Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

131쪽

σαν νυκτα κεκλεισμένων τε ως μάλιστα των θυοῶν καὶ ουδὲν παθόντων ουτε περιβόλων ουτε οροφῶν

διαμείφαντα τὰ βρέτη την στάσιν ἐπὶ των αρχαίωνευρεθῆναι κείμενα βάθρων ' μετακομισθέντα δὲ αυ- bis ἐκ του Λαουγίου συν ἱκετείαις καὶ θυσίαις ευα- ρεστηρίοις εἰς τὸ αυτὸ χωρίον ομοίως ἀνελθεῖν. τους δὲ ανθρώπους τέως μὲν ἀπορεῖν ο τι χρήσονται τοῖς πράγμασιν ουτε δίχα των πατρώων θεῶν οἰκεῖν αξι-ουντας ουτε ἐπὶ την ἐκλειφθεῖσαν οἴκησιν αυθις 10 ἀναστρέφειν, τελευτῶντας δὲ γνώμην ευρέσθαι,

η ἐμελλεν ἀποχρώντως προς ἀμφότερα ἔξειπι τὰ μεν ἔδη κατὰ χώραν ἐῶσαι μένειν, ἄνδρας δε τοὐς

ἐπιμελησομένους αυτῶν ἐκ τῆς υλβας εἰς τὸ -oυῖ- νιον αὐθις ἐποίκους μεταγαγεῖν. καὶ ἐγένοντο οἱ 15 πεμφθέντες εξακόσιοι μελεδωνοὶ τῶν ιερῶν αυτοῖς is μεταναστάντες ἐφεστίοις ' ἡγεμὼν ἐπ' αυτοῖς ἐτάχθη Αἰγεστος. τοὐς θεοὐς τούτους Ρωμαῖοι μεν Πενάτας καλοῶσιν ' οἱ δ' ἐξερμηνεύοντες εἰς τὴν Ελλάδα γλῶσσαν τοὐνομα οἱ μεν Πατρώους ἀποφαίνου - 20 σιν, οἱ δὲ Γενεθλίους, εἰσὶ δ' or Κτησίους, ἄλλοι δὲ Μυχίους, οἱ δε ' κείους. ἔοικε δὲ τούτων ἔκαστος κατά τινος τῶν συμβεβηκότων αυτοῖς ποιεῖσθαι τηνἐπίκλησιν κινδυνεύουσι τε πάντες ἀμωςγέπως τό in αὐτὸ λέγειν. σχήματος δὲ καὶ μορφῆς αυτῶν πέρι 25 Tίμαιος μεν ὁ συγγραφευς ώδε ἀποφαίνεται' κηρύκια σιδηρῶ καὶ χαλκῶ καὶ κέραμον Tρωικὸν εἶναι τὰ ἐν τοῖς ἀδύτοις τοῖς ἐν Λαουγίω κείμενα ἱερὰ, πυθέσθαι δὲ αυτὸς ταυτα παρὰ τῶν ἐπιχωρίων. εγὼ δὲ ὁσα μὲν ὁρῶν ἄπασιν os θέμις Ουτε παρὰ τῶν Ορών-30 των ἀκούειν ουδ' ἀναγράφειν οωμαι δεῖν, νεμεσῶδε κα ὶ τοῖς ἄλλοις, ὁσοι πλείω τῶν συγχωρουμένων

υπὸ νόμου ζητεῖν ἡ γινώσκειν ἀξιοῶσιν.

132쪽

, οὐδεν ἀποκωλύει με περὶ αυτῶν γράφειν τοιάδε ἐστί 'νεὼς ἐν μῖ δείκνυται της αγορὰς ου προσω κατα III την ἐπὶ Καρίνας φέρουσαν ἐπίτομον οδὸν υπεροχη, σκοτεινὸς ιδρυμενος ου μέγας. λέγεται δὲ κατα την di ἐπιχώριον γλῶτταν ἡκ' Ἐλαίας τὸ χωρίον. ἐν δὲ τούτς κεῖνται των Πωικῶν θεῶν εἰκόνες, ἶς πῶσιν ὁρῶν θέμις, ἐπιγραφὴν ἔχουσαι δηλοῶσαν τοὐς Πενά- τας. δοκοsσι γάρ μοι τos θ μήπω γράμματος ευρημένου τῶ δ δηλοῶν την ἐκείνου δυναμιν οἱ πα- 10. 72 λαιοί.J εἰσὶ δὲ νεανίαι δυο καθήμενοι δόρατα διειληφότες, τῆς παλαιῆς ἔργα τέχνης. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα

ἐν ίεοοῖς ἀρχαίοις εἴδωλα των θεῶν τουτων ἐθεασα μεθα, καὶ ἐν ἄπασι νεανίσκοι δύο στρατιωτικα σχηματα ἔχοντες ἐφαίνοντο. ὁρῶν μὲν δὴ ταλα ἔξεστιν, 15 ἀκουειν δὲ καὶ γράφειν ωπὲρ αυτῶν, α Καλλίστρατος τε ὁ περὶ Σαμοθράκης συνταξάμενος ἱστορεῖ καὶ Σάτυρος ὁ τοὐς αρχαίους μύθους συναγαγὼν καὶ αλλοι συχνοὶ, παλαιότατος δὲ ων ημεῖς ἴσμεν ποιητὴς 'Αρκτῖνος. λέγουσι γουν ωδε ' μυσην την Πάλλαντος 20 θυγατέρα γημαμένην Βαρδάνω φερνὰς ἐπενέγκασθαι δωρεὰς Ἀθηνῶς τά τε Παλλάδια καὶ τὰ ἱερὰ

των μεγάλων θεῶν διδαχθεῖσαν αυτῶν τὰς τελετάς.

ἐπειδὴ δὲ την ἐπομβρίαν φευγοντες 'Αρκάδες Πελοπόννησον μὲν ἐξέλιπον, ἐν δὲ τῆ Θρακία νήσω τους 2b

βίους ἱδρυσαντο, κατασκευάσαι τον Λάρδανον ἐν- ταῶθα τῶν θεῶν τούτων ἱερὸν ἀροητους τοῖς αλλοις ποιουντα τὰς ἰδίους αυτῶν ὀνομασίας καὶ τας τελετὰς αυτοῖς τὰς καὶ εἰς τόδε χρόνου γινομένας υποI73 Σαμοθράκων ἐπιτελεω. ώς δὲ μετῆγε τοὐ λεω την 30 πλείω μοῖραν εἰς την Ἀσίαν τὰ μὲν ἱερὰ τῶν θεῶν καὶ τὰς τελετὰς τοῖς ὐπομείνασιν ἐν τῆ νήσω καταλι-

133쪽

κεῖν' τὰ δὲ Παλλάδια καὶ τὰς θεῶν εἰκόνας κατασκευασάμενον ἀγαγέσθαι μετ' αυτos. διαμαντευόμενον δὲ περὶ της οἰκήσεως τά τε ἄλλα μαθεῖν καὶ περὶ των ιερῶν της φυλακῆς τόνδε τον χρησμὸν d λαβεῖν

Εἰς πόλιν ἐν κτιζρσθα θεοῖς σέβας ἄφθιτοκ αἰεὶ ζθεῖναι, καὶ φυλακαῖς τε σέβειν θυσίαις τε χοροῖς τε.ἔστ ὰν γὰρ τάδε σεμνὰ ααθ' ἡμετέραν χθόνα μίμνyδῶρα Λιὸς κούρης ἀλόχω σέθεν, ἡ δὲ πόλις σοι

