장음표시 사용
201쪽
9o I. το λωστον ζ το βέλτιστον, το συμφέρον. A. B.
9 8. ουπω χρόνον : ου προ πολλοῖ μοι του πόνου ἐβλέπετο, ἡ οὐκ ἐκ πολλοῖ χρόνου, ἀλλ' ἔναγχος' αντι τοῖ εν ἀρτιως κατέλιποντο φως ὁρῶσαν, αρτι ἀπέθανεν, ητοι προ ολίγου.9I I. σιωπης δ' οὐδεν ἔργον ζ το τέλειον ουτως' εν δε, αντὶ τοῖ5 ἐν γὰρ, τοῖς κακοῖς οὐδεις οφειλει σιγῶν' οὐδὲν ἔφελος, φησὶν, οὐδεκέρδος ἐν τοis κακοῖς ἡ σιωπή ἐστι.
91 a. ἡ γὰρ πολυσα : ἡ γψ καρδία ἐπιζητιῶσα τα πάντα ἀκού
ειν δαπανῶτα. λιχνος δε ἡτοι επιθυμητικὴ, περίεργος. 915. κρύπτειν δίκαιον : οὐ γὰρ οφείλεις κρύπτειν τὰς σὰς δυστυ- io χίας τους φίλους σου, τουτέστι τα τέκνα σου. 916. J πόλλ' - τάνοντες : ω ἄνθρωποι πολλὰ ἐπιστάμενοι και
διδάσκοντες τους ανθρώπους, πλὴν τουτου, τοῖ διδασκειν συνετους τους ἀσυνέτους. περιτταὶ . υν, φησὶν, αι παραινέσεις καὶ συμβουλίαι των ποιητῶν, ουχὶ τα δέοντα φρονεῖν διδάσκουσαι τοῖς ἀνθρώποις αὐται. λέγομεν δε δτι τῆ προσθήκη την ἀπορίαν ελυσεν, εἰπων ιἷσιν Ουκ ἔνεστι νοῖς ' εις νοῖν γὰρ ἔχοντα ἄνδρα καταβαλλομένη παραίνεσις καρπον φέρει, εἰς δε ἄνουν μάτην ἐκρίπτεται. 92 I. δεινον σοφιστήν; λογιστὴν, εξεταστὴν, διδάσκαλον. ὁ νους τοιουτος' αληθῶς καλὸν διδάσκαλον εἶπας, τον δυνάμενον διδάξαι sto
φρονεῖν τους μὴ φρονιῶντας. 924. δεδοικα μή σου : φοβουμαι μὴ εν τοῖς κακοῖς ἴπερβάλλουσά σου ἡ γλῶσσα κηχον καὶ παράφρονά σε ποιήση.
ib. τουτέστι - σου Om. I. I 2. ἁμαρτάνοντεςJ ἁμαρτησαντες A.: sed in textu ἁμαρτάνοντες. 3. τους ανθρωπους Om. A. ib. τουτου Om. λI4. ἀσυνέτους A.B. ἀξυνέτους I. ib. περιτταὶJ LeInma φρονεῖν διθα-σκειν sex V. 92o. prii efixum in A. H. In I. φ. διδάσκουσαι. Delevit Matthiae.
I s. τοῖς ἀνθρωποιςJ τους ανθρωπους Barnes.
