장음표시 사용
181쪽
λόγου. εἰκὸς γὰρ ανθρωπους οντας - τάνειν, και πέφυκε τολοτης θνητῆς φύσεως, άλίσκεσθαι τοῖς άμαρτήμασιν. 'Aλλως. διὰ ς κοινης προστασίας ἀπολυσω των ἰδιων πλημμελημάτων την
6I6. ω Ζεῖ, τί δη: λοιπον καταστατικωτερον την γυναικείαν 5 διαβάλλει φυσιν, ἀναφέρ- το προοίμον ἐπι την του κρύσσονος νόσον. φιλοσοφώτερον την ἀντίθεσιν λύει, την αρχην ἀξιων μηυπό αφροδισιασμῶν παῖδας γίνεσθαι. ο δε νους, δια τί, φησιν, ύς et ο φως του ἡλίου τας γυναῖκας αδάκιραν κακον τοῖς ἀνθρωποις κατωκισας. κίβδηλον δε το μηδε δοκιμασίας δεόμνον, ἀλλα προ- 1οφανὲς δεινον.
6I7. οικειότατα τω προσωπω ἡ γυμνασία. πως γὰρ ἄν αφροδισιασμων χωρις ἡ φύσις συνίσταιτο ἔ A. B. 618. ει γὰρ βρότειον εἰ γὰρ ἡλλες εἶναι γένος το ἀνθρωπων, ωφειλες ποιῆσαι μὴ ἀπὸ γυναικων αυτὸ εἶναι, ἀλλ' εκαστον διδόναι te ἡ χρυσὸν, ἡ χαλκὸν ἐν τοῖς ναοῖς, και ουτως αγοραζειν. το δε ἀντιθέντας ἡτοι ἀνατιθέντας, ἡ αντὶ των παίδων τιθέντας, ώς σψῶον
του γενέσθαι την αἴτησιν. ἀτόπως δε ταῖ-' οι γὰρ πένητες οὐκ ἄν ἐκτήσαντο παῖδας. 623. τῆς ἀξίας εκαστον ζ ἄμεινον την αξίαν ἐπι τῆς φύσεως sto ἀκούειν, ἄπως χρηστός τις ων χρηστου τυχη και πάλιν τουναντίον, ἶνα το μὰν ἀνάθημα της αἰτησεως ενεκα διδῶτο, το δε βρέφος προς την φύσιν τοῖ αἰτοῖντος. τινὸς δε ἐπι της ἀξίας τοῖ ἀναθηματος καὶ τιμήματος. βέλτιον δε το πρωτον, οἷον ἐάν τις ἀγαθὸς τοῖς τρόποις και τοῖς ἐπιτηδAμασιν, ἴνα και τοῖ υιοῖ ἀξίου το ἔργον καιομοίως μεταλάβοι, και πάλιν τουναντίον, εὶν --χχ χάρων, ἀξιουκαὶ τοῖ παιδος τυχη.
2. ἁλίσκεσθαι om. A. in t Rclini R. 5. καταστατικώτερον Α B. T. 6.13. παραστατικώτερον I.
182쪽
624. ναίειν ελευθεροι σι : χαριεστατον εὐτυχοῖντα της -ουσιας των γυναικων οἶκον ελεύθερον εχειν. A. B.