10 ἔσται απόρθητος τον ἀεὶ χρόνον ῆματα πάντα. LXVIIII. Θάρδανον μὲν ἐν τῆ κτισθείσy τε υφ' εαυτοs καὶ ονομασίας ὁμοίας τυχουσa πόλει τὰ ἔδηκαταλιπεῖν, Πίου δ' ἐν υστερω χρόνω συνοικισθέντος ἐκεῖ μετενεχθῆναι προς τῶν ἐγγόνων αυτos τὰ id 15 ἱερὰ. ποιήσασθαι δὲ τοὐς γλιεῖς νεών τε καὶ ἄδυτον αὐτοῖς ἐπὶ τῆς ἄκρας καὶ φυλάττειν δι' ἐπιμελείας ἐς ἐδύναντο πλείστης θεόπεμπτά τε ηγουμένους εἶναι και σωτηρίας κύρια τῆ πόλει. ἀλισκομένης δὲ τῆς κάτω πόλεως τον Αἰνείαν καρτερὸν τῆς ἄκρας γενόμενον,20 ἄραντα ἐκ τῶν ἀδυτων τά τε ἱερὰ τῶν μεγάλων θεῶν καὶ ὐπερ ἔτι περιῆν Παλλάδιον θάτερον γὰρ υδυσσέα καὶ Aιομήδην νυκτός φασιν εἰς πλιον ἀφικομένους κλοπῆ λαβεῖν) οἴχεσθαί τε κομίσαντα τον Αἰνείαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἐλθεῖν ἄγοντα εἰς 'Ιταλίαν. 'Αρκτῖνος 2b δε φησιν υπὸ Θιὸς δοθῆναι Λαρδάνω Παλλάδιον δυκαὶ εἶναι τοsτο ἐν Πω τέως ἡ πόλις ἡλίσκετο κε - κρυμμένον ἐν ἀβάτω ' εἰκόνα δ' ἐκείνου κατεσκευασ- 17 μένην ως μηδεν τῆς αρχετύπου διαφέρειν απάτης τῶν ἐπιβουλευόντων ἔνεκα ἐν φανερῶ τεθῆναι καὶ αυτὴν 30 Aχαιοὐς ἐπιβουλεύσαντας λαβεῖν. τὰ μεν οὐν εἰς Λα- λίαν υπ' Αἰνείου κομισθέντα ἱερὰ τοῖς εἰρημένοις ἀνδράσι πειθόμενος γράφω τῶν τε μεγάλων θεῶν

134쪽

εἰκόνας εἶναι, ους Σαμοθρῆκες Ελλήνων μάλιστα ὁρ- γιάζουσι, καὶ τὸ μυθευόμενον Παλλάδιον, ο φασι τὰς ἱερὰς φυλάττειν παρθένους ἐν ναῶ κείμενον Ἐστίας, ἔνθα καὶ τὁ α θάνατον διασώζεται πυρ' υπὲρ ων ενυστέρω λεχθήσεται λόγω. εἴη ὁ ' αν καὶ παρὰ ταυτα Sτοῖς βεβήλοις ἡμῖν ἄδηλα ἔτερα. και περὶ μὲν των

Πωικῶν ἱερῶν τοσαυτα εἰρήσθω. ILXX. 'Aσκανίου δε ὀγδόω καὶ τριακοστῶ ἔτει της βασιλείας τελευτήσαντος παρέλαβε την ηγεμονίαν Σιλουιος αδελφὸς ἀν Ασκανίου, μετὰ τον Αἰ- 10 νείου θάνατον γενόμενος ἐκ Λαυνας της Λατίνου

θυγατρὸς, ον φασιν εν τοῖς ἔρεσιν υπὸ των νομεων ἐκτραφῆναι. του γὰρ Ἀσκανίου παραλαβόντος την

βασιλείαν περιδεης η Λεινα γενομένη μη τι δεινὀνυπ' αυτοs πάθη κατὰ τὸ της μητρυιῆς ὀνομα, ἐγκυ- IbIIo μων ουσα δίδωσιν ἐαυτὴν Tυρρηνῶ τινι συοφορβίωνι ἐπιμελητῆ βασιλικῶν, δν ῆδει Λατίνω γενόμενον ἐν τοῖς μάλιστα προσηγορον. ὁ δ' εἰς υλας ἐρημους ἀγαγὼν αυτην ως τῶν ἐπιτυχουσῶν τινα, φυλαττομενος οφθῆναι τοῖς εἰδόσιν ἔτρεφεν ἐν τI νάπst κατασκευά- 20σας οἴκησιν ου πολλοῖς γνώριμον καὶ τὸ παίδιον γε- 'νόμενον αναιρεῖταί τε καὶ τρέφει Σιλουιον ονομα-

