장음표시 사용
301쪽
τὸ βασιλικόν. εστι δἐ τὸ Ἀιδα και το σκότα της γης ταυτόν. Gu. I. μόσχον . νέαν. m. IO. 59. οι παλαιοι επὶ παντὸς νέου παρελάμβανον. Fl. 6. μοσχάριον. m. II. απαλόν. Gr. μόσχος λέγεται παρ' ἡμῖν το ροσχάριον, παρα δε τώῖς παλαιοῖς το νεογνὸν γέννημα,
πασθεῖσαν. Gr. 2O7. ἀπολ ιμότομον τὸ λαιμότομον ηγο- τον λαιμον κεκομμένην, o ἐστι πεφονευμένην. Fl. 59. εν τω λαιμῶ τμηθεισαν. m. IoIO. λαιμοτόμος ό κόπτων τον λαιμὸν, λαιμοτομος δὲ ό τμηθέις τον λαιμι x. GLI. αναστριφη. Gr. 2Ο8. υποπεμπομέναν ζ πορευομένην. m. 59. υπερβατον. Gu. σκότον, τὸν σκοτεινὸν τόπον. m. 59. . εις ἔν τάφον, ἄπου. m. a I. ἄπου. Fl. 59. ενθα ἐπίρρημα τοπικὸν και υονικό ' τοπικὸν Is
μὲν ώς εντα α, πονικὸν δε ώς παρ' Dμηρω ἔνθ αυ Τυδείδη Διομηδει Παλλας Ἀθηνη ' καἰ τα αντὶ τοῖ τότε δη. B. reo. 2II. κω σὲ μέν: ἀντὶ του, περι σου η επὶ σοὶ, ἔσπερ καιθαῖμά σου φασὶν ἀντὶ τοῖ επὶ σοί τινες δε φασι λειπειν τὸ χάριν, η απὸ κοινου τὸν βίον, η κλαίω σου τὸν βίον. M. και σὲ μὲν, χοῖ μητερ ἀθλια, κλαίω ἐν θρήνοις παγκλαύστοις, τὸν εμῖν δε βίον και την μην, ἶβριν καὶ βλάβην ουσαν, ου θρηνω, ἀλλ' η συντυχία, πουν ἡ Ουνάντησις τοῖ θανεῖν, ε κύρησε και ἴπηρξεν ἐμοὶ κρείσσο ν
ταυτης της λης. I. και σε ζ σὲ δε. μητερ ταλαίπωρε , θρηνῶ πανολεθρίοις κλαυθμοiς. a Fl. 33. θεσις ρητορικη και κατάφασις φιλόσοφος. Gu. 2I2. κ .: κλοίω τὸν δεῖνα κω κλοίω ἀμετάβατον. Gr. παν-οδυρνοις : τοῖς νικῶσι πάντα τὸν οδυρμάν. H. 6. πλει στοις. Gr.
la. ῶναστρων J II Oc scriptu in intextu super ἀπολαιμότοιχον. I. git igitur ἄπο λαιμότομον. In fine versi Spost iana tui scriptum in Gr. - πα
τρωνυμικον. ἀλλ' ὐς πατρωνι μικόν.
26. θέσις-φιλόσοφοςJ Iilem se holion in Gu. ad v. 213. ubi ἄρνησις pro θίσις. et 7. Selaolia versuum a Ia-256. nulla Eunt in A., ninisso solio uno.
302쪽
παγκλαύστοις. ἰ u. θρηνος και κλαυθμος το αυτό ' πένθος ἡ διὰ λύπην μελανειμονία. και ἡ κουρα, και ἡ οἴκοι ἀπόκλεισις και ἔσα
2I3. τον βίον την εμην λην επι βλάβην και λύμην S ουσάν μοι ου κλαίω. M. λύμν : λοιμικήν. M. πην εμην δε ζω ν, ἀπολλυμένην δηλονότι, την βλάβην και την φθορὰν την εμην, ου -- νον ου μεταβαλλομένη κλαίω, ἀλλα και τὸ ἀποθανεῖν παρ' ἐμοὶ συνάντημά εστι κρεῖττον τῆς ζωῆς δηλονοτι. Gu. I. τον ἐμὸν δε βίον : τον δε εμὸν βίον, ἡγουν την στέρησιν τῆς εμῆς ζωῆς, και την o βλάβην και την λύμην τὴν εμην, ἡγουν την στέρησιν του θανάτου, οὐ κλαίω. H. 59. τον δε ε ιὰν βίον τον βλαβερὸν καὶ επικίνδυνον ου θρηνω. Fl. 33. ἀπολλύμπιον δηλονότι. Gr. την εμην ζωήν. Gu. λωβαν'. τον ἄντα υβριν και βλάβην. m. I7. a I. 56. την εμην βλά
βην. Fl. 59. λωβη ἡ υβρις, λυμη ἡ βλάβη. H. 33. βλάβην.
