장음표시 사용
391쪽
562. ελεξε : καὶ εἶπεν ἔμπροσθεν πάντων οἰκτρότατον λόγον καὶ 5
ηκητικόν. Fl. 33. τλημονέστατον : δυστwχέστατον. B. καρτερικώτατον, υπομονητικώτατον. M. Fl. IO. I7. 2I. 59. ἀθλιώτατον. Gr. οἰκτροτατον. GU.
αυχένα : ηγουν ἴπο τ ον τράχηλον, βούλει δηλονότι. Fl. I7. βαλεῖντο ξίφος. Fl. 59. αρτηρίας. Fl. IO. 565. χρήζεις . θέλεις παίειν δηλονότι. Fl. 6. 9. 2I. 59. 76. Gr.
πάρεστι : παίειν δηλονότι. Gu. ευπρεπής: ετοιμος. Gu. παρεσκευασμενος. Fl. I9. 59. Gu. εαν τον αυχένα χρ ζεις. παῖσον ao
καὶ τ ον' παρειστηκει σοι γὰρ ό ευμ ος τράχηλος. Fl. 33. 566. ό δ' οὐ θέλων καὶ μὴ θέλων : ου θέλων μεν ως οἰκτιζόμενος την Πολυξένην, θέλων δὲ ώς τιμων τον πατέρα καὶ ώς προς τηνουατρίδα θέλων ἐλθεῖν. 'Aλλως. o δὲ Ου θέλαν εν τω οἴκτρ τῆς Πολυξένης καὶ θέλαν το μὴ παρακοῖσαι τον πατέρα αυτου. A. 25 το εξῆς, ου θέλαν οἴκτω καὶ συμπαθεια τῆς κόρης, τέμνει τον λοιμόν εκ τούτου γὰρ πνεῖ τε καὶ ἀναπνεῖ ἐέον το αυο. I. οὐ θέλαν τω οἴκτου τῆς κόρης, ηγουν ελεων την κόρην, καὶ θέλων, δια τον πατέρα αυτοῖ, ἰά ανάγκης' ἄπερ καὶ παροιμιακως λέγεται, ἐκων ἄκων. Gu. Fl. IV. 59. οἴκτω: τω ελέα Fl. 56. ό δὲ τοῖ3oAχιλλέως παῖς Νεοπτόλεμος ακων τε καἰ ἔxων τέμνει τω σιδήρω τον τράχηλον τῆς οἰκτρῶς καὶ ταλαιπωρου κόρης. Fl. 33.
392쪽
567. πνεύματος διαρροάς ζ τας αρτηρίας και φλέβας τας της αναπνοης. I. διαρροαὶ αἱ φλέβες, εν αἷς το πνεῖμα διέρχεταεκ των πτηριων. διαφέρει δε αρπηρία φλεβὸς τω την μὰν αρτηρίαν ἔχειν et εὐμα πολυ το καὶ υποκάτω κεῖσθαι της φλεβὸς, s αἷμα δε ολίγον, την δε φλέβα αἷμα μεν πολυ καὶ ἄνω κεῖσθαι της αρτηρίας, πνεῖμα δε ολίγον. Gu. I. δηλονότι τὰς φλέβας του πνεύματος ἔταμε. El. 33. τας αρτηρίας, τὰς διεξόδους, πιουν τον λαιμν' δια τουτου γὰρ εκπνεὶ τε καὶ αναπνεῖ ρέον το πνεῖμα. Fl. 6.9. a X. 56. 59. 76. O 568.-57Ο. κρουνοί . σταλαγμοῦ δε του αδατος καὶ ἐκχύσεις προηρχοντο. ἡ δε καίπερ ἀποθνήσκουσα, προμηθειαν εἶχεν ωστε εὐπρεπως καὶ εὐσχήμως πεσεῖν καὶ κρύπτειν a πρέπον κρύπτειν ταἔμματα των αρρένων. το κρύπτω μετὰ αἰτιατικης λέγεται, καὶ προς τὸ πρόσωπον καὶ προς τὸ πρῆγμα, οἰον κρύπτω σε την ἐμαυτοῖis βουλην. I. 568. κρουνοί: διαρροαί. Fl. I7. ἐκρεύσεις του αῖματος ρομυουν. Fl. 59. οι σταλαγμοὶ τοῖ αῖματος ἔρρεον. Fl. 33. ρεύματα ἐφέροντο, ωρμουν. Gu.
