장음표시 사용
401쪽
Tου το ειναι ζωον λογικὸν, μητον, νοῖ και επιστημης δεκτικόν. m.
25. Gr. ἀεί: διαπαντός. Fl. I7. 599.-6OI. αρ οἱ τεκόντες : δρα. φησὶν, ἡ των τοκέων ευγένεια προτιμοτέρα καἰ τη τούτων εὐγενεία και οι παῖδες γίνονται γαθοὶ, η η ανατροφη. καὶ υπὸ της καλης ανατροφης γίνεται ὀ απὸ θ κων γονέων καλός. τουτο επηνεγκε δηλων ἄτι το εκ γονέων εἶναι καλων καὶ γὰρ καὶ η Πολυξένη, ει μη απὸ γονέων ην καλων, ουκ αν τοιαύτη ἐφάνη εν τω θανάτω αυτης, εἰ καὶ καλως ανετράφη,
το κακὸν δηλονύτι. εάν τις μάθη, ευ οἶδε και το κακὸν μαθων του καλου του κανία. 'Aλλως. πότερον των τε κοντων ἡ ευγένεια προ- IOτιμοτέρα ἐστιν η ἡ ανατροφη τουτο ἐπηνεγκεν ἔτι πολυ διαφέρειτο εκ γονέων εἶναι καλων. A. αρα απὸ φύσεως εχει τοῖτο ητοι αμετάβλητον του καλοῖ καὶ της εὐγενείας, η απὸ παιδευσεως καὶ ανατροφης; καὶ το τραφηναι καὶ παιδευθηναι καλῶς εχ ει τινὰ δίδαξιν αγαθοῖ, πλέον δε απὸ φύσεως εχει τοῖτο καὶ το ἐξ εὐγενων εἶναι Is γονέων καὶ καλων. τοῖτο δε τα καλὸν εὰν μάθη τις, εἴτε απὸ φύσεως, εἴτε απὸ παιδευσεως, οἶδεν ανάγκη καὶ το καλόν ό γὰρ γινωσκων τοκαλὸν καὶ το εναντίον τούτου γινωσκει, μαθων καὶ τοῖτο τω κανόνι τοῖ καλοῖ. H 59. - οι τεκόντες . δρ' οι τεκόντες διαφορὰν ἔχουσιν, ητοι την ἐναλ- ao λαγην ποιοῖσιν, η αἱ ἀνατροφαί; I. ωσπερ απροοῖσα ἡ Καάβητοῖτό φησιν' ἶρα το γενέσθαι τινα αγMων γονέων συντελεῖ πρὸς το εἶναι τοῖτον χρηστον, η το πεπαιδεῖσθαι καὶ αγωγης οὐκ ἀγεννοῖς χεῖν; ἐκ δε τοῖ λέγειν εχει γε μέντοι και το τραφηναι καλως δίδαξιν ἐσθλου ' φαίνεται το μεν των γονέων προτιμῶν, το δε της as παιδεύσεως εν δευτέρω τίθεσθαι. Gu. I. πότερον η ευγένεια των τεκόντων προτιμοτέρα η ἡ ανατροφη, και τοῖτο μεν προτερεύει, δευ
τερεύει δε ἡ ανατροφη; διὸ καί φησιν ώς καλὸν και το θρεφῆναι
καῶῶς, τοῖ καί συνδέσμου προτίμησιν της επεγείας εμψαίνοντος. 7. καλῶν J Indicavi lacu.
nam. Excutit πολυ οια ρει, si uoti in scitolio proximo legitur, vel simile it uici.
26. πότερονJ ποτερα Gu. eri,n πότερον---η ἡ ανατροφε sunt etiani in Sci o L. EUR P. I. B. Tor. Io. 2I. et repetuntur in Gu. in margine ultera. 27. προτιμοτερα non Solum in Gu. .
sed etiani in M. qui verba πότε - ρον-ἀνατροφη iiii laeti et M lo. a l. na. η ἡJ ἡ llic om. Gu.; sed lin-bet loco ultero.
ib. προτερευει Matth. Pro προτιμεύει.
