장음표시 사용
441쪽
πολέμaοι. Gr. υπὸ ροτὰ δοτικῆς κατὰ Ἀττικούς' κατὰ δὲ κοινους γενικὴ και αἰτιατικῆ. Gu. 765. η γάρ : αρα ἔτεκες και ἄλλον τινὰ παρὸ εκείνους ς Gu. I. ερωτηματικὸς ὁ Α σύνδεσμος. ἄρα γάρ τινα ἄλλον ἐγέννησας παῖδα παρ' εκείνους ἔτερω τινί; B.M. Fl. 2I. 25. 33. Gu. ω γύναι, θεκείνους μόνους ἔτεκες, ἡ καὶ ἄλλον τινά; H. 59. 766. ἀνονητά γε : ἀνωφελῶς, ως φαίνεται, ετεκον και τονδε, ονψας. I. ώς φαίνεται, ἀνωφελῶς εγεννησα τολον, ον βλεπεις, μηδεμίαν ωφελειαν παρέχοντά μοι. Fl. 59.. ποῖ δ' ων : που δε ἡν, ἡνίκα εφθείρετο η πόλις; I. io 768. πατήρ νιν : ό πατηρ ἐξέπεμψε, φοβουμενος μὴ και αυτὸς ἀποθάνη, ωσπερ δηλονότι οι ἄλλοι, άλουσης της Τροίας. I. 0ρωδῶν : ορρωδῶ το φοβουμαι, απὸ μεταψορας των ψόγων ζώων, τ-
ν ουρὰν συστελλόντων δια φόβον ἐπι τον πρωκτὸν και εν τοῖς αἰδοίοις δεσμοῖσι. Fl. 25. ἡ ροταφορὰ απὸ των κυνῶν των -- i5βουμενων καὶ τω πρωκτῶ την ουρὰν βαλλόντων. m. Io. φοβου- ρονος. M. 769. ποῖ των τότε: που εξέπεμψε δηλονότι, χωρίσας μόνον των τότε ἔντων τεκνων. I. ποῖ ἐξαπέστειλεν αυτὸν μόνον ἀποχωρίσας απὸ των ἄλλων τέκνων αυτου. m. 59. τολον τον στίχον ἡ Εκάβη aoυ λλεν εἰπεῖν' το γὰρ ποῖ μόνον μέλλει τω Ἀγαμέμνονι, ἀλλ' ἶνα σώση ό στίχος και την ἔννοιαν της Ἐκάβης. Gu. 77O. ἐς τήνδε χωραν : εις τήνδε την Xερρόνησον, ἄπου εὐρέθη
77 I. προς ἄνδρα : τον Πολυμήστορα δηλονότι, ος ἄρχει τῆσδε γ5 τῆς χθονός. Gr. I. πρὸς ἄνδρ': και ουτος ὁ λόγος τῆς Ἐκάβης. Gu. ἄρχει : ἀντι του βασιλευει καὶ αντὶ τοὐ προηγεῖται,ώς το ἄρχει φιλίας, ἡγουν πρῶτος αἰνεῖται εις φιλίαν' ἄρχεται. δὲ τοῖ ἔργου παθητικῶς αντὶ τοῖ αρον τίθησι τω ἔργου, και ἄρχεται ἀντι τοῖ ὐπ' αρῶν ἐστὶν, ἡγουν εξουσιάζεται. Gr. 3.
772. ἰνταῖθ': ναὶ, ενταυθα ἐπέμφθη ὁ Πολυδωρος, φύλαξ χρυσοῖ
442쪽
πικροτατου. πικρότατον λέγει τον Πυσὸν, ώς αἴτιον τῶ Πολυδωρωτου φονευθηναι γενόμενον αἴτιος γὰρ γέγονε πικρίας τω παιδὶ ὀ πυσίς. I. πικρότατον τον χFυσον εἶπε διὰ το αἴτιον αυτὸν γενέσθαι θανάτου και σφαγης. B. M. 5 773. - σκει δε : ἀντι του εθανε παρὰ τίνος, καὶ τίνος θανάτου τυχων. I. παρὰ τίνος. B. M.