569. πρόνοιανο προμηθειαν. Gr. προσοχην, βούλευσιν, φρον-ao τι δα. Gu. πολλην πρόνοιαν εῖχεν ο μεγάλην επιμα λειαν εἶχεν. Fl. 33. εὐσχημως : πρεπόντως τοῖ πεσεῖν ἐντίμως. Fl. 33. εὐπρεπῶς. Gr. εὐσχημόνως, κοσμίως. Gu. 57o. κρύπτειν δ' a κρύπτειν : N. κρύπτουσ a κρύπτειν. B. ἀπο των ομμάτων. B. και κρύπτειν a 'χγων, πουν πρέπον, κρύπτειν
393쪽
τα ἔμματα τῶν ἀρρένων. τὸ κρύπτω μετα αἰτιατικῆς λέγεται και προς τα πρόσωπα και προς το πρῆγμα, οἷον κρύπτω σε την εμαυτοῖβουλήν. Gr. Ι. Ουκ ολιγοι πειραθέντες ερμηνεῖσαι τὸ χωρίον τοῖτο τοσοῖτον απέσχοντο τοῖ ταληθὲς εἰπεῖν εξευρεῖν, ἔσον αν ει μηδὲ την προν 5 επικεχειρηκότας φανῆναι κατὰ γνωμην σφίσιν επῆλθε. δυοῖν γὰρ
οὐσων των αιτιατικων, και τοῖ γε νοῖ καθεστωτος ἐντευθεν εν σκότω, βουλόμενοι συντεταχέναι, εναλλαγαῖς τε εχρήσαντο και προθέσεσιν
ἔξωθεν, εις α χρεων τα ἔμματα των ἀρσενων κρύπτεσθαι φάσκοντες. εγω δε ουτ εκείνοις μεμφόμενος και το δοκοῖν εἰπων ἐμαυτω, οἶμαι Ioαν πάντας, οσοις ὀρθότητος ἐν λόγοις μέλει, ἐκ τοῖ εὐθέως ἀκούσαν- σας, η μην τοῖδ' οἶτως εχειν ψηφίσασθαι. λέγων γαρ ό Ταλθύβιος - περὶ της κόρης, εἶτα επήνεγκεν, ἡ δε και θνήσκουσα ἄμως προὐ-
νοεῖτο εὐσχημόνως πεσειν, και κρύπτειν ε κεῖνα, α χρεών ἐστι κρύπτειντα ἔμματα των ἀρσένων. I. IS
sὶσπερ ἀφαιρω σὲ την χλαμύδα φαμεν, και στερω σὲ τὸ αργύ
ριον, ἄντα καὶ ἀμφότερα αἰτιατικὰ, και ό ἀφαιρούμενος καὶ ο ἀφαιρεῖται, καὶ ό στερούμενος καὶ ο στερειται ' οὐ τω και κρύπτω σε τόδε λέγομεν, άῖον ἔχων τις ότιοῖν κτῆμα καὶ μόνος βουλόμενος απολαύειν κρύπτει τοῖτο τους αλλους. και ἡ Πολυξένη γυνὴ ουσα, εἰ και τον et οπερὶ τοῖ θανεῖν εθει, αλλ' ουν πρόνοιαν εἶχεν ευσχήμως πεσεῖν καὶ τααἰδοῖς αξια κρύπτειν, α πρέπον εστὶ κρύπτειν τας των ἀνδρων ἔψεις
καὶ μη δεικνύναι. μαρτύριον δε τούτου ἄλλα τε πολλα καὶ τὸ τοῖ Σοφοκλέους V ουδεν γάρ σε δεῖ κρύπτειν μ ετι .' καὶ Λισχύλος πάλιν ' μη τοί με κρύψης τοὐθ' ἴπερ μελλω παθεῖν. Gu. I. as
κρύπτειν : κακοζηλία. Fl. I 7. οἱ δε ἄνδρες εκρυπτον τα εαυτῶν ἔμματα, καθως πρέπει ἀρρένων κρύπτειν. m. 33. κρύπτειν : κρυ-
4. Ο ολιγοι-τοῦν ἀρσένωνJ Scholion hoc non ex codice aliquo unatum, Eed ab Arsenio ipso Acriptum esse loqtieirili genus ostendit. Quod ani imitavertit Matthiae i6. Ωσπερ Gu. ἄσπερ γαρ Ι. γαρ adclidit Argonius, ut haec Eunx Scho lio ala se scripto conjungeret.
