμεναι. ἴσως δἰ τὸ Oμηρικον ἀνέγνω Κυριπίδης ητ' ἄνδρας μέγα σίνεται, ἡδ' ονίνησι. Aλλως. ἐπεί φησιν ό πιμηρος μίαν μεν εἰναι την αιδῶ,
σι V την διαφωνίαν ιωμενός φησιν ἔτι της αἰδους η ἄγνοια παρὰ την ηροτέραν γίνεται ἄνοιαγ' ημεῖς γὰρ ου κατὰ καιρον αυτῆ πω- μενοι διπλην ἡγουμεθα την μίαν. ἔδει γὰρ την ευκαίρως γινομένην
Io ματι και τόνου και φθογγου προσαγορευομένας. A. B. I. την αυτηνομωνυμίαν. M. σαψης . ακριβης, φανερός. M. εὰν δὲ εγινώσκομεν την διαφοράν. H. 388. φρονουσ' εγω : την ἀσχημοσυνην φρονουσα. M. ταῖτ' ουν επειδη: επειδη τοίνυν την φύσιν ἐκαστου πράγμα- 15τος ετυγχανον γινωσκουσα, και πόθεν οἱ ἄνθρωποι τον βίον εαυτων διαφθείρουσιν, ενίμιζον τοὐτο, ἔτι ουκ ἔστι μοι οὐδεμία πρόφασις ουτως ισχυρὰ, ουδε δέλεαρ τοιουτον, ἄπερ εκ των φρενων καὶ της τοσαυτης σωφροσυνης μεταστησειέ με εις πορνείαν. ουκ ἀπεικότως
δε τοῖτο φησιν, αλλὰ προς πλείονα δεῖξιν τοῖ μη μόνον κατὰ φύσιν, eto αλλὰ και παρ' ελπίδα νοσεῖν ἔρωτα.389. οὐκ ἔσθ' -οίω φαρμάκω . ουκ ἔστι φάρμακον δηλονότιόποίω φθαρηναι ἐδόκουν. ουκουν ἰσχυρὸν δέλεαρ, ἄπερ ἔμελλε μεταβάλλειν την σωφροσυνην. Fl. 6. I 5. φαρμάκω '. τρόπου. B. προφάσει. D. ree. 5 διαφθερεῖν : την σωφροσυνην. B. ree. 39O. ἔμελλογοῦ ηλπιζον. B. τούμπαλιν : τὸ εναντίον. M. 39I . Asi: σκοπόν. H.
. γὰρ αἱ Α. γάρ εἰσιν B. l. h. αἰω A. Fq. 6. I e. αἰδοῖ B. I. na. εἰ δ'J Lemina εἰ P o καιρος praefixum in A. 3. μηρικὸνJ II. 24, 45. ΗeΘΗΗl. Op. 3 8.
159쪽
392. Crεί μ' ερως ετρωσεν ζ ἔτι λοιπὸν κατασrατικωτερον αυτην
την διοίκησιν της νόσου διηγεῖται. ηρξάμην μεν ουν, φησὶν, εκ τοῖδε σιγαν, ἶνα δια της ησυχίας λήθη μοι γενηται. B. I. 395. γλώσση γάρ : ἔοικε το συμβαῖνον εκ της γλωσσης δἰ
ἄλλων προτεθεικεναι, καθὸ πολλῶν τοῖς ἀκουουσιν απίστων γινομε- 5vων αυτη της προδοσίας αἰτία νομίζεται. ἄμεινον, φησὶν, ἡγησάμηντο σιωπαν, ευλαβουμενη μη γλωσσαν κτησωμαι συμβολον, λόγωμεν επαινουσαν τας ἀρετὰς, εργου δε ακόλαστον. δάκνει γὰρ τοπαραινουμενον συμβολον, ἄταν τις ετερον μεν κευθη ενὶ φρενὶ, ἄλλο δ' εἴπη. ἄνοιαν δε την πορνείαν καλεῖ, επεὶ και το εναντίον σωφρο- I O
συνη καλεῖται, εν Θ σωζομεν τὰς φρενας. 396. νουθετεῖν : ἱβρίζειν. B.
398. την ἄνοιαν ζ τον ερωτα. M. 399. τF σωφρονεῖν ζ προενοησάμην την εκκρουσιν του νοὸς νικωσαδια της σωφροσυνης. B. νικωσα . αυτην. B.
