Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

161쪽

νους αυτος ὁρῆς. ὁ δὲ αγανακτει τε καὶ δεινὰ ποιεῖ-ται , ως διηρτημένος ὐπ' αυτοs, της τε αποικίας οὐ μεθήσεσθαι αυτῶ φησιν. LXXXVII. Aνίσταται δ' εκ τούτου μείζων τῆς 5 προτέρας ἔρις' εκατερου το πλεον ἔχειν ἀφανῶς διοι - κουμένου ' τὸ δὲ μὴ μεῖον αναφανδον ἀπὸ δικαιώσεως τοιἀςδε ἐπισυνάπτοντος. εἰρημένον γὰρ ὴν αὐτοῖς υπὸ τοs μητροπάτορος, ὁτω αν προτέρω κρείττους ὀρνιθες ἐπισημήνωσι, τομον ἄρχειν τῆς αποικίας. γενους δὲ

10 ὀρνίθων ἐνὸς ἀμφοῖν ὀφθέντος ὁ μεν τῶ πρότερος, 226o δὲ τω πλείους ιδεῖν ἐκρατύνετο. συνελάμβανε δε αὐτοῖς τῆς φιλονεικίας καὶ τὸ ἄλλο πλῆθος ηοξε τε πολέμου δίχα των ηγεμόνων ὁπλισθέν, και γίνεται

μάτη καρτερὰ καὶ φόνος ἐξ ἀμφοῖν πολύς. ἐν ταυτy15 φασί τινες τῆ μάχη τὸν Φαιστύλον, δς ἐζεθρέψατο

τοὐς νεανίσκους, διαλῶσαι την ἔριν των αδελφῶν βουλόμενον,ώς ουδεν οἱός τ' ὴν ἀνύσαι, εἰς μέσους ωσασθαι τους μαχομένους ἄνοπλον θανάτου τοὐ ταχίστου τυχεῖν προθυμούμενον, ὀπερ ἐγένετο. τινὲς δὲ καὶ 20 τὸν λέοντα τὸν λίθινον, ος ἔκειτο τῆς αγορὰς τῆς των μαίων ἐν τω κρατίστω χωρίω παρὰ τοῖς ἐμβολοις, ἐπὶ τω σωματι τos Φαιστύλου τεθῆναί φασιν, ενθα ἔπεσεν ὐπὸ των εὐρόντων ταφροτος. ἀποθανόντος

δ' ἐν τῆ μάχη τos μου νίκην οἰκτίστην ὁ μυλος

25 από τε τοὐ αδελφοί καὶ πολιτικῆς ἀλληλοκτουίας ἀνελόμενος τὸν μεν ωμον εν τῆ 'μμορία θάπτει, ἐπειδὴ καὶ ζῶν τοs χωρίου τῆς κτίσεως περιείχετο, αυ- τὸς δὲ ἀπὀ λύπης τε καὶ μετανοίας των πεπ9αγμενων παρεὶς εαυτὸν εἰς ἀπόγνωσιν τοs βίου τρέπεται. τῆς 30 δε Λαυρεντίας, ἡ νεογνοὐς παραλαβοῶσα ἐξεθρέψατο καὶ μητρος ουχ ηττον ήσπάζετο, δεομένης καὶ παρηγο- 22 ρούσης, ταντύ πειθόμενος ἀνίσταται ' συναγαγὼν δε

162쪽

ολθω πλείους οντας τρισχιλίων ἐκ πάνυ πολλοί κατ' ἀρχὰς γενομένου πλήθους, οτε την αποικίαν εστελλε, πολίζει το Παλλάντιον. ὁ μεν ουν πιθανώτατος τῶν

λόγων περὶ τῆς Pώμου τελευτῆς Ουτος εiναί μοι δο- Sκεῖ. λεγέσθω δ' ὁμως καὶ εἴ τις ἐτερως ἔχων παραδίδοται. φασὶ δή τινες συγχωρῆσαι αυτὸν τῶ ' μυ- λω την ηγεμονίαν, ἀχθόμενον δὲ καὶ δι ἔχοντα την απάτην, ἐπειδὴ κατεσκευάσθη τὸ τεῖχος φλαυρον ἀποδεῖξαι τὸ ἔρυμα βουλόμενον, Ἀλλὰ τοὐτό γ', εἰ- 10 πεῖν, ου χαλεπῶς ἄν τις υμῖν ἡπερβαίη πολέμιος, ῶσπερ ἐγώ ' καὶ αυτίκα υπεραλέσθαι ' Κελέριον δέ τινα τῶν ἐπιβεβηκότων του τείχους, δς ἐν ἐπιστάτης