i5 Gr. ἔντα. Gii. βίος ἡ τοιάδε ζωὴ και ό πιριεκτικὸς τοιῶνδε ζώων, οῖον ποίην τις βιότοιο τάμοι τρίβον και ἡ ἀντικειμένη τω θανάτω
γὴ, ως Ευριπίδης ἀλλαχοῖ φησιν ῆν ἡμέρα θάνατον ἡ βίον φέ
ρει, ' ἡγουν ζωὴν βιοe δἰ οξυτόνως τὸ τόξον. B. reo. '2Iψ. μετακλαίομαι : οὐ κλαίομαι, αντι του οὐκ οδυρομαι. M. et o Fl. ai. ἡγουν οὐ κλαίω μετὰ τὸ κλαίειν σέ. Gr. το κλαίω, τὸ σφάττω, τὸ υβρίζω και ετερα τοιαυτα ρήματα πάθος εχοντα εν τοῖς εγεργητικοῖς εμφυτοv οὐκ εχουσι τὰ παθητικὰ ἀντ ἐνεργητικων, οἱονκλαίομαι τον δεῖνα ἡ υ διμι ἡ σφάττομαι τον δεῖνα, αλλὰ κλαίομαι ὐπὸ του δεῖνος ἡ σφάττομαι ἡ υβρίζομαι. παρὰ δε τῆ ποι -
23 ητικὴ αὐτονομία λαμβάνονται και τὰ τοιαυτα παθητικὰ ἀντ' ενεργητικων, ως ενταυθα, μετὰ προθέσεων, και τὸ αγωcλαιομαι, μετα- κλαίομαι, ἐπικλαίομαι και ἀποκλαίομαι. Gr. μετα - : περισσῆ.
ἀλλα θανε ιν μοι . ἀλλ ἡ του ἀποθανειν μοι δυστυχια βελτίων o ἐφάνη τοῖ ζῆν ἀτίμως. τουτο δὲ λέγεται παρ' ὁσον μετὰ την πόρθησιν τῆς Τροίας και τον των ἀδελφων θάνατον και τοὐ πατρὸς και
303쪽
ἄλλων μυριων αυτὸ γενομένη αιχμάλωτος και δουλεύειν ἔμελλε καιτα αἴσχιστα ἴπομένειν, ἄν φησι προτιμότερον εἶναι τον θάνατον. M. ἀλλα το του νυν θανάτου σύμβαμα προτιμότερον ἐμοὶ συνέβη τῆς γῆς. και ει μὰν το ἐκύρησε διὰ του υ ψιλου και η γράψεις, ουτως ἐρεῖς' εἰ δε δια του η και υ ψιλου, ουτως' ἀλλα ἡ ξυντυχία και ἡ νιν se βασις ἐκηρυξε, και δίκην κήρυκος προσέταξεν ἐμοὶ κρεῖσσον τοθανεῖν. δέον δε ε ρυξεν εἰπεῖν, ἐκηρυσσεν εἶπε κατὰ ἀντιχρονισμόν.
ι ἴτω δἰ λέγων ἡ ω μέγα το κρείσσων γράψεις προς το πρωτον, ἡ ο
ηγουν ἡ συμφορά του θανάτου κρείσσων ὐπῆρξεν ἐμοὶ τῆς ζωῆς δηλον- ου. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἄλλα κρείσσων ἐκύρησεν, ηγουν κυρεῖκαι υπαρχει ἐμοι ἡ ξυντυχία, ἡ ἐπιτυχία, ἡ συνέλευσις του θανάτου τῆς ζωῆς δηλονότι. ἐπιτυγχάνει δέ τις του θανάτου, ηγουν ἀποθνησκει. του θανεῖν δε ηγουν του θανάτου. m. 59. ἀλλα ἡ του θανά- is του δυστυχία κρείσσων μοι φαίνεται του ζην ἀτίμως. H. 33. ἡ συνάντησις. Gr. ἐπέλευσις. Gu. ἐκύρησεν . ηγουν ἐγ-ετό μοι κρεισσων ο θάνατος τῆς ατίμου ζωῆς. m. 33. ἐφάνη. m. IO. ἐγέ
βαιω, ἐπι διαθήκαις ἡ ψήφου ἀποφάσει νόμου και συμβολαίων τιθέ- et o μενον. Gr. συνέπεσεν, ἐφάνη, ἐψηφίσθη. Gu. 2I6. μην: και μην, ω Ἐκάβη, ἔρχεται O Uδυσσευς συν σπουδὴ ποδὸς, σημανάν xαι δηλωσων, ἡτοι λεξειν μέλλων προς σὲ ἔπος τι νέον. I. και μην: και δὴ ἔρχεται ταχυδρομος, ω Ἐκαβη. m. .