4cio. τρίτον δ επειδη '. επειδη τοῖς δυσι τρόποις ουδεν ηνυον προς εγκράτειαν του ερωτος, ουτε τη σιωπη, ουτε τη σωφροσυν εδοξε μοι ἀποθανεῖν.4O2. οὐδεις ἀντερεῖ '. ως οὐ καλῶς βουλαυθεῖσιν εν οἶς ε σκεψώμην η σιωπαν καi σωφρονεῖν, η ἀποθανεῖν. et o4O5. την νόσον ζ τον ερωτα. M. 4O6. γυνη : το εξης, τοῖσδε δε οἶσα γυνη προσηδειν την νόσον ταυτην δυσκλεῶ, και το εργον της πορνείας μίσημα ον παρὰ πῶσι.
. Soliolion in M. Ol lite ut uni ita ut illi lina tantum verba σωζομεν τὰς φρεναι legi possint. il . γλωσσης A. B. γλώττης I. εκτης γ. Post συμβαῖνον in A.
5. πολλων τοῖς ἀκουουσινJ πολλα των ἀκουοντων A.
7. το σιωπῶνJ τιυ παν Α.ib. γλωσσαν κτησωμα/J γλωτταν κτηθσομαι A. il . συμβολον B. I. σύμβουλον A. llicet mox iterum.
8. ε Καινουσαν A. επιν σ1υσαν B. επινοουσα I. 9. οταν τι φρενας Om. A.
160쪽
το δε γυνη οἶσα, επεδη μάλ στα αἱ γυναικες μισεῖν ὀφείλουσι πην πορνειαν, αἱ μεν δἰ αὐτην μή μισημέναι ἀνδράσι τε και γυναιξὶν, αἱ δε φεύγουσαι το ἐξ αυτης αισχύνην. 'AMας. καὶ τοῖτο οὐχάπλῆ γνωσει ἔξωθεν ηπιστάμην, ἀλλα και γυνη πεφυκυῖα ακριβως 5 ειχον τοῖ μίσους τούτου την γνωσιν, ὼστε καὶ μεχρι τοῖ νοῦν, ητοι ροχρι τού νοσησαι καὶ νικηθηναι πω πάθει, μέως αν κατηρασάμηντη πρώτη πορνευσάση. Ἀλλως. μίσημα πῶσι : ακριβως εγνω οΚυριπίδης την ρίζαν της πορνείας ἄνωθεν εξ ευγενιδων συστῶσαν τοεξαπλοῖσθαι εις πολλὰς το κακόν. ει' γὰρ εβεβλαστηκει εξ ευτελῶν, a o ταχέως ἄν εξεκεκοπτο, καἰ οὐκ εζηλοῖτο.4O8. ητις προς ἄνδρα: Mρωδιανος εν τω μονοβίβλω τω περὶ κυρίων καὶ επιθέτων καὶ προσηγορικων λέγει εἶναι τὰς πρωτον πορνευσάσας θυγατέρας τοῖ Ευρυπύλου, ου τοῖ Κωου, ἀλλα ἄλλου τινος. εστι δε τὰ ονόματα αυτων Μορφη καὶ Κλυτε. ῶς φιλόσοφος 15 δε συμβάλλει τούτο, οτι εὐγενεῖς καὶ πλούσιαι κατηρξαντο της πορνείας, οὐ μόνον εκ τοῖ ἴπερτρυφῶν, ἄπερ τον ερωτα προκαλεῖται, ἀλλακαὶ εκ του επιζηλωθηναι το αμάρτημα εξ εὐγενώῖς τινος γενώμενον.
4O9. Εραίους ξενους. B. ao γενναίων : εὐγενων. B. 4I I. ἄταν γὰρ αἰσχρά: εστοχάσατο το τοιοῖτον ου μόνον ἀποτης κολακείας. ἀλλα καὶ εκ της των άμαρτανόντων αξιοπιστίας. οταν γὰρ, φησὶν, αισχρὰ ποιωσιν αἱ βελτισται, πάντως αἱ ευτελεις μιμοῖνται και ακολουθοῖσιν εκείναις. ει γὰρ τοῖς ἀγαθοῖς τὰ αἰσχρὰ
3. ἈλλωςJ ἐγίγνωσκον A. 5. μίσουςJ πάθους A.