σας απὸ της υλης, ῶσπερ αν εἴ τις 'Ελλάδι γλώσσn λέξειεν 'Γλαῖον. χρόνου δὲ προῶντος, ως πολλὴν ζζτησιν ἔγνω της γυναικὸς υπὸ τῶν Λατίνων γινομέ- 25 νην καὶ δι' αἰτίας ἄντα παρὰ τῶ πλήθει τον 'Aσκά- νιον, ώς ἀνΓρηκότα την παιδίσκην, φράζει τω δημω, τὸ πρῆγμα καὶ την ἄνθρωπον ἄγει μετὰ του παιδος, ἐκ τῆς νάπης. τυIll μὲν δη τοιαυτύ χρησαμενος οΣιλουιος την εἰρημένην εσχεν ὀνομασίαν καὶ τό ἐξ mἐκείνου γένος ἄπαν, την δὲ βασιλείαν παρέλαβεν, III ἐπειδὴ τον αδελφὸν αυτου τελευτῆσαι συνέπεσεν, ἀμ-

135쪽

φίλογον γενομένην πρὸς ἔνα τον πρεσβεύσαντα των Ἀσκανίου παίδων γουλον ἀξιουντα την πατ9ώαν αρ-

χην διαδέξασθαι. την δε δικην ἐπεψήφισεν ὁ δῆμος αλλοις τε ὐπαχθεὶς λόγοις καὶ ουχ ῆκιστα ὁτι μητρὸς 5 ην ὁ Σιλούως ἐπικλήρου τῆς αρχῆς. γοώλφ δε αντὶ τῆς βασιλείας ἱερά τις ἐξουσία προσετέθη και τιμῆτῶ τε ἀκινδύνω προύχουσα τῆς μοναρχίας και τῆοαστώνη του βίου, ῆν ἔτι και εἰς ἐμὲ τὸ ἐξ αυτos γενος ἐκαρποsτο, 'Dύλιοι κληθέντες απ' ἐκείνου. ἐγενετο 10 δὲ μέγιστος ἄμα και λαμπρότατος οἴκων Ουτος, ῶνημεῖς ἴσμεν, ἄνδρας τε διαφορωτάτους ηγεμόνωνῆνεγκεν, οις τὸ ευγενὲς αἱ ἀρεταὶ μὴ ἀπιστεῖσθαι παρέσχον ' υπὲρ ῶν ἐν ἄλλω δηλωθήσεται λόγω τὰ

προσήκοντα.

15 L XXI. Σιλουχυ δ' ἐνὸς δεοντα τριάκοντα ἔτη κατασχόντος την αρχὴν Αἰνείας υἱὸς αυτοὐ την δυναστείαν διαδεξάμενος ενὶ πλείω ηριάκοντα ἐτῶν ἐβα- 17 σίλευσεν. μετὰ-τοῶτον is καὶ πεντήκοντα Λατῖνος ήρξεν ἔτη. υλβας δὲ μετὰ τοὐτον ἐνὸς δέοντα τεττα- 20 ράκοντα ἔτη. μετὰ δὲ υλβαν Κάπετος α ἐπὶ τοῖς εἴκοσιν. ἔπειτα Κάπυς δυεῖν δέοντα τριάκοντα. μετὰ δε απυν Κάλπετος ἄχρι τρισκαίδεκα ἐτῶν κατέσχετ ν αὐχήν. ἐξης δὲ 2 ιβερῖνος οκταετῆ χρόνον ἐβασίλευσεν. τελευτῆσαι δ ' ουτος ἐν μάχη παρὰ ποταμῶ25 γενομένη λέγεται ' παρενεχθεὶς δὲ ἡπὸ τos ρεύματος ἐπώνυμον εα-os κατέλιπε τὸν ποταμὸν υλβουλαν καλούμενον πρότερον. Tιβερίνου δὲ διάδοχος ωγρια- πας ἔν καὶ τετταράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν. μετὰ δὲ Mγρίππαν υλλώδιος τυραννικόν τε χρῆμα καὶ θεοῖς

