장음표시 사용
341쪽
ηκα, ο μέσος ηθα και Ἀττικως ειωθα, ἡ ροτοχη εἰωθως, τοῖ ειωθότος,το οὐδέτερον το εἰωθός. I. ρυκ εἰωθὸς ον : ου σύνηθες ον τοῖτο τοονομα της δουλείας ἐν Θορ και γὰρ Ουκ ην ποτε δούλη. Fl. 2I. v θυμός ώμι ως το θανειν ουκ Πωθα της δουλοσύνης τα ἔργα. m. 33. 359.-368. επειτ' ἴσως αve ἔπειτα ἴσως αν τυχοιμι δεσποτων θTινων και α νων κατὰ τὰς φρένας, οστις, ἐκείνων λέγω, αγορασει δἰ αργυρίου ἐμὲ, την αδελφήην του Εκτορος και ἐτέρων πολλων, προσθεὶς δε εν τοῖς δόμοις ανάγκην σιτοποιον, ητοι ἀρτοποιητικην, ἀναγκάσει εμε, ἄγουσαν ἡμέραν λυπηρὸν, καὶ σαροῖν τι δωμα, καὶεφεστάναι ταῖς κερκίσιν, αντὶ τοῖ ἴφάνδεσιν απὸ μέρους το παν). io τα ἐμα δὲ λέχη καὶ την εμην κοίτην μιανεῖ δουλος ωνητὸς ποθεν, τυράννων καὶ βασιλέων πρόσθεν ἄξια ἄντα ου δητα, ητοι Ουκ ἀνέξομαι ζην ἐν τούτοις, οὐ προτιμησω ταῖτα τοῖ θανάτου ἀφίημι τόδετο φέγγος των ὀμμάτων ἐλεύθερον, προστιθεισα του θανάτω το ἐμον σωμα. I. ἴσως ἄνο οἱ Ἀττικοὶ πη μεν ἐκλείπουσι το αν, πη δε i5 πλεονάζουσιν, ώς ἐνταυθα, ἴσως αν τύχοιμ ἄν. Gu. δεσποτων : το εζης, δεσποτωγ ῆστις ωμών κατὰ τὰς φρένας. M. αυθεντων. Fl. I7. ω v: σκληρικων σκληρων. Gu.ὶ κατα ψυχ v. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ώμων φρενων. H. 33. 36Ο. τυχοιμ' ἄν: λέγω εκεινον. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. 2Oῆστις : δεσπότης. Fl. 2I. ἔς ως τινα αργυρωνητον δουλον. Fl. 33. δἰ ἀργυρου. Gra36 I. κάσιν : την κάσιν. 'Aνακρέων ουτε μην άπαλην κάσιν.Vσεσημείωται δε δτι την θήλειαν κάσιν ἐποίησεν, ει μη αποκοπη ἐστι τοὐ κασιγνητην. Λ.M. την Ἐκτορος καὶ ἐτέρων πολλων ἀδελφην. 25Fl. 33. κατ ἐξ. . κατ εξαίρετον των ἄλλων διὰ το ἀνδρειον. Gii.
362. προσθεις δ ανάγκην σιτοποιον την μυλικην εἰπε. προσθεὶς την σιτοποιον ανάγκην εν δόμοις τοῖς αιτοῖ, ἄστις με ωνησεται, καὶ προσως το σαίρειν το δωμα και εφεστάναι ταῖς κερκίσιν ἀναγκάσειρο αγειν φέρειν ημέραν λυπηράν. A. 3 προσθείς : ἐπιθείς. Fl. 6. 9. 56. 59. 76. Mos I. Gr. ἐπιθεις δε εκουος ό δεσπότης. m. 2I. ανάγκην : δουλειαν. Fl. 59.
