Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

141쪽

Βρούτον καὶ Λεύκιον Ἀρκύνιον Κολλατῖνον τους πρώτους υπατεύσαντας ἐν μy μετὰ τὴν κατάλυσιν Ibo των βασιλεων ἔτη περιείληφεν εἴκοσι προς τοῖς εκα-τόν. δηλομαι δὲ ἐξ αλλων τε πολλῶν καὶ τῶν καλου 5 μένων τιμητικῶν υπομνημάτων, ἁ διαδεχεται παῖς παρὰ πατρὸς καὶ περὶ πολλου ποιεῖται τοῖς μεθ' εαυτὸν ἐσομένοις ἄσπερ ἱερὰ πατρῶα παραδιδόναι ' πολλοὶ δ' εἰσὶν απὸ τῶν τιμητικῶν οἴκων ἄνδρες ἐπιφανεῖς οἱ διαφυλάττοντες αυτά' ἐν οἷς ευρίσκω δευ-I0 τέρω πρότερον ἔτει τῆς ἁλώσεως τιμησιν υπὸ του μαίων δήμου γενομένην, ἡ παραγέγραπται καθά περ και ταῖς ἄλλαις χρόνος οὐτος' υπατεύοντος Λευκίου Ουαλερίου Ποτίτου καὶ Πτου Μαλλίου Καπιτωλίνου μετὰ την ἐκβολὴν τῶν βασιλέων ενὸς δέοντι 15 εἰκοστω καὶ εκατοστῶ ἔτει ἄστε τὴν Κελτικὴν ἔφοδον, ἐν τῶ δευτέρω μετὰ τὴν τίμησιν ἔτει γενομένην ευρίσκομεν, ἐκπεπληρωμένων τῶν εἴκοσι καὶ εκατὸν ἐτῶν γενέσθαι. εἰ δε τοὐτo το διάστημα τοs χρόνου τριάκοντα ολυμπιάδων ευρίσκεται γενόμενον, ανάγκη τους

20 πρώτους ἀποδειχθέντας υπάτους ὁμολογεῖν ἄρχοντος 'Aθήνησιν ,αγόρου παρειληφέναι τὴν αρχὴν κατὰ 101 τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδοης καὶ εξηκοστῆς ολυμπιάδος.

LIX V. καὶ μὴν από γε τῆς ἐκβολῆς τῶν βασιλέων

ἐπὶ τον πρῶτον ἄρξαντα τῆς πόλεως Pωμύλον ἀναβι- 25 βασθεὶς ὁ χρόνος ἔτη τέτταρα προς τετταράκοντα καὶ διακοσίοις αποτελεῖ. γνωρίζεται δὲ τοὐτο ταῖς διαδοχαῖς τῶν βασιλέων καὶ τοῖς ἔτεσιν, οἷς εκαστοι κατέσχον τὴν αὐχήν. Ῥωμυλος μὲν γὰρ ὁ κτίσας τὴν πόλιν επτὰ καὶ τριάκοντα ἔτη λέγεται κατασχεω τὴν δυναστείαν ' 30 μετὰ δὲ τον ' μύλου θάνατον αβασίλευτος ἡ πόλις γενέσθαι χρόνον ἐνιαύσιον. ἔπειτα Νομῆς Πομπίλιος αἱρεθεὶς υπὸ τοs δήμου τρία καὶ τετταράκοντα ἔτη

142쪽

βασιλείσαι. Τύλλος δε υστίλιος μετὰ Νομῆν δυο καὶ τριάκοντα. ὁ δ' ἐπὶ τούτω βασιλεύσας υγκος Μάρκιος τέτταρα προς τοῖς εἴκοσι. μετὰ δε Μαρκιον Λευκιος Tαρκύνιος ὁ κληθεις Πρίσκος oκτώ καὶ τριάκοντα. τούτον δε διαδεξάμενος ρούως Τύλλιος τετταράκοντα li καὶ τέτταρα. ὁ Σερουῖον δε ἀνελὼν Λεύκιος Tαρκυνιος Is2 ὁ τυραννικος καὶ διὰ την τοὐ δικαίου υπεροψίαν κληθεὶς Σούπερβος εως εἰκοστοs και πέμπτου προαγαγεῖν την αρχῆν. τεττάρων δὲ και τετταράκοντα καὶ