33. το και τίθεται ἐπι μεταπτωσει προσωπων και υποθέσεων, as
ἡ επι ἐναντιωσει, οἱον ἰδίως με ' και μην ἐγω επαιγω σε. Gr. το μην βεβαιωτικον, ἔστι δε ιυ καὶ ἐναντιωματικόν. Gu. σπουδῆποδός : μετὰ σπουδῆς του ποδός. M. αντὶ του ἐν σπουδῆ. Gr. 2I7. v v : ἡτοι καινον ἡ δεινόν. Mένανδρος νεωrερόν τί σοι συμβέβηκεν.V M. χαλεπόν. Fl. 6. δεινόν. Fl. I . λυπηρόν. Gr. 3o καινον, κακον, δεινον. Gu. σημανων ἔπος : πέος, πρῆγμα. M. λέξων λόγον. m. 33. δηλωσων λόγιον. Gr. επος παρὰ τοῖς ποι
304쪽
όλως εστιν ἡ λεξις εν χρησει πλην ἶσον ουτως εἰπεῖν και ώς επος εἰπεῖν αντὶ τοῖ ἐν ὀλίγω ειπεῖν ηγο- συντόμως. τοῖτο γάρ, ῶς αν
εἴποι τις, εις παροιμίαν επεσεν. B. re .
2I8. γύναι'. νομίζω σε, οῦ γυναι, γινώσκειν πην ψηψον και την5 απόφασιν τοῖ στρατοῖ, την κυρωθεῖσαν και τελειωθεῖσαν. ἀλλ' ο ς
δοκῶ : ιπολαμβάνω, νομίζω. Fl. 6. Gu. γνώμην : την βουλην. Fl. 9. I7. 2I. Gu. την δόξαν. Fl. a I. 56. 59. 76. Gu. ω γυ- ναι, υπολαμβάνω γινώσκειν σε την γνώμην καὶ βουλην του στρατου. io Fl. 332 I9. ψῆφον . ηγο- την κρίσιν. Fl. 6. 9. IO. I7. 2I. 56. 59. 76. και την προκριθεῖσαν ψηφον, ἀλλ' -ως λέξω. Fl. 33. την κραθεῖσαν : κιρνῶ ενεστῶς, κεράσω μέλλων, κεκέρακα παρακείμενος,εκράθην δευτερος αάριστος, κραθεὶς μετοχε. λέγεται δε κρῆσις ἐπὶ IS των πρῶν, οῖον οἴνου και υδατος και των τοιούτων, μίξις δε επὶ ξηρῶν, σίτου, κριθης καὶ των ὁμοιων. I. κραθεῖσαν : την κυρωθεῖσαν. M. Gr. τελειωθεῖσαν. Gu. ἔνωθεῖσαν, απὸ μεταφορῆς των συγκιρνωμένων καὶ εις εν ηνωμένων πρῶν, οἴνου καὶ Αατος, οξους καὶ
μέλιτος. καὶ ἡ βουλη εξ εναντιουμένων καὶ ἀμφοτερογνωμόνων ἔνοῖ-
2 2Ο.-22I. εδοξ' 'Aχαιοῖς : αρεστὸν εφάνη τοῖς Ἐλλησι σφάξαι την σὴν παῖδα προς τον υλλὸν τάφον του Ἀχιλλεως, εμε δε πομπὸν και αγωγὸν της κόρης εταξαν ὐπάρχειν' ἡγεμων δε καὶ σφα- γευς τοῖ σφαγίου τοῖδε ό Νεοπτόλεμος, ό παῖς τοῖ Ἀχιλλεως. l. 23 εδοξ': εφάνη. Fl. I7. 33. ηρεσε. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. εκρίθη δίκαιον, eκυρώθη, ηρεσε. Gu. 22 I. ορθώ: υψηλόν. Gr. χῶμα : ἀντὶ τοῖ μνημα. M. μνημα. τον τάφον. Gu. ηγουν προς τον νψηλὸν τάφον, ἀντὶ τοῖ προς το μνημα. m. 2I. θυσιάσαι προς το μεγα η φανερὸν μνημα τοῖso 'Aχιλλέως. m. 33.222. ημας δέ: εμε, 'Aττικον. Gr. πομπούς . οδηγούς. Fl. 6.9. 17. 2I. 56. 59. 76. προπομπούς. Gr. αγωγοῖς, οδηγούς. Gu. κομιστῆρας οῦ ἀρχηγούς. M. εκ παραλληλου. Fl. I7. Gu. επιμελητάς. T. 56. ῖνα κομίσομεν. Fl. a I. κόρης ζ της Πολυ-
305쪽
ξένης, η της παρθένου η της θυγατρός σου. m. 59. ημας δε μανδαταφόρους και ἀποκομιστὰς ἔταξαν εἶναι. Fl. 33. κορη η ἄγαμος και η γαμηθεῖσα, ει τί ' νέα εἶναι, καὶ του οφθαλ- μου, τα πιν πρῶτα απὸ του κορω το ἐπιμελοῖμαι, το δε δευτερον απὸ του κορὸν το μέλαν. κάρρη η παρεια δια δυο ρρ. Gr. δπερ sἐπὶ γυναικὸς ἡ κόρη, τουτο ἐπὶ ἀνδρος ὁ κουρος. ἔστι δε ποιητι
κόν. B. κόρη ἡ νέα και η θυγάτηρ κόπη ἡ παρεια δια δύο st. B.
