Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

ειώθασιν οἱ ἐν δισταγμω οντες ποιεῖν. Fl. 59. τί με ἐπὶ πολυ όδεύειν οῦ εἶπε δε τουτο, διότι εἶδεν εκεινον υποχωρουντα.

8I3. πράξεινοῦ ἀνύσειν. Gia. οὐδέν '. ων ἐβουλόμην, ἀπὸ του- των - χρη . Gu. 58I4.-8I 8. τι δητα θνητοί . ρητορικης ἔπαινος. δια τί ζητοῖμεν et οὐδέ, ἐστι, την δε πειθω μόνην οι κ ἀσκοῖμεν, ἰσχυρὸν οἶσαν, μισθους διδόντες. I.

8I5. μοχθουμενοῦ μετα πόνου μανθάνομεν. l. μοχθοῖμεν ως χρη πάντα '. ζητουμεν α οὐδέν εστι, την δε πειθω μόνην ουκ ασκοῖ- io μεν μισθους διδόντες. 'Aλλως. πειθω δε την τύραννον ο νους' οὐ σπουδάζομεν την πειθω μανθάνειν α ιβως, ης εδει μαλλον των ἄλλων τεχνων ἀντιποιεῖσθαι, L εἴ ποτε πείθειν εδει, καὶ τα ουκ ανατίθησι δε αεὶ τοῖς ρητορσι την του πείθειν δύναμιν, εἱπων το ποτέ ύς

ουκ αεἰ πείθειν δυναμένοις, ἀλλ' οτε δεῖ καὶ εν οἷς, ἴνα --χη, φησὶ, 1s

το πείθειν εις ἄ τις βούλεται. B. M. πονουμεν. Gu. κοπιωμεν,

μετὰ μόχθου μανθάνομεν. μοχθω καἰ πονω περὶ το πρῆγμα μετὰ

προθέσεως κοινὸν, χωρὶς προθέσεως ποιητικόν. επιλαμβάνονται καὶ σταῖθα του ποιητάυ, βαρβάρου προσωπω ταυτα λέγοντος. Gr. ἐπιζητοῖμεν. B. ζητοῖμεν. Gr. Fl. ΙΟ. 33. Io8I6. πειθω : την δε πειθω μανθάνειν απιβως οὐ σπουδάζομεν, 8ς εδει μῶλλον των ἄλλων τεχνων ἀντιποιεῖσθαι, ινα ἴπάρχη, φησὶ, πείθειν εις ἴ τις βούλοιτο. εἰπ- δε το ποτέ οὐκ αεἰ αυτη ἀνατίθησι την του πείθειν δύναμιν. I. πειθω την τύραννον '. την, ωσπερ

βασιλεῖς, ἴπάγουσαν πάντας προς το δοκοῖν ἐαυτῆ λόγοις ποικίλως et 5

μανθάνομεν, ὼς ἐνδέχεται, ζητῶμεν et . omissis uv. ἰσχυρὰν οἶσαν. Uertia ζητοῖμεν ιδόντες sine ἰσχ. οἶ. liabent etiarn lo. 33. qui Bia iciunt: -εώ ν ο ἄνθρωπος τον βίον αὐτου ολιν διδόναι καὶ μανθώειν a m θέλει πράττειν. MATTH. II. Aλλως Om. M.

it . την τύραννον Om. B.

I 3 . Post ἀντιποιεῖσθαι M. Pergit, καὶ ἄλλως. οὐκ ἀνατίθησιν οὐδὲ τοῖς ρητορσι την τοῖ πείθειν δύναμιν :-reliquis quae B. latinet omissis. eta. Verba in Ι. olnissa τῶν αλ- λων v. sunt e Flore. IO. 25. 33. In V. ἀντιποιεῖσθαι desinit scholion cod. lo. Sed 25. 33. permini, D' ὁποτε πείθειν εδει l. a εδει) καὶ τα ἐξης. οὐκ ἀνατίθησι οὐδε τοῖς φητορσι του πείθειν δύναμιν, ἀλλ' ἔτε δεῖ, καὶ ἐν δή, ἴνα Asera, φησὶ. το πείθειν εἰς ἄ τις βουλοιτο. M ANH. E e a

