장음표시 사용
331쪽
ἀθλιωτάτης σου γυναῖκες γραῖαι ταλαιπωρούμεναι, γυναῖκες ἀριστωναἀρων και στερισκίμενα των ἰδίων αAρων. Fl. 33.
323. γραιαι '. απι τοῖ ρω, το φθείρω, ρέα και γραῖα ἡ διεφθαρμένη ἄπὸ μακρων χρόνων. το γ, ρω πέντε σημαίνει. ρω το λέγω, ἐξ ob καὶ ρημα και ρήτωρ' ρω το πιαίνω, ἐξ ου καὶ ρωσις, ἡ ἰγίεια' sρω το πράττω, ἐξ οὐ καὶ ρέζειν το πράττειν' καὶ ρω το χέω, καὶ ρέω, ἐξ οὐ ρέεθρον καὶ ρεῖθρον, και επὶ του ἄλλως σημαινομένου. Fl. 6. ἡδε : καί m. 56. 76. Gu. αλλά. Fl. IO. πρεσβυται : το χ προς την συγκοπήν' πρεσβυτερω γὰρ ἔδει
εἰπεῖν, σου οὐδεν ῆσσον ἄθλιαι. M. Io πρεσβυται αντὶ του πρεσβύτερα. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. Gr. το πρεσβυται Ουχ, ως δοκοῖσι τινὲς, συγκριτικον ον πρεσβυτερα κατὰ συγκοπὴν πρεσβυται γέγονεν, ἐθέλοντες συντάξαι τὸ
σέθεν, ἀλλα τὸ πρεσβυται αντὶ του γέροντές ἐστι διὰ μέσου, τὸ δε
ἡμῖν γραῖαι γυναῖκες ἄθλιαι οὐδεν ῆττον σέθεν καὶ σου και γέροντες, χαὶ τὰ ἔξῆς. Gu. I. 324. νύμφαιο νυμφη ἡ ἄρτι εἰς γάμον ἐρχομένη, ῆτις ποιητικως
νυὸς λέγεται. νύμφαι καὶ τα των πηγων υδατα και αἱ εφοροι τούτων δαίμονες παρ' Ἐλλησιν' ενταῖθα δε νύμφαι άπλως αι ἄνδρας et o ἔχουσαι γυναῖκες. Gr. I. καὶ νυμφίος ομοίως ὁ ἄρτι εις γάμονερχόρονος, ενταῖμ δε νυμίων ἀντι τοῖ των ἀνδρων άπλως γυναῖκας οντων. Gr. v ψαι'. αντὶ τοῖ γυναῖκες. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56.59. 76. Gu. αρίστων : μεγάλων. Fl. 59. νυμοίων '. ἀνδρων. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. τητωμεναιο αντὶ τοῖ ἐστερημέναι. 25Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gu. στερισκόμεναι. Fl. I7. Gu. στερηθεῖσαι. M. Fl. IO. 325. ῶν: ἀφ' ων. Fl. 59. νυμφίων, ἀνδρων. Fl. Io. a I. ἡδε:αυτη. Fl. 59. κεύθει : κατέχει. m. 6. 9. I 7. 2I. 56. 59. 76.
