장음표시 사용
381쪽
εποίησαν, η εἰς Τροίαν ἀπηλθον και εθυσαν την κόρην. M. Fl. IO. Gu. I. 523. λαβωυ δ' 'Aχιλλέως : λαβων δε ό του 'Aχιλλέως παῖς Νεοπτόλεμος την II ολυξένην ἀπο της χειρος εστησεν επι του νω- του μέρους του τά ου. I. ο του 'Λχιλλέως παῖς Νεοπτόλεμος sλαβων εκ της χειρος την κόρην ΙΙολυξένην ἔστησεν επάνω του μνήματος, ἐγγυς δε εγω. H. 33. λαβων κρατήσας. H. 59. Gu. παῖς . Πουν ο ni ρρος. m.
a I. χερός : διά. ἀπο τῆς χειρός. B.
52q. ἰπ' ακρου χωματος επι καθεδρας γενικη, επι δε κινήσεως IO αιτιατικη, ἄπερ οι Ἀττικοὶ το εναντίον ποιουσιν. Gu. πέλας δ'εγω: πλησίον ην και εγω. ἐπειδὴ κηρυξ ην ό Ταλθύβιος, δια τουτοπλησίον ἴστατο του Νεοπτολέμου, ῖνα, Παν βουληθη ό Νεοπτόλερος εἰπεῖν τι τοῖς Ἀχαιοῖς, δι' εκείνου λέγη κηρυκος ἔντος και δυναμένου
λέγειν εἰς επήκοον πάντων αυτος γὰρ ην ὁ σιωπην παντι τω στρατω Is κηρύξας, ῶς καὶ αυτος παρακατιων λέγει, υπο Νεοπτολέμου προσταχθείς. I. πλησίον δε εγω και οἱ επίλεκτοι και πρόκριτοι των Ἐλληνων και εκκριτοι νεανίαι. λείπει γὰρ επαυθα ὁ και σύνδεσμος. A. 525. λεκτοί τ' Ἀχαιων : ηκολουθουν δε και επίλεκτοι, ἀπο των 2OἘλληνων ε κλελεγμένοι νέοι, το πήδημ της σης παιδος καθέξοντες καὶ κρατήσοντες δια των χειρων. I. λεκτοί: επίλεκτοι. Gr. εξειλεγμένοι. Gu. εκκριτοι : εκλελεγμένοι, εὐγενεῖς νέοι ἄνδρες. m. 59. πρόκριτοι, επωνομασμένοι. B. μετὰ του Νεοπτολέμου εκλελεγμένοι ἄνδρες, μη πως ιδοῖσα το ξίφος η Πολυξένη τεινόμενον κατ' as αυτης και φοβηθεῖσα σκιρτηση ηγουν εκφύγη, εκεῖνοι δε, ινα κρατη σωσι ταυτην. Fl. 59. και οι εὐελεγμένοι των Ἀχωων, και εγκριτοι, και χρήσιμοι νέοι. T. 33. 52 6. σκίρτημα : το κίνημα. M. H. 6. IO. a I. 59. περιφραστικως το κίνημα. H. 17. και ώς βοὴ μόσχου εγένετο. Fl. 33. 3o σπάραν , κίνημα. Gu. μόσχου: της νέας. B. M. Fl. Io.
382쪽
καθέξοντες ζ μέλλοντες κρατησειν δια των χειρῶν. B. T. 6. 9. 2I.
εἴ πως δειλανδρησει ἐν του σφάττεσθαι. A. ηκολουθησαν. το θέμα 5 ἔσπω αχρηστον, το ακολουθω. Ο αίριστος ἔσπον, καθ' ὁμοίωσιν
του ἔχω, ο αόριστος ἔσχον,) ο μέσος ἐσπόμην, το ς των πληθυντι-
κων ἔσποντο. I. ειποντο. H 6. 9. 2I. 56. 59. 76. εἶποντο, ηκολουθουν. Gr. παρεγένοντο. GU.