ree. τάσσουσιν καθιστωσιν. Gr. ἔταξαν. ρητορικως ἐνεστως αντι παρωχημένου. Gu. 2 23. ἐπιστάτης . οικονόμος. m. I7. ἡγεμων, πρώτης, o τε- i
λειω ς' ηγουν ό Νεοπτόλεμος. FL 59. δεσπότης. M. H. a I. ἐνεργός. Gr. οἰκονόμος, δεσποτης, ἡγεμων. Gu. 224. ἱερεύς' σφαγεύς. Gr. θύτης. κυρίως ἱερευς ό σφαγεῖς και ἱέρευσις ἡ σφαγη. Gu. εἰκότως τον Νεοπτόλεμον θυτην της Πολυξένης ἔταξαν, ὐπερπονοῖντα του πατρὸς και λύπην υπὲρ τούτου is ἔχοντα μείζονα. Gu. ἐπέστη : ἐτάχθη. H. I7. ἐτάγη, ἐχειροτο--θη. M. H. a I. Gu. παῖς Ἀχιλλέως ὁ υιὸς, ό Νεοπτόλεμος. m. I7. ηγουν ό Νεοπτόλεμος ὁ καὶ Πυρρος καλούμενος. B. reo. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. καὶ ἱερεῖς, πουν θυσιαστης, ηλθεν ό Νεοπτόλεμος, ό του 'Aχιλλέως παῖς. Fl. 33. Io225.-2 28. οἶσθ' ουν : γίνωσκε ουν ο ποιησεις' ἄρα Πα μη ἀφαιρεθης την κόρην βία, μητε ἔξω του πρέποντος εἰς αγωνα και ἔριν των ἰμων χειρων ἔλθης. γίνωσκε δε την δυναμιν την εμην, η τηντων αρχόντων ἰσχυν και την ἐπέλευσιν των σων κακων. συνετόν ἐστι
και ἐν τη δυστυχία φρονεῖν a πρέπει. I. as
δρασον : τα καλα των αντιγράφων δρασον ἔχει. M. οἶδας ουν τί δρῶσαι ὀφείλεις. M. οἶσθ' ουν ο δρασιν : οι Ἀττικοὶ χρωνται
τοῖς προστακτικοῖς αni υποτακτικων ἀπαγορευτικων, και αυτοῖς τοῖς προστακτικοῖς ἀντὶ οριστικων. του μὲν ουν πρωτου το Ἀριστοφάνους
ἐν Θεσμοφοριαζούσαις παραδειγμα μη ψευσον, ω Ζεῖ, της ἐπι-3oούσης υχρας. του δευτερου δε Mενανδρος οἶδ' ο τι ποίησιν ' αντὶ
306쪽
τοῖ o τι ποιήσεις. τὸν αυτον τρόπον και Ευριπι ς οἶσθ' ου, ὁ δρασον ' αντὶ του δράσεις εξήνεγκεν. I. οἶσε : γινωσκεις. Fl. I 7. δρασω: ποιησεις. H. I7. πράξεις.
