장음표시 사용
411쪽
αλλως ο ματαίως. M. αλλως φροντίδων : τουτο κατ' ἰδιαν ἀναπεφωνηται. μάτην εἰσὶν τα βουλεύματα και τα της γλωττης καυχη-ματα. B. το ἄλλως καὶ μάτην. εἰ μὰν εν λ γράφεται, ἀπο του ἄλη η πλάνη γίνεται' οι γὰρ πλανύμενοι μάταιοι εἰσιν' εἰ δε δύο ψ, πουν ἄλλως και ἀλλοτρόπως ἔχει το πρῆγμα παρὸ λέγεις συ, 5ηγουν οὐκ ἔχει ουτως. ἀπο τούτου συνάγομεν το ματαίως πο- πην λέγεις. m. 59. φροντί νο λογισμων. Gr. φροντίδων βουλεύματα ζ πουν φροντίδες Ἀττικως. Gu. βουλεύματα : στροφαί. Gr. εφευρηματα, διανοηματα. Gu. μάταιά εἰσι τα βουλεύματα των φροντiδων, ητοι οι ἐγκαυχωμενοι επὶ τω πλούτου και loτη δόξη αυτων μάτην καυχωνται, μη γινωσκοντες που μέλλει ἀπο-
627. γλωσσης τε κόμποι '. και μεγαλορημοσύναι. Gr. επάρ- σεις, μεγαλαυχηματα. ρητορεῖαι. Gu. καυχησεις. H. IO. I7. καυχηματα. H. a I. 59. μάτην εισὶ τα βουλεύματα και εφευρε- ματα των φροντίδων και επινοιων, οἱ κόμποι τε και αἱ μεγαλορρημονίαι, και αἱ κενόδοξίαι, καὶ αἱ γαυριωσεις και αἱ ρητορεῖαι της γλωσσης. H. 33. ολβιώτατος ζ ευτυχέστατος. Gr. ευδαίμωνυπάρχει. Gu. εκεινος δε ολβιωτατος, πλουσιώτατος, μακαριστος,
ωτινι μηδεν ἐπέλθη λυπηρον παντὶ τω βίω αυτοῖ, ἀλλα τυγχάνει ao χωρίς τινος θλίψεως. H. 59. 628. κατ' ημαρ . κατὰ την λην. B. καθ' εκάστην ημέραν. M. H. IO. καθ ημέραν, ηγουν κατὰ την γην. Gr. κατὰ την παροῖσαν γην, παρ' ολην την γην. Gu. μηδεν κακόν : μηδεμία δυστυχία. T. 6. 9. a I. 56. 59. 76. Gr. τυγχάνει ζ υπάρχει, συμ- 25βαίνει. Gu. 629.-648. εμοὶ χρον συμφοράν . ητοι ἀπέκειτο γενέσθαι βλάβην, εξ εκείνου τοῖ καιροῖ δηλονότι, οτε κατὰ την αρχην ἔκοψεν ό Ἀλέξανδρος υλην ἀπο ἐλάτης δένδρου, πλεύσων επὶ το κῖμα τοθαλάσσιον διὰ τα λέκτρα της Ἐλένης, ηv ώραιοτάτην ό λαμπρος 3 οβλέπει ηλιος. πόνοι γὰρ καὶ ἀνάγκαι επικρατέστεραι των πόνων κυκλοῖσιν, ημῶς δηλονότι. κοινὸν δε κακον μανιστικὸν εξ ἰδίας
μαρίας ἐπηλθε τη Tρωias γη συμψοραί τε, ἀπ' ἄλλων συμφρων
. ἀναπεφω ταιJ ουε νώ,ηται Fl. 33. 50. Pretilia omittunt. a. καυχηροτα etiam M. 3I. ἐπικρατέστεραιJ ἐπικρατέστεροι I.
