Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

IN HECUBA M. 329

διὰ του R Gr. I. το αυρα εἰ και ὁ κανων βραχύνει, ἀλλ' ουτος μακρὸν τουτο δέχεται, ως και το Φαίδρα ἐν ἐτέροις. και Ἀριστοφάνης ' αυρα τις ἐξέπνευσε μυστικωτάτηρο λέγων. ἄτις δε γράφεται διὰ τομέτρον ἄτε. I. ῆτις. M. ὼ αυρα ποντιας, που με την δυστυ η ἐπαγάγης, ἡ ποῖ των κ σων, sὴ ποῖ των τόπων, καὶ τίνι δούλη γενήσομαι; ἄρα εις τον ἄρμον της Δωρίδος γης με απαξεις ἡ της Φλαδος, ἄπου, εις την Φθίαν, τον Ἀπιδανὸν ποταμόν φασι ρέειν, η που ἀπὸ των Hσων αρα εις την Δῆλόν με ἀπάξεις, ἄπου ὁ πρωτόγονος φοῖνιξ πρωτόγονον δε εἶπεν αυτον ως πρωτον γεννηθέντα τῆς δάψ ςὶ και ἡ δά νη κλάδους ἀνέ- io φυσε μελλουσης τεκεῖν της Λητους τον ' Απόλλωνα. ρ εις Ἀθήνας με ἀγάγης, και εγ τρ πέπλp, εν ρ πάσσουσι τα της 'Aθηνας δθλα

αἱ παρθενοι, κἀγω συγ εκείνως στίξω και γράψω εις τον αυτον πεπλοντα ταύτης ἄθλα κώ την των Τιτάνων γενεὰν, ρν ό Ζευς κατέφλεξενεν τρ κερα-ρ' εθος γὰρ ἐν τε τότε πάσσειν εν τοῖς πεπλοις τα των l5ψευδων-ων αυτων ἄθλα λων, καθως καὶ ἡμεῖς εν τοῖς πέπλοις νυν γράψομεν ,πους, ἔρνις καί τινα ἄλλα. τους δὲ πέπλους ου μόνον παρθένοι εκαμνον, ἀλλα καὶ αἱ μὴ ουτως εχουσαι. καὶ ο μεν νους εστι τοιουτος, ἡ δε συνταξις οἴνως' αυρα ποντιας αυρα, ἡτις κομίζεις τὰς εν θαλάσση πορευομένας, ἡτοι ταχυτάτας, νῆας επὶ το κῖμα τῆς a

θαλάσσης πῆ με την μελέαν καὶ δυστυχῆ κομίσεις καὶ ἀγάγης τουτο γὰρ δηλοῖ το πορευσεις), καὶ προς τίνος οἶκον ἀφίξομαι ς τὸ γὰρ Η δουλόσυνος προς οἶκον κτηθεῖσ μίξομαιV τουτο λέγει, προς τίνος οἶκον ἀφιξομαι δουλη γενομένη. το τρ ἀντὶ γενικῆς, τὸ δε ἡ προς το αυρα ἀποδοτέον, ὼ ουτως, αυρα ποντιάς, ποῖ με κομίσεις, ἡ εις τον ἔρρον τῆς Δωρίδος γῆς, καὶ τα λοιπὰ διὰ μέσου, ἡ εις τον-μον τῆς Φθιάδος γῆς, ἔνθα τον 'Aπιδανὸν ποταμὼν τον πατέρα Tων καλλιστων ὐδάτων φασὶ λιπαίνειν τα πεδια, ἡ ποῖ με των νήσων ἐπάξεις την τάλαιναν. τὸ δε ποῖ άπὸ κοινου πεμπομένην ἐν άλι ρει κώπη ἔχουσαν φὸ οἰκτρὰν βιοτην ἐν τοῖς οἴκοις, ου γενήσομαι 3.

δουλη, εἰς την Δῆλόν με ἀπάξεις, ἔνθα πρωτόγονός τε φοῖνιξ καὶ ἡ δά νη ιερους ἀνέσχε πτόρθους τῆ Λητοῖ φίλα ἀγάλματα και δωρα τῆς αυτῆς ἐνδόξου Gῖνος, καὶ συν ταῖς Δηλιάσι κόραις υμνήσω τῆς Ἀρτέμιδος θεῶς την χρυσῆν περικεφαλαίαν καὶ τα τίλ, ἡ ἐν ταῖς