m. 56. εν οἷς μέλλεις ποιησειν, η ἄπερ βουλη ποίει. Fl. 33. 5 γινωσκεις τί δρασαι ἐφώλεις. Gr. ἀποσπασθῆς ζ μη ἀφαιρεθῆς. M. αποσπασνς : γεγραπται και ἀποσπασθῆς, ἡγουν αφαιρεθῆς, την κόρην δηλονότι. Cant. ἀφαιρεθῆς, της παιδός. Gu. της Πολυζε . Gr. βία: δυνάμει. Gu. βία : βία ἐστὶν ἡ παρὰ φύσιν φορά βία καὶ η ισχύς. B. rec.
io 226. αμιλλαν : συνάντησιν. m. 56. μάχην. Gr. αγωνα, εριν, βίαν. ἀπο του ἄμα καὶ του du τὸ συστρέφω. Gu. εξέλθης ἐμοι :ἔξω του προσήκοντος ἔλθης. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. τοῖπροσήκοντος. FI. 34. μήποτε εμοἰ ύς των εμων χειρων εριν καὶαγωνα ελυς. Fl. 33. ἀντιστης εμοὶ διὰ της χειρος, εξω του προσπιi 5 ἡκοντος ελθοις. Gu. 22 7. αλκήν : γίνωσκε την εμην ισχυν, σαυτῆς δε ασθένειαν. M. την σὴν δύναμιν δηλονότι. Fl. a I. γίνωσκε την εμην δύναμιν. Fl. 33. Gr. αρχήν. Fl. IO. παρουσίαν κακων : διὰ την εμην αα v. M. καὶ τὰ παρόντα κακά. Fl. a I. ἐπιδημίαν. Gr. ἐπέλευσιν. Gu.ao 228. σοφόν: φρόνιμον. Fl. I7. γνωσις Gr. φρόνιμον υπάρχει, συνετόν. Gu. καν κακοῖς ζ ἐν δυστυχήμασιν συμφοραῖς Gu. . ως επι το πλειστον δυστυχοῖντες ανθρωποι εξιστανται του καλως φρονῶν. Gr. α δεῖ φρονῶν : ἐπίθετον τουτο εστι τὸ εν τοῖς κακοῖς μηἐπαίρεσθαι καὶ παροξύνεσθαι. M. Gu. μὴ παροξύνεσθαι. Fl. IO.
aue τὸ δεῖ σημαίνει τὸ ελλείπει καὶ τὸ δεσμεῖ καὶ τὸ πρέπει καὶ τοπ.- εστί καὶ τὸ μὰν δῶ αντὶ του πρέπει μετὰ απαρεμφάτου, τὸ δεῖ αντὶ του λειπεται μετὰ γενικῆς, οῖον πολλοῖ γε καὶ δεῖ ομοίως καὶ τὸ δεῖ αντὶ τοῖ χρεια εστὶ μετὰ γενικῆς, οἷον δεῖ δὴ χρημάτων. B. re . 32 229. 233. αἰ παρέστηχ : φῶ, φεῖ ενέστηκε καὶ ἐπῆλθεν, ώς φαίνεται, αγωνία μεγάλη, ἔμπλεως θρήνων καὶ ουκ ἀμέτοχος,
307쪽
ἀλλα πεπληρωμένη, δακρυων. καὶ γὰρ ἐγὼ οὐκ ἔθανον, -ου χγείαὴν ἀποθανεῖν, ἡγουν εις τὴν εὐδαιμονίαν, ρν εν ν πρώην, οὐδ' ἔφθειρέ με ἡ μοιρα, ἀλλα σωζει με, λως βλέπω ἔτερα κακὰ μείζονα των
κακων ῶν εἶδον. I. παρέστηχ': φαίνεται. m. I7. Oi αἰ οὐαἰ, επέσπη μοι με γάλη s
ἔοικ': το ἔοικε λαμβάνεται ποτὲ μεν ἀντι του φαίνεται, ποτε δεαντι του ἄμοιος εστι. και ἴτε μεν αντὶ του φαίνεται, σνντάσσεται ἀπαρεμφάτω, ως το εοικεν ειληφέναι δωρα παρὰ Φιλίππου. ἔτε x o δε αντι του ομοιος εστι, συντάσσεται δοτικη, ώς το βασιλῆι γὰρ ανδρι εοικας.V εστι και εοικεν ἀντι του πρέπει ποιητικως ἀναπάλυτον,