625. νυν δ' ες δόμους : εδνα παρεχοντες δαπάνην αγοράζομεν. εδνα ἴπερ της μνηστείας και προ της πείρας του κακου κατατιθέ-5 μεθα, ωσπερ αυθαίρετον το κακον επισπώμενοι. δύναται δε το πρωτον καὶ ώς εν τάξει διηγησεως λαμβάνεσθαι, πρωτον μεν την ουσίανυπερ κακου δίδομεν, και τα ἔξης. προκατασκευάσας ουν λογισμον οἰκειότατον τω προσώπου λοιπον κατατρέχει καὶ επὶ την διαβοληντης γυναικείας φύσεως. ἔδει γὰρ πρωτον λογισμω τινι ἀναιρησαι τοi o εἶναι αὐτὰς, εἶθ' οἴτως ἄρξασθαι των διαβολων. το δε ἔξης ἄριστα ως εκ συγκρίσεως ἐπιφέρεται. A. B. I. ἄξεσθαι : ἀγαγεῖν. A. 626. ἐκτείνομεν '. ἀποδίδορον, παρεχομεν. M. εκτίνομεν . παρεχομεν. Fl. 2. 628. προσθεὶς γάρ '. ο δε τεκὼν αυτην καὶ ἀναθρέψας προσδίδωσι Is πρῆγμα, ωστε ἀπαλλαγηναι αντον του κακοῖ, και ουτως την φύσιντης παιδοποιίας εις αυτην σωζει o πατηρ την απαλλαγην, αντὶ τουτης φιλοστοργίας της πωδος ἀντικαταλλασσόμενος. ἄγαλμα δὲ παυεφ' ω τις ἀγάλλεται. ἀγάλλεται δε καὶ ὀ ἀνηρ επὶ τω γάμου, ως ἀνδριάντι ἀναισθήτω τιμὰς περιάπτων. λείπει δε το ως, ώς ἀγάλματι. ao 63o. ἀτηρώ: ἐπιζήμιον, επιβλαβές. ἄτης η βλάβης παρεκτικίν. B. λαβεῖν εις δόμους ἀτηρὸν φυτόν . N. ἀτηρὸν εν δομοις κακόν. M.
632. καλον κακίστω'. τουτέστι τον χρυσον τω κακίστω γυναι
κείου φυτω προστιθεὶς, ῶς ἀγάλματι, χαίρει.
as 633. ολβον δωμάτων ἴπεξελών: καινοτομῶν τον οἶκον αὐτοῖ. M. 634. ἔχει δ' ανάγκην: ταὐτα διεξέρχεται, πάντη το προς την γυναῖκα μοχθηρον ἀποδεικνυς, ῶς μη μόνον το προς ταύτην σκοπεῖν, ἀλλα καὶ τοῖς γάμους ει καλῶς σχοίη. διπλη δε εστι προς την
183쪽
στιγμην ἡ ἀνάγνωσις. τινὲς γὰρ ουτως' εἰ δε κακον λάβοι τολέχος, γαμβρους δε χρηστους, αναγκάζεται στέργειν, ει τα κεχαρισμένα εκείνων πράττειν θέλοι. τινὲς δε ουτως στ*ουσιν εἰς το εχει δ' ανάγκην, L 3, ἴτι πάντη τε και πάντως ό γαμησας ελεύθερος εἶναι ου δυναται, ἀλλα το αναγκάζον και καταδουλουν αντον εχει. 5εὸν μεν γὰρ κακης τυχη γυναικος, ἀναγκαζεται στέργειν αυτην των γαμβρων ενεκα καλων ἔντων, η δι εκείνην αναγκάζετω ἀπολ α ιν γαμβρων ἀχρηστων. το σωζεται δε πικρον λέχος ἀντι του σωζει. γαμβροῖς δὲ τοις πενθεροῖς λέγει, συγχεων της ονομασίας το ακριβές. εν μέντοι τρ πενθεροῖς δ' ανωφελεις Πιως κέχρηται. IO638. ραστον δ' οτε: βέλτιον δε μητε πενθερον χρηστον μητε γυναικα πηστην εχειν. Αλλως. ωφελιμωτερόν ἐστιν ώτινι, φησὶ, το μηδεν ουσα προς σύνεσιν γυνη, ἀλλ' ανωφελης τη ευηθεία ῖ δρυται.
642. το γαρ κακουργον ζ το γαρ κακουργον και φιλάργυρον προς πορνείαν εν ταῖς σοφαῖς γυναιξι πλέον η Κυπρις εμυει. αι γαρ μεγαλόφρονες πολυτολμοι γενόμεναι ευέμπτωτοι δια το βραχυτης γνώμης και αἰολόν εισιν εις το άμαρτάνειν, η δἰ απορουσα καιανόητος τχν πορνείαν ἀφηρηται, τουτεστιν Ουχ αμαρτάνει. *ο
644. μυρι- - έθη : τουτέστι της αμαρτίας ἀπεστερηθη, ητοι
ib. στεργειν, ει τὰ II eathius pro
3. Δείνων B. m. 6. κείνων I., orra. A.