διακοσίων ἀναπληρουμένων ἐτῶν, ὼ κατέσχον οι βα- 10σιλεῖς, ολυμπιάδων δὲ μιας καὶ εξήκοντα πῆσα ανάγκη τον πρῶτον ἄρξαντα τῆς πόλεως Pωμύλον ἔτει πρώτω τῆς ἐβδομης ὀλυμπιάδος παρειληφέναι τὴν βασιλείαν ἄρχοντος Αθήνησι τῆς δεκαετίας αροπος ἔτος πρῶτον. τοίτο γὰρ ο λογισμὸς τῶν ἐτῶν απαιτεῖ. Ibῖτι δε τοσαὐτα ἔκαστος τῶν βασιλέων ῆρξεν ἔτη δι' εκείνου δηλοsταί μοι τοὐ λόγου. ra μὲν δη περὶ τοὐ χρόνου καθ' oν η νῶν δυνα - στεύουσα πόλις ωκίσθη τοῖς τε προ ἐμοὐ γενομένοις

εἰρημένα καμοὶ δοκοίντα τοιάδ ἐστιν. οἰκισται δ 20 αυτῆς οῖτινες ἐσαν και τίσι τύχαις χρησάμενοι τὴν αποικίαν ἔστειλαν ὁσα τε ἄλλα περὶ την κτίσιν ταύτην ἱστόρηται πολλοῖς μεν ειοηται καὶ διαφόρως ταπλεῖστα ἐνίοις. λεχθήσεται δὲ καμοὶ τὰ πιθανώτατα τῶν μνημονευομένων. ἔχει δε ωδε' 25

LXXVI. Uμόλιος ἐπειδὴ παρέλαβε τὴν 'Aλβανῶν

193 βασιλείαν τον πρεσβύτερον αδελφον Νεμέτορα τῶ κατισχῶσαι τῆς πατρίου τιμῆς ἀπείρξας, τα τε αλλα κατὰ πολλὴν υπεροψίαν τῶν δικαίων ἐδρα καὶ τελευτῶν ἔρημον γένους τον οικον τοὐ Νεμέτορος ἐπεβου- 30λευσε ποιῆσαι, τοί τε δίκην ὐποσχεῖν φόβω καὶ ἔρωτι

μὴ παυθῆναί ποτε τῆς αρχῆς. βουλευσάμενος δε ταῶτα

143쪽

ἐκ πολλos πρῶτον μὲν τον υἱὸν του Νεμέτορος A γεστον αρτι γενειάζοντα φυλάξας ἔνθα ἐκυνηγέτει, προλοχίσας του χωρίου το αφανέστατον, ἐξελθόντα ἐπὶ θήραν ἀποκτείνει και παρεσκευασε λέγεσθαι μετὰ 1 to ἔργον ώς υπὸ λρστῶν ἀναιρεθείη το μειράκιον. Ουμέντοι κρείττων η κατασκευαστη δόξα της σιωπωμένης ἀληθείας ἐγένετο, αλλὰ πολλοῖς καὶ παρὰ τοασφαλὲς ἐτολμῆτο λέγεσθαι τὸ πραχθέν. Νεμέτωρ δὲ

ζδει μὲν το ἔργον, λογισμῶ δε κρείττονι του πάθους 10 χρώμενος ἄγνοιαν ἐσκηπτετο εἰς ἀκινδυνότερον ἀναβάλλεσθαι χρόνον την οργην βουλευσάμενος. 'Aμό- 194λιος δε τὰ του μειρακίου ὁπολαβὼν λεληθέναι δεύτερα τάδε ἐποίει ' την θυγατέρα του Νεμέτορος γλίαν, ῶς δε τινες γράφουσι μαν ἄνομα, Σιλουῖαν δ' ἐπίκλη-

15 σιν, ἐν ἀκμῆ γάμου γενομένην ἱέρειαν ἀποδείκνυσιν Eστίας, ώς μη τάχιον εἰς ἀνδρὸς ἐλθοῶσα τέκη τιμωροὐς τῶ γένει. πενταετοὐς δὲ Ουκ ἐλάττω χρόνου εδει τὰς ἱερὰς κόρας ἀγνὰς διαμεῖναι γάμων, αἷς ἀνατέθειται του τε ἀσβεστου πυρὸς η φυλακη καὶ εt τι 20 ἄλλο θρησκευεσθαι τῶ κοινῶ διὰ παρθένων νόμιμονην. ἔπραττε-ωμόλιος τοίτο μετ' ονομάτων καλῶν,ώς τιμην τῶ γένει καὶ κόσμον περιτιθεὶς Ουτε αυτὼς εἰσηγησάμενος τον νόμον τόνδε Ουτε κοινῶ ὁντι πρῶτον ἀναγκάσας των ἐν ἀξιώματι χρησθαι τον ἀδελ-