2I. εὐσπ μω id εὐσχημόνως I. 23. μ ρτύριονJ μάρτυς l. 24. ΣοφοκλέουςJ El. 957.
394쪽
πτεσθαι. m. 59. ἀρσένων . μετάπτωσις. H. I7. επεσεν εις τὸ
κακόζηλον, οπερ κακιζουσιν οἱ οβελίζοντες. Gu. 57I. επει δ' ἀφῆκε : ἐπεὶ δ' ἐξέπνευσε την ψυχὴν υπὸ θανατηρας σφαγῆς, οὐδεὶς απὸ των Ἀρχείων ε ε πην ὁμοίαν εργασίαν, ἀλλ' οἱ 5 μὸν αυτων τιμωντες αυτ v διὰ το ευθαρσὲς και εἴψυχον φύλλοις καὶ ἄυθεσιν ἔβαλλον. I. ἔπεμπεν. B. 57I. σφαγῆ: σφὰξ λέγεται το κοῖλον του λαιμοῖ, εξ ου καὶ διάσφαγες τα κοιλωματα πης γης. απὸ τούτου γοῖν λέγεται και σφαγη. H. 59. υπὸ θανατηρῶς σφαγης. Gr. io 572. αυτόν : τὸν ἄμοιον. B. Gii. 'Λργείων : από. B. πίνον :πόνος ἡ οἰδύνη καὶ απὸ τούτου ἡ εργασία. T. 9. 2I. 56.59. Gr. ἀφ' ου δε ἀφῆκε το πνεῖμα εν τη σφαγη, οὐδεὶς των Ἐλλήνων εἶχετον αυτον πόνον. H. 33. ενέργειαν. Gu. 573. ἀλλ' οι μν αυτων : τινὲς μεν απί B. τιμωντες αυτην is δια τὸ ευθαρσὲς καὶ εἴψυχον οἱ Ελληνες φύλλοις καὶ ανθεσιν ἔβαλ- λον. B. M. εκ χερων ζ δια των. B. 574. φύλλοις εβαλλον . οἱονεὶ στεφάνων τύπους ποιοῖντες διαφύλλων παρετίθουν εις αυτ v. 'Aλλως. τιμωντες αυτὴν δια τὸ
ευθαρσὸς καὶ εἴψυχον οἱ Ελληνες φύλλοις καὶ ανθεσιν ἔβαλλον.ao φυλλοβολεῖται δε ἡ ΓIολυξένη ωσπερ ἐν ἀγωνι νικήσασα. 'Aλλως. τοῖτο παρὰ τους χρόνους. Ἐρατοσθένης γὰρ περὶ της φυλλοβολίας
φησὶν ως πάλαι χωρὶς ἄθλων ἀγωνιζομένων ἀνθρώπων, τω νικήσαντι καθάπερ εραγον εἰσφέροντες ερριπτον των θεατων ἄπως εκαστος ηὐπό- πει. διὸ δὴ σύνηθες ἐγίνετο κύκλω περιπορευόμενον ἐπαγείρειν καὶ 25 λαμβάνειν το διδόμενον. οἱ μεν ουν εμπορευόμενοι διάφορα οωρα,των δε λοιπων οἱ μὲν εοῖς καθήμενοι στεφάνους επετίθεσαν, οἱ δεανωτέρω τοῖτο οπερ ἐν λοιπὸν ἔβαλλον τοῖς ἄνθεσι καὶ φύλλοις.
Πολαε νη- ροτα το νικῆσαι καθα καὶ
ssit συνηθες ἐγεγοντο καλ.ν περιπορευό-ε νον επαγεῖραι και λαμβάνειν το διδόμενον, licet eadem paullo aliter scriptati, mi sequantur. 2 I. To--χρόνeυς Om. I.