io του 'Aχιλλέως, ὀπως ἀνέλθη ἡ ψυχη αυτου καὶ τότε ἀνελθουσης της εκεινου ψυχης σφάξει την Πολυξένην. A. ό δὲ του 'Aχιλλέως παῖς
Νεοπτόλεμος, λαβων δια της χειρος ποτηριον πάγχρυσον, ἔρρεε θυσίας τω θανόντι πατρὶ, θυσίας, οἰνον δηλονότι, μέλι, γάλα καὶ ἄλευρον. I. πληρες : μέγαν. m. 2I. πεπληρωμένον οἴνου δηλονότι. m. I 7. 59. Is κω οι πάντες ἔποντο, ηκολούθουν. Fl. 33. 528. πάγχρυσον : όλόχρυσον. H. 39. ἔρρει : δια τουτο προτου θυσαι την ΓΠολυξένην ἔρρει χοὰς, ἴνα ἀναχθεῖσα υπὸ της πης ἡψυχη πίη του αδατος. Gu. I. ἔρρεε δια της χειρός. H. ἔρρει
529. χοάς: πη λέγεται ἐπὶ πρων, μέλιτος, ἐλαίου και ἀλεύρου καὶ των ἐτέρων, θυσία δὲ ἐπὶ σφαγης ζώων. σπονδη, πη, θυσία διαφέρουσι' σπονδη ἐπὶ των ξηρῶν, οῖον σίτου καὶ κριθης' χοη ἐπὶ 25 πρῶν, οἴνου, μέλιτος καὶ γάλακτος' θυσία δὲ ἐπὶ ζύων, προβάτων,
βοῶν καὶ τῶν ὁμοιων. ἄλλοι δὲ σπονδην καὶ πην ταυτο λέγουσιν, o καὶ κρεῖττον. Bar. 74. Gu. I. προσφέρει τω πατρὶ χοάς. M. σπονδάς. m. Io. πουν θυσίας, χάριν του θανόντος πατρός. m. 6.9. a I. 56. 59. 76.
I. μέλλοντες κρανησεινJ κρατή- πον ζες B.
26. βοων e Gu aildidi: ex eo lenae8t ταὐτο pro ταὐτόν. Ceterum hocst holion in I. ad v. 53 S. relatum est. MATTH.
383쪽
529. σημαίνει δε μοι et προστάσσει, παράδηλοῖ μοι κηρῖξαι
σιωπην παντὶ τω στρατω των Ἐλλήνων. επιτάσσει πως διὰ ση- ραιων και σχημάτων, οῖον εθος ἐστὶ τοῖς βασιλευσι δια νευμάτων πάθη τινὰ δηλουν, κατὰ μίμησιν του τω νευματι καὶ βουλήματι τοπαν διοικονομουντος. παρακατιων γάρ φησι ' λογάσι δ' 'Αργείων sστρατου νεανίαις ενευσε παρθένον λαβεῖν. B. rec. I. σημαίνει:παραδηλοῖ αντὶ του παρε λωσεν. m. 6. 9. 21. 56. 76. εἶπε δε μοι
σιγην παντὶ τω στρατω επισημῆναι. T. 33. 53Ο. σιγην: ποιῆσαι. H. a I. κηρῖξαι . καταστῆσαι. m. 59.
53 I. μέσοις : τοῖς ἀνθρωποις, 'Aχαιοις δηλονότι. Fl. 6. 9. I7. Ioa I. 56.59. 76. το εν μεσοις περισσίν' το γὰρ παραστάς τηνεννοιαν δηλοῖ κας αυτί Gu.
532. σιγῶ τ': σιωπησατε. I. σῖγα πῶς εστω λαός . μιμειταιτο πολλάκις κηρυσσειν τα αυτα τους κηρυκας. τὸ σιγα, εἰ μεν εστι προστακτικον, οξυνεται, εἰ δε επίρρημα, περισπῶται. I. σιγῶ τ': Is σιωπῶτε. H. I7. τὸ μεν σιγῆτε προς το πληθος, τὸ δε σῖγα, σιωπα καθ' ενα. τοιαῖτα γὰρ εἰωθασι ποιειν οι κηρυκες, πρωτον μεν προσφωνουντες δημοσια, ελα καθ' ενα εκαστον, σιγωντες. H. 59. σῖγα '. επίρρημα. Fl. IO. σῖγα: εν σιγη. Gr. καθολικως. Gu.