452쪽

420SCHO MA

και πιθανοῖς. Gu. I. την το πείθειν επιτηδεύουσαν τέχwην των

λόγων, την μόνην εν τοῖς ανθρώποις δέσποιναν, ἡγουν την ρητορικην. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. το καταπειθησιν, την δύναμιν του πείθειν την ρητορικήν' δι' αυτῆς γαρ το πείθειν. Gu. 5 8I7. ουδέν τι μαλλον . αντι του ου μως, ἴνομα αντὶ επιρρήματος, ως το ταχυς ῆλθεν αντὶ του ταχέως. ως ἄνομα γαρ δύναται ἔχειν ἴποτεταγμένον το τί Gr. I. εἰς τέλος : μέχρι τέλους. Gr. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ει το ἄκρον, τελείως. Gu. σπουδάζομεν '. μετὰ σπούδῆς εργα μεθα και μανθάνομεν. Gu. io 8I8. ροσθούς . πολλούς. Fl. 59. διδοντες et τοῖς διδάσκουσι.

Gu. μανθάνειν '. ωστε. B. Gu. διδάσκεσθαι ταύτηx εις ἄκρον.

Fl. 59. ἀσκεῖν. Fl. io. Γ' η ποτε: L ὐπάρχη το πείθειν εις ατις βούλοιτο πράξειν καλώς. M. H. 33. οπως ἴπάρξ . Gr. 819. εἰς ατιγα. Gr. ώς το ἡ ρά μοι πείθοιο ἄττι κεν is εἴπω ' παρ' 'Ομήρου μετὰ αιτιατικῆς. πείθει χρυσὸς, δώρυα, κάλλος

και λόγος. Gu. βούλοιτο : πείθειν δηλονότι. Gr. θελοι, ελπίσειεν. Gu. τυγχανειν ζ ῶν χρείαν ἔχει. Gr. βούλοιτο. Gu. 82O. τί OL: πως ουν. M. πως ουν λ αν τις : ύς τί ουν ἐλπίσειέ τις πράξειν καλως. B. I. εις το κῆς. Gr. απὸ του νυν.eto Gu. ελπίσαι : θαρρησειε. Gu. ελπίσειεν εὐτυχήσειν. Gr. m. 59. 76. αντὶ του εὐπραγήσειν εμέ. Fl. 59. 76. απο του νυν τίς ελπὶς εν ἐμοὶ εὐπραγήσειν, στερηθείση των τέκνων μου εγὼ δε πορεύομαι δούλη επι τοῖς αισχροῖς πράγμασι. Fl. 59. περὶ ἔαυτῆς λέγουσα σχηματίζει τον λόγον εἰς τρίτον πρόσωπον, συμπεραίνει δὲ, s πάλaν διὰ των ἐπαγομένων εἰς πρωτον. τουτο και τοῖς λογογροψοῖσι σύνηθες Gr. Fl. 25.822. επ' αἰσχροῖς'. ἀπρεπέσιν. Gr. λυπηροῖς. Gu. οἴχο μαι : φθείρομαι. Gr. πορεύομαι. Gu. 823. ὐπερθρωσκοντα : N. και ἰπερτέλλοντα. B. ὐπερτέλλοντα so I. ανερχόμενον και υπερπηδωντα. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. ακμὴν δἰ και τον καπνὸν τῆς πόλεως καυθείσης βλέπω ἴπερθρωσκοντα και ὐπεράνω αυτῆς πηδωντα. R. 59.

I3. βουλοιτοJ βουλεται M. in textu νυ μοί τι πίθοιο-. et in scholiO, 39. ελπίσειε τιςJ ἐλπίσει δε τις I.

453쪽

824. κώ μην ισως ζ σεμνότης το σχημα παρὰ τοῖς ρητορσιν. ισως, φησὶ, κενὸν υπάρχει το την Ἀφροδίτην εἰς μεσιτείαν προτεί- ωειν, ἀλλ' ἄμας λεχθήσεται. I. 824.-845. και μν ἴσως : και μιν ἴσως κενον και ακαιρον τόδε, το εμπροσθεν του λόγου ποιεῖσθαι πην συνουσίαν της θυγατρος, 5 ἀλλ' ἄμως εἰρησεται. προς ταῖς σαῖς πλευραῖς εἰς ἴπνον τρέπεται ηεμη μαντικη παῖς, ηντινα ὀνομάζουσιν οἱ Φρύγες Κασάνδραν. που - δείξεις, ω ἄναξ, τὰς προσφιλῶς νυκτας, η που αει ἡ εμη παῖς