362쪽

330 SCHOL. ΙΑ

'Aθηναις, κἀκεῖσε ἀπελθοῖσα ίφανω εν τε κροκέω πέπλω της καλλι- διφρου 'Aθηνας τους πωλους, ποικίλλουσα αὐτους ἐι ἀνθοβαφέσιτανίοις η ροταξίοις. η των Τιτάνων γενεὰν ὐφανω εν τω πέπλω, ην κομίζει ό Ζευς καὶ φαίνει εν ἀμφιπύρω φλογμω, πουν κεραυνω. 5 -οι των ἰμων γονεων καὶ πατέρων και χθονὸς, ητις κατεστράφη

φλεχθεῖσα εν πυρί. κατὰ γὰρ το πῖρ, φησὶ, γενομενη ἡ πόλις αυτη δορίληπτος και δούλη των Ελλήνων, εγω δ' εν ξένη γη δούλη

κληθησομ- λιποῖσα τηρ 'Aσίαν δουλην θεράπαιναν της Ευρωπης, ἀλλαξασα τους των Ελληνων θαλάμους v. . .'Aιδου. φησὶ γὰρ, io κρεῖττον ην σφαγηναί με η δουλην γενεσθαι. πολλων γὰρ Τρωάδων γυναικων ἐφείσαντο οἱ Ελληνες χάριν του μοιχεύειν αὐτάς. A. πορεύσεις : πορευομαι εγω και πορεύω ετερον, ώς ενταυθα και παρὰ LIλάτωνι s δὴ προστέτακται τους ἐνθένδε ἐκεῖσε πορευ- σαι .' B. Gr. I. πουν κομίσεις, α ξεις. T. 6. 9. a I. 59. 76. G 1.35 διαβιβάσεις. T. 56. δια την πολυαρχίαν τοῖτο εφη, διστάσασα εν ποιω μέρει μέλλει τυχεῖν. Gu. 448.-ψ5 I. τε δουλόσυνος ζ τίνι δούλη ὀνομασθεῖσα προς τον

οἶκον ἀφίξομι- ; M. προς τίνος οἶκον δούλη κτηθεῖσα ἀφίξομαι; η

πορεύσεις με απὸ κοινοῖ προς τον ορμον της Δωρίδος, η εις τον ὀρμον O της Θετταλικης γης, πουν εις τα Φάρσαλα. Gr. I. τω: τίνι. m. IO. 59. 449. κτηθεῖσα : ἴποταγεῖσα, δοθεῖσα, πραθεῖσα. Fq. 56. ταχθεῖσα. Gu. ἀφίξομαιοῦ γενησομι. H. I7. ελθω. T. 56. η πορεύσομαι η παρρησιάσομαι. T. 33. πορεύσομαι, παραγενησομαι. Gu.

5 45O. η Δωρίδος ζ ἄρα, φησὶν, εις τον ορμον της Δωρίδος γης ἀφίξομι, η επι τοῖ ἄρμου της Φθίας. M. το η το προ τοῖ Δωρίδος η ἀντὶ τοῖ ἶρα, η διαζευκτικόν. Gu. I. οὐ προς το ἀφίξομαι τὸ η Δωρίδος ἐστὶν, αλλὰ προς τὸ πορεύσεις' ει γὰρ και ενταῖθα τὸ ἀφίξομαι νοεῖται, αλλὰ μετ' ολίγον ελέγχεται, ἄταν λέγη τὸ η νησον 3O ἀλιηρει κώπα πεμπομέναν τάλαιναν ἔδει γὰρ, εἰ προς τὸ ἀψίξομαι

363쪽

ῆν, εὐθεῖαν εἰατεῖν πεμπομένα τάλαινα. νῖν δε εκ τούτου φαίνεται ὁτι

οἶκον κτηθεῖσ ἀφίξομαι δια μέσου. Gu. I. ἡ ἀντὶ του δρα. Fl. 56. 59. Δωρίδος της Πελοποννησου. ἴσως καὶ διὰ τον 'Aγαμέμνονα λέγει τουτο. M. Gu. Fl. IO. η εν νη Πελοποννησω τον ἄρμον. 5Fl. 33. αἰας . γης. M. Fl. IO. Δωρίδος γην λέγει την ΙΙελοπόννησον, Φθιαν δε την Θετταλίαν δια τον Νεοπτόλεμον τον υἱὸν Ἀχιλλέως. A. 45Ι. Φθιάδος : των Φαρσάλων. T. 56. της Θεσσαλίας διὰ τον Νεοπτόλεμον. M. Fl. 59. Θετταλίας, απὸ μέρους το παν. Ioδια του Ἀχιλλέως υἱὸν Νεοπτόλεμον. Gu. 45 I. 6O. ἔνθα : ἴπου τιν 'Aπιδανὸν τον γεννητορα των καλλίστω, ὐδάτων λέγουσιν ἀρδεύειν τα πεδία η πορεύσεις με την