9. γαμβροῖς δε A. κω γαμβροῖέB. I. O. μεντοι J μεν A. ib. κεχρηταιJ κεχρησθαι A. I . ἐστι Fl. 6. 15. ita. χρηστον Om. I. . sed habet lin. I a. pro χρηστην. a. φησὶ ante ψτινι A.
habet M. 7. πλεονJ ωλεῖον A. B. Fl. 6..Mid: Μ. In B. H. . vix εμβάλλει.
184쪽
της πορνείας. μαρίαν γαρ την πορνείαν, ἄθεν και σινάμωρος ό. πάρνος. αυτη γὰρ σκεπειν Ουκ εχουσα το πλημμελημα πρόφασιν κερδαίνει
645. χρη εις γυναικας ζ ηδη διεξελθων ως εἰσὶν αἱ γυναῖκες 5 πάντων πρόξενοι των κακων, λοιπὸν επὶ την διοίκησιν και πρησιν αυτων ροταβαίνει, πως εδει την κακουργίαν αυτων νικῶν τους ανδρας. εδει, φησὶ, τους ἄνδρας αντὶ διακόνων θηρία αυταῖς συνοι κίζειν, ὼα καν τη απορία της διακονίας νικωσι την κακίαν της φυσεως. τουτο δε μάλιστα προς το παράφορον εἴρηκεν. δάκη δεI o περιφραστικῶς τὰ θηρία, η τὰ ἔκγονα των θηρίων. 649. ἀν δ' αἱ μευ ενδον : αἱ μεν δεσποιναι αυτων ενδον μηχανωνται τὰ κακὰ, αἱ δὲ δοῖλαι σηροίνουσι τοῖς φίλοις αυτων. 65 i. ώς καὶ σύ γ ημῖν : αντὶ του ἐπει. τα εξης, οπότε και συ, κάρα κακον, των ἄθικτωv λεκτρον του πατρος εις συναλλαγὰς ημιν 35ῆλθες, ἄπερ, ητοι τὰ εἰρημενα, ἐγω ἀποκαθαρθησομαι ρευστικοῖς υδασι. ταυτα γὰρ μάλιστα των ἱσταμενων διαυγεστερα τυγχάνει.654. α τα κλυζων'. εἰσκλυζομι τὰ ωτα, δἰ ων ροτε βουτης ανομίας των λόγων. πως ουν μάλλω εξαμαρτεῖν πεισθείς σοι; 656. .s δ' ἴσθι τιυμῶ : ουκ εστι φορτικος ο λόγος, ἀλλα μῶλ-ao λιν της υπιψίας του αμαρτηματος θεραπευτικός. η τάχα προτρα- γα δεῖ το πάθος τοιουτον μυον υστερον, επὶ καταγνωσει μοιχείας
a a. κατηγορουμενο J κατηγορουμενος I.
185쪽
657. ει μὴ γαρ ἄρκοις . ἀντι του εἰ ελήφθην και ευρεθην ἀπαρα-
φυλακτος εις την κατὰ σου κόλασιν. το δε με καὶ ου μίαν κατάθεσιν ποιουσιν, ωστε το εν εξήρκει εἰπειν, ὼ Ουκ αν ποτε ἀπεσχόμην
659. 9ῖ, δ' εκ δόμαν μεν : ἡτοι δια τὸ μη μετασχεῖν του μίσους Sαυτης, η δια τὸ δεδοικεναι τινὰ εξ αὐτων επιβουλήν. αλλως τε και ό ποιητὴς οἰκονομικώτατα τοῖτο εξεργάζεται, δια της του Ἱππο- λυτου απουσίας εθυσίαν διδοῖς τῆ Φαίδρα εργάσασθαι την αγχόνην, και την διαβολὴν αὐτοῖ την δια των γραμμάτων, ινα ἡ δέλτος
και ἡ του Ἱππολύτου ερημία πιστωσηται την κατηγορίαν τῆς IO μοιχείας. 66 I. θεάσομαι δε : συνεπιστὰς δε τω πατρὶ θεάσομαι ποίοις ἔμμασιν αυτον προσβλεψετε, υπο τῆς συνειδήσεως μὴ καταπληττόμεναι 663. τῆς σῆς ia: και πάντως τότε τὸ αναιδες σου και τολ- is μηρον διαγνωσομαι, πεπειραμενος αυτῆς ἡδη και δια των παρίτων. B. I.