30 ἀπεχθόμενον ἐνὸς δέοντα εἴκοσιν ' ω περιφρονοῶντι τὰ δαιμόνια κατεσκεύαστο κεραυνῶν τε μιμήματα καὶ κτύποι βρονταῖς ἐμφερεῖς, οις δεδίττεσθαι τοὐς ἀν-

136쪽

θρώπους ως θεὸς ἡξίου. ομβρων δὲ καὶ κεραυνῶν εἰς

I 0 τον Oiκον αυτοs κατασκηψάντων τῆς τε λίμνης, παρ'

ῆν οἰκων ἐτύγχανε, πλημμύραν οὐκ εἰωθυῖαν λαβούσης κατακλυσθεὶς πανοίκιος ἀπόλλυται. καὶ νυν ἔτι διαλειπούσης τῆς λίμνης ἐν μέρει τινὶ, οταν ὐπονο- li στήση το νῆμα καὶ σταθερὸς ὁ βυθὸς γενηται, παστάδων ερείπια καὶ ἄλλα οἰκήσεως ἴχνη φαίνεται. 'AOυεντῖνος δε παρὰ τούτου την δυναστείαν διαδεξάμενος, ἀφ' ου των επτὰ λόφων τις ἐπώνυμος ἐγένεeto των συμπεπολισμενων τῆ μύ, τριάκοντα καὶ επτὰ ἔτη 10την ἀρχὴν κατέσχεν. Πρόκας δε μετὰ τοὐτον ετη εἴκοσι καὶ τρία. ἔπειτα Ἀμόλιος ου σὐν δίκy την βασιλείαν κατασχὼν Νεμέτορι προσήκουσαν, δς ἐν αυ-τῶ πρεσβύτερος αδελφὸς, δυο καὶ τετταράκοντα ἔτη δυναστεύει. 'Aμολίου δὲ ἀναιρεθέντος υπὀ μύλου Ibκαὶ μου των ἐκ τῆς ἱερῆς κόρης γενομένων, ως αὐτίκα λεχθήσεται, μετὰ τον ἐκείνου θάνατον απολαμβάνει την κατὰ νόμον δυναστείαν Νεμέτωρ ὁ των νεανίσκων μητροπάτωρ. τω δ' εξῆς ἔτει τῆς Νεμε-τορος αρχῆς, δευτέρω δε καὶ τριακοστω καὶ τετρα- 20 180 κοσιοστῶ μετὰ την Πίου ἄλωσιν, αποικίαν στείλαν - τες Αλβανοὶ μύλου καὶ μου την ηγεμονίαν αυτῆς ἐχόντων κτίζουσι Pώμην ἔτους ἐνεστῶτος

πρώτου τῆς ἐβδομης ὀλυμπιάδος, ἐν ἐνίκα στάδιον Λαῖκλῆς Μεσσήνιος, ἄρχοντος 'Aθήνησι Xάροπος ἔτος 25

XIl. 'Aμφισβητήσεως δὲ πολλῆς ουσης καὶ

περὶ τοὐ χρόνου τῆς κτίσεως κqὶ περὶ τῶν οἰκιστῶν τῆς πόλεως ουδὲ αυτὸς ωμην δεῖν ῶσπερ ὁμολογούμενα προς απάντων ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπελθεῖν. Κεφά- 30λων μὲν γὰρ ὁ Γεργίθιος συγγραφεὐς παλαιὸς πάνυ δευτερα γενεῆ μετὰ τον γλιακὰν πόλεμον ἐκτίσθαι

137쪽

- Λ -

λέγει τὴν πόλιν υπὸ των εξ γλίου διασωθέντων συυΑἰνεία, οἰκιστην δε αυτῆς ἀποφαίνει τον ἡγησάμενον

της αποικίας Pῶμον, τοsτον δ' εἶναι των Αἰνείου παίδων ἔνα ' τέτταρας δε φησιν Αἰνεία γενέσθαι παῖ- fi δας, 'Aσκάνιον, Eυρυλέοντα, Pωμυλον , Ῥῶμον. εὐ-