τάλαιναν πεμπομένην θαλασσία κωπη, ελεεινην λην εξουσαν εν τοῖς οἴκοις των Οεσποτων, εις την νησον την Δῆλον, ἄπου πρωτοφανης φοῖ- 15

νιξ και δάφνη πρωτόγονος ἱεροῖς ἀνεβλάστησαν κλάδους χάριν της Λητοῖς της φίλης, εις τιμην της ωδῖνος της δίας, η της απὸ τοῖΔιὸς, η της θαυμαστης. I. 454. Ἀπιδανον : Ἀπιδανὸς ποταμὸς Θεσσαλίας. M. ἄνομα

ποταμοῖ. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. λιπαίνειν . Tα απὸ Θεσ-ao σαλίας ἀρδευειν το γὰρ υδωρ τρόφιμον. M. ἀρδεύειν. Gr. ηγουν ποτίζειν. Bar. 74. Gu. χρη πεδία λιπαίνειν γράψειν, ἀλλα τὰς γυίας, L η τροχαῖκὸν το κωλον, ώς και της αντιστροφηδε Bar. 74. 455. η νάσων . απὸ κοινοῖ το πορεύσεις, η εἰς τίνα των νησων με πορεύσεις. M. επειδη εμνησθη νησων καὶ η Δηλος κῆσος ἐστι. 25

καὶ πιμηρος Δῆλον δη ποτε τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμω φοίνικος νέον ἔρνος απεκχόμενον ἐνόησα. λέγεται δε ἡ δάφνη πρωτον ἐν Δήλω γενέσθαι καὶ ό φοῖνιξ. M. η εἰς την Δῆλον πορεύσεις. διατον ' Aγαμέμνονα καὶ τοῖτο. Gu. και τοῖτο ἴσως δια τον Ἀγαμέμνονα, ον φησιν πιμηρος Η πολλῆσι νησοισι και 'Αργει παντι ἀνάσ- 3o

364쪽

332 SCHO MA

σειν.' M. T. Io. άλι ρει δε τη εν αλὶ ερεσσομε κωπη. M. H. IO. εν τη θαλάσση ερεσσομε . T. I 7. διὰ κώπης άλι ρους, ἡγουν , ερεσσουσι κατὰ την θάλασσαν. Fl. 6. 9. 21. 56. 59. 76. Gr. θαλασσία. Gu.s άλι ρει κωπα : ἡ πορεύσεις με πον τάλαιναν πεμπομένην δειήρει κωπη, ελεεινην ζῆν εξουσαν εν οἴκοις εις πην νησον, ενθα και φοῖνιξ πρωτόγονος sedi δάφνη πρωτόγονος ὼρους ἀνεβλάστησε κλάδους χάριν τῆς Λητους τῆς φίλης εἰς τιμην τῆς ωδῖνος τῆς οίας, τουτέστιν ύς την Δῆλον. Gr. I.

Io 456. κώπα: κωπη πόθεν ετυμολογεῖται ἔ απὸ του κινεῖν τους ωπας και τους οφθαλμούς. Fl. 56. πεμπομέναν ζ πορευομέναν εμε.

