장음표시 사용
221쪽
II94. επη γε κεντρον : αντι του μαστιγα επι τους ιππους μετη νεγκε. B.
II 95. εφ' αρματος : ἀντὶ του παρὰ τω ἄρματι ως το Ἀθηναίης
κειμενη Σαρωνικόν Σαρωνικὸς κόλπος ἐστὶ προς τη Κορίνθου, ιερος 'Αρτέμιδος, εν ά φασι την Σκύλλαν υπὸ Mίνωος έλκυσθηναι.
ἄνομα ουν εστι πελαγους, ονομασθὲν από τινος Σάρωνος κυνηγοῖ.
ουτος διωκων ἔλαφον ἐμάνη, και ἡ ἔλαφος διωκομενη ερριψεν ἐαυτην i5
εις το πέλαγος, καὶ αυτος δε τη μονία φερόμενος εαυτον ερριψεν εἰς το αυτὸ πέλαγος, καὶ ἐκεῖ ἀπεπνιγη. ἄλλοι δέ φασιν ἔτι εκ της Σκύλλης της θυγατρὸς Νισου του αδελφου του A ἰγέως καὶ Πάλλαντος. ουτος γὰρ ωκησεν εις Mέγαρα, ἐάσας τους αδελφους αυτοῖμδεχομένους περὶ της βασιλείας. καὶ ην εἱμαρμένον μη περιληφθηναι et o τον τόπον εν A ην ό Νῖσος, ο ς ε ε Πυσουν πλόκαμον εν τη κεφαληαυτου. ό ουν Mίνως στρατοπεδεύσας κατ' αυτοῖ οὐκ ηδυνηθη παραλαβεῖν, εως ου εἶχε τον πυσοῖν πλόκαμον. η δε θυγάτηρ αυτοῖ
222쪽
Σκύλλα θεωρήσασα τον M ίνωα, ἐφίλησεν αυτὸν, και συνετάξατο αὐτω προδοῖναι την πόλιν, ει λάβοι αυτ ν γυναῖκα. ό δε συνέθετο.
και παραγενομένη τέμνει του τεκόντος τον πλόκαμον, και πην πόλιν παρεδωκε. και μετα το παραλαβεῖν την πόλιν ελαβεν αυτην επάνω 5 του πλοίου, καὶ ε σεν αυτην εις το πλοῖον. καὶ ἔμεινε συρομενη εν
τῆ θαλάσση. καὶ διὰ τοῖτο ἐκλήθη το πελαγος Σαρωνικόν. ἐκπεσουσα δὲ εν τη θαλάσση καὶ θηρίον γενομένη την ἰδιαν φύσιν οὐδα-
μως μετεβαλεν.I2Ο4. νεανικός ο ισχυρὸς, μεγας. B. m. a. Io I 2 5. άλιρρόθους : τους περιρρεομενους τη θαλάσση. B. Iao6. ἀκτὰς ἀποβλέψαντες : εἰς δε τὰς πετρας τὰς ἴπο τῶν κυμάτων κλυζομένας εθεωρησαμεν το κυμα μευι του ονρανοῖ ἀνερχόμενον, καὶ τοσοῖτον υλλον ἔν το κῖμα ωστε μηκέτι καθορῶν ψας το ἔρος του Σκείρωνος. εκ του λους, φησὶ, του κύματος ουκετι 15 ἐωρων την Σκειρωνίδα ακτήν.
ἱερόν : αντὶ τοῖ με . B. m. a. I 2Ο7. στηρίζον : εγγίζον. A. γειτνικον, εγγίζον. B. Izo9. ἰσθμόν : τον τῆς Κορινθου. B. I 2IO. κἄπειτ , ἀνοιδῆσαν . το κυμα εις υψος ἡρμένον. ἰσθμον δεχο την στε ν γην, την κυκλουμενην υπὸ των ὐδάτων. διαφέρει δε ἰσλψος πορθμου. ἰσθμος μεν γάρ ἐστιν Ο μεταξύ δύο θαλασσων πορεύσιμος τόπος, πορθμὸς δε το ἀνάπαλιν. καἰ τέθριππος ἔχος τὸ ἄχηματο εκ τεσσάρων ,πων ἐζευγμένον, τοῖ Ἱππολύτου δηλονότι. IIII. καχλάζον ψοφεῖ. B. as Ia Ia. τρικυμία: ζάλη. B. III 5. ου -- : ουτινος ταύρου βοωντος πῶσα ἡ γη φωνῆς ἐπληρωθη. B. a. λάβοιJ λώβη A.
ib. συνέθετοJ συνετάξατο Α.3. παραγενομένη-την πόλιν Om. A. 4. παρακε A. B H. 6. παρέλαβε I. ib. την πόλιν add. iidem, Om. I.