ως παρ' Dμήρου επεὶ οὐδε εοικεν B. 23Ο. πλήρης : πεπληρωμένος. FL I7. a I. γεγεμισμένος. Gr. πλήρης στεναγμων : θέσις. κατὰ θέσινὶ . Gu. οὐδε δακρύων: ἄρσις. is κατὰ αρσιν . Gu. κενος, εστερημένος. El. I7. καὶ στεναγμάτων γέμουσα καὶ οὐκ ἄμοιρος δακρύων. m. 33. διὰ τοῖ στεναγμώῖ καὶ των δακρύων τον θρῆνον δηλοῖ. Gu. 23 I. ἐχρῆν . ἔπρεπεν. Fl. I7. 2I. διὰ τι ου κἀγὼ ἔθνησκον, οτε με ἔπρεπε ἀποθανεῖν, ἡγουν ἄτε επολιορκήθη ἡ Τροία. Fl. 33. ἄπου ao με ἔδει τεθνῶαι οὐκ ἀπέθανον, ς ἐστιν εν Τροία. M. θανεῖν : εν τῆ οια. Fl. IO. Gr. -ου. λέγω δὴ εις την πρωτην ευδαιμονίαν. Gu. 232. ουὸ ωλεσε: εις το τέλος της ζ ς ἔφερέ H. Gu. Ζευς:η μοῖρα. Gu. τρεφει : αυξει. M. φυλάσσει. Gr. σωζει. Gu. τρεφει αντι του ανατρέφει καὶ παιδαγωγει καὶ αντὶ του τροφὴν παρ- 5εχει και ἀντι τοὐ φυλάσσειν, ώς ενταῖθα. Gr. τρέφει εἶπεν ἀντὶ τοὐ διατηρεῖ με. Fl. 33. οπως ζ ῖνα. Fl. 6. 9. II. a I. 56. 59. 76.
αλλὰ τρέφει με ό Ζευς, ἡγουν ἡ εἱμαρμένη, ἄπως βλέπω. T. 33.
2 33. κακῶν ζ των προτέρων. H. I7. Gu. τάλαιν': ἡ ἀθλία. m. 17. και αλλα κακα μειζονα των προτέρων κακῶν ἡ ταλαίπωρος 3o
234 237. ει δ εστι : ει ὸ εξεστι τοῖς δούλοις τοῖς ελευθέρους ερωταν, μη λυπῆ μηδε δακνη καρδιαν των ἀκουόντων. M. ει δ'εξεστι τοῖς δεδουλωμενοις ερωτησαι τους ελευθέρους, ἡγουν τοῖς δεσποτας, μη λυπηρα και την καρδιαν δακνοντα, σοὶ μεν, ἡτοι προς 3 s
308쪽
σε, Πεὼν καὶ πρέπον ἐστὶν Hρησθαι -' ἐμου δηλονότι, ημῶς δὲ τους ερωτωντας ἀκοῖσαι ταλα. η ουτως' σοὶ μοῦν κείνοις ἀποκρίνασθαι πρέπον ἐστὶν, ημῶς δε ἀκροῶσθαι τους ερωτῶντας ταῖτα. I. ἔστι : ὐπάρχει. Fl. I7. αντὶ του ἔξειστιν, ἐκδεδομέυον ἰστίν. s Fl. 3. a I. 56.59. 76. Gr. ἐλευθέρους : ἀντίκειται τῶ δούλω όελεύθερος. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gu. ει δ εξεστι τοῖς δούλοις λέγειν τους ἐλεοθέρους. Fl. 33. τοῖς δούλοισι ημῖν) τους ελευθέρους τους δεσπότας υμας . Gr. προδιόρθωσις και προπαρασκε . Gu. 235. δηκτηρια : απὸ του δάκνω. Fl. 2I. ἄσα μη λυπει την Ο καρδίαν, και μη τιτρώσκει και δάκνει. H. 33. δακνηρα λυπηρά . Gr. 236. ἐξιστορησαι : αντὶ του ἐρωτησαι, ἀκοῖσαι. σοι μὲν πρέπει ἀπολογεισθαι προς τα ἰρωτίρονα. M. ἱστορῶ το πολυν τόπον δι--χομοι. καὶ ιστορῶ το τα παλαιὰ πράγματα αφηγουμαι, καὶ το Is ερωτῶ ποιητικῶς. B. ιστορῶ το ἐρωτῶ, τὸ μανθάνω, το διηγουμαι, το βλέπω, καὶ το ζωγραφῶ. Cant. ἱστορησαι. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ιστορῶ κατὰ τους τραγικους το άπλῶς ερωτῶ, ὼς ἰνταῖθα' κατὰ δὲ τους κοινους το παρελθώῖσαν ὐπόθεσιν γράφω, ἄθεν καὶ ἱστορικός' καὶ ἱστορῶ τὸ εἰκόνας γράφω, ζιθεν καὶ ἱστοροῖς γράψος. Gr. σοι μέν: προς σέ. Gu. ώρησθαι'. ἀποκρίνεσθαι. Gr. λεχθηναι, ἀπολογῶσθαι προς τα ἐρωτωμενα ἱπ ἐμου. Gia. σοὶ μὲν πρέπει προς το ερώτημα ἀπολογησασθαι. m. 2I. σοὶ μὲν λέγων ἀρμοζει τα ἐρωτώμενα, εμοὶ ἐρωτῶν καὶ ἀκούειν παρὰ σου. M. σοι μοῦν λέγειν άρμοζει, ημας δε ἀκούειν τα παρὰ σου λεγ 35 μενα. Fl. 33. - ζει, ηγουν ἀπολογῶσθαι προς τῶν ἐρωτωμέ
2 8. εξεστ : εκδεδομένον ἐστὶν, ἐρώτα της βραδυτητος γαρ