533. νηνεμον . ἀθόρυβον. M. FL 6. 56. 59. 76. ησυ v. M. ao νηνεμος ετυμολογεῖται ἀπὸ του νη στερητικου μορίου και του ἀνεμου, ἡ ταραχη. H. 6. αντὶ του ησυχον. Gr. ἀθόρυβον, ἀπὸ μεταφορῆς των ἀνεμων. Gu. εστης : εταξα. m. 6. 56. 59. 76. ησυ χία δε εστησα τον ὰλον. Fl. 33. κατεστησα. Gr. ἴχλος ἡ ἴχλησις καὶ τὸ πληθος του λαου. Gu. 25534. ο : ό Νεοπτόλεμος. Fl. I 6. 56. Πυρρος. Fl. 2I. o δε Nεοπτόλεμος ειπεν' ω παῖ του Πηλεως καὶ πατηρ ἐμός. Fl. 33. πατηρ δ' εμός '. ἀντὶ του εμοῖ, Ἀττικον, τὰς κτητικὰς ἀντωνυμίας
βειν, literas pluribus post δῖ et τοι Hor. Mox μη in διὰ το μη τἀή -etas obliteratas. Scribendum igitur po- ,αι delendum videtur. MAGH.
384쪽
οὐ δέον εχειν κλητικὰς, δια το μη τὰς αὐτὰς εἶναι ταῖς των πρωτο- τύπων αιτιατικαῖς. λαμβάνονται γοῖν αι εὐθεῖαι Ἀττικῶς αντὶ των κλητικων. αι δε κτητικαὶ πῶσαι, εἰ τε εὐθείας ειὸν, εἰτε γενικης, εἴτε
στινοσοῖν ἄλλης πτώσεως, ητοι ἔνι ς, η δυῖκης, εἰ μεν πρώτου
5 προσωπου ειεν, αντι της πρωτοτυπου γενικης του πρωτου προσωπου
λαμβάνονται' εἰ δε δευτέρου, ἀντὶ της πρωτοτύπου γενικης τοῖ προσίπου εἰ δε τρίτου, ἀντι της πρωτοτύπου γεγικης του τρίτου προσώπου. I. '. αντὶ του ἐμὴ, Ἀττικίν. Fl. 6. 9. 2I. 56.59. 76. Ἀττικισμός. B. αἱ ἀντωνυμίαι οὐκ εχουσι κλητικάς. io m. 59535. δεξαι χοάς: λαβε μου ταύτας τὰς θυσίας τὰς θελκτηρίους, τὰς ηδυντηρίους. I. τὰς πραύνούσας τὰς ψυχὰς των νεκρῶν, η τὰς κηλούσας τοῖς καταχθονίους δαίμονας. A. M. l. χοάς'. σπον- δας. Fl. 59. κηλητηρίους : τοὐς σοὶ ενηδίνους, τοἰς σοι θυμήρεις. is T. 59. ἀπατητικάς. Μ. Fl. 2I. εὐφραντικούς. Fl. 59. κατα- λούσας τὰς ψυχὰς των νεκρῶν, η τούς καταχθονίους δαίμονας. m. I . 2I. θελκτικὰς, τὰς σοι εγηδόνους και ἀποδοχης αξίας. Gu.
536. νεκρῶν αγωγούς: ἀναφερούσας τὰς ψυχάς. ἄγω ρημα τοκομίζω και φέρω αγωγος ὁ φέρων καὶ ό κομίζων, και ἐπι ἀρσενικοῖ ao και ἐπι θηλυκοῖ' ἀγώγιμον, το φερίμενον καὶ κομιζόμενον αγωγηδε ἡ τοῖ κομίζειν ἐνέργεια. I. των τεθνεώτων τοῖς προπομπούς. ἐλθε, οπως λάβης αἷμα μελιπον της καθαρῆς κόρης, οπερ σοι προσ φέρομεν, κἀγὼ και ό στρατός. Fl. 33. 537.-542. ελθε δ': ἐλθε δε, ἴνα πίης το καθαρον αἶμα της 25 παρθένου, οπερ σοι χαριζόμεθα καὶ ό στρατος και ἐγὼ, καὶ λῖσαι τὰς ναῖς καὶ τα σιδηρα καὶ τα σπινία των νεων, δὸς δε ἡμῖν εὐμενοῖς ἀπο της Τροίας -οστροφης αγαθης ἐπιτυχόντας ἡ μας εις την πατρίδα ἀπελθεῖν. I.