6. ἐκλήθηJ σαρωνικον πελ ρος ἐκλήθη
223쪽
I 2I6. φρικωδες : ἰσχυρότερον τῆς θέας. οἷον, ἴπερ θεαν b το
εκταθεν, ώς μηδε φέρειν την φωνὴν την ακοην μηδε την θέαν τα ὀμματα. B. I 2I7. δεργμάτων : ἀποσκοπῆς των οφθαλμών. B. των βλεμμάτων. B. 5I 2I9. και δεσπότης μέν: ἡθεσι τῆς μελέτης καὶ τῆς εμπειρίας
συνήθειαν πολλὴν εχων εν τω ιππεύειν. 'Aλλως. και ο μεν Ἱππόλυτος, διὰ το μη θροηθῆναι τους ,πους αὐτοῖ, επεπεσεν αὐτοῖς, καιεσφιγξε τους χαλινους. B. I. ἡθεσι : μελετως. B. I 22 . πολυς ξυνοικων : αντι του λίαν εμπειρος ων συνηθείαις καιτεχνως ἱππικαῖς. A.B. πολύς : λίαν. B. ἡρπασ' : ανέκρουσεν, ἀνετεινεν. B. I 22 I. ελκει δε κωπην'. το ἐξῆς, ελκει δε λασι. κώπην δε την μάστιγα νυν λέγει. ελκει δε εις τούπισθεν, ιμασιν ἀρτήσας δερος, 15ίς ναύτης κάμην ελκων εις τουπισθεν. Αλλας. ωσπερ δε ναύτης ζάλης Ουσης κρατει το πηδάλιον και διασωζει την ναοῦν, ουτω και οἹππόλυτος τα λαρα εκράτει.
1222. ἀρτήσας ζ εκκρεμάσας. B. a I 223. αἱ δ' ἐνδακοῖσαι : αἱ δε πωλοι δακοῖσαι και εγκρα σωσαι τους χαλκοῖς χαλινοῖς, τοἰς εκ πυρος γενομενους, εν ταῖς σια γόσι, καὶ διάπυροι γενόμεναι ετρεχον, καὶ μήτε τοῖ ηνιόχου φροντίδα ποιούμεναι μήτε των PMνων. I 225. ιπποδεσμων : ηνιόχων. B. reo. χαλινῶν. B. me. 25I226. κει μεν εις τα μαλθακά. ι εἰ μεν εις τα απαλὰ και ἰσόπεδα τον δρόμον εποιειτο, εφαίνετο ὁ ταῖρος εμπροσθεν των ἶππων
224쪽
τα μαλθακά: ισόπεδα των δρόμων. B. me. ου φροντιζουσαι του εὐκατασκευάστου αρματος. B. I 227. οἴακας : τὰς ηνίας τροπικως. B. I 228. τουμπροσθεν : των ,πων. B. Tec. 5 I 2 29. τετρωρον . το εκ τεσσάρων ε ομενον ἄρμα. B. I 23O. μαργωσαι : μαινόμεναι. B. I 232. ες τουθ': εως ερριψεν αυτόν. A. B. I 233. -ῖ : άψῖδα νυν τον τροχον εκάλεσεν. A.B. κυκλον τροχων. B. io I 234. σύμφυτα σύμμικτα. B.
I 235. ε λατα : τα εμβαλλόμενα ταῖς χοινικίσιν. A. B. Οἱ πασσαλίσκοι οἱ προς τω ἄξονι, τα καλούμενα μαραμόνια, αἱ χνόαι, η τα εμβαλλόμενα προς τω ἄξονι, ωστε μη εξιεναι τον τροχόν. A. 15 B. I. Ἀλλως. τα μικρὰ ξυλα - ώσανεὶ ηλοι πεπηγμενα εν τω ἄξονι. A. II 39. θραύων δε σάρκας . αντὶ του θραυόμενος, πτοι συντριβρμενος, κατακλωμενος την κεφαλην, εν ταῖς πετραις. A. B. I.
I 24o. απὸ του διηγηματικοῖ επὶ το μιμητικον μετεβη. A.B. et o I 247. ,ποι δ' εκρυφθεν : οῖον, οι δε λποι καὶ το σημεῖον του ταυρου ουοαμοῖ εφάνησαν, ἀλλ' ἄφανη εγενοντο ἀφ' ημων. II 8. λεπαίας δε ητοι κατὰ το εξεχον και υλλον μερος της ορείας γης, ητοι της ορε νης, παρὰ το λελεπίσθαι. A. B. I. της ἀκροτάτης, της ορείας. B.