FL 6. τάλαιναν : ἀθλίαν. H. I 7.457. οἰκτράν: εν οὶς ἀφίξομαι οἴκοις οικτρὰν ζω, εχ ρυσα. M. H. 59. ταλαίπωρον βιοτάν. Fl. 33. ἔχουσαν : αντὶ του εξουσαν. Is FI 6. 9. I7. a I. 56. 59. 7α Gri458 Ζευς ταύτη συγ- γυναικῶν κυοφορίαις α .... παρεγενετο εἰς Ἀστεριαν πην ῆσον, μιαν των Κυκλάδων τυγχάνουσαν, κἀκεῖσε ... χθοῖσα και άψαμε δύο φυτῶν, ελαίας κούι φοίνικος, διδύμους παῖδας ἀπετεκεν, 'Αρτεμιν καὶ 'Aπόλλωνα. οι δε φασιν et o ἔτι, όπηνίκα εις Α στερίαν τὴν κῆσον ἡ Λητὼ παρεγενετο τυγχάνουσαεγκυος ευθέως εν τη γη της ει ρημενης νήσου δυο κάλλιστα φυτὰ ἀνεβλάστησαν, φοῖνιξ και δάφνη, εναργες τεκμήριον τῆς των παίδων των δύο τῆς Λητοῖς ἀποτέξεως, 'Aρτέμιδος και Ἀπόλλωνος, ἡ καιως αναθήματα παρὰ τῆς γῆς ἀνεδόθησαν τῆς καλλίστης και περιφα-25 νοῖς ωδῖνος αυτῆς' διὸ και την νῆσον μετωνόμασαν Δῆλον, ὀτι φανερὸν καὶ γαργες σημεῖον εν αυτῆ ἀνεδίδη τῆς των εἰρημενων παίδων αὐτῆς ἀποτε ξεως. 'Aλλως εις το ευμ πρωτόγονός τε φοῖνιξ. ὁ Ζευς κρυφίως τῆς ιδίας γυναικὸς 'Hρας συμμιγεὶς τη Λητοῖ εγκυον ταυτην εποίησεν, ο γνουσα ἡ Ηρα εδήλωσε τη Γῆ μη δέξασθαι αυτ ν εν

I θαλπιυc M. de Furia. Prima litem 4 est in T. 36. I 3. ιικοιςJ οικοι Fl. 59. 6 Zεῖς-J Ab hoc scholio incipit in A. fol. II. versum, lineis tribus primis partim obliteratis. Eariina prima finitur literis ταυτη

σο, Me tincta κυοφορίαις α, terita την

365쪽

IN HECUBA M. 333

τῶ καιρῶ του τοκετου. τουτο γνους ὁ Ζευς ηξίωσε τον Ποσειδῶνα ἀναδοῖναι εἰς φῶς την κάτωθεν παρ' αυτου ουσαν πόλιν, o και πεποίηκεν ἀναδους την σερορον καὶ ουσαν νησον Δηλον, εν η καἰ δυο κλάδοι

εβλάστησαν, φοῖνιξ και δάφνη, ἄτινα κρατησασα ἡ Λητὼ εν τω

ενθα πρωτόγονος : φασι τον Δία προς συνουσίαν ελθεῖν πη Λητοῖ, μαθοῖσαν δὲ την Ἐραν τουτο ζηλοτυπήσασαν κελεῖσαι μη ev τη TIγεννησαι δυνηθηναι την Λητώ βιαζομενης δ' αυτῆς προς την ἀποκυησιν, συνεταξεν ο Ζευς Ἐρμην λαβόντα αυτην ἀπάξαι εἰς Δηλον ἡ δε Δηλος ην νησος, ῶς τινες μεν φασιν, ἀναδοθεῖσα απὸ θαλάσσης, Ioως τινες δε, κινουμενη πρωτον καὶ τότε σταθεῖσα καὶ δηλη γενομενη. εἰς ην Δηλον η Λητὼ αφικομενη ετεκεν 'Aπάλλωνα καὶ 'Αρτεμιν, δυοφυτων υπὸ Διὸς τότε ἀναφυεντων, φοίνικος καὶ δάφνης, οἷς ερειδομενη ευκόλως τὸ εμβρυον εξηγαγεν. ετιμῶ το ουν εν τη νήσω Ἀπάλ-

λων καὶ 'Αρτεμις, ώς εκεῖ γεννηθεντες. φασὶ δε ώς ἡ Ἀρτεμις is

προεξέθορε του Aπόλλωνος, καὶ προς τον τουτου ἀκον Λητὼ εμαιεύσατο. B. Gli. I.

ενθα πρωτόγονος : ἡ Λητους αδελφη Ἀστερία, φεύγουσα την Διὸς μίξιν, μετεβαλλεν ἐαυτην εις ἴρτυγα καὶ ηλατο εις θάλασσαν, καὶ γέγονε νησος ητις υρτυγία κώ 'Aστερία εκαλεῖτο. υστερον δε ao του Διὸς συγγενομενου Λητοῖ, καὶ ποιησαντος αυτην εγκυον 'Αρτεμιν και Ἀπόλλωνα ζηλω της Ἐρας μητε εν γη μητε θαλάσση ὐποδεχομενη τη Λητοῖ προς ἀπότεξιν, κελεύσας τω IIοσειδῶνι Ζευς, καὶ

ἀνεδωκε ταυτην την Dρτυγιαν καὶ 'Aστερίαν κα λουμενην, πρότερον κρυπτομενην τοῖς υδασιν, ετι καὶ ὐποτρεμουσαν' καὶ εκ του - ναι as