τῶν εργων, Ἀλλὰ τosτον γε του πολέμιον ου χαλεπῶς ἄν τις ημῶν αμυναιτο, εἰπόντα, πλῆξαι τῶ σκαφείω i5 κατὰ τῆς κεφαλῆς και αυτίκα ἀποκτεῖναι ' τὸ μεν δὴ τέλος τῆς στάσεως τῶν αδελφῶν τοι το λέγεται γε -

28 νέσθαι.

LXXXVIII. Επεὶ δὲ Ουδὲν ἔτι ἡν ἐμποδὼν τῶ κτίσματι προειπὼν ὁ Ῥωμυλος ημέραν, ἐν ἡ τους θεους 20 ἀρεσάμενος ἔμελλε την αρχὴν τῶν ἔργων ποιήσασθαι, παρασκευασάμενός τε ἴσα εἰς θυσίας καὶ υποδοχὰς του λεὼ χρησίμως ἔξειν ἔμελλεν, ως ἡκεν ὁ συγκείμενος χρόνος αυτός τε προθυσας τοῖς θεοῖς και τους ἄλλους κελευσας κατὰ δυναμιν τό αυτὸ δρῶν ὁρνι- 25θας μὲν πρῶτον αἰσίους λαμβάνει ' μετὰ δὲ τούτο πυρ- καὶἀς πρὸ τῶν σκηνῶν γενέσθαι κελευσας ἐξάγει τον

λεῶν τὰς φλόγας ὐπερθρώσκοντα τῆς ὁσιώσεως τῶν μιασμάτων ἔνεκα. ἐπεὶ δὲ παν, ὁσον ἐν ἐκ λογισμοs

θεοῖς φίλον, ωετο πεπρῆχθαι καλέσας ἄπαντας εἰς 30τον ἀποδειχθέντα τόπον περιγράφει τετράγωνον σχῆμα τῶ λόφω, βοὸς ἄρρενος ἄμα θηλεία ζευχθέντος

163쪽

1 14 Aυκ' ἄροτρον ἐλκύσας αυλακα διηνεκῆ τὴν μέλλουσανυποδέξεσθαι τό τεῖχος ' ἐξ ου μαίοις τὸ ἔθος τοὐτοτῆς περιαρόσεως τῶν χωρίων ἐν οἰκισμοῖς πόλεων παραμενει. ἐργασάμενος δε ταυτα καὶ τῶν βοῶν ἐκα-d τέρους ἱερευσας αλλων τε πολλῶν θυμάτων καταρξάμενος ἐφίστησι τοῖς ἔργοις τον λεών. ταύτην ἔτι και 22

εἰς ἐμε τὴν ημέραν ' μαίων ἡ πόλις εορτῶν Ουδεμιῆς

ῆττονα τιθεμένη καθ' εκαστον ἔτος αγει, καλOsσι

Παρίλια. θυουσι δ' ἐν αυτῆ περὶ γονῆς τετραπόδων 10 οἱ γεωργοὶ καὶ νομεῖς θυσίαν ευαρεστήριον ἔαρος ἀρχομένου. πότερον δε τὴν ημέραν ταύτην ἔτι παλαίτε-οον ἐν ευπαθείαις διάγοντες ἐπιτηδειοτάτην οἰκισμῶπόλεως ἐνόμισαν, ἡ τὸν του κτίσματος ἄρξασαν ἱερὰν εποιήσαντο καὶ θεους ἐν αυτῆ τους ποιμέσι φίλους 15 γεραίρειν ωοντο δεῖν ουκ ἔχω βεβαίως εἰπεῖν.