225쪽
πληρωση γραμμάτων πάντα τα ξυλα της Iδης. δε ἔρος σύνδενδρον εν τη Τροία. I 256. ουν εστι μοίρας τοῖ δέοντος και μεμοιραμένου, του δικαίου καὶ αναγκαίου ουκ εστιν απαλλαγη. το δε πειῶν μετοχη ἐστιν, ἐπιρρηματικην συνταξιν ἔχουσα. 5τοῖ πεών: του πεπρωμένου, του θανάτου. του χρέους. B. I 257. μίσει μεν ἀνδρός'. τραγωδεῖ Θησεύς επει , φησὶ, μισωαυτον, εχάρην, ἀλλα πάλιν τους θεοῖς αἰσχυνόμ νος λυπουμαι, διότι ἐξ ἐμου 'υπάρχει γεννηθει c.
χρη τον ἄθλον. η τί χρη δράσαντας η ς ση χαρίζεσθαι φρενί.ia 63. ἐμοῖς δέ : Uσώμενος δἰ τοῖς εμοῖς βουλεύμασιν ουδέποτε
σκληρος γε ση εις τον σου υιόν. B. I. i5I268. συ τὰν λων ἄκαμπτον φρένα : την αμ τάβλητον, τηνακαταγωνιστον, μη καμπτομένην περιάγεις. A. 'Aλλως. συ, φησὶ, την ανυπόστατον των θεῶν καὶ ανθρώπων φρένα περιάγεις καὶ ὐποτάσσεις, ω Ἀφροδίτη, συν τω Ερωτι. ἄκαμπτον φρένα : σκληρότητα. B. a I 27 . ἄγεις'. κυριεύεις. B. συν σοι βουκολεις, ποιμαίνεις.
ἀμφιβαλων δε ἀντι του περισκεπάσας. σκέπει γαρ των ἐρωντων την θέαν, ινα και - αμορφα ἐράσμια ορωμεν. B.I. καταπαυσας. B. περισκεπάσας. B. Tec. 25I 27 I. πτερω: βέλει. το αγεις απι κοινου. B. I 272. ευ- ον: τον ἀποτελουντα ρογαν ηχον. B.
226쪽
ω μαινομένα κραδία '. ωτινι συν τη μαινομένη καρδία, ἐφορμησει
πτηνος ων. A. 5 I 275. πτανός : πεταστός. B.
I 276. χρυσοφαης: ό Ερως ό χρυσομης, τουτέστιν ο λαμπρος ων. 'Aλλως. ου προσηνης ό πυσος, ἀλλα το εἶδος πυσο ης. φύσιν ορεσκωων: φύσιν εχων θηρος, αντι του ἄγριος ων τοῖς ποθουσι, και των ἐν θαλάττη θηρίων φύσιν εχων οὐ των n. IOό δε νους τοιοῖτος' ω αν εφορμηση η των νείων, η των πελογίων, ητων ἐν τη γη, ην ό ηλιος καταλάμπει. I 279. δέρκεται : ταῖς αυγαῖς ό ηλιος θεωρεῖ. B. I 28o. ἄνδρας τε αντι του ἀνθρωπων ἄνδρας κατ' εξοχηνειπεν. B. I.
i5 1286. τοῖσδε : ταῖς κατὰ τον Ioολυτον κακώσεσι. B. I 289. αφα : εἰργάσω ἀφανως και ἀνεξελέγκτως, πεισθεὶς τοῖς ψευδέσι λόγοις της σης γυναικος, και τουτο ποιησας φανερὰν
ως δ' aQ πως ου πτηνος ἄνω μετελθων τον βίον πηματος ἔξω ποδα τόνδ' ἀνέχεις. μεταβὰς δε μεταβιβάσας, μεταβαλων, μεταλλαξας την γην,
καὶ αλλοιωθεις εἰς ορνεον. I 292. μεταβὰς βιοτον . παραδραμων λην σου. B. I 293. νηματος ζ του μιάσματος. B. a 5 ἀναεις : αναφερεις. B.
I 294. ἀγαθοῖς ἀνδράσι '. τοῖτό φησιν, εις αγαθους ἄνδρας ουκετι μετρηθησεται σου ό βίος.
I 295. κτητον : κατατεταγμενον. B.