- το που κατὰ κοινου - χάριν τινὰ και ανταμοιβην, ενεκα των ἐντη ευνη φιλτάτων ἀσπασμάτων καὶ φιλημάτων, τίνα χάριν ἔζει η i oεμη παῖς ἀπο σου, ἀπ' εκείνης δ' ἰγω ἔ εκ της νυκτος γὰρ και εκτων νυκτερινων φίλτρων πάνυ μεγίστη γίνεrαι χάρις τοῖς βροτοῖς. ἄκουε δη νυν' ψας τόνδε τον θανόντα, πο- τον ΓΙολυδωρον' τουτονδρων καλως, ητοι εὐεργετων, ἔντα γυναικαδελφον σέθεν, πουν σου, δράσεις ευ δηλονότι. ἐν εστιν ἐμοὶ ὁ μῖθος ελλιπης. εἴθε γένοιτό Is μοι λαλιὰ ἐν τοῖς βραχίοσι και εν ταῖς κόμαις και ἐν τη βάσει των ποδων, η ἐν τέχναις Δαιδάλου, η τινος ἀπο των θεων, ἴνα πῶτα τὰ μέλη μου απτοιντο -οὐ των σων γονάτων. κλαίοντα και ἐντελλόμενα παντοίους λόγους. ω δέσποτα, α μέγιστον φάος τοῖς Ελλησιν, αντὶ του των Ἐλλήνων, πείσθητι, καὶ δὸς ἐμοὶ τη πρεσβύτιδι χεῖρα βοη- aciθον, εἰ καὶ μηδέν εστ ιν η ικετεύουσά σε δηλονόαι, ἀλλ' ἄμως δεῖ αυτην παρὰ σου ἐλεηθηναι. ἴδιον γὰρ ἀνδρὸς αγαθου τη δικαιο-

συνη βοηθεῖν και τους κακους δρῶν ἀεὶ πανταχοῖ κακως, ητοι τιμωρεῖσθαι. Ι.824. καὶ μην: τουτο εἰς ροταπτωσεις υποθέσεων κεῖται. Gr. προθεραπεια και διόρθωσις. Gii. του λόγου : N. ὁ λόγος. κενώ:ακαιρον. τόδε: N. Πε. Gr. περισσον, μάταιον. Gu. μάταιον, ἀδόκιμον. B. M. Fl. 59. μάταιος, ἀδόκιμος. H. 6. 9. 2I. 56. κενὸν τουτο

λόγει m. λεγουσαὶ καίτοι γε μέγα sH. ρογάλαὶ δυνάμανον, συγ-

I. σεμνότηςJ σεμνότατον I. Correxi ex B. in quo nihil est praeter

σεμνότης τε σχημα παρα τοις νητορσι.

454쪽

422 SCHOLIA

κρίνουσα οἷς εἶπεν, οτι νόμω τους θεους ἡγούμεθα, καὶ τοῖς αλλοις. Fl. 25. Gr. ἡγουν ὁ λόγος ἔδε ακαιρίς εστιν. Gu. T. I 7. 59. 76. κενός. T. 59. 825. Κυπριν : συνουσίαν. B. Gr. ἀφροδί ην, μίξιν. Gu. 5 μίξιν πῆς Κασάνδρας συνουσίας. Fl. 25. 33. 59. προβάλλειν:ωστε. B. εἰς μεσιτείαν προτείνειν. Gr. προφερειν. Gu. 826. προς σαῖσι πλευραῖς ζ ου μαστροπωδεις οι λόγοι, αλλ' ἀφαιρεθεῖσα τον τὴν τύχης ἔγκον εἰς παν ότιουν καταβαίνει, καλ- μ λουσα τοῖς καιροῖς, και λέγουσα ταυτα δἱ ων εμελλε θηρασθαι io βοήθειαν. B. M. Gr. H. 25. 33. 59. 826. κοιμίζεται : εὐνάζεται. Gu. πας κοιμωμενος και κοιμίζεται, ου μ ν πας ὁ κοιμιζόμενος και κοιμῶται. Gr.

827. Φοιβάς '. ἡ μαντική. Gr. ἡ μάντις, απὸ του Φοιβος ό' Απόλλων. m. Io. et5. Κασάνδραν : ἡ Κασάνδρα πρωην Ἀλεξάν- i5 δρα ἐκαλεῖτο, ως καὶ Λυκόφρων φησὶν, εκλήθη-Κασάνδρα παρὰ των

