장음표시 사용
191쪽
ρος γενέσθαι των ἐπικαταληψομένων συμψορων, η ἐπει- μέλλει συνίστωρ γενέσθαι πη Φαίδρα, εἰς την κατὰ του Iππολύτ ου διαβο- λην, καὶ τηλaκαύτην αμαρτίαν εἰς Φαυτὸν ἐπισπῶσθαι ψευδομαρτυρεῖν
ἀναγκασθεῖσα κατ αυτ οὐ. πρὶν ουν ἐκεῖνον ἐπιστηναι αὐτω τον κω -
ρον, ἀπαλλαγηναι της φύσεως ἐπεύχεται. η ἄπερ ἄμεινον, καταγνοῖσα 5της ανθρωπίνης φύσεως, καὶ δια των παρόντων κακων αριστα παιδευθεῖσα, ἴρνις εἴχεται εἶναι προς το μηδε συντυχίας η θέας ἀπολαύειν θρωπων. τουτο γὰρ το ζωον καθαρώτατόν ἐστι παρὰ πάνταρ διοκαὶ ἔκαστον αυτων θεοῖς ανάκειται. καὶ τη πτησει μαλλον τωναλλων ζώων ἐκτοπίζεσθαι των ανθρώπων δύνατα, ώς καὶ ἐν ἐρημία io ανθρώπου ἐπιστάντος ἀνίπτασθαι καὶ νικῶν τῆ πτησει την τούτου θέαν. προς τον Ἀδρίαν δε καὶ την Κελτικην ἀρθηναι εἴχεται ρικείως τοῖς πεπραγμένοις, καἰ ώς μάλιστα των τόπων τούτων λύπας ἀναδε
ξαμένων. ἐν γὰρ τω Ἀδρία ἡ Ἱὼ εἰς βουν ροταβληθεῖσα κατὰ βού
λησιν Ηρας διεπέρασε το απ' αυτης Ἱόνιον πέλαγος κληθέν ἐν δε is τω Ἐριδανω αἱ 'Hλιάδες κόραι τον Φαέθοντα δακρύουσαι εἰς φηγους μήτεβληθησαν.
735. γενοίμην, φησὶν, ἔρνις, εἰ ην δυνατον καὶ πελάγη διίπτασθαι, καὶ ἀρθείην καὶ μυετεωρισθείην ἐπὶ το θαλάττιον κ α της 'Aδρίου ἀκτης καὶ ἐπὶ το τοῖ Ἐριδανοῖ ζ p. M. αυτὸν τον Ἐριδανόν et:
φησιν' αἱ γὰρ αἴγειροι εν αὐτω τρέφονται. M. 736. κῖμα τῆς 'A ιηνῶς το πόντιον κῖμα ἀντιδιασταλτικόν ἐστι τοῖ ρεύματος τοῖ Ἐριδανοῖ. ο-'Aδρίας πέλαγός ἐστι μέγιστον προς τη Ἱταλία. ό δὲ Ἀριδανὸς ποταμῶς Κελτικης. ἐν τούτοις δε ἄρα εἴχεται μάλaστα τοῖς τόποις εἶναι, ώς πειραθεῖσι συμ- a s
φαέθοντα δακρύουσαι A. nisi liuod iακρυιυσι habet Pila pergit μήταβλη- λῖσαι Me δένδρα et qui δακρυουσαι
192쪽
θοντι'ὶ ἄπως - πρόφασιν ἔχρουσα τον τόπον ἀκαταπαύστως θρηνοίη τους αγ ππους. η, οπερ αμεινον, εἴχεται. μεταβολην της φυσεως εις τους τόπους εκείνους γενέσθαι, οἴτινες μάλιστα πειραν μετεμψυ-
5 χώσεως ἐδέξαντο. εν μεν γὰρ τω 'Ahία ἡ Ἱὼ επλανηθη εις βουν
μεταμορφωθεῖσα, εν δε τω 'Hρδανῶ αι Ἐλιάδες εις αιγείρους μετε- βληθησαν. 738. ενθα πορφύρεον . εἰς πορφυροῖν οἶδμα του Mριδανου αι τοῖπατρὸς Nλιου ἄθλιαι κόραι Ἐλιδες του οἴκτω καὶ θρηνου του Φαε-io θοντος εἰς δένδρα μεταβληθεῖσαι, δακρύουσι τοῖτο το δάκρυον, οπερπηγνύμενον εν τῆ ψυπότητι του υδατος αποτελεῖ τον ηλεκτρον. πατερα δε αυτῶν τον Ῥριδανόν φησι, παρόσον τρεφονται αυτου πωυδατι αἴγειροι ουσαι.