774. τινος . υπὸ τίνος ἄλλου, εθωε δηλονότι. ό Θραξ ὁ φίλος οῦλεσεν αὐτόν. Gr. I. ξένος : ό νομιζόμενος φίλος. B. H. Io. ξένος ἡ προσδεχθεὶς odi ὁ προσδεξάμενος, ως ενταῖθα. Gu.
1o 775. ω τλημον ζ το τλημον η προς τον Πολυμηστορα η προς τον Πολυδωρον. καὶ προς μεν τουτον ως πυσοῖ ενεκα φονέα γενόμενον, προς δε τον Πολύδωρον ώς αδίκως φονευθέντα, η προς την Ἐκάβην διὰ τον τοῖ παιδὸς φάγον. Gu. το η προς εκεῖνον, η προς τον Πολύδωρον. B. τοῖro δύναται νοηθηναι καὶ προς την Ἐκάβην διὰ τον 1 5 φόνον τοῖ παιδὸς, πρός τε τον Πολυμηστορα, ώς Πυσοῖ ενεκα φονέα γενόμενον, καὶ πρὸς τον II ολύδαφον. ώς αδίκως φονευθέντα. I. δυπομονητικη ἐν τοῖς δεινοῖς. η τον Πολυμηστορα τλημονα λέγει, διὰ το κέρδος ἀσεβεία κοινωνησαντα. B. M. I. ηράσθη : ὁ Πολυμη- στωρ. I. επεθύμησε, καὶ διὰ τοῖτο εκτεινε δηλονότι. H. a I. ao 776. τοιαῖτ' : και τοιαῖτα εποίησεν ἀφ ου την συμβῶσαν βλάβην εγνω των Φρυγῶν, ποι των Τρώων. οἱ γὰρ νεώτεροι τηναυτην Τροίαν καὶ Φρυγίαν φασίν. I. αντὶ τοῖ οντως εποίησε. B. ναὶ ουτως. Gr. εποίησεν, επραξεν, εἰργάσατο. Gu. Φρυγῶν : δτι οἱ νεώτεροι την αυτην Φρυγίαν καὶ Τροίαν φασί. M. H. 33. τοι- 25 αῖτα πληθυντικῶς εἶπεν αντὶ τοῖ τοιοῖτόν τι εστιν. M. H. 33. 777. ευρες: που δὲ ε ες αυτ , η τίς εφερε νεκρω, I. τοεψεῖν επὶ το πλεῖστον επὶ των ζητουμενων λέγεται, το δε ροτυχεῖν επὶ των εξαίφνης καὶ απροσδοκητων. Gu.
vel, ut alibi in his scholiis, et. X e τι
443쪽
778. ηδ' . το θεράπαιναν δείκνυσι. B.M. ηδε ἡ θεράπαινα
ηνεγκεν εντυχοῖσα επὶ του αἰγιαλοῖ. I. τυχηρῶς τουτον ευρουσα. Gr. 779. τοῖτον ματευουσ': ψηλαφῶσα. B. τοῖτον ζητουσα, η ενεργουσα ἄλλην ενέργειαν. I. πονουσ : 'Aττικῶς, ῶς το γράψω γραφην και λέγω λόγον, ουτω και πονουσα πίνον. Gu. Fl. 28. 57 8o. λούτρ' ἔχεύ οἴσουσ : ἐπορεύθη κομίσασα υδατα, λουτρὰ της Πολυξένης. I. ηγουν υδατα επὶ λουτρῶ ἐπορεύθη μέλλουσα οἴσειν κομίσουσα ἀπο της θαλάσσης Gr.) χάριν της Πολυξὼ νης. Gr. H. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ωρ Θειλεν εἰπεῖνεις λουτρὰ της Πολυξένης. διότι το υδωρ διὰ τὰ λουτρὰ 1 oτης Πολυξένης ἔπη v, αυτο εἶπε λουτρά. m. 59. λουτρὰ τὰ
78 I. κτανων νινο κτανων αυτον, άς φαίνεται, ερριψεν ὁ φίλος. I. ο Πολυμηστωρ. B. M. ἐκβάλλει : αντὶ του ἐξέβαλεν, πουν ερρι- Is
ψεν. αρμοδία ἡ λέξις ἐπὶ θανάτου καὶ ἔκβλητον γὰρ λέγεται, ἄπερ φη ἴπο θαλάσσης. Gr.