Tρωων διὰ τὸ κάσιν και ἀδελφον ἀνδρεῖον εχειν τον Εκτορα. Gu. 828. που : τοπικὸν, που ευες τον δεῖνας και αἰτίαν δηλοῖν, πουεστι τόδε δίκαιον, ἀντὶ του εν τίνι πράγματί εστι δίκαιον' καὶ πουαντὶ του εν τίνι. ώς ενταῖθα. Gr. τὰς φίλας ευφρόνας ζ τὴν διαeto τῆς νυκτὸς γινομενην ευφροσύνην R. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76.3, ητὰς ε δίνους νυκτας. Gr. ευφροσυνη δε ἡ νυξ λέγεται. Fl. 6. 9.I7. a I. 56. 59. 76. τας νυκτερινὰς προσφιλεῖς συνουσίας. m. 59. τας ευφραντικὰς νυκτας διὰ το εν αυταῖς καλως φρονεῖν καὶ σκέπτεσθαι. m. IO. a I. 25.

23 829. ἀσπασμάτων : φιλημάτων. Gr. 83O. χάριν : ἀντίχαριν. Gr. ανταμοιβὴν, αντάλλαγμα. Gu. ευεργεσίαν δωσει. Fl. 17. κείνης δ' εγω : τίνα δε υ ριν eξω και λάβω εγω μείνης, ει μὴ νυν βοηθήσεις μοι. Gu. ετ ε κείνης δεἐγώ. B.M.

7. προς σαῖσι πλεπαῖ J Hoc leui. Inti est in B. In Gr. hoc scholion legitur post ῶς ἐνταῖθα, quo finitur sci ol. v. 828. 8. τὸν habent B. M. omittunt

ceteri.

ταῖταJ τοιαυτα Fl. 33.is. ΛικόφρωνJ Qui carmen suum Alexandrae nomine inscripsit Cu-

Similiter in M. . ρόν- διὰ το ἰ, αὐταῖς σκέπτεσθαι, et B. rec. μιμή ἡ μάντις. εὐφρόνας δε τὰc νύκτας διὰ το

455쪽

832. φίλτρων : φίλτρον η αγάπη, ίς ενταυθα. και To εις φιλίαν ενουν, ώς παρὰ Θεοκρίτου πῶ μοι τὰ φίλτρα ουτω λεγεται και λύτρον ἡ ελευθερία, και λύτρον ο δίδωσι τις ελευθερων τινά. Gr. μεγίστη '. πολλαὶ γὰρ δωρεαὶ γίνονται προς το μέρος της sγυναικος, στε ο ἀνηρ εις συνουσίαν αυτης ελλὶ καὶ εις γυναῖκα ει. T. 59. χροις: ἀπ ἀλληλων δηλονότι. H. 6. 9. 17. 56.59. 76. Gr. 833. ἄκουε δη νυν ζ λοιπόν. m. 56. τον θανόντα : τον θανόντ xτοῖτον, ον βλεπω, δράσας καλως, πουν εδικησας, γυναικαδελφον loσου ἄντα καλως ποίησον. Fl. 59. 834. κηδεστην ζ το χ ἔτι αντι γαμβροῖ κηδεστην εἶπεν δελ

φος γὰρ ἡν της Κασσάνδρας. B. ἀγχίστην. Fl. 59 . γυναικάδελ

φον. B. me. Gr. κηδεστὰς νυν λέγομεν τους πενθερους, οι παλαιοὶ

δε απλῶς ἄπαντας τους εξ επιγαμβρίας συγγενεῖς. Gr. γαμβρόν. is Fl. IO. κηδεστης μη μόνον α πενθερος λέγεται, ἀλλα και πάντες οιεκ συμπενθερίας συγγενεῖς, πιουν οι ἀγχιστεῖς. κηδεσταὶ λέγονται κοινω ονίματι πάντες οι ἐξ αγχιστείας. m. 59. 835. δράσεις : καλῶς. B. Gr. ενός μοι : ό λόγος φοῖ ἐνὸς ετιενδεης. Gr. πράγματος υπάρχει. Gil. ενδεης: ελλει ς. Gu. go ετι : α μῆν. Gu. ἐνὸς πράγματος ακμην ἐστερημένος υπάρχει ὁ λόγος μου. H. 59. 836. το ει ἀντὶ τοῖ εἴθε. B. 837. πυδῶν βάσει : N. καὶ βαδίσματι. B. 838. Δαιδάλου τέχναισι : περὶ των Δαιδάλου ἔργων ἔτι ἐκινεῖτο 25 και προίει φωνην αυτός τε ό Εὐριπίδης εν Εὐρυσθεῖ λέγει,