395쪽
και νῖν μεν ἐπὶ τοῖς επιφανως ἀγωνιζομένοις προβάλλουσι ζωνας,
πέταλα, χιτωνίσκους, πετασους, κρηπιδας. εως μεν ουν εν αγω
νισμα κατὰ την 'Ολυμπίαν ην, δαψιλης εγίνετο ἡ των δωρων δόσις πολυπλασιαζομένων δε τούτων ταῖτα ἐμειοῖτο εις πολλὰ καταρορι- μενα και τέλος ἡ φυλλοβολία κατελείφθη. ταῖτα οἶν πιρι τους s
χρόνους Εὐριπίδης ' οψε γάρ ποτε ό ἀγερμος της φυλλοβολίας ἀπε- δε 'η. φυλλοβολεῖται δε η ΙΠολυξένη, ωσπερ εν ἀγωνι νικησασα
εφυλλοβολοῖντο γὰρ μετὰ το νικησαι, καθὰ και προείρηται. A. B.M. I. φύλλοις ἔβαλλον ἄνθεσι. M. εκαλλωπιζον, ε στεφάνουν. Fl. I7. εστεψον. B. δια φύλλων λαττον. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. to Gr. ἐνίκησεν γαρ εν ἀγωνι lIολυξένη. Fl. Io. ἔστεφον, περιέσκεπον. Gu. πληροῖσι : τελειοῖσι . Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. πυράν τον τάφον, τον τόπον, ενθα η πυρὰ ἐγένετο. Gii. τινες δε επληρουν τάφον. B. 574.-582. οι δε : τινες δε επληρουν τον τάφον, βαστάζοντες
δἀδας εκ πεύκης, ό δε μη φέρων παρὰ του φέροντος τοιάσδε κατηγο
ρίας ηκουε εστηκας, ω κα ότροπε, ουτε πέπλον ουτε καλλωπισμόν
τινα διὰ χειρος φέρων υπερ της νεάνιδος και χάριν της νεάνιδος; οὐ πορεύση δωσων τι τῆ μεγαλοψύχω και εὐκαρδίω περισσως και κατὰ την ψυχην ανδρεία ς τοιαῖτα ἔλεγον περι της θυγατρός σου ao ἀποθανούσης. την εὐγονωτάτην δε πασῶν γυναικων ἀθλιωτάτην βλέπω. I. 575. κορμούς : ξύλα. Fl. 6. 576. τοιαδ': ἱβριστικὰς τοιαύτας κατηγορίας. FL I7. ηκουε :το ἀιω καὶ ακούω κατὰ 'Aττικους αἰτιατικῆ, κατὰ δε κοινους γενικη. 25Gu κακά : ὀνειδιστικὰ ρηματα. Gu.
ubi τὴ διδόμωνα legitur. In M. inscii ad v. 587. spost vecti παρακαλῶ glossetna δεμ εταί loco prora iis alieno adscriptitin est. διο δη συνηθες
tera καὶ ψυλλ- ανθεσιν. I a. τελειοῖσι Gr. τελειαῖσι, εταT- τον ceteri.
396쪽
577.-: ἀπὸ τοῖ στήκω κανονίζεται εἰς παραλείμενον. m. 59. κάκιστε ζ δειλε, κακοτροπώτατε. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. GRἄσπερ το τρίτος ἐπὶ μορίων, η το τεταρτον, ἡ τι ἔτερον της ακολουθίας ταύτης ενίοτε μεν λέγεται μόνον, ενίοτε δε μετὰ της συνθέσεως 5 του μορίου, ηγουν τριτημόριον, η τεταρτημόριον, οἴτω και το κακον επὶ τρόπου ενίοτε μεν λέγετα μόνον, ενίοτε δε μετὰ της συνθεσεως του τρόπου, ηγο- κακότροπον. H. 6. 9. I 7. 56. 59. Gr. νεάνιδι:υπερ της νεάνιδος. B.