412쪽
δηλονότι. ἐκρίθη δε, ἀντὶ του διεκρίθη, ἡ ἔρις, αν, αντι του δι' ηνεριν εδίκασεν εν τη 'lδη τας τρῶς θυγατέρας των θεῶν ο βουκόλος 'Aλέξανδρος, ἐπὶ πολέμω και φώρ και βλάβη των ἐμῶν οι μά-
των. I. οιον αυτη ως ἄξιον την Ἐλέκην. ἀλλ ... μοι
S τα χορὸς αυτην ἀνακλαίεται, καί φησιν, ἐμοι ἀπέκειτο συμφορὰν και πημονην γενέσθω απ' ἐκείνης της ημέρας, ἀφ'
ης ό Αλέξανδρος ἔτεμε την ἀπὸ της 'Iδης του ἔρους υλην την ἐλατι- ν ἐλάτη δε εἰδός ἐστι δένδρου ). ναυστολησων εἰς την θάλασσαν διὰ τα λέκτρα Ελένης, ηγουν διὰ την κοίτην της Ἐλένης, ἐ- ην όio ηλιος λάμπει, πόνοι δε μείζονες ἐπέρχονται, καὶ κοινὸν τη Σιμουντίδι γη ἐπεισηλθεν ἐξ ἰδίας ἀνοίας, πουν ἐκ της του Ἀλεξανδρον. ἴδιον γὰρ το χωρὶς, ἡ δε συνταξις ουτως' ἐμοὶ χρην συμφορὰν, ἐμοὶ πην πημονην γενέσθαι πρῶτον με ὁ Ἀλέξανδρος ἔτεμε την Ἱδαιαν υλην μέλλων αυτομολησαι ἐπὶ κυμα θαλάσσης ἐπὶ τα της Ἐλένης λέκτρα, 35 ην αὐγάζει ὁ χρυσοφαης ηλιος, αντὶ του εις ην λάμπει ό ηMος. A. 6 My. ἐμοὶ χρην συμφοράν : εδει μοι ἄρα, ώς ἔοικε και .ἱμαρμέ- νον ην, συμφορὰν γενέσθαι. B. M. αυτη μοι ἀρχη συμφορῆς ὀτε ἐναυπηγησατο ό Ἀλέξανδρος ώς ἄξων την Ἐλένην. B.M. ἀπέκειτο ἐμοὶ συμψορὰν γενέσθαι, ἀπέκειτο ἐμοὶ βλάβην γενέσθαι, οτε πρῶ-ao τον ό 'Aλέξανδρος ἐτάμετο την Ἱδαίαν υλην την ειλατίνην, ηγουν τααπὸ της 'Iδης του δους δένδρα τα ελάτινα, στόλον νηῶν μέλλων κινησειν ἐπὶ το κυμα το θαλάσσιον ἐπὶ την κοίτην της Ἐλένης , ην εὐειδεστάτην λάμπει ό χρυσοφαης ηλιος. Gr. Bar. 74. απέκειτο καὶ ἱμαρμένον μοι ην παθειν συμφορὰν απ' εκύνης της ἡμερας, ης
et 5 πρῶτον καὶ κατὰ την αρχην ἔκοψεν ό Ἀλέξανδρος ἀπο της Iδης τααπὸ ἐλάτων δένδρων ξυλα μέλλων ἀπελθῶν ἐπὶ τὰ λέκτρα της
Ἐλένης, ηντινα την Ἐλένην την καλλίστην λαμπρύνει ό πνσοφαης ηλιος, ηγουν την ίραιοτάτην' ετέραν γὰρ ωραιοτατηv ταυτης ο χρυσοφαης ηλιος Ουκ ἐθεάσατο. Fl. 59. 3o χρην: ὐπηρχεν, ἀπέκειτο. B. Gr. ύμαρμένον ην, χρεὼν υπηρχε.ὸ χορὸς εαυτὸν ἀνακλαιεται. Gu.
413쪽
63o. πημονῶ : βλάβην. Gu. γενέσθαι : παραγενέσθαι. Gr. υπάρξαι. Fl. II.
ου καιρου. Gr. Fl. 17. υλαν'. τα ξύλα λέγει των καραβίων. IFl. 59. Θουν τα δένδρα. Gr. 632. ειλατίναν: ἀπο ἐλάτης δένδρου. Fl. 6. 9. a I. 56. 59. 76. εἶδος δένδρου επιτηδειον εις κατασκευ γ Vων' ἔρθιον γὰρ καὶ μακρόν. m. 59.633. ἐτάμεε '. εκοψεν. Gr. ετεμεν. Gu. Me οἶδμα : επι Ioτην θάλασσαν. M. ναυστολήσων'. πλευσων. Gu. Fl. 6. II. 33. μέλλων πλευσαι. B. m. I 7. στόλον νηων κινησαι. Gu.