342쪽
σιτοποιόν'. ἀντὶ του μυλωθρικήν. M. τὰ προς γάρκειαν ποιοῖσαν. m. 6. 9. 2 l. 56. 59. 76. Gia. ανάγκην σιτοποιόν: μαγειρικέν' σῖτα γὰρ και σιτία τὰ βρωματα' η ἀρτοποιητικήν. Gr. ηγο- αναγκασας ἀλήθειν. Gu. 5 363. σαίρειν . φιλοκαλεῖν. M. m. Io. I 7. 2I. Gll. σαρουν. Gr. ἀναγκάσει με και σαίρειν το δωμα και εφεστάναι ταῖς κερκίσιν αντι του ταῖς ἱστουργίαις. ἀπὸ μέρους κερκίδες γὰρ αἱς συντιθέασι την κρόκην του στήμονι. Bar. 74. Gr. κερκίσιν υφάσμασιν. ἀπὸ μέρους το πῶν' κερκίδες γὰρ κυρίως 1 o οργανά τινα δἰ ών συνέχονται τὸ ἴφαινομενα, a αἱ γυναῖκες ἰδιωτι - κως σαγίτας καλοῖσι . GhI. και ἐφιστάναι κερκίσι και επιστασίαν εχειν και ἶστασθαι, τουτέστιν ἴφαίνειν ἐπὶ τοῖς ἱσταρίοις. Gia. εφεστάναι : ἀντι του παρεστάναι ἐπι κερκισι μετ' ἀνάγκης. ἀποκοινου δε το προσθείς. M. επιστατεῖν. H. 6. 9. a I. 56. 59. ιο. Mosq. ἐπιστάτην ειναι. Fl. I7. και σαίρειν, ηγουν φιλοκαλεῖν τα οικήματα, και παρειστήκειν και κιρνῶν, ἡ ἐν ίβρίσμασιν παρειστήκει v. Fl. 33.
364. λυπρὰν ἡμέραν : πο- λυπηραν και ἀλγει ν διάγουσαν ζωήν. Gr. Biir. 74. λυπητικ γ επιφέρειν ἡμέραν. Fl. 33. οἰκτρον καὶ aci αθλιον βίον. GiI. αναγκάσει : ό εμὰς δεσπότης. Fl. a I. 365. λέχη : πουν την ἐμὴν παρθενίαν. H. al. ωνητός : αγοραστός. Fl. I 7. 56. Gu. ποθέν: ἀπο τινος τόπου. m. 56. Gii. και την ἐμ ν κοίτην καὶ συνουσίαν ηγο- μίξιν γαμικὴν δουλος ἀγο
25 366. χρανεῖ'. μολυνεῖ, κακως ποιήσει. M. φθείρει, μολύνει. Fl. 17. μιανεῖ Gr. μολυνεῖ. Gil. τυράννων πρόσθεν ἡξιωμένα ζβασιλέων πρότερον ἄξια κεκριμένα. Fl. 6. 9. 2I. 55. 59. 76. Gr. χρανεῖ και μολυνει, ἔμπροσθεν των τυράννων ἀξιωμένη. Fl. 35. 367. ου δῆτ' ἀφίημι : το ου δῆτα ἀντὶ του ου θελω civ και3o πάσχειν τοιαύτα. ελεύθερον δὲ ἀφιημι το φως τοῖτο των ἐμώω
7. ἱστουργἰαι J ιστουργίαις Gr. Coirexi ex Bar. 74. In quo mulein fere quae in Gr. et Gu. leguntur. ih. την κρόκη J την κρόκον Mos l.
343쪽
ομμάτων. ου γὰρ ἔστιν υπηρετήσει και δουλεύσει τοῖς ἐμοῖς οφθαλμοῖς επι το ψῆν καταφωτίζον αυτοῖς. επεὶ προστίθημι τω Αιδη τοεμον δέμας. A. ιυ δῆτ': ου ταλα -οστήσομαι θελήσασα λην. M. ουδαμως ἀφίημι ἐλευθερον φως εκ των ομμάτων. Fl. 33. ουκ ανοίγω τους θοφθαλμους μου ἐλευθέρως. m. 17. ταυτα ἴποστήσομαι. Fl. Io.ουκ ἀφίημι, διότι καὶ οἱ οφθαλμοι ημων ακτῖνας ἐκπέμπουσιν, α προσομιλοῖσι ταις ἡλιακαῖς ἀκτῖσιν' ουκ ἄλλως γὰρ όρωμεν ἀλλ' ἡ εκ της προς ἄλληλα σχέσεως' θατέρου γὰρ επιλάμψαντος, καν τοἔν επικρατεῖ, σκότος ἡμῖν τα πάντα λελόγισται. Fl. I 7. ουκ ἀνέξ- io ομαι ζην ἐν τούτοις, ου προτιμησω ταυτα του θανάτου. Gr. ἔσται τοῖτο. Gu. ἀφίημι : καταλιμπάνω. Gu. ελεύθερον : ητοι ελεύθερον δουλείας. τουτεστιν ελευθερα θέλω ἀποθανεῖν. Gia. ἀφίημι τόδε το φέγγος των ομμάτων ελεύθερον, προστιθεῖσα το εμον δέμας τω Αιδη, ἀντι τοὐ τω θανάτω. Gr. 15368. τόT Αιδη : N. τόδ' ἡδη. M. ἀντὶ τοῖ το εμον δεμας προστίθημι τω χι . M. προστιθεῖσ' : δοῖσα, προσβαλοῖσα. Fl.