βλAM, et' ἀγαλμαθ' ' δδ' ἀνηρ κεινοή σοφός.3. Θεοκρίτ 34 2. .ib. ιιο,4 M eodex Cantabr. I a. iaντὶ του γαμβρου κηδ. στην εἶπεν est etiam in M. 25. περὶ τῶν Δαιδάλι υ τοι,,J Ex hoe seliolio haee sunt excerpta in

456쪽

24. καὶ Κρατῖνος εν Θράτταις IIανὶ κακον δε ο μαστεύων τινὰ ποτε χαλκουν ἡ ξυλινον και χρύσεον προσην, οὐδαμῶς ξύλινος εκεῖνος, ἀλλα χαλκους ων ἀπεδρα. πότερον Δαιδάλειος ην, η τίς εξεκλεψεν αὐτόν; ' και Πλάτων

Δαιδάλου τεχναισι : ἀγαλματοποἰος ο Δαίδαλος, ποιων αγάλματαουτω κάλλιστα ως ἱστορηθηναι περὶ τούτων τοῖς ποιηταῖς ἔτι φω-ν Io ηφίεσαν και εὐνοῖντο. ουτος δε ό Δαίδαλις και πτερὰ, οτε εβούλετο, περιετίθει εαυτω καὶ ἶπτατο. επεὶ και τον υἱον 'Iκαρον, εκ κηροῖ πτερὰ πλασάμενος καὶ περιθεὶς αυτω, εποίησεν εναέριον κορο- σθηναι. διαλυθεντος δε τοῖ κηροῖ πέπτωκεν εἰς το νῖν α. αυτοῖκαλούμνον Ἱκάριον πελαγος. φασὶ γὰρ ἀμυνόμενον τον 'HMosis Δαιδαλον, sc πεοποιηκότα την θυγατερα αυτοῖ Π ασιφάην, ερασθεῖσαν ταύρου, ρογηναι αυτω, επεὶ τότε πετόμενον εἶδε τον υἱον αυτοῖ

καρον, εκ κηροῖ πτεροῖς χ ρώμενον, σφοδρως εμπεσεῖν τοῖς πτεροῖς, και διαλυθηναι ταλα παρασκευάσαι, καὶ τev ἰν τούτοις κουφιζόμανον Iκαρον κατενε χθέντα πεπνίχ'αι. Gu. Ι. Δαιδάλου : ος κά τὰ et o εἴδωλα εποίει καἰ κινεῖσθαι καὶ λαλεῖν. Fl. Io. ό Δαιδαλος ἀνηρην ἀγαλματοποιός' εποίει δε ἀγαλματα ξύλινα, και ε κινουντο καιελα υν. m. 33. α ῶς δὲ μέλλει γινε σθαι τουτο. G u. τοι Δαρ

. Κρατῖ, J Gatini fragmentum datio est, tentata nb Dobraeo a lex maattuor versuum. metro Eu- Aristoph. Nub. 5 8. hunc in mo-polideo scriptoriam reliquus comis dum

personarum notns A. et B. addidi. ma verba οἶτος τίς er; λέγε ταχυ. τι σιγνη orn. M. Notandus autem in hoc versu anapaestus post tribra1-chum positus, ilia Oct peream factum. 7. αυτόματοςJ -τομάτως B. I.

457쪽

δαλον λέγουσι μεταμείβειν ἐαυτὸν εἰς ποικίλα εἴδη και μορώως, καὶαγάλματα ποιεῖν βαδίζοντα. εστι δε μῖθος, λέγεται δε . υτως διὰ το ποικίλας ἴπερ πάντας και παρηλλαγμένας μορφὰς προσφερειν τοῖς ἀγάλμασι, και διὰ τὸ διαλελυμένους τους πόδας των παλμάτων ποιουντα, των ἄλλων συνημμήνους ποιούντων. Gr. 5839. πάνθ' ,αρτῆ r ινα μου πάντα τα μώλη φωνὴν ἀφιέντα κατὰ ταυτὸν ἱκετεύση σε. B. Fl. IO. 33. 8 o. επισκήπτοντα : μεθ ἱκεσίας επάγοντα. GL επιφέροντα, προβαλλόμενα. Gu. επισκήπτει κεραυνός' και επισκήπτει αντὶ του μεθ' ἱκεσίας λέγει ' καὶ επισκήπτει αντὶ του ροτὰ θειασμοῖ io ἴποτίθησι. Gr.