25 φὸν, ἐν ἔθει δὲ τοῖς Αλβανοῖς καὶ ἐν καλῶ ῖν τὰς

ευγενεστάτας ἀποδείκνυσθαι κόρας της ' τίας προπόλους. ὁ Νεμέτωρ αἰσθόμενος ταὐτα Ουκ απὸ του 195βελτιστου πράττοντα τον αδελφὸν οργην φανερὰν ουκἐποιεῖτο, ῖνα μη τῶ δημω ἀπέχθοιτο, απόρρητονω καὶ τ το ἐφυλάττετο τὸ ἔγκλημα. LXXVII. Τετάρτω δ' ὐστερον ἔτει την γλίαν ἐλ- θουσαν εἰς ἱερὸν ἄλσος Ἀρεος υδατος αγνοῶ κομιδος

144쪽

Λ95 ἔνεκα, d πρὸς τὰς θυσίας ἔμελλε χρήσεσθαι, βιάζεταί

τις ἐν τῶ τεμένει. τουτον δε τινες μεν ἀποφαίνουσι

των μνηστήρων ἔνα γενέσθαι τῆς κόρηςJ ἐρῶντα τῆς παιδίσκης, οἱ δε αυτὸν 'Aμόλιον Ουκ ἐπιθυμίας ι ἀλλον ἡ ἐπιβουλῆς ἔνεκα φραξάμενόν τε ὁπλοις ώς ἐκπλη- 5κτικώτατος ὀφθήσεσθαι ἔμελλε καὶ τὸ τῆς οφεως γνώριμον εἰς ἀσαφες ώς μάλιστα ἐδυνατο καθιστάντα ' οἱ δὲ πλεῖστοι μυθολογοὐσι του δαίμονος εἴδωλον, ου τὸ χωρίον ἐν, πολλὰ καὶ ἄλλα τῶ πάθει δαιμόνια ἐργα προςάπτοντες ἡλίου τε ἀφανισμὸν αἰφνίδιον και I0ζόφον ἐν Ουρανῶ κατασχόντα ' ἴψιν δὲ, ἐν ίκαιJ τὸ εἴδωλον εἶχε, θαυμασιωτέραν μακρῶ δή τι κατὰ μέγεθος Issi καὶ κάλλος ανθρώπων ' φασί τε εἰπεῖν τῆ κόρ si παρηγοροsντα την λύπqν τὸν βιασάμενον, ἐξ ου γενέσθαι

δῆλον ὀτι θεὸς ἐν, μηδὲν ἄχθεσθαι τῶ πάθει. τὸ γὰρ 15

κοινώνημα τῶν γάμων αυτῆ γεγονέναι πρὸς τὸν ἐμβατεύοντα τῶ χωρίω δαίμονα, τέξεσθαι δ' αυτὴν εκτου βιασμοὐ δυο παῖδας ἀνθρώπων μακρῶ κρατίστους αρετὴν καὶ τα πολέμια. ταυτα δε εἰπόντα νέφει περικαλυφθῆναι καὶ ἀπὸ γῆς ἀρθέντα φέρεσθαι 20 δι' ἀέρος ἄνω. ὁπως μὲν ουν χρὴ περι τῶν τοιῶνδε δόξης ἔχειν, πότερον καταφρονεῖν ώς ανθρωπίνων ραδιουργημάτων εἰς θεους ἀναφερομένων μηδὲν ἀντου θεοὐ λειτούργημαJ τῆς ἀφθάρτου και μακαρίας φύσεως ἀνάξιον υπομένοντος, ἡ καὶ ταύτας παρα- 25 δέχεσθαι τὰς ἱστορίας, ῶς ἀνακεκραμένης τῆς ἀπάσζς ουσίας του κόσμου καὶ μεταξὐ του θειου καὶ θνητοί γένους τρίτης τινὸς υπαρχούσης φυσεως, ῆν τό δαιμόνων φυλον ἐπέχει, τοτὲ μὲν ἀνθρώποις, τοτὲ δὲ I97 θεοῖς ἐπιμιγνύμενον, ἐξ ου ὁ λόγος ἔχει τὸ μυθεύομε- 30νον ἡρώων φῶναι γένος, Οἴτε καιρὸς ἐν τῶ παρόντι διασκοπεῖν ἀρκει τε ἶσα φιλοσόφοις περὶ αυτῶν

