장음표시 사용
271쪽
76. ειδον . ἐθεασάμην. m. 59. ἐθεάθην γὰρ φοβεραν θεωρίαν καὶ
εγνων. m. 33. τὸ Lἶδον το ἔπισθεν καὶ τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεκτείνεται. Gr. φοβερα . φόβον εμποιουσαν. H. 6. I7. θαυμασίαν. H. 2I. εμαθον, εδάην: εκ παραλληλου, ἐνόησα. H. 6. τί εστί. H. a I. εδάην ζ ε δάχθην. H. 6. 2I. το αυτό. H. 17. εδιδάχθην, ἡγουν 5
επιστημονικως εμαθον. m. 59. Ῥαθον επιστημονως. Gr. 7 7. χθόνιοι: και οι ἐπιχθόνιοι, ητοι οἱ επάνω της γης, τουτέστιν οιεγχωριοι καὶ εντόπιοι, και οἱ υποχθόνιοι, ητοι οἱ υποκάτω της γης. I.
iγοι. m. a I. Τρω οί FI. 56. υπόγειοι. Gr. Πλούτων καὶ Περσεφόνη. H. 59. Gu. σωσατε ζωντα. Gr.) φυλάξατε. T. I 7. 59. io Gr. ω καταχθόνιοι θεοι, διασωσατε τον εμον παῖδα Πολυδωρον. m. 33. 78. ος μόνος : ἄστις επὶ των ε ν οἴκων ἄγκυρα ὐπολειπόμενος την Θράκην οἰκεῖ εν τοῖς ἀτυχημασι σωζόμενος. A.M. Aλλως. οἴεται ζην αυτον, μετ' ου πολυ δε γινωσκει ἔτι τεθνηκε, καὶ γίνεται διπλουν το πάθος της τραγωδίας, πη μεν Πολυξενην οδυρομένης της , 5 Εκάβης, πη δε IIολύδωρον. A. η προς το μόνος ἴποστικτέον, ὼ η το τε οὐκ αργον, ουτως' ἔς μόνος υπάρχων ἐμοὶ ἀπο τωυεμων παίδων, καὶ ἄγκυρα των ε ν οἴκων, επειδη ελπίς εστιν αυτον
ἀνακτησασθαι την ἡ ν ἀρχην, κατέχει την χιονω- Θράκην' ητο ἄγκυρα προς τa οἴκων καὶ προς το εμων ἐκληπτέον, ουτως' a ος μάγος ἄγκυρα ων των οἴκων, καὶ των ε ν, ητοι των κατ' εμε πραγμάτων, κατεχει την Θράκην. B.I. οἴκων ἄγκυρα: του-
τεστι τελευταία ἄγκυρα, ἀπο μεταφορὰς των ναυτιλλομένων, d τὰς ἄλλας ριψαντες ἀγκυρας. ἄν μηδεν δι' αυτων ἀνυσωσιν, επὶ τη τελε- ταία τὰς ελπίδας εχουσιν. B. Gu. I. ἀσφάλεια, βασιλεία. M. asH. 2I. στερέωμα. R. 17. ἄγκυρα καὶ στήριγμα καὶ ρίζα. H. 59. ἄστις μόνος ηλπιζον υπάρχειν των ἡροτέρων οἴκων κληρονόμος. m. 33.79. χιονωδη . την ψυχράν, την υψηλὴν καὶ χειμερινην καὶ χειμαζομένην. A. την ψυχράν. H. 6. 17. 56. 59. 76. Gr. τρο συνεχως χειμάζουσαν. H. a I. κατέχει '. κατοικεῖ A. ἀντὶ του αει οικεῖ3om. 6. 17. Gr.). η κατά περισσε. m. 6. 56. 59. 76. Gr. κατέχων αυτος καὶ φυλάττων εἰς την χιονωδη Θράκην. H. 33.
272쪽
8o. φυλακαῖσιν ἐν συντηρήσεσιν. A. Fl. 2I. ασφαλειαις. H. 59. εν ταῖς τηρήσεσι του πατρικου φίλου ῆν. R. 33. ἐπιτηρη- σεσι. Gr. 83. Πει τι νεον : νέον, το νεαρον και το χαλεπὸν, ρύς ενταυθα. I. 5 εσται τι νέον ζ γε-σεται ο ου γινώσκομεν. το νέον λαμβάνεται καιεπι καινου τινὸς και ἐπὶ δεινοῖ . m. 6. 25. ἔσεται πραγμα μάταιον. ri 2I. νεοστίν. Fl. 56. γενήσεται καινίν. H. 59. το νεον αντὶ του δειιόν' το νεωστὶ, το ἰσχυρὸν, τὸ άπαλὸν και το παράδοξον, ἄπερ και ενταυθα. N. 59.