664. μισων δ' οἴποτ εμπλησθήσομαι : ουδαρος χορτασει- σομαι κακως λέγων τὰς γυναῖκας. ταῖτα δε λοιπὸν ως τεχνίτης ρήτωρ. B. I. 2 665. οὐδ' εἴ φησι : οὐδ' αs μοι εἴπη τις τουτ' επι ὀνείδισιν διατὸ ἀει αυτὰς λεγειν κακάς. M. ουδ' εἰ λέγοι με τις εἶναι κατὰ φυσιν φιλαπεχθήμονα προς αυτάς. ου γὰρ εκ παρεργου φησὶ τὰς κατηγορίας, τω συνεχεῖ δε των πλημμελημάτων υπόθεσις γινόμεθα τοις κατηγόροις. 668. τάλανες : ἀπὸ κοινοῖ πάλιν - ἡμιατος πειρῶται παρα
μυθεῖσθαι το πταῖσμα. ὁ δε λόγος, τίνα νῖν ἡ τεχνην, ἡ λόγον
186쪽
ἔχομεν πορίσασθαι, δἰ ου δυνησόμεθα σφαλεῖσαι τῆς ἐλπίδος του δεσμὸν των εγκλημάτων ἀπολυσασθαι, τὸν δεθησόμενον καθ' ἡμανυπὸ τώῖ Ἱππολυτου, όταν ελθη ό Θησευς. 67O. τίνα vis: τουτέστι πως καθ' εκαστον δεσμὰν καππορίας 5 απολυσόμεθα τα εγκλήματα του Ἱππολυτου, σφαλεῖσαι της ἐλπίδος, δἰ ἔς προσεδοκωρον πεῖσαι αυτον επὶ την αμορτίαν. 67 I. καθ' αμμα λυσειν'. παρὰ την παροιμίαν, ἡτις ἐστὶν, ουχαμμα λυσεις. εἴρηται δε απὸ τοιαύτης αύτιας' τοῖς Φρυξὶ λόγος ἐδόθη εκεῖνον βασιλεύσειν της Ἀσίας ος αν της ἀπηνης λῖσαι τον
Q δεσμὸν δυνηθείη, της κοροσάσης M ίδαν εις Φρυγίαν, ος ην ἀμπέλινος, ω συνεδέδετο ὁ ζυγος και ό ρυμός. λόγος δε 'Λλέξα, ιν διαλλσαι εξελάντα τον εμβολον, ω κατείχετο ὁ ρυμὸς, η τω ἐγχειριδίφἀποτεμόντα, μετὰ την επι Γρανίκω μάχην. γέγονε δε ό 'Aλέξανδρος
κατα τους Κυριπίδου χρόνους. παροιμιωδες ουν εστιν ἐπὶ των δύσλυ- 15 τον τι ἐπιχειρουντων λῖσαι. Μαρσύας δε ὁ νεωτερος ἐν τῆ πρωτητων Mακεδονων ἱστοριων φησιν ουτως' της δε ψάξης λέγεται τον ζυγὸν τω ρυμω προσδεδέσθω κλήματι αμπελίνω. εστι δε λόγιον. ος αν τον δεσμὸν τουτον λύση βασιλευσει της Ἀσίας. 'Αλέξανδρου δεφασι τον Mακεδόνων βασιλέα λῖσαι αυτόν' ος διαβας τον AΜαντιν Q επὶ Γρανίκου μάχην ενίκησε, και παρεγένετο ἐπὶ τον τόπον. ως δεουκ ηδύνατο εὐρεῖν την αρχην του δεσμου, ποῖ κατέκειτο, οἱ μύεν λέγουσι τω εγχειρι ω διακόψαι αυτὸν τὸν δεσμὸν, και ταυτην εἰναι
την λυσιν, οἱ δε, ως τὸν ἔμβολον εξέλοι, s συνείχετο ὁ ζυγὸς πρὸς
8. λύσεις Barne ius. λύσις libri. Apiui paroeni lographos et Hesyclitum κάθαμμα λύεις. 9. βασιλεύειν A. B. unde βασιλεύ- σειν Correxi. βασιλεῖσαι I. Scholii similis brevioris veStigia in M. relicta ... μιξἰ χρησπι ριον. .. ἀσ ίας os αν
της. .. δεσμον λυσαι δυνηθειη... σάσης. . .