782. θαλασσόπλαγκτον : ἴπο της θαλάσσης φέρεσθαι, ουτω διακούλας το σωμα ἔρριψεν. I. ωδε : ώς όρας. Gu. ουτως δεικνυειτὰς τομάς. Gr. διατεμων : φονεύσας, διαμοιράσας, διαμελίσας aoτο σῶμα ό Πολυμηστωρ. Gu. 783. ω σχετλία : ω οἰκτρὰ συ των αναριθμητων ἔνεκα θλίψεων. I. σχετλία ζ δυστυχης. Gu. οικτρά. βλέπων τὰς τομὰς ταλαλέγει ὁ Ἀγαμέμνων. Gr. 784. ἔλωλα κουδέν: ἔλωλα, φησὶν, ἴπο των κακῶν καὶ τῶν συμ-25φορῶν, καἰ εις το οὐδὲν ηκω. η ελλειπτικῶς, φασὶν, ολωλα, ὼ 'Aγάμεμνον καὶ οὐδεν λοιπον τῶν κακῶν ἄκος εὐρεῖν δύναμαι, η ουοεν υπο- λείπεταί μοι κακον, ο ου πέπονθα. B. H. 33. I. τελέως εφθάρην.Gu. εφθάρην. m. I7. 2I. ἀπο του νυν εφθάρην, ὼ 'Aγάμεμνον, παντελῶς καὶ οὐδέν ἐστιν επίλοιπον τῶν κακῶν, αλλὰ πάντα συνηλ- 3oθοσαν εἰς Θέ. κουδεν λοιπόν: επίλοιπον, ο μέλλω πείσεσθαι. Gu.υπόλοιπον. Gr. ηγο- ουδὲν ἀπο τῶν κακῶν ἐναπέμεινεν, ἄπερ οὐκ
444쪽
s 785. φ ἀφεῖ: τίς ἄλλη γυνη σου δυστυχεστέρα ἐγένετο. I.
υπάρχει. B. 786.-794. ουκ εστιν : ουκ ἔστιν ἔτερα δυστυχεστερα ερου δηλονότι, ει μη που αυτην την δυστυχίαν λέγεις. ἀλλ' ων χάριν προσπίπτω τοῖς σοῖς γόνασιν ἄκουσον. και εἰ μεν δίκαιά σοι παθεῖν io φαίνομαι, ἀγαπύην ἄν' εἰ δε το εναντίον, τουτέστιν ανόσια μαθον, βοηθὸς ἐμοι γενον ενεκα του ἀνοσιωτάτου ξένου, ος ουτε τους κάτω
θεοὸς, ηγουν τους καταχθονίους, ουτε τους ἄνω, τουτέστι τοῖς Ουρανίους, δείσας, ἔργον ἀνοσιωτατον πεποίηκεν. τους μὲν κάτω θεοῖς, ἔτι ἄταφον αυτον ερριψεν, τοῖς δὲ ἄνω, ως εφόρους ἔντας φιλίας, ουκ15 εδεισεν. ἀλλ' εἰργάσατο φόνον παιδὸς ἐροῖ, ταων ἰμι τραπέζης
κοι si τουτέστι μετ ἐμοὐ πολλάκις ἔστιαθεὶς, και τα πρωτα των
ἰμων φίλων τυγχάνων, καὶ ουκ αἰδεσθεις οἴτε τοῖς κοινοῖς ἄλας οἴτε την φιλίαν αυτην). I. ουκ εστιν : τίς γυνη δυστυχε στέρα ἐμοῖ οὐκ ἐγένετο πώποτε, εἰ zo μη και μόνη αυτη ἡ Δυστυχία. σωματοποιεῖ την Δυστυχίαν. εκείνη πέμπει την δυστυχίαν εις τοὐς ανθρωπους. χωρὶς γοῖν μυτης της Δυστυχίας ἐτέρα τις γυ ουκ ἐγένετο ἐμοῖ δυστυχεστέρα. m. 59. ἐντοῖθα γὰρ προσωποποιεῖ την Δυστυχίαν. Gu. την δυστυχίαν
δηλονότι. B.M. 787. Ουνεκ : το οἴνεκα λαμβάνεται καὶ αντὶ του ἔτι καἰ ἀντιτοῖ χάριν' ἀντι τοῖ ἔτι, ώς το ουνεκα τον Xρυσην ' ἀντι τοῖχάριν, ως και ἐνταὐθα. το δε ενεκα ἀντι τοῖ ουνεκα ου λαμβανεται πώποτε. H. 59.