332쪽
M. a I. ων τινων αυτη ἡ Ἱδαια, ἡγουν ἡ Τρωὶ κη, κόνις τα σω τακρύπτει εν τάφοις. Fl. 33. 326. τόλμα : --χνε, καρτερει. M. Aτόμενε, φησὶ, ταυροτα. ἡμεῖς δε εὰν οἰωμεθα κακως δοξάζειν τους αγαθοῖς, αμαθεῖς
τά is: καρτερει καὶ συ. Fl. Io. 2I. 59. Gu. φερε. FI. 59. ἱαίμενε. Gr. κακως ἡγουν οὐκ ορθως. νομίζομαν οῦ ἡγουν νόμους τίθεμεν καὶ νομικως κρίνομεν νομίζοντες δηλονότι. Fl. 6. 9. a I. 59 . λογιζόμεθα ἡ νόμιμον ἡγούμεθα, ἴπολαμβάνομεν, νομοθετοῖμεν. Gu. Io ἡμεῖς δε νομίζοντες καὶ νωιρον ηγουμενοι τὸ τιμον τον εσθλὸν καιτον ἀνδρεῖον ὀφλήσομεν αμαθίαν και ἀπαιδευσίαν, ἡγουν απαίδευτοι δοξομεν εἰ νομίζομιεν, ἡγουν νομοθετοῖρον, κακως καὶ κακοήθως. Gu. 327. ἀμ-θίαν ὀφλήσομεν ζ ἀπαιδευσίαν λάβωμεν. Fl. 59. εν ἀμαθία συγχωρήσομεν, εάσομεν. Fl. IO. μη τιρον τον ενδοξον i5 'Aχιλλέα αγνωσία εστ ιν, ἀλλα χρεωστημα. H. 33. μωρίαν. ασύνετοι λοισθησόμεθα. Gu. ὀφλησομεν : ἡμεῖς δηλονότι. M. 328. 33 I. οι βάρβαροι δε μήτε τους φίλους φίλους ἡγεῖσθε:υμεῖς δηλονότι. τὸ μη τους φίλους ώς φίλους τιμῶν, μηδε τους ενδόξως ἀνηρημένους θαυμάζειν, ὼα η η μεν 'Ελλας κατὰ τούτο εὐτυ-ao χης, υμεῖς δε προς ταῖτα τα βουλε δετα και την τύχην κτήσησθε, οἷα βούλησθε, τοιαῖτα εχητε. A. M. υροις δε οι βάρβαροι μήτε τους φίλους υπολαμβάνετε φίλους μήτε τοῖς ενδοξως και καλως ἀποθανώτας τιμrε. καὶ δια τούτο ἡ μεν Ἐλλας ευδαιμονεῖ, ταῖς γὰρ καλαῖς βουλαῖς εργα καλὰ εποντα. in υροῖς δε διάκεισθε κατὰ ταα s βουλεύ-τα υμων. I. 328. οἱ βάρβαροι : υμεις δε οι Τρωαδίτω οὐχ ἡγεῖσθε τούτο,ουτε εἰς τοἰς φίλους ου τε εἰς τοῖς καλως τεθνηκότας. m. 33. 329. ἡγεῖσθε: τὸ ηγοῖμι τρία σημίνει, τὸ νομίζω καὶ υπο- λαμβάνω, καὶ τὸ προοδοποιω, ως το V ἡγοῖ μοι, γερον, και το ἄρχω
26. Τρααδίται, illinci Τρωαδῖται scribemium, novitia adjectivi sorina est, comparanda cum Τρωαδησιος, quo saepe usi sunt scriptore8 ByEuntini. Melioris notae est Τρωαδεῖς, Ru notatuni ab Stephano ByZ. Diqiligo 1 Cooste
333쪽
καὶ εξουσιάζω, οθεν και ηγούμενος ὁ αρχων. Cant. ἡγεῖσθε : προστακτικόν. H. a I. νομίζετε. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. Gr. τιμασθε. m. Io. καλως '. επαινετως. Fl. 56. χρησίμας, ἀνδρείως, ενδόξως. Gu. τεθνηκότας : υπερ ἱμαν δηλονότι. m. a I. ἀνηρημένους. FI. Io. 5
ευτυχῆ: κατὰ τουτο. H. I . κατὰ τουτο, και τους βοηθοῖροας
αυτῆ εχη πολλούς. Gu. I 33I. υμεῖς ζ υμεῖς δε προς ταλα τα βουλεύματα και την τύχην κτήσασθε, οῖα βούλεσθε, τοιαῖτα εχοντες. M. πο- οι βάρβαροι. Fl. 59. ἄμοια τοῖς βουλεύμασιν . ηγουν δυστυχῆτε' των γὰρ
κακων βουλων τοιαῖτα καὶ τα εργα ἀπαντα' οἱονει τω καταψρονησαιτης τιμης των πίστων ψοίαν ἐξετε ἀντάμειψιν. Gu. ἄμοια : is ομοίως. H. 59. τ τύχην. Fl. IO. βουλεύμασιν : υμών δηλονότι, πουν κακως πράξετε. Fl. a I. 332. αἶ το δοῖλον : φευ φευ, ως κακον το πεφυκεναι τινὰ
δοῖλον' τη βία γὰρ ὁ δοῖλος κρατούμενος τολμα πράττειν a μη χρή.πας γὰρ δοῖλος αναγκαζόμανος πλεῖστα πράττει ἄδικα. A. aoτο δοῖλον ώς κακόν : ἄμοιον τω παρὰ Σοφοκλεῖ ' κρείσσων γὰρ ησθα μηκετ' ων η ζων τυφλός ωσπερ γὰρ εκεῖ, οφείλων θεῖναι τοκρειττων επι του ρη τος, ιν η, κρειττον ην μηκετ ειναι σε η ζην τυφλον, ό δε τίθησιν επι του ονόματος, ουτω κἀνταῖμ, ομίλαν τάξαιτο πάνυ κακον επὶ του πεφυκεναι, ό δε τίθησιν επι τοῖ ονόματος, καὶ 25 φησὶ το δοῖλον πάνυ κακον, εἶτα επάγει πεφυκεναι, ηγουν ἔστε εἰς
υπαρξιν ελθεῖν' δι' ob ασπερ επανορθοῖ τον λόγον, ἴνα δείξη το ἴπο
δουλείας κακον εις υπαρξιν ελθεῖν, ου μεντοι γε κακον κατὰ την εαυτοῖ φύσιν. Gr. I. γράφεται και πεφυκ αει, το δοῖλον λίαν πεφυκε κακον αεί. Ἀλλως. το γενεσθαι τινὰ δοῖλον λίαν κακόν εστιγ' 3oa I. ΣοφοκλεῖJ Oed. T. I 3 68.