635. επὶ λέκτρα : διὰ τα. B. ἐπὶ την αρπαγὴν της Ἐλένης.
Fl. 59. δια στρωμνάς. Gr. την κοίτην. Gu. λέκτρα πόθενετυμολογεῖται ἰ ἀπο του λήγω το καταπαυω. Fl. I7. ταν'. ἡντινα I5την Ελένην. B. 636. καλλίσταν : κρείττω των ἄλλων γυναικων. Fl. 59. ωραιο
639. ἀνάγκαι '. βίαι. Gr. δυστυχίαι. Gu. κρείσσονες : επικρατέστεραι τῆς ἡ ν δυνάμεως. Gr. μείζονες των προ αυτων. 25Gu. μείζονες καὶ χείρονες. B. M. κυκλοῖνται : περικυκλοῖσιν ημῶς. Gr. επέρχονται, περιλαμβάνουσιν. Gu. επικυκλοῖνται καὶ ἐπιφέρονται. B. ἐπιφέρονται, επικυλίονται. M. Fl. I . 2I. επέρχονται. Fl. 33. κυκλοῖσι γὰρ ημῶς ἀνάγκαι και πόνοι με ζονες των ων εχομεν πόνων. Fl. 59. οταν νῖν σφαξαμένης.
414쪽
64o.-642. κοινὸν δ' ἰξ: κοινον δε κακον ἀφανιστικὸν και
συμφορὰ ἐπηλθεν απ' αλλων ανθρώπων τη Τρω&ῆ γη ἐξ ἰδίας αφροσυνης της γης δηλονότι ' ἡ γὰρ του Π άριδος αμοσυνη ουκ ἀλλοτρία
των Τρωων ην. Gr. R. 6. 9. 2I . 56. 59. 76. η καὶ ἰξ5 ιδίας ηγουν μερικης ανοίας, ητοι του Ἀλεξάνδρου μόνου, κοινον κακουἐπηλθε τη Tρωικῆ γη. Gr. εκ δε του Πάριδος της ἰδιας ανοίας κοινον κακον καὶ ολεθριον εμολε τη Τρωάδι γη, ουκ ἰδίως αὐτω τω'Aλεξάνδρου, καίτοι αυτοῖν παρανομήσαντος καὶ ἀδικήσαντος' ἔδει γὰρ μόνω τω ἐργασαμένω γενέσθαι το δεινον επὶ τη κρίσει του μηλου, οτε I o εν τη ἔκρινεν ο 'Aλέξανδρος εχειν το μηλον την Ἀφροδίτην, τὰς
ἄλλας δε θεὰς παραβλέψας. m. 33. 64o. κοινὸν δ' ἐξ ἰδὼς ανοίας : κοινὸν δε κακὸν ἔμολε τη Σιμουν-τιδε γ' ἐξ ἰδίας ανοίας, πουν της του 'Aλεξάνδρου, καὶ συμφορὰ απ' ἄλλων. πουν Ηρας ' Αθηνας καὶ Ἀφροδίτης. ἐκρίθη δε η ἔρις εἰς I 5 τὰς τρεῖς θεὰς ταύτας, ην κρίνει ό βουκόλος Ἀλέξανδρος επὶ βλάβητων ἰμων δόμων. A. κοινόν . καθολώκόν. Gr. εἰς πάντας τους Τρωας. Gu. ιδίας ζ οικείας η μερικης. Gr. ενὸς ἀνθρωπον. προυν ἐκ του Ἀλεξάνδρου. Gu. μονομερους, πουν του Ἀλεξάνδρου αγνωσίας. Fl. 6. ανοίας : μωρίας. Gr. αγνωσίας. Gu.eto 64 I. Σιμουντίδι γα: Σιμόεις ποταμὸς παραρρέει τη Τροία καὶ διὰ τουτο Σιμουντὶς ἡ ἐκεῖσε γη κέκληται. Bar. 74. Gu. Σιμουν- τὶς δε λέγεται η Tρωικη γη διὰ τὸ ρεῖν ἐκεῖσε τον Σιμόεντα ποταμὸν, ηγουν τον Σκάμανδρον. Gr. Σιμουντοῦς λέγεται η Τροία απὸ
ποταμου Σιμόεντος καλουμενου παραρρέοντος ἐκεῖσε. m. 25. 6. ἐκ δὲ του-J Brevius in M.