74o. κόραι Φαέθοντος : Mλίου γὰρ βούλεται αὐτὰς ο μῖθος
i s εἶναι. δια το και το δάκρυον αυτων φωτεινοειδῆς λέγεσθαι εἶναι ηλεκτρον ονομαζόμενον, επεὶ και ηλέκτωρ ὁ ΗMος καλεῖται.
7q a. Ἐσπερίδων : ενθα τα πύσεα μηλο ἐσπάρησαν. Φερεκύδης δε Διος και Θέμιδός φησιν αὐτὰς, ἔνιοι δε τὰς αὐτὰς ταῖς Ἀτλαν
τίσιν. Ἐσπερίδες δε ονομάζονται διὰ το εν τῆ εσπέρα, τουτέστιν sto εν τη δύσει, κεῖσθαι. ὁ δε λόγος, ἀνύσαιμ καὶ ἔλθοιμι επι φωακτην των Ἐσπερίδων νυμφων των ἀοιδων, ενθα εἰσι Dρυσῶ μηλα σπαρέντα. πάMν δε ακολούθως τοῖς προειρημένοις και εντα α εγχε - ται γενέσθαι, επειδη και αλαι νῖν εν θρηνοις εισὶ, θρηνοῖσαι τον δράκοντα τον μηλοφύλακα τον νεωστὶ ἴφ' Mρακλέους φονευθέντα.as δια τουτο γὰρ καὶ ἀοιδους αὐτὰς λέγει δια το εν θρηνοις εἰναι.
193쪽
7 4. L' ο ποντομέδων : ἄπου ο Ποσειδῶν ουκετι δίδωσι τοῖς ναύταις διεξοδον προς το εγγίζειν εις τον ωκεανόν. τέρμονα γὰρουρανοῖ τον ωκεανόν φησιν, εις ον δοκεῖ τη θέα τη ανθρωπινη ἀποτερματίζεσθαι κα) καταπίπτειν ὁ Ουρανός. πάλιν δε προς την διηγησιν ετράπη των τόπων, ενει ό Ποσειδῶν τον πλουν της θαλάσσης τοῖς θναύταις ουκέτι δίδωσιν, καθάπερ και Πινδαρος Η Γαδείρων τὸ προς
747. τον 'Aτλας εχει : τον 'Aτλαντα οι μεν ἔρος ειρηκασι, μυθευόμενοι τον ουρανὸν βαστάζειν, επείδη πάνυ ὐψηλὸν ἴπάρχει και io δοκεῖ επικεῖσθαι αὐτω ό ουραν ' ὁθεν καὶ Ατλας εἴρηται διὰ το
ἄτλητον ποιησαι την εις αυτον ἀνάβασιν. τινες δε 'Aτλαντα ειρηκασιν αυτον τον activa του ουρανου, 6ι ου η του παντος κινησις γινεται.
δηλοῖ δε και το Dμηρικὸν V εχει δε τε κίονας αυτὸς μακρὰς, άιγαῖάν τε και Ουρανὸν ἀμφὶς επυσι. ειρησθαι δε Ἀτλαντα οἱονει is πολύτλαντα, δια τὸ αυτὸν πάντα βαστάζειν.
748. v αί τ' αμβρόσιαι : αἱ του νέκταρος κρηναι, καθὸ ἡ α
βροσία και το νέκταρ εκεῖσε φυονται. 'Aλλως. υποτίθεται την των Φαιάκων γην εἰναι. εκ γὰρ της πολλης θερμότητος καὶ εκ του επι- ao κειρονου πυρὸς τρίτον του ενιαυτὸῶ τον σῖτον καὶ τὰ ἄλλα κάρπιμα φέρειν λέγεται. τὸ δε ἐξη ς' και ελθοιμι εν εκείνου του τόπου, ἄθεν εκτων κοιτων των οἴκων τοῖ Διὸς χεονται αἱ πηγαὶ αἱ το ζην τοῖς θεοῖς δωρούμεναι.75o. L ολβιόδωρος αυξει προς τω πυρίνω κυκλω καὶ τη γ Sτου πυρός. ετεραν γὰρ εμύθευσαν εἶναι γην, εν ' πλεῖστα καὶ θαυμαστα φυονται' εν ταυτη γὰρ τὸ Ἐλυσιον πεδίον καὶ των Φαιάκω,
a. πρὸς το ἐγγίζειν A. προσεγγίγιν
et II OX και του επικειμένου πυρος OH . I.