145쪽

ασφαλείας τε καὶ των προς τους θεους ὁσίων ἔνεκαθοὐκέτι προσήει τοῖς ίεροῖς, ἀλλα διὰ των ἄλλων θί-li νετο παρθένων, α τὸ αυτὸ προσέκειτο ἔργον, ὁσαλειτουργεῖν εκείνην ἔδει. LXXVIII. 'Aμόλιος δὲ εἴτε κατὰ την συνείδησιν

των πραχθέντων εἴτε υπονοία των εἰκότων προα

χθεὶς ἔρευναν ἐποιεῖτο τῆς χρονίου των ιερῶν ἀπο- 10 στάσεως κατὰ τίνα γίνεται μάλιστ' αἰτίαν ἰατρους τε οἷς μάλιστα ἐπίστευεν εἰσπέμπων καὶ, ἐπειδὴ την νόσον αἱ γυναῖκες απόρρητον ἀνθρώποις ρτιῶντο εἶναι, τηνεαυτοs γυναῖκα φύλακα τῆς κόρης καταλιπών. ῶς δὲ κατήγορος αυτη τοὐ πάθους ἐγένετο γυναικεία τεκ-

15 μάρσει τὸ αφανὲς τοῖς ἄλλοις ἀνευρούσα, τῆς μεν παιδὸς, ώς μη λάθη τεκοsσα ὴν δὲ Ου πρόσω του τόκου φυλακὴν ἐποιεῖτο δι δπλων ' αυτὸς δε καλέσας τον αδελφὸν εἰς τὸ συνέδριον τῆς τε λανθανου- I98σης τους ἄλλους φορῆς μηνυτὴς γίνεται καὶ ἡτιὰ 20 συγκακουργεω τῆ κόρη τοὐς γονεῖς ἐκέλευέ τε μὴ κρύπτειν τὸ εἰργασμένον, ἀλλ' εἰς μέσον ἄγειν. Νεμέτωρ δὲ παραδόξων τε λόγων ἀκούειν ἔφη καὶ παντὸς αναίτιος εἶναι τοὐ λεγομένου χρόνον τε ἡξίου βασάνου τῆς ἀληθείας ἔνεκα λαβεῖν ' τυχὼν δὲ αναβολῆς

2ο μόλις, ἐπειδὴ τὰ πρῆγμα παρὰ τῆς γυναικὸς ἐμαθενῶς ἡ παῖς ἐν ἀρχαῖς ἀφηγήσατο, τόν τε βιασμὸν τον

υπὸ τοs θεου γενόμενον ἀπέφαινε καὶ τοὐς λεχθέντας υπ' αυτοί περὶ των διδύμων παίδων λόγους διεξῆλθεν ήξίου τε πίστιν ποιήσασθαι ταύτην των λεγομέ-30 νων, εἰ τοιολος ὁ τῆς ἁδῖνος ἔσται γόνος, οἷον ὁ θεος ὐφηγήσατο. καὶ γὰρ ὁμού τι τω τίκτειν εἶναι τὸν κόρην, ἄστε οὐκ εἰς μακρὰν ἐαδιουργεῖν φανήσεται.

146쪽

παρεδίδου δὲ καὶ τὰς φυλαττούσας την κόρην καὶ ἐλέγχων ουδενος ἀφίστατο. ταυτα λέγοντος αυτου τό 100 μὲν τῶν συνέδρων πλῆθος ἐπείθετο, 'Aμόλιος δὲ Ου- ὁὲν υγιες ἀπέφαινε τῶν απολογουμένων, ἀλλ' ἐκ παναος ώρμητο τρόπου την ανθρωπον ἀπολέσαι. ἐν li ὁσω ὁὲ ταὐτ' ἐγένετο παρῆσαν οἱ την ώδῖνα φρου- ρειν ταχθέντες ἀποφαίνοντες ἄμμενα βρεφη τεκεῖν την κόρην δίδυμα, καὶ αυτίκα Νεμέτωρ μὲν ἐν τῶ αὐτῶ πολὐς ἐν λόγω του θεου τε ἀποδεικνύς το ἔργον καὶ μηδὲν εἰς την κόρην ἀναίτιον Ουσαν του πά- li παρανομεῖν αξιῶν ' 'Aμολίω δε τῶν ἀνθρωπείων τι μηχανημάτων καὶ το περὶ τον τόκον ἐδόκει γενέσθαι παρασκευασθέντος ἐτερου ταῖς γυναιξὶ βρέφους η κρύφα τῶν φυλάκων η συγκακουργουντων,

καὶ πολλὰ εἰς τοὐτο ἐλέχθη. ώς δὲ την γνώμην του 15 βασιλέως ἔμαθον οἱ συνεδροι ἀπαραιτήτω οργῆ χρωμένην ἐδικαίωσαν καὶ αυτοὶ καθάπερ ἐκεῖνος ἡξίου

χρῆσθαι τῶ νόμω κελευοντι την μεν αἰσχυνασαν τοσῶμα ράβδοις αἰκισθεῖσαν ἀποθανεῖν, το δὲ γεννηθὲν 200 εἰς το του ποταμοὐ βάλλεσθαι ρεῖθρον' νῶν μέντοι 20 ζώσας κατορυττεσθαι τὰς τοιαυτας ὁ τῶν ἱερῶν αγορεύει νόμος.