ib. τον δεσμον Post δυ θεὰ A. 13. γεγονε δε-J Mihi haec vertast seriore grammatico inserta esse vulentur, qui, ut explicaret quo- Inodo proverbium hoc ab Eurip. indicari potuerit. ab Alexamiro vetustiore illo, qui pugnae Plataeensi interfuit, ductum esse hi, persua-Fisset, non cogitans hujus non e3se την ἐπὶ Γρανίαν μάκην MATTH. I 4. δύσλυτον J δυσλύτων I. I S. λυσαι A. λύσειν B. λύσιν I. 3 7. προσδεδέσθαιJ Zεδέσθαι Ι.n . κλῆματιJ καὶ κληματι A.
187쪽
τῶ ρυμω, περιειλημμένον δε εἶναι καὶ τοῖτο κληματος. τούτου δεεξαιρεθεντος καὶ του δεσμοῖ χαλάσαντος, ουτως λυθῆναι τον δεσμὸν του ρυμοῖ.
672. ετύχομεν δίκας : μετάγεται πάλιν ἡ σκηνὴ εις θάτερον μέρος, τουτέστιν επὶ την πῆς Φαίδρας ἀγωνίαν καὶ θ του πρου 5
συμπάθειαν, τραγικωτατα εις αλλον οικτον μετιόντος πάλιν του ποιη- του. ἄριστα δε πην υπερβολὴν τῆς συμψορας - εῖται αυτο τοπάθος διεξιων, ἄπερ εἰωθασι πολλάκις ποιεῖν οἱ ἀξιων ἀπορουντες θρήνων. δικαίως, φησὶν, ετιμωρηθημεν, καὶ τῆς αξίας δίκης παρὰ θεοῖετύχομεν. πάλιν δε την γῆν καὶ το φως επικαλεῖτα, ώς ἀναιτιωτατα io στοιχεῖα, καθως καὶ ἄνω φησὶν Ρω γαῖα μῆτερ, ἡλιου τ' ἀναπτυχαί' 673. εξαλύξω: πότε εκφύγω τὰς δυστυχίας. το δε κομματικον τῆς διανοίας εκτόπως υπέγραψε την απορίαν τῆς συμφορας. B. 675. αρωγός: φανείη δηλονότι. τουτο γὰρ ἀπὸ κοινου. B. 678. παρον δυσεκπέρατον ζ ἡ εν ὐπερβατω, ὼ ν ουτως' το γὰρ is παρόν μοι δυστύχημα του βίου δυσεκπέρατόν εστιν. ἡ ουτως το γὰρ
νυν πάθος παρὸν παντος του βίου καὶ των ἐν αὐτω δυσφοριων δυσε φευκτότατον καθεστηκεν. ἡ ουτως' το γὰρ παρον πάθος δυσκίλως ἄν μοι περάσαι τον βίον, καὶ δυσχερως αν αυτο φύγοιμι. δυσεκπέρατον : δυσμεταχείριστον. m. a. δύσκολον A. ao
68o. φεῖ φεῖ: προλύσης τῆς τροφου κατηφοῖς ὁ χορός φησι. πάλιν δε κομματικός ἐστιν ὁ λόγος, καὶ επὶ του πέπρακται δεῖ στίζειν. ουτω γὰρ ἀρμοσει τοῖς ἐξῆς. το δε ρο κου κατωρθωται τέχνη αντὶ του οὐδεν τώῖ πράγματος κατώρθωσαν αἱ τέχναι τῆς δούλης, ἀλλακαὶ κατεστρεψαν. as