194쪽
την γην ἐμύθευσαν εἶναι. ἐκ γὰρ τῆς πολλης θερμασίας καὶ του
ἐπικειμένου πυρὸς τρίτον του ἐνιαυτου συμβαίνει τα κάρπιμα φυε- σθαι καὶ το νέκταρ. φησὶ γουν κρήνας πιν αμβροσίας τας του νέκταρος, εὐδαιμονίαν δε την αμβροσίαν και αφθαρσίαν.
ἔχρυσα Κρητικὴ γαυ, ῆτις κατὰ το κυμα πῆς θαλάσσης την δέσποινάν μου Φαίδραν ἐκόμισας νυμφευθεισαν Θησει. A. B. ἐτέρα μοῖρα χορικη, η δὴ και τα παρόντα θρηνεῖ ἄνωθειν ἐκ πιῆς επίδημίας ολου- ρομένη την Φαίδραν. σύ μοι, φησὶ, προοίμιον των θρήνων, ω πορθμὶς, Io ἐπει καὶ των συμψορων υπόθεσις γεγένησαι. 753. πόντιον οῦ ἡ διά αντὶ της κατά. A. B. 758. κακονυμφοτάταν ζ νυμμυσαμένη τω Θησει νύμφευσιν ἀνώνητον, τουτέστιν εις την κακην ωψέλειαν του γάμου, εἰς ἀπόλαυσιν κακῶν. A. B.
iue 759. ἡ-απ' ἀμφοτέρων : ἴντως γὰρ απὸ των δυο, από τε της Κρήτης και της Ἀττικης, καNὰ σημεια ἐφάνησαν αυτη. το δε ἀμφοτέρων ἀκούουσιν ἔκ τε τοῖ πατρὸς καὶ της μητρὸς, ἴν ἡ Ουτως' ἐπὶ κακοῖς γὰρ σημείοις ἐκδοθεισα υπὸ των γονέων ἐλθες εις Ἀττι- ν απὸ της Κρήτης. επεἰ-καὶ δύσορνιν αυτ ν ἔψη, εις το ἔπτατο dio ἀνηλθεν. Mουνύχιος δε λιμὴν 'Aττικῆς. ὁπηνίκα δε, φησὶν, ἐν τῶ Μουνυχίρ λιμένι παρέβαλον τὰς ἀρχὰς των σχοινιων καὶ ἔδησαν ἐυαυτῶ καὶ ἰξεβησαν ἐν τῆ γη, το τηνικαυτα ἡ Ἀφροδίτη κακὸν ἔρωτα
763. -' απείρου τε γῆς ζ κυκλοτερους. Λ.α ς 764. ἀνθ' ων : αντὶ του ἀφ' ων. ο δε νους, αφ' ων των κακοσμμων οιωνῶν υπὸ αδίκων ἐρώτων Ἀφροδίτης δεινῆ νόσω φρένας κατεκλάσθη. A. B.
195쪽
767. υπεραντλος . εκ ροταφορῆς των εν τη νηὶ μηκετι της αντλίας υπερέχειν δυναμενων. αδυνατουσα, φησι, προς την συμψο ραν, και υπερβαρο νοσησασα νόσον την αγχόνην εβουλεύσατο.