αυτην Δηλον ὐνίμασεν. εκεῖ ουν ελθοῖσα ἡ Λητοῦ, καὶ δάφνης καὶ φοίνικος πρώτως εκεῖ φανεντων ἀψαμενη την 'Αρτεμιν γεννα. ἡ δε

366쪽

ταύτην μαιεύει, καὶ τίκτει και τον Ἀπόλλωνα. και 'Αρτεμις μεν την Δῆλον κατεσχεν, ' Απόλλων δε εἰς Λυκίαν ἀπῆλθεν. Fl. 6. Ο Ζευς τῆ Λη τοῖ συμμἈγεὶς, και ζηλοτυπουσης ὐπὲρ τούτου της Ηρας, φοβούμενος ὁ Ζεῖς μη τι κακον επάγοι τῆ Λητοι ἡ Ηρα, κατὰ το5 μέσον της θαλάσσης ἀνεδόθη η Δηλος νησος, κἀκεῖσε ταυτην ό Zεῖς ἔπεμψε. και μη ἔχρουσα παραμυθίαν τινὰ ενεκα της γεννας αυτης, τότε πρώτως ἀνεδωκε τον τε φοίνικα καὶ την δάφνην εκ της γης εἰς παραμυθίαν αυτης. τεκοῖσα δε τον Ἀπόλλωνα καὶ την 'Αρτεμιν, ἀφιερώθησαν τὰ τοιαῖτα φυτὰ τω Ἀπάλλωνι. δια τουτο καὶ ἱερὰ

ενθα : εν ' νησρ εις την μεν εκείνην Δῆλον ἀνεβλάστησεν τον φοίνικά τε καὶ την δάφνην. m. 2I. και Ομηρος ' Δήλου δή ποτε τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμω φοίνικος νεον ἔρνος ἀνερχομενον ἐνόησα. m. Io. πρωτόγονον δε ελεν αὐτον ώς πρωτον γεννηθέντα της is δάψνης, καὶ η δάψνη κλάδους ἀνέφυσε, μελλούσης τεκεῖν της Λητους του Ἀπόλλωνα. I. ό τότε πρώτως γεννηθεὶς εκ της γης ὁ φοίνιξ καὶ η δάφνη. H. 59. κατὰ πρώτην γένεσιν, επιρρηματικῶς. H. 6.9. I7. al. 56. 59. 76. Gr. πρωτοφυής. Gu.

φοίνιξ : ς τε φοίνιξ και ἡ δάφνη. M. το φοίνιξ καὶ το κηρυξ

ao μακρὰν εχει φύσει την ληγουσαν, καὶ δῆλον ἀπο της γενικης 'κρὰν εχούσης την παραληγουσαν. I. 459. δάφνα : καὶ δάφνη πρωτύγονος δηλονότι. Gr. ως ἀναδο- θεντας τότε Ἀπόλλωνος καὶ 'Αρτέμιδος χάριν ἱεροῖς τοῖς πτόρθους φησίν. Gu. ἀνεπε : ἀνεβλάστησε. Gr. ἀνεδωκε. Gu. 23 MI. ἄγαλμα: λείπει ἡ εις. M. Fl. Io. τιμήν. Fl. O. εἰς τέρψιν. Fl. 59. ει ἄγαλμα καὶ καλλύαισμα της Λητοῖς. ταῖταμεν κατεχουσα ἀπεκύησε τον Ἀπόλλωνα καὶ την 'Αρτεμιν. M. Fl. 59. καλλώπισμα. Gu. δίας : της θείας, ἡ ἀπο του Διος γενομενης. M. Fl. Io. εἰς τιμὴν τῆς γεννας τῆς δίας, ἡ τῆς ἀπο τοῖ Διος,

367쪽

IN HECUBA M. 835

ἡ τῆς θαυμαστης και ἐνδίξου. Gr. Flor. 56. 76. ἡγουν της 'Aρτέμιδος. m. a I. 462.-465. σὰν Δηλιάσιν : ἐν τη Δέλω συν ταῖς Δηλιάσι κουραις της Αρτέμος την αμπυκα ευλογήσω και υμ σω. M. συν ταῖς ἀπο Δήλου νέαις το Πυσοῖν κρήδεμνον και τα τόξα υμήσω 5

464. τε: περισσόν. Fl. 17. ό τε πλεοναζει. M. Fl. 2I. κούραισιν : ἀντὶ του γυναιξίν. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 6. Gr. τουτοτο τε προς το πυσέαν αμπυκα συναπτε. Gu.