202쪽
927. ἄστις τ' αληθής'. επὶ μεν των ἄλλων πραγμάτων εὐρίσκομεν διάκρισιν, εἴτε καλά εστιν, εἰτε κακὰ, ωσπερ επὶ του 'πυσίου. δοκιμαζόμενον γὰρ φαίνεται ει καλόν εστιν ἡ κακον, επὶ δε του ἀνθρωπου ουχ εὐρίσκομεν. εχ ν ουν και τους ανθρωπους δυο φωνὰς
5 εχειν, δικαίαν τε καὶ ἄδικον, ἴνα, εἰ μεν ἡ ἄδικος φωκη θελήσει ψεύσασθαι, ἡλεγχετο καὶ οὐδεὶς ἡπατῆτο. 932. αλλ' ἡ τις εἰς σον ους : μη ἄρα τίς με διεβαλεν εις τὸ
διαβαλων ε χει . Ἀττικον αντι του διεβαλεν, ώς καὶ Ἐσίοδος Io ' κρυψαντες γὰρ εχουσι θεοὶ βίον ἀνθρωποι σιν αντὶ του κεκρύφασι. A. 934. εκ τοι πεπληγμαι : ξενους λόγους ἀκουων παρὰ σου εκπλησσομαι. οι γὰρ σοὶ λόγοι οι εξεδροποιοὶ των φρενων παρεξηλλαγμένοι του καθήκοντος παραπλῆγά με κατεργάζονται. 'Aλλας. is εξεδροι οἱ εξεδροποιοὶ των φρενων μου, οῖον μαινόμενοι, εξεστηκίτες, ἄδικοι, παραλογιστικοὶ, μὴ καλως λεγόμενοι, ἀλλ' εξω της διανοίας οντες. A. B. I. οἱ τον ἀκουοντα ποιουντες ε ω των φρενων καὶ τῆς διανοίας. καὶ τουτο γὰρ υβρις του Θησεως τὸ λέγειν τους αυτου λόγους μωρους. B. rec.
o 936. φέῖ τῆς βροτείας : ἡγουν ἡ βροτεία φύσις. A.
937. τι τέρμα τόλμης'. τί εσται τελος του θράσους, τὸ θράσος δηλονότι. 938. εἰ γὰρ κατ' ἀνδρός: εἰ γὰρ επαρθήσεται ενος ἔκάστου ἀνδρὸς ο βίος, καὶ ὁ επιγινόμενος χείρων εσται του πρὸ αυτου, οΦεί-
ΗΙ. χρυσίου. δοκιμάζόμενον αλον- κακόν A. χρυσου. δοκιμαζόμενος-καλός -κακός B. I.
ib. ἐκπλησσομαι AλλωήJ ἐκπληττομαι. λόγοι παραλλάσσοντες : παρη--γμενοι του καθεκοντος. οἱ γὰρ σοὶ κατεργάζονται, ἄλλως. η παραλλάσσοντες του πρεποντος ητοι εξω του σαόταφερόμενοι και ἐκτος οντες λογισμου A.
203쪽
λομεν δεησεις τοῖς θεοῖς ἀνενεγκεῖν, ἴνα ἄλλην γην τινα ἀπομερίση, ητις τοῖς κακους χωρησει. εκ τουτου διαβάλλει τον τρόπον του Ἱππολυτου. 'Aλλως. εἰ γὰρ κατὰ μην εκάστου ἀνδρὸς ἡ κακουργία αὐξάνεται, 'in ο μεταγενέστερος του προβεβηκότος πανουργότερός εστιν, εχρην τους θεοῖς αλλο πόλιν κτίσαι εἰς το χωρησαι τους β πανούργους. Ἀλλως. εἰσὶ φύσεις ζώων προς ἐτέρας φυσεις ζέων ἐναντίως εχουσαι, οἷον ἡ των λεόντων προς την των ανθρώπων, η των λύκων προς την των προβάτων. καὶ ' ηρος ώς οὐκ εστι λέουσι και ἀνδράσιν ἄρκια πιστὰ, οὐδε λύκοι τε και ἄρνες ὁμόφρονες.V και
τοῖς μὰν θηρίοις δέδοται προς οἴκησιν ἡ ἐρημία, τοῖς δε ἀνθρώποις ἡ ro
ημετέρα των χωρίων. οταν, φησὶν, εἰς ἄκρον κακίας προκό- των ανθρώπων ἡ φύσις, ἀπορησουσιν οι θεοὶ ποῖ τοἰς πονηροῖς κατοικί-σουσιν. εἰς τὰς ερημίας ς ἀλλ' εκεῖ θηρες. εἰς τὰ ημέτερα χωρία ἔἀλλ' ἐκεῖ δίκαιοι ἄνθρωποι. λοιπὸν ανάγκη ετέρας δεῖσθαι γης ητις τοῖς κακοῖς χωρησει. 159 3. σκέψασθε δ' εἰς τόνδε : ἀποβλέψατε, φησὶν, εἰς τον εμοννῶν, ἄστις ηθελησε μιῶναι την εμην κοίτην, καὶ ελέγχεται υπο της ἀποθανούσης.