537. κόρης ἀκραιφνές : καθαρον, ἄχραντον, τουτέστι TO της παρ-3O θένου. A. l. ἀκραιφνες το καθαρόν. υφηλόν και το ἀκραιφνοῖς
5. πρώτου MMAE. πρωτοτύπου I. 27. τα σίδ ραJ τα πρυμνήσια Κirig. II. τὰς θελκτηρίους - θαἰμοναςJ τὰς ἀγκυρας Matth. utriumlue ex Uerba τὰς θ. τὰς πραύνούσας δαί- Fctolio V. 539. σί ρα est in μονας pro gl. Gli., καλούσας B. Pro κηλούσας ScriPto. 3O. καθαρον το καθαρον καὶ A. 13. κηλούσαςJ κατακηλούσας A.
385쪽
ἀκηροφαγους, οἱονει αβλαβους κηρ γὰρ ο θάνατος. B. rec. παρθένου παρθενικον, καθαρον, ἄχραντον. Fl. I 7. 56. 59. καθαρόν. GRἀμόλυντον, ώς παρθενικόν. Gu. δωρούμαθα : παρέχομεν. FI. 59. 538. πρευμενης : γαληνος, ησυχος, ἰλεως. Fl. I7. πρῆος καιευμενης. m. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Ur. συμπαθῆς, ἴλεως. Gu. συ 5
δἐ γεγου ημῖν Πἀος, Γλαος. m. 33. 'ἀος, εὐμενής. εκ γὰρ των δύο σύγκειται ἡ λέξις. B.M. Flor. 59. αντὶ τοῖ ἄλυπον, ἀπο του
πράου και εὐμενους. M. το πρευμενης ἐκ δύο ταυτοσψώτων γίνε
ται λεύεων, του πραος και ευμενης. γινεται Ουν πραε υμενης, ειτα
κατὰ κρῆσιν πρευμενης. η πρευμενης καὶ πρἀος καὶ εὐμενης γενου lo μῖν, ωστε λυσαι τὰς πρύμνας και τὰ χαλινωτηρια των νεων, πουν λυθηναι, η γενου δε ἡμῖν πρευμενης καὶ επειτα λυσαι καὶ λυθηναι ποίησον τὰς πρύμνας καὶ τὰ χαλινωτηρια των νεων. στικτέον εις το
πρευμενης δ' ἡμῖν γενου, εἶτα δος ἡμῖν λῖσαί τε τὰς πρύμνας
και τὰ χαλινωτηρια των νεων. Fl. 59. 155 39. πρύμνας σίδηρα. B. πρύμνας και χαλινωτηριαζ περ φρασις. El. I7. περιφραστικως τὰ πλοῖα. Gu. τα ἀπόγεια σχοινια. H. IO. χαλινωτηρια : τὰ σχοινια. B. τὰ πρυμνησια. Gr. τὰς ἀγκύρας, τὰ ἀπόγεια σχοινία. Gu. καἰ ἡνίκα τὰ των νεων δέματαλυσαι θελήσομεν καὶ πορεύεσθαι βουληθωρον καὶ επανελθεῖν εἰς τὰς χοπατρίδας, επιδος ἡμῖν πραέως απ' Iλίου επαναζεῖξαι. Fl. 33. 5 O. πρευμενοῖς τ' απ' Ἱλίου νόστου τυχόντας : ἀπελθεῖν ἀποτης Tροίας εις την πατρικην γην τυχόντας πρευμανοῖς, ητοι αλύπου, νόστου. ἀπο του πράου καὶ εὐμενοῖς. Λ.54I. νόστου '. στροφης. Fl. I7. επιστροφης. Fl. 2I. -ο-25οτροφης. m. 56. καταστροφης. Fl. 6. τυχόντας, ἀντὶ του τυχεῖν. Fl. 2I. καινόσχημον προς το ἀπαρέμψατον. τυχοῖσι γὰρ ἔμελλεν εἰπεῖν προς το ἡμῖν. Gu. δος ἡμῖν' εἰπων ωφειλε Ρ τυ- χοῖσιν ' ωπεῖν' ὁ δ ωσπερ εκ μεταμελείας ἀποδίδωσι τον λόγου κατ' αιτιατικην προς το ἀπαρέματον. Gr. I. μολεῖν, ἀπελθεῖν δος ἡμῖν, 3o ἀπο κοινου το δίς. Fl. a I. 59.