ρηται δὲ καὶ Λημαγόρα καὶ 'Aγαθυλλω και ἄλλοις συχνοῖς ο τε χρόνος καὶ ὁ τῆς αποικίας ἡγεμὼν ὁ ui αυτός. ὁ δὲ τὰς ἱερείας τὰς ἐν Ἀργει καὶ τα καθ'

ἐκάστην πραχθέντα συναγαγὼν Αἰνείαν φησὶν εκ I0 Μολοττῶν εἰς γ ταλίαν ἐλθόντα μετ' Oδυσσέως οἰκιστὴν γενέσθαι τῆς πόλεως, ὀνομάσαι δ' αυτὴν α μιας των χλιάδων Ῥώμης. ταυτην δε λέγει ταῖς ἄλλαις Tρωάσι παρακελευσαμένην κοινὴ μετ' αυτῶν ἐμπρῆσαι τα σκάφη βαρυνομένην τῆ πλάνη. ομολπετ15 δ' αυτῶ καὶ Λαμαστὴς ὁ Σιγεῶς καὶ ἄλλοι τινες. Aoιστοτέλης δὲ ὁ φιλόσοφος 'Aχαιῶν τινας ἱστορεῖ τῶν in απὸ δεοίας ἀνακομισαμένων περιπλέοντας Μαλέαν, ἔπειτα χειμῶνι βιαίω καταληφθέντας τέως μὲν έποτῶν πνευμάτων φερομένους πολλαχῆ του πελάγους 20 πλανῆσθαι, τελευτῶντας δ' ἐλθεῖν εἰς τον τόπον τοὐτον τῆς 'οπικῆς, δς καλεῖται Λατίνιον ἐπὶ τῶ Τυρρηνικῶ πελάγει κείμενος. ἀσμένους δὲ την γην ἰδόντας ἀνελκῶσαί τε τὰς ναsς αυτόθι καὶ διατρῖψαι την χειμερινὴν ῶραν παρασκευαζομένους ἔαρος ἀρ- 25 χομένου πλεῖν. ἐμπρησθεισῶν δὲ αυτοῖς υπὸ νύκτα τῶν νεῶν ουκ ἔχοντας ὁπως ποιήσονται τον ἄπαρσιν, ἀβουλήτω ανάγκρ τοὐς βίους ἐν ω κατήχθησαν χωρίωἱδρύσασθαι. συμβῆναι δε αυτοῖς τοsτο διὰ γυναῖκας αἰχμαλώτους, ας ἔτυχον ἄγοντες ἐξ Ἱλίου. ταπιας δὲ 30 κατακαίσαι τὰ πλοῖα φοβουμένας τὴν οἴκαδε τῶν Αχαιῶν ἄπαρσιν, ώς εἰς δουλείαν ἀφιξομένας. καλλίας δε ὁ τὰς 'Aγαθοκλέους πράξεις ἀναγράψας - IN

138쪽

μην τινὰ Τρωάδα των ἀφικνουμένων ἄμα τοῖς ἄλλοις 2 ρωσιν εἰς Λαλίαν γήμασθαι Λατίνω τῶ βασιλεῖ των Aβοριγίνων καὶ γεννῆσαι τρεῖς παῖδας, 'Pῶμον καὶ ' μύλον καὶ 'λέγονον οἰκίσαντας δε πόλιν,

ἀπὸ τῆς μητρὸς αυτῆ θεσθαι τοὐνομα. Σεναγορας δε dὁ συγγραφεὐς υδυσσέως και Κίρκης υίοὐς γενέσθαι

τρεῖς, ωμον, Ἀντείαν, 'Aρδεων' οἰκίσαντας δε τρεῖς πόλεις ἀφ εαυτῶν θέσθαι τοῖς κτίσμασι τὰς ὀνομα - σίας. Aιονυσιος δὲ o Xαλκιδεῖς οἰκιστὴν μὲν ἀποφαίνει τῆς πόλεως Pῶμον ' τοίτου δε λέγει κατὰ μέν Io τινας 'Aσκανίου, κατὰ δε τινας υμαθίωνος εἶναι παῖδα. εἰσὶ δε τινες oῖ την Pώμην ἐκτίσθαι λέγουσιν

Λατίνου θυγατρός.