946. δεῖξον δ', επειδη γ' εἰς μίασμ εληλυθας : εληλυθας, δεῖρό
μοι εναντίον στηθι, ηγουν επεὶ δμώς εἰς το μιῆναι ηλθες δεῖρο, δεῖξόν χοροι το σον πρόσωπον, η ἐπεὶ ἔλυς ἐτόλμησας ἐλθεῖν εἰς τον της Φαίδρας ερωτα, ἄπερ μίασμα καλεῖ. A. 943. A δη θεοῖσιν '. σὐ δε εἶ ο ὐπὲρ πάντας σοφος ων καὶ σύ- ων, καὶ ἀκούων αμίαντος των κακῶν. οὐδαμῶς ἐγὼ πείθομαι τοῖς σοῖς ψεύσμασι. 25
ib. κατοικίσουσιν Matti . κατοι - σουσιν B. I. κατοι σωσιν A.
Α. B. εἰς τρὶς ἐρημους I. 4. ἄνθρωποιJ οἱ ἄνθρωποι B. iti. δεῖσθαι Om. A. ua. ητις η A. in τους κακους χωρησει χωρίσαι Fl. 6. χωρησει RI te τε κακοὶς A.ὶ addita ex A. B. H. 6. I 5. I 6. ἀποβλέψατε, φησιν Om. A. ib. εἰς A.B. πρὸς I.
204쪽
περισσός : περισσους λεγει τους φιλοσόφους τους καε εαυτους βιοτεύοντας, ως περισσόν τι και επεκεινα των χυδεωτερων εχοντας. B. 953. σίτοις καπηλευε ζ αντὶ του χλεύαζε, αποπλάνα τους ανθρωπους, ωστε πορίζειν τροφάς' η εν λόγοις εμπορεύου, καθάπερ ρι5 λοεμποροι λεγόμενοι, καὶ μη κατὰ φύσιν φιλοσοφουντες, ἀλλα τοῖς λόγοις καπηλεύοντες και τοῖς σιτίοις τοῖς δι αψύχου βορῶς ἀπατα. αντὶ τοῖ άγνεύετε, ως οι φιλόσοφοι μηδεν κατὰ των ε σθιομενων γωνη ετερων εσθίοντες, ἀλλα σιτον μόνον, και εχοντες τοι Dρφεα βασι - λεα ως σωφρονα. επει γὰρ ενδοξος ην ο Πυθαγόρας, ηδη και πολλοι Io εμψύχων άπεσχοντο. ἀνάγει δε τοῖς πόνους' περι εαυτοῖ γὰρ βούλεται αινίξασθαι ο Κυριπίδης. τοιοῖτος δε εστιν, αεὶ τα ηρωικὰ πρόσωπα εἰσάγων φιλοσοφοῖντα. 954. βάκχευε : μεγαλαύχει, τὰς μαρίας των πολλων γραμμάτων επιστάμενος. το γὰρ ληφθηναί σε σκαιὰν εποίησε σου mu 5 ἄσκησιν. A. B. l. ενθουσία. T. 2. τιμων καπνούς : τιμων οικίας τὰς υπο των φορολόγων ει εγραμμενας. B. re . 958. τεθνηκεν ηδε : ει δε νομίζεις, φησοῦν, εκφυγεῖν ταύτης μι- θανούσης, οὐδαμως εσται τοῖτο, επει εχεις εις ελεγχον τα γράμματαταῖτα ταύτης ἀποθανούσης. ao 96 2. μισεῖν σε φησεις τηνδε : αλλ' εχεις ειπεῖν οτι εμίσει σεως νόθον ἔντα, επειδὴ οι γνησιοι πολεμιοι των νόθωι ει σίν.
a. v δε-τίρων J Recta scriptura χεδαιοτέρων est. λ. λεγόμενοι A. λεγόμενοι λ. B. I. ib. ἀλλα A. B. ἀλλ' οἱ I. et B.