788. ει μεν ἄσια: ευσεβη, δίκαια. B. M. ἴσιον λέγεται τὸ 3o δίκαιον. διαψέρει δε τολο, ἔτι το δίκαιον, ωσπερ γένος ον, διαιρεῖται εἰς ἄσιον καὶ δίκαιον' κώ το μεν προς θεοῖς ἐξ ἀνθρώπων γενόμενον
445쪽
ἄσιον καλουμεν, το δε προς ανθρωπους, δίκαιον. ενταυθα δε καταχρηστικῶς ἡ Ἐκάβη το ὁσιον λέγει. Gu. I.
789. στεργοιμ' αv: ἀγαπωην αν. Gr. υπομενοιμι, υπομενω. Gu. ό α, σύνδεσμος εν τελει λέξεων κεῖται, και ευκτικὴ φωνη συντάσσεται, οριστικη δε σημασια. Gr. καρτερω. Fl. Io. τουπα- 5λιν ζ ηγουν το εναντίον, τουτεστιν ανόσια. Gr. δοκω παθεῖν. δεξιώκαι συντομον ρετορος. Gu. πουν εὰν δοκω παθεῖν αδίκως. H. I7. 59. 76. ει μῆν δοκω σοι παθεῖν δίκαια, επαθον, ἴνα -ομενω τοῖτο ει δε αδίκως δοκω σοι παθεῖν, συ μοι γενου βοηθός. Fl. 59. 79Ο. τιμωρός . κολαστης. Fl. 6. I . a I. βοηθός. Gr. εκδι- Io της, κολαστης. Gu. ἀνοσιωτάτου : αδικωτάτου, ακολάστου. T. 6. I . 2I. 59. 7679I . τους της νερθεν . ηγουν ος ουτε τους κάτω της γης, θεους δηλδνότι, πουν τον Πλούτωνα και την Περσεφόνην, τους καταχθονίους, ουτε τους ἄνω δείσας πεποίηκεν εργον ἀνοσιωτατον. Gr. sχθονίους μεν δια το ἄταψον εῶσαι φονεύσαντα, ουρανίους δε διὰ τον ξένιον και φίλιον Δία. B. rec. M. διὰ το ἄταφον αυτὸν εῶσαι φωνεύσαντα. m. IO. 33. τοῖς ἄνω: τον Δία κω τους λοιπούς. Gu. 792. δείσας : φοβηθείς. δείδω το φοβουμαι' και δεδοικα καιδέδια το αυτὰ δεδίττω δε το φοβω ετερον. Gr. 2
793. κοινης τραπεζης . πολ κις συγκοινωνησας εμοὶ τραπεζης, ἀπολαύσας. Gr. m. 6. 9. 2I. 56. πολλάκις φαγων και πιων μετ' εμου, και εν τω πιθμω των φίλων μου πρωτος υπάρχων. m. 6. 9.I7. a I. 56. 59. 76. καὶ εν αριθμω, ηγο- εν τάξει, δεξιωσεως φίλων πρωτος ταττόμενος δηλονότι των εμών φίλαν. Gr. Flore. siclem. as λείπει ἡ εν πρόθεσις, εν τω αρι ω των ε ν φίλαν πολῖάκις της κοινης τραπεζης και της ξενίας τα πρωτα τυχων. B. H. 59. γὰρ τους ἄπαξ κεκοινωνηκότας δεών και ἄρτου μετά τινος οὐκ εξεστιν κτείνειν, πόσω μῶλλον τους πολλάκις της αυτης τυχόντας τραπεζης και της ξενίας τα πρωτα λαχων και λαβων προμηθίαν, δ εστι χρη- 3Qματα και πῶσαν την - ρ τώῖ παιδὸς πρόνοιαν των κατ' εμε πραγ--των. Fl. 25. 23. 59. ἐν τ' αριθμω των Θων φίλων πολλάκις της
446쪽
κοικῆς τραπέζης και της ξενίας τα πρωτα τυχων. m. Io. πολλάκις :αντὶ του πλειστάκις. και απα. Gr. ἐν πολλοῖς καιροῖς. GII.