23. κρεῖττον ην μηκέτ ειναιJ κρολ- πον μη εἶναι I. 28. δουλείαςJ της δουλείας I. ib. Verba δι' οἶ - ἐλθcis sunt etiam in Aug. e. ap. Herm. Praef. p. X. et Mosqu. in hoc tamen pro ἔσπερ est wrως. et ἴνα δηλοῖ prorin tiίρη, tum To υπο δουλειαν κακόν.Aug. pro δι' οἶ leset διὸ et της ante δουλείας ornittit. MATTH. 28. μεντοι γεJ μεν ταινες sicin I.
334쪽
υπομένει γὰρ ἄ μη πρέπει. ὁ ἄνθρωπος ἐκεινος ἴπο της ανάγκης
νικωμενος. I. πεφυκέναι '. το πέφυκ αεί' εν τινι λιαν παλαιῶτων αντιγράφων εἴρηται, o και μάλιστα κρεῖττον εἶναι μοι δοκεῖ τοὐ
τε πεφυκεναι και του πεφυκεν αει και ετι του πεφυκε τι, O
λοσύνης, οτι κακον υπάρχει. Fl. 33. πεφυκεναι : ευρηται καὶ πέφυκ άεί και ἔστι και τοῖτο χγησιμον, ωσπερ και το πέφυκέ τι.ευρηται γὰρ καὶ τοῖτο. Gu.
IO 333. . ἴπομένει πολλάκις ο μη πρέπον ἐστὶν υπὸ της βίας αναγκαζόμ νον. M. πράττει, υπομενει τὰ ἀνύποιστα. Fl. 59. υπομένει τοι. Gr. ἄμ πε'. τολμῆσθαι. Fl. 2I. τὰ μη πρέποντα, τὰ ἀνύποιστα. Gu. βία : υπὸ βίας. Fl. 6. 9. 2I. 56. 76. υπὸ της δυναστείας. Gu. νικωμενον : αναγκαζόμενον. Fl. IC. θαρρει 5 γὰρ εις ἄπερ μη πρέπει. Fl. 33. κρατούμενον καὶ αναγκαζόμενον υπὸ της των δεσποτων βίας. Gu. 334. 3 I. ω θύγατερ: ω τέκνον. M. οι ἐμοὶ μὸν λόγοι οι
περὶ τοῖ σοῖ φόνου φροῖδοι καἰ αφανεις εισι, ριφθέντες προς τὸν ἀέρα' συ δε εἰ ἔχεις δύναμιν μείζονά τι καὶ κατά τι, παρὸ ἡ μητηρ, ao σπούδαζε ως στόμα ἀηδόνος ἀφιεῖσα πάσας φθογγὰς, ῶστε μηστερηθηναι της γης. πιπτε δε ἐλεεινως προς το γόνυ τοῖδε τοῖ'Οδυσσέως, καὶ πειθε, ητοι πειρω πείθειν' ἔχεις δε πρόφασιν καὶαφορμήν ἔστι γὰρ καὶ τωδε τέκνα, ωστε οἰκτεῖραι καὶ ἐλεῆσαι την σὴν τύχην και δυστυχίαν. I. as o uos: οι ἐμοί' ἔκλειψις καὶ κρῆσις. Fl. 59. ω τέκνον, οι εμοὶ μὰν λόγοι προς α ψα ἡφανίσθησαν καὶ εις μάτην περὶ τοῖ σού φόνου. Fl. 33. το προς αἰθέρα προς τὸ μάτην ριφέντες σύναπτε. Gu. αντὶ τοῖ προς Πρα. M. 335. φροῖ δοιοῦ ανωφελεις, αφαγεῖς, εις μάτην ἐκτοξευθέντες οὐ
Io. υπομένει-J Similiter in A. υπομένει πολλα το μη πρέπον τη sp κρατούμενον. πο της βίας ἀναγκαζόμε
29. φρο ι-J In A. praefixum ἄλλως. praecedit enim aliud sch lion, quod palillo aliter scriptum ex M. npposuunus versui proximo, η μητηρ ἔχεις : συναλει voluit σ-αλι ι, usitata re entioribus sorana).