59. προσθήκην ποιήσασα, παραδοῖσα το εμον σωμα εἰς θάνατον.
Fl. 6. ἀλλα τω Αιδη προσεγγίζημι το εμον σκῆνος. Fl. 33. 369.-37I. ἄγ οἶν : ἄγε εμὲ λοιπὸν, Uδυσσεῖ' οἴτε γὰρ θάρ- χορος ελπίδος ψω οἴτε δίζης και ἴπολήψεως τινος, δει ἀπόκειται ποτὲ
πρῆξαι καλως και ευτυχῆσαι. I.
ἀγ : ἄγαγε. Fl. I 7. προηγοῖ μοι, ω Uδυσσεῖ, και φέρε. Fl. 33. διέργασαι : ἀντι τού διαχείρισαι, σφάξαι, φόνευσον, διά χρησαι. M. φίνευσον. Fl. 6. 9. Io. 56. 59. 76. cir. σφάξαι. Fl. a S 7. θῆσον, σφάξιν. Gii. διεργάζω διαχειρίζω διαχροω και ἐπιπράττω το φονεύω σημαίνουσιν. Gii. ἄγων : ἀγαγων. Fl. I 7. διαχειρός. Fl. 59.
344쪽
37O. τοῖ: τινος, θηλυκόν. Fl. Io. δόξης ζ υπονοιας. M. Fl. I7. 2I. 59. βοηθει ας. Fl. 6. τινος υπολήψεως. Gr. εδει εἰπεῖν της προς το δόξης, νυν δἰ αντὶ του της του 'Aττικως λέγει ' Obτοιγὰρ τοῖς θηλυκοῖς ονίμασιν ἔσε δτε ἄρθρα ἀρσενικὰ προσάπτουσιν,5 ώς εχει το του Σοφοκλέους οἴτε του σάλπιγγος κα τω χεῖρε παρὰ πῶσι καὶ τοῖν πόλεοιν παρ' Ἱσοκράτει κά Θουκυδίδη. B. Gii.
προηγουμενον ἐστι της ελπίδος' εστι γάρ τι, ἀφ' ου τις δοξάζων περ ιαυτοῖ τα βελτιω ελα ελπίζει. Gu.lo 37Ι. θάρσος : εἰναι προσδοκίαν. H. 59. παρηγόρημα. Gt . ἡμῖν '. τοῖς Τρωσί. Fl. a I. ἐν εμοί. Gu. ποτ': εις το μέλλον.Gu. ευ πρααι : εὐrυχῆσαι. Gu. χρή : ἀπόκειται. Gr. 372. 37μητερ οῦ ω μητερ, συ δε μηδαμως γένη εμπόδιον εμοὶ, μηδε λέγουσα, μηδε δρωσα, συγ εμοι δε βούλου θανειν ἐμε προ Is του τυχεῖν αἰσχρων παρ' αὐγ' ἔστις γὰρ οὐ συνηθειαν εχει πειραν λαμβάνειν των δυστυχιων, φέρει μὲν τιθεις εν τω ζυγῶ τον αὐχένα,
ηγουν ἐν τη αγάγκη της δυστυχίας, ἄχθεται δε, ωσπερ δηλονότι βοῖς αγυμναστος υπὸ ζυγον τιθεμένη. θανων δε ειη αν μῶλλον ευτυχέστερος η ζων το γὰρ μη καλως civ. μεγάλη οδύνη. Gr. I. eto ἐμπιδων : μηδεν ἡμῖν εμποδων γένη, ω μητερ, μητε λεγουσα μήτε πράττουσα. M. μητε λέγουσα μητε ἀνύουσα. A. εις ωπόδισμα, ἐπιρρηματικός. Fl. 21. συ δε, μητερ, μηδαμως ἔμπρο
σθεν ἡμῖν γενον, ἡ ἐμπόδιος ἡμῖν. FL 33.