II. ω γαῖα μῆτερJ ω γα και φῶς A. I 5. το τὸ φυγοιμιJ Haec parssctolli est etiam in M. I 6. δωτύχημα I. πάθος M.
188쪽
Ζεύς σε, φησὶν, ἐκριζωσειε καὶ παντελῶς ἀπολέσειεν, ουτάσας πυροῦ,αντὶ του βαλων τω κεραυνω. οι δε νεωτεροι Ουκ σασι την διαφορὰν του Ουrάσαι και βαλεῖν. 'Oμηρος δε ουτάσαι μεν το εκ χειρος καὶ 5 εκ του συνεγγυς τρωσαι, βαλεῖν δε το πόρρωθεν. 685. ειμον - γαν : ἐλεγκτικον το ηθος. το δε κης ουτως' ουκ εἶπον σιγῶν εφ' οἷς κακως διάκειμαι, η διάγω καὶ νοσηλεύομ- οῦ τουτεστι τον ἔρωτα. ο δε νους, ουέ το προπετες της διανοίας προνοουμενη ἐκέλευον σιωπῶν και μη ἐκφαίνειν την εμην πωτικην κάκωσιν ἰro 687. τοιγαρ ουκ ἔτ ευκλεεις : δια τουτο γὰρ Ουκ ευδοξοι γεγόναμεν, επειδὴ Ουκ ἡκουσάς μου. B. 689. συντεθηγμένος φρενας : αντὶ του οργισθείς. M. ηκονη- μενος υπὸ της οργης. M. 693. ολοιο και συ: γνωμικωτερόν πως επάγει την κατάραν. i5 απόλοιο, φησὶ, παρὰ γνωμην μου ευεργετησαί με θελήσασα, κω πας ἄλλος ταυτά σοι δρων κω προθυμούμενος ἄκοντας τους φίλους μηκαλως ευεργετεῖν. ἄντικρυς δε ελέγχων το ψευδωνυμον της τοιαυτης ευεργεσίας Ρ μη καλως προσεθηκεν ου γὰρ οἶδε φύσις ευεργετήματος ανάγκην επιδέχεσθαι, εἴτε τὰς χρείας καταθυμίους δεῖ ποιεῖσθαι. et o 695. δεσποιν', ἔχεις μεν : καταδεχεται την εξ αυτῆς μεμψιν,
να ουτως και αυτη την του σφάλματος απολογίαν καταδέξηται. ἔξης δε πάλιν εἰς ευνοιαν αυτὴν προάγειν βουλεται, τον σκοπον της
μηνύσεως, καθ' ον γεγενηται, λεγουσα. τὸ δε ἐξης ουτως' εχεις μὲν δικαίως τα ἐμὰ πταίσματα μεμψασθαι. παραιρεῖται γάρ σου το
Bervatio Aristarctu: vid. Lehrs. de Arist. p. 62. S. σύνεγγυςJ εγρος A. ib. βαλεῖ, δἰ eto πόρρωθεν om. A. 7. Mάκειμαι. ἡ ητοι B.ὶ om. A. 9. ἐκ IνεινJ εμφαίνειν A. I 5. θελήσασαJ θέλουσα A. I 6. αλλοςJ ἄλλως I.
189쪽
λογιστικον ἡ λύπη, και την αιτίαν του πταίσματος γινωσκειν ου συγχωρεῖ σοι. αιτία γαρ εγώ εἰμι πῆς συμφορας. ο δὲ γους' εχεις μεν μέμψασθαι τα εμα κακὰ, ω δέσποινα το γαρ λυποῖν σε κρατεῖ,
Bev και μέμφη μοι. εἰ γαρ μη εγένετο, ουκ αν εμέμψου, ἀλλ' ἐπη- νεις. ἄθεν επιφέρει προς τας τύχας γαρ τας φρένας κεκτημεθα. 5η μεν κατασκευη του λογισμου της εὐνοιας ἀπόδειξις, ἡ δὲ της απο- τυχίας δυσχέρεια της τύχης κατηγόρημ .7oo. εἰ δ' ευ γ' ἔπραξα: εἰ καλως, φησὶν, ἔπραξα και μηεσφάλην της ελπίδος, ἐθαυμάζετό μου το βούλευμα. οὐκ αρα ἡ εμησε βουλη ηδικησεν, ἀλλ' ἡ τ η' ει γαρ καλως ἀπέβη το πρῆγμα, io
ελεγες αν οτι Ουκ εστιν αλλη κρειττων της τροφου.
7 O2. η γαρ δίκαια ταῖτα : οργίζεται καλας επι τω και απολογίαν ἐθέλειν σοφίσασθαι. αρα ουν, φησὶ, δίκαιόν ἐστι τοῖτο καὶ ουχι φανερως ἄτοπον, το και εθελειν σε ἰσολογεῖν μοι, καὶ εκ των
ἴσων ἀμφισβητεῖν τρίσασάν με' εξαρκοῖντα δέ μοί εστιν, ηγουν ἱκανὰ προς θεραπείαν της βλάβης.