335쪽
γὰρ εκαμψαν τον του Οδυσσέως θυμον, η των Ἐλληνων, ἀλλα τοψηφισθεν αυτοῖς ετι μένει. οἴτως ἡ συνταξις, εχεις προφασιν ωστε την σην εποικτεῖραι τύχην' εστι γὰρ τέκνα καὶ τωδε τα οδυσσεῖ A.
οῖδοι: φροῖδος κατὰ το ἔτυμον λέγει ο παρεληλυθως της οδοῖ 5και προαπελθων. A. M. πρόοδος γάρ τις ἐστι και προῖδος και φροῖδος. Cant. φροῖδοι : ἀπηλθον. m. 59. φροῖδος οἰκειὼς o παρεληλυ-
θως καὶ προαπελθων της οδοῖ. m. Io. αφανεῖς εισιν. Gr. κατ' ουδὸν ἀνύσαι δύνανται. Gu. μάτην ζ διακενης. Fl. 6. 9. a I. 56.59. 76. Gu. ματαίως, ευχερως. Fl. 17. ριφέντες . εκτοξευθέν-i τες, ἀπο μεταφορῶς των βελων των τοῖ σκοποῖ άμαρτόντων. Gu.
σοῖ φίνου : περι τοῖ σοῖ φόνου, ον ετάχθης συ δηλονότι φονευ- θησεσθαι. φόνος γάρ τινος λέγεται η ρν αυτος φονεύει ετερον, η Dαυτὸς υ ἐτέρου φονεύεται. Gr. I. 336. μεδω : τινά. Fl. Io. διὰ το της ηλικίας ἀκμάζον. Gu. Is εχεις '. κεκτησαι. H. I7. Gu. συ δε εάν τι εχεις δύναμιν λόγων. Fl. 33. η μήτηρ . ἀντὶ τοῖ mrv. οιον, σὰ δε εἰ μῶλλον της μητρὸς δυναμιν εχεις. εστι δε συναλιφη η μητηρ αντἰ τοῖ ηπερ ἡ μητηρ. συ δε ει μἀλλον εχεις μείζονά τινα δυναμιν, σπούδαζε. A. M. 2 337. σπούδαζε: ἀγωνίζου, επιμελοῖ. Fl. I 7. 59. μελετα. FL56. σπεῖδε καθως στόμα ευ λάλου ἀηδόνος. Fl. 33. ἀγωνίζου,
ηγο- αγωνιστικῶς καὶ σπουδαίως λέγε. Gu. σπουδάζω τὸ σπεύδωως επιαῖθα, καὶ σπουδάζω τὸ φιλοσοφω, εξ ιυ καὶ σπουδαῖος ὁ φιλ σοφος, ου εναντίον τὸ παίζω. σπουδάζω προς σε, όταν σε αιω επι- a μελείας τοῖ σωματος. καἰ σπουδάζω περὶ σε, ἄταν επιμελωμαι των
περὶ σε πραγμάτων. B. πάσας ζ καὶ παντοίας, πγουν ἡδείας καὶ συνεχεῖς θρηνωδίας. θρηνεῖ γὰρ αντη τον 'Iτυν. Gu. τοιαύτη γὰρ της ἀηδόνος εστι φωνη, πυκκη, συνεχης, ἡδεῖά τε καὶ παμποίκιλος, προς τούτοις καὶ κλαυθμηρά. Gu. ωστ : καθά Fl. 6. 9. I7. 2I. 3o56. 59. 76. ό τε παρέλκει. M. Fl. 2I. 338. φθογγάς: λαλιάς. Fl. 59. λόγους. Fl. 56. ἱεῖσα: έμπουσα. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. Gu. ἀφιεῖσα. Gu. καὶ φθογγὰς λόγων πέμπε, μη στερηθεῖσα τοῖ βίου. Fl. 33.