373. λέγουσα . μηδέ' απὸ κοινοῖ το με. Fl. 6. 9. IO. 2I. 56. a 5 59. 76. Gr. μητε. Fl. J7. φλυαροῖσα, μηδεν ἀνύουσα, M. T. lo. δρωσα : κωλύουσα. H. 59. πράττουσα. Fl. IO. συμβούλου , σύνθελέ μοι, συν εμοὶ βουλεύου ἀποθανειν. M. H. Io. σύνθελε.Fl. I7. Gu. συν εμοἰ βούλου. Gr. ἡ λέγουσα ἡ ποιοῖσα συμ- βούλευσόν μοι θανεῖν, πριν ανάξιόν τι πάθω. H. 33.3o 374. μη κατ' αξιανο ἀναξίως. T. I 7. προ τοῖ τυχεῖν αισχρων I. δόλι)-Gu.
l6. τοῦ om. Gr. hic et in gl. in-ν δηλονότι Gr. qui verba ιθεμένη habet . δηλονότι
345쪽
πραγμάτων, Πουν ασχημων, οὐ κατ' MLv, τουτέστι παρὰ την αξίαν,
παρὰ το πρέπον. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. 375. ἄστις . ἄστις ο - ουκ ηθας των κακων, φέρει ἀκουσίως μέν' λυπεῖται γὰρ a αυχην ἐν τω καμάτου. H. 33. απτεσθαι. Gu. 376. φέρει ς τῶ τῶν κακων ζυγω τον αὐχένα εντιθεις ἀλγεῖ. M. 5υπομένει. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. ταλα. Gu. τὸ αυχέν' ἐντιθεις ζυγω σύναπτε προς το φέρει μεν, ου προς το ἀλγεῖ δέ. Biir. 7 . Gu. ἀλγεῖ : ἄχθεται. Gr. διὰ τὸ ἀσύνηθες. Gu. εντιθείς: ὐπιβαλων. Fl. 56. Gu. ζυγω: πο- ανάγκη. Gu. πρω-
θύστερον. Gu. I 377. θανων . ηγουν ἀποθανων. Fl. 17. μαλλον ζ ε, παραλληλου. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. περισσοτέρως. Gu. κρεῖττοναν εἴη θανεῖν ἐν εὐτυχία η ζων ἐν ἀτυχία ἴπάρχειν. T. 33.378. μη καλως : ἀλλοι δυστυχως. Fl. I7. τὸ γὰρ μη ζην καλους μέγας πόνος ἐστί. H. 33. IS 379. δεινὸς χαρακτήρ: δυσχερές ἐστι, φησὶ, το εξ αγαθων αγαθὸν γενόμενον τον χαρακτηρα και το φρόνημα της ευγενείας ἀπορρῖψαι και ἀψανίσαι. 'Aλλως. ἱκανός ἐστι χαρακτηρ και φανερὸς επ' ἀνθρωποις τὸ αγαθὸν γενέσθαι. ικα , φησὶ, και ενδοξος φρόνησις εν τοῖς ἀνθρωποις τὸ εξ αγαθων αγαθὸν προελθεῖν, και ἐπὶ πολυ μυ- ao
μαζόμενοι και δοξαζομενοι γίνονται οι παρασκευάζοντες εαυτους αξίους εἰναι της ευγενείας. οἰὸν, τοῖς αξια της ευγενείας διαπραττομένοις επεκτείνεται τὸ ἔνομα της επενείας επὶ πλέον και ενδοξότερον γίνεται. Λ.M. 'Aλλως εἰς τὸ αυτί σαφης, φανερὸς και πρόδηλος χαρακτηρ τὸ απὸ ψαθων γενέσθω, οῖον απὸ ε ενους as προελθων πασιν εὐδιάγνωστόc ἐστι και επὶ πολυ θαυμάζονται και δοξάζοντα οἱ αὐτους ἀξίους της επενείας παρασκευάζοντες, πουν ἄξια της επενείας διαπραττομένοις επεκτείνεται τὸ ἄνομα της επε- νεὼς επὶ πλέον και ενδοξότεροι γίνοντα, ωσπερ κω ἡ Πολυξένη ἄξια
346쪽