ib. ἐκ δὲ τι δεινόνJ Flor. 59. brevius scholion hat et i ἐκ δέ τῆς
του n. atac ἀνοίας κοινὸν κακον εμ. TyD. N ' εδει γάρ etc. H. I O. καν και
415쪽
642. απ αλλων : ανθρωπων. Gr. ἡτοι των Ἐλλήνων, ἡ ἀπὸ του Ἀλεξάνδρου και του Φερεκλδυ. Gu. και απο ἐτέρων, ἡγουν του Πάριδος και τῆς Ἐλένης, ἔμολε κοικη συμψορά. Fl. 59. συμφορων. m. 33. μεγαλωτέρα των ἄλλων, εξαίρετος και μεγάλη, οῖον προς τὰς ἄλλας συμψορὰς ἐξηυαγμενη. M. M. IO. a I. 59. 5643. εκρίθη δ' ἔρις : ό δε αντὶ του γάρ. M. ἐν Πηλεως καιΘέτιδος γάμου, των τριων κεκλημένων θεῶν, Ηρας, Ἀθηνας, Ἀφροδιτης συν ἄλλοις θεοῖς, επεὶ την 'Eριν οὐκ εἰχεν ο γάμος, δυσχεράνασα μῆλον κατασκευάζει Πυσοῖν, εν ω Ρτη καλη τὸ μῆλον γεγραφυῖα, ἀναβασα ἐπι του τέγους, ρίπτει τουτο παρὰ ταῖς τρισὶ Io θεαῖς. αι δε ἀναγνουσαι το μῆλον ἡριζον προς ἀλλήλας, εαυτ νεκάστη καλλίω τῆς ἄλλης λέγουσα. ἀπελθοῖσαι ουν παρὰ τω Διὶ, ἡξίουν αυτον τs μἀλλον ἄρα λαμπούση δι δίναι το μῆλον. ὁ δε την κρίσιν αποψυγων, τω μη δόξαι προς χάριν ταυτηνὶ πεποιῆσθαι και οὐκ εἰκότως-εἴτε γὰρ εδεδύκει 'Hρα, ώς γυναικὶ ἄν δεδωκέναι is ἴπείληπτο, εἴτε τῆ 'Aλγα, ως θυγατρὶ, εἴτε τῆ Ἀφροδίτη, δελφὴναν τιμαν ἔδοξεν. -τοῖτο οὐν δεδιὼς, και τῆς αιτίας ἔξω γενέσθαι βουλομενος, καθίζει κριτὴν ταῖς θεαῖς Αλεξανδρον τον Πριάμου, βου-κίλον Arα τότε παρὰ την 'Iδην, ὼς ἀνεπιφθόνως καἰ χάριτος ε, δικάσοντα. ἀπελθουσα ουν παρ' αὐτον αι θεαὶ συν 'Κρμῆ Διὸς et o ἐπιπέμψαντος ἐκέλευον τη κάλλει νικώση το μῆλον δωρήσασθαι, επαγγελλόμεναι καὶ μείζους δώσειν αὐτω δωρεὰς, ει προς ταύτην, και μὴ προς εκείνην, νεύσει U κρίσει. ἡ μεν γὰρ ' Ηρα βασιλαίαν, αὐτοῖ μὴ στερηθεῖσα, ἴπεσχετο, ώς εφορος ταύτης' Ἀθηνῶ δε, εν πολεμω κρατεῖν, και μηδενὶ των αντιπάλων ἡττῆσθαι ' πολεμικὴ γὰρ et 3
416쪽
ἡ θεός' Ἀφροδίτη δε την 'Κλένην προτεινει, και δἰ εκείνης γοητεύει
ν ανθρωπον, και νικα, και λαμβάνει το μηλον ἶθλον ἶν ἐπηγγείλατο. τα δε ῆν, πεῖσα την ἄνθρωπον ακολουθησα αὐτω, ει προς Λακεδαίμονα ἀφίκοιτο. ναῖς ουν Φερέκλου κατασκευάσαντος αυτῶ, 5 επιβὰς α γεται προς πην Σπάρτην, καὶ κα ρκως ἐκεῖσε και την