77o. ἄψεται ἀμοὶ βρόχον η ἀμί προς το μεται αντὶ του
περιάψεται. A. 5774. ἀπαλλάσσουσα : ἀντιλαμβανομε . A. 776. ἰου ἰου : τινες βούλονται την τροφὸν τωὐτα εσωθεν λέγειν. ενιοι δε εξάγγελον φασί. εξάγγελος δε ὁ τα πεπραγμενα ενδον της σκηνης τω χορω ἀγγελλων. βοηδρομεῖν δε εστι το μετα βοης τρέχειν, ἴνα δια της βιης καὶ αἰους προς ἐπικουρίαν κινησωσι. Ιο78o. ἀμφιδεξιον σίδηρονο αντὶ του δίστομον, s αν τις προς ἀμότερα τα μέρη δεξιως χρησαιτο. ἐδόκουν γαρ μετέχειν του μιάσματος ἔσοι μη εκοπτον τὰς ἀγχόνας των ηγχονισμενων. ἄμμαδε δεσμὰς σχοινίων. καὶ το εξ επισπαστων βρόχων αντι του των δεδεμενων βρόχων. 15785. τὸ πολλα πράττειν . οὐκ ἔστιν ασφαλης ο βίος των εκβαλόντων εαυτοῖς εις πολλα πράγματα. 786. ορθώσατ' '. ἀπορθωσατε, φησὶν, αυτης τα μέλη, καὶ κατ' ὀρθὸν σχηματίσατε τον νεκρον, τὸ πικρον οἰκούρημα των ε ν δεσπο- των, δ εστι τον ἀτυχη οἰκουρόν. a
787. οἰκούρημα : οἰκουρὸς λεγεται ἡ γυνη. M. 79O. γυναῖκες, ἴστε τίς: τὸ ἐξης, ηχω βαρεια προσπόλων - κετο. ἴστε, τίς ποτ εν δόμοις βοη : ἴστε, φησι, τίς ἡ βοη η εν τοῖς οἴκοις, ω γυναικες; ηχω γαρ βαρεῖα πρός με ἀφίκετο. 792. οὐ γάρ τί μ ώς θεωρίν ζ αντὶ τοῖ ἀπὸ μαντείας. εθος γαρ ab
I. Hoc scholion est etiam in M. sed partim obliteratum. Ante ἀδυ
A., OITHSSO δε. u . μετα βῆς τρέχετε-ἐπικουρίαν καλῶσιν est in M.
3. αμμα-δεδεμένων βρόχων on . A I 4. σχοινιωνJ σχοινίον B. I9. Post σχηματισατε A. Pergit. πικρον Ta' οἰκουρημα : πικρον οἰκούρημα τῶν etc.
196쪽
εἰχον οι ἀρχαῖοι τουτο, ἴτε ηρχοντο απὸ μαντείας, εστεφανωμενοι ηρχοντο, και πάντες του οἴκου προσεκύνουν αυτους. το δε εξης
ουκετι μοι ως θεωρου προσφθεγγεται ό οἶκος μου ἀγαθά, ἀλλαφαυλα' ου γὰρ ώς θεωρόν με ἀξιοι προσκυνεῖν, ἀλλ' εχω ἀφελεσθαι
5 τον στεφανον διὰ την βοην. θεωροὶ δε καλουνται πάντες ιι εκ θεουστελλόμενοι, η υστερον ὐποστρεφοντες. 795. πρόσω μεν ηδη'. οἷον πόρρω, μακρος, ἀντὶ του προβέβηκε τη ηλικία, αντι του γερων μεν η εστ ιν, ἀλλ' *ως λυπηρος ημῖν γενησεται ἀποθανων. ro 799. τι συλατω . μη ἄρα των τεκνων μου ἡ λη κλεπτεται αντι του ἀπέθανον. 8o3. λυπη παχνωθεῖσα : ἀντὶ του κακωθεῖσα. απάντων γὰρ των φυτων φθαρτικη εστιν ἡ πάχνη. οικονομικως δε ψεύδεται τα λοιπὰ
i5 8O6. ἀνεστεμμαι κάρα: εθος γὰρ ην τους ερ ἱεροῖ στελλο- μενους στεφεσθαι. πλεκτοῖς δε φύλλοις ἀντὶ του πλεκτοῖς στεφάνοις. 8O8. χαλῆτε κληθρα : ἀντι του ανοίγετε τὰς θύρας. 8O9. άρμους . N. και ἄρμους ἀντὶ του δεσμους. B. ao 8 Iz. επαθες, ειργάσω : πέπονθας το της ἀγχίνης κακον, ειργάσω εις εαυτην τον δἰ ἀγχόνης θάνατον. το δε αἶ αἶ τολμας διὰ μεσου
ἀναπεφωνηται, καὶ ουτως το εξης ῖσταται.