L XXXVIIII. 'A μὲν Ουν ἐμοὶ δυναμις ἐγένετο συνπολλῆ φροντίδι ἀνευρεῖν Ελλήνων τε καὶ Γωμαίων συχνὰς ἀναλεξαμένω γραφὰς υπὲρ του Pωμαίων γένους , τοιάδε ἐστίν. ἀστε θαρρῶν ξδη τις ἀποφαινέ- 20 σθω πολλὰ χαίρειν φράσας τοῖς βαρβάρων καὶ δραπετῶν καὶ ἀνεστίων ἀνθρώπων καταφυγὴν τὴν - μην ποιουσιν Ελλάδα πόλιν αυτὴν, ἀποδεικνυμενος μὲν κοινοτάτην τε πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην, ἐυ- 2

θυμουμενος-ὁτι τὸ τῶν 'Aβοριγίνων φίλου οἰνω- 25 τρικὸν ἐν, τοὐτο δὲ 'Αρκαδικόν ' μεμνημένος δὲ τῶυ

συνοικησάντων αυτοῖς Πελασγῶν, οἷ' Θετταλίαν καταλιπόντες υργεῖοι τὸ γένος ὁντες εἰς Ιταλίαν αφίκοντο ' μάνδρου τε αυ καὶ 'Αρκάδων ἀφίξεως, or αεοὶ τὸ Παλλάντιον ωκησαν, Ἀβοριγίνων αυτοῖς παρασχών 30 των τὸ χωρίον ' ἔτι-Πελοποννησίων τῶν συν 'μα- κλεῖ παραγενομένων, or κατωκησαν ἐπὶ του Σατοo-aίου' τελευταῖον δὲ τῶν ἀπαναστάντων ἐκ τῆς ocuά-

164쪽

δος καὶ συγκερασθέντων τοῖς προτέροις. τουτων γὰρ αν οὐδὲν ευροι των ἐθνῶν Ουτε αρχαιότερον Ουτε Ἐλληνικώτερον. αἱ δὲ των βαρβάρων ἐπιμιξίαι, δι' ας ἡ πόλις πολλὰ των αρχαίων ἐπιτηδευμάτων ἀπέμαθε, σὐν χρόνω ἐγένοντο. καὶ θαsμα μεν τοὐτο πολλοῖς dἀν εἶναι δόξειε τὰ εἰκότα λογισαμένοις, πῶς ουχ ἄπα-231 σα ἐξεβαρβαρώθη υπικους τε ὐποδεξαμένη καὶ Μαρσους καὶ Σαυνίτας καὶ Τυρρηνούς καὶ Βρεττίους υμβρικῶν τε καὶ Λιγυων καὶ 1βήρων συχνὰς μυριάδας ἄλλα τε προς τοῖς εἰρημένοις ἔθνη τὰ μὲν ἐξ αυτῆς 10 Λαλίας, τὰ δ' ἐξ ετέρων ἀφιγμένα τόπων lμυρία ὁσαου τε ὁμόγλωττα οὐτε ὁμοδίαιτα, ων οὐτε φωνὰς οὐτε δίαιτανJ καὶ βίους συγκλυδας αναταραχθέντας ἐκ τοσαύτης διαφωνίας πολλὰ του παλαιοs κόσμου τῆς πόλεως νεοχμῶσαι εἰκὸς ἡν' ἐπεὶ ἄλλοι γε συχνοὶ ἐν 15 βαρβάροις οἰκοῶντες ολίγου χρόνου διελθόντος ἄπαντὰ 'Ελληνικὸν ἀπέμαθον, μήτε φωνὴν 'Eλλάδα φθέγγεσθαι μήτε ἐπιτηδεύμασιν Ἐλλήνων χρῆσθαι, μήτε θεοὐς τους αυτοὐς νομίζειν, μήτε νόμους τοὐς 232 ἐπιεικεῖς, ω μάλιστα διαλλάσσει φύσις Ελλὰς βαρβά- 20ρου, μήτε των ἄλλων συμβολαίων μηδ' ὁτιο . ἀποχρῶσι τον λόγον τόνδε ώς αληθῆ εἶναι 'Aχαιῶν οἱ περὶ τον Πόντον ωκημένοι τεκμηριῶσαι, Πλείων μεν ἐκ τοsEλληνικωτάτου γενόμενοι, βαρβάρων συμπάντων νυν οντες ἀγριώτατοι. 25

L. XX. Pωμαῖοι δὲ φωνὴν μὲν οἴτἄκρως βάρβαρον οὐτ ἀπηρτισμένως 'Ελλάδα φθέγγονται, μικτὴν δέ τινα ἐξ ἀμφοῖν, se ἐστιν ἡ πλείων Αἰολὶς,