205쪽
96 . κακὴν ἄρ' αυτήν : οἱ εμποροι τα μὲν παρέχουσι, τα δελαμβάνουσι, και τοὐτο ἐπ ωφελ α ποιοῖσιν. εἰ ουν αυτη τὴν ψυχὴν εαυτῆς δίδωκεν, ἶνα σε μισητὸν τω πατρι καταστήση, ἄφρων ἄρα καθέστηκε, τοιαυτην όδον ἐμπορευομένη. οἱ γὰρ ἔμποροι ἐπὶ κέρδει πραγματεύονται. θέλεις, φησὶν, εἰπειν ὁτι ἐπραγματεύσατο, θέλουσά sσε φονεῖσαι, δια το τα τέκνα αυτῆς κρατῆσαι τῆς πάλεως ταύτης. ἔμπορος δὲ διοικήτρια, προνοητικὴ, πρακτική.967. οἶδ' ἐγὼ νέους : οἶδα ἐγω νεωτέρους ἴτι, όπηνίκα αὐτους ἡ Κυπρις ταράξη, μωρότεροι γίνονται γυναικων. 97 . το δ' υσεν αυτούς συγγνωμην αυτοῖς παρέχει τὸ αβρας Ioειναι ἐν άμαρτίαις, ταῖς γυναιξὶ δε ιυ, ἡ τὸ καλεισθαι αρσενας, ἐπειιi'κ αἰσχύνονται ἐρῶντες, ἡ τὸ θρασυ καὶ ἀναιδές.
λόγοις ταῖτα λέγω, εχων και σαφῆ μάρτυρα τον νεκρόν. 973. γαίας : φθείρου ἐκ ταύτης τῆς γῆς φυγὰς γενόμενος, re, καὶ μήτε εἰς Hv πόλιν ταυτην εισέλθης τὴν υπὸ 'Aθηνῶς ωκοδομημένην. θεοδμήτους γὰρ τὰς θείως 3κοδομημένας ' ου γὰρ υπὸ θεων ἐτειχίσθησαν.
974. θεοδμήτους : θεὰ ἡτους οὐ λέγει τὰς Ἀθήνας ώς υπὸ
λων τειχισθώσας, ἀλλ' ως τῆ 'A in ἀνατεθείσας. αἱ γὰρ Ἀθῆναι ao πρωτα κατὰ τον μῖθον αναφανεισαι πολλοῖς των θεων εῖλκυσαν εις ἔρωτα εαυτων, ἐξαιρέτως δε παρὰ τοῖς λοιποῖς θεοῖς 'Αρης καὶ 'Aθηνα τῆς πόλεως ἡρων, καὶ ἀντεποιεῖτο ἐκάτερος. καθιστωσιν ουναυτοῖς τοῖς πολίτας τοῖς 'Aθηναίους δικαστὰς τίνι ἄν ἡ πόλις προσήκοι μαλλον. 'Aθηναῖοι δε λέγουσιν ώς τῶ δεδειχότι σημειόν τι εν 25
ib. σαμ II eathius pro σοφην. ib. μάρτυραJ Quod libriimus in A. scripserat μαρτυρίαν ipse in μάρτυρα
206쪽
τῆ πόλει εκείνε ἀνατεθηναι ταμ v. 'Aθηνα ουν ελαίαν εν τη ἀπο- πόλει εξέφυσε και ουτως νικησασα την πόλιν ελαβεν ἐαυτῆ. καὶ διὰ τουτο τοῖς νικωσι θαλλος ελαίας εκτοτε διδόμενος ἐν' ωστε θεοδμητους λέγει τας Ἀθηνας ώς επὶ τούτω οικώδομηθείσας, ω στε
s ἀνακεῖσθαι τη θεα 'Aθηνα. A. 976. ει γὰρ παθων γε . εἰ γυ μη τιμωρησομαί σε, ουδε ἄ
πρὶν κατωρθωκα εμα νομισθησεται, ἀλλα μάτην αν επαινοίμην επ' αὐτοῖς. 977. - μαρτυρησει μ' Iσθμιος . Σίνις εγενετο, ἔστις εῖχε κρω- to βατον ἀνὰ μεσον της οδοῖ, καὶ επάτει τους παριόντας και προσεμετρει τω κραββάτω. και εἰ μεν ην μακρος, ἀπεκοπτεν εκ των ποδωνα οὐ διὰ το ἰσωσαι αυτον τω κραββάτρ' ει δε κοωδὸς ην, μετὰ σφυρας κατέτυπτε τους πόδας αυτου, ἴνα εξισωθη τω κραββάτω. τουτον εφόνευσεν ό Θησευς μόνος. λέγει οὐν λι, εὰν ἴπο σου ἡττη-I5θησομαι, ου Fη πιστεύση εαεινος ό 'Iσθμιος ἴτι ἐγω αυτον ἐφόνευσα. Σίνις'. υιος ΙΠολυπημονος περι τον Ἱσθμον ξενοκτονων, ὁ καὶ Πιτυοκάμπτης.