τῆς ἐαυπῆς εὐγενείας πέπραχεν. εἴλετο γὰρ θανεῖν ἡ δούλη ὐπάρχειν. ἡ δε σύνταξις ολω, δεινὸς χαρακτὴρ κώ επίσημος ἐν βροτοῖς το ἀπὸ εσθλων γενέσθαι λείπει δὲ ἡ από πρόθεσις) και επὶ πλέον
ἔρχεται το ἔνο- πῆς εὐγενείας ἐν τοῖς ἀξίοις αυτῆς τῆς εὐγενείας. 5 πολλοὶ γαρ εὐγενεῖς, ἀλλ' οὐκ επὶ πλέον ἔρχεται το ἴνομα τουτων μὴ τα τῆς εὐγενείας πραττόντων αξια. Α. δεινὸς χαρακτήρ . εκπλαγεὶς ὁ χορὸς προς τους τῆς ΙΠολυξένης λόγους, ως μετὰ φρονήματος ειρημένους μάλα γενναίου, φησὶ, με λως χαρακτηριζει και δηλοποιεῖ τον εὐγενῆ ἡ εὐγένεια' προς γαρ
io την ευγενῆ αὐτου φύσιν και τους λόγους ποιεῖται ' και δῆλος τοῖς οὐκ ειδόσιν αυτὸν γίνεται. 'Aλλως οστις ἐστὶν εὐγενες και γένους λαμπρου χαρακνηρίζει εαυτὸν καλοῖς λόγοις και ἡθεσι, καὶ δῆλος τοῖς oi'κ εἰδόσι την ψα ν αυτοῖ εντευθεν καθίσταται. καὶ το τῆς εὐγενείας ἴνομα μέγιστον τότε γίνεται Παν οι διαδεξάμνοι τοῖτο is αξια τούτου δρωσιν, ὁποiον τι καὶ νυν γέγονεν. B. Gu. Ι. Ἀλλας.
επιτηδειος χαρακτὴρ, ἡτοι σφραγὶς καὶ σημεῖον, καὶ επίσημος, ἡγουν διάδηλος, ἐν βροτοῖς, τὸ γενέσθαι τινα δηλονότι απὸ εσθλαν καὶ εὐγενων. καὶ επὶ μεῖζον ἔρχεται, ἡ τοι αυξάνει καὶ πλεον γίνεται, τὸ ἄνομα τῆς εὐγενείας τοῖς ἀξίοις, ἡ υπὸ των πραττόντων dio ανάξια τῆς εὐγενείας. I. τὸ εξ αγαθων καὶ εὐγενων τινὰ γενέσθαι ικανόν ἐστιν εἰς γνωριμότητα καὶ χαρακτηρισμὸν εν τοῖς ἀνθρωποι ς' ει γάρ τοι καὶ ὁ γεννηθεὶς εξ εὐγενων μὴ ἔχη τινὰ αγαθὴν καὶ
καλὴν πρῆξιν, ομως εκ τῆς των γονέων περιφανειας ἄριστος καὶ αὐτὸς εἶναι υπολαμβάνεται' ει δὲ καὶ τῆς εὐγενείας ἄξια πράττοι a s τι, επὶ πλέον τῆς εὐγενείας αὐτων αἴρεται καὶ ενδοξότερος γίνεται. H. I7. 379. l. μέγας. H. I7. επιτήδειος. Gr. δεξιὸς, μέγας.
I. εἴχετο Fort. προείλετο, nut λαλλον Rdilentiu in post θανεῖν.
8. μάλα om. I. ib. In Gu. verba μεγάλως μελται aliivi soliolion per se constituunt; quRe autem Sequuntur καὶ λος - αλλως, in eo luin ite sui, t.
9. εὐγενῆ ἡ εὐγένειαJ εὐγένεια τονευγενῆ B.
347쪽
Gu. χαρακτηρ: τύπος. Fl. 6. σφραγίς. Gr. κἀπίσημος - σημος, φανερος, ἔνδοξος. M. κυρίως επίσημον ἀργύριον το κεχαραγμένον, καὶ ἄσημον το μη κεχαραγμένον, και παράσημον το παρα κεχαραγμένον. ἀπὸ τούτων δὲ και επίσημος ὁ διάδηλος ἄπλως, καὶ ἄσημος ὁ ἄδηλος καὶ αφανης, καὶ παράσημος ὁ βεβλαμμένος τι 5μερος. Gr. I. κατάδηλος. Fl. I7. φοβερόν ἐστι τοῖς ἀνθρωποις και ἄθλιον ὁ ἴψηλὸς χαρακτηρ, ηγουν ἄνθρωπος εξ αγαθων γονέων, τοῖ γενέσθαι ἄσημος καὶ α γης, oτι της εὐγενείας το ἔνομα αἰσχύνεται, T. 33. διάδηλος. Gr. φανερός. Gu.
38o. ἐσθλῶν : το ἐξ αγαθων προγόνων. M. εὐγενων. Gr. γο- ονέων. Gu. γενέσθαι et προαχθηναι, γεννηθῆναι. H. 17. Gu. κἀπὶ μεῖζονερχεται : αυξάνει. Gr. αἴρεται. Gu. 38 I. τοῖσιν ἀξίοις : της εὐγενείας. οἱον, τοῖς ἄξια της εὐγενείας διαπραττομένοις επεκτείνεται το ἴνομα της εὐγενείας επὶ πλέον καὶ is ενδοξότεροι γίνονται. M. απὸ των ἀξιων της εὐγενείας. Fl. I7. 6.
τοῖσιν ἀξίοις : ταύτης. Gu. τοῖς ηξιωμένοις εκείνου. Gu. επιπλέον το ἔνο- της εὐγενείας αὐτω αἴρεται, καὶ ἀξιεπαινετωτερος καὶ ενδοξότερος γίνεται, εἰ καὶ τα της εὐγενείας ἄξια διαπράττοιτο aci πολλοὶ γὰρ εὐγενεῖς, ἀλλ' οὐκ επὶ πλέον ερχεται το ἄνομα των μητα της εὐγενείας πραττόντων ἄξια. Gu. 382.- 388. κώας μέM. ω θύγατερ, καλως μεν εἰπας, ἀλλα τω καλω ενεστι καὶ λύπη. ει δε πρέπει γενέσθαι τιμην του Aχιλλεῖ
καὶ φυγεῖν Φας, ῶ χ δυσσεῖ, μέμψιν, την Πολυξένην μη κτείνετε, a Sεμὲ δε ἄγοντες προς τον τάφον τοῖ Ἀχιλλέως κεντεῖτε καὶ σφάζετε, μη φείδεσθε, εμοῖ δηλονότι ' ἐγω γὰρ ἔτεκον τον ΙΠάριν, ος ωλεσε τον Ἀχιλλέα τρωσας διὰ τόξου. I. 382. καλως μεν εἶπας: διὰ το εἰπεῖν το γὰρ ζην μη καλως. Gu.
καλῶς μὲν εἶπας : το καλῶς λέγειν ενίοτε μεν το κεκαλλιεπημένα 3o
7. μελος Bar. l. προαχθῆναι ona. H. I7. Ad γενέσθαι in Gu. adscriptum τινά.
I 6. απὲJ Libra partim sic partim ὐπο. quod est in Gr.
348쪽
ρήματα λέγειν δηλοῖ, ενίοτε δε το ορθῶς και αληθως λέγειν, ώς εν- ταυθα. Gr. I. εἶπας : οτι βουλη ἀποθανεῖν. m. a I. ἀλλα τω καλου λύπη πρόσεστιν : ἔνεστιν. Gr. ἀλλα τω τοιουτω, ἡγουν τω νομιζομένω σοι καλω, τουτέστι τω θανάτω, λύπη. Gu. 5 384. χαριν . τιμήν. T. 6. 9. 21. 56. 59. 76. Gr. ΜΟSq. εων δε δει και πρέπει τω του Πηλεως υἱω Ἀχιλλεῖ γειχθῆναι χάριν, και ἀποφυγειν το ἄνειδος του στρατοῖ, τήνδε μη φονεύσητε. T. 33. 385. ἴμας : επέστρεψε τον λόγον προς τον Dδυσσέα. M. Tους Ελληνας. επιστρέφει προς τον Uδυσσέα. H. 2I. μη κτείνετε ζio ἡγουν μη φονεύσετε. T. I 7. 386. ημῶς δ' : ημῶς δε ἄγητε εις την θυσίαν του Ἀχιλλέως. Fl. 33. ἄγοντες : ἄγω ποτε μεν σημαίνει το ενάγω κά ελκω, οῖον ἄγω σε εις δουλείαν, ποτε δε τὸ διάγω και διατριβω, ῶς τὸ
την ἄγω τὸ ἔθνος,' ποτε δε τὸ ηγουμαι, ώς το τους νόμους μεγάρολους ἄγω.' B. προς πυράν πυρὰ το προ τὸ επὶ νεκρ3 άπτόμενον, και ό τόπος εν ω τὸ πυρ ἄπτεται. I. 387. κεντεῖτε ζ κτείνετε. T. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. σφά-ao ζετε. Gu. μη φείδεσθ': ἡγουν μὴ ἀκριβολογεῖσθε. H. I 7. ελε