EMνην λαβων, ἀπηλθεν αυθις εις 'Iλιον. Gu. I. εκρίθη: κατεστη. Gr. ε ελειωθη καὶ διεχωρίσθη, ἐτελέσθη, εις κρίσιν ελ. Gu. σύναπτε το εκρίθη επὶ δορί. Gu. εκρίθη δε ερις φ ο α ρ ο Πουκολος πο- ο Aλεζανορος εκριγειν εω τη 1οη τας I O τρεις παῖδας των μακάρων επὶ πολεμω καὶ ψίνω καὶ βλάβη των φων οικημάτων. Gr. ό δε αντὶ του γάρ. Fl. 2I. 59. ἔρις'. ηφιλονεικία δηλονότι των θεων. Fl. 2I. στάσις της εριδος των τριων θεων ην αυτη' εν τω της Θέτιδος γάμου παρησαν τρεῖς θεαὶ, 'Hρα. Ἀφροδίτη καὶ 'Aθηνα. ἡ Ερις ουν ἄκλητος ουσα καὶ ζηλο- 1 5 τυποῖσα ερριψε μηλον εν μέσω των ρηθεισων θεων καλμένων εν τω γάμω ἐπιγεγραμμένον ουτως, τη καλη το μηλον. H. 25. καὶ ἀφ'
ου καροῖ εκρίθη και διεχωρίσθη, ἡ ερις, ην εἰχον περὶ τοῖ μηλου ητε Ἀθηνα, ἡ Ἐρα και ἡ Ἀφροδίνη, ἐπιδωσας ως φιληδονος την
'Aφροδιτ ν το μηλον δια την υπόσχεσιν της Ελένης, απ' εκείνου 2O καιροῖ ἀπεκειντο ημῖν τα δεινά. επὶ πολεμω τοίνυν καὶ φόνω ἡ βλάβη των ε ν οἴκων ἔκρινε τὰς θεὰς ό Ἀλεξανδρος, προτιμησάμενος την Ἀφροδίνην. Fl. 59. Itii: ην εν τη 'Itii. M. 645. κρίνει '. εκρινε. B. τρισσάς ζ ἀντίπτωσις. B. συνταξις μηνευτικη. M. 33. 25 646. παῖδας ζ λεγω. B. βούτας r βουκόλος πιουν ό 'Λλεξα- ος. Gr. ό βουκόλος. B. μετὰ ποιμενων ἀνετράφη, ηγο- ό Ἀλεξανδρος, ποιμανων κἀκεῖνος πρόβατα. m. 59.64 7. δορί: επὶ πολεμω. Gr. ἀσπὶς πλείστη καὶ χειρισχυρὰ επὶ στρατοπεδου' δόρυ δε καὶ ξίφος επὶ πολέμου. γράφεται so καὶ δουρί' οἱ γὰρ παλαιοὶ δοῖρα εκάλουν τὰ ξύλα. λέγεται καὶ
417쪽
IN HECUBA M. 885Gu. μέλαθρον καὶ μέγαρον διαφέρουσι. μέλαθρον γὰρ λέγεται το
ρογειρεῖον απὸ του μελαίνειν τον . . .e . N. .. μέγαρον δε το παλάτιον, η και ἄλλοτι των εὐγενων οἴκημα, και γίνεται ἀπο του μεγαιοω τοφθονω. A. λωβα : βλάβη, φθορα. Gr. απωλεια. Gu. ηγουν αδρο- λωτίσας και φο sae των ἀνδρων και επὶ βλάβη των ἰμων οἴκων. H. 33. 5648. στένει δε καί τις : στενάζει δ' εν τοῖς οἴκοις καί τις κάρη τάλαινα πολυδακρυς εἰς τον Κυρωταν ποταμὸν τον πολύρρουν, μητηρτε τίθεται χεῖρα επὶ κρῆτα λελευκασμένον, ενεκα των θανόντων τέκνων, δρύπτεταί τε καὶ ξαίνεται την παρειὰν, ποιουσα τον ἔνυχα ματωμένον διά των σπαραγμων. I. ου μόνον αἱ Τρωάδες θρηνοῖ- ιοσιν, αλλὰ καὶ των Ἐλλήν- ουκ ὀλίγαι γυναῖκες, ἡ μεν ώς ἀποθανόντος του ἀνδρὸς αυτης εν Tροία, η δε ώς στερηθεῖσα των τέ ων. δέου δὲ ειπεῖν ἀμφὶ πῶσαν την Ἐλλάδα, ε δε ἀμφι τον ευρουν Ευρω- ταν εἶπεν, απὸ μέρους το πῖν. ποταμὸς δε obrος εν Λακεδαιμονία. Gia. I. στένει δε καί τις κόρη Λάκαινα εν τοῖς δόμοις πολυδακρύ- 15τως περὶ τον Ευρώταν τον ευρουν. Gr.