φθονῶ: της ὐπερθέσεως γάρ σου ἔνεκεν ου φθονῶ. M. φθονῶ, το3 o μέμφομι, καὶ τὸ βασκαίνω. Fl. 6. εἰ ἔξεστί σοι λέγων' διὰ του καιρον γὰρ οὐ μέμφομοι σοι. Fl. 33. αἰνίττεται ἔτι χρόνον μόνον μέλλει ἡ Ἐκάβη καθικετεύουσα ἀναλῶσαι. Gr. φθονῶ, μέμφομαί σοι. φθονῶ τὸ μέμφομαι-ἐξ ου καὶ ὀ ἄφθονος πλουτος, ό αμεμπτος, καὶ τὸ βασκαίνω. Gu.
309쪽
239-24 I. οἶσε ἡνίκα: γινωσκεις ὁπότε ἐλθες τῆς Τροίας
κατάσκοπος, δυσειμονία καὶ περιβολῆ εὐτελεστάτων ἐνδυιώτων, κακην Μιν εχων ἀπο των ἱματίων, και οι σταλαγμοι του φόνου κατέβρεχον την σην γένυν, ητοι τον σου πώγωνα. I. 239. κατάσκοπος ζ o κοινως καταπατητες. m. 6. 9. I7. a I. 56. S59. 76. Gu. γινωσκεις, ἐπίστασαι, οπόταν ἐλθες κατάσκοπος εν
Τροία, ἡγουν συμβιβαστής. m. 33. 24O. δυσχλαινία : καχειμονία, κακομορφία. ῆλθε γὰρ Dὸυσσευς εις την Τροίαν εις ἐπαίτην μετασχηματίσας εαυτόν. M. εν δυσει- μονία, περιβολῆ φαυλων εὐδυμάτων. m. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gla. Io κακοφορεσία. Gr. ευτελεστάτη στολὴ καὶ ἐνδύσει, ἴνα μη λαμπρὰ φορων νοηθείης. Gu. ἄμορφος : αντὶ του ἄγνωστος. M. ακαλλωπι- στος, δύσμορφος). Gu. ομμάτων τ' ἄπο : ό Gδυσσευς, ἴνα κατασκοπήση ἀπο των ἐντος την Τροίαν καὶ προσέξει πόθεν ἐστὶ τοδυσαλωτότερον μέρος, εβαλεν ἱμάτια πενιπὰ καὶ G λθεν εις την Is Τροίαν ως πτωχός. ἴθουσα γουν τουτον ἡ Ελένη ἐγνωρισεν αυτον καἰ ειπεν ἴνα φονεύσωσιν αυτίν. ό γουν D δυσσευς φοβηθεις μὴ φονευθῆ παρεκάλεσε την Ἐκάβην καὶ ἀφῆκεν αυτόν. m. 59.24 I. φόνου σταλαγμοί: ἴπὲρ του ἐπικειμένου φόνου ἀγωνιων
των ομμάτων, φησὶ, σταγόνες φόνου. M. μὴ λάβης εις το φόνου εξωθεν το ενεκα ἀλλ' εστιν ἡ γενικὴ προς το σταλαγμοί. καὶ γυτὰ δάκρυα, a τότε ό Dδυσσευς εο ρυε φωραθεις, φόνου δάκρυα ὁσαγ' εκλαιε γὰρ, ἐπειδὴ τον περὶ ψυχης εων. ἄθεν κώ ἐν συνηθείας αἱ τινα δάκρυα φαμεν, ἡγουν φονικαὶ ἀπίθανον το as πλάσμα καὶ ουχ αρμόδιον ου γὰρ αν ἐσίγησεν Ἐκάβη, πολέμιον θεασαμένη κατοπτευοντα τὰ κατὰ τους Τρωας πράγματα. ἡ δε
26. αρμίδιι, J Hoc scholiasta recentior pro eμηροή vel ομηρικον, de quo vide annotationein proximRna, positisse videtur. 2 7. erba ἀου, θανον ράγματα Gr. habet v. 243. sic scripta ἀπίθανοντο πραγμα' Ου τὰ πολέμιον noυσα καὶ τοιουτιν, η ἐλήνη δἰ μαλλι, εἰκοτως
310쪽
Ἐλώη εικότως ατην γὰρ μετέστενεν Ἀφροδιτης. Gu. I. ρωίδες, δάκρυα, ων ἐν αἴτιος ό του θανάτου φόβος. Bari 74. ετρεχεν δάκρυα σημειωτικὰ φόνου, η ἀντὶ του επικειμένου σοι φόνου δακρυωνσταλαγμοὶ κατέβρεχον την σὴν γενειάδα. FT 33. ἀναιρέσεως s δάκρυα. Gr. νπὲρ τοῖ μη φονευθηναι ἀγωνιων ἐδάκρυες. Gu. κατ
σταζον ζ εβρεχον. Gr. κατέρρεον. Gu. 242. αἱ ἀποκρίσεις ου προς τον νουν ἀπαντωσι της Ἐκάβης, ἀλλα κατὰ το ἀστεῖον προφέρονται κεκρυμμένως μετὰ ονείδους. Gr.