578. κόσμον : ἀντὶ του κόσμιον. B. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. io 76. Gr. ἔχων . φέρων. Gr. ἄγων. ώς το ἔχει τω λέγοντι κίνδυνοοῦ πουν ἄγει. Gu. 579. οὐκ εἰ τι δωσων: ου πορεύη, φησὶν, ου βαδίζεις δωσων τιτη περισσως εὐψύχω και εὐθαρσεῖ καὶ ε υτ μω και κατὰ ψυχην ἀρίστη ; B.M. οἱ μεν λέγουσι το εἶ ἀντὶ τοὐ πορεύη, οι δε ἀντὶ του Is υπάρχεις, ουτως, οὐκ εἶ και οὐχ υπάρχεις δώσων τι, τουτέστιν ου δωσεις; περίφρασις Ἀττικη. βέλτιον δὲ το πρωτον. Gu. l. εἶ: υπάρχεις ενταυθα. Fl. 59. ου βαδίζεις δωσων τι τη περισσως ευτόλμ. Fl. IO. ου πορεύσεις, οὐδε βαδίσεις. ἀπὸ τοῖ L. H. a I. δωσων μέλλων δουναι. B. εὐκαρδι ae: τολμηρα. Fl. 6. 9.ao a I. 56. 59. 76. τη περισσως ευκαρδίω, τη μεγαλοψύχω, τη τολμηρῶ. Gr. γενναία, ευτό ae. Gu. 58o. ἀμφί : περί. B. λέγων : ἀντὶ τοῖ ἔλεγεν, ως το δικωνεπ' οἴδμα πόντου.V M. λέγον : ἔλεγον. B. ἔλεγον, ποιητικόν. Gr. 25 58 I . εὐτεκνωτάτην ζ ό ποιητης εδέξατο μετὰ της κνω, ῶς μηεκτεινομενου του τε, επείτοι γε το μεν κ ἄφωνόν εστι, το ν ἀμετάβολον, ἀναγκασθεις διὰ τὸ μέτρον τοῖ στίχου, ἐπεὶ, ει μακρὸν ἔμελλε δεξασθαι το τε, ἐγένετο αν ὁ στίχος σφαλερός. οἱ γραμματικοι
aa. λεγι νJ Sic M. in textu, λόγον. ut est in libris plerisque, Cor
rique omnes ἐς δομα. Malo aure In Selaol iusta, Praxa interpunctione deceptus. δικων pro ἴθικεν cliciun Recepit.
397쪽
γράφουσι τουτο μικρον κατὰ τον λόγον ἔτι το κ και το ν ἐκτείνουσιτο τε ' τα γὰρ διὰ του ώτερος και ματος, ει μεν ἔχουσι την προ τουω συλλαβην βραχεῖαν, δια του ast ρογάλου γράφουσιν, ει δε μικρον, δια του ο μικρου, χωρις του ξενότατος και στενότατος, ατινα o ' η-
ρος γράφει μικρα κἀκεῖνος δια την του μέτρου ανάγκην, ἐπεὶ, d ην sμέγα το γω, ωφειλεν ἐκτείνεσθαι καὶ ἡ προ της διπλου συλλαβη, καεγένετο ἀμφίμακρος, ῶς προ της διπλοῖ συλλαβης μακρῶς ουσης, της δε ξε βραχείας και της νω μακρῆς. ην γοῖν ἐκεῖ νω ἀχρήσιμος εἰς το του ἡρωλοῖ στίχου δακτυλικον μέτρον. ἡ μεις τοίνυν ἐκείνω
ἀκολουθησαντες ώς ἀρχαιοτέρου καὶ των ἐτέρων ποιητων κρείττονι lo κἀκείνων αυτον ἀκολουθησάντων, γράφομεν και ἡμεῖς τοῖτο μικρον, διδάσκαλον εκεινον ἔχοντες πάντων καὶ των λέξεων Ἐλληνιστην ἀπιβέστατον, ίς και το ἴσον εκεινος μεν ἐδέξατο μακρὸν το ι προστιθεις και περισπωμένην κατὰ τον κανόνα τον λέγοντα, πῶσα φύσει μακρὰ
προ βραχείας ληκτικης, ό δέ γε παρων ποιητες ἐδέξατο βραχὴ το ι, is
προστιθεις κώ οξεῖαν. ἐπακολουθοῖντες οὐν και ἡμεῖς τον Ομηρον, καὶ ου τον Κυριπίδην, ἡ λερόν τινα των ποιητων, περισπωμεν αυτο. ἐπεὶ εκεινος φυλάττει, ὼς εἴπομεν, την των λέξεων ἀκρίβειαν. ουτοι
δε λογοειδῆ γράφοντες ἱ γὰρ ἰαμβογράψοι ῶς λογοειδῆ γράφουσι
-τα ἐαυτων κατελείψαμεν, γράφοντες καὶ ἰσόrατος ἐν rαῖς πεζο- ao γραφίαις μικρον το σο, ώς ἐδηλώσαμεν το ἴσον μακρὸν ἔχον το ι. ταγὰρ ἔχοντα μακρὰν την προ τοῖ ο συλλαβὴν σμικρυνονται. Fl. 59.