227쪽
I 296. κακῶν κατάστασιo: διηγησιν. A. B. I 297. προκόψω : απὸ του νῖν. B. I 298. ἀλλ' εἰς τοδ' ηλθι,: ο αλλά ἀντὶ του γόου, ἀντὶ του φανερώσω την σωφροσυνην του σου παιδος, καὶ της σης γυναικος τον οἶστρον. η τάχα ουκ οἶστρον, ἀλλα τρόπον τινὰ την ἐγκράτειαν sκαι την σωφροσύνην. γενναιότητα δε λέγει το σπουδάσαι κρύψαι τον ἔρωτα.I3OO. οἶστρον : N. ψεύστιν, πουν την ψευδολόγον. B. I 3O3. δηχθεισα: συσχεθεῖσα τοῖς πόνοις της Ἀφροδίτης, της ἐχθίστης ἡμῖν των θεῶν, ὁπόσαι εισὶν ἐν τη παρθενία, ἡράσθη τοῖ io
σου υιοῖ. A. B. I. τα- γνωμη νικῶν την Κύπριν πειρωμένη ἀντὶ του του λογισμω του μη θέλειν συγκαθεύδειν τω Ἱππολύτω, διὰ το μηπροδουνω την εὐνην του ἀνδρός. B. Ι.I3o6. η σω δι' ἄρκων : ητις τροφὸς του σου υἱω τον ερωτα ἐσήμανεν. IsI3o7. ἐφέσπετο : της τροφοῖ. B.
I 3I3. ἀλλ' ἔχ ησυχος : ἀλλ' ἡσύχαζε, ῶς αν οἰμώζης πλέον το
μετὰ ταυτα ἀκούσας.I3I4. τουνθέε : το μετέπειτα. B. I 3I6. ων την μίαν παρεῖλες : παρέπεμψας, ἀπωλεσας, ἀφεῖλες, etoων ἐξεῖλες την μίαν εὐχην απὸ τω, τριῶν ἄν ἔλαβες απὸ τοῖ πατρὸς, και ἀπώλεσας τον υἱόν. 13 I9. ξνεσε: ἐπηγγει λατο. B. I 32o. ἐκύνω: τω Ποσειδωνι. B. reC. I 33o. θέλοντος ζ N. μέλλοντος. B. 25I33I . σάφ' ἴσθι: ἐπει προειπε παρὰ θεοῖς ειναι νόμον τομη ἀντιπράττειν ἀλληλοις, φησιν ἔτι, εἰ μη νόμος ἐκώλυεν, ἔσωσα αν αυτὸν εὐσεβη τυγχάνοντα, μη εὐλαβουμένη τον Δία ἐν τίνι γὰρ ἔμελλεν αυτὸν εὐλαβῶσθαι, μηδὲ νόμον λύουσα, ἀλλα και ευσεβη
9. πονοις - εἰσὶνJ πόθοις - εσμεν
228쪽
ανδρα σκουσα. και γὰρ αγαθὰ και εννομα διαπραττομενος εξουσιανου δεδοικεν. καὶ γὰρ, εἰ μη νόμος με ειργε, κωλυομενη -ο τινος λοιπον ἀδεως εβοηθουν αὐτae. B. I. I 338. ερρωγε: δε ἀντὶ του συνερράγησαν, συνέπεσον, η συμβε-5βήκασι. ερρευσεν. B. κατὰ σου ερράγη τα κακά. A. I 346. διδηιον : την Φαίδραν καὶ τον lππολυτον. B.
I 349. δύστηνος ἐγω: ἐπειδη χρησμον ελαβε παρὰ του Aπολ-
λωνος ό Θησεῖς ἔτι εἰς ο αν ευξηται Tae ΙΙοσειδωνι τριτον τελειοπι αυτω. χρησμοῖς δε τοῖς αἰτήμασι, ταῖς καταραις. εισι δε αι ευχαι ο Θησέως προς Ποσειδῶνα τρεῖς, πρωτον ανελθεῖν εξ Aιδου, δευτερου ἐκ λαβυρίνθου, τριτον Iππολύτου θανατον. 135O. χρησμοῖς : διαβολαῖς. A. αλ σεσι. B. I 353. σφάκελος : σπαρσγμος, ο ροτὶ οδύνης σπασμος, κατασυγγένειαν του π εις φ. A. B. R. 6. 5 I355. στυγνον : μεμισημένον του ἱππασμου. B. I 356. βόσκημα χερός . ἀνά θρεμμα. A. το τραφεν ταῖς χερ- σι μου. B. I 36O. τις εφέστηκεν δεξια . N. ἐνδέξια χωρὶς τοῖ i, ώς τορο ενδεξια φωτα ἔκαστον. B. ao I 36 I. πρόσφορα: προσαόντως. B. σύντονα δ' ελκετε : αντὶ του συντόνως, πουν άρμοδίως και προσεχόντως καὶ συμφωνως, μη ο μεν ανω, ο δε κατω, αλλ εξ ισου βαστάζετε ἡ δε μεταφορὰ ἀπὸ των μουσικων τόνων. I 362. κατάρατον '. τον κατάραις ἀπολλύμενον. B. 5 I 366. κατάκρας : γρ. κατὰ γας. A. κατὰ γῆς ζ N. και κατ ακρας. B. 1373. θάνατος παιάν : σωτηρ κώ ἰατρος προσελλι o θανα