εγέννησα. Fl. I7. LIάριν . ἡγουν τον 'Aλέξανδρον. Fl. I7. εμὰ κτείνατε, μὴ ελεήσητε. ἐγὼ ἔτεκον τον Πάριν, ἡτοι τον 'Aλέξανδρον.Fl. 33 as 388. ωλεσεν : ἔφθειρε. Fl. I7. εφόνευσεν. m. a. 6. 9. 56. 59. 76. Gr. τόξοις βαλών : λέγεται γὰρ κληθηναι αυτὸν προς του Πρι μου ώς φίλον, οι φονευθῆναι προς Ἀλεξανδρου δια βέλους. Bar. 74. βαλών : τὸν παῖδα, τὸν 'Aχιλλεα. FL 17. τιτρωσας. m. a I. ἄστις εποίησε ταυτα τα κακὰ, ἄστις και διὰ τοξεύματος ἀνεῖλε τὸ93o παῖδα τῆς Θέτιδος, ἡγουν τον 'Aχιλλέα. m. 33. σημείωσαι οτιεις Τροίαν εφονεύθη ὁ Ἀχιλλεῖς υπὸ του Ἀλεξάνδρου νυμφοστολικῶς πορευομενος' περιπλεξάμανος γὰρ αὐτὸν ό Ἀλέξανδρος χάρινασπασμου διεχειρίσατο αυτὸν μαχαίρα. ἄλλοι δέ φασιν ώς ἀντικρυς αὐτοῖ στὰς ετρωσεν αυτὸν μετὰ βέλους. Gu.
349쪽
339. οὐ H ω γεραιά: οὐ σε ἀποθανεῖν, ω γεραιὰ, ητησατο τους Ἀχαιοῖς το φάντασμα του 'Aχιλλεως, ἀλλα ταυτην ητησατο. Gr. I. φησὶν ό Uδυσσεῖς, οὐδαμως σε, ω γεραιὰ, ητησατο το του Ἀχιλλεως φάντασμα, ἀλλα ταύτην, ητοι την ΙΠολυξένην. ἡ δε Ἐκάβη φησὶν, εἰ το φάντασμα εκείνην ητησατο, ἀλλ' ὐμεῖς με 5 συμφονεύσατε πη θυγατρί. A. οὐχὶ σε το τοῖ Ἀχιλλεως οραμα η σατο τους Ελληνας, ἀλλα ταύτην. m. 33. 39O. ητησατο : εξ τησεν. Fl. I7. 39I .-393. ἡμεῖς δε : αλληλογραφία καὶ αμοιβαῖα. Gu. ἀλλα καν ἴμεῖς συν τη θυγατρί με ἀποκτείνατε, και διπλῆ πόσις io . τος τη τε γη γενησεται και του αἰτοῖντι Ἀχιλλεῖ. I. εῖς δε μ αλλά : ύπερθεσις ἀλλ' υμεῖς. M. ουκ εστι το αλ ἀντὶ του καν, ὼς οἴονταί τινες, ἀλλ' ουτως αει' εἰπουσα γὰρ ἡ Ἐκάβη προς Uδυσσεα το ἡμῶς δ' ἄγοντες προς πυρὰν 'Aχιλλεως κεντεῖτε, επεὶ παρ' αυτοῖν ἡκουσεν ως ο- αυτην, ἀλλα την θυγατερα 'Aχιλλεῖς is τησατο, φησὶν, ἴμεῖς δε, επε ι οὐ βούλεσθε εμε μόνην ἀποκτιννύναι,ἀλ συν τη θυγατρὶ φονευσατε. Gu. I. υμεῖς δε : εἰ καὶ τοφάντασμα εκείνην ητησεν, ἀλλ' υμεῖς με συν τη θυγατρὶ φονεύσατε. M.
392. και τόσον ζ διπλοῖν γε πεται το πίμα του αδατος πῆ χογη καὶ τω νεκρω, εὰν κάμε συσφάξητε τη παιδι μου. A. τόσον '. οπόσον. m. I7. καὶ διπλον γενησεται το της σφαγῆς αἱμα, ἡ διπλον πόμα τὸ αἷμα γενησεται - ζητουμενω νεκρω. Fl. 33. κατ' ειρωνείαν. Gu.