583. δεινόν τι πῆμα : χαλεπη τις αυτη βλάβη των θεων, ἡγουνῆς αἴτιοι οἱ θεοὶ, απαραίτητος - λέγει δε την ἐαυτων ἄλωσιν - as ἐπέζεσεν αντὶ του ἐπηλθε τοῖς Πριαμίδαις καὶ τη πόλει τη ἐμῆ.Gr. I. το δε ἐπέζεσεν αντὶ του ἐπήρθη καὶ ηυξήθη, ἀπὸ μεταφορῆς τοῖ ζέοντος υδατος ἐν τοῖς λέβησι καὶ ἐπαιρομένου ἐν τω ζέειν. I. ἐπέζεσε : ἐπῆλθεν, ἡγουν μετὰ σφοδρότητος ἐπηλθεν, δίκην φλογός. Har. 74. ἀντὶ τοῖ ἐπέβρασεν, ἐπήρθη, ἐξεχυθη, ἀπο μεταφορῆς τοῖ 3 oβραζομένου υδατος ἐν λέβηροι. λέγεται δε τουτο και ἐπὶ τοῖ κύματος, ἴτε υπεράνω πηδῶ των τοίχων της νηός. ἐξέζεσε δε ἐπὶ σκωλή-
398쪽
κων λέγετα, ἄταν ἀπο σήψεως τη σαρκὶ γεννηθωσι. λέγεται και ἐπὶτων εψημένων υδατι. Gr. 584. θεων . από. B. παρα θεων, μετα ανάγκης δεδομένον. m. 2I. αναγκαῖον . ανάγκη. H. I9. απαραίτητον τουτο ἐλθε. Gr.5 ώς πεπρωμένον. Gli. οπερ συνέβη νυν, το ἀναλωθηναι την Τροίαν.
5 85.-59 I. ω θύγατερ: ου γινωσκω εις ἔπερ των κακων θεάσομαι, πολλων υπαρχόντων' εαν γὰρ προσεγγίσω τινος, το ἔτερόν με οὐκ ἀφίησιν, ἀφέλκεται ἀπο του ετέρου μέρους διάδοχος κακων Io προτέρων δηλονότι κακοῖς ετέροις επαγομένοις. και νυν το μεν σον πάθος οὐκ αν δυναίμην ἐξαλεῖψαι ἀπο της φρενὸς, ωστε μη στένειν αυτο δηλονότι' το δε λίαν στένειν εμὲ και θρηνεῖσθα ἀφεῖλες ἀγγελθεῖσά μοι γενναία καὶ μεγαλόψυχος. I.