402쪽
Gu. ἀμφοτέροις δίδωσιν ό Ευριπιδης τὸ αἴσιον, και τοῖς τεκουσι
και ταῖς τροφαῖς, πλέον δὲ τοις τεκοῖσιν. Gr. τεκόντες οἱ γεννητορες. B. Gr. τεκνησαντες. m. 17. γονεῖς. . H. a I. διαφέρουσιν : διαφοραν ποιοῖσιν αἱ ἀνατροφαὶ, παιδαγωγίαι. Gr. εἰς το3 εἶναί τινα καλον ωφελοῖσι, συντελοῖσιν. Gu. τροφαί: αἱ παιδεύσεις. B. ἡ αγατροφη. Μ.6Oo.-6 2. εχει γέ τι : αντι του παρέχει κατά τι και το ἀνατραφηναι καλως δίδαξιν και γνῶσιν ἀγαθοῖ ' τουτο δε, ητοι το καλως ἀνατραφηναι η το εσθλον, εαν μάθοι τις καλως, οἶδε το ἀπρεπες, io μαθὼν τη διδασκαλία τοὐ καλοῖ. I. εχει γέ τοι τι : τοῖτο επη- νεγκεν δηλονότι' πολῖ διαφερει το εκ γονέων ειναι καλων. B. M. H. 2I. θρεφθηναι : ἀνατραφηναι. B. Gr. παιδευθηναι. Gu.6o I. δίδαξιν : διδασκαλίαν, γνῶσιν. Gu. μάθησιν. Gr. ποῖτο δ' ην τις ευ μάθη : τὸ καλον ἐάν τις α ιβως μάθη, οἶδε και το1s κακον διὰ τον τοῖ καλοῖ κανόνα. ό γὰρ εθισθεις τοῖς καλοῖς, ἄταν τι και πράξη, γινώσκει τοῖτο ώς ἀπο τοῖ καλοῖ, διδασκάλω τη πείραχρωμενος. οἰον, τρῶγέ τι γλυκῖ και παρευθὸ γεῖσαι και πικροῖ, καινοεῖς το πικρον ειθισμένος ἔν τω γλυκεῖ, τρίγων δέ τις πάντοτε πικρον, μη γευσάμενος γλυκεος, οὐκ οἶδε τὸ πικρον ως πικρόν ἐστι τηao ἀπειρία τοῖ γλυκεος. A. τὸ ε σθλόν. Gu. τοῖτο : τὸ καλως ἀνατραφηναι. Gr. μάθη: γνωρίση. H. 6. 9. 17. a I. 34. 56. 59. 76. Gr. τινες ἐπιλαμβάνονται τοὐ ποιητοῖ τω βάρβαρον εισάγειν και λέγειν
περι φύσεως ' ἀλλ' οὐ τὸ τυχον πρόσωπον ἡ Ἐκάβη, ἀξιοπρεπες δε ως α χικόν. Gr. τοῖτο δ' ην τις ευ - ζ το καλον δηλονότι. B.M. ό τὸ as ὀρθον της τέχνης μαθών ου χρείαν εχει μαθεῖν το μη ορθω οἶδε γυ τητέχνη τοῖ ορθοῖ, ῶς ό το κατ' ηχον μαθὼν οἶδε φυσικῶς το παρ' ηχον. Gr. 6o2. οἶδε τό γ αισχρόν : ό γὰρ μαθὼν τὸ καλον μανθάνει και τοκακόν. Gu. κανόνι : διὰ τοῖ κανόνος, ισότητι. Gr. εν τη στάθμη επιστημ , τη διδασκαλία, τη ακολουθια. Gu.