7O . μακρηγοροῖμεν : ἀντὶ τοῖ μάτην φλυαροῖμεν και επεκτε νομεν τον λό*ον ἐπὶ τοις ηδη πραχθεῖσιν. ουκ ἐσωφρόνουν εγώ. ομολογει ἡμαρτηκέναι, επει εἶδεν αυτην προς την απολογίαν δυσχεραίνουσαν. ομολογω, φησὶ, τὸ πρότερον πταῖσμα ουκ εκ τύχης, ἀλλ' aoεξ εμης ἀνοίας γεγενημενον. 7IO. υμεῖς δὲ, παῖδες : μεταστρέφει τον λόγον νῖν προς τὰς
γυναῖκας του χοροῖ. αι δὲ ομνύουσιν οικονοροκως καὶ σιωπῶν επαγγέλλονται. λύοιτο γαρ αν τὰ της ὐποθέσεως. 7I5. εν δὲ προτρέπουσα : ἀντὶ του ζητοῖσα και εξερευνωσα. et s
5. καὶ A. 6. εὐνοίαςJ ἐννοίας B.I. 8. εκραξα hic et in lemmate A. B. H. 6. -ραττον utrobique I. ς βουλευμα A. βουλημα B. I.
I7. ἀντι etsi om. A. 9. ημαρτηκέναιJ To αμάρτημα A ao. τὸ Om. A. 23. γεγενημένον A. γενόμ νεν B. I. 22. HYαστρέφει τον λόγον νυν A. ροταστρέφεται νυν B. I. 23. αἱ δε ομύουσινJ Pro his Iemina ομνυμι σεμra, habet A. ib. και σιωπῶν ἐπαγγελλονταιJ εχορος ἐπαγγελλε ται A.
190쪽
μετατρέπουσα, φησι, καὶ πολλα δοκιμαζουσα, και εἰς πολλα μετα
φέρουσά μου την γνώμην, εν μόνον ια' της συμψορας ευρον. 7 I9. γαρ ποτ' αισχυνω : ἔτι Μίνως βασιλευς των Κρητῶνεγένετο, ὁ πατηρ αὐτης. και διὰ τουτο Κρησίους δόμους λέγει.
5 72I. ουνεκα ψυχης μιας ' αντὶ του διασταλτικου το μιας εἶπε.
A. πῶ γὰρ της μιας μου ψυχης καταψρονησασα πολλας ἐτέρας
διασώσω, τας των οικείων δηλονότι, ρυσαμένη της αισχύνης. ο υπερτιμησω ουν την μίαν ψυχην της αισχύνης των πολλαν. 7 24. και γ' ευ με νουθετει : απειλητικώτερον εἴρηται ὁ λόγος, io ως εἰ ἔλεγε, μη καὶ συ ζηλου της τροφου την παραίνεσιν μηδε τααυτα εκείνη νουθετησης μή, α εστιν επιζημια καὶ φαυλα, ἀλλα προς το συμφέρον με νουθετει. 728. αταρ κακόν γε ζ και δη ἀποθανοῖσα κακον γενησομαι και
ἄλλω, αντὶ του πω Ἱππολύτω, δια της κατ γορίας, ιν εἰδη, κοι s ταύτης μοι μετασχὼν της νόσου, μετριάζειν, καἰ μη ἱψηλοφρονεῖν επὶ ταῖς σέρων δυστυχίαις. 732. ηMβάτοις '. αντὶ του βαθυτάτοις. ηλίβατον γαρ ου μάγοντο υψηλὸν, ἀλλα και το βαθῖ, ob εστιν ἀλιτεῖν της βάσεως. κε - σι δε τοῖς ἐρημαις καὶ κεκρυμμένοις τόποις, καὶ πάσης συντυχίας zo ἀνθρωπων χωρίς. τα ἐξης ουν ουτως' πτεροῖσσάν με ορνιν θείη θεὸς, ἴνα γενοίμην εν ηλιβάτοις κευθμασι, καὶ πλεῖστον ἄποπτος εἴην τουανθρωπίνου γένους. μαγισμὸν δε καὶ μεταβολην της φύσεως ἐπεύχεται εαυτω ό χορος επὶ τη συμβεβηκυία τὰ , ητοι προς το απει-
l o. της τροφόυ την παραίνεσιν A. την τροφὸν της παραινέσεως B. I.