5μίοις. Gu. 586. αψωμαι : γευομαι. B. τινος : κακου. Fl. 2I. 59. 587. το δ' οὐκ ἰα με : δηλονότι το σον κακον, Παν ενθυμηθη πολλῶν οντων των εις εμῆ κακων γεγενημένων η γινομένων οὐκ ἀφίησι καὶ ἰα και καταλιμπάνει, ἐφέλξει αλλη τις λύπη ἐκεῖθεν διάδοχος 2Ο ὐπάρχουσα ἡ λύπη πάντων των κακων τοῖς κακοῖς. καὶ vis Το μοῦνσον πάθος ωστε γὰρ θρηνεῖν ἐα με. 'Aλλως. το γὰρ κακον διάβοχον των κακων εισαγωγή ἐστιν. προστέθεικε γούν το κακον κακοῖς, ἴνα ἡ διαδοχὴ των κακων ετέρων κακων φανηται οδοποιός. A. τόδ' : το ἔτερον κακόν. H. 6. 9. a I. 56. 59. Gr. παρακαλεῖ:as παρακινει. B. Fl. 6.9. a I. 33. 56. 76. παρακαλω το καθικετευω, το παραμυθοῖμαι, ἄθεν καὶ παράκλησις, καἰ το ἐφέλκομαι. m. 6.Gr. ἐφέλαεται. B. M. Gr. παρασύρει, ἔλκει. Gu. ἐκεῖθεν '. ἀποτου ετέρου μέρους. Gr. αυ : πάλιν. Gu.
588. λυπη τις ἄλλη: ἄλλη κακὴ εναλλαγή. Fl. 33. διάδοχος :
3oεγώ. Fl. 33. λύπης κακων, εν οις εἰμί. Gr. διάδοχος κακων προτέρων κακοῖς ετέροις ἐπαγομένοις. Gr. διαδεχομένη τα κακὰ τοῖς κακοῖς. B. το εξῆς, λύπη τις ἄλλη - . M. 589. ,ἀν το μεν σο παθος : νῖν το μῆν σου πάθος ἐξαλείψα-
399쪽
σθαι ἀπο της φρενος της ἐμης, ἄστε μη στένειν, οὐ/κ αν δυναίμην. A. στένειν : φράζειν. B. στενάζειν. Gu. θρηνειν. H. 59. πάθος:τὴν σην συμφοράν. m. 6. 9. I7. al. 56. 59. 76. και νῖν τοσου πάθος οὐκ αν δυναίμην εξολεῖψαι απὸ της εμης φρενος, ωστε μηστένειν αυτο δηλονότι. Gr. 559o. εξαλείψασθαι : ἀφελεῖν. m. 6. 9. 21. 56. 59. 76. εἰ βαλεῖν. m. 33. αντι τυῖ εξαλεῖψαι. Gr. 59 I. το δ' αἶ λίαν ν το πάνυ λυπεῖσθαι ἀφείλου ἀγγελθεῖσά μοι τολμηρά. B.M. το δε γενναῖος Ἀττικως, ώς το κλυτὸς 'Aμφιτρίτη. B. στένειν, ἀπο κοινου το κακον, ὐπερβολικως. H. 6. io θρηνειν. Fl. I7. 33. λυπῶσθαί με. B. H. Io. a I. 76. Gr. πλεον,το πάνυ λυπεῖσθαι. H. 59. παρεῖδες : παρέκοψας. m. 17. 76. GRεμοι. Fq. IO. ἀφεῖλες. Gia. 592. γενναῖος : τολμηρά. Fl. a I. 59. ἀποθανουσα τολμηρά.
H. IO. I7. γενναία, μεγαλόψυχος. Gr. γενναῖος ἀντι του γεροναία 'Aττικόν. το γεωναῖος οἱ παλαιοι ἀντι του ευγενικου ελεγον. GU. 592.-598. ουκουν δεινόν et ου θαυμαστον, φησὶν, οταν κακη γητυχοῖσα ευκρασίας ἀέρων παρὰ θεου, στάχυν φέρη καλον, ἡ δε αγαθητουτων ἀποτυχώῖσα καρπον κακον φέρη, εν δε τοῖς ἀνθρώποις τουτο ao οὐκ εστιν ἰδειν, ἔτι το εκ φυσεως ου μεθίσταται ο γὰρ κακος ἀεὶ κακός εστι, και ο αγαθος ἀεὶ ἀγαθος, κἄν ἀτυχηρ-σι περιτύχη.ταῖτα δέ φησι, θαυμάζουσα την ΙΠολυξένην. Gu. I. ιυκουν δεινόν : οὐδὸν υπάρχει θαυμαστον, Γ ἡ γη μεν κακη, τυχοῖσα
καιρου καλου η επιμ ελείας γεωργικης, ψέρει καρπον καλον, ἡ δε καλη a 3γη ἀμεληθεῖσα παρά του γεωργουντος αυτην ἀποδωσει καρπον κα L. επι μεν ουν της γης ουτως Ἀει, επι δε των ἀνθρωπων ό ἀπο φύσεως υπάρχων πονηρὸς η κακος η ἀγεννης και μευι τέλους οἴσω διαμενει, ὁ δε εσθλὸς η ό ευγενικὸς καὶ ἀπο φύσεως υπάρχων ἀγαθος, καν και μυρίαι συμφοραὶ περικυκλώσουσι τοῖτον, ου πάλιν διεφθειρε την χοευγενειαν αυτοῖ, ἀλλ' εἰς τέλος διαμένει χρηστός. τὸ αὐτὸ πέπονθε και η Πολυξενη ευγε ς ουσα, μη πτοηθεισα, μηδε δειλανδρησασα
ita. φέρηJ φέρει utrobi ille Gu. ita. περιτυχ ηJ περιπέση Gu. I. Prius φέρη oin. B.