403쪽
6 3.-6O3. και ταυτα μὲν ό νους ἀπέρριψε μάτην ' συ δε, ω Ταλθύβιε, ἄπελθε και εἰπε τοῖς 'Αργείοις τάδε, μη ἄπτεσθαι της παιδός μου μηδένα, ἄλλα κωλύειν και ἀποσιβων τον ὰλιν' ἐν γὰρ πολλω στρατεύματι ἴχλος ακόλαστος και απαίδευτος, ἡ ναυτικη τε
αναρχία και ανυποταξία κρείσσων και ισχυροτερα πυρός. I. S
καὶ εξεκένωσε κοίι εἶπεν, απὸ ροταφορῆς των τοξοτων. τί γάρ με δεῖ
τοιαῖτα σκοπεῖν και ενθυμεῖσθαι εν τοιούτοις δεινοῖς ουσαν , A. ησθετο
Ευριπίδης εαυτοῖ παρεκβεβηκότος ἀκαίρως, και δια τούτο τεθεραπευκέναι τοῖτο βουλόμενός φησι και ταυτα μεν δη νους ετόξευσε i o μάτην τουτέστιν ου κατὰ καιρὸν εἴρηται. Bar. 74. Gu. νους : όεμ . Fl. IO. I7. 76. ετόξευσεν μάτην '. ἀπέρριψεν διὰ κενης. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ἀπερριψε ματαίως. Fl. I7. εἶπεν. N. IO. εφιλοσόφησεν. B. και ταυτα μεν ό ἡμέτερος νους εστοχάσθη ματαίως, απὸ μεταφορὰς των τοξοτων ευστόχως βαλλάντων, πουv I 5σκοπω τινι, πουν τη αληθεια, ουτως ελέχθησαν οι λόγοι μου, ἄμως δε μάτην ελεξα τούτους μηδεν ωψελησαντάς με. Fl. 59. η μηδιάνοια μάτην ετ ευσεν, ο εἶπεν αντι τοῖ εξέπεμψεν, ἀπέβαλεν. B. M. T. a I. ενεθυμηθη. Fl. 33. ἀπερριψε. Gr. εξέπεμψεν, απὸ et o μεταφορὰς των τοξοτων. ως ἀπὸ της Εκάβης λέγει ὁ ποιητης. Gu. μάτην : δια κενης, ἀνωφελως, διὰ τὸ εἶναι παρὰ καιρὸν πουν ενθρηνω. Gr. 6o4. συ δ' ελθε '. εἴσελθε, ω Ταλθύβιε. Fl. 2I. ἄπελθε. απο- στροφη πρὸς τον Ταλθύβιον. Gr. 'Αργείοις . αντὶ του τοῖς στραπηγοῖς. as Fl. a I. το εξης, μη θιγγάνειν μου της παιδὸς μηδένα. ἴχλον δετην ἴχλησιν, ως τὸ Ηἴχλον παρέξεις. ώς εοικας, ω γύναι.' η Ἀργείοις σημηνον, αντὶ του στρατηγοῖς εἴργειν τον ὰλον. εν τω πολλω πληθειαπαίδευτος ό ἴχλος και - αστος και ανεξεταστος. Μ. H. 33. 6o5. θιγγάνειν . το εξης, μη θιγγάνειν μου της παιδὸς μηδένα. 3o
404쪽
M. θίγειν. m. IO. κωλυειν απτεσθαι. Fl. I7. μη οῦπτηται τις εκείνων, των στρατηγων δηλονότι, της παιδός, ἀλλα μῶλλον κω- λυειν και τον ἴχλον του ψαύεσθαι εὐνης. m. II. μη χιαχύειν μου της παιδὸς, ηγουν της θυγατρὸς, μηδένα, ἀλλ' Hργειν, τουτέστι 5 κωλυειν, τον ὰλον. εστι δε το αλλά αντι του και ηγουν και τον λον κωλυειν. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. 6Ο6. μυρίου στρατεύματι : ό νους, ἰν τω πολλου στρατεύματι ἀπαίδευτος ἴχλος και ακολαστος και ἀνεξέταστος, ἐπικρατεστέρα δε ἡ ναυτικη αγαρχία και πυρός. παρ' αυτοῖς δε κακοῖς ουσι καὶ όio μηδὸν κακον ποιων κακὸς νομίζεται ἐκεινος. A. m. I7. ηγουν παρὰτω πληθει των ἀτακτωv ό ελακτος και μηδὲν κακὸν ποιων κακὸς νομιζεται. Fl. II. πολλae. B. εν τω στρατω ό ἔχλος α ἱλαστος
