Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

371쪽

παιναν. κατὰ συγκοπηM 'Λσία γὰρ ἡ Τροία, Κυρωπη δε ἡ Πελοπόννησος. M. επειο Ἀρ ἡ μὲν Τροία ἐν 'Aσία ἐστιν, οι ταυτην πεπορθηκότες Ελληνες εν Κυρωπη, δια τουτο την Ἀσίαν δουλην της Κυρωνος λελοιπέναι φησί. Gii. I. Aσίαν : την Tροιαν, το ολον αντὶ του μέρους. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. εις τρια διαιρεῖται sπῶσα ἡ γη, εἰς 'Aσίαν, εἰς Λιβιην και εις Ευρω ν. Fl. I I. 482. Ευρωπας'. της των Ἐλλήνων γης. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. Ἐλλαδος. Fl. I7. θεράπαιναν : γενέσθαι δουλην. Fl. 56.483. ἀλλάξασ' Atia θαλάμους : ἀντιστρόφως λέγεται αντὶ τουαλλαξαμένη Ἀι ν των θαλάμων, ηγουν αντὶ του των θαλάμων, του- I τέστι των οἴκων Ἀβην κληρωσαμένη, ομοιον τω ωνουμαι δραχΡης ητοιούτου τινος τοδε, πουν διὰ δραχΡης ωνοῖμαι τόδε' και το ωνει-

σθαι γὰρ ἀνταλλάττειν ἐστιν. ἐν τοῖς τοιουτοις γὰρ κατὰ γενικην προφερόμενον ἀεί εστι το διδόμενον, το δε κατὰ αιτιατικην το λαμβανομενον. Gr. I. θαλάμους : τὰς εμὰς ευνάς. GiI. I. τουτέστι 15 παλλακὶς ἐγεγόνειν και διὰ τουτο οὐκ ἀπέθανον. τούτο γάρ εστι το ἀλλάξασα 'Aιδα θαλάμους, ἀντι του δοῖσα το ἐμον λέγος τω σκυ λεύσαντι καὶ βουληθέντι φονεῖσαί με. Gil. I. ἀνταλλαξαμένη τον θάνατον τοῖ ζην. τοῖτο δέ φησιν επιὶ πιλλοὶ ἐφείσαντο σφάξαι τινὰς των I Fαδων ἀγαπωντες αὐταῖς παλλακίσι χ σασθαι. M. a 'Aλλως. ἀλλάξασ' 'Afδα. ο ἐστι τον θάνατον ἀνταλλαξαμένη, αντὶ τοὐ θελησασα μἄλλον τεθνάναι ηπερ ζην. M. R. a I. 59. ἀνταλ-λαξαμένη 'Aιδου οἴκων. Fl. I7. καταλλάξασα αυτων των θαλάμων του Αιδην. T. 33. ἀλλάξασ' 'Aιδα θαλάμους : πολλοὶ γὰρ

adclicii : sed Florr. liabent ἀντι των θαλ. ΜΑΤΤΗ. I 4. προφερόμενονJ προσφερόμενον I. I. . θαλαμοιςJ τε δε θαλάμους I. ubi haec leguntur post λελοι- φησί in scholio lus v. 48 I.

εστι τον θάνατον ἀνταλλαξαμένης αυ- πων. τουτο δ ἀγαπωντες αυτὰς ώς

Εαλλακίδας : - In H. Io. ἀλλαξαμένη του θανάτου το ζην. η ἀνταλ-λαξαμένη ἀντὶ του θελησασα ζην ηπερτεθνάναι.

372쪽

Ἐλλήνων ἐφείσαντο σφάξαι τὰς Τρωάδας. ίς παλλακίσιν αὐταῖς χλσωνται. m. IO. 2I. 59. θαλάμους . τα οι ματα του AAου, ἡγουν θάνατον. Fl. 59. ἀλλάξασ : ἀμει ψασα, αντιδιδουσα. Gu. ἀντιδοῖσα. H. 56.5 θαλάμους'. τὰς εμὰς ευνάς. Gu.