I. φρουδος ὀ παρ. ηλυθὼς και παρελθὼν in Cant.
336쪽
339. προσπι σε . παρακάλει. FL I7. προς το γόνυ του 'o δυσώσέως τουδε προσελθοῖσα πῖπτε οἰκτρῶς ἡγουν ἐλεεινῶς. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. πρόσπεσον ἐλεεινῶς επὶ τοῖς γόνασι, ως -ολαμβάνη πεισθῆναί σοι. Fl. 33. πρόσπιπτε δε τω γένυι καἰ κατὰ 5 αποκοπην γόνυ' το γὰρ προσπίπτω δοτικῆ σνντάσσεται. Gu. οἱ παλαιοὶ ἱκετεύοντες εδράττοντο της γενειάδος και της χειρὸς καὶ τοῖγόνυος, της μεν γενειαδος ώς κατανεῖσαι, η ειπεῖν τι προς ἄλλονυπερ τοῖ δεομένου, εἴ γε δεησει τουτο ποιεῖν, της δὲ χειρὸς ως εγερ- σαι, τοῖ δε ποδος ώς βάδίσαι. Gii. I. ro 3 o. πεῖθ' . το ἐξης, και πείθου την σην ἴστ ἐποικτεῖραι τ ην. M. πειρῶ πείθειν. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. εχεις δε πρ φασιν et πρόφασις κυρίως ὁ προτεινόμενος ευπρόσωπος λόγος επὶ κατηγορία τινος, καὶ απὸ τούτου απλῶς ἡ αιτία. Gr. I. αιτίαν. m. I7. αφορμην τοῖ πείθειν. Gu. 34I. τωδε : τω 'Oδυσσεῖ δηλονότι. m. I7. 2I. 56. ὐπάρχουσι γὰρ καὶ τούτω τέκνα, ἄστ ελεησει σου την ηλώκίαν. H. 33. εισι γαρ καὶ αὐτω τέκνα, καὶ πτοηθησεται, μη την νεαρὰν ηλικίαν ἀνοικτὶ φονευθέντα της όμοιας ἐγκύρσωσιν. Gu. τύπην'. ατυχίαν. m. Io. δυστυχίαν. Gr. ἡγουν σε την δυστυπῆ και αιχμάλωτον. Gu. τ ηαο λέγεται κυρίως ἄταν ἄλλο φρονῆ τις, εἶτα ἄλλο συμβη. τύχαι καὶ ταπειναὶ τάξεις αἱ των ανθρώπων καὶ αι διηλαι, καθ' ο σημαινόμενον ενταυθα εἴρηται τύ q. B.
3 a. ὁρῶ σ', 'Οδυσσῶ : ἀκουσας ό Dδυσσεῖς της Ἐκάβης εἰπούσης τη Πολυξένη, οῦ τέκνον, πρόσπιπτε υδυσσεῖ λαβοῖσα της
as δεξιας χειρὸς αυτοῖ καἰ γενειάδος, καὶ ἱκέτευσον αυτὸν ἄπως την σην τύχην ἐποικτείρη' ουτω γὰρ ἔθος ην τοῖς παλααιοῖς παρακαλεῖν της χειρὸς καὶ της γενειάδος άπτομένοι ς' ταῖτα ἀκουσας ό Uδυσσευς την μεν δεξιὰν αὐτοῖ χεῖρα εἰσήγαγεν ἔσωθεν του ειματος αυτοῖ,