794. . φιλίας. B. M. Gu. υποδοχης φιλικης. ξενία ἡ υποδοχὴ καὶ κυβέρνησις ἡ εἰς τους ξένους, και ξενία ἡ ξενιτεία. Gr.
ἐμῶν φίλων : N. και ξένων. M. εν του αριθμω των ἐμῶν φίλαν πολλάκις τῆς κοικῆς τραπέζης καὶ τῆς ξενίας τα πρωτα τυχων. M. 795. και λαβώH. επιτυχὼν δε όπόσων πρέπει τυχεῖν φίλον, καιι o λαβὼν προμηθίαν ο ἐστι τα πήματα και πασαν την - ερ τοῖπαιδος πρόνοιαν' ἡ πρόνοιαν των κατ ἐμὲ πραγμάτων, ἐφόνευσε, τύμβου οὐκ ἐξίωσεν, ἐπει φονεῖσαι ἡθελεν, αλλ' ἔρριψεν εις την θάλασσαν. ἡμεῖς μεν ουν δεδουλωμένοι και αδύνατοι εις ἐκδίκησιν ἐπίσης ὐπάρχομεν' ἀλλ' οἱ θεοὶ ισχύουσι, και ό νόμος εὐίνων ό Is κρατῶν πάντων' νόμω γαρ θεὸν ισμεν, του σέβειν θεοῖ νόμους. τω γὰρ φυλάττειν τα ἴπὸ του θεου νενομοθετημένα και το θειον νομίζομεν. I. το τυχων δ' ἴσων δει και λαβὼν προμηθίαν νοητέον ἡ ἔτι τυχὼν ἐξ ημῶν ἄσων δει τυγχανειν τοῖς φίλους προς φίλων και λαβὼν Io πρέπουσαν κηδεμονίαν εκτεινε τον ἰμον υἱον, ἡ ἔτι τυχὼν όσων δειτυγχανειν τοῖς βασιλέων παῖδας ἐν οἴκοις τρεφοντας, πημάτων καὶ
τῆς λοιπῆς δαπάκης. και το μεν πρῶτον νοειτω εκ του κοινῆς τραπεζης τυχων εμοι, και τα πρωτα των ε ν ψιλων ων, το οε οευτερον προς το εκτεινεν. Gu. I. τυχών: φιλίων πραγμάτων καὶ
as ετέρων. T. 59. λαβὼν προμηθίαν : -βὼν την - ερ τοῖ παιδος πρόνοιαν, δ ἐστιχ ματα. 'Aλλως. πρόνοιαν των κατ' ἐμε πραγμάτων, ἔτι πορθηθείσης τῆς Ροὼς ἐδυστύχησα εις πολλὰ μεγάλως. M. προμηθίαν : Ἱωνικον, το κοινὸν προμήθεια, αντὶ τοῖ ἐπιβουλήν. Gr. v 3o νοιαν, κηδεμονίαν. Gu. την - ερ του πωδος πρόνοιαν καὶ ωφέλειαν, ς ἐστι πήματα H Io. οἱ δε πεζογράψοι προμήθειαν γράφουσιν. Fl. 59.
447쪽
797. OAc ἡξίωσεν : αξιον ἔκρινεν. ἀξιω το καθικετευω αιτιατικὴ ἀξιω το ἄξιον κρίνω καὶ επὶ καλοῖ και επὶ κακου ἀπὸ αιτιατικης εις γενι ν' και ἀξιω το τι-, οθεν καὶ ἀπηξίωσεν. Gr. ἀφῆκε: sερριψεν. B. Gr. πόντιον : εις θ θάλασσαν. B. Gr. θαλάσσιον. Gu.