ὐπάρχει, ἀπαίδευτος' εξαρέτως δὲ ἡ ναυτικη ἀναρχία, ηγο- οι
την θοασσαν πλέοντες, αιδοῖνται τούτους εἰπῶν και βασιλῶς, καὶ 1 3 οὐκ ἀνακόπτουσιν ἀπὸ των κακων' ἄπου δ' αν πλησιάσωσι, κρῶσσον πυρὸς καίουσι. το αυτὸ φοβηθεισα καὶ ἡ Ἐκάβη περὶ της παρθένου κειμένης Ουτως ἐν μέσω τα πληθει, μη πως τις ἀπὸ των ακολάστων και ἀπαιδεύτων, των ἔντων εν τω πληθει, η άρπάση τι των ἱματίων αυτης, η τις των πρὸς τὰς συνουσίας καταφορων ιστάμενος καθορα ao τους μαστους και την αἰδω ταύτης, καὶ ἄτιμος φανη ἡ παρθένος τοιαυτα γὰρ Γώθασι ποιεῖν οι εν τω οχλω ἀκόλαστοι' δια τοῖτο
παραγγέλλει μη ψαύειν ταύτης τινά. Fl. 59.6o7. ἀκόλαστος : ἀπαίδωτος. M. ἀκράτητος. B. αντὶ τοὐδωλία ἀπαίδευτος ἐπικρατεστέρα. B. ἀνοητότατος. Fl. I7. κυ as ριως ακολασία ἡ λαγνεία λέγεται, ἀκόλαστος γλωττα και ἀκόλαστος βρωσις. Fl. 6. 25. ἀναρχία : ἀναίδεια. M. Fl. I7. αταία. B. ἀνυποταξία. m. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ναυτικη ἀναρχία λέγει οἰχως ἀνάρχων ἔντων των Ἀργείων αυτων, ἀλλ' ἴτι ἀνάρχοις εοικασινοι ναύται, καν - ἀρχην ωσι, διὰ τὸ αυτων ἀκόλαστον και ἄτακ-
9. πυρος. παρ' αυτοῖς δε κακοὶ Jπυρος παρ αι τοῖς και κακοῖς Fl. I O. ἐκεῖνος on . Fl. 16. καίουσι Matth. pro καίωσι. I9. καταφόρων Scripsi pro καταψορωτικων. Minus prohahile καταφιρμων.
405쪽
6o8.-6I3. κακος δ' ό μη τι δρων κακος ονομάζεται παρὰ τοῖς ναυταις ό μη συν αὐτοῖς δρων τι κακον, η ως οὐχ ἐπόμενος αὐτοῖς και τα αυτων πράττων αἴσχιστα. συ δε, ω δούλη παλαιὰ, λαβοῖσα το ἀγγειον, βάψασα, πουν γεμίσασα, κόμισον Σὸε, υδωρ δηλονότι, ἀπο του ἐνδοτάτου μέρους της θαλάσσης, ῖνα την εμην την sκακόνυμφον νυμφην και κακοπάρθενον παρθένον λούσω ἐν λουτροῖς
κρείσσων '. ἐπικρατεστέρα 'υπάρχει. m. 6. 9. IO. a I. 33. 56. 59. 76. ισχυροτέρα. Gr. ἐπικρατεστέρα, δραστικαπέρα. Gu. κρειόσων ό καλλιων και κρεώσσων ό επικρατέστερος, ως το κρείσσων γέγο- I Oγεν η νόσος της Θύας, ηγο- ἐπικρατεστέρα, νικησασα την Θει αν. Gr. κακός : δοκει. Fl. 17. παρά του πληθει κακος νομίζεται όμη τι δρων κακόν. M. T. 25. νομίζεται παρ' ἐκει νοις, ύς ο ἐπίμενος αὐτοῖς και τα αυτων πράττων αἴσχιστα. Gu. παρὰ τοῖς κακοῖς νομίζεται. M. IO. ει δε και ἐστί τις ἐσθλὸς ἐν ἐκείνοις ος is
δὸν ἴδων η ποιησων τη εκεινων κακοπρ για, πονηρος και ολος καλειταί τε και νομίζεται. m. a I.