και τὸ πρόσωπον εις τουπισω ἀντέστρεφεν, οπως μητε της χειρος
3o αυτοῖ λάβηται μήτε τῆς γενειάδος. ἰδοῖσα δε αυτὸ, ἡ Πολυξένη
337쪽
οἴτως ποιησαντα εἶπεν ἡ ΓΠολυξένη, όρω σε, οδυσσεῖ, το μεν δεξιὰν χεῖρα κρύπτοντα ἐν τω ἱματίου, το δε πρόσωπον στρέφοντα, ἴνα μηλετεύω σε. θάρρει, ἐπεὶ πέφευγας τον ἐμὸν ἱκέσιον Δία, τουτέστι την ερον ἱκεσίαν' ἐκ τοῖ Διὸς γὰρ πῶσα ἱκεσία. ἱκέσιον δε Δία τον ... παρακλητει ... λαμ- , ως ἔστιν O Zεὸςφίλιος, ξ ένιος s&στεύω σε. A. 342. 344. ψω . παρεπιγραμ χ σιμος. ἡ δε παρεπιγραμ τοῖς τραγικοῖς διότι α ποιητης ἐν τοῖς τραγικοῖς ου φαίνεται. Gu. ορω σε, φησὶν, ω Dδυσσεῖ, την μεν δεξιὰν χεῖρα κρύπτοντα υπὸ τα ἱμάτια, το δε πρόσωπον ἀποστρέφοντα, ἴνα m ἱκετευω σε. M. ψω σε, IOΟ δυσσευ, κρύπτοντα την δεξιὰν χεῖρα υποκάτω τοῖ ἱματίου, καιτο πρόσωπον στρέφοντα εἰς τοὐπίσω, ἴνα μη αψωμαι της γενειάδος
ψω P, Uδυσσεῖ: ψω ἐπὶ σωματος, θεωρο ἐπὶ ψυχης. δηλοῖ δεδύο, τὸ - θεῖα ψω καὶ τὸ σκέπτομαι. Gr. I. ἐνταῖθα ἐφύλαξεν ό
ἱκετεύω σε. m. Io. ἱκετεύσω. Gu. μηποτε προσεγγίσω σου, η ao
κατὰ πρόσωπον σε ἴδω. m. 33. 345. θάρσει : ἰκπέφευγας την εμην ἱκεσίαν. Gr. I. οἱ δεόμενοι προέτεινειν εἰωθασι Δία ἱκέσιον, οἱ δε συνοικοῖντες ἐφέστιον, οἱ δε φίλοι φίλιον, οι δ' εν μια τάξει καὶ συμμορία καταλεγόμενοι εταιρεῖον, οι δε ξένοι ξένιον, οι δ' εν ἄρκοις συμψωνίας ποιο τες ἄρκιον. οι δε ἀδελ- 25φοι ψόγνιον. B. I. φησιν οὐν ἐκπέφευγας τὸν ἐμὸν ἱκέσιον Δία, ηγουνον ἐγω ἔμελλον προτείνειν ἱκετεύουσα ικέσιον Δία, τουτέστιν ἐκπέφευγας την εμην ἱκεσίαν. Gr. θάρσειοῦ Αἰολικως θάρρει θάρρος
5. J I.itorixe post ξένιοι obliterutae ex scholio G r. a. t v. 3 5. sic fere silpplentiae, καὶ τα
5. ἐνταυθα-J In Gu. haec ver-εui 345. adscripta. In A. B. Est
ib. οἱ δεόμενοι προτείνειν ειώθασι Δία ἱκέσιονJ Brevius scholion in Gr. οἱ ετεύοντες ἱκέσιον Δία προέτεινον.