184 ληiικῶν παρέχεσθαι συγγραφέων, οῖ διαφόρως αποφαίνουσι τοὐς οἰκιστὰς τῆς πόλεως, λα μη δόξω μακρηγορεῖν ἐπὶ τοὐς Pωμαίων ἐλεύσομαι συγγραφεῖς. παλαιὰς μὲν ουν Οἴτε συγγραφεὐς Οἴτε λογογράφος ἐστὶ Pωμαίων οὐδὲ εἷς' ἐκ παλαιῶν μέντοι πλόγων ἐν ἱεραῖς δέλτοις σωζομένων ἔκαστός τι παραλαβὼν ἀνεγραψεν. τούτων δέ τινες μὲν Αἰνείου υιοὐς γενέσθαι λέγουσι Pωμύλον τε καὶ μον τοὐς οἰκιστὰς τῆς Ρώμης, ετεροι δε θυγατρὸς Αἰνείου παῖδας, ὀτου δὲ πατρὸς Ουκετι διορίζοντες ' δοθῆναι δ' raαυτούς υπ' Αἰνείου Λατίνω τῶ βασιλεῖ τῶν Ἀβοριγίνων ὁμηρευσοντας, ἔτε αἱ πίστεις τοῖς ἐπιχωρίοις προς τοὐς ἐπήλυδας ἐγένοντο. ἀσπαζόμενον-αυτοὐς Λατῖνον τῆ τε ἄλλst θεραπεία περιέπειν ευ καὶ ἐγγόνου ἄρρενος ἄπαιδα τελευτῶντα διαδόχους μέρους mτινος τῆς εαυτοs ἀρχῆς καταλιπεῖν. ἄλλοι λέγουσιν Αἰνείου τελευτήσαντος Aσκάνιον ἄπασαν την Λα-

139쪽

τίνων αὐχην παραλαβόντα νείμασθαι πρὸς τους αδελφους Ρωμύλον τε καὶ ωμον την τε χώραν καὶ την δυναμιν την Λατίνων τριχῆ αυτον μὲν δη την τε 18 υλβαν κτίσαι καὶ ἄλλ' ἄττα πολίσματα ' Pῶμον δὲ

li Καπυην μεν ἀπὸ του προπάππου Κάπυος, Aγχίσην δὲ ἀπὸ του προπάτορος Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ τηνύστερον κληθεῖσαν Τάνικλον ἀπὸ του πατρὸς, Ρώμην δε ἀφ' εαυτου, ταυτην δὲ χρόνους τινὰς ἐρημωθεῖσαν ετέρας αὐθις ἐλθουσης ἀποικίας, ην 'Aλβαυοὶ 10 ἔστειλαν ηγουμένου - μώλου καὶ μου, την ἀρχαίαν κτίσιν ἀπολαβεῖν' ἀστε διττὰς εἶναι της ' μης τὰς

κτίσεις ' την μεν ολίγον υστερον τῶν Πωικῶν γε--μένην, τὴν δὲ πεντεκαίδεκα γενεαῖς υστεροsσαν της

προτέρας. εἰ δε τις ἀπιδεῖν βουλήσεται τὰ προσω - 1b τέρω καὶ τρίτη τις ἀρχαιοτέρα τούτων ευρεθησεται μη γενομένη πρὶν Aινείαν καὶ Tρῶας ἐλθεῖν εἰς ταλίαν. ταυτα δὲ Ου τῶν ἐπιτυχόντων τις ουδὲ νέων συγγραφευς ἱστόρηκεν, ἀλλ' 'Aντίοχος ὁ Συρακ3ύσιος,

ου καὶ πρότερον ἐμνήσθην. φησὶ Μόργητος ἐν 20 Ιταλία βασιλεύοντος ην δὲ τότε 1ταλία η ἀπὸ Ἀραυ- τος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιος ἐλθεῖν ώς αὐτὸν ἄνδρα φυγάδα ἐκ Ρώμης. λέγει δε ἄδε ἐπεὶ δε 'Ιταλὸς κατεγηρα Μόργης ἐβασίλευσεν. ἐπὶ τούτου δὲ ἀυὴ