464. που την ανασσαν. ω I ρωικαι γυναικες, που αν ευροιμι την

Εκάβην, την ἡδη υπάρχουσαν βασίλισσαν της Τροίας. I. ω κοῖ- ραι καὶ νέαι Τρωάδες, που την ποτὲ ουσαν βασιλίδα τῆς Τροίας Ἐκάβην ευροιμι; T. 33. lo ἄνασσαν'. δέσποιναν. Fl. 17. κατὰ το σιωπωμενον ἐσφάγη ἡ ΙΠολυξένη. εθος γὰρ τοῖς τραγικοῖς το μη ἐπ' οψει των θεατων ἀναιρεῖν' ἡνιάθησαν γὰρ αν ψωντες τοιαύτην θέαν. A. M. Fl. IO. 5O. 485. εξεύροιμι . πιρισσὴ ἡ εξ. Fl. 6. 9. I p. a I. 56. 59. 76.486. αυτη πέλας : αυτη πέλας σου, ῶ Tαλθύβιε, ἐρριμμένη 15 κατὰ γῆς κεῖται, κεκαλυμμένη τοῖς ἱματίοις. I. αυτη ἐγγύς σουεστι, ἔχουσα ἐπι την γην τὰ εαυτῆς νωτα. Fl. 33 . αυτη : δεικτικως. λιποθυμήσασα γὰρ διὰ την τῆς θυγατρὸς ἀφαίρεσιν νεκροῖ δὶην κατὰ γῆς ἔρριπτο. Gu. πέλας σου '. ἔμπροσθέν

σου κεν m. m. 17. πλησίον. Fl. a I. 56. ao 487. συγκεκλεισμένη : συγκεκαλυμμένη δια πέπλων. Fl. 6. 9.I7. 2I. 56. 59. 76. Gr. ἐντετυλιγμένη. Gu.

488. 91. ω Ζεῖ, τί λέξω ο ἄρα ψῆν σε ταύτην κεκτῆσθαι ημῶς, ἡ τύχη δ' ἐπισκοπεῖν. ταῖτα δε εἶπε λυπ...Hν 'Eκάβηι καὶ λέγων, ω Ζεῖ, διὰ τί οὐκ ἐλευθεροῖς αυτ ν ἀπὸ των λυπων πολλὰ as παθουσαν δεινά ἡ δε συνταξις ιυτως, ω Ζεῖ, ἄρα εἴπω σε μὴ ὁρῆν καὶ ἐπισκοπον τους ανθρωπους, ἡ την δόξαν ταύτην, ἡ την ἴπάληψιν

acis pluui est. MATTH. Idem etiam in Gu. legitur sic scriptum,

πολλῶν Τρωάδων γυναικων ε φείσαντο οἱ Ελληνες χάριν αναπαύσεως. I. τραγικοῖςJ χοροῖς addunt T. IO. SO.

I . αἴτη πέλας σου-J Si loscholion, sed partim Obliteratum in A. in initio folii Ia , αυνη πλησίον σου, ου ταλθυβιε. . . t ἡγουν ἐπὶ της γῆς κειμένη. 7. λειποθυμήσασα πιπτέ Idemost lioc scholion, cluod e Buroc. 74. ad V. 495. adscripsit Κing. in quo uirile legitur ἀποθυμ σασα et ἀναίρεσιν. August. c. np. IIerna. Praef. ad Hee. p. xii. iiii νῶτα V. 496. λιποθυμήσασα δια την Πολυξένην.

MANH. Hinc coi rexi quod in

Gu. est λειποθυμήσασα.2o. συγκεκλειμένη etiani M. qui addit 4eo etου κλείω.

373쪽

μάταια κεκτησθαι τοῖς βροτοῖς, ψευδως το δαιμόνων γενος δοκοῖντα εἶναι, τυ τὰν δε καὶ την μοῖραν πάντα τοῖς ἀνθρώποις επισκοπεῖν. A. οὐκετι δε σε, ω Ζεῖ, εφορῶν τα των ἀνθρωπων πράγματα, ἀλλατύχην εἰναι την διεπουσαν. A. rec. ψων ό Ταλθύβιος το Ἐκάβηνουτως ἀθλίως εν γη κειμενην εκπληττόμενος λεγει προς τον Δία, ὁποτερον, ae κεῖ, σῖ τους ανθρωπους εφορας, η δοκοῖντες οι ἄνθρωποι εἶναι θεους και κηδεσθαι αυτων εχουσι την περὶ τούτου δίων ψευδη, τὸ δε της τύχης διοικεῖ τὰ ἀνθρωπεια; ουτω το ψευδη προς το δόξαν συντακτέον, ου προς τὸ δοκοῖντας, καθως οἴονταί τινες ἀγνοησαντες, καὶ τὸ ψευδη αντὶ του ψευδως εκλαβόντες. Gu. I. φευ, loαρα εἴπω σε ψῶν τους ανθρωπους, η λεξω τοῖς ἀνθρωποις υπόνοιαν ψευδη ταύτηv κεκτησθαι τους θεους, την τύχην δε εἶναι τηνδ' υπ'