386쪽
τὴν ευχὴν εν ηυξατο. GL I. επηυξατο : επὶ τῆ Νεοπτολεμου ευχῆ. Gu. 5 543. ἀμφίπυσον ζ το ἀμφοτερωθεν κεχρυσωμένον ξίφος δια πῆς λαβῆς λαβων, εἶτα λαβων ἀπο τῆς κώπης το ἀμφίπυσον ξίφος ἐξεῖλκεν ἀπο τῆς ξιφιθήκης. ἀμίχρυσον δε νοητεον το ξίφος ου κατὰ τα κοπτικὰ μερη, ἀλλα κατὰ τ ν κωπην μόνην, ἡγουν το κρώτημα, L ' το ἀμφίχρυσον αντὶ του περίχρυσον. A. εἶτ ἀμφίχρυ-IOσον'. επειτα περικεχFυσωρονον ξίφος λαβων ἀπο τῆς λαβῆς ἐξεῖλκε τῆς θήκης. I. το κεχρυσωμένον δια τῆς λαβῆς λαβων. B. M. ειτα περίπυσον σπάθην λαβων παρὰ του πιέσματος εσυρεν ἐκ τῆς ξιφο- θήκης καὶ τοῖς εγκρίτοις ενευσεν. Fl. 33. φάσγανον : το ξίφος τοεν σφαγαῖς Ῥουσκόμενον. ἡ παρὰ το φάος καὶ τὸ γάνος το στί, 15 βον οἷόν τι σκευος γεγανωμένον. κουλεος δε ἡ ξιφοθήκη ἀπο του ἐναυτῆ τα ολοὶ, ἡγουν τα ολεθρια, ξίφη κεῖσθαι. B. I. 544. εξεῖλκε : ἀνέσπα. Fl. 59. ἐξεβαλε. ἐκ του Dμήρου τουτοεχει. Gii. λογάσι δ' 'Αργε ίων : τοῖς ἐπιλέκτοις. B. M. Gr. εκκρίτοις. Gu. καὶ τοῖς ἐπιλέκτοις νεανίαις τοῖ στρατου των Ἐλλήνων 2Ο ενευσε τὴν κόρην κρατῆσαι. I.
κατασχεῖν. m. Io. I7. ἔστε κρατῆσαι. GU.546.-55 I. η ως ἐφράσθη . αυτη δε ἐπεὶ ἐφράσατο καὶ ἐνόησε, τουτον τον λόγον εδήλωσεν' ω Ελληνες οι πορθήσαντες την as ἐμὴν πόλιν, ε θελουσίως θέλω τεθνήξεσθαι. ἄρα Lα μή τις ἄφ τω καὶ προσεγγίση του εμου σωματος' παρεξομαι γὰρ του λαιμον εὐκαρδιως τε καὶ εὐψυχως. ἀπολελυμενην δε με προς θεων αφεντες κτείνατε, ἴνα ελευθερα θάνω, καὶ μὴ δούλη δηλονότι. I. ἡ δε II ολυ-
387쪽
ξενη ώς ενόησεν τον θάνατον, τουτον εἶπε τον λόγον, ὼ Ελληνες, οι τηνεμην πάλιν πορθησαντες, εὐυσίως θνησκω' καὶ μη τις εξ υμῶν του ἐμου σώματος εφάπτηται. H. 33. επει εφράσατο, ηγουν ἐνόησε.