τοὐτο μόνον απολαυσαντες ἐκ τῶν πολλῶν ἐπιμίξεων,

τὸ μὴ πῆσι τοῖς φθόγγοις ὀρθοεπεῖν, τὰ δὲ ἄλλα, οπό- 30σα γένους Ελληνικοί ἐστιν μηνύματα, ώς οὐχ ἔτεροί

165쪽

116 Aἀρξάμενοι προς φιλων ζην, ηνίκα την τυχην πολλην

καὶ ἀγαθην ρέουσαν διδάσκαλον ἔχουσι των καλῶν Ουδ' ἀφ' ου πρῶτον ἀρέχθησαν της διαποντίου την Καρχηδονίων καὶ Μακεδόνων αρχην καταλυσαντες,5 ἀλλ' ἐκ παντὸς ου συνωκίσθησαν χρόνου βίον Ἐλληνα ζῶντες καὶ ουδὲν ἐκπρεπέστερον ἐπιτηδευοντες προς αρετην νυν η πρότερον. μυρία δ' εἰς τοὐτο λέγειν ἔχων καὶ πολλοῖς τεκμηρίοις χρησθαι δυνάμενος ἀνδρῶν τε μαρτυρίας φέρειν ουκ αξέων ἀπιστεῖσθαι,10 πάντα αναβάλλομαι ταυτα εἰς τον περὶ της πολιτείας αυτῶν συγγραφησόμενον λόγον. νυνὶ-ἐπὶ την ἐξης διήγησιν τρεφομαι την ἀνακεφαλαίωσιν των ἐν ταυτηδεδηλωμένων τρ βίβλω της ἐχομένης γραφης ποιησάμενος αρχην.

166쪽

AMΚΑΡΝΑΣΕΩΣ

Η ωμαίων πόλις ῖδρυται μεν ἐν τοῖς εσπερίοις μέρεσι της Λαλίας παρὰ ποταμὸν οβεριν, ος κατὰ μέσην μάλιστα την ακτην ἐκδίδωσιν, ἀπέχουσα τῆς Ἀρρηνικῆς θαλάττης εκατὸν εἴκοσι σταδίους. οἱ δὲ κατασχόντες αυτὴν πρῶτοι των μνημονευομενων βάρ- 5βαροί τινες ησαν αυτόχθονες Σικελοὶ λεγόμενοι 235 πολλὰ καὶ ἄλλα τῆς 'Iταλίας χωρία κατασχόντες, ἄνουκ oλίγα διέμεινεν ουδ' αφανῆ μνημεῖα μεχρι των καθ' ημῆς χρόνων, ἐν oli καὶ τόπων τινῶν ονόματα Σικελικὰ λεγόμενα, μηνύοντα την πάλαι ποτὲ αυτῶν 10 ἐνοίκησιν. τούτους ἐκβαλόντες 'Aβοριγῖνες αυτοὶ κατέσχον τον τόπον Οἰνώτρων ἔντες απόγονοι τῶν κατοικούντων την απὸ Ἀραντος ἄχρι Ποσειδωνίας παράλιον. ἱερά τις αὐτη νεότης καθοσιωθεῖσα θεοῖς κατὰ τον ἐπιχώριον νόμον υπὰ τῶν πατέρων ἀποσταλῆναι 15 λέγεται χώραν οἰκήσουσα την υπό του δαιμονίου σφίσι δοθησομένην. τὸ δὲ τῶν Οἰνώτρων γένος Ἀρκαδικὸν ἡν ἐκ τῆς τότε μὲν καλουμενης Λυκαονίας, νυν δε' καδίας, εκουσίως ἐξελθὸν ἐπὶ γης κτῆσιν αμείνο- νος ηγουμένου τῆς αποικίας Οἰνώτρου τοs Λυκάονος, 20