μόνον δε εις τὸ κοινὸν τη Τροία τα της ἀνοίας του Ἀλεξάνδρου προηλθεν, ἀλλα καὶ αὐτη τη Ἐλλάδι, οἷον ου μόνον αἱ Τρωάδες θρηνουσιν, ἀλλα καὶ των Ἐλληνίδων τινές. M. M. 33. μόνον δε ao αἱ Τρωῖκαἰ θρηνοῖσι γυναῖκες, οὐ μόνον επὶ τη Τροία ηλθε το κακὸν, ἀλλα καὶ επὶ τοῖς Ελλησι. θρηνεῖ καί τις κόρη πολυδάκρυτος εν τηΛακεδαιμονια ἀμφὶ τον ευρουν Εὐρώτα ἐκεῖσε γὰρ ρέει ό Κυρω- τας ποταμῶ πουν καὶ αἱ των Ἐλληνων γυναικες θρηνουσιν, αἱ μεντους αυτων ἄνδρας, αἱ δε τους παῖδας, ἀλλα καὶ μητέρες θανόντων et 5
Pars hujus proximique seliolia est
418쪽
l 7. Gu. Ei ταν: ἴνομα ποταμου Λακεδαιμονίας. M. ἄνομα ποταμου περὶ την Λακεδαιμονίαν. Fl. I N. συνηθες τοῖς παλαιοῖς ἀπὸ ποταμων καὶ πηγων καλεῖν τους τόπους, διὰ το εἶναι ταῖσαάιεξάλειπτα. Gr5 65o. πολυδάκρυτος ζ γενομένη τότε. B. πολυδακρυτως. Gu. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 7665 I. πολιόν . γηραιάν. m. 59. λελευκασμένον. Gr. λευκώ. Gu. ἐπί: κατά. B. κρῆτα '. κεφαλην. m. 56. 59. καρα. Fl. 2I. 652. τίθεται τίθησι. Gu. Fl. 2I. 56. io 655. δρύπτεται : ξαίνεται. GT. κόπτει, καταξέει, σπαράττει. GU.
εαυτου παρειὰν ξαίνων ανάγκη και τον ἔνυχα αἱματοῖ Gu. ἡλλα μένην. m. I7. τιθεμενα : ποιουσα. Gr. σπαραγμοῖς et εν ξέσεσι. i5 m. 59. εν τοῖς σχίσμασι. Fl. a I.
65 7.-66o. γυναῖκες : μία των δούλων Ἐκάβης ἔρχεται φέρουσα To σωμα του Πολυδώρου. ην γὰρ πεμφθεῖσα ὐπὸ της Ἐκάβης
ἐπι τω γεμίσαι υδωρ εις τα λουτρὰ της Πολυξένης. αυτη ουν ἡ δούλη ἀπελθοῖσα παρὰ θαλασσαν ευρίσκει το σωμα του Πολυδωρον. ao και ἔρχεται δεικνύουσα αυτο τη Ἐκάβη. B.M. I. λέγει δὲ προς τον χορὸv των αιχμαλωτίδων, ω γυναικες, ποῖ εστιν ἡ αθλιωτάτη Ἐκάβη, ἡ νικωσα ἐν ταῖς δυσταίαις πάντα ανδρα και θήλειαν γενεὰν, οὐδεὶς τον της δυστυχίας στέφανον ἀντ αυτῆς λήψεται. I.