5 7. at την εμην. ενταχα φαίνεται το ἀἁδρεῖον της Πολυξένης. Gu. πέρσαντες : πορθησαντες. B. Gr. Ἀργεῖοι: Ελληνες. B. 548. εκοῖσα : ευτίλμως. H. 6. 9. IO. 2I. 56. 59. 76. εκοντίτο ἄνομα αντὶ ἐπιρρηματος. Gu. μη τις : ψατε ῖνα ουδείς. Fl. 6. 1 o9. 2I. 56. 59. 76. Gr. χροός : χρωματος. m. Ι7. σωματος. Gu. 5ψ9. παρέξω: δώσω την δειρην, ηγουν τον λωμον, τολμηρως,ευτόλμας. δώσω, καὶ παρέχω καὶ παρέχομαι ἐπι του αυτου λέγεται. m. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. δώσω τράχηλον ευτόλμως. B. T. I 7. καθως δε εἰμι βασιλις, τοσαυτικῶς θανω καἰ όλωεγκαρ- i ς διως παραδίδω τον εμον αυχένα. T. 33. ευκαρδιως : τολμηρως,ευτάλμως. Gr. θαρσαλέως. Gu. 5 5 O. ελευθερανο ητοι ἄδετον, ἀδέσμευτον, καταλείψαντες κτείνατε, ινα ίς ἐλευθέρα ἀπιθάνω. δουλείαν γὰρ ἡγεῖτο καὶ το δεδεσμένη θανεῖν. ἡ δε σύνταξις οντως, προς θεῶν ὁρκωμοτικῶν μεθέντες με, et o
ἀντι του καταλείψαντες ἐλευθέραν, πο- λυτην, κτεινατέ με, ως
ελευθέρα θάνω. ἐν νεκροῖς γὰρ αἰσχύνομαι δούλη καλεῖσθαι ως δεσ-μηθεῖσα. A. ἐλεύθερος ὁ ἀπολελυμένος καὶ μη υπό τινος κατεχρμενος καὶ ὁ μη ἴπο δουλεία, ἀνελεύθερος δε ἐπὶ φεβωλίας. A ἐναντίον ό ελευθέριος. Gr. I. ἡ δε συνταξις οντω προς θεῶν, μεθέντες as καὶ αφέντες ἰμὶ ἐλευθέραν καὶ ἄνετον, κτείνατε, ἄπως θάνω ώς ἐλευθέρα καὶ ου δούλη. ουτω το μ ν ελευθεραν αντὶ του ἄνετον ἐκληπτέον,
cum Scholio interlineam conjungatitur quod V. P. 356, 4 . ἀπο
et . Sic Gr. ulgo φειδωλείας. Idein scholioli usque ad ἐλευθέριος est in Hor. 6. 9. a I . 56. 59. 76.
388쪽
το δε ἐλευθέρα ἀντὶ τοῖ ου δουλη, ώς δηλοῖ και το της κατασκε ς' εἰ γὰρ άψαμένων τινων ταύτης απέθνησκε, δουλικως αν καὶ ουκ ελε θερως τεθνάναι εδοξεν. Gii. I. το ἐξης, ἐλευθέραν δέ με θέντες κτείνατε, Γα ελευθερα θάνω. B. M. απολελυμένην δε με προς θεων με - 5 θέντες, ηγουν αφέντες, ἐάσαντες κτείνετε, ἴνα ελευθέρως θάνω και μηδουλη δηλονότι. Gr. αδέσμευτον. m. Io. ἄνετον. Gu. ως: το
55 I. πρὸς θεων : ὀρκωμοτικόν. Gu. δια τους θεούς. m. 17.
αντι του ενεκεν των θεων. m. II. μεθέντες : καταλείψαντες. Fl. 59. IO αφέντες, ἐάσαντες. Gr. αφέντες, καταλείψαντες. Gu.