979. Σκειρωνίδες : ό Σκείρων εν Μεγάροις η' τυρακνος ἄξενος,
6. ει γάρ μη A. B. γὰρ OID. I.
ib. MAH Sinin cum P cruste confundit schol. De Procruste Diint. Sic. I , 59. οἶτος τοῖς
παριόντας ιδοιπόρους νάγκάζεν ἐπι τινος κλώηή ἀιαπιπτειν, καὶ των μεν μακροτέρων τὰ Εροέχοντα μέρη του σώματος ἀπέκοπτε, τω, δι ἐλαττώων etοἰή ουίδας προέκρουεν, ἀφ' a ερ Προκρουστης ὐνο
92. ληστην Πολυπημονα ονομα, Προκρουστην δε ἐπίκλησιν, Θησεις ἀπέκτει -
207쪽
ον τη χελωνη ἔρριψεν ὁ Θησεύς. Σκειρωνίδες δε πέτρα καλουνται ἀπὸ του Σκείρωνος του την χελωνην τρέφοντος, ου μέμνηται Καλλίμαχος. ουτος ἡνάγκαζε τους παριόντας νίπτειν τους πόδας αυτου, και λακτιζομένους ὐπ' αυτοῖ βρωμα ἐποίει γίνεσθαι χελωνης. θη- σευς δε τουτον ὐπεράνω της κεφαλῆς ρίψας εἰς τηρ θάλασσαν ἐποίησε Sβρωθῆναι ἴπο της χελωνης.
983. πάτερ, μένος μέν . ω πάτερ, ἡ μὲν δυναμίς σου μεγάλη ἐστὶ καὶ ἡ διάνοια των σων φρενωκ ἀλλ' ο ς, ἐάν τις ἐρευνήση τὸ
πρῆγμα τοῖτο, ου καλόν ἐστι. λέγει δε ταλα δια το νοησαι ἐκεινον, οτι η Φαιορα αυτου ηρασθη, και Ουκ αυτος εκεινης. Io ξυστασις ο πυκνωσις, λύπη. οι γὰρ χαίροντες εκ του εναντίου διαχέονται. A. B.
αδηλόν ἐστιν, ω πάτερ, δοκεῖ δικαίους ἔχειν κατ' ἐμου τους λόγους ει δε τις αυτο ἐξετάσει, ου σχήσει κατ' ἐμοῖ δικαίαν την μέμψιν. 15937. ἐγω δ' ἄκομψος . ἐγω δε ἐν τοῖς μωροῖς ἀνεπιτηδειός εἰμι, δια τὸ μη εἰδέναι αυτους τί ἀκούουσιν, ἐν δε τοῖς σοφοῖς λέξω καὶ νικήσω. αναιδων γάρ ἐστιν ἐν ἄχλου δημηγορεῖν εις ἡλικας, ἡτοι εις ὁμήλικας καὶ σοφους. 988. εχει δε μοῖραν ' αντὶ του εχει δὲ καὶ τοῖτο λόγον, δ εστιν a. ουκ ἀλόγως τοῖτο ειπον ἔτι ἄκομψος μὲν εις λόγον ειμἰ, εις ἡλικας δὲ σοφωτερος ' καὶ το υναντίον, φησὶν, οι παρ' οχλου φαῖλοι ἐν σοφοῖς
992. οθεν μ' ὐπῆλθες : ἄθεν με κατέβαλες πρωτα, ως διαφθερων
ib. χελώνηςJ τῆς χελώκης A. S. I.
208쪽
ανθρωπον απολογίαν Ουκ ἔχοντα. ἄθεν με, φησἰ, διαφθειραι εδοξας, ῶς απολογίαν μη ἔχοντα προς τα ἐγκληθέντα. 'Aλλως. θεωρεις με, οπι ουκ ἀναβλέπω προς σὲ και Ουκ ἀντιλέγω τοῖς ἴπὸ σου λεγομένοις, και διανοη λι εγὼ αυτην διέφθειρα. 5 ὐπηλθες . υπέδραμες, παρελογίσω. m. 6.993. κουκ ἀντιλέξοντ': περισσος ο καί A. B. 996. ἐπίσταμαι γάρ ζ ασι του φίλος εἰμὶ των δικαίων ανθρα - πων, μητ' ἀνταποδιδόνα κακὰ τοῖς χρωμένοις ἐν κακοῖς, ο ἐστι τοῖς μη ἀμυνομένοις τους προαδικουντας. Aλλως. ἐπίσταμαι δε κτα- Io σθαι φίλους τοιουτους, τοῖς μη ἐπιχειροῖντας, μηδὲ θέλοντας ἀδικεῖν.