400쪽
ἐπὶ την σφαγην, ἀλλα βασιλικως και γενναίως ἀποθανοῖσα. Fl. 59. οὐχι δεινον ει κακη γη, ὁ ταν τα ευ θεου αυτη κατὰ καιρον απαντησ λέγει δέ τους ἱε τοῖς και τον ἀέρα-φέρει στάχυν καλον, ἡ δε αγαθητούτων ἀποτυχοῖσα κακον καρπον φέρει, των δ' ανθρωπων ἀει ό κακος 5 κακός ἐστιν. ό δ' αγαθὸς αγαθος, καν ἀτυχήμασι περιτ I. ταλαδέ φησι θαυμάζουσα την Πολυξένην. M. T. a I. οὐκ ἔνι ἔπαινος. Fl. I 7. δεινον : παράδοξον. Gr. θαυμαστὸν και μέγα. Gu. 593. καιροῖ καλοῖ δηλονότι. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. ἐπιτηδείου. B. Gu. τουτέστιν εὐκρασίας ἀέρων. Gu. τοῖτο βοαιο λεται λέγειν, ἄτι τὸ μ ν ἄλλα πράγμτα ταῖς ἐπιμελέαις η ἀμελείαις των ἀνθρώπων ουτως η ουτω γίνονται, οι ἄνθρωποι δε, ως ἔχουσι φύσεως, μένουσι και οὐκ ἀλλάσσουσι την προαίρεσιν τοῖς καιροῖς καιτοῖς πράγμασιν. Gr. θεόθεν . παρὰ των θεων. Fl. a I. φέρει '. ευ- φορει κατὰ τοῖς καρπούς. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. 5 594. άμαρτοῖσ αμαρτάνω, τὸ αμαρτίαν ποιω, ἀμεταβάτως' αμαρτάνω δε το ἀποτυγχάνω, και συντάσσεται γενικη, ως τὸ ημαρτον του σκοποῖ. H. I7. ἀποτυχοῖσα. B. Gr. ἀτυχησασα. Gu. χρεων ζ πρέπον. T. 6. 9. a I. 56. 59. 76.597. συμφορῶς υπο : υπὸ της δυστυχίας. B. Fl. 6. 9. I7. 2I. O 56. 59. 76. ηγουν παθων τι λυπηρόν. Gu.
593. φύσιν διέφθειρ' : τρίπω οἰκεία B. ηγουν ηλλοίωσε. Fl. 7. την εὐγένειαν, την γνωμην ἐπι τὸ χεῖρον μετέβαλεν, ηλλοί- σεν). m. 6. 9. 2I. 56. 76. Gu. φύσις ουσίας διαφέρει ουσία γὰρ λέγεται ἡ ἴπαρξις, φύσις δε ἡ ἐπιφαινομένη τη ουσία ἐνέργεια, . siva 5 ουσια πυρος το εἶναι ξηρὸν κώ θερμὸν, φύσις δε το φωτιζειν καὶ τὸ καίειν, καὶ φύσις ἀνθρωπου τὸ ειναι ἀνδρειον η δειλὸν, ουσία δε τού
6. θαυμάζουσα την ΠολQ. , J His A. adclit scholion simile, ἄλλω .