6o9. ἄγγος : ἀγγειον. M. ἀρχαία λάτρι : παλαιὰ δούλη, αντι του παῖ. λάτρις δε ἡ μετὰ φόβου δουλεύουσα, παρὰ του λα
τρις η μετὰ φόβου δουλεύουσα παρὰ το - ἐπιτατικον και τοτρεῖν, ο σημαίνει το φοβεισθαι. B. H. 6. Io. 25. φησὶν ἡκκάβη προς την θεράπαιναν, και εστι Aττικω λύπει γὰρ το μέρος ἔνεκα της ποντίας άλός. Fl. 33. παλαιὰ υπηρέτις, δούλη. M. 6 Io. βάψασ : βάπτειν ἐστι το χαλαν τι εις υδωρ, η εις ἔτερίν as
I a. τῆ πληη l τοῖ πλέθους T. 25.18. αγνο G τεῖχος in textu M. : sed τ' ἄγγος in A. Glosserian ἀγγεῖον est et lain in Gr. : in Gu. λέγεται
9. Verba η μετα φόβου δουλεύουσα, παρὰ του λα. ἐκιτατικον δε τὸ μόριον, καὶ τῶ τρεῖν:-sunt in M. Sic etiam Α. qui παλαιὰ μηρέτης ἀντὶ του
406쪽
την ἐμην. Gr. πανυστάτοις . ἱστέροις, τελευταίοις. Fl. I7. ἀντὶ του τοῖς υστάτοις. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἐσχάτοις. R. 33. GR6I2. νύμφην: ' Αχιλλέως. H. IO. ώς μνηστεωθεῖσαν τωs 'Aχιλλεῖ. Gu. ανυμον '. εν ἴσω τω κακόγαμον. M. κακόνυμφον. Gr. ώς μη της μνηστείας τετελεσμένης. Gu. ἀπάρθενον : ἡγουν δυστυχῆ παρθένον. H. 6. 9. IO. a I. 56. 59. 76. Gr. σημείωσατο τραγικον εθος νύμφην ανυμον ἔσεσθαι. παρὰ το πυκνότερον τοῖς ποιητὰς ουτως κεπῆσθαι, λέγοντας γάμον ἄγαμον, ητοι κακόγαμον, ao καὶ νυν λέγει νύμφην τ' ανυμον και παρθένον τ' ἀπάρθενον. Fl. 33. προς το τραγικον εθος. νύμφη, διότι ἔμελλε καλλωπίσαι ταύτην και
προθήσειν, ἄνυμφος δε διότι Ουκ ἔζη, ἀλλα ἀπέθανεν. m. 59.
ἀπάρθενον '. κακοπάρθενον. Gr. εις κακον την παρθενίαν φυλάξασαν.
Gu. οἱ μεν το ἀπάρθενον αντi τοῖ κακοπάρθενον φασιν, εμοὶ δε οὐχ is οἴτω δοκεῖ, ἀλλ' εἰποῖσα Ρ νύμφην τ' ανυ οὐ νύμφην μὲν ως μνηστευθεῖσαν του 'Aχιλλεῖ, ανυμον δε ως της μνηστείας es τελεσθε σης, ἐπήγαγε προς μεν το νύμφην το ἀπάρθενον, προς δε το ανυμφοντο παρθένον. Gu. I. το α σημαίνει επτὰ, ῶς το ἀοίκητος ο μη ἔχων
οικίαν. ἐπίτασιν, ὼς το ἄξυλος ἶλη. όροῖ, ώς το ἄκοιτις ἡ ω
ao κοιτος. κακον, ώς το ἄφωνος ο κακόφωνος. ολίγον, ώς το αμαθὴς όολιγομαθης. ἄθροισιν, ώς το ἄμα ἀντὶ τοῖ όμοῖ, xαι πλεονασμίν, ώς το πας ἄπας. A. 6I3. 6I5. προθῶμαι : εις το μέσον θησω, ώς μεν ἀξία, ἐστὶ δηλονότι, πόθεν; οὐδαμάους δυναίμην. το πόθεν και το οὐδαμυς ταυτοas σημαινει' διαφέρουσι δε κατὰ τοῖτο, ἔτι το μὲν πόθεν εμφαίνει ἐρώτησίν τινα, το δε οὐδαμως τελείαν ἀπόφασιν. ώς δε ἔχω και δύναμαι ποιήσω. ταῖτα λέγει ἀποβλέπουσα προς την πρόσθεν
407쪽
κόσμον τ' ἀγείρασα προς το ώς δ' ἔχω ουτως ἐστὶν, ἀξίως μὲν
οὐκ αν δυναίμην αυτην λοῖσαί τε και προθέσθαι ώς δε εχω, ποιησω τουτο και ἀγείρασα κόσμον ἀπο των αιχμαλωτιδων. Gu. I. προθῶμαι : προ σω. U. 6. Io. ποιησω. Fl. 56. προθησω ἀντὶ του θάψω. M. H. II. θάψω. m. Io. 17. νεκρον εμπροσθεν πολλῶν θλσω. Gr. εις μέσον θησω. Gu. ώς δ' ευπορῶ, προ σω. M.