798. ἴσως ζ αντὶ του επίσης, μὴ εχ'ντες παρά τινος τινὰ βο--θειαν. H. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. αντὶ του επίσης. Gr. ομοίως,εξίσης. Gu. ἴσως δε λέγει, επει αει ετι τινὰ ελπίδα τιμωρή- io
799. σεσουσι '. ισχυουσιν, καἰ ό νόμος εκείνων, ἡγουν των θεων,ο κρατων των ἀνθρύπτων δηλονότι, εξουσιάζων. Fl. 6. 9. 21. 56. 59. 76. Gr. δύνανται, ωστε κολάσω αυτόν. Gu. κρατων : ο δυνάμενος,
ό ισχύων. Gu. Is 8OO. νίμω γάρ δια του νόμου γὰρ τους θεους γινωσκομεν ἡγουνδια νόμου καταλαμβάνομεν εἶναι θεούς Gu.), καὶ ζωμεν διὰ του νόμου τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα τάξαντες. των νόμων ἐκ θεου ἔντων τιμωμένων σωζεται καὶ ἡ εις εκεινον τιμὴ, μὴ τι μένων δε καταλύεται. Gr.
ἐν νόμω γὰρ νομίζομεν ζῆν τους θεους, ἡγουν νομίμως καὶ δικαίως ac διεξάγειν καὶ διακυβερναν τὰ πάντα. ὐπὸ των θεων δε διεξαγόμεθα ημεῖς τάξαντες ημῶς ζῆν δίκαια. ημεῖς δε ζωρον ἄδικα καίπερ
ωρισμενοι τὴν δικωοσυνην κρατεῖν καὶ δίκουα civ. H. 59. ἴπο μυ- βάνομεν τους θεους ζῆν ἐννόμως. ἡ ουτως' διὰ του θεοῖ γινωσκομεντους θεους, καὶ ζωρον ἄδικα. Fl. 25. θεὸν ἴσμεν τω σέβειν θεοῖ as νόμους. τω γὰρ φυλάττειν τὸ υπὸ θεοῖ νενομοθετημήνα ειναι καὶ τομον νομίζομεν. Fl. IO. 59. διπλως τουτο εἶπεν ἡ ἔτι τους θεους
a I. διακυβερνῶν Matth. pro δια-
448쪽
εννόμως ἡγούμεθα καὶ νομίζομεν Σ' η οτι εννόμως και τοῖς νόμοις πειθόμενοι τους θεοὰς σεβόμεθα. n IO. 33. 59. 8o I. και δίκαἰ ώρισμένοι : ἀφωρισμένοι καὶ προδηλα εχοντες. M. κακοσυνθέτως εἶπεν. εδει γὰρ ουτωe εἰπεῖν, καὶ τα δίκαια όρισθέντες 5 παρὰ του θεοῖ τηρεῖν εν τοῖς πράγμασιν αδίκως βιοῖμεν. B. I. se σαντες, τάξαντες. Gr. ἴπο των θεων, διακρίνοντες. Gu. ηγο- όρισθέντες καὶ προσταχθέντες. ωσπερ γαρ φαμεν προσετάχθην τα καὶ , ουτως ώρίσθην δίκαια καὶ Γλικα -ο τοῖ νόμου, ῖνα τα μεν φεύγω, τα δε πράττω. Gu. Io 8o2.-8o5. ος εις F ἀνελθων: ο θεῖος νόμος ἀναχθεὶς εις σε, ει ἀκυρωθησεται, καὶ μη ποινην δωσουσιν, ὀὶ τοῖς φίλους φονευ-
ουσι καὶ ἱεροσυλοῖσιν, οὐκ εστιν ἀπο των πολιτευομενων πραγμάτων
νόμος ἀνελειν εις σε, ως σῖ ὐπάρχεις βασιλεῖς, καὶ το καταλῶσαι Is τον νόμον εν σοί εστιν καὶ το συστησαι τολον, ει διαφθείρεται καὶ μη δωσουσι δίκην, οἶτινες φονεύουσι τοῖς ξενους, η τολμωσι φερειν,αντὶ τοῖ καταλύειν, τα ιερὰ, πουν τοῖς νόμους των θεων, ου μη εἴπωλι εστι τι των εν ἀνθρώποις πραγμάτων δικαίως πραττόμενον, ἀλλα πάντα δηλονότι ἄδικα. Fl. 59. ος . τουτεστιν o νόμος. M. 2o 8O2. ἀνελθων : θαυμαστῶς ενταῖθα το ἀνελθων κεῖτα ' διὰ γὰρ