167쪽

δὲ κατεχόντων τα χωρία πρῶτοι μὲν αὐτοῖς γίν0νται σύνοικοι Πελασγοὶ πλανητες ἐκ της τότε μὲν καλουμένης Αἱμονίας, νυν δὲ Θετταλίας, ἐν η χρόνον 2365 τινὰ ωκησαν ' μετὰ δὲ τους Πελασγοὐς 'Αρκάδες ἐκ Παλλαντιου πόλεως ἐξελθόντες Eυανδρον ηγεμόνα ποιησάμενοι της αποικίας Ἐρμου καὶ νύμφης Θέμιδος υίὸν, οῖ προς ἐνὶ των επτὰ λόφων πολίζονται δς ἐν μέσω μάλιστα κεῖται τῆς Ρώμης, Παλλάντιον 10 ὀνομάσαντες τὸ χωρίον ἐπὶ τῆς ἐν 'Αρκαδία πατρίδος. χρόνοις δ' Ου πολλοῖς υστερον, Μακλέους καταχθέντος εἰς 'Iταλίαν, ὁτε την στρατιὰν ἐξ Ἐρυθείας οἴκαδε ἀπήγαγε, μοῖρα τις υπολειφθεῖσα τῆς συναυτῶ δυνάμεως 'Eλληνικὴ πλησίον ἱδρύεται του Παλ- λθ λαντίου, προς έτέρω των ἐμπεπολισμένων τῆ πόλει λόφων, ος τότε μὲν υπὸ των ἐπιχωρίων Σατόρνιος ἐλέγετο, νυν δὲ Καπιτωλῖνος υπὸ Pωμαίων 'Eπειοὶ οἱ πλείους τούτων ἡσαν ἐκ πόλεως Ἐλιδος ἐξανα- 23 στάντες διαπεπορθημένης αὐτοῖς τῆς πατρίδος υτ' 20 Ηρακλέους. II. Γενεα δ' ἔκκαιδεκάτη μετὰ τον Πωικὸν πόλεμον Ἀλβανοὶ συνοικίζουσιν ἄμφω τὰ χωρία ταυτατείχει περιλαβόντες καὶ τάφρω. τέως δὲ ην αυλια

βουφορβίων τε καὶ ποιμνίων καὶ των ἄλλων κατα-

25 γωγαὶ βοτήρων ἄφθονον ἀναδιδούσης πόαν της αὐτόθι γης ου μόνον την χειμερινὴν, αλλὰ καὶ πηυθερεινόμον διὰ τοὐς αναψύχοντας τε καὶ κατάρcto, - τας αὐτην ποταμοὐς. γένος δὲ τὸ Ἀλβανῶν μικτὀ, n, ἔκ τε 'Αρκάδων καὶ Ἐπειῶν τῶν ἐξ Ἐλιδος ἐλθόντωυ30 και Πελασγῶν, τελευταίων δε τῶν μετὰ γλίου ἄλωσι,

ἀφικομένων εἰς 'Iταλίαν Πώων, ους ἡγεν Αἰνείας ὁ Ἀγχίσου καὶ 'Aφροδίτης. εἰκὸς δέ τι καὶ βαρβα ι

168쪽

κὸν ἐκ τῶν προσοίκων ἡ παλαιῶν οἰκητόρων υπολιπὲς τῶ Ελληνικῶ συγκαταμιγῆναι. ὀνομα δὲ κοινὸν οἱ συμπαντες Ουτοι Λατῖνοι ἐκλήθησαν ἐπ ανδρὸς δυναστευσαντος τῶν τόπων Λατίνου τὰς κατὰ ἔθνος ὀνο- 238 μασίας ἀφαιρεθέντες. ἐτειχίσθη μεν ουν η πόλις ουπὸ τουτων τῶν ἐθνῶν ἐνιαυτω δευτέρω καὶ τριακοστῶ καὶ τετρακοσιοστῶ μετὰ γλίου ἄλωσιν ἐπὶ της ἐβδομης ὀλυμπιάδος. οἱ δὲ ἀγαγόντες την αποικίαν αδελφοι δίδυμοι του βασιλείου γένους ἰσαν ' μυλος αυτῶν ἔνομα θατέρω, τῶ δ' ετέρω Pῶμος' 10 τὰ μητρόθεν μεν απ' Αἰνείου τε καὶ Ααρδανίδαι, πατρὸς δὲ ακρίβειαν μὲν οὐ ράδιον εἰπεῖν ἐξ ὁτουφυντες, πεπίστευνται δὲ υπὸ Pωμαίων ' εος υιοὶ γενέσθαι. ου μέντοι διέμεινάν γε ἀμφότεροι τῆς ποικίας ηγεμόνες υπὲρ τῆς αρχῆς στασιάσαντες, ἀλλ' 15 ὁ περιλειφθεὶς αυτῶν μυλος ἀπολομένου κατὰ την μάχην θατέρου οἰκιστὴς γίνεται τῆς πόλεως καὶ τοὐνομα αυτῆ τῆς ἰδίας κλήσεως ἐπωνυμον τίθεται. αριθμὸς τῶν μετασχόντων αυτῶ τῆς αποικίας απὰ πολλου του κατ' ἀρχὰς ἐξαποσταλέντος ὀλί- 20γος ἐν ὁ καταλειφθεὶς, τρισχίλιοι πεζοὶ καὶ ἱππεῖς