229쪽
I375. -το μου : τῆς ἀμφοτέραβευ κοπτούσης. N. καὶ διστόμου. B. I 376. διαμοιρασαιο διακόψαι επιθυμω καὶ διατεμεῖν. λείπειδε το ἔστε. B. I 378. ω πατρός: τινες το ῖ σχετλιασπικὸν προφέρονται, στί- 5ζοντες εἰς αυτὸ, A' R η δύστηνος ἀρα τού ε/λοῖ πατρὸς επ' εὐθειας, καὶ συναπτόμεναν τοῖς εζης. τινὸς εἰς τὸ ἀρά τε λείαν παρέχουσιν,
I 38O. προγεννητόρων τὸ τῶν προγόνων κακον εἰς ἰμε ψίζεται καὶ φέρεται και ἐπέρχεται εις τιμωρίαν. 'Aλλως. ἀπὸ τοῖ που loεκείνων εἰς εμ ε ἔρχεται τὸ των προγόνων μύσος. αναφέρει δε καὶ ἐπὶ τον των IJαλλαντιδων φόνον. εἰς δε τὸ τί ποτε λείπει η διά, A' η,
παρελκει. I 386. αναλγητου : πολυαλγητου. A. B. I 5
φρονοῖντα, διότι εμέμφθη ino σου, καὶ ουκ ηξιωθη τιμης. A. B. I.
Aλλως. εμέμφθης, φησὶ, τιμης χάριν της εμης, ἀπεχθης δε σοι η Ἀφροδίτη ἐγένετο. A. I I 3. τί δ' ἔκτα-ς: τί μέμφη τὰς κατάρας , εφόνευσας γὰρ as
αν με καὶ χωρὶς αυτων' ουτως ησθα ωργισμένος. 'Aλλως. κώανευ της κατάρας ἀπωλεσας ἄν με εκ της οργης τοῖ λογισμου.
230쪽
198 SCHOL ΙΑ14I4. δόξης γὰρ ἡρον : τῆς ορθῆς δοκήσεως του δικαίου και τῆς ἀληθείας ἡπατημένοι. IψI5. εἴθ' ἐν ζ εἴθε ἐν καταρασθαι ἄνθρωπον λω, ινα ἀμύ
νηται τον ΓΙοσειδωνα υπὸ καταρων τοῖς θεοῖς. 5 I 417. ατιμοι. ατιμώρητοι. m. 2.Ι42O. ἐγω γάρ : ερο γαρ - τῆς εμῆς χειρος εν τοῖς ἀφύκτοις βέλεσι τιμαρήσομαι αλλον. οστις αν τύχη φίλτατος αυτῆς τῆς Ἀφροδίτης απὸ των ανθρωπων. εἰς τον 'Aδωνιν δε αινίττεται, ως τινές φασιν. λῆρος δε τὸ τοιοῖτον. ου γαρ τόξοις Ἀρτέμδος ἀπ io λετο ό 'Aδωνις, ἀλλ' ὐπ' 'Αρεως. αδηλον ουν τίνα φησί.I 25. κόραι γάρ: εν Τροιζῆνι γαρ ἡρίον Ἱππολύτου. ἐν 2 ἀποκείρονται αἱ ρολλόνυμοι δια του ρολλοντος χρόνου ἀπολαύουσαιεν ἡθει.
I 428. ρουσοποιός . υμνητική. B. 1 5 I432. προσέλκυσαι '. πρόσπτυξαι. B.
I 437.-θέμις: καἰ ἐν Ἀλκήστιδι ό Ἀπόλλων Ρ εγω δε, μημιασμά μ' εν δόμοις κίχη, λείπω μ λάθρων τῶνδε φιλτάτην στέ
γην. B. I. I 4 I. μακράν: την πολυχρόνιον καὶ παλαιὰν βουλομάνης σου ao και κελευούσης. B. I 4 5. κατόρθωσοv: ὀρθὸν κατάκλινον, ἄπερ εἰωθασι ποιεῖν ἐπὶτων ἀποθνησκόντων.
1448. χέρα . v. φρένα. B. I 462. κοινόν : τολο ό χορὸς ἐπιλέγω, Iππολύτου ἀποθανόντος.