465. αμπυκα : ἀπο του κεφαλώδεσμου το καλον της θεου ἰ-- Io μανεν. M. αμπυξ κυρίως κόσμος τις πυσω καὶ λίθοις πεποικι μενος, ον περὶ τας κεφαλὰς αι γυναικες φοροῖσιν' ἀφ' οἶ κατὰ ματαψοραν καὶ οἱ διάπυσοι χαλινοὶ ἄμπυκες λέγονται. B. I. κε ψαλιδέσμιον. Fl. Io. περικεφαλαίαν. H. 17. 2I. Gu. το Πυ- σουν υφασμα. m. a I. αμπυξ γάρ ἐστιν επίδεσμος χρυσοῖς, 15ος εις κόσμησιν της κεφαλῆς περιδέδεται τῆ τριχωσει ως στέφανος πεπλεγμένος. Fl. 33. κρήδεμνον. Gr. ευλογήσω ζ μέλψω. FL 6. 9. I7. 2I. 56. 76. Gr. ἄπως μέλψω καἰ ευφημήσω, υμνήσω. m. 59. Gu.

ἄπως ἐμβεβαμμένω ἀπο κρόκου ἴφάσματι τους πώλους τῆς περικαλλῆ δίφρον ἐχούσης 'Aθηνας ἐζευγμένους ποιήσω διαφόρως ποικίλλουσα καὶ καλλωπίζουσα εν ποικίλαις μετάξαις ἀνθηραῖς. I. ἡ Παλλαδος : ἡ τῆς πολεμικῆς 'Aθηνας. Fl. 33. δια τους Θησέως παῖδας Ἀκάμαντα καὶ Δημοφωντα. m. lo. Gu. 25467. καλλιδίφρου : xαλὰ ἄρματα ἐχούσης. Fl. 59 τα πολεμιστήρια 'Αριστοφάνους Φειδ. πόσους δρόμους ἐλα τα πολεροστηρια ἰ Στρεψ. ἐμὰ μεν σῖ τον πατέρα πολλους ἐλαύνεις δρόμους. ἀτὰρ τι πέος εδε με μετὰ τον Πασίαν; τρεις μνας διφρίσκου καὶ τρόπιν 'Aμυνία.' T. 2I. τῆς πολεμικῆς. Gu. 3o468. ἐν κροκέω πέπλω : τω τῆς 'Αθηνας κροκοειδεῖ πέπλω, ἰνω ἐγγράφεται ἡτοι ἀναίρεσις των Τιτάνων ἡ των Γιγάντων. ό δε

368쪽

336 SCHOLIA

νους, ελθοῖσα, φησὶν, εις τας Ἀθηνας η τους πωλους ζεύξομαι τους επὶ του πέπλου, χὶ επισκιάσω τας ἀριστείας αυτων ὐφαίνουσα, η την γιγαντομαχίαν. M. ου μόνον γὰρ παρθένοι υφαινον, ως φησιν 'Aπολ- λόδωρος εν τη περὶ θεῶν αυλης, ἀλλα καὶ τέλειαι γυναικες, ῶς Φερε - 5 κράτης ἐν Δουλοδιδασκάλου. A. M. ἔτι δε κρόκινος εστι και ἴακίνθινος και τους Γίγαντας εμπεποίκιλται δηλοῖ Στράττις. τουτον δε ἀνιέρουν διὰ πενταετηρίδος ἐν τὸ ις II αναθηναίοις. M.

κροκέω πέπλου ἡγουν ἐν ἱματίρ βεβαμμένω ἀπὸ τοῖ κρίκου. Fl.

6. Q. a I. 56. 59. 76. ἐν κοκκίνου βλατίω. Fl. 33. κρόκη τὸ ἰδιω- a o τικῶς καλούμενον ὐφαδιον, ἄπερ εἱλίττεται περι τον στημονα, ώς σίοδός φησι λέγων ' στημονι δ' ἐν παύρω πολλην κρίκα μηρύσασθαι. Ἀλλως. ἀπὸ του κρόκους ό αἰγιαλος παρὰ το κείρω τὸ κόπτω κερόκη καὶ κρίκη, εἰς α κείρονται καὶ κυλῶνται τα κυματα. ου μόνον δε αι παρθένοι υψαινον, ὼς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τῆ περὶ i5 θεῶν αυλῆ, ἀλλα καὶ γυναῖκες τέλειαι, ώς Φερεκράτης ἐν Δουλοδιδασκάλου. H. 6. Io. ὐφαντω' κρόκη γὰρ τὸ ἰφάδιον' ἡ κροκοειδεῖ. Gu. 469. ζεύξομαι αρματι πίλους'. εθος ην ἐν λθηναις ἴφαινειν τὰς παρθένους τ' 'Aθηνα πέπλον επντα τὰς ἀριστείας της θεοῖ πολεμι- ao κης ουσης, καὶ a κατὰ των Γιγάντων κατεπράξατο μετὰ τοῖ Διός.υφαινον γὰρ ἐν τοῖς Παναθηναίοις. τα δε IIαναθηναια ην εορ 'Aθηνας, πάντων 'Aθηναίων συνιόντων εκεῖσε καὶ των ἄλλων Ἐλλήνων τέσσαρας ημέρας πανηγυριζόντων. ἀνετίθετο δὲ ὁ πεπλος τῆ θεῶ. B.