ουράνιον την σκοπουσαν καὶ διοικοῖσαν αυτούς. H. I7. ω Ζεῖ, ποια

δει λεγειν, ποτερον ὁρῶν ἀλληνάλλως την δόξαν των ανθρωπων μάτην γεγενημενην. ψευδη γὰρ οἱ θεοι την τύχην εν τοῖς ἀνθρώποις επι- rs σκοπεῖν. H. 33. 488. λεξω . εἴπω. m. II. 56. 59. Gu. πότερα : ἄρα λε, εφορῆν. m. 6. 9. I7. 2 l . 56. 59. 76. Gr. ψῶν: τουτεστιν επισκοπεῖν τοῖς ανθρωπους. m. I7. εφορῶν, διοικεῖν. M. 489. η . λεξω. m. 59. ἡ λεξω τοῖς ἀνθρωποις υπόνοιαν ταύτην eto ψευδη κεκτησθαι δοκοῖντας εἰναι θεούς. M. δόξαν : υπίνοιαν. M. m. Io. 2I. 59. δίκησιν, ἰπόληψιν. Fl. I δόξα σημειοῖ τρία, τὸ δόγμα, την δόκησιν και την τύχην. Fl. 6. ἄλλως '. τὸ ἄλλως καὶ τὸ μάγην εκ παραλληλου. T. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. τ δε ζτοῖ εφορῶν σε τὰ αυτων. Gu. 2549O. ψευδη : ψευδως. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. τὸ ψευδη μεθερμηνευτικόν εστι τοῖ μάτην καὶ τοῖ ἄλλως . Gu. δικοῖντας:υπολαμβάνοντας. Gu. νομίζοντας γενος εἶναι θεων τοῖς ἀνθρω-5. ιλως ἀθλίως ἐν κειμένην ἀθλίως ἀτως διακειμένην B.I., nisi quo l

u . ἐκπληττόμενοςJ ἐκπλησσόμενος R. 7. και κηδεσθαι αὐτῶν Ona. I. 9. το δοκοῖνταςJ το ori . I.

ἀνθρώπους. MATTH. νομιζομένους etiam M.

374쪽

πους. M. Fl. 59. 2I . μη μεντοι γε ειναι θεους τοῖς ταῖτα εφορῶντας και διέποντας. Gu.

49I . τα : μηκετι δε σε, οῦ Zεῖ. εφοραν τα των ανθρώπων πράγματα, ἀλλα τύπqν εἶναι την διεπουσαν καὶ διοικουσαν. M. s μοῖραν. I7. τυχηρόν. T. 59. τἀν βροτοῖς : πράγματα. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. επισκοπεῖνο εφορῶν. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56 59. 76. Gr. επιτηρεῖν. Fl. 59. Gu. διοικεῖν. Gu. 492.-496. οὐχ ;1δ' ἄνασσα ἡδε οὐκ ἡν δεσποινα των πλουσίων Tρύων; ηδε οὐκ ην γυνη Πριάμου του λίαν πλουσίους καὶ νυν Io η μεν πολις ανάστατος γεγονεν ὐπὸ του πολέμου, αὐτη δε η παυς Ἐκάβη δεδουλωμενη καὶ παίδων ε στερημένη κεῖται εν τῆ γη, μολύνουσα την ἀθλίαν κεφαλην διὰ της κίνιος. I. 492. ῆδ': αἰτη υπηρχεν. H. 56. ἄνασσα : βασίλισσα. Fl. I7. πολυχρύσων: εὐδαιμόνων. H. I 7. οὐχὶ δε αυτη βασιλaς ηυI5 των πολυχρυσοτάτων Tρέων ς H. 33. 493. ολβίου : μεγάλως μακαρίου. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. οὐχι δε αυτη του μεγαλοπλουσίου Πριάμου σύνοικος

Fl. 33. δάμαρ : γυνη, παρὰ το δεδόσθαι ἀνδρί. H. 17. δάμαρ ἡ γυνη, παρὰ το δεδέσθαι ἄμα τῆ ἀνδρί. H. 6. δάμαρ ετυμολογεῖται dio ἀπὸ του δαμάζεσθαι υπὸ τοῖ ἀνδρὸς, η ἀπὸ τοῖ γάμος γάμαρ καὶ δάμαρ. H. 59.