8I5. πάλαισμα μελέας ζ το παράπτωμα της ἀγχόνης, ἀπὸ
μεταφορῶς των παλαιοντων, οι οιογει πνίγουσιν ἐαυτους εν τω τρα- 25 χηλω παλαίοντες. Λ. B. I. 'Aλλως. ω πάλαισμα καὶ κατάπτωμα
3. ῶς θεωργ-οὐ γὰρ Om. I. 6. ιποστρέφω τε. J ἀποστρέφοντες A. ἱποστρέφονται I. ἀντιστρεφοντες M. in Pro reliquiae quaedam larius scholii apparent.
ib. ἀντὶ τωὐ A. ητοι B. I. 8.-a i l. A. ib. ἡμιν γενησεται J ἐστιν A. 9. ἀποθανών J ἀπιθαν. A I. IS. εθος ρ - στεφεσθαι habet etiam M. In reli*aa al,llinc fabulae parte nec soliolia nec glossemata sunt in M.
197쪽
816. τις αραζ λείτει το δαιμόνων τις αρα δωμίνων αμαυροι, ητοι α νη καθιστἀ, την σην λην. 82o. κηλὶς ἄφραστος ο ρυπαρία μελαίνουσα, αισχυνη. ἄφραστος δε ἀντὶ του ἀπροόρατος, αδόκητος σπίλος καὶ αισχυνη. B. I. gur: του κακον απροσδόκητον. A. s82I. κατακονὰ μὲν . υνο ἀντὶ του καταφθορά. λείπει δε το
κατέλαβέ με. ό δε νοῖς ' κατ-θορὰ γης ἀβιωτοποιὸς κατέλαβέ
με. κακων δε ό τάλας πέλαγος εἰσορω. γράψεται δε και το κατα- κονω ρημα, ιν ηι οπως μορ ινει με η ουστυχια του μιου. γραφε - ται και κατακονα μὲν οὐν, ἀντὶ του καταναλίσκει. ic824. Hi ' ἐκπερῶσαι κῖμα : ἀντὶ του ἐκκολυμβησαι, παρέρπειν, ἐπεὶ και πέλαγος προείρηται. ἐνέμεινε δε τη ροταφορῆ.828. ἔρνις γὰρ ως τις ζ ωσπερ γὰρ ἔρνις κρατουμένη νπό τινος αφανης γίνεται, ουτω καὶ σν, ταχέως πηδησασα ἰυ τρ 'Aιδ . 83 I. πρόσωθεν δέ ποθεν '. πόθεν συνέβη μοι αυτη ἡ συμφράς is μη ἄρα ενεκεν των πρότερον ημαρτημένων μοι, η πρός τινος παλαιῆς οργης των δαιμόνων ἰ B. Ι. 832. ἀμπλακίαισι των πάροιθεν . ταῖς άμαρτίαις των προγόνων,ο ἐστιν, ου δι ἐμον αμάρτημα τιμωρουμαι, ἀλλα διὰ προγονικόν. Aλλας. μη διὰ τὰς αρδερτίας των προτέρων μου, ητοι ἀρχαίων, et o προγόνων, πιαλαμβάνω τοιαύτην δυστυχίαν παρὰ θεων ἔ
βεν εμ. est in gl. B. 8. ὁ Ψάλαι A. ω τάλας B. I. 9. μαραίνει μεJ διαφθείρει m si lil. A.
male repetita sunt. vel, quod potius videtur, prasfigeiulum ἄλλυή, ut hoc scholion sit ex alio cod. excerptum.
ib. προτέρων μου ητοι m. A. a l. προγόνωνJ μου προγόνω, ἐ- ἀιακομίζομαι A. ib. καρὰ θεων Om. A.
198쪽
83 . ου σοι τάδ', ωναξ: καὶ ε υ τῆ Ἀλκήστιδι ' ου γάρ τοι ποωτος, ουδὲ λοίσθιος βροτων γυναικος ἐσθλῆς ἡμπλακες. B. I. 835. κεδνον λέχος : το φρίνιμον, ἡ το επιμελείας ἄξιον. B.
836. το λατα γῶς θέλω: οῖον θέλω λοιπὸν ἀποθανεῖν. A. B. 5κ νέφας : σκότος. παρὰ το κενον εἶναι φάους. A. 84o. τίνος κλυω: λείπει ἡ παρά, παρὰ τίνος α ουσω καἰ μα--σομαι το συμβάν σοι αἴτιον, οθεν ἀπωλου, τίς ἄν εἴποι το γενόμενον; ἡ ἔντως το δω v εχει θεραπόντων ἴχλον; B. I. ποθεν συνεβη μοι, ητοι αυτη η συμψορὰ, μη ἄρα ενεκα των πρότερον ἡμαρ- I O τημενων μοι, η από τινος παλαιῆς οργης των δαιμόνων ς πολλάκις γὰρ πατερων ανομίαι τέκνοις αποδίδονται. A. 843. στέγει : τρέφει. Λ. φέρει. B. 846. ου τλητον ουδε ρητόν : ο οἴτε σιωπῶν δυναμαι, μέγα γάρεστινὶ ουτε λέγειν. αισχυνην γάρ μοι φέρει το παράδοξον του θανά-3 5 του. A. B. I. ἀλλ' ἀπωλόμην : ἡ αλλὰ αντὶ του γάρ. A. το δεελιπες ἔλιπες, ω φίλη, ἀντι του απέθανες, ελιπες το ζην. καὶ το ια τάλας αντὶ του τάλαινα καὶ γὰρ ταυτα του χοροῖ φασιν εἶναι. B. I. 85I . νυκτὸς ἀστερωπός : καὶ ἡ δια νυκτος λαμπρὰ σεληνη, ἡ μετὰ αστέρων φαινομένη σεληνη, ως προς αντιδιαστοώην τοῖ ἡλιου. 2ο εκεῖνος γὰρ κρυπτει πάντων των αστέρων το φως. A. B. I. Ἀλλως.
ἡ μετὰ αστέρων φανομένη, προς αντιδιαστολὴν του ἡλίου ό γὰρ
ἡλιος ἄπαντας αμαυροῖ τους αστέρας ταῖς ἀκτῖσιν αυτου, ουχ ουτωδε καὶ ἡ σελήνη, αλλὰ μόνους τους πλησιάζοvτας. A. 855. το δ' επὶ τωδε : επὶ πολῖ φρίσσω. δια τί γωρ κακως ἀπηγξω, περὶ ου φοβουμαι μη καὶ ε τερόν τι πάθω κακόν.859. ἔγραψεν : μαλλον ἔγραψε παρακλήσεις, ἴνα μὴ ἄλλη, μνηστευσωμι, ἡ διὰ τα τέκνα.
παρά, παρά τινος ἀκουσαν τὸ ποθεν αEω λου. in marg. vero ἀπο τίνος ἀκούσομαι και μαθησομαι το συμβάν π ι α τιeν.
I 4. φέρειJ φήρειν I. iti. το δ B. Fl. 6. IS. δὲ orn. I. Scholion huc transposuit Matti . . ciuiun in libris post proximiim PO- situm sit. Nihil praeter gi. ἀπέθανες ad ἔλιπες habet A.
199쪽
86o. θάρσει, τάλαινα : γελοῖον προς νεκρὸν το θάρσει, συγγνωστέος δε διὰ την παρακειμένην συμφοράν. σφενδόνην λέγει τηνδέσιν, τον δεσμὸν, τυπον δὲ την ἐπικειμένην σφραγιδα τρ δεσμῶ. προσσαίνουσί με δἰ ἀντὶ του ἡδύνουσί με, προτρέποντα, κολακεύουσιν.