ἀφίκετο ἐκ Ρώμης φυγάς ' Σικελος ἔνομα αυτῶ.' κατὰ 2b μὲν θη τον Συρακούσιον συγγραφέα παλαιά τις εὐρίσκεται καὶ προτεροῶσα τῶν Πωικῶν χρόνων η Ῥώμη. πότερον δε περὶ τους αυτοὐς ην τόπους, ἐν οἷς η νῶν οἰκουμένη πόλις εστὶν, η χωρίον ἔτερον ἐτύγχανεν ουτως ονομαζόμενον ἀσαφες ἐκείνου καταλιπόντος 30 Ουδ' ἐγὼ δύναμαι συμβαλεῖν. περὶ μὲν ουν τῶν παλαιῶν κτίσεων ἱκανὰ ηγοῶμαι τὰ προειρημένα. .XXIIII. Πν δὲ τελευταῖον τῆς Ρώμης οἰκισμὸν

140쪽

μαιος μὲν ὁ Σικελιώτης οὐκ οἶδ' oτω κανόνι χρησάμενος ἄμα Καρχηδόνι κτιζομεν ρ γενέσθαι φησὶν ὁγδοω και τριακοστῶ πρότερον ἔτει τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος. Λεύκιος δὲ Κίγκιος ἀνὴρ των ἐκ του βου- bλευτικου συνεδρίου περὶ το τέταρτον ετος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος. Κόrντος δε Φάβιος κατὰ το πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδοης ὀλυμπιάδος. Κάτων δε Πόρκιος 'Ελληνικὸν μεν ουχ ορίζει χρόνον, επιμελῆς δὲ γενόμενος, εἰ καί τις ἄλλος, περι την συναγωγὴν τῆς ἀρ- 10χαιολογουμένης ιστορίας ἔτεσιν ἀποφαίνει δυσι καὶ τριάκοντα καὶ τετρακοσίοις ἡστεροίσαν των γλιακῶν. 188 ὁ δε χρόνος ουτος ἀναμετρηθεὶς tαῖς ρρατοσθένους χ9ονογραφίαις κατὰ το πρῶτον ἔτος πίπτει τῆς U-δομης ολυμπιάδος. ὁτι δέ εἰσιν οἱ κανόνες υγιεῖς, οἷς ibἘρατοσθένης κέχρηται, καὶ πῶς ἄν τις ἀπευθύνοι τους Pωμαίων χρόνους προς τους Ελληνικους, ἐν ἐτέρω δεδήλωταί μοι λόγω. ου γὰρ ἡξίουν ως Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης τοσοsτον μόνον εἰπεῖν, ὁτι κατὰ το δεύτερον ἔτος τῆς ἐβδομης ὀλυμπιάδος την 20 μην ἐκτίσθαι πείθομαι. ουδ' ἐπὶ τοὐ παρὰ τοῖς l89 ἀρχιερεsσι κειμένου πίνακος ενὸς καὶ μόνου την πίστιν ἀβασάνιστον καταλιπεῖν, αλλὰ τους ἐπιλογισμοὐς, οἷς αυτὸς προσεθέμζν, εις μέσον υπευθύνους τοῖς βουληθεῖσιν ἐσομένους ἐξενεγκεῖν. ἡ μὲν ουν ἀκρί- 2bβεια ἐν ἐκείνω δηλοίται τῶ λόγω, λεχθήσεται δὲ διὰ τῆσδε τῆς πραγματείας αυτὰ ταναγκαιότατα. ἔχει δὲ Ουτως' ἡ Κελτῶν ἔφοδος, καθ' ῆν ἡ ωμαίων πόλις εάλω, συμφωνεῖται σχεδὸν υπῖ πάντων ἄρχοντος Αθήνησι Πυργίωνος γενέσθαι κατὰ το πρῶτον ἔτος 30

τῆς ὀγδοης καὶ ἐνενηκοστῆς ὀλυμπιάδος. ὁ δὲ προ τῆς καταλήψεως χρόνος ἀναγόμενος εἰς Λεύκιον Ιούνι