' ὁμιλοῖσι κακα, μηδὲ αντι κακου ἀποδιδοῖσι, μηδὲ συμπράττειν τοῖς αἰσχροῖς και τοῖς ταῖτα βουλευομένοις. Is I Oo. ουκ ἐγγελαστης ζ οῖον ουχ ενεκα του ἐπεγγελαν φίλος εἰμὶ, ἀλλ' ἀρετης χάριν. 'Aλλως. καὶ οὐδε προσγελων τοῖς φίλοι ς μου, ἀλλα και τοῖς προς ἐμὲ ουσι, καὶ τοῖς ἄποθέν μου ουσιν ό αυτ εἰμι, κώ την αυτην διάθεσιν ἔχω προς ἀμφοτέρους. 'Aλλως. οὐκ εἰή ἐγὼ ἐγγελαστὴς. οἷον ουκ ἐγγελῶ τοῖς περὶ τα τοιαῖτα εχουσιν,
et o ἀλλα μόνον ου συνειμι αυτοῖς.
Iocia. ἀλλ' αυτος οὐ παρώυσι : ἀλλ' ώς μη παρουσιν αυτοῖς φίλοις ἐχρώμην καὶ ἐγγὸς ων. A. B. αυτ : ό ἄμοιος. A. φίλος ζ N. καὶ φίλοις. B. Iooet. ἐνις ν ἄθικτος : ἔνος δὲ πράγματός ειμι αμίαντος, ἐν ἄ2 3 και νομιζεις με μιανθηναι. μέχρι γὰρ ταυτης της ἡμέρας αμίαντου
σῶμα ἔχω και του λέχους Ουκ οἶδα πραξιν. IOO5. γραφη τε λεύσσων : και ἐν τοῖς ἀναγνώσμασιν ορῶν καὶ ἄμας ουδὲ ἐκ νο κατασκοπῶ καλώς, οὐτως ἔν αμίαντος.
209쪽
Io I o. ἡ σὸν οἰκήσειν δόμον : ἡ τους σους γάμους λαβεῖν προσεδόκησα καὶ τον σὸν οἶκον ωσπερ κληρονομιαν τινὰ λαβεῖν. η ουτως, θέλησα μετὰ του δόμου και την ἔγκληρον καi ευπορόν σου λαβεῖν εὐνην. A. IOII . εγκληρον εὐνην ζ προς τοῖς οἴκοις λαβων, καὶ την ευπορόν 5 σου κοίτην. Ἀλλως. μονοκληρονόμον εἰ προσεδόκησα πατρὸς γυναῖκα λαμβάνειν, μάταιος αρα ημην. Io I a. οὐδαμοῖ μὲν ουν φρενωνοῦ οὐ μου, φησὶ, συνέσεως ημηv
Io 13. ἀλλ ώς τυραννεῖν : ουδαμως σωφρων επιθυμεῖ βασιλεύειν, Io
εἰ μη ἐκ στη των φρενων. το δε εξῆς, ει μη τὰς φρενας διέφθορε των θνητων ἡ μοναρχία, οἱς άνδάνει ἡ μοναρχία. απὸ κοινοῖ δε
ληπτέον το μοναρχία. IOI6. εγω δ' αγωνας μεν '. εγω δε πρωτος θελω εἶναι εν τηκυνηγεσία καὶ ε ν τη φιλοσοφία, εν δε πη πόλει δευτερος. O I9. πράσσειν γὰρ ευ : ό γὰρ εν ἀγωσι τοιουτος ων καλως πράττει καὶ ακίνδυνος εστιν, ό δε πόλεως πρωτος ων κίνδυνον εχει. οἱ γὰρ βασιλευοντες εν κινδυνοις διάγουσιν.