οἶδα : γινώσκω ου γὰρ ἐξ ἐπιπολῆς ηψαro της καρδιας μου τοIo πρῆγμα. I. οἶδ' : οπερ λέγεις, ουκ αν εἰς ἄκρον ηψατο μου ό φόβος. m. 33. οὐ γὰρ ἄκρας . ἀλλ' ενδον. m. Io. ου γὰρ τοῖ ἄκρου της καρδίας μου ηψατο το πρῆγμα. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ἔψαυσέ
μου : ἀντι τοῖ ἐλυπηθην. M. πουν προσέψαυσεν. H. I7. ηψατο.Gr. το πρῶνα in καὶ εις λήθην τούτου ἀφίξομαι. Gu.
1s 243. εγγω : ἡ Ἐλένη δέ σε μόνη ἐγνωρισε καὶ ἀνηγγειλέ μοι. I.
μόνη: εκείνη. H. 2I. κατεῖπε : ἀντὶ τοῖ εἶπε. H. 6. 9. I7. a I.
56. 59. 76. Gr. ἐγίνωσκέ σε ἡ Ελένη και εἶπε μοι, ἄπως σε
ἀνέλωσιν. Fl. 33. 244. μεμνήμεθ': ἐνθυμούμεθα τα μέγιστα κινδυνεύσαντες. I. ao ρομνήμεθ': ενθυμουμαι ἔτι εις κίνδυνον ελθομεν μέγαν. H. 33. κινδυνον : κίδυνος επὶ δυο σημαινομένων εἴρηται. κίνδυνος γὰρ αυτὸ τοδεινὸν και κίνδυνος πείσεσθαί τινα τόδε, ἴπερ ιυκ αυτὸ δηλοῖ το δεινὸν, ἀλλα την ἐπι το δεινον συνελαύνουσαν ἀνάγκην. B. 245. . eψαυσας δε των ἐμων γονάτων ελεεινὸς ων. I. ἰκρώas τησας ἱκετευων με μη παραδοῖναί σε θανάτω. H. I7. Gu. ποτε γὰρ τεταπεινωμένος υπῆρχες, και ἡψω των ἐμών γονάτων, πο- ἐπροσκύνεις. H. 33. γονάτων : οἱ δεόρονοι ἡπτοντο των γονατων, ητῆς χειρὸς, - των παρειων. Gu. I. ταπεινὸς ων : ελεεινος ων. M. 246. ωστ' ἐνθανεῖν : ναι, ἡψάμην ουτως ωστε δόξαι νεκρωθηναι so εν τοῖς σοῖς ἐνδύμασι την ἐμὴν χεῖρα υπὸ τοῖ δέους. I. ωστ' ἰυθανεῖν :
sie hie et alibi interiturni τε gi1st. b. c. ap. Herm. Praef. p. IX. πλάσμα καὶ οἰχομ' i. e. ἔμηρος : unde Simile est in T. 6. 9. 17. at . 56. μη κ CObetus ου γὰρ ράγματα. 59. 76.- xu. qui pro φαγίδες, δά- Tum sequuntur verba ἡ οε ελέ - κρυα habent σταλαγμοι δακρύων, et ἀφρἀίτης. quae Om. Gu. I. αἴτιοe φόνου φόβος. MATTH. I. ρανκες ό G Sic etiam Au-