τριακόσιοι.

III. 'Eπεὶ Ουν ῆ τε τάφρος αυτοῖς ἐξείργαστο καιτὀ ἔρυμα τέλος εἶχεν αῖ τε οἰκήσεις τὰς αναγκαίους 3s κατασκευὰς απειλήφεσαν, ἀπήτει δ' ὁ καιρὸς καὶ περὶ 25

κόσμου πολιτείας ω χρήσονται σκοπεῖν, αγορὰν ποιησάμενος αυτῶν ὁ μυλος υποθεμένου του μητPοπάτορος και διδάξαντος ἁ χρὴ λέγειν, την μὲν πόλιν ἔφη ταῖς τε δημοσίαις καὶ ταῖς ἰδίαις κατασκευαῖς ως νεόκτιστον ἀποχρωντως κεκοσμῆσθαι ' ἡξίου δ' ἐυ- 30 μεισθαι πάντας ώς ου ταυτ' ἐστι τὰ πλείστου ἄξια ἐν ταῖς πόλεσιν. ουτε γὰρ ἐν τοῖς ὀθνείοις πολέμοις

169쪽

120 Rτὰς βαθείας τάφρους καὶ τὰ υψηλὰ ἐρύματα ικανὰ

εἶναι τοῖς ἔνδον ἀπράγμονα σωτηρίας Σπόληψιν παρασχεῖν, ἀλλ' εν τι μόνον ἐγγυῆσθαι το μηδεν ἐξ ἐπιδρομης κακὸν ὐπ' ἐχθων παθεῖν προκαταλη-5 φθέντας, ουθ' οταν ἐμφύλιοι ταραχαι τὸ κοινὸν κατάσχωσι, των ἰδίων οἴκων και ἐνδιαιτημάτων τὰς καταφυγὰς ἡπάρχειν τινὶ ακινδυνους. σχολῆς γὰρ ἀνθρώποις ταῶτα καὶ ἐαστώνης βίου εὐρῆσθαι παραμυθια, μεθ' ων ουτε τὸ ἐπιβουλείον των πέλας κω- 240 10 λύεσθαι μη ου πονηρὸν εἶναι οἴτ' ἐν τῶ ἀκινδύνωβεβηκέναι θαρρεῖν τὸ ἐπιβουλευόμενον, πόλιν τε Ου- δεμίαν πω τούτοις ἐκλαμπρυνθεῖσαν ἐπὶ μήκιστονευδαίμονα γενέσθαι καὶ μεγάλην, οὐδ' αὐ παρὰ eὁμη τυχεῖν τινὰ κατασκευῆς ἰδίας τε και δημοσίας πο- Ib λυτελους κεκωλsσθαι μεγάλην γενέσθαι και εὐδαίμονα ' ἀλλ' ετερα εἶναι τὰ σώζοντα καὶ ποιουντα μεγάλας ἐκ μικρῶν τὰς πόλεις ' ἐν μεν τοῖς ὀθνείοις πολεμοις τὸ διὰ των ὁπλων κράτος, τοὐτο δε τόλμyπαραγίνεσθαι καὶ μελέτη, ἐν δε ταῖς ἐμφυλίοις ταρα- 20 χαῖς τὸν των πολιτευομενων ομοφροσύνην, ταύτηντον σώφρονα καὶ δίκαιον ἐκάστου βίον ἀπέφηνεν ἱκανώτατον ἔντα τω κοινῶ παρασχεῖν. τοὐς δὴ τὰ πο- 24lλέμιά τε ἀσκοίντας και τὰ τῶν ἐπιθυμιῶν κρατοὐντας ἄριστα κοσμεῖν τὰς ἐαυτῶν πατρίδας τείχη τε ἀνά- 2b λωτα τω κοινῶ καὶ καταγωγὰς τοῖς εαυτῶν βίοις