I7. πόθεν ζ ουδαμῶς. Gr. γράφεται ποθεν, ἀντὶ του από τινος πράγματος. Gr. προθῶμαι : προθησομαι. αni του θάψω, ῶς μῆναι. ἡ παρθένος προτεθηναι Ουκ αν δυναίνην προθεῖναι αυτην' πόθεν ci γάρ ; ώς δε ἔχω προθῶμαι αυτην κόσμον ἀγείρασα παρὰ των αἰχ'-
ἐπίρρημα δρ σεως. B. a m. aec. ώς μεν αξία ἐστὶν ἡ παρθένος προθῶμι αυτ m, πόθεν; μη ἔχουσα τὰ ἄξια αυτης' ίς δε δυναμοι προθῶμι αυτην κόσμον ἀγείρασα α ρολωτίδων πάρα, ιν η περιττος i5ό τε. ώς μεν ἀξίως αυτην προθῶ ι οὐκ αν δυναίμην, ώς δε ἔχω,
ουτως αυτην προθῶμαι. A.B. M. T. 59. προθησω ἐπὶ τῶ κλαῖσαι
αυτην. ώς μεν ἀξια, πόθεν; ἐπει γὰρ βασιλὶς ην, ἀξία ην καλλω- πισῆναι ἐν τῶ θανάτε αυτης, ώς νυμος, πολυτελῶς, οἷα τὰ τῶν βασιλέων. μη ἔχουσα δε η Ἐκάβη λέγει πόθεν, ἀντὶ του ουδαμῶς ao ἔχω τινὰ καλλωπίσμτα άρμόζοντα τη θυγατρί μου. τοιοῖτον γάρ
ἐστι το πόθεν, Σπουν πόθεν ἔχω εὐρεῖν ταυτα; ουδαμῶς' ουκ ἄν
δυναίμην, οὐκ ἔχω, ουκ ευπορῶ τῶν ὐμοζόντων. ώς δε ἔχω, προεισωτὰ κατ' ἀξίαν μη ἔχουσα. τί γὰρ πάθω ; ia πολλάκις ἀπο τῶν αἰχμαλωτίδων τινὸς λαθόντες ἐαυτῶν δεσπότας, ἴτε ἐν τη Τροία asεσκυλευον, παρεκρύψαντό τινες κόσμους αυτῶν, τούτους ἀραμένη, καὶ καλλωπίσασα προθησω αυτην. Fl. 59. πόθεν . N. καὶ τυχεῖν. M. 6I4. δυναίμην'. κοσμησαι. Fl. I 7. ου μη δυνηθῶ. Fl. 56.
408쪽
ως δ' ἔχω : καθως δε δυναμαι προθωμαι. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gii. ώς δε ἀπορων προτίθημι. B. προ σω ως εὐπορω. H. IO.
τί γὰρ πάθω : ἡγουν τί ποιήσω ς το γὰρ ποιεῖν πάθος ἐστὶν, ἐπειδὴ
ό ποιων τι πάσχει τρόπον τινὰ κατ' αυτὸ το ποιεῖν. Gu. 5 6I5.-6IB. κόσμον καλλωπισμὸν ἀγείρασα παρὰ των αἰχμαλωτίδων, A οικοῖσιν ενδον τωνδε των σκηνων συνοικοι ἐμοι, εάν τις λαθοῖσα τους νεωστὶ δεσπότας, εγουν τους Ελληνας, εχει τι κλέμματων εαυτης δόμων. I. κόσμον των αἰ-αλωτίδων λέγει 'υυσία, ιμάτια και ἄλλ' ἄττα. ῖνα δε μή τις αυτω ἐναντιωθῆ, ως α γαλάτιδες io οἴσω ουδὲν οὐδ' ότιοῖν κέκτηνται, φησὶν, εἴ τις ελαθε τους εαυτῆς δεσπότας και ἔχει τι των οἰκείων, κλέψασα τουτο τους δεσποτας καιμ ὐπ' εκείνων ἀφαιρεθεῖσα. Gu. I. κόσμος το παν, και ό καλλωπισμὸς, και το κατὰ τάξιν, οιον κατὰ κόσμον ἔκειντο τα ἄπλα. H. 25. Gr. ἐγκωμια. Fl. 56. περιττὸς ό τε. Gu. ἀγείρασ' :is ἀθροίσασα. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. συνάξασα. H. 56. συναθροίσασα. m. 33. αιχμάλωτος ἐπὶ ἀρσενικου και ἐπὶ θηλυκου, και αιχ λωτις επὶ θηλυκοῖ. Gr. πάρα: από. B. 6I6. πάρεδροι . συγκάτοικοι. B. ἐγκάτοικοι. Fl. I7. παρακαθήμεναι, παραμένουσαι. m. 6.9. 2I. 56. 59. 76. Gr. συγκάsε-
χοῖροι. Gu. σκηνωμάτων . των σκηνων. Gr. κατοικιων. Gu. κατὰ
τοῖτο λέγεται και σκήνωμα το τοὐ ανθρωπου σωμα διὰ τὸ πρὸς πόνον βραχυν κατοίκησιν εἰναι τῆς ψυχῆς. σκηνὴ γψ και σκήνωμα
ἡ πρὸς πόνον βραχυν ώς ἔτυχε γεινομένη οικία ἡ τέντα ἡ ἄλλο τι
2s 6I7. εἴ τις . ἀπὸ πληθυντικοῖ μεταπίπτει εἰς ἐνικὸν, ἴσως διὰ το μὴ ἔχειν άπάσας. Gr. δεσπότας : Ελληνας. M.