io 84. γοερόν τὸ γοερὸν και ό γόος και τὸ κωκύειν ποιαι φωναί εἰσι, και ταυτά εἰσι τῆ τ' εννοία καὶ τῆ προφορα. συγγε- γάρ ἐστι τό τε γ καὶ M. μέσον γάρ ἐστι τὸ γ του α και χ. B. Gu. I. μελος γοερόν et θρῆνος θρηνωδες. B. Fl. 6. λυπηρον, θλιβερον ἐν ἡμῖν ταῖς αθλίαις. Fl. a I. ποιαὶ φωναί. H. 17. ελευσεται 15 θρῆνος θρηνητικον ἡμῖν ταῖς θρηνούσαις. Fl. 59. παραγενησεταί τιμελος θρηνητικον ἡμῖν. A. M. T. 33. γοεραῖς : ἡμῖν ταῖς γοεραῖς. Μ.85. ουποτ εμα φρενο ουποτε. φησιν, ἡ εμ φρὴν ουτω φρίσσει.ελα ἐπάγει αλίαστος, ἡγο- αφυκτος, τουτέστιν, ο φοβεῖται ἡ Θ φῆν, ου δυναται τουτο φυγεῖν. τὸ ταρβεῖ δε τουτον τω φρίσσει. ἡ ao ουποτε ό εμος λογισμος ταρβεῖ, ώς ἔξω φόβων καὶ κακων εἶναι. B. Gu. I. ουποτ : φησὶν ἡ Ἐκάβη Πι ουδέποτε δεδίττω τι καὶ γίνομαι αφυκτος εκείνου. 'Aλλώς. ουδέποτε ἡ εμὴ ψυχὴ αχώριστος μένει φόβου, τουτέστιν, ἀεὶ ἐν κακοῖς ειμί Fl. 25. οὐδέποτε,
φησιν, ἡ εμὴ ψυχὴ η ἡ ἐμὴ διάνοια ώδε φόβου αχώριστος εστιν,
λιάζω τὸ ε εύγω, τουτέστιν, ουδέποτε εκφεύγει ἡ δειλία ἀπὸ τῆς ἐμῆς ψυχῆς. H. 25. ἀμέτοχος. Fl. I7. , ατάρ χος. Gr. 86. φρίσσει, ταρβεῖ : θαυμάζει, δειμαίνει. m. a I. το μεν
273쪽
241 φρίσσει καὶ ταρβεῖ ταυτόν ἐστιν' ό δε νους, ουδεποτε η ἐμη ψυχηαχωριστος φόβου μένει, τουτέστιν εv κακοῖς αεὶ μένει. η ουτως' οὐδέποτε η μη wυχὴ -ονοεῖ τι καὶ τουτου αχωριστος γίνεται. η, ουδέποτε αχωριστος φόβου ἡ ἐμη ψυχη γίνεται. τινες ουτως' ουδέποτε ἡ ἐμη φυχη φρίσσει κώ φοβεῖται τι η υπονοει και τουτου Sαχωριστος γίνεται, οἷον, ει τι φοβουμαι και υπονοω, τουτο καὶ γίνεται. A. M. 87. τοῖ ποτε θείαν : ἀρίστην, του εμου υἱοῖ του μάντεος ψυχην. H. 2I. αρα μαντι την, τουτέστι τον Ελεγον' ἔζη γυ. T. 6. 56. 59. 76. Gr. τουτεστι τον Κλενον. ἀπὸ του κρείττονος μερους αντον ονο- Ομάζει, ωσπερ καὶ ημεῖς αντι τοῖ τον δεῖνα εἰπεῖν την ιερὸν λεγομεν
κεφαλην. H. 59. ό Ελενος και η Κασάνδρα Μντικοὶ ησαν, δἰ ολέγει, ποῖ μοι ό Ελενος καὶ ἡ θεία αυτου ψυχη, και η Κασάνδρα,ῖνα μοι κρίνωσι τους ονείρους. T. 33. που ποτε θείαν Ἐλένου ψυχάν: εδε γαρ Ἐλεγος, καἰ ῶς μεν τινες is ἱστορουσιν, ηὐτομάλησεν, ως δε τινες, υπὸ των πολεμίων ἐληφθη. ό
δὲ νους, ποῖ μοι αρα ἡ του Ἐλένου ψυχη και ἡ μαντικη Κασάνδρα. περιφραστικως δε εἶπε ποῖ μι αρα ό Ελενος καὶ ἡ Κασάνδρα Lα
μοι ως μάντεις οντες κρίνωσι τους ονείρους. A. M.