εν νεκροῖσι ζ ἐν τοῖς νεκροῖς γὰρ καλεῖσθαι δεδουλωμένη, δέσποιναουσα, ἐντρέπομαι. κτείνατέ με γὰρ παρὰ τοῖς νεκροῖς μετὰ των
θεων ἰάσαντες κατοικεῖσθαι. Fl. 33. εν . παρὰ των. m. 17.
552. δούλη: δουλείαν γὰρ πιεῖτο και το δεδεσμημένη θανεῖν. 5 Gu. κεκλησθαι : ονομασθναι. Fl. 56. ουσα : ὐπάρχουσα. Fl. 59. βασιλις γὰρ υπάρχουσα αισχύνομαι τοῖ εἶναι με δούλην. m. 33 553. λαοι δ ἐπερροθησαν : ἐβοησαν. εκ μεταφορὰς των κυμά των. B.M. ό δε λαὸς ηχησεν, απὸ ματαψορῆς τοῖ που των et o ριθίων' βασιλεύς Ἀγαμέμνων ἔλεξε τοῖς νέοις ἀφεῖναι την παρθένον. I. ἐβοησαν, ἐπληγησαν, ελυπηθησαν, η ταραχην ἐποίησαν, ἐκ μεταφορῆς των ροθίων, πουν των ρεομενων. A. εικότως τοἰπερρόθησαν και άρμοδίως ειρηται ἐπι πληθους, πουν ἀσηρ-ς ηχησαν
ἐκ μεταφορῆς δε των κυμάτων ἡ λέξις ' το γὰρ πληθος ὁμοῖ βοησαν
a S ἄγνωστον τοῖς ἀκούουσιν ο τι καὶ λέγει. Gu. I. ἐπεβόησαν, διὰ το ἄσημον. πχησαν, απὸ μεταφορῆς τοῖ ηχου των ροθίων, ηπουν των κυμάτων. και ἐπι μεν τοῖ πληθους οικειως τη λέξει ἐχρησατο, ἐπιδε τοῖ Aγαμεμνονος τω εἶπεν. Bar. 74. Gu. απὸ μεταφορῆς των
κυμάτων' ου γὰρ ἐξακούεται καθαρως η τοῖ ἴχλου φωνη, ἀλλά τοι - 3o ἄνδε λόγον αποτελεῖ ἡ ρμα. T. 59.
389쪽
554. μεθεῖναι : ἀφεῖναι, ἐῶσαι, ε ἀν ακατάσχετον. Fl. IO. I7. 59. 76. ἀφεῖναι. Gr. εῶσαι, καταλεῖψαι. Gu.
555 οἱ P ώς τάχιστ' : οἶτοι δ' επει ταχέως ηκουσαν την ἐσχάτην φωνην του βασιλέως - τέλος γὰρ πάσης υπεροχης ὁ βασιλεύς καὶ Πίνδαρος ' το δ' ἔσχατον κορυφοῖται βασιλεῖσι ' 5ε εἰπεῖν οἴτως, οἱ δ' επεὶ ηκουσαν το υστέραν φωκην, πουντην βασιλικην, μεθ ην οὐδενὶ ἄλλω λέγειν ἔξεστιν, οὐτινος βασιλέως μέγιστον ην κράτος, μεθηκαν. ο δε ἀντιστρόφως, επεὶ τάχιστα,
φησὶν, ηκουσαν, μεθηκαν. ἔστι δε ό σχηματισμος ουτος ου ποιητικος, ἀλλ' Ἀττικος, και συνηθης τοῖς ρητορσιν. 'Aλλως. βουλόμε- Ioνος ουτως εἰπεῖν, οἱ θ ώς τάχιστ ηκουσαν υστερον την οπα του
Aγαμεμνονος, υσπεραν επηγαγε προς το οπα, αντι του επιρρηματος
ἄνομα θείς. σύναπτε δε το τάχιστα προς το μεθηκαν. Gii. I. οἱ δ' ώς τάχιστ ηκουσαν : οἶτως ἔφειλεν εἰπεῖν' οἱ δε επεὶ ηκουσανυστάτην ἴπα, ουπερ καὶ μέγιστον ην κράτος, τάχιστα μεθῆκαν' ό δε i5 ἀντιστρόφως, επεὶ τάχιστ' ηκουσαν, μεθηκαν. εστι δε ό σχηματισμος μἀλλον ρητορσι συνηθης η ποιητάῖς. I. υστάτην ἴ- : τηνωφειλε
Gu. inter lineas adscr. Tum Gr. μαι δή etc. MATTH. In B. sol.