26. Vecta φησὶν - lκεσίαν quae addidit Κing. exstant etiam in Gr. ex quo φησὶν pro vulg. νῆ, Δια
338쪽
ελεγον. Gu. θάρσει : θάρρει. Fl. 23. μὴ φρόντιζε. Fl. 56. οὐχ ἱκετεύω σε, ἐπέι πέφευγας παρ' ἐμώῖ τούτου τυχεῖν. M. οὐχ ἱκετεύω γάρ σε πην δέησιν την εχουσαν το της δίκης νόημα. Fl. I7. χαῖρε οτι τον ἐμον παρακλήτορα Δία πέφευγας, νίκα ῆς ἐν τη Τροια. 5 m. 33. γαρ κω ἔrερος Ζευς εφορος της ἱκεσίας. λέγει δε ἡ Πολυξένη οτι πέφευγας τον εμον ικέσιον Δία, ἡγουν οὐχ ικετεύσωσε περὶ του θανάτου, ἀλλα γενναίως ἄξω. FL 2I. ον εβουλόμην θέσθαι σοι εἰς παράκλησιν. ώς ἔστιν O Zεῖς ξένιος, φίλιος και ταλοιπὰ, οἴτω καὶ ἱκέσιος. Gu. Io 346.-354. ως εψομαί σοι '. οτι ακολουθήσω σοι, καὶ χάριν Tοῖαπαρατήτου, και θέλουσα ἀποθανεῖν' εἰ δε μὴ θελήσω, φανοῖ μαιγυκη δειλὰ και φιλόζωος' κατὰ τί γάρ Μ πρέπει τινι πατηρ μὲν ὁν ἄναξ πάντων των Φρυγῶν καὶ Τρίων' - τοῖτο πρωτον καὶ εξαίρετον εμοι τοὐ βίου καὶ της γῆς' - ἔπειτα i5 ἀνετράφην υπὸ καλων ελπίδων, βασιλεῖσι νύμψη, εσομένη δηλονότι, εχ ρυσα ζῆλον γάμου ου ροκρὸν, εἰς οἶτινος εστιαν καὶ οἰκίαν
59. απαραιτήτου απαραίτητος γάρ ἐστιν ἡ των ' Ελλήνων κατ' ao εμου ψῆφος. GiI. 347. θανεῖν τε χρ ζουσ': ῶς λυτρωθῆναι σπουδάζουσα τῆς τυραννικῆς δουλείας την κάκωσιν. Gu. βουλήσομαu: βουληθῶ ακολουθεῖν σοι. Gu. καὶ βουληθῶ ζῆν. Fl. 59. τούτο ποιῆσαι δηλονότι. m. a I. ἴντως επακολουθήσω σοι, καὶ δἰ αυτὸ τὸ ἀναγκαῖον, καὶ af ότι βούλομαι ἀπολέσθαι. Καὶ ἄλλως. ἔνεκα καὶ τῆς ανάγκης ακολουθήσω σοι καὶ οτι ἀποθανεῖν βούλομαι, ἐπεὶ προτιμότερόν μοι ἐστὶ τοῖ ζῆν κομῶς. M. T. IO. 348. φανοῖμιαι φανήσομαι. Fl. 2 . 59. Gia. φιλόψυχος φι-
λίγος. Gr. δειλή. Gu. δειλὴ καὶ φιλόζωος γυνὴ φανήσο-
339쪽
ῆν ὐπηπε. Fl. 17. αγαξ : βασιλεύς. Fl. I7. a I. ἄρα οπως ὁ ποιη- της εις τον κανόνα της ηθοποίας του μεν παρεληλυθότι χρόνω χρηται
ειμἰ δουληί' τω δε μέλλοντι, ἄταν λέγη ἔπειτ' ἴσως αν δεσποτων ωμων φρένας τύχοιμ' αν και τα λοιπά. Gu. I. 535O. τοῖτό μοι πρωτον βίου: τουτό μοι ην πρωτον, καὶ ἔτι ην βασιλέως θυγάτηρ' ἔπειτα ετράφην υπὸ καλων ελπίδων, βασιλευσιθυγάτηρ. τουτο ελλιπές ἐστιν. o δε νους καὶ ἡ συνταξις οντως,ετράφην υπὸ καλων ελπίδων μέλλουσα γενέσθαι νυμφη βασιλευσιν απὸ βασιλεων γεννηθεῖσα. λείπει γὰρ εν τω βασιλευσι νύμφη τὸ ro μέλλουσα γενεσθαι. A. απάντων : ἔλων. Fq. I7. Gu. πρωτον . τὸ κεφάλαιον. M. H. IO. a I. Gu. επι ἀριθμησεως. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 79. Gr. το πρω τον τριχως, η κατὰ τὸ αξίωμα, η κατὰ τάξιν, η κατ' ἀπαριθμη-
35 I. ἐλπίδων : του γενεσθαι νύμφη βασιλεως. m. I7. 352. ζηλον : μακαρισμὸν, επαινον των γάμων. M. ηγο- ζηλοτυπίαν ου σμικρὰν καὶ ελπίδα. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. επαινον, μακαρισμόν. m. Io. εριν τιθεῖσα βασιλευσι πρὸς ποιον ἀφίξο