Ἐλένου ψυχά, : Ἐλένου καὶ Κασάνδρας εν ναου Ἀπόλλωνος ον- et των, ἐλθόντες ἔφεις, καὶ τὰ αυτων περιλείξαντες ωτα, οντως οξ -κοους εἰργάσαντο ώς μάνους τὰς των θεῶν ἀκούειν βουλας κώ μάντεις ακρους εἶναι. εἶπε δε το ψυχην Ἐλένου, επειδη τεθνηκὼς m, Κασάνδραν καὶ ου Κασάνδρας, επειδη ζῶσα ην. B. I. Κασάνδρας : την θείαν ψυχ . H. 59. της ἐμης θυγατρός. as
274쪽
89. ώς. ινα. M. κρίνωσιν : ἴνα διαλύσωσι, εγο- διακρίνωσιν, ἄθεν και ονειροκρίτης. Fl. 6. 2I. 56. S9. 76. διερμηνεύσωσιν' ἄθεν
9o. εἰδον γάρ: ἐξήγησις του ονείρου. T. ai. ἐθεασάμην. H. 59. 5 βαλίαν . γράφεται και βαλιά και βαλία. διαφέρει δἐ βαλίαμεν γὰρ λέγεται ἡ ταχεῖα παρὰ το λίαν βαίνειν, βαλιά δε ἡ κατάστικτος και φολιδωτός. 'Aλλως. εἶδον γὰρ βαλὼν ελαφον σφαζομένην ἐν ἀνάγκη τω αἱματοποιω ἴναι του λυκου ἀναρπασθεῖσαν ἀπο των ἰμων γονάτων οικτρως. A. io βαλιάν'. βαλιὰ ἀπο του βάλλω. Fl. 9. την οξεῖαν και οῖον σύντονον τω σώματι, ἀπο του λίαν βαίνειν' η βαλιὰν ενεργον τωβήματι, η την κατάστικτον και ποικιλην. βαλιὰ η κατάστικτος ελαφος λέγεται, καὶ βαλιὰ ἡ δρομικωτάτη, ἡ βαίνουσα λίαν. m. 25. το βαλιὰν η το ταχεῖαν ἀπο του λίαν βαίνειν, η την κατάστικτον is ὀξυτόνως, ἀπο του τὰς στίξεις αυτῆς βολαῖς και τρωσεσιν ἐοικέναι, ἡγουν αιματωδεις και κοκκινους. Fl. 59. βαλιάυ : ελαψος ἡ τελεία και οξεῖα ἐκ τοῖ βαίνειν λίαν. Fl. 33. αῖμονι PM: τη φονικῶ, τη αἱματοποιου ἴναι. M. αιματηρῶ ἔναι. m. 17. 21. Gr. χαλα : διὰ ἔνυχος. Fl. 6. χειλος το του
9Ι. σφαζομέναν '. συνάπτεται τουτο προς τὸ οικτρως. Fl. 6.
υπὸ λύκου κατάστικτον δια των χηλων ἡγουν ονύχων σφαζομένην. Fl-.33 ,25 απ' εμων : το σχῆμα πρωθύστερον. m. 59. σπασθεῖσαν : τηανάγκη ἀποσπασθεῖσαν μετὰ βίας των ἰμων γονάτων. M. ὐπα- σθεῖσαν μετὰ α - ς, βιαίως . Fl. 17. 2I. 34. 56. 76. άρπασθεῖσαν και ἐλκυσθεῖσαν, ἡγουν συν βία. FI. 59. και απο των εμων κόλπων ἀποσπασθεῖσαν δ ' ἀνάγκης οδυνηρῶς. H. 33. ἡγουν αρπα- so σθεῖσαν. Gr. ἀφαιρεθεῖσαν. Gia.