494. πόλις : η Τροία ri. 59. ἀνεστηκεν : ἀνετράπη. T. I 7. ἀνάστατος γεγονε τῶ πολεμω, ἡγουν υπὸ τοῖ πολέμου. Gr. ἀνετράπη, ἡ νίσθη. Gu. καὶ νῖν ἡ αυτῆς πίλις πῶσα ἡφάνισται as δοριάλωτος. H. 33. 495. αυτη δέ : αυτη δε δούλη καὶ ἄπαιδος και γην την ταλαίπωρον επιπασομένη. T. 33. 496. κεῖται : αναπαυεται. Fl. 59. φυρουσα : ἀναδευουσα. M. H. Io. μολυνουσα. M. Gr. δύστηνον : γεγηρακὸς, πεπαλαιω-3o ρογον. FI 59. την αθλίαν κεφαλην. Gr.

απαις και παυς κατὰ γη, κεῖται, επιτὴν ταλαίπωρον κεφαλην κολι, επι ασσο-

Di iii 6 1 Cooste

375쪽

497. φευ φ ἐῶ, γέρων . γέρων μέν εἰμι, ἀλλα φιλόζωος. ρυτω γὰρ νοητέον τι γὰρ καινὸν εὰν γέρων ων θανεῖν θέλης ἀλλα προσληπτέον τὸ φιλόζωος, 'να η, ουτως ἀκριβες γέρων μέν εἰμι φιλόζωος,

ἀλλ' ἔμως καίπερ φιλων τὸ ζην θάνοιμι πρὶν περιπεσεῖν αἰσχρου τινι τύχη. A. γέρων μέν ειμ', ἄμως: ει καὶ ως γέρων φιλόζωος εἰμι, sἄμως ἀποθανεῖν η ἀποψυχηναι βουλaμαι. A. rec. γέρων μέν iam και οιὰ τουτο ου δέδοικα τὸ δυστυχεῖν, ως, εἰ και συμβήσεταί μοι δυστυχία, ταχέως παρέλθοι διὰ τὸ ολίγον ετι εἶναι το λοιπὸν της λης' ἴμως δ' ευχομαι θανεῖν προ της δυσταίας. η τὸ γέρων μέν εἰμι ' διὰ τὸ τοῖς γέρουσι περισπουδαστότερον εἶναι το Σ' επειδ ψωσιν ώς εγγύς εἰσι του θανάτου. Gu. I. γέρων ων φιλόζωος εἰμί'όμας ἀποθανεῖν η ἀτυχῆσαι ευχομι. H. IO. 2I. ἔχρη ν ἀποθανεῖν εμὲ ευτυχῆ ἴντα προ τοῖ ἐμπεσεῖν εἰς δυστυχίαν. m. 17.

ως δέ μοι : το ἐναντίον λέγει' οἱ γὰρ νέοι μῆλλον φιλουσι ζην, οἱ δε γέροντες ἀποθανεῖν. λέγει δε, επειδὰν μῶλλον ὀ ἄνθρωπος ἐν γηρα i 5

γένηται, τότε καὶ φιλοζωότερός ἐστι. το αυτο καὶ ό Ταλθυβιος γέρων μέν εἰμί ' λέγων, δμως δε πριν περιπεσεῖν τοιαυτ η δυστυχία, γένοιτό μοι θανεῖν. m. . . . 498. . ειθε, πρότερον πρὶν περιπεσεῖν ἀσχημp τινὶ τυχη, ητοι προ του δυσrυχῆσαι. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Gr. περιπε - 2Oσεῖν : ἐντυχεῖν. m. 59. τύχη: δυστυχία. M. 499. ἀνίστασ': ἐγέρθητι, ω ἀθλία, καὶ μετέωρον την πλευρὰν ἔγειρε καὶ την ἄγαν λευκην κεφαλην. I. ἀνίστασ' : ἀνάστηθι, εγειραι. Gu. μετάρσιον ζ μετέωρον. M. Gr. εις -ος. M. H. IO. I7. a I. 25ηγουν μετέωρον, ορθήν. Fl. 59. ω ἀθλία, ἀνάστα ἄνω. m. 33.5OO. πάλλευκον : γεγηρακος και πεπολώωμένον. M. γεγηρακὸς,