οὐδεὶς μῶλλον αυτῆς ἀποίσει στέφανον, νικήσας αυτ ν ἐν κακοῖς. 25 επει γὰρ εἰπεν ἄνω ως πάντα ἄνδρα και γυναικα νικῶ ἐν τοῖς κακοις, ἐπηγαγε τοῖτο επονται γὰρ τη νίκη στέφανοι. Gu. I. 659. θῆλυν σποράν : θηλειαν γενεάν. Gr. γυναῖκας πάσας. Gu. 66Ο. κακοῖσιν ζ ἐν ταῖς δυστυχίαις. B. Gr. ουδεις στέφανον:οὐδεὶς μῶλλον αυτῆς ἀποίσει στέφανον, νικήσας αυτ ν ἐν δυστυχίαις. 3ο ουδεις αυτ ν ἐν τοῖς κακοῖς νικήσει ποτέ. B. ουδεὶς τον στέφανον αυτῆς ἀφαιρήσει νικήσας αυτην εις κακά. M. Orχεις το πρωτειον
419쪽
λάβη εἰς τα κακά. B. ἐν τοῖς κακοῖς δηλονότι. Gu. ουδεὶς στέφανον της δυστυχίας ἀντ αυπῆς λήψεται. Gr. στέφανον ἀν- θαιροσεται : οὐδεὶς απὸ των ἀνδρων και των γυναικῶν νικήσει ταυτην τὴν 'Εκάβην ἐν τοῖς κακοῖς Gu. οὐδεὶς νικήσας ἐκείνην ἐν κακοῖς στέφανον λάβη, ἀλλ' εκείνη νικῶσα πάντας ἐν κακοῖς στεφα-Sνωθήσεται. τουτο λέγει διὰ το τους νικωντας ἐν τοῖς ἀγῶσι στεφα-
66 I. τι δ', ω τάλαινα : τί ἐστι το βούλημα τῆς σῆς κακοφήμου βοῆς; ώς και λίαν, ἡ ἔτι, οὐδέποτέ σου ηρεμει τα λυπηρὰ μην ματα. I. στικτέον εἰς το τί δε αντι του τί ἐστιν, ἴνα καθ' Αὐρι- Ioσιν η ἡ ἐρώτησις, τα δε λοιπὰ κατὰ ἀναφώνησιν. B. τί δ' : αντὶ του τί ἐστιν. ενεκα σῆς. το δε λοιπὸν κατα ἀναψίνησιν. M. τί ἐστιν, τί λέγεις. H. 59.-: ἔνεκα σῆς κακοφη- μου βοῆς. Fl. 59.662. ίς'. ἔντως. Gr. ἔτι, λίαν. Gil. εἴδει: ἡρεμεῖ. Gr. 35 ἡσυχάζουσιν, ἡγουν ουποτε παύση δυστυχῆ ἀγγέλλουσα. Gu. οὐδε-πo ε παύουσι τα λυπηρά σου κηρυγματα. Fl. 59. 663. Ἐκά : τῆ Ἐκάβη φέρω ταυ γ την λύπην. ἐν ταῖς δυστυχίαις δε οὐκ ευκολον ἀνθρώποις εὐφημεῖν κατὰ το στόμα, μοι ευφημα λέγειν και αγαθά. I. ao
Ἐκάβη φέρω: ἡ απολογία εις τὸ Ρ τί δ' ω τάλαινα. Fl. 59.
ἐν κακοῖσι: πολλων κακων προκειμένων. Gu.
664. οὐ ράδιον : οὐκ εὐχερως. H. 33. καταλάβη τινά τι
κακον, καὶ ἄλλα μείζονα ἐπακολουθοῖσι τούτ3. ἐν τοῖς κακοῖς δε τοῖς καταλαβουσ ί τινα οὐκ εὐκολον υπάρχει εὐφημεῖν και καλως as λέγειν τοῖς βροτοῖς ἐπὶ παραμυθία τῆς λύπης αὐτων, ἀλλα και μῶλλον ἐπιφέρειν και ετερα λυπηρότερα. T. 59. εὐφημεῖνο οὐράδιον τὸ των ανθρώπων στόμα σιωπῶν. Bar. 74. Gr. εἴφημα λέγειν, καλως λέγειν. Gu. ευφημον εχειν. B. M. 665. και μην περωσα τυγχάνει'. αντὶ του περα, απὸ των οἰ -3Ομάτων αυτη. εὐκαίρως δε φαίνεται τοῖς σοῖς λόγοις. I. και μην: ἴντως. Gr. περωσα : διαπερωσα. M. ἐρχομένη.