619. κλέμμα : κλοπή. B. των'. ἀπό. D. 6 I9.-628. ω σχήματ' οἴκων ω καλλωπισμοι των οἴκων, ω δόμοι οι ποτὲ ευτυχροῖς, ω Πρίαμε εὐτεκνωτατε, ό εχων πλεῖστα και
3o πολλὰ καὶ κάλλιστα ἡ γεραιά τε ἐγω αυτὴ ἡ μήτηρ των τέκνων,
409쪽
λίαν ηλθομεν εις το μηδεν, στερηθέντες της πρώην επάρσεως. εἶτα δητα καὶ ἐπαιρόμεθα, ό μέν τις εν δω σι πλουσιοις, ό δε τίμιος κεκλημένος εν πολίτους. τα δε, ό πλουτος καὶ τα τοιαῖτα, οὐ δέν εἰσι δηλονότι ' μάτην αἱ στροφαὶ των λογισμων και ἡ μεγαλορρημοσύνη. ἐκεῖνος δ' ἐστιν εὐτυχέστατος, ῶτινι καθ' ημέραν, πουν κατὰ την θλην, μηδεν υπάρχει κακόν. I. ω σχήματ οἴκων : ἀπιδοίσα ἡ Ἐκάβη προς την προτέραν αυτης τύχην καὶ την νυν δουλείαν φησὶ, των πραγμάτων ουτως ἐχόντων, και του μεν πρόσθεν εὐδαίμονος ἔντος νυν δυστυχοῖς, του δε πρὶν δυστυχοῖς νυν ευδαίμονος, εἶτα επαιρόμεθα, ό μεν εν πλούτου, ὁ δε ἐν i o πολιτικη τιμI. ταλα δε πάντα, δ τε πλουτος καὶ ἡ δά, τά τ' ἄλλα τἀνθρωπινα, ουδέν ἐστιν, ἄνω και κάτω της τύχης Ευρίπου δικην ἰούσης. το δε εἶτα η κατ' ερωτησιν, η αποφαντικὸν καὶ συλλογιστικόν. το δε ἄλλως φροντίδων βουλεύμτα, ητοι διανοηματα. τουτεστι ματαίως φροντίζουσι περὶ τουτων οι ανθρωποι ' τὸ γὰρ φροντίδων as βουλευμτα αντὶ του φροντίδες, περιφραστικῶς. GlI. I. ω σχή τ οἴκων : τύποι καλλωπισμάτων. H. I7. κάλλη, εὐπρέπειαι καὶ σχη τισμοί. Gu. ἐνθυμηθεῖσα ἡ Εκάβη οντιναε αε πλοῖτον καὶ καλλωπισμὸν, νῖν δε μη εχουσα κοσμησαι την Πολυξένην, ἀποκλαίεται. Fl. 59. λεγουσα περὶ κόσμου ἀνεμνήσθη et oων εἶχε, καὶ περὶ εκείνω9 λόγον μετὰ θρηνου ποιεῖται, ἀφεῖσα τον
προκείμενον αυτης λόγον. GL ἴτε εβασίλευον. ταῖτα δε λέγει ἀποβλέπουσα προς την πρόσθεν αὐτη προσοῖσαν ευ ιμνίαν καὶ τηννῖν απορίαν. Gu. 62O. πλεῖστα : πολλά. Fl. 33. πράγματα. H. 6.9. I7. a I. 2556. 59. 76. Gr. κτηροτα η τέκνα. Gil.