6. γερων μεν ει μι-θανάτουJ Gu. και δια τουτο-ως ταχέως παρέλθοι διAeto 4λίγου του λοιπου βίον inter linens.

et in scholio marginali, γέρων μέν

τό etc. Ex eo το λοιπο, pro τι λεῖ- ουον recepi. In marg. interiore est: γέρων μέν εἰμι φιλέςωος' ἀλλ' ομωe καδε περ φιλων τι θώ,ιιμι πριν. MATTH. In c. v. non το λοιπον. sed το λοι-ον, quod etiam Minos esse potest. 9. πρὶν Um. 56.

376쪽

τὸ πεπαλαιωμένον. Fl. I λίαν λευκον, το πάνυ γηραιώ. Fl. 59. λίαν λευκόν. Gr. δι' ὁ λου λευκὸν, ὁλόλευκον. Gu. 5OI. εα: τὸ εα η αντὶ του ἄφες, η επὶ εκπληξεως λάμβανε. Τίς ἐστιν ουτος, ιστις οὐκ ἀφίησι το ἐμὸν σωμα κεῖσθαι ἰ τί με 5 ὀχλεῖς και ταράττεις, οστις υπάρχεις, λυπουμένην; I. εα : γράφεται ωη. ἔστι δε κλητικον επίρρημα. M. Fl. 2I. 59.

ηκω: ηλθον. Fl. I 7. 56. ηλυθον. Fl. 59. ερχομα των Ἐλλήνων ό δουλος. Fl. 33. ἀπο τουτου δ εχ ρμεν γνωναι ἔτι εν τω εἰπεῖν I5 ηκω νεκρων κευθμωνα ου φησι δια το αεικίν τον της ψυχης, ἀλλα διότι εστὶν 'Aττικίν' καὶ ενταυθα γὰρ Οοἰ ψυχη τις λέγει, ἀλλ' αυτὸς ό Ταλθυβιος. Gu. Δαναiδων : των παίδων των Δαναων. m. 6. 9. 2I. 56. 59. Gr.5οψ. πέμψαντος οῦ λειπει ἡ σε, μεταπεμψαντός σε. καὶ πως 2o υποκατιων φησι Ρ πέμπουσιν δε με δισσοί τ' Λ τρεῖδαι καὶ λεως

Ἀχαῖκάς τάχα οὐν αυτην αφοβος καθιστας εν προοιμίοις οὐ θορυβει αυτην πληθει ονομάτων. M. μετακαλέσαντος. Fl. I 7. μετακαλεσαμενου. Gr. σε. Gu. μεταστειλαμενου. Fl. 59. μεταπέμψαντος πουν μεταστειλαμενου, η, ο καὶ κάλλιον, μετακαλεσα-

25 μενου καὶ ζητησαντος σε του Ἀγαμεμνονος. T. 59. 5o5. ω φίλτατ : ω φίλτατε, ἀρα καὶ in ηλθες μετακαλεσων, ωστε ἐπισφάξαι του τάφου κατὰ το δοκουν τοῖς Ελλησιν ς λίαν προσφιλες λέγεις. δευρο, ἶνα σπεύσωμεν, εγείρωμεν κόνιν, προηγου μοι καὶ προοδοποίει, γέρον. I. επισφάξαι : ἐπι τω τάφου σφάξαι. Gr.3o 5O6. δοκουν : κατὰ τὸ δοκουν. Fl. 6. 9. 2I. 56. 76. δοκοῖντος, Ἀττικόν. Fl. Io. κατὰ τὸ δοκουν, δοκοῖντος, ἀρέσαντος. Fl. 59. 3. το ἔα-λάμβανε J Sic Gr. secl

3 i. Huddidit Matthiae.

377쪽

ῖρα δοκουντος και αρέσαντος τοῖς 'Αχαιοῖς καὶ αρεστον φανέντος, ἐλθες ἐπαρεῖν καὶ εμε και σφάξαι επὶ τω τάφω του Ἀχιλλέως μετὰ τῆς θυγατρός μου; εἰ ουτως ῆλθες, λίαν λέγεις προσφιλέστατα. Fl. φα : ρήματα. H. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. αγαπητά. Gu. λέγης: οι superscr. Gr. εἴπης. Gu. ποθω γὰρ σφαγῆναι τῆς SΠολυξένης στερηθεῖσα. Gu.