το της βασιλείας ἴψος ταύτη τη λέξει επησατο το γὰρ ἀνά την ἄνω φορὰν δηλοῖ Gu. I. ώς λέγομεν ἀνηλθε καὶ ἀνεδραμεν ο δεῖνα εἰς ἴπερέχον πρόσωπον, ἶνα λάβη εκδίκησιν, οἶτω λεγει καὶ τον νόμονευταῖθα ἀνελθεῖν εις τον 'Aγαμέμνονα. Gr. διαφθαρησεται : ἀκυρω- σεται. Gr. ἀτιμασθήσεται, παραβαθησεται. Gu.8Ο3. δίκην: τιμωρίαν. Gu. H. a I. 56. 59. 8O4. λων ἱερά : ἱερὰ θεων λεγει η τοῖς περὶ της φιλίας γενομενους ορκους, καὶ αυτην την μετὰ σπονδης λων ἀρχομενην φιλίαν, καὶ το προς τοῖς ξενους παρὰ των θεων ταχθεν δίκαιον. Gu. I. ἱερὰ 3o τολμωσιν φερειν : ιεροσυλησωσιν. M. ηγουν ἱεροσυλεῖν. Gr. m.
449쪽
6. 9. 37. a I. 33. 56. 76. φέρειν . ἀντὶ του κλεπτειν. Gr. Fl. 6.
8o5. ἰσο9: δὼαιον, οι ς, βέβαιον. Gu. ἴδιον τοῖς επειγομένοις εις τι ά οικείαν ωφέλειαν ἀπο των μερικων - καθόλου κρίνειν, sη ἀπο των υπερεχόντων προσωπων η πραγμάτων τα ἄλλα. Gr. 8o6. ταυτ' Ois: ἀντὶ του τουτο, ηγουν το ἀκυρῶσαι καὶ μηπληρῶσαι τον θειον νόμον, αἰσχρον και ἄδικον ἡγησάμενος, ἐντράπηθί με. I. απερ εἶπον, διανοηθεὶς ἔτι εισιν αισχρὰ καὶ κακὰ τα παρ' εκείνου πραχθέντα. Fl. 6. 25. ταυτ' ουν, ἄπερ σοι λέγω, θέμενος Ioεν ἰσχZae, πουν εν αἰσχυνη, αἰδέσθητί με, που μεν καὶ διὰ τον νόμον αυτον, που δε καὶ διότι υπάρχω μη ἔχουσα τινὰ ἔτερον εἰς βοηθειαν. Fl. 59. απερ λέγω, το κτείνειν τους ξένους καὶ των θεων ἱερὰ κινεῖν. Gu. ἐν αἰσχγω θέμενος : ηγουν αἰσχυνθείς. Gr.
8o7. ώς γραψεύς τ' ἀποσταθείς : ώς ζωγράφος ἀπωτέρω στὰς is
κατανοει τὰς εικίνας, ει καλως ἐγράφησαν, ουτω καὶ σύ με ἄθρησον, οῖοις κακοῖς περιέπεσον. το δε ἴδου βαρυτονεῖται, ρημα A επίρρημα δε, οξύνεται. B. I. ἀποσταθείς το σταθείς ου προς τον Ἀγαμέμνονα νοητέον, ἀλλα προς το παμύς, ου ' καὶ ιδοῖ με καὶ ἀνάθρησον, οἷα ἔχω κακὰ, ωσπερ γραφεῖς την εικόνα βλέπει, σταθεὶς ἄπο, et oῖνα μη πλησίον ων διαχεθείη τους οφθαλμους καὶ ου κατάληψινακριβη ποιησαιτο. οἱ δε προς τον 'Aγαμέμνονα το σταθείς λέγοντες ου μόνον ευηθεις εἰσὶν, ἀλλα καὶ τον Εὐριπίδην συμπαραλαμβάνουσι μετ' αυτων. πως γὰρ Ουκ ηλίθιός τις, λέγων σταθεὶς ἄπο, ω Ἀγάμεμνον, ωσπερ γραφεύς. Gu. I. ἀποσταθείς: τουτο ποιοῖσιν οἱ as
γράψοι η αἴσθησις γὰρ απρακτεῖ τη ἄκρα εγγύτητι, ώς τω λίαν πόρρω. Gr. 8o8. ἰδού με κἀνάθρησον : θέασα καὶ ἀνασκόπησον. H. 6. 9.i 5 . ζωγράφος ιριεπισεν habet etiana Hor. 33. Aliud scholion in eodem et Io. ώς ζωγρ. πορρώ τερω στὰς
tia tulem codd. sic : ἱδου βαρυτόμηρημα, οξυτόνωc ἐπίρρημα. MATTH. Cum R. io. 33. fere consentit M. in quo est ώc ζωγράφοι ἀπωτέρω
2 a. ακριβηJ ἀκριβῶ e I. ib. .i M-J In Gu. et δε πρ η τονἀ. Ta set. λόγον ς ευ καλῶς λήγουσι , reliquis omissis. Quae Arseni interpolasse videtur. 24. λέγω, Mattia . pro λέγειν.