adscripto ab inanu eadem. ἐγράφηιπισθεν. In Gu. nihil est nisi saeYώτην οπα. βασιλικην, μεθ' ηυ μδενι αλλε, λεγειν εξεστιν, η υστέραν. βουλόμενος
Gr. εἰπεῖν, tum vertia ὁ δε δωτιστρ.- μεθηκαν, quae etiam Gr. habet. ah alia manu colore viridi supra versum appicta sunt. Pro επιι δε a σχ. in Hor. et Gr. est, quod supra logimus: . 8. ὁ σχ. ιδetae οὐ ae. ἀλλ' 'ATT. και σ.
I7. πην τελευταια, φωνηνὶ In A. haec sic conformain, την υστάτηνοπα, ητοι την τελευταίαν φωνην, μεθ' η, οἰδ.ὶς δυναται ἀντ. ιπεῖν. εἰπόντος γὰρ
390쪽
τελευταίαν φωνην, μεθ' ἡν ἄλλος οὐδεις ελεγεν. B. M. Fl. I 7. 59. N. και υστέραν. B. ητοι την βασιλικην φωνην. B. 556. μεθῆκαν : του ἴστέρου λόγου. M. ἡγουν ἀφῆκαν. H. I7. εασαν. H. 76. ουπερ : βασιλέως. H. IO. κράτος : εξουσιαs T. I 7. 557.-562. κάπει τοπ εισήκουσε : επεὶ δε, ἀφ' ου δε ἡκουσε τουτο το λόγιον των δεσποτῶν, λαβουσα τα ιμάτια εσχισεν ἀπο της ἄκρας επωμίδος μέχFι του μέσου της λαγόνος, και εδειξε τὰ στήθη καθάπερ αγάλματα κάλλιστα, καὶ καταβαλουσα προς γην το γόνυ, ro ειαε λόγον ἀθλιωτατον. πάντων των λόγων δηλονότι. I. εἰσήκουσε: ἡ κόρη. R. 23. εἰσηκούσθη. το ἐνεργητικον ἀντιπαθητικον. B.
558. λαβουσα : λαβοῖσα τὰ τηλατία εκ της ἄκρας του, ψοφορίου ουπερ ἐφόρει ώς βασιλις, εσχισεν. m. 33. ἄκρας : ἀπο του is ἄκρου της ἐπωμίδος. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. τῆς περιτραχηλίου. m. IO. 17. ἐπωμίδος : επωμις το -ερέυν τώῖ βραχίονος, καὶ εἶδος ἐνδύματος. ἐνταυθα δε το πρότερον δοκεῖ λέγειν. Gr. I. 559. λαγόνος : ἀντὶ του διέσωσε τα ἱμάτια κατὰ τοπλησιάζον μέρος ταῖς λαγόσι και τω οφθαλμου. A. λαγίνος : ἡγουν et o των λαγόνων. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. μεχρι μέσης της γόνος. Fl. I7. εἰς μέσον το εἰς ἀντὶ του εως, ώς και παρὰ Δημοσθένει ' τουτω φιλανθρωπως επωμην εἰς τηνδε την ἡμέραν ' ἀντὶ του, μέχγιτησδε τῆς ἡμέρας. λάμβανε δε τουτο το εἰς και προς το λαγόνας κατὰ συνεκδοχήν. Gu. I. παρ' ομφαλόν το εξῆς εἰς λαγόνας. Fl. 2521. μέχρι των λαγόνων μέσων ε, ἐπάγει παρ' ομφαλον, δεικνυς
οτι το μέσον των λαγόνων ομφαλός εστιν. GU. 56Ο. μαστους'. και εδειξεν τους μαστους και τα στέρνα τὰ