οἱ γὰρ σπουδάζοντες κόνιν εἰωθασιν ανιστῶν τοῖς ποσί. το δὲ σπεύδωμεν, και ἐγκονωμεν, καὶ το ἡγοῖ μοι, γέρον, ἔμφασιν εχει τῆς πολλῆς προθυμίας, ἡν εiχεν ἡ Ἐκάβη ἀποθανεῖν συνάμα τη θυγατρί. io

B. Gu. I. σπουδάζωμεν. m. 17. ἐτοιμασθωμεν. H. 56. ἐκ παραλλήλου το αυτί οι γὰρ σπε υδοντες κονιορτοῖνται τα γυμνὰ του σωματος. M. H. 2I. θ... μαι κόνιν ἀπο τῆς σπουδῆς ' Παν γάρ τις δρομαίως τρέχη. εγείρει κόνιν ἴπο τῆς γῆς τη σπουδαία καὶ ... κινησει των ποδων. ἡ προευτρεπιζωμεθα εις τουτον τον αγωνα ωσπερ Is οἱ μέλλοντες εἰσελθεῖν εἰς πάλην αλείφονται κόνιν. A. ταυτολογία. m. Io. ἡ ταυτολογία την προθυμίαν εμφαίνει τῆς Ἐκάβης. Gu.

θάψης, ω γύναι, ἐλθον μετακαλούμενος' πέμπουσι δέ με ὁ Ἀγαμέμνων καὶ ό Mενέλαος οι Ἀτρεῖδαι καἰ ό στρατος των Ἐλλήνων. I. ao5o9. ιιονεὶ ἀκω μετακαλέσαι ἄπως ἐλθοῖσα θάφη την Πολυξένην.

A. μεταστείχων : μετακαλέσων, μεταπορευσων, μεταπεμπόμενος. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. μετακαλων. m. Io. μεταπεμπόμενος. Gr. μετακαλούμενος. Gu. πέμπουσι αντὶ του ἔπεμψαν. m. 6.9. a I. 56. 59. 7 S. ets5 Io. δισσοί . οἱ δυο. m. 6. 9. II. 56. 59. 76. οἱ δύο νιοι του Ἀτρέως και ό Ἐλληνικος λαός. m. 33. ροὶ τρ των ονομάτων πλήθει την Ἐκάβην εκ προοιμίων θορυβήση, ανωτέρω παρ' Ἀγαμέμνονος μάγου πεμφθῆναι εἶπεν. Gu.

8. ἀνιστῶνJ ἐγείρειν ἀνιστῶν Gu. detur καὶ συντόν 3. 9. το ἰγγουὶ το Olia. Gu. 17. ἡ ταυτολογίαJ ἡ δὲ ταυτολοια io. ἡ ἘκάβηJ ἡ oua. B. M. in quo praecedunt ver x εἰ τουτοib. σινάρια τῆ θυγατρί om. B. λεγοις. το ἀποθανεῖν. Iclem habet

378쪽

5 II. 5I . uῖροι, τί λέξεις : αντὶ του τι λέγεις. λοιπὸν οὐχώς μέλλουσαν τεθνηξεσθαι ἀφίκου προς ἐμὲ, ἀλλὰ μηνυσων κακά : τέθνηκας, ὼ παῖ, απὸ τῆς μητρὸς ὐπασθεῖσα' ἰγω δ' ἄτεκνος, όσον

το κατα σε. l.

5 τι λέξεις : ἀντὶ του τι λέγεις. m. 6. 9. a I. 33. 56. 59. ἀντι- χρονισμὸς λέγεται ἀντὶ του λέγεις. Gr. ουκ ἄρα : ενταυθα ουκερωτηματικὸν το ἄρα, ολλὰ συμπερασματικὸν και αποφαντικόν ἐστι, διο και ὀξυγεται. το αρα το μὲν ἀπορηματικὸν, ητοι κατ' ερωτησιν τιθέμενον, περισπῶται, και μακρὸν ως ἐπὶ τὸ πλε ἱστον ευρίσκεται ' τοι o δε αρα τὸ συμπερασματικὸν και αποφαντικὸν ἀεὶ βαρύνεται και βραχύνεται. εἴρηται δε ώς ἐπι το πλεῖστον, διότι και βραχυ σπανιως εἱρισκεται. I. τὸ ἄρα ἐρωτηματικον η συμπερασματικὸν και