ασφαλεῖς τούτους εἶναι τους παρασκευαζομενους ' μα

χητὰς δέ γε καὶ δικαίους ἄνδρας καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς

ἐπιτηδεύοντας τὸ τῆς πολιτείας σχημα ποιεῖν τοῖς φρονίμως αυτὸ καταστησαμένοις, μαλθακούς τε αυ και30 πλεονέκτας καὶ δούλους αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματα ἐπιτελεῖν. ἔφη τε παρὰ των πρεσβυτέρων καὶ διὰ πολλῆς ίστορίας ἐληλυθότων ἀκούειν,

Disis o 1 Corale

170쪽

- B - 121 ὁτι πολλαὶ μὲν ἀποικίαι μεγάλαι καὶ εἰς εὐδαίμονας ἀφικόμεναι τόπους, αἱ μεν αυτίκα διεφθάρησαν εἰς στάσεις ἐμπεσουσαι, αἱ δ' ὐλίγον ἀντισχοῶσαι χρόνονυπήκοοι τοῖς πλησιοχώροις ήναγκάσθησαν γενέσθαι και αντὶ κρείττονος χώρας, ῆν κατέσχον, τὴν χείρονα οτυχ ν διαλλάξασθαι δοsλαι ἐξ ἐλευθέρων γενόμεναι '

ἔτεραι δ' oλιγάνθρωποι και εἰς χωρία ου πάνυ σπουδαῖα παραγενόμεναι ἐλεύθεραι μὲν πρῶτον, ἔπειτα δ' ετέρων ἄρχουσαι διετέλεσαν ' καὶ Ουτε ταῖς ευπ0α- γίαις των ολίγων ουτε ταῖς δυστυχίαις των πολλῶν Io

ἔτερόν τι ἡ τὸ σχῆμα τῆς πολιτείας υπάρχειν αἴτιον. εἰ μὲν ουν μία τις ἡν παρὰ πῆσιν ἀνθρώποις βίου τάξις ἡ ποιοsσα ευδαίμονας τὰς πόλεις, ου χαλεπὴν

ἀν γενέσθαι σφίσι τὴν αιρεσιν αυτῆς ' νυν δ' ἐφη πολλὰς πυνθάνεσθαι τὰς κατασκευὰς παρ' Ελλησί τε 15 καὶ βαρβάροις υπαρχουσας, τρεῖς δ' ἐξ απασῶν ἐπαινουμένας μάλιστα υπὀ τῶν χρωμένων ἀκουειν, καὶ

τουτων Ουδεμέαν εἶναι τῶν πολιτειῶν εἰλικρινῆ,

προσεῖναι δέ τινας ἔκαστρ κῆρας συμφυτους, ἄστεχαλεπὴν αυτῶν εἶναι τὴν αἶρεσιν. ἡξίου τε αυτοὐς 20 βουλευσαμένους ἐπὶ σχολῆς εἰπεῖν εἴτε υφ' ενὸς ἄρχεσθαι θέλουσιν ἀνδρὸς εἴτε υπ' ολίγων εἴτε νόμους

καταστησάμενοι πῶσιν ἀποδουναι τῆν τῶν κοινῶν

προστασίαν. Ἐγὼ ὁ ' ἡμῖν, ἔφη, προς ῆν ἀν καταστήσησθε πολιτείαν ευτρεπὴς καὶ ουτε ἄρχειν απαξιῶ 25oυτε ἄρχεσθαι ἀναίνομαι. τιμῶν δὲ, ἄς μοι προσεθήκατε ηγεμόνα με πρῶτον ἀποδείξαντες τῆς αποικίας, ἔπειτα καὶ τῆ πόλει τὴν επωνυμίαν επ' ἐμου θέντες, ἄλις ἔχω. ταυτας γὰρ Ουτε πόλεμος υπερόριος ουτε στάσις ἐμφυλιος ουτε ὁ πάντα μαραίνων τὰ καλὰ χρό- 30νος ἀφαιρήσεταί με ουτε ἄλλη τύχη παλίγκοτος ουδεμία ' αλλὰ καὶ ζῶντι καὶ τον βίον ἐκλιπόντι τουτων