62 I. τέκνων ζ των τέκνων τοῖ Πριάμου, πιουν καὶ ἐγω ηδε ἡ γραῖα, ως συμμετέχουσα ἐκείνω της εὐτεκνίας. Fl. 6. 9. a I. 56.59. 76. 622. ώς '. λίαν. Gr. Drως. Gu. το ώς καὶ τὸ εις εκ παραλ-
Τ. -J Ἀλλως praefixum in I. tio scholii 6 3. p. 383. 6. ἈνPO-ib. ἀπιδοῖσαJ πιδοῖσα Gu. pr.. suit, obliterata rubricatoris litera omissa ut solet literii initiali ab ritia quac havit clutae e fuit.
bricatore lutclencla, cuj iis litem ru- 9. οντος Om. I. l ra nunc obliterata, irnposito ε atro. I I. πολιτικῆJ πολλῆ I. Eodem errore eadem maniis in ini- 33. αποφαντικAJ ἀποφατικον Ι.
410쪽
λήλου το γαρ ῶς, οτε ἐπὶ κινησεως τίθεται, αντὶ τῆς εις λαμβάνεται. οἱ δε το ῶς αντι του οντως ἡ λίαν ευταῖθα λεγοντες και ουτοι δοκοῖσιν ευ λέγειν. Gu. ύς εἰς το μηδεν '. Mάν εις το εὐτελες.
φρονηματος δε του πλούτου καὶ της πρώην ἐπάρσεως. B. το μηδεν:s ἡγουν εις το εὐτελες. H. IO. I7. ηκομεν ζ κατεστημεν. Fl. 6. 9.I7. a I. 56. 59. 76. Gr. φρον ματος ο δόξης, πλούτου. m. I7. τοῖ πλούτου. M. φρόνημα ενrαῖθα την εκ τοῖ πλούτου λέγει επαρ- σιν και την δόξαν' φρόνησις δε κυρίως ό νους και ἡ καθεστηκυῖα σύνεσις. A. Gu. ἐπάρσεως. Gr. ἴπερηφανίας πλούτου, βασιλείας, Io εὐτυχίας, της πρόσθεν υπεροπῆς καὶ λαμπρότητος. Gu.
ρηθέντες. Gr. στέρημι Αἰολικως, καὶ ὀ παρατατικὸς ἐστερην, ἡ μετοχὴ ό στερεις, του στερέντος. Gu. ειτα δῆτ' ογκούμεθα:υπονοούμεθα, ἴπερηφανευόμεθα. ἐν ερωτήσει δἰ ὁ λόγος καὶ ἡθει εως is του τα δ' οὐδέν. Η. ό μέν τις ἀφ' ἡ ν λαζονεύετο τοῖς πλουσίοις δώμασιν, ἡτοι τοῖς ποικίλοις, τοῖς λαμπροῖς, οἷς εἰχε πρότερον,
ὁ δε ἡλαζονεύετο ἐν τῆ αρχ', ἐν τῆ εξουσία οἱ γαρ αρχοντες παρὰ
τοῖς πολιταις, ἡτοι τοῖς ἀρπμενοις, τιμιοι καλοῖνται. ταῖτα δε οὐδεν εἰσι. H. 59. ογκούμεθα: ἀπονοούμεθα. M. επαιρόμεθα, et o μεγαλαυχροῖμεν. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. ανθρωποι. Fl. 33. εἶτα δῆτ' αγκούμεθα ζ επειδὴ εἶπε καὶ ἀνεκαλεσατο τους αυτῆς δόμους τους πρὶν ευτυχεῖς, εἶπε δε καὶ ὁτι συναγείρω κόσμον ἐκ των αιχμαλωτίδων, εὰν εχωσί τι και θάψω κοσμίως καὶ πλουσίως την Πολυξενην, μετεγνω καί φησιν, εις το μηδεν ῆκομεν. ἀἶτα δὴ as νῖν ογκούμεθα και επαιρόμεθα καὶ ζητοῖμεν θάψαι πολυτελῶς την Πολυξένην. A. 624. πλουσίοις : ὐπερηφάνοις. Gu. 625. τίμιος : ενδοξος. Gu. κεκλημένος : πεφημισμένος.
3o 626. τα δ' οὐδέν: ταῖτα πάντα, ἡγουν ἡ τιμὴ των πολιτων. B. ταὐτά εισιν. Gr. ό πλοῖτος, ἡ τιμὴ, τά τ' ἄλλα ενταῖθα λεγει καὶ τὰς βουλας καὶ τὰ πάντα τοῖ βίου ώς μάτην επυσιν. Gu.