5I 2. μετῆλθες '. ἡ μετά ἀντὶ της εις. m. I7. εις ἐμὲ ηλθες. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. μετακαλεσων ηλθες. H. 59. ἀλλα σημαγωγ : ηλθες μηνυσων, ἀγγελων, δηλωσων, ητοι την της Πολυξένης

σφαγῆν. H. 59. zo 5I3. ἔλωλας . ἐφθάρης, οῦ παιδίον μου. H. I ἐφθάρης, οθύγατερ. H. 56. οῦ τέκνον, ἀπωλέσθης, απέθανες. H. 33. άρπασθεῖσ' '. ἀποσπασθεῖσα του κόλπου. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76.5 14. ἡμεῖς δ' ἄτεκνοι τουποῦ σ' : οῖον, τὸ ἐπι σοι ατεκνοι ἰπάρ-

μεν, δ Πολυξένη. συ γὰρ ἡδη σφαγηση, ἄσον δε ἐπι Κασάνδρα

25 και Πολυδωρω ου. ἐδόκει γὰρ ἔτι τον Πολυδωρον civ. 'Aλλως. ἄσον ἐπι σοί. υπολαμβάνει γὰρ ετι τον Πολυδωρον ζην και Κασάνδραν. A. ἡμεῖς : ἐσμέν. Fl. 59. ημεῖς δε ῖσον το ἐπι σοι, ἡγουν τὸ κατα σε, ἄτεκνοι ἱπάρχομεν. Fl. 6. 9. 21. 56. 59. 76. GLῆσον τὸ κατὰ σε μέρος απαιδες ἐσμέν. ἄσον τὸ κατὰ σε ελεν' ἔζη 3o γὰρ Κασσάνδρα, ἡγεῖτο δε και τον Πολυδωρον civ. H. IO. 2I. τουπί σ' : εἰς τὸ μετὰ ταὐτα, εις τὸ μέλλον. m. 59. οι Ἀττικοι τὸ μεν παρεληλυθὸς καλοῖσιν ἔμπροσθεν, τὸ δε μέλλον οπίσω, ἀπὸ

379쪽

μεταφορῆς τῆς βαδίσεως των ζώων, προτιθεμενων των εμπροσθίων ποδῶν εἴτε παρεληλυθότων, καὶ μετερ μένων των οπισθεν ητοι μελλόντων. Fl. 59. 5I5.-5I8. πῶς καί νιν : πως αυτ ν εφονεύσατε ἰ ἄρα ευλαβούμενοι, η προς το απηνες ἡλθετε, τουτέστι δεινῶς καὶ ἀπηνῶς sεφονεύσατε, ώς εχθρὰν φονεύοντες; I. 5I5. πῶς καί νιν ἐξεπράξατ': πως ταύτην, ω γερον, διεχειρίσασθε και εσφάξατε. ἄρα μετὰ ωδοῖς, η προς το δεινον, ἡγουν το αναιδες, ἡλθετε και το απηνες ώς εχθρὰν κτείναντες; τὸ δε ολον, ἄρα εγυμνώσατε αυτην και ἐφάνησαν τα μέρη του σώματος a rah κρύ- io πτεσθαι, η ους A. εφονεύσαrε. M. διεφονεύσατε. Gr. διεξεπράξατ. T. 6. 9. a I. 56. 59. 76. διεχειρίσασθε. H. 59. Gii. διεχρησατε. m. I 7. πῶς δη εν αυτῆ εποιησατε. H. 33. αβούμενοι ζ μετὰ τιμης. m. 6. μετὰ εντροπης. m. 56. Gu. 5I6. δεινον : και τὸ αναιδες καὶ τὸ ωον καὶ τὸ ἄγριον. H. I7. is πρὸς τὸ χαλεπίν. Fl. 33. τὸ απηνές. Gr. ἄγριον καὶ αναιδές.

Gu. η πρὸς τὸ δεινὸν ἡλθετε, ἡγουν η δεινῶς, τουτέστιν ἀπηνῶς, εφονεύσατε, ώς εχθρὰν κτείνοντες; Gr. η ώς εχθρὰν καπνα

νατε. M.