394. αλις κόρης σῆς : ἀντὶ τοῖ αὐτὴ μόνη ἀρκεῖ οὐ γὰρ προσ- as
ενεκτεος ἄλλος θάνατος προς ἄλλω' οὐ θελομεν γὰρ οφείλειν καὶ τονσον θάνατον. A. ἱκανως εχει ὁ θάνατος της σῆς θυγατρός' οὐκ ἄξιον προσενεχθῆναι καὶ ετερον σφαγιάσαι' εἴθε μηδε τονδε ωφείλομεν
ποιεῖσθαι. I. Da ς : ἀρκούντως. Fl. 6. 17. 2I. 56. 59. 76. Gr. οὐ προσοι-3oστεος : οὐ προσενεκτεος. M. H. I 7. οὐκ ἄξιος προσφερεσθαι. Fl. 6.9.
350쪽
ZI. 56. 59. 76. Gr. κομιστὼς, ληπτέος. Gu. ἀροτός εστιν ότης κόρης θάνατος, οὐκ είλομεν ἄλλον υπὲρ ἄλλου σφάξαι. Fl. 33. 395. προς ἄλλυ: επ' ἄλλω θανάτε. Fl. 6. 9. 2I. 56. 76. GI'. τόνδ' ὐφείλομεν : τον της θυγατρός σου θάνατον εχρεωστουρον. Fl. 56.9. a I. 56. 76. μηδε τόνδ' ὐφείλομεν : ἀντὶ του ου γὰρ ἀναγκάσεις με συναποκτεῖναί σε τη θυγατρί σου. A. εἴθε μηδε τουτον ἐχυρεωστοῖμεν. Gr. 396. πολλη γ' ἀνάγκη : λείπει το εστί M. ἀνάγκη εστὶ συναποθανεῖν με πη θυγατρί. I. ἀνάγκη : ἐστὶν ἐμοὶ δηλονότι. m. a I. io ἐπεὶ τὰ μετὰ ἀνάγκης δουλης. H. Io. 397. πως ; οὐ γ- οἶδα δεσποτας : εἰπούσης της Εκάβης ώς ἀνάγκη συναποθανεῖν τη θυγατρί μου, φησὶν ο Uδυσσεῖς, πως ς οὐ γὰρ δοῖλός εἰμι, ἶνα μετὰ ἀνάγκης δεσποτων διαπράττωμαί τι. πρωτος
εἰμι εν Tae στρατω και o θέλω ποιησω. ου γὰρ - ἄλλου προστάσ-r5 σομαι, ἶνα εἰπόντος εκείνου σφαγητω καὶ ἡ Ἐκάβη ακουσω τούτου. A. πως λέγεις συναποθανεῖν; ου γὰρ οἶδα ἔτι κέκτημαι
δεσπότην σε, τοῖτο με ποιησαι ἀναγκάσοντα. I. πως ὲ ποιησωτοῖτο δηλονότις πουν οὐ δύναμαι. καὶ γὰρ εγὼ κέκτημαι δεσπο- τας, ηγουν κυρίους, τον Ἀγαμέμνονα καὶ τον Mενέλαον, καὶ οὐκ ao οἶδα τί βουλησονται εκεινοι εν τούτω. Fl. 2I. πως: ἔστιν ἀνάγκη.Gu. θέλεις ἀποθανεῖν; οὐ γὰρ ἀναγκάσεις με συναποκτενεῖν σε τη ση θυγατρί ου γὰρ Γλω σε κυρίαν καὶ δεσπότριαν, ώς τοπροσταχθέν σοι πληρώσω καὶ ὐπακούσομαι. Gu. ου γὰρ οἶδα δεσποτας κεκτημένος ζ το οἶδα κεκτημένος οὐκ ἔστι περίφρασις Ἀτ- 5 τικη ἀντὶ τοῖ κέκτημαι, ἀλλα ουτω νόει' ου γὰρ οἶδα ἔτι δεσπο-
τας εχω. Gu. δεσποτας : ηγουν αὐθέντας. Fl. I7. κεκτημένος:ἔχων. Fl. 56. οὐ δοῖλός εἰμι, ἶνα μετὰ ἀνάγκης δεσποτῶν δι πράττωμαί τι. M. H. I9. επεὶ τὰ μετὰ ἀνάγκης δούλοις πρέπει. M. 22. δε τοτ ανJ Vocaturium aliunde non ri agis Cognitum quam δεσπότειρα quod ab Sophocle dieiuni Pollux s. 73. non Pro-lbat quam δεσπότιν Euripidis r ubi luod Falckenburgius pro δε πότει
ραν Scriptum niseri δεσποτηρία, sor-tasSe pro δεσπότριαν scriptum est,