842. Uῖρα τιμωρώ: βοηθόν. M. Gr. βοήθειαν. Gia. 843.-845. ει και μηδέν εστιν : εἰ καὶ μηδεν εστιν ἡ ἱκετεύ

τιμωρησαι τον ΓΠολυμήστορα. τοῖτο γάρ ἐστιν ἀνδρὸς ἀγαθοῖ, τὸ is τους κακοῖς εννόμως τιμωρεῖσθαι. B. εἰ καὶ μηδὲν λαρχοι ἡ παῖς, ἡ ἱκετεύουσά σε, ἡγουν εγὼ δούλη ουσα καὶ αιχ λωτος, ἀλλ' ο ς βοήθησον αυτο το δίκαον. αγαθοῖ γὰρ ἀνδρὀς τὸ υπουργεῖν καὶ τὸ ἴπηρετεῖν τῆ δίκη, Θουν τὸ πράττειν τα δίκαια σωματοποιεῖ την δίκην, ώς θεόν - καὶ τα πράττειν κακως πάντοτε eto τους κακοῖς καἰ μὴ ελεεῖν. m. 59. ἡ ἱκετεύουσά σε, αντὶ του, μηώς αιυάλωτον καὶ δούλην παρίδης. M. Fl. IO. 33. 59. αλλῆ ς : ἀλλ' ἔμως δεῖ αυτ ν παρὰ σοῖ ελεηθηναι. Gr. παράσχεδιὰ το δίκαιον. Gu. 846.-849. δεινόν γε θνητοῖς : επειδὴ την Ἐκάβην ὀ χορὸς diue εἶδε δεομενην τοῖ 'Aγαμέμνονος βοηθησαι αυτῆ, εχθροῖ ἄντος, ῶς την πόλιν ταύτης πορθήσαντος, λέγει δεινοπαθῶν' δεινόν ἐστιν ἔτι συμ- πιτνει καὶ συμπίπτει πάντα τοῖς θνητοῖς, καἰ ουτε ὁ φίλος ἀμὶ φίλος, ουτε ό εχθρὸς ἀέι εχθρός. ἀλλ' ό μὰν φίλος ἔστιν ἴτε εχθρὸς γίνεται, ὁ δε εχθρὸς φίλος. καὶ οι νόμοι κελεύοντες του μὰν φίλον ἀεὶ soφίλον ἡγεῖσθαι, τον δε εχθρον ἀέi εχθρον, λέγουσι κεχωρισμένως τὰς ἀνάγκας τιθέντες διὰ τούτων τοῖς φίλους εχ οὐς, καὶ τὸ ἀνάπαλιν.

Di iti od

458쪽

426 SCHOL. I Αοἱον ἐάν τις ανάγκη συμβη, ἔσπερ και νυν, ό μ ν φίλος ἐχθρὸς, ό δε

ἐχθρὸς φίλος καθίσταται. ουτω τουτο νοεῖται. οἱ δε ἐναλλάσσοντες τὰς λέξεις και τὰς ἀνάγκας αντὶ του ἀνάγκαι, καὶ το νόμοι αvτὶ του νόμους, καὶ τὰ ἄλλα ομοίως λέγοντες, ου καλως λέγουσι. Gu. I. 5 δεινόν γε θνητοῖς : μεταλλακτέον τὰς πτώσεις. εστι γὰρ, καἰ αἱ ἀνάγκα τους νόμους διίρισαν. ὁ δε νους' δεινον δει πάντα συνέρχεται τὰ κακὰ κατὰ ταυτὸν τοῖς ἀνθρώποις καὶ αἱ ἀνάγκαι τὰ νενομισμένα τοῖς ἀνθρώποις μετηλλαξαν. ἐδέδοκτο γὰρ πολέμιον εἶναι πη Ἐκάβη τον Ἀγαμέμνονα, ἀλλ' η ἀνάγκη τον νενομισμένον τη Ἐκάβη i o μετηλλαξεν. 'Aλλως. ἐναντίως εἶπεν εδει γὰρ, καὶ τους νόμους αἱ ἀνάγκαι διορίζουσιν, αυται γὰρ καὶ νόμων ἐπικρατέστεραι, οὐ τοὐναντίον, διότι οἱ νόμοι τὰ ἔκούσια τιμωρουνται, οὐχὶ τὰ ἐξ ἀνάγκης δρώμενα, ώς καὶ νυν ἡ παῖς ἐξ ἀνάγκης φίλον ποιεῖται τον πολέμιον. H. M. I. ὁ δε Δίδυμος ουτως' μαλλον ἔφειλεν εἰπειν ἔτι τους νόμους is αἱ ἀνάγκαι διορίζουσιν' αἱ γὰρ ἀνάγκαι καὶ των νόμων ἐπικρατέστεραι, οὐχ οἱ νόμοι των ἀναγκῶν. καὶ νυν ουν τουναντίον ει τεν. M. H. II. Και ἄλλως. αι αναγκαι Ουκ ακολουθως τοῖς νομοις πραττουσιν. M. Fl. 59.