518. διπλα με πίζεις δάκρυα κερδῶναι : διπλῆ με χρηζεις,

θέλεις, ω γύναι, δάκρυα κερδῶναι, οῖον, κλαύσας εν τω οἴκτω τῆς σῆς

παιδὸς ἀρξόμενον τα ταύτης λέγειν. διπλα δε εἶπεν ώς νυν μεν as κλαύσομαι λέγων τἀκείνης, εκλαυσα δε καὶ ἔτι ἐσφάζετο. ώς φίλος γὰρ κέρδος οἴεται τὸ κλαυσα εκ δευτέρου περὶ την II ολυξένην. ἡ δε σύνταις ουτως, ῶ γύναι. διπλῶ με θέλεις δάκρυα κερδῶναι τω οἴκου τῆς σῆς παιδός. νυν μεν γὰρ λέγων τέγξω, πουν βρέξω, τοῖς δάκρυσι τουτο τὸ ἔμμα. πρὸς τάφω δε, ἔτι ύλλυτο, καὶ τουτο ἐλλιπές' soλείπει γὰρ τὸ ἐπεὶ καὶ ο καί σύνδεσμος, L η οἴτως, νυν τε γὰρ

a. μισθεν pro εμπροσθεν Matth. legit. MATTH. s. τουτεστι-φονεύοντες habet eti- II. διεξεπράξατ' J Immo διεπράξατ' .

380쪽

518SCHOI, IA

βρέξω το ἔμμα, Creἰ καὶ ἴτε ωλλυτο εκλαυσα. A. θέλεις. Gr. κερδῶναι : ε ῖσαι. H. 2I. κέρδος ηγειται το δὶς κλαυσα. m. Io. ως φιλόσοφός φησι το κερδαναι' κέρδος γὰρ οἴεται τοκλαυσαι καὶ δεύτερον περι πῆς Ilολυξένης. M. H. 59. οἱ γὰρ 5 λυπούμενοι παραμυθίας ἔχουσι το κλαίειν. το κερδῶναι γίνεται απὸ

m. 595 I9. οικτ' : τω θανάτω. T. 2I. Vae φίνου, ἡγουν τω ελέω. m. 59. τῆς σῆς παιδ ος τῆ φιλανθρωπία και επικάμψει. Fl. 33. io λέγων κακά : διηγούμενος αλγεινὰ, δυστυχῆ, ἡγουν τον φόνον αυτῆς Fl. 56. 59. 76. Ur. λέγων γὰρ τα συμβάντα βρέξω δι' οφθαλμων δάκρυα δολερά' τουτο γάρ εστι το κερδάναι δάκρυα. H. 33. 52O. τέγξω . κάθυγρον ποιήσω, δάκρυσι δηλονότι. Gr. βρέξω. G ii. τάφου θ': ετεγξα κατὰ κοινου. M. 5 52 I. παρῆν μεν λος'. παρον ῆν παν το πλῆθος των Ἐλλήνωνεμπροσθεν του τάφου του Ἀχιλλέως προς τὰς σφαγάς τῆς σῆς θυγατρός. l. πλήρης, οἷον πεπληρωμένος, εμπροσθεν του τύμβου ἐπισφαγῆς τῆς σῆς θυγατρός. εἰπων δε το ἄπας και πλήρης ἴδειξε τοως οὐδεὶς ελείπετο. Λ. an παρῆν . διήγησις. H. 59. ἡρξατο τῆς διηγήσεως. H. 2I.ὐπῆρχεν. Fl. I 7. 59. ε παρουσίαζεν. H. 59. Ἀχαλοῖ : Ἐλληνικοῖ. m. 59. οτι προ , τον τάφον εθνησκε, παρειστήκει πας θλος.

52 2. πληρης: πεπληρωμενος, απας. m. I 7. 59. το πας και 25 το πλήρης κατ' επίτασιν λέγεται. B. Gr. I. προ τύμβου: αἴτημα σκηνικόν. πως γὰρ τοῖ Ἀχιλλεως εν Tροία ταφέντος ό Tαλθύβιος λέγει προ τύμβου τοῖ Ἀχιλλέως ἶστασθαι τους ' Ελληνας, ἄντας εν Xερρονήσω; και φαμεν ἔτι ἡ κενοτάφιον εν Xερρονήσω