450쪽
I7. 2I. 56. 59. 76. Gr. πολλάκις θεωρησον καὶ ἰκ δευτέρου βλί- ψον καὶ αναλόγισαι. Gu. ἴδου : βαρυτόνως τὸ ρῆμα, ὀξοτόνως τομβρην . M. 8Ο9 . τυραννος οῦ δέσποινα. Gr. βασιλίς. ἐλέου εισβολη, σύ 5 κρισις απὸ του μείζονος. Gu. σέθεν : εἰμὰ δηλονότι, προς ο ἀποδίδοται τα ἐξης. Fl. 6. I7. a I. 56. 59. 76.8 Io. ευπαις ποτ ουσα : λάμβανε το ην βασίλισσα απὸ κοινου, L ουτως η ευπαις ποτ ουσα ην βασίλισσα, νυν δε παῖς, και ἄπας. Gu. I. πολλους καὶ καλους παῖδας ἔχουσα. Fl. 59.i o ευπαις ό καλους παῖδας εχων και ο καλως εχων περὶ γένναν παίδων.Gr. γραῖς αι γὰρ γραῖαι οὐδε παιδοποιοῖσι . Fl. 59. 81 I. ερημος . εστερημίη καλῶν. Gr. πάντων. Gu. FI. 59. 3I2. οἴμοι τάλαινα: παρεπιγραφη τὸ σχημα. Gr. Fl. 6. 9.I7. 2I. 56. 39. 76. κρατουσα τα γόνατα του Ἀγαμέμνονος ησθετο I5 τους πόδας κινουντα, ωστε εκβαλεῖν των χειρων αυτης. Gr. ποῖμ' ὐπεξάγεις πόδα: που μεταφέρεις τον πόδα σου το εντελὲς, που
μοι υπεξέρχη. εδιχοστάτει γάρ αυτη ἐπικουρεῖν ὁ Ἀγαμέμνων, διὰ τὸ φίλον εἶναι τον Πολυμήστορα' ου γὰρ συνεμάχησεν ἄδετοις Tρωσὶ χαριζόμενος τοῖς Ελλησι. B.M. I. υπεξάγεις : α
ao ἰροῖ, αντὶ του εξάγεις. Gr. κρυφίως μεταφέρεις, κινεῖς. Gu. ἰδοῖσα τον Ἀγαμέμνονα ἐπι συννοία γενόμενον καὶ διχοστατοῖνταεις βοηθειαν αυτης, ώς φίλου οντος τοῖς Ελλησι του n ολυμηστορος, λέγει, που υπεκφέρεις τον πίδα, πουν τον νουν σου, απὸ μεταφορῆς της βαδiσεως του ποδὸς, διαλογιζομένου του ἀνδρος, ποιαν ἄρα οδὸν 5 κρατήση. η ουτως ἐν συννοία τον Aγαμέμνονα γενάμενον καὶ ἐγερθέντα της καθεῖρας αυτης διαλογίζεσθαι αυτὸν περιπατοῖντα, οἷα