S. βαλιά και βαλίαζ Recta scriptura βαλιά est ὀξυτόνως, nomen vero proprium equi Βαλίος aplui Honieritin paroXVt num ost, ut alia Hi-jusmodi nomina, cle quibus clixit L,elars. de Aristarcho p. 28 I. Consmiae in Thesauro dicta sunt vol. 2. p. 8o. et 8. p. 6ι 3. I O. -υ ὀξεῖα,-J IIaec partim in
275쪽
93 . οἰκτρως '. ἡγουν ουτως, ωστε ελεῆσαι τινὰ ἴδόντα και καμφθῆναι. Cant. ελεεινως. M. Gr. α λεως. M. R. a I. 56. καἰ τόδε δεῖμα : και τοῖτο τὸ φάντασμα τοῖ Ἀχιλλεως πλεον με φοβεῖσθαι ποιεῖ' συντείνει γὰρ εἰς τον ἔγειρον, και εις εμε ἐτρα τα κατὰ τοῖ Ἀχιλλεως γέρας αἰτουντος τους Ελληνας μίαν των θ ωῖκων γυναικων εις σφαγην' ου γὰρ βικως την Πολυξε ν η - σατο, αλλὰ μίαν των αἰχμαλωτίδων κάλλει ἴπερφερουσαν. M. H. 25. και τοδε δεῖμα : και το δε, ο μελλω εἰπεῖν, φόβημά εστιν, τοφάντασμα του Ἀχιλλεως, το φανὲν δηλονότι υπερ της ἄκρας κορυ- io
φῆς του τυμβου, δεῖμα και φόβος ἐλθεν εμοί. I. δεῖμα : φόβος.
Gu. το φόβημα. H. 6. 17. τόδε : ἴπερ εἶδον. Gr. 94. υπὲρ ἄκρας : ἄνω ἴπερ του ἄκρου της κορυφης του τύμβου. H. 6. a I. 56. 59. 76. του-Xερρονησω κενοταφίου. ἐτάφη γὰρ ει Τροία φονευθεὶς -ο ΙΠάριδος εν τόξοις εἰς τον της Ἀθηνας νεὼν, 13οτε τοῖτον εμελλε Πρίαμος Πολυξενη συνάψαι. εικότως δε ταύτην σφάγιον ητησεν, ἔτι δι' αυτην πεφόνευται. το δε ποιεῖν κενοτάψιονεθος ην τοῖς Ελλησιν εις τιμην και μνήμην των ἀποιχομένων. Gu. 95. φάντασμ τὸ φανὸν δηλονότι και το εἴδωλον. Fl. 17. 59. και το τοιοῖτον δεῖμα και φόβισμα ἐλθεν υπο τῆς κορυφῆς καὶ ἄκρας ao
τοῖ Ἀχιλλεως τάφου, δῆλον τὸ δραμα. m. 33. φάντασμα : διὰ
ξεως, ως ενταῖθα, ἡ επὶ θλίψεως. Gr. τόδε : ἡγουν τὸ αἴτημα. Gr. την τοῖ γερους αἴτησιν ἡ τὸ δεῖμα.) Gu. αἴτησιν της IΠολυξε-3oνης. H. 6. τὸ φάντασμα και τὸ δεῖμα. Fl. 2I. 56. τὸ ζήτημα του Ἀχιλλεως. H. 59.
276쪽
99 . πεμψατε ζ ἀποπεμψατε, ω θεοὶ, δεομενης μου ἴπακούοντες, ἀποπεμψατε, ω θεοὶ, τουτο το φάντασμα της εμῆς θυγατρὸς δεομενης μου επ-ούοντες. M. ἀποστήσατε. H. I7. ἀποπεμψατε, ω θεοί. m. 2I. I7. ἀποδιώξατε. Gr. 2 θεοι, ἱκετευω εκβῆνα τον ἴνειρον 5 επ' αγαθω. H. 33.
IOO. Ἐκάβη : ὁ χορὸς εκ εαδων αιχμαλώτων γυναικῶν. ό δε λ γος, δ Ἐκάβη, πρὸς σε ώρμηθην μετὰ σπουδης τὰς δεσποτικὰς σκηνὰς
του Ἀγαμεμνονος καταλιπουσα. A.M. εοικεν οὐ διασωθηναι Ἐκάβην μεχρι της σκηνῆς Ἀγαμεμνονος, εμποδισθεῖσαν παρὰ του χορον, ἀψI o ἀπελθεῖν εἰς την σκην s Πολυξενης. Gu. χορὸς εκ Τρωώοων αἰχμαλωτίδων γυναικῶν. χορὸς διαιρεῖται εις τρία, εις στάσιμα, εις παροδικὰ κω εις κωμικά. H. 25. ό χορὸς εκ των Τρωικῶν γυναικῶν τῶν αιχμαλωτισθεισῶν συνεστη. R. 33. Ora λόγος, ω Ἐκάβη, προς σε ελιάσθην, πουν εξώρμημαι καὶ παρεγενόμην, μετὰ σπουδης, is τὰς δεσποτικὰς σκηνὰς του Ἀγαμεμνονος λιπώῖσα. H. 25. σπου- δη : σπουδαίως. H. 59. ἀντὶ του μετὰ ταχυτητος. Gr. σπουδαίως. ἀπὸ ονίματος το επίρρημα. Gu. ελιάσθην ζ ώρμηθην, παρεγενόμην. οἴσως Ευριπίδης. M. προσεφυγον, ηλθον. γίνετα δε ἀπὸ τοῖάλω, το πλανῶ και εκκλίνω' ἄθεν άλίζω, και κατὰ μετάθεσιν λιάζω'ao ό παθητικὸς πρῶτος αάριστος ελιάσθην. I. ελιάσθηνοῦ προσεψυγον, ηλθον προς σε, ουδεν ἀπὸ τῶν παθεων, δν εχεις δηλονότι, κουφίζουσα.
Baro . προσηλθόν σοι, προσεφυγον συναπτε δε τουτο προς τοπαθεων, τα δ' ἄλλα διὰ μεσου. Gu. πουν εφυγον. Gr. ἀπὸ τοῖλίαν, αίσσω και - . Gu. ηγο- εφυγον, προσηλθον. m. 6. 59.
ἔτι σπουδῆ εχωρίσθην ἀπὸ τῆς σκηκῆς Ἀγαμεμνονος ουκ επι τῶ κουφίσαι τι τῶν κακῶν σου, ἀλλὰ και επισάξαι διὰ τῶν λεγομενων 3o -' εμου. Ἀλλως. Ἐκάβης σπουδὴ ηλθον πρὸς σε, λιπουσα τὰς δεσποσύνους σκηνὰς Ἀγαμεμνονος, ἄπου ετάχθην φυλάττειν ἀπελ-
277쪽
θοῖσα, εκβληθεῖσα ἀπο της 'Pροίας, του κοπτικοῖ στόματος της λόγχης παρὰ των 'Aχαιων γενομήνη δοριθήρατος. ηλθον δε ου μέλ- λουσά τι εὐφραντον μηνῖσαί σοι η ἀποκουφίσαι σε ἀπο των θλίψεων, ἀλλα μῶλλον αιρομενη και φέρουσα μέγα βάρος ἀγγελίας, αντι του μεγάλην λύπην. εν γὰρ τω συναθροίσματι των Ἐλλήν- λέγεται 5 δόξαν γενέσθαι, εἴτ ουν θελησιν, την σην παῖδα Πολυξένην σφάγιον θέσθαι τω Ἀχιλλεῖ. γινωσκεις γὰρ καὶ αυτη ως ο Ἀχιλλεῖς θυσίανεζήτησεν, ἴτε εφάνη συν οπλοις πυσοῖς επιβὰς του τύμβου, εκωλυε δε τὰς ποντοπόρους ναυς επερειδομένας, εχούσας τα ἱστία εν τοῖς σχοινίοις, ταῖτα βοων και λέγων, ποῖ ἀπέρχεσθε, Δαναοὶ, λιποντες Ioτον εμὸν τάφον ἀγέραστον; δοξα δε διπλῆ ην ἐν του πολεμικωτάτω στρατω των Ἐλληνων. τοῖς μεν γὰρ ἡρεσκε διδόναι καὶ ποιεῖν σφῶγιον εν του του 'Aχιλλεως τύμβου, τοῖς δε οὐδαμως τουτο καλον εῖό κει. ην δε σπουδάζων καὶ θελων το σον καλον, ηγουν το μη σφαγια- σθηναι την IIολυξένην, ο Aγαμεμνων ο ἀνέχων τὰς κοὼας της μαν- I5τικης Κασάνδρας καὶ συν αυτῆ κοιμων. A. IOO-I54. IJαράφρασις. ω Εκάβη, συν σπουδῆ ωρμησα προς σε, καταλιπώῖσα τὰς δεσποτικὰς σκηνὰς, ἄπου διὰ κλήρου εδόθη, καὶ ετάχθην δούλη, ἀποδιωκομένη ἀπο της πόλεως της Ἱλιάδος τηοξύτητι του δόρατος, δοριάλωτος γενομένη παρὰ των 'Aχαιων. ελιά- aoσθην δηλονότι κατὰ κοινάυ, οὐδεν ἀπο των παθων ελαφρύνουσα καὶ ελαττοῖσα, ἀλλὰ επιφερουσα μέγα βάρος μηνύματος, σοί τε, ω γύναι, ηλθον κηρυξ καὶ ἄγγελος ἀχεων καὶ θλίψεων. εν γὴρ τησυνελεύσει των Ἀχαιων τη πεπληρωμένη περιάδεται καὶ φημίζεται κυρωθηναι, θέσθαι καὶ ποιησαι την σην θυγατερα θῖμα τω Ἀχιλλεῖ. is γινωσκεις δε ἔτι επιβάς, ό Ἀχιλλεῖς δηλονότι, του τύμβου τοῖ εα τοῖ, εφάνη συγ οπλοις πυσοῖς, επέσχε δε τὰς ναῖς τὰς εν τω πάντωτην πορείαν ποιουμένας, επερειδούσας τα ἄρμενα εν σχοινίοις, τάδε λων, ω Δαναοὶ, ποῖ πορεύεσθε, ἀφέντες τον εμον τύμβον ἄτιμονοῦ συνέβη δε, καὶ επηλθε, ταραχη πολλης φιλονεικίας. δόξα δε, καὶ γνωμη καὶ 3oύπόληψις, εχ ει καὶ ε κινεῖτο εἰς τον στρατον τον πολεμιστήν. τοῖς μεν δοκοῖν, ἡν δηλονότι, διδόναι σφάγιον τω τύμβου, την θυγατερα δηλονότι, τοῖς δὲ οὐχί. οἱ δε νεωτεροι συιτάσσουσιν ουτως' τοῖς
278쪽
σφάγιον, την II ολυξένην δηλονότι, τοῖς δε ιυχί. -δε ό μὰν σπεύ
δων εις το σον αγαθον ό Ἀγαμεμνων, ἄτε τιμῶν την κοίτην της μαντικης Κασάνδρας' οι υἱοι δε τοῖ Θησεως. 'Aκάμας καὶ Δημοφῶν, οι κλαδοι των Ἀθηνῶν, ησαν δημηγόροι λόγων διπλῶν. συνετρεχον δε .s βουλῆ μια, ἔστε στεφανουν τον τάφον του ' Αχιλλεως ἐν αιματι προσφάτω και παρθενικῶ. την δε κοίτην της Κασάνδρας ουκ ελεγον προτιμησειν της ανδρείας του Ἀχιλλέως. αἱ ἄμιλλαι δε των κατατεινομένων λόγων, ητοι των ἀγωνιστικῶς λεγομένων καὶ εριστικῶς,
πως και κατα τινα τροπον ησαν ισαι, με χρις ου κατεπεισε την
io στρατιὰν ὁ Ῥδυσσευς ό ποικίλα φρονῶν, ό κόπις καὶ ό λάλος, ητοι
ο ρητωρ ὀ ἡδυς κατὰ τοῖς λόγους, ό του δήμου χαριζόμενος, λέγων
δηλονότι, μη τον αριστον πάντων των 'Aχαιῶν, Ἀχιλλέα. ἀποδιωκειν καὶ παραβλέπειν χάριν σφαγίων δουλώκῶν, μηδέ τινα των ἀποθανόντων στάντα πλησίον της Περσεφίνης εἰπεῖν λι οι Δαναοι ἀπηλθον 15 του τόπου της Τροίας, κακοὶ και αχάριστοι φανέντες τοῖς Ελλησι, τοῖς ἀποθανουσιν υπὲρ των Ελληνων. παραγε σεται δε συντόμως ὁ Ῥδυσσεῖς, ἀποσπάσων την πῶλον. ητοι την II ολυξένην, ἀπὸ του σου κόλπου, καὶ παρορμήσων και παρακινησων ἐκ της γεραιῶς χειρος της σης. αλλ' ἄπιθι προέ ναους, ἴθι προς βωμοῖς, κάθησο παρακληροια του ao 'Aγαμέμνονος διὰ τῶν γονάτων αυτου δηλονότι. επικαλου τους τε ἐν τῶ ουρανῶ θεούς, τους τε υποκάτω της γης. η γὰρ αἱ λώταὶ εμποδίσουσιν εσεσθαι εστερημένην παιδὸς μελέας, καὶ ἀθλίας, η ἀπόκειται ἰδεῖν την παρθενον προκειμένην του τύμβου, βαπτομένην ἐκ της χρυσοφορου δειρῆς εν ρευματι μελαναυγεῖ, και μέλαιναν μιν εχοντι 5 αῖματος. I. IOI. δεσποσύνους'. τὰς τῶν δεσποτῶν. δεσπόσυνος δε κυρίως ότου δεσπότου υἱός. κατεχρήσατο ιυν ιῖτως εἰπων. ην γὰρ ἡ Ἐκάλεν τη τοῖ Dδυσσέως σκη , ό δε χορὸς ἐν τη του 'Aγαμεμνονος. διὰ τοῖτο λέγει τὰς δεσποσύνους, τουτέστι του Ἀγαμέμνονος, ἄπου εὐη-3o ρωθη εἰναι δούλη. M.
γατέρα προπεπη καὶ ἔμπροσθεν κειμέ νai. Quae leguntur u UV. η γάρ αἰ του τάφου του Ἀχιλλεως και φοινισσο- λιται, eiuli ni sere 1 a, t cxu. R i V. μένην και βαπτομένην ἐν νασμν καὶ ἐν I. o Sqq. η-οι- ωλύσουσι καὶ ε - ρευσει μὲ ιναυγει καὶ σκοτεινῆ του αἴ- ουοδ σουσι σὲ αἱ παρακλήσεις του εἶναι ματος του ἐκ της χρυσοφόρου θειρος σε ορφανην της ἀθAίας παιδὸς, η ἀπό- εγγυν του χρυσα φορουντος ποτε τρRAειταί σοι θεασασθαι την παρθενον θυ- χήλου.
279쪽
δεσποσυνους : δεσπόσυνον κατὰ ποιητας το του δεσποτου κτημα, παρ' ἡμῖν ο του δεσπότου υἱος. Gr. δεσποσυνους : δεσπο- τειας. R. a I. Plui. 32. τας δεσποτικάς. περιφραστικῶς τὰς του Ἀγαμέμνονος. H. Io. Gu. δεσποσυνος δε κυρίως ο του δεσπότουνιός. κατεχρησατο ουν δεσποσύνους τας των δεσποτῶν σκηνάς' ην sγὰρ Ἐκάβη ἐν τη του 'Uδυσσέως σκηνη, ἡ δε χορὸς εν τη του 'Aγαμέμνονος, το πλειον δε, διότι ην ἡ Κασάνδρα ἐν τη του ' Aγαμέμνονος. δια τουτο ουν λέγει τὰς δεσποσύνους, τουτέστι του Ἀγαμέμνονος. Fl. 25. σκηνάς τέντας. H. I7. κατοικίας. Fl. 59.
προλιπουσα : αντὶ του λιπουσα. Cant. Gr. λέγεται ἡ πρόθεσις io περισση και ἐν πεζω λύγω. Cant. Gr. ἀφεῖσα. R. 59. IO2. ιν' ἐκληρώθην : όπου ἐκ κληρου ελαχον. Fl. 6. I 7. 56. 59. που, εις ας σκηνάς. Fl. a I. οπου διὰ κληρου κατέστην. Fl. 2I. Plui. 32. Gu. προσετάχθην αντὶ του ἐτάχθην καὶ ίρίσθην εἶναι δηλονότι. Fl. 59. ἄπου εις κληρον ἐδόθης και παρεδρεις δούλη. is Fl. 33. καὶ ἐκληρωθην. Gr. ἐγενόμην, ψίσθην. η προς υστεροχρόνιος ἐνταὐθα. Gu. I 3. ἀπελαυνομένα : διωκομενη της σης πόλεως 'Iλιάδος. H. 33. ἐξελθούσα και διωκομενη. Gr. IO4. λόγχης αιχμη . ηγουν τω οίρατι, τουτέστι τῶ πολεμω. ao Cant. λόγχης : του λόχου, του πολέμου. T. I 7. ηγουν του δόρατος. m. 6. a I. 56. 59. 76. νόμου πολέμου. M. me. H. a I. αἰχμη : τῶ ξίφει. Fl. 6. a I. 56. 59. 76. λα των Ἐλληνικῶν δορά- των αἰχμαλωτισθεῖσα. FL 33. IO5. δοριθηρατος'. αιχμάλωτος. H. 2I. Plui. 32. πουν δοριάλωτος. Gr. αιχμάλωroe γενομένη δηλονότι. Gu. IO6. οὐδεν παθέων : ἐλιάσθην προς σε ουδεν απὸ των παθῶν, ἄνεχεις δηλονότι, κουφίζουσα. B. Fl. 6. 2I. 56. 59. 76. ουδεν των περιεχόντων σε κακῶν αποκουφίζουσα, και θεραπεύουσα. 'Aλλως. ἐνυπερβατῶ, σπουδη προσελιάσθην. σπουδη, φησὶν, ἐχωρίσθην απὸ της soI O. ἡ προ πρόθεσις περισσὴν καὶ ἐν π. κουφίζουσα ηγουν τῶν κακῶν θεραπεύ- λ. tantu in habet Fl. 59. M ἡ Cant. ουσα ri. 25.2O. ηγουν τὼ δόρατι l ηγουν του δό- ib. θεραπούουσαJ ἐλαττουσα luidit ρατος. πφ ξ ει. ηγουν τῆ δόρατι τουτέστι T. τῆ πολέμ* Gr. 3o. προσελιάσθηνJ οὐδεν καθέαν ἀπο-29. σε κακῶν-θεραπεύουσαὶ ἀπο- κουφίζουσα addit M.
280쪽
σκηνῆς τοῖ 'Aγαμεμνονος, οὐκ επὶ τω κουφίσαι τι των κακων σου, ἀλλα και επισάξω τοῖς λεγομενοις αε εμοῖ. M. ουδὶν παθεων ἀποκουφίζουσα : οὐδεν των περιεχώτων σε κακων θεραπεύουσα και ἀποκουφίζουσα, ἀλλα τουναντίον επιτιθεῖσα βάρος αγγελιας, του-5 τεστιν ετερα προς οἷς Ἀεις κακοῖς απαγγελλω κακά. A. M. 'Aλλως.
ρεγινόμην δε οὐκ ελαττοῖσά σου τὰς συμφορὰς, ἀλλα μῶλλον καιπαραύξουσα διὰ ταύτης τῆς ἀγγελίας. M. καὶ οὐ δεν των παθέωvἀνακωχρο εχουσα. Fl. 33. Io7. ἀλλ' ἀγγελίας : μῶλλον δε μηνυματος φορτίον επιφερουσα. io T. I 7. διὰ τῆς φήμης. H. 59. μηνύσεως. H. 6. ἀραμεγα : ἀντὶ του επιτιθεῖσα μεγα βάρος. γεγραπται δε καιαιρομενη, ἡγουν φερουσα και βαστάζουσα. Ba C. ἀραμενη : επιτιθεῖσα. Fl. 6. a I. 56. 59. 76. ἀλλα βάρος μεγα φερουσα ἀγγελίας. H. 33. επιτιθεῖσα, ἡτοι ευρα, προς οἷς Ἀεις κακοῖς, is ἀπαγγελλω σοι κακά. Fl. IO. αἰρομενη : κομίζουσα, φερουσα. . ἀραμένη. εγουν επιτιθεῖσα. Gr. προστιθεῖσα, επιτιθεῖσα, φορτί-
Io8. σοί τε ζ κω ἡλθον. Gu. γύναι, κῆρυξ: ω Ἐκάβη, εγενόμην κήρυξ σοι των θλίψεων. U. 2I. απελος λυπων καὶ θλίψεων. O H. 6. I 7. 56. 59. 76. Gu. ἀχέων ζ θλίψεων. M. ree. ἀπο τουα επιτατικου μορίου κώ του χάνω. m. 9. -υναντίον επιτίθεις σαυτῆς. σὰ, ω γύναι, υπάρχεις κήρυξ των Ἐλλήνων. T. 33. Io9. πλήρει ξυνόδω : εκκλησία. M. συναθροίσει. FI. 6. εν πεπληρωμενν εκκλησία. H. 2I. εν νῆ συναγωγῆ. Fl. 56. πεπλη- 25 ρωμνη συνάξει. H. 59. την πολυ πλῆθος ἀνθρωπων εχ ρυσαν. FLI7. -ἰ γὰρ των Ἐλληνικων συνοδων σωω λεγονται εἶναι αἱ συμβουλαί. H. 33. πλήρει : τῆ πολλῆ. Gr. πεπληρωμενη καὶ τελέα. Gu. σύνοδος κυρίως ἡ ἀπο πάντων συνελευσις' εκκλησία δε ἡ ἀπὸ
3o I Io. δάξαι : ψηφισθῆναώ. Fl. 2I. αρεστον φανῆναι, ἡγουν κυρωθῆναι. m. 59. και εἰνομισθεῖ sic την σhv παῖδα σφάγιον θῖσα τω Ἀχιλλεῖ. H. 33. Uyου- κυρωθῆναι. Gr. ἀρεστὸν φανῆναι, επε- ψηφισθαι τη βουλῆ. Gu. III. σφάγιον : πρόσφαγμα. Fl. a I. θυσίας γερας. Fl. 59.