ταλαίπωρος ταῖς Ρωλαῖς γυναιξὶν ημην. H. 33. νυμφωνα. δωμα τὸ ἄλον, εστία μερος. απὸ του εὐρεῆναι από τινος γυναικὸς καλου- μενης Ἐστίας. Gu. εστία τὸ τιμιωτερον μέρος της οικίας, εν ω τὸ 25 πυρ ἄπτεται, καὶ απὸ τούτου εστία ἡ οικία πῶσα. Ἐστία και ἡ μία των δωδεκα θεά. B. 35 -356. δέσποινα r: ἐγω ἡ δύστηνος δέσποινα. M. ἴπηρχον δε ἡ δύστηνος δέσποινα εν ταῖς Ἱδαίαις γυναιξὶν, εν παρθένοις τε περιφακῆς, ἰσότιμος τοῖς θεοῖς, πλην κατὰ τὸ θανεῖν μόνον. I. 3 oἹδαίαισιν : Ἱδαιῶν. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ωικης. Fl. I7. Τρωαῖσι. m. a I. ταῖς Τρω αῖς. Gu. 355. γυναιξί: γυναικων. Fl. 6. 9. a I. 56. 76. ἀπόβλεπτος:
340쪽
πουν ἐξαίρετος διὰ το κάλλος, και τὰς απάντων εἰς ἐαυτην πόρρωθεν ἐπιστρέφουσα ἴψεις. Bar. 7 . Gu. περιφανης. GP. Fl. 33. περί βλεπτος, ευδαίμων, ἔνδοξος. M. Gu. H. I7. a I. 59. 356. πλην το κατθανεῖν . το ἀποθανεῖν. M. μη λάβης κατά 5 ἔξωθεν εις το πλη' το κατθανεῖν, ἀλλ' ωσπερ φαμεν, ἴσος ἔστινουτος εὐίνω την σύνεσιν, και οὐ λαμβάνομεν ἔξωθεν το κατά, καἰ πάλιν ερω σου ἔρωτα, ουτω κἀνταυθα, ει και το πλην αντι του χωρίς ποιεῖ την ἀσάφειαν, ἴση ταῖς θεαῖς, πλην το κατθανεῖν μόνον, αντὶ τοῖ χωρις του κατθανεῖν υπάρχω εκείναις ἴση. αλλοι δε μη MULI o νοντες κατά γράψουσι του προς το πλην, ἀγνοοῖντες και οὐτοι την
σύνταξιν. καὶ μην ετέρους ψυχρολόγους ἔσr ιν ιδεῖν το πλην αντὶ του εἰ μη λέγοντας, ἴση ταῖς θεαῖς, εἰ μη το κατθανεῖν μόνον υπηρχεν αὐτῆ. Gu. I. πλην : χωρίς. H. 59. Gu. κατθανεῖν : του θανάτου δηλονότι. T. I 7. ἐγω γὰρ ην θνητη, οι δε θεοὶ ου. m. a I. is οὐκ ἰσόθεος ην. ουκ ἀποδίδοται δε τουτο προς το πλην, ἀλλα προς το ἴσος. Gu. και Σοφοκλης ἐν Φιλοκτήτου δράματι ρο οικουμένη γὰρ στέγη πυρος μέτα πάντ εκπορίζει πλην το μη νοσεῖν εμέ.' Gu.
zo 357. νῖν ει αι δούλη : νυν δε υπάρχω δουλη. I. πρωτα μέν : ἀντιτου πρωτον, ώς το πότερα ἀντι του πότερον. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. πρωτα . κατὰ πρωτα. U. I7. κατ' ἀρχάς. Gu. του- νομα : ητοι το καλεισθαι δουλην, ουκ εἰωθὸς και οὐ συνηθες ἴν, ποιεῖ ἐμοῦ ἐπιθυμεῖν θανεῖν. I. το ονομάζεσθαι. Fl. 17. το ἄνομα της 25 δουλείας. N. 6. 9. IO. 2I. 56. 59. 76. Gr. τουτο το δουλη. Gu. 35 8. θανεῖν ἐρῶν'. ἀποθανεῖν. Fl. I7. το της δουλείας ἄνομα του θανεῖν με ἐρῶν ποιεῖ. M. κακοσυνθετον δε τον λόγον πεποιήκασι τὰ δύο ἀπαρέματα. Fl. Io. ερῶν . ἀγαπῶν. Fl. 56. φιλεῖν. Fl. 2I. ἐπιθυμεῖν. Gu. τίθησιν . ποιεῖ Gr. παραπείθει. Gu. ει-
3o ωθός : ἔθω, το ἐξ ἔθους τι διαπράττω ' ὁ μέλλων ἔσω, ό παρακείμενος
4. λάβη. J λάβε I. Prior pars Aeliolii est in B. sic Scripta, μη