IO22. εἰ μεν γὰρ ην μοι : εἰ γὰρ, φησὶ, καὶ ετερος ἡν, τὰ αυτάμοι ἔλεγε καὶ ε μαρτυρει, τουτο γὰρ δηλοῖ το οἷός εἰμ εγωὶ οἷα εγω, sto καὶ ην ό ἀγωγ ζωσης αυτης. 'Aλλως. εἰ παρῆν μοι μάρτυς δίκαιος, οἷ ειμι εγω, δ εστιν, εἰ ευπόρησα μάρτυρος αληθους, ὁμοίου τοῖς
ημετεροις τρόποις. I 27. μ μ αν θελῆσαQ. μηδε εις εγνοιαν ἐλθεῖν ποτε του μιρο
ναι τη ση κοίτν, οὐχ ἔτι λέγεις με καὶ φθεῖραι αυτήν. as Io 2 8. ὁ τάρ ὀλοι μην'. διαζευκτικος ὁ ἡ, ἡ ολοίμην, εἰ κακὸς
φανήσομαι. B. I. Io32. εἰ δ' ηδε δειμαίνουσ : εἰ δε ἐαυτὴν ἐφόνευσε, φοβουμενη,
210쪽
Iνα μη κακην δοξαν λάβη δια το ερασθῆναι τοῖ υιοῖ του ανδρος αυτῆς, ουκ οἶδα. A. m. 6. I 5. I 34. εσωφρόνησεν δυνατον εν ερωπησει, ιν η ουτως' η Φαιδρα, ῶς - φὴς, εσωφρόνησε, καίτοι μη φυσει ἴπαρχουσα τοιαυτη, s πω δε ό εχων οὐκ εσωφρόνησα, ἀλλ' εβουλήθην αυτη μιγῆναι αυπῆς μὴ βουλομενης; A. B. I. 'Aλλως. τινὸς δε κατ' ερώ σιν ουτως αρα ἡ Φαίδρα μη οὐκ evυσα σωφρονεῖν ε σωφρόνησεν, εγω δε o δυνα-
ρονος σωφρονεῖν Ουκ ε σωφρονουν οῦ Aλλως. εσωφρονησεν η Φαιορα ειποῖσα τον ερωτα, καίτοι Ουκ εἶχε σωφρονεῖν τοῖ ερωτος νικωμνη
t o εγω δε εχων την σωφροσυνην οὐ καλῶς εχρησάμην αυτῆ δια το μηαὐτίκα μηνῖσαί σοι τα κατ αυτην και δηλωσαι σοι. A. ουκ Ἀρουσα σωφρονεῖν : N. OV ἐκοῖσα. A. B. ἀποθανουσα, φησὶ, μη δυναμενη βαστάζειν τον ερωτα A. Io35. sinis δ' Ἀροντες . ἡμις δε σιωπήσαντες οὐ καλως -οιή- I s σαρον. το γαρ Ἀγντες μντι τοῖ σιωπήσαντες, η την σωφροσύνηvφυλάξαντες. I 36. ἀρκοῖσαν et ς: απολοίαν αρκοῖσαν ειπας τοῖ μηφονεῖσαί σε την Φαίδραν. αποστροφήναποβολην, απολογίαν. A. λύσιν, τελaς. B. ao I 38. επωδός: αντι του ἀπατεων, φαρμάκων εμπειρος. ευορ - σία δε πραότητι, μελητι. οἴτως Aττικως. τινες δε ε θεια, αντιτοῖ εὐήθης εἶναι ὐποκριν νος. IO39. εὐοργησία . ἀνεξικακία. B.
I 4 I. και σοῖ γε κάρταο θαυμάζω σε, ω πάτερ, ει ταλα καρ-as τερεῖς. εἰ γαρ πω πατηρ σος μην, ουδαμῶς εφυγάδευον, ἀλλ' εφονευον αν σε, εἰ λελάμβανον την γυναῖκά ρου διαφθειραντα.
IO47. ταχὸς γὰρ Αιδης ραστος ο αντi τοῖ ἀδιστος. ταχῖς δεαντὶ του οξύς. οἱ γὰρ ἄδικοι ταχυ τον θάνατον λαμβάνοντες χαί- so ρουσι, δια τὸ μὴ κρίνεσθαι αυτοῖς πολλάκις.