δεινον γε ο θαυμαστὸν πρῆγμα υπάρχει, ώς τὰ πάντα τά τε καλὰ et o καὶ τὰ κακὰ συνέρχονται τοῖς βροτοῖς, καὶ τὰς ἀνάγκας, ηγο- την εἱμαρμένην αυτην, διέταξαν οἱ νόμοι, - οπου γὰρ εἱμαρμένον, ἐκεῖ νόμος ιυκ ἔστι ' - φίλους τιθέντες τους πολεμιωτάτους, και ἀνάπαλιν τους φίλους ἐχθρούς. ό γὰρ Ἀγαμέμνων προ της τοιαύτης δυστυχίας της Ἐκάβης, ηγουν του φάνου του Πολυδώρου, ἐχθρὸς ην 5 αυτη, Ἐκάβη, ῶς αιχμαλωτίσας αυτην' νυν δε, καταλαβὸν ταυτην

2. Οἴτω τοῖτο νοεῶται J Haec in Gu. legi nequeunt. il . ἐναλλάσσοντεςJ ἀλλάσσοντες l. 4. οὐ καλῶς λέγουσι Gu. litoris prope evan illis. ἀμαθεῖς I. 5. δεινονJ ἄλλως praefixum in I. In B.M. icinina και τἁς ἀνάγκας οἱ

νόμοι. 7. κατὰ ταυτὸνJ καταυτὶ, M. ih. αἱ o m. M. ih. τα ν. τοῖς ά. M. I. τοὶς A. τὼ ν. B.

459쪽

IN HECUBA M.

ἔτερον δεινὸν, καὶ εἰς βοηθειαν 'Aγαμέμνονα χρ ζουσα, φαίνεται φίλος ταύτης ό v v εχθρὸς, ο δε IΠολυμηστωρ, ό ρο ν φίλος, μετὰ τηντου Πολύδωρου σφαγην εχ δεος εγένετο τὴ 'Εκάβη ό πρ ν αὐτη

φίλος. διὸ και τα καλὰ και τα κακὰ συνερχονται τοῖς ἀνθρώποις. m. 59. ἀντίπτωσις. καὶ αἱ ανάγκαι τους νάρους διεμέρισαν. διορί- 5ζουσι, τάσσουσι, διεταξαν. m. IO. I7. 33. 56. 59. 76. νόμοιτα εκούσια τιμωροῖνται, ου τα εξ ανάγκης δρωμενοι, ως και νυν εξανάγκης φίλιον ποιεῖται τον πολεμιον' επικρατέστεραι γὰρ τοῖ νόμου αἱ ανάγκαι. m. Io. οὐκ ἔστι τι, οπερ Ουκ εὐμαρως ἔρχεται τηφύσει των ανθρωπων. και η ανάγκη γὰρ αυτη, η συνδέοντω φίλοι η io συγγενεῖς, καταλύεται καὶ τρέπεται τοῖς νόμοις, καὶ ἡγούμεθα τον παρανομουντα φίλον πολέμιον, τον δε μη παρανομουντα καὶ δικούμενον φίλον, εἰ καἰ πολέμιός ἐστι. τοῖτο λέγει ό χορος προκαταλαμβάνων τον τοὐ 'Aγαμέμνονος λόγον, καὶ ἀποφαινόμενος ώς λίαν δικαίου ἔντος τοὐ πράγματος βοηθηθηναι την Ἐκάβην. Gr. i 5 δεινώ: χαλεπον καὶ ἄδικό, ἐστι λίαν τὸ μη πάσχειν τους κακοῖς κακως καὶ τοὐς αγαθοῖς καλως. Ad. 33. μέγα πρῆγμα υπάρχει. m. 6. 9. I7. a I. 559. 76. φοβερὸν, δυσνόητον, θαυμαστόν. Fq. 33. ἄπαντα : κακά. EI. Io. a βούλονται τε καὶ ου βούλονται, καλὴ, κακά Gu. συμπιτνεῖ'. συμβαίνει. Gr. συμ-ao πίπτει. GU.

8 7. τας ἀνάγκας : αἱ ανάγκαι τοῖς νόμους μετηλλαξαν. B.