. αὐλῆς corruptum. Vide ad i. i 5. ib. Φερεκράτης ἐν ΔουλοδιδασκάλωJφιλοκράτηςἰντ Ah τε διδασκαλικν. A. 5. υακίνθινοςJ ακάνθινος M. 9. βλατί, J Hoc frequentius βλατ-τ, scribitur: ile quo dixit Ducung.

s. h. v. o. εἱλι τεταιJ εἰληγεται COdex.

I . οὐ μόνον δε-J Haec pars

schoisi ex solioliasta vetere est excerpta, cujus Ru notatione in ex Mapposuimus.ls. αὐλῆJ-schol. vetus. Est haud illibi e nuntem notu. ρύ st Me inelcius Com. vol. I. P. 95. ed. min. Apollodorum ἐν τῆ κερὶ θεῶν

Verba ἐν το-αιλη o n. Fl. 6.ib. Φερεκράτης ἐν ΔουλοδιδασκάλωJφιλοκράτης φιλόστρατος Fl. 6.ὶ ιν

δουλοδιδασκάλοις H. 6. I . Correctu in ex schol. Vet. 2Ο. τῶν ΓιγάντωνJ τῶν ona. B. I.

369쪽

IX IIECUBA M.

Gu. I. εἰκότως εἰπε το ζεύξομαι προς το πώλους ζεύγνυνται γὰρ οἱ πῶλοι ' εἶτα προῖὼν εἰς το ἡ Τιτάνων γενεάν οὐ ζεύξομαι εἴποις, ἀλλ' υφανῶ καὶ γὰρ κἀνταῖθα ἴφανῶ εδει εἰπεῖν, ἀλλ' ετ ρησε την

τροπην, άς εφαμεν, προς το πωλους. B. Gu. I. ζεύξομαι : κατασκευάσω και υφαγω. m. 59. υφάσματι συναρ- 5μοσω. T. 9. I7. ἡγουν ιππους αρματι εο μενους ποιήσω. Gr.

διὰ τῆς ἴφάνσεως συζεύξω, ἴφανῶ. Gu.

47o. δαιδαλεαισι : ποικίλως εἰργασμεναις. Fl. 6. 9. 2I. 56.59. 76. Gr. εν ποικίλως καὶ πολυχρωμάτοις βάμμασι. Fl. 33. ποικίλλουσ : ζωγραφουσσ. Fl. 56. καλλωπίζουσα. Gu. Io ἀνθοκρόκοισι πήναις : κροκοβαφέσιν. ἄνθος γὰρ το βάμμα. 'Aλλως. ἀνθοβαφεσι και κρίκae. τινες δε τοῖς πηνίοις τοῖς ἀπο των βαμμάτων. M. ἀνθηρώῖς πηνίοις. M. ἀνθηραῖς και ποικίλαις ως τὰ ἄνθη. Gu. πήναις : κατασκευαῖς. Fl. 33. κροκοβαφεσι μετάξαις. Gr. 47 I. Τιτάνων : αντὶ του γιγάντων. ἴποσυγχεουσι δε την εν Is ἐκατέροις διαφοράν. και Καλλίμαχος αι πάλους εβάλοντο, διεκρίναντο δε τιμὰς πρωτα γιγαντείου δαίμονες εκ πολεμου.' M. ενεποίκιλλον δε τω πεπλω και την γιγαντομαχίαν, επεὶ διὰ την τῆς Ἀθη- νας ἰσών κατωρθώθη. M. Τιτάνων : των καταχθονίων γιγάντων. Bar. 74. Gr. ἀπο κοινου το ζεύξομαι. Fl. a I. ἡγουν την γιγαν-ao