αυτης γάρ εἰσι. ἄθεν επάγει, ἴδω τί λέξαι, ἶνα ἴδω τί θέλει σm s
86 I. οὐκ ἔστι δώμαθ' : ουκ ἔστιν η τις γυ εις τους δόμους εἰσέλθοι διὰ τα λέκτρα του Θησέως. A. 864. φερ', ἐξελίξας : φέρε δη ουν ἀποκόψω τον δεσμον της σφραγῖδος του δακτυλίου, και τὰς περιπλοκὰς ἀναλύσας ιδω τί βουλεται Io σημῆναι ἡ δέλτος αυτη. 866. ἐκδοχαῖς : κατὰ διάδοχην, ἶνα ἴδω πως νέα κακὰ ο θεὸς ἐπεισφέρει τούτοις τοῖς οἴκοις. 867. αβίωτος βίου ταα : θάνατος τύο ἀβιωτοποιὸς, η ἡ τυχητου βίου. Λ. ἀντίπτωσις. ἐμοὶ μεν ουν εἴη τυχεῖν, ω τύχη, βίου I5αβιωτου. Λ. θάνατος τυπὶ ἀβιωτοποιος της γης, ἀντὶ του η τσχητου βίου προς το συμβὰν αβίωτος εστι. πρὸς το κρανθεν γὰρ νυν ἀντὶ του προς το συμβάν. B.I. ητοι ἐγω μη επιζησαιμι προς τομελλον γενέσθαι. A. 869. ὀλομενους γάρ : το ἐξης' ολομένους δόμους των ἰμων χοδεσποτων ουκ ετ ἄντας λεγω. το δε φευ φευ δια μέσου.
87I . εστι : δυνατόν εστι. B. rec. εν τισιν ου φέρονται Ουτοι. B.
87 a. προς γάρ τονος : η πρός ἀντὶ της - ῖν η ουτως, ἀπό τινος τύχης. B. I. εἰσορω γὰρ το δεινὸν το μέλλον ώς ό ,3
I. συγγνωστέο συμφοράν ori . A. a. παρακειμήνηη περικειμένη, B. H. 6. IS.
Io. τοῖ δακτυλίου ναλύσας ona. A. habet vero gl. του δακτυλίου ad σφενδονης.
200쪽
875. λεκτον, ω τάλας ἰγω: λείπει το ευρον τουτο. A. 876. εἴ τι μι λόγου μέτα: ἰάν με κρίνης ἄξιον B. και μετά-5 δος μοι του λόγου, ει μέτεστί μοι του λόγου. B. 88o. φθεγγόμενον . βουλόμενον. A. 88 I. κακων αρχηγόν : αντι του κακου λόγου ἄρχην λέγεις. τοτόδε μὲν δυσεκπέρατον ολοον κακον οὐκέτι σιωπήσω. στόματος δε πύλαις περιφραστικως ἐν του στόματι. ἄμιιον δε του ro τω Ομη-io ρικω ἔρκοe ῶδόντων. δυσεκπέρατον δε δυσαπάλλακτον, δυσεπίληπτον. B. I. δυσεκπάλαιστον' ἡ τὸ δυσκόλως περαινόμενον και γινόμενον, ἡτο δυσεπίληπτον. A. τόδε μ ν ουκέτι στόματος εν πύλαις ζ ομοίως τω Ομηρικω ερκος ὼδόντων. τὸ δε δυσεκπέρατον ολοον κακον ουκέτισιωπησω. στόματος δε πύλαις περιφραστικως τω στόματι 'Aλ-I 5 λως. πύλαι στόματος τα χείλη. ουκέτι οἶν, φησὶ, καθέξω τον λόγον ἐντος του στόματός ρου, τουτέστιν ουκέτι σιωπησω. A.
886. τὸ σεμνον Ζηνὸς ἱ- ἀτιμάσας : την του Διος ἐφορείαν
σεμνὴν μη τιμησας. A. αντι του τὸν πατρωον Δία υβρίσας. 888. μια κατέργασαι : μα τούτων των καταρων κατέργασαι
ἐξ Αιδου, το αποστρέψαι ἀπο του λαβυρίνθου, το πεμφθῆναι τω usae αὐτου θάνατον.
892. γνωση γάρ αυθις ζ ἔχεις γὰρ γνωναι ἄτι ἡμαρτες. και - Ἀλκηστιδι ου γὰρ πρωτος οὐδε λοίσθιος βροτων γυνακὸς ἐσθλῆς
893. και πρός γ ἐξελω : αυθις ἐπαναλαβων, αντὶ του οὐδαμως' ἀλλα προς τούτοις καὶ ἐκ λω αντον εκ ταύτης της γης. 894. δυοὶ, δε μοίραιν θατέρα : μια των δύο μοιρων πληγή-3o 897. ἀλώμενος '. πλανωμενος.