Gr. ἡγουν περα καὶ ἐξέρχεται. Gu. περῶν καὶ επὶ θαλάσσης καὶ επὶ ξηρῆς, ῶς ενταῖθα' καὶ πόρος ἐπὶ θαλάσσης και επὶ
420쪽
ξηρῶς λέγεται. ουτω και όδεύειν και επι θαλάσσης και επι ξηρῆς. και οδος , ἀμφοτέρων λέγεται, ὁδοιπορεῖν δε επι ξηρῶς μόνον. Gr. m. 25. δίμω ἄπο ζ επέκεινα πουν εξω. Gu. εω των σκηνων. Fl. 59 5 666. ἐς καιρόν: εις πρέπον M. , εγκαίρως. m. 6.9. I7.2I. 56. 76. 667.-67O. ω παντάλαινα : και παναθλία, και ἔτι μαλλον παναθλία δηλονότι, η και παρὸ λέγω, ω δέσποινα, ἔλωλας, καιεφθάρης, και ουκέτι υπάρχεις βλέπουσα φως, χωρὶς παιδὸς, χωρις ἀνδρὸς, χωρὶς πόλεως, ἐξεφθαρμένη. I. το ἴλωλας προς το εξε αρ- to μένη συναπτέον, το δε ρο οἰκ- εἶ βλέπουσα φως' δια μέσου, ουτως' ἔλωλας ἐξεμαρμένη, ἄπαις, ἄνανδρος, ἄπολις. Gu. I.
ω παντάλαινα : ω παναθλία δέσποινα, και ἔτι πλέον η παναθλία. Gu. T. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. κἄτι τἄλλα. Gr. κατι εκθλιψις και κρῶσις. τὸ δε πάθος ην συναλοιφη. Gil. ετι. 'Λττικη ἡ συνα-
is λοιφη. B. 663. ἔλωλας: εφθάρης. Gr. ἀπωλέσθης. .όλωλα ἐγω, ὼλωλώκειν δε ἔτερον. Gu. κουκλ εἶ: οὐδαμως ὐπάρχεις, ηγο- ἀπέθανες. Gr. γράφεται οὐκ εως ἐγσας sicin ζης. T. 33. οὐκέτι βλέπεις φάος και ζωσα οὐ ζῆς. Fl. I 7.ao 669. ἄνανδρος ἡ μη εχουσα ἄνδρα και ἡ εχουσα και ἀποβαλομένη, ως ἐνταχα, καὶ ἄνανδρος ό δειλός. Gr. εξεφθαρμένη : παντελως ιιεφθαρμένη. FL I7. 33. κατὰ πολυ
ἀφανισθεῖσα. Gu. 67o.- 673. οὐ καινὸν εἰπας: οὐ νέον οπας, εἰδόσι δ' ὐνείδισας,25 ητοι εις ονειδισμον προέφερες. δια τι δε ηλθές μοι φέρουσα τόνδετον νεκρον της Πολυξένης. 8ς ό ενταφιασμὸς εδηλωθη ἡμῖν υπὸ
πάντων των Ελληνων σπουδάζεσθαι. I.
οὐ καινὸν ειπας: νομίζουσα ἡ Ἐκάβη ἔτι ἡ θεράπαινα τον της Πολυξένης φέρει ,εκρον, και δι' εκεινον ἀποκλαίεται, και τέλος δ' εις 3o ταυτην αυτην λέγει, οὐ παράδοξόν τι λέγεις, γινώσκουσι δε ἡμῖν την λύπην λέγεις. διὰ τί δε φέρεις τον νεκρον της Πολυξένης ἐν-ταχα - ναι ἀτίμως και κρυφίως, ηστιγος ὁ τμος ἀπηγγέλθη γενέσθαι ἔμπροσθεν παντων Αχαιων ἐνδόξως και ἐντίμως, πάντων