τομαχίαν, εν ω πράφετο ἡ ἀναίρεσις των Τιτάνων ἡ των γιγάντων. ό δε νοῖς' ελθοῖσα, φησὶν, εις τὰς 'Aθήνας ἡ τους πωλους ζεύξομαι τους επι τω πεπλω, ἡ επισκιάσω τὰς ἀριστείας αυτῆς ἴφαίνουσα, ἡ την γιγαντομαχίαν. ἡ εν τῆ πόλει τῆς Παλλαδος ζεύξομαι καὶ

ἴφανῶ εν τω κροκέω πεπλω καὶ ιστους τους εν τω αρματι πωλους τῆς 25

καλλιδίφρου ' Aθηνας. επεὶ γὰρ πολεμικὴ ἡ θεος, ἀφιερουν ταύτη πεπλους εχοντας ίφαντους καὶ τους πωλους αυτῆς συν του αρματι. ἡ επεσκίαζον καὶ ετερας εv τω πεπλω καἰ ετερω αυτῆς αριστεία ri. 59. τὴν γιγαντομαχίαν τούτους γὰρ πολεμήσασα ενίκησε. Gu. σημαίνει Πι Tιτῶνες καὶ γίγαντες οἱ αυτοι ελεγοντο. Gu. 3 473. ταν Ζεύς'. ἡντινα γενεὰν των Τιτάνων θανατοῖ, ἡγουν εθα-

l. εἰκότωςJ εικότως δε B. I. Tίου M.

370쪽

νάτωσεν o υιος τοῖ Κρόνου κεραυνῶ καυστικῶ. I. ἀμφιπυρω:καυστικῶ κεραυνῶ καταπαυει. M. κυκλω. Gr. πιρικαει. Gu. 474. κοιμίζει : θανατοῖ, αντι του εθανάτωσεν. m. 6. 9. I7. a I.

56. 59. 76. Gr. ἀφανίζει ως ἐπαναστασαν κατ' αυτου. Gu. 5 475.-479. α μοι τεκέων'. φεῖ ἔνεκα τῶν ἰριῶν τέκνων, φευ ἔνεκα του Πριάμου' πατέρα γὰρ τουτον τῶν τέκνων αυτης καλεῖ χθονός τε, πιο - της πατρίδος, η καταβέβληται και ἀφανίζεται καιομένη, αιχ λωrος υπο τῶν Ἐλλ γων. I. εν γὰρ τῶ χορῶ και παρθένοι εἰσι και γυναῖκες. M. Fl. IO. io 477. καπνῶ κατερείπεται : ἀντι του πυρί. Gr. καθάπερ καπνοῦ ἀφανίζεται. Fl. 33. πυρι καταβέρ ται. m. 6. 9. I 7. 56. 59. 76. κατεστράφη . M. T. I . a I. καταστρέφεται. M. H. a I. αντὶ του καταβέβληται. Gr. εἰς την γην. Gu. ἀφανίζεται. Gu. 478. τυφομένα : κεκαυμένη. M. T. 6. 9. 56. 59. ἀλαζονευ Is μενα, κενοδοξουμενα. H. 33. καιομένη. Gr. φλεγομένη. Gu. δορίκτητος δοριάλωτος, ἴπο την κτησιν και δεσποτείαν γινομένη τῶν Ελληνων. M. H. IO. 2I. 48O. κέκλημαι : η το κέκλημαι αντὶ του κεκλησομαι κατὰ ἀντι-

πονισμον, η ἀντι του ἐκληθην. ἀφ' ου γὰρ της πατρίδος ἐξεληλαται ao πορθηθείσης, ἀπὸ τουτου του καιρου εις δουλείαν ἐτάχθη, εἰ και μήπω ἐπέβη του τόπου, ου δουλεύειν ἔμελλεν. το δ' ἐν ξείνη χθονίη ου ἔμελλεν, ως ἔφαμεν, ἀπελθεῖν νοητέον, η δια την Xερρίγησον, ἐνη προς το παρον ευρίσκεται, καταλιποῖσα την 'Λσίαν, πουν τον

τόπον της Τροίας, την δουλην της Ἐλλάδος' τὸ Πιν αντὶ μέρους. B.

56. 59. 76.48 I. λιπουσ Ἀσίαν : καταλιποῖσα την Ἀσίαν τῆ) Ευρωπη θερά-

5. ενεκα τῶν τεκνων των ἰμών et ηγοιν τοῖ πριάμου. ουατέρα γαρ τεκνων

SEARCH

MENU NAVIGATION