τὰς ἀλυτους διαθέσεις. Gr. εν ταῖς ἀνάγκαις. διὰ των αναγκων. Gu. διώρισαν : διετύπωσαν, ἀφορίζουσιν. B.M.I. οἱον αἱ ανάγκαι οὐκ ακολούθως τοῖς νόμοις πράττουσιν ἄθεν αἱ ανάγκαι των νόμων asεπικρατέστεραί εἰσιν, οὐχ οἱ νόμοι των αναγκων. B. I. αντὶ τοῖδιέστησαν. διορδομαι τὸ διαβεβαιοῖμαι, τὸ διαμερίζω, ώς ενταῖθα.

Gr. ἐχώρισαν των αἰων ἶν διακελεύονται, μετηλλαξαν. Gu.ορίζω τὸ προστάσσω, καὶ νίζομαι κατὰ φιλοσόφους τὸ ορισειν λέγω, οἱον τον ἄνθρωπον ζωον λογικὸν, καὶ τὰ ἐξης. εξορίζω τὸ εις εξορίαν soπέμπω. διορίζω τὸ διωτω καὶ διαστέλλω, ώς ενταῖθα' διοριζομαι τὸ προστάσσω καὶ διαβεβαιοῖμοι. ἀφορίζω τὸ μακρὰν πέμπω και τοεκλέγομαι, καὶ τὸ ἀφορισμοῖς γράφω. Gr.

848. τούς γε πολεμιωτάτους : πουν τοῖς πριν εχθρούς. Gr. διατον Ἀγαμέμνονα. Fq. 59. 35 Disiligo i Corale

460쪽

428 SCHOLIA

8 9. εχ σους' : Πολυμήστορα. Fl. Io. πρίν: δεδοκημένους. Fl. Io. ευμενεις : πουν τους φίλους. El. I 7. 56. δια τον II ο- λυμηστορα. FL 59. 35o. εγώ σε καἰ σὸν παῖδα : πώ σε καὶ vos παῖδά σου και τας 5 δυστυχίας και την ικεσίαν χεῖρα ελεω. B.M. I. και θέλω, φησὶν, ἔνεκα των θεων και του δικαίου ταυτην σοι δουναι τρο χάριν, τοτιμωρήσασθαι δηλαδη τον αδικον ξένον, εἴ πως δυνατον γένοιτο, ωστε και σοὶ καλως γενέσθαι, και τοῖς Ἐλλησι μη δί, δια Κασσάνδραν τιμωρεῖσθαι τον ΓΠολυμηστορα. H. I. i o τύχας : δυστυχίας. B. Gr. Fl. 33. 85 I. δι' οἴκτου : πουν θέλω ἐλεησαί σε και εχω κατ ο,τον. Fl. 59. ηγουν ελεω. Gr.

852. καὶ βουλομαι et βουλομαι ενεκα των θεων, καὶ ενεκα του καίου, διῖναί σοι τον ανόσιον τηνδε την δίκην. I. και θέλω παρα- is σχεῖν σοι τηνδε την χάριν, πο- του εκδικηταί σε, ενεκα των θεων καὶ ενεκα του δικαίου αὐτοῖ εις τον ανόσιον ξένον, πουν εις τον

φόνον, ιν επραξεν ό Πολυμηστωρ, λα φανείην, ωστε ἔχειν καλως εν σοι, πουν βοηθησαί σοι, καὶ ἶνα μη δόξω ἐν τε στρατω, ἔτι χάριν της Κασάνδρας ἐπιβουλεύω τρ Πολυμηστορι τοῖ φονευσαι ao αυτόν. Fl. 59. 854. ε - . και θέλω, λως, ἴνα. Fl. 59. φανερον μεν ον τοπρῆγμα, τίθεται ἀδιστάκτως τὸ ἄπως η το ἔνεκα, ἐλθὲ, ἴνα ποιησωμαι τόδε ' τὸ δε ἔχον δισταγμον, εἴτε μέλλον γενησεσθαι, εἴτε καἰ μη,

τίθεται ει πως. Fl. 59. σκοπω. διανοουμαι, τίνι τρόπω. Gr. κατὰ

as τ ίνα τρόπον. Gu. φανείη : το πρῆγ'. Gr. δειχθειην το πρῶ- να εις τὸ βοη=ησαί σοι. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ε φανείη σοι τοιαύτη συμμαχία, ἔστε καὶ σοι καλως γενεσθαι, και τοῖς Ελλησι μη δόξαι διὰ Κασσάνδραν τουτον τιμαρεῖσθαι. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION