장음표시 사용
241쪽
ιωνικον ἀπὸ μείζονος, τροχαiκης συζυγίας, ητοι διτροχαίου, και ἰωνι- κου ημίσεως ' ἐν μέντοι του της στροφης κωλου παίωνα εχει αντὶιωνικου. το ν δίμετρον ὐπερκατάληκτον' καλεῖται δὲ περίοδος διὰ τοσυγκεῖσθαι εκ τροχαλης κοίι ἰαμβικης συζυγίας' εστι δε των ασυν- τητων. το ε ἰωνικον δίμετρον ακατάληκτον εξ ιωνικου ἀπὸ μείζονος sxαι τροχαῖκης συζυγίας, ητοι διτροχαίου. το e ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. το ζ ἰωνικον ἔμοιον τω ε. το η δμοιον δίμετρον καταληκτικον, εξ ἰωνικου ἀπὸ μείζονος και τροχα ης συζυγίας, ητοι επιτρίτου , και συλλαβης μιας. το ς πριαμβικον δίμετρον καταληκτικον ητοι εφθημιμερὲς, - πριάμβου και αναπαίστου, ητοι τρι- O
βραχέος δια τὴν αδιάφορον. τὸ ἰ χοριαμβικον ἄμοιον ημιόλιον, εκ
χοριάμβου, πουν ἐπιτρίτου , καὶ τροχαίου δια την αδιάφορον. τὸ ιά τροχα&ὸν ι φαλλικόν. ἐπὶ του τέλει της στροφης και της αντι- στροφης παράγραφος μόνη. 54. πεδία λιπαίνειν '. ου χρη πὼδία λιπαίνειν γράφειν, ἀλλα is τὰς γύας. ' L η τροχαῖκὸν τὸ κωλον, ως και της αντιστροφης. Bar. 74 466.-483. Tῆς Η ταύτης στροφης τα κωλα ς και τὰ της αντιστροφης τοσαῖτα. τὸ α ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εφθημιμερὲς, ἐξ ἰωνικου ἀπὸ μείζονος καὶ κρητικού ητοι ἀμφιμάκρου. 2o τὸ V ἄμοιιν κατὰ πάντα. τὸ γ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ακατάληκτον, Γλυκωνειον καλούμενον, ἐξ ἐπιτρίτον ν καὶ ιαμβικης συγγίας, ητοι διιάμβου. τὸ ν δίμετρον ακατάληκτον, προσωδιακον καλούμενον, ασυνάρτητον ἐκ Πριάμβου και ἰωνικου απ' ἐλάττονος. τὸ ε ιωνικον δίμετρον ακατάληκτον, ἐξ ἰωνικου ἀπὸ μείζονος και δισπον- as δείου. τὸ H χοριαμβικον δίμετρον καταληκτικον, ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου. τὸ ζ ἄμοιον, ἐξ ἐπιτρίτου γ, η δισπονδείου, και ανα
453. -σπῶν ὐδάτων πατέρα. Ig. τὸ ια J Versurii dicit 454. τὰς γύας λιπαίνειν. Nam sic Triclinius pro πεδια λιπαIνειν correxit, ut apparet ex annotatione Pro in B seminino ουλή γύας inore Byzantino imi te pro τὰς γύας posito. Euri- SCHOL. EURIP. I. pides in stropha havit dubie scri-PSerat φασὶ, Ἀπιδανον πευον vel γύας λιπαίνειν, in antistropha, χρυσαν ἄμπυκα τιξα τ' εὐλογήσω, versu hendecasuli O. 22. Γλυκώ-.os scripsi pro Γλυκα - νιον. Ite in forina Fervata ad Phoen. o3. et alibi. Mox προσοδιακον I. P
242쪽
δίμετρον, καταληκτικόν. το ς δίμετρον ακατάληκτον, εξ επιτρίτου εἰ δε βούλει, δισπονδείου, και χοριάμβου. εχει δε το της αντιστρο- φης κῶλον τον πρωτον ποδα πεντασύλλαβον. επὶ μεν τ' τέλει της στροφης κορωνις, δηλοῖσα τελος σχεῖν τας του χοροῖ ωδὰς και 5 στροφάς. 84.-628. Αἱ περίοδοι αὐται πῶσαι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμετρων ακαταληκτων ρμε, ων ό τελευταιος ἴτω κατ' ημαρ τυγχανει μηδεν κακόν.V επὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος, επι τω τέλει
io 629.-646. Τα τοιαυτα εἴδη των χορῶν καλεῖται επωδικά.
επωδικὰ δε ἐστιν, ώς Nφαιστίων φησὶν, ἐν οἷς ὁμοίοι ς ἀνόμοιόν τι
επιφερεται ' επ' ἔλαττον μέντοι του τῶν τριῶν αριθμου, ητοι στροφης, αντιστροφης και επωδοῖ, οὐκ αν γένοιτο το τοιουτον, Ura πλειον δε οὐδὸν κωλυω εκτείνεσθαι' γίνεται δε, ἔσπερ τριὰς επωδικη, οἶτω καὶ τετρὰς και πενrὰς και επὶ πλεῖον. εστι δε τα παρόντα τριὰς επου-
δικη, καὶ εἰσἰ της μεν στροφης τα κῶλα ς καὶ τα της αντιστροφης τοσαῖτα. το α ἀνrισπαστικὸν ἡμιόλιον εξ επιτρίτου και ἰάμβου. το ἄμοιον ἀντισπαστικον δίμετρον υπερκατάληκτον, εξ επιτρίτου c, διιάμβου και συλλαβης. το ς ἄμοιον ερ επιτρίτου καὶ διιάμβου ao καὶ συλλαβης. το ν δίμετρον ακατάληκτον πολυσχημάτιστον, πρι άπειον καλούμευον, εξ ἀντισπάστου καὶ Πριάμβου. το ε τροχαῖκὸν, δια το εξης, πενθημιμερες, εκ δύο χορείων, ητοι τριβραχέων, καὶ συλλαβης. το τροχα όν ιθυφαλλικὸν, ητοι δίμετρον βραχυκατάληκτον. το ιωνικὸν απ' ελάττονος δίμετρον υπερκατάληκτον, dis εκ παίωνος τρίτου, διιάμβου καὶ συλλαβης' εἰ δε βούλει, ιαμβικὸν εφθημιμερες εκ δυο αναπαίστων καὶ ιάμβου καὶ συλλαβης. το ηἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτου. το ς χοριαμβικον ἡμι
243쪽
λιον, ει βούλει, δακτυλικον πενθημιμερές. επὶ τω τελει της στρο
φης και αντιστροφης παρῶπαφος.6 7.-656. Τουτο καλειται επαδος, δια το επάδεσθαι τη τε τροφη και τη αντιστροφη, πουν μετὰ την στροφην αδεσθαι. ἰστέοv δε οτι την μεν στροφην κινούμενοι προς τα δεξιὰ οι χορευταὶ 5Pον, τηv δε αντιστροφην προς τα αριστερὰ, την δε ἐπεδον ιστάμενοι δον. ἐδήλου δε, ως φασιν, ἡ μοῦν στροφη την ουρανοῖ εκ των είων προς τα δπεικα μέρη κίνησιν, ἡ δε αντιστροφη την των πλανητων, ως ἀπο δυσμων προς εω γινομε ν, ἡ δε επωδος το της γης στάσιν, ἱσταμένων των χορευτων αδομένων. εστι δε της παρούσης επωδης , τα κωλα ια . το α ιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, εκ παίωνος γ ντι ιωνικοῖ, τροχαῖκης συζυγίας, ποι διτροχαίου, και ἰάμβου. το ἀναπαιστικὸν μονόμετρον. το γ ιαμβικον δίμετρον ακατάληκτον. το ν δακτυλικον, η ἀναπαιστικον πενθημιμερές. το παιωνικον δίμετρον ακατάληκτον εκ παιώνων δευτερων δυο. το τρο- ISχαῖκὸν πενθημιμερες. το ἰωνικον δίμετρον ὐπερκατάληκτον, εκπαίωνος γ αντὶ τοῖ ἰωνικοῖ απ' ελάττονος, ιαμβικης συζυγίας. ητοι διιάμβου, και συλλαβης. το η επιχοριαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον εκ λιάμβου, χοριάμβου και ἰάμβου διὰ την αδιάφορον. το ς τροχαiκον ἰθυφαλλικον, ητοι δίμετρον βραχυκατάληκτον. To ι eto ιωνικον ἡμιολιον, ει δε βούλει, παιωνικὸν εκ παίωνος V και δυο συλλαβων. το ια' ἄμοιον, δίμετρον καταληκτικον, εκ παίωνος ο καιβακχείου' ει δε βούλει, τροχαῖκον ἰθυφαλλικον, τοῖ ά ποδὸς χορείου. επι Tae τελει κορωνις, εἶτα παράγραφος. ταλα γὰρ τοῖ τελους της επωδοῖ σημεῖα. 25688.-692. Τα τοιαῖτα εἴδη καλειται ἀνομοι τροφα. ἀνομοι τροφα δέ εἰσιν, ώς Ἐφαιστίων φησὶν, ἶσα πάντως διαιρεῖται,
η κατὰ προσωπον αμοιβαιον, η χοροῖ προς υποκριτην ἀπόκρισιν. και διαιρειται εις δύο, η εἰς πλείονα. εἰ μεν ουν εις δύο διαιρεῖται, καλεῖται ετερ τροφον, εἰ δε εις πλείω, ἀλλοιο στροφον. εἰσιν ουν τα 3o παρόντα ἀλλοιόστροφα. της πρωτης δε στροφης ταύτης τα κωλα E.
244쪽
το α στιχος ἰαμβος τρίμετρος ακατάληκτος. το β' παιωνικον ἡμιόλιον, ἐκ παίωνος πεντασυλλάβου και ιάμβου' διαιρουνται γὰρ ω μακραὶ των τοιούτων πο ων εἰς δυο βραχείας. το ς ἄμοιον καθαρον, ἐκ παίωνος r και ἰάμβου. το ν δμοιον, διμετρον καταληκτικον, ἐκ I παίωνος καὶ δακrύλου. το ε τροχα ον ἀκατάληκτον. το μοιον
τροχαλον ἔφθημιμερές. ουτω διηρημένα χρη ταῖτα τα κῶλα, καὶ τα ἔξης, ῶς ἡμῖν διέρηται, L ευχερως και τίνος ελ μέτρου ἔχωμεν
γνωναι' ἐπὶ τω τέλει παράγραφος. 693.-696. Δευτέρα αἴτη στροφη κωλων ἐστἰ r. το Κ τρο-i o χα&ὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον. το καὶ γ παιωνικον ἡμιόλιον, ἐκ παίωνος ν καἰ σπονδείου. το δ' δακτυλικον πινθηρομερές. 697. - 7ΟΙ. Σύστημα κατὰ περικοπ ν ἀνομοιομερὲς στίχωνιαμβικων τριμέτρων τριων καὶ κωλου, ε τρίτον κείμενον δακτυλικόν ἐστι πενθημιμερές. επι τae τέλει παράγραφος. is 7O2. 7Ο8. H τρίτη αυτη στροφη κωλαν ἐστὶ ζ . το Κ πο-
ῆμοιον ἔφθημιμερὲς καθαρόν. το ν τροχαλον ιθυφαλλκόν. το ε παιωνικον δίμετρον, ἐκ παίωνος α καὶ παMμβακχείου. το ἀναπαιστικὸν εφθημιμερὸς, του πίδος δακτύλου. το παιωνικον δί- ao μετρον, ἐκ παίωνος α καὶ κρητικώυ. ἐπὶ τω τέλει παράγραφος.7IO. 7II. H ν αιτη στροφὴ κωλαν ἐστὶ ν, ων το α παιωνικον ἡμιόλuον, ἐκ παίωνος δ' και ἰάμβου δια την αδιάφορον. το V δμοιον δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐκ παίωνος α' καὶ κρητικοῖ. το ς καἰ τὸ δ ἄμοιον τω πρωτου. ἐπὶ του τέλει παράγραφος. 25 7I6.-72Ο. 'H ε αὐτη στροφὴ κωλων ἐστὶν εξ. το αἱ παιωνι -
μιμερές I. ita. τό γ'J Versum vicit ὀμμάτων ἐμῶν σφιν, non offensus sullul a ante catalexin lon l. quae brevis esse de beret. Nihilo peritius verba proxima ού με παρέβα φάσμα proversu illi vpli allico luit,et. I 8. το ς ακτύλουJ Haec non conveniunt versui ut nunc in lil)ras scriptus legitur. Κingius, qui selio
23 . εκ παίωνος α' Κing. pro ἐκ παίωνος Υ. Metri doctilia iam ignariis Triclinius M tκιος legit ut est in coclicibus, qutun Θρηκιος Scribere deberet.
245쪽
κὸν ἡμιόλιον, εκ παίωνος α και σπονδείου. το χοριαμβικὸν ἡμιόλιον καθαρόν. το γ' ἄμοιιν τω Γ εκ παιωνος δ' και ἰάμβου. το δ ἀντισπαστικον μονόμετρον υπερκατάληκτον. το ε δμοιον τω τρίτω.το α δμοιον τω r. ουτω χρη γράψειν και ταυτα ῶς δι ξρηται και τὰ ἄνω, ιν εἴη και τὰ μέτρα εἰ γνωστα. ἐπι τω τέλει παράγραφος. 572 I.-9Ο4. AI ἐξης αἶτα συσπηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσιν ἰαμβικων τριμέτρων ακαταληκτων ρξν, ων τελευταῖος κακόν τι πάσχειν, τον δε χρηστὸν εὐτυχειν.V μετὰ τον ρμγ' κωλου τμημα τὸ φεῖ. ἐπι ταῖς ἀποθέσεσι παράγραψος, και επὶ τω τέλει κορωνίς. 9Ο5. 922. Tα τοιάῖτα εἴδη των χορων καλεῖται επωδικά. ἔστι Io δε τα παρόντα πεντὰς επωδικη, ητοι στροφη και αντιστροφη, καὶ πάλιν στροφη και αντιστροφη καὶ επωδός. εἰσὶν ουν της ά στροφης τὰ κωλα ς και τὰ της αντιστροφης τοσαῖτα. τό α' ἰωνικὸν α ελάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον, εκ παίωνος γ ἀντὶ του ιωνικου καιδιιάμβον. τὸ ν τροχα ἰν εφθημιμερες, ο καλειται Εὐριπίδειον, η 1 5 ληκύθιον. τὸ γ χοριαμβικὸν διμετρον ἀκατάληκτον, εκ Πριάμβου και δισπονδείου εἰ δε βούλει, δακτυλικὸν εφθημιμερες. τὸ δ' προσωδιακὸν δίμετρον υπερκατάληκτον, εξ ἰωνικου απὸ μείζονος, χοριάμβου και συλλαβης. τὸ ζ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές. τὸ H ιωνικὸν δίμετρον περκατάληκτον, εκ παίωνος γ αντὶ ἰωνικου απ' ελάττονος, et o διιάμβου καὶ συλλαβης. τὸ αυτὸ δυναται και ιαμβικὸν εἶναι ἔφθημι μερες, των πρωτων ποδων αναπαιστων. τὸ ζ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν, ητοι εφθημιμερες, εξ ιωνικον απὸ μείζονος και κρητικοῖ, ητοι ἀμφιμάκρου. τὸ ψ ἀντισπαστικον δίμετρον υπερκατάληκτον καθαρὸν, ἐξ επιτρίτου ν, διιάμβου και συλλαβης. το ς ἀντισπα-25στικὸν δίμετρον υπερκατάληκτον καθαρὸν, εξ ἀντισπάστου, διιάμβου και συλλαβης. επι τω τελει της στροφης παράγραφος.
αντιστροφης τοσαυτα. τὸ α ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, του β και γ ποδὸς χορείου. τὸ β ῆμοιον καθαρὸν, ὁ καλεῖται Ἀνακρεόν- sol. Adclidi α post ἐκ παιωνος. Ter tiam achi clivi κατάρατε syllabam pro brevi habiti t. a. Adcli li δ' po*t παίωνος.
246쪽
τάληκτον, ἡ ἐπιωνικὸν ἐξ ἐπιτρίτου γ , ἰωνικου απ' ἐλάττονος καισυλλαβῆ . το ε ασυνάρτητον ερ ἀναπαιστικῆς βάσεως και ἰαμβι- κου πενθημιμεροῖς. το ε ἰαμβικον δίμετρον ακατάληκτον, ἐκ τριων5 χορείων καὶ ἰαμβου δια την ἀδιάφορον. το ζ ομοιον καθαρον ἰαμβικόν. το ψ ἀντισπαστικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ἐξ ἐπιτριrου και α και δυο συλλαβων ἀδιαφόρων. το ς χοριαμβικον τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβων Aαι αναπαίστου' εἰ δὲ βούλει, ἀναπαιστικὸν δίμετρον. τα ι ἰαμβικὸν εφθημιμερῆς καθαρόν. ἐπὶ τω, Q τελει τῆς αντιστροφῆς παράγραφος.
κον τρίμετρον καrαληκτικὸν, ἐξ ἐπιτριτου γ', ἰωνικοῖ απὸ μειζονος και δακτύλου, το o ἀντισπαστικον ἡμιόλιον ἐξ ἐπιτριτιυ ν καισπονδείου εἰ δε βούλει, τροχα ὶν ἰθυφαλλικόν. το ς χοριαμβικον 5 δίμετρον καταληκτικὸν, ἐκ χοριάμβου και αναπαίστου. το ν ἰαμβικὸν πενθημιμερές. το ε τροχαiκὸν δίμετρον ὐπερκατάληκτον, ἐκσπονδείων λαοῦ τροχαίων. το ἡ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον.
το ἐπιχοριαμβικον δίμετρον ὐπερκατάληκτον, ἐξ ἐπιτριτου IS , χι- ριάμβου και συλλαβῆς. το η ἰαμβικὸν ἐφθημιμερὸς, τοῖ καὶ s
Q ποδος χορείου. το θ' παιωνικον ἡμίλιον, ἐκ παίωνος ν καἰ δύο συλλα- βων. το ι χοριαμβικον τριμετρον βραχυκατάληκτον, ἐκ χοριάμβου, ἐπιτρίτου ἱ και τροχαίου. ἐπι τω τέλει κορωνὶς καὶ παράγραφος. 953.-I 22. Aι περίοδοι αυται στίχων εισὶν ἰαμβικων τριμέτρων ζ, ῶν τελευταῖος ' ξὸν παισοῦν ουπερ τον ἐμὶν ωκισας γίνον. 35 επὶ ταῖς ἀποθέσεσι πυράγραφος, ἐπι δὲ τω τέλει κορωνίς.
φικά. μονοστροφικὰ δε εἰσιν, ίς Nφαιστίων φησιν, ὀποσα ini μιας στροφῆς καταμετρεῖται. εισι δὲ τῆς παρούσης στροφῆς τα κωλαι . το α ἴαμβος τρίροτρος ἀκατάληκτος. το παιωνικον ἡμιόλιον,3 Q ἐκ παίωνις δ και ἰάμβου. οῖτω δε χρη γράφειν τα κωλα, ώς ὐφ' ημῶν διηρέθη, Π' ἔχωμεν γνωναι τίνος εἰσὶ μέτρου. το f ἀντισπαστικὸν ἡμιόλιον, ἐξ ἐπιτριτου γ' καὶ ἰάμβου. το ν ιμιον τω .
247쪽
το ε ομοιον του γ , εξ επιτρίτου δευτερου καὶ ἰαμβου. το ς καθαρον ἀντισπαστικὸν ἡροίλιον. το ομοιον τω V. το ψ αντισπαστικον δίμετρον υπερκατάληκτον, εξ ἀντισπάστου, επιτρίτου ν και συλλαβης.
το ς ιαμβικον δίμετρον ἀκαγάληκτον, του και ποδὸς χορείου.
το ι ἴαμβος τρίμετρος. το ιά παιωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον, εκ S παιώνων ν δύο και κρητικου. το ιν ομοιοv κατὰ πάντα. επι τω τελει παράγραφος μόνη.I 35.-lO55. Σύστημα κατὰ περικοπην αμοιβαιων στίχων ἰαμβικων τριροτρων ακαταληκτων κα . επὶ τω τελει παράγραφος. O56.-IO84. Tα τοιαῖτα εἴδη καλεῖται μονοστροφικὰ, ώς Oεἴρηται ' καλεῖται δε και ροτρικὰ ἄτακτα, διότι με τρω μεν γεγραπται, ουτε δε ομοιότητα εχει προς ἄλληλα οἴτε ἀνακύκλησιν. εἰσιτα παρόντα και συστηματικὰ κατὰ περιορισμους ἀνίσους, τὰ κωλαδε πάντα λγ . το α μονόμετρον χοριαμβικόν. το V ομοιον δίμετρον καταληκτικον, εἰ δε βούλει, δακτυλικον ἔφθημιμερες εκ σπονδείων. I 5 τὸ ς ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ακατάληκτον, εκ παίωνος ν, ἀντι- στου cαι διιάμβου. τὸ ο ἀντισπαστικὸν δίμετρον υπερκατάληκτον, του α πιδὸς ερασυλλάβου. τὸ ζ δακτυλικὸν εξάμετρον καταληκτι- κον εις συλλαβηυ εκ σπονδείων. τὸ ς ἀναπαιστικὸν δίμετρον ακατάληκτον. τὸ ζ επιχοριαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ex zo παίωνος σύ, χοριάμβου καὶ συλλαβων αδιαφορων. καλειται δεκαι προσωδιακον, τον παίωνα εχον ἀντὶ ἰωνικοῖ ἀπὸ μείζονος. τι η ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, εξ ἀντισπάστου καὶ επιτρίτου γ και ιάμβου. τὸ θ ομοιιν εκ παίωνος α και επιτρίτου νκαι ιάμβου' ει δε βούλει, εστω ιωνικόν' ό γὰρ παίων οἰκεῖος μῶλλον as τοῖς ἰωνικοῖς. τὸ I ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος μονόμετρον υπερκατάληκτον, ητοι πενθημιμερε ς' ει δε βούλει, ἀναπαιστικη βάσις. τὸ ιά χορι--
5. -αet άληκτονJ καταληκτόν Κing. a. ἀνααυκλοσιν sic I. Restitui ἀναΛυκλησιν, ut Supra clixit ad v. 444. 4. οαοιον δίμετρον καταληκτικόνJHaec verbx cu an proximis .i δ. βούλει delevit Κing. non animadvetens Triclinium de choriambis in molossos contractis somniasse. FOrtasse igitur post 30.et , addendiain
2 2. προ διακον Scripsi pro προσω- δικόν. Recta sorana alibi non raro servata. προσιδικον l. p. 2I 6. 6.
248쪽
βικον ἡμιόλιον, ἐκ χοριάμβου και ἰάμβου. τι ιβ ῆμοιον δίμετρον καταληκτικον, ἐκ χοριάμβου και αναπαίστου διὰ την ἀδιάφορον. τοι ἰωνικον ἀπ ἐλάττονος δίμετρον υπερκατάληκτον, εκ παίωνος γ' ἀντι ἰωνικου, τροχα ης συζυγίας και συλλαβης ἀδιαφόρου. το3 χοριαμβικὸν, ἄμοιον τρ ι ' εἰ δε βούλει, καὶ δακτυλικὸν πενθημιμερὲς 'Αρχιλόχειον. το ιζ δακτυλικὸν τρίμετρον. τὸ ις προσωδιακὸν δίμετρον ακατάληκτον, ἐξ ιωνικου ἀπὸ μείζονος και χοριάμβου. τὸ ic χοριαμβικον μονόμετρον ἰυρκατάληκτον καθαρω ει δε βούλει, και δακτυλικὸν δίμετρον ακατάληκτον. τὸ ιη παιωνικὸν ἡμιόλιον, ἐκ Io παίωνος . και σπονδείου. τὸ ις ἀντισπαστικὸν δίροτρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἐπιτριτιυ ν και δισπονδείου' ει βούλει, τροχαὶ κον διμετρονακατάληκτον. τὸ κ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἐπιτρίτων ν δύο και αναπαίστου δύα την ἀδιάφορον. το κά χοριαμβικονημιολιον καθαρόν. το κ δίμετρον ἀντισπαστικὸν καταληκτικὸν 15 Φερεκράτειον, ἐξ ἀντισπάστου και κρητικοῖ, ητοι ἀμφιμάκρου. τὸ κγ' ἰαμβικη βάσις, ητοι μονόμετρον. τὸ κν ἀναπαιστικὸν δίμετρονακατάληκτον. τό κε δμοιον. το κς ἰαμβικον ἔφθημιμερὲς, του γ
δακτυλικὸν ἔφθημιμεροῦς ἐκ σπονδειων. τὸ κν ἀντισπαστικὸν δίμετρον ao υπερκατάληκτον ερ ἐπιτρίτου , ἀντισπάστου και συλλαβης. τὸ λ ιαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ λα ιωνικὸν ἀπ ελάττονος ἡμιδελιον. τὸ λ ἰαμβικὸν δίμετρον, βραχυκατάληκτον. τὸ ω Φοιον. ἐπὶ ταῖς ἀπιθέσεσι παράγραφος, ομοιως και ἐπι Tae τέλει. I 88.-II 6. Και τα τοιαῖrα κωλα ομοιά ἐστι τοῖς εἰρημέ-a5 νοις, μονοστροφικὴ και μετρικὰ ἄτακτα. εἰσι δἰ τα κωλα της όλης στροφης κ . τὸ α ἰαμβικὸν μονόμετρον. τὸ π ἰωνικον ἀπο μειζονος δίμετρον καταληκτικὴν, ἐξ ἐπιτριτον α και ἰωνικου απο μείζονος. τογ προσαδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ἐξ ιωνικου ἀπὸ μείζονος,
κὸν .E ἐπιτρίτου α ω,ικοι ἀπο μειζονος και ἀμφιθραχέος. τ4 γ I. verbis pluribus ab typotheta per e rem rein petitis. a 8. προσεδιακονJ προσοδιακον I.
249쪽
πριαμβικοῖ πεντασυλλάβου και ἰάμβου διὰ et ν αδιάφορον. το δ ἰαμβικον πενθημιμερες. το ε όμοιον. το e ιαμβικὸν δίμετρον ακατάληκτον, τοῖ γ ποδὸς αναπαίστου. τὸ ζ δακτυλικὸν δίμετρον. κατὰ γὰρ μονοποδίαν μετρεῖται τα δακτυλικὰ, ως φασιν οἱ μετρικοί. τὸ η ἰωνικὸν ἀπ ελάφονος ἡμιόλιον, εἰ δε βούλει, παιωνικου. τὸ θ' sἰαμβικὸν δίμετρον ακατάληκτον, δμοιον τω e, του ποδὸς αναπαίστου. τὸ ι ἰαμβικὸν μονόμετρον. τὸ ια' ἰαμβικον εφθημιμερες. τὸ ιs ιαμβικὸν διμετρον α τάληκτον. καλεῖται δε ταῖτα, ως Ἐφαιστίων φησὶν, Ανακρεόντεια καὶ αμφότερα. τὸ ιγ περίοδος δύο γάρ
εἰσι τροχαῖοι και δύο ιαμβοι. και καλεῖται τοῖτο τὸ κωλον περίοδος, Ioευρηται δὲ και ἀντεστραμμενον. τὸ ιν χοριαμβικὸν ἡμιόλιον, ε κπριάμβου και σπονδείου, εἰ δε βούλει, δακτυλικὸν εφθηρομερες, ἔκαλεῖται 'A μανικόν. τὸ ιε τροχαῖκὸν δίμετρον ακατάληκτον. τοιρ α συνάρτητον εκ τροχαὶ ης και ἀναπαιστικῆς βάσεως. το ι παιωνικον δίμετρον ακατάληκτον εκ παιώνων πρώτων δύο. τὸ ιη' τρα- I 5χαλὸν εφθημιμερες, ο καλεῖται Εὐριπίδειον, η ληκύθιον. το δακτυλικὸν εφθημιμερες Ἀλκμανικόν. τὸ κ ιαμβικὸν εφθημιμερες, τοῖ α ποδὸς αναπαίστου. τὸ κά παιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, εκ δύο παιώνων πρωτων, του ἱ πεντασυλλάβου, και τροχαίου. τὸ in χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν, ητοι εφθημιμερες, εκ λοχοριάμβου και κρητικοῖ. επι ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος' επι τω
IIo 7.-I 292. AI εξῆς αυται περίοδοι εἰσιν ἰαμβικων τριμε τρωγακαταληκτων ρ , ῶν τελευταῖος ' εχοντ ιδοιμεν χωνδ' ἀφειμενοι πόνων. μ τὰ δε τον ν στίχον κωλον ἄμοιον μονίμετρον βραχυ - Sτάληκτον. επι ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος, και επι τω τελει
6. τοῖ g ποδὸς scripsi pro τοῖ γ 8. ἰαμβικον a liliiiii K ing...ti c. Triclinius sullulaas τις ἡ ib. ἘφαιστίωνJ C. S. P. 33.
250쪽
της Ἐκάβης, της θυγατρὸς του Κισσέως, πατρός τε τοῖ Πριάμου,5 ηλθον ἄρτι, ἀφεὶς τον ἀπίκρυφον τόπον των νεκρων, και τὰς πύλας του ἀφεγγους τόπου, ἄπου ό ' Αιδης ωκισμένος ἐστιν, ώς ἀπὸ μερισμου δηλονότι, ἄνευ των οὐρανίων θεων. ἔστις ὁ Πρίαμος, επεὶ κατελαβετην Ποίαν φόβος και ἴποψία καταβληθηναι υπὸ του Ἐλληνικουπολέμου, φοβηθεις εζω επεμψεν ἐμὲ της Πωῖκῆς γης πρὸς το Io οἴκημα του Πολυμήστορος, τοῖ φίλου τοῖ Θρακικοῖ, ος Πολυμήστωρ γεωργεῖ την ἀρώπην και επαινετην πεδιάδα της Xερρονησο τον ιππικὸν καὶ πολεμικὸν λαον διεξάγων διὰ τοῖ δόρατος. πολύν δε Πυσον ἐξέπεμψεν ὁ πατηρ συν εμοὶ κρυφιως, ἴνα, εάν ποτε καταβληθείη τα τείχη τῆς Ποίας, μὴ εἴη τοῖς ζωσι παισὶ στερησις και i5 ενδεια τοῖ βίου, ἡγουν των συντελούντων πρὸς την ζωήν. νεώτατος δ' ἡν των παίδων τοῖ Πριάμου, διὸ και κρυφίως εξω επεμψεν εμε της γῆς' ουτε γὰρ δυνατος ἐν βαστάζειν ἄπλα ουτε εγχος διὰ τοῖάπαλοῖ και τρυφεροῖ βραχίονος. εν οσω ουν χρόνω την ορθιαν εἶχονθεσιν τὰ Ῥοθέσια της γης, οι πύργοι τε τῆς Τρωικῆς χθονὸς ἡταν 2o ακατάβλητοι, και ό Εκτωρ, ό ἐμὸς αδελφὸς, ηυτύχει ἐν τω πολέμω, καλως παρὰ του Πολυμήστορι, τω πατρικω φίλω, ἐν τροφαις, καθά
ζωὴ τοῖ Εκτορος ἀπωλετο, κατὰ κοινοῖ, και ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ ἡ-νίσθη, αυτός τε ο πατηρ, ὁ Πρίαμος επεσεν, ἡτοι ἐφονεύθη, ἐν τω25 βωμω τω θεοκατασκευάστω, σφαγεις ἐκ τοῖ παιδὸς τοῖ Aχιλλέως τοῖ ἄγαν φονικοῖ, τοῖ Νεοπτολεμου δηλονότι, ἔκτεινεν ἐμὲ τον ταλαί-