LiXXVIIII. μέχρι μὲν δη τούτων οἱ πλεῖστοι τῶν συγγραφέων τὰ αυτὰ ἡ μικρον παραλλάττοντες οἱ μεν επὶ το μυθωδέστερον, οἱ δ' ἐπι τὰ τῆ ἀληθεία 25 ἐοικὸς μῶλλον ἀποφαίνουσι, περὶ δὲ τῶν ἐξης διαφέρονται. οἱ μὲν γὰo ευθυς ἀναιρεθῆναι λέγουσι την κόρην, οἱ δ' ἐν ειρκτῆ φυλαττομένην ἀδήλω διατελέσαι δόξαν αφανοῶς θανάτου τῶ δήμω παρασχοὐσαν. ἐπικλασθῆναι δὲ τον 'Aμόλιον εἰς τοὐτο ἱκετευούσης 30 τῆς θυγατρος χαρίσασθαι την ανεψιὰν αυτῆ' ἐσαν δεσυντροφοι τε καὶ ηλικίαν ἔχουσαι την αυτὴν ἀσπα-

DION. I.

147쪽

98 Aζόμεναί τε ἀλλήλας ώς αδελφάς. χαριζόμενον ουν

ταυτν τον Ἀμόλιον, μόνη δ ' ἡν αυτῶ θυγάτηρ, θανάτου μὲν ἀπολsσαι την γλίαν, φυλάττειν-καθεψ- ξαντα ἐν ἀφανεῖ' λυθῆναι δὲ αυτὴν ἀνὰ χρόνου Ἀμο-b λέου τελευτήσαντος. περὶ μὲν ουν τῆς γλίας Ουτω διαλλάττουσιν αἱ των παλαιῶν γραφαί, λόγον δ' ἔχ--

σιν ώς ἀληθεῖς ἐκάτεραι. διὰ τοίτο κἀγὼ μνήμην ἀμ- dilφοτέρων ἐποιησάμην, ὁποτέρα δὲ χρὴ πιστευειν αυτός

τις εἴσεται των ἀναγνωσομένων. περὶ δὲ των εκ τῆς 10 γλίας γενομενων Κόιντος μεν Φάβιος ὁ Πίκτωρ λεγόμενος , ω Λευκιός τε Κίγκιος καὶ Κάτων Πόρκιος καὶ Πίσων Καλπουρνιος καὶ των αλλων συγγραφέων οἱ

πλείους ἡκολουθησαν, ἐν τῆ κρώτη γράφει ' ώς κελευσαντος 'Aμολίου τα βρέφη λαβόντες ἐν σκάφη κεί-

15 μενα των υπηρετῶν τινες εφερον ἐμβαλουντες εἰς τον ποταμὸν ἀπέχοντα τῆς πόλεως ἀμφι τους εκατὰν εἴκοσι σταδίους. ἐπεὶ δὲ ἐγγυς ἐγένοντο καὶ εἶδον ἔξω του γνησίου ρείθρου τον Ἀβεριν υπὸ χειμώνων συνεχῶν ἐκτετραμμένον εἰς τὰ πεδία, καταβάντες από20 του Παλλαντίου τῆς κορυφῆς ἐπι τὸ προσεχέστατονυδωρ, ου γὰρ ἔτι προσωτέρω χωρεῖν οἷοίτε ἡσανγ ἔνθα πρῶτον ἡ του ποται οὐ πλήμη τῆς υπωρείας ῆπτετο, τίθενται την σκάφην ἐπὶ του υδατος. ἡ δε μέχρι μεντινος ἐνήχετο, ἔπειτα του ρείθρου κατὰ μικρὸν smo-2b χωρουντος ἐκ τῶν περὶ ἔσχατα λίθου προσπταίσει περιτραπεῖσα ἐκβάλλει τὰ βρέφη. τὰ μεν δὴ κνυζου - 2θμενα κατὰ του τέλματος ἐκυλινδεῖτο, λύκαινα δε τις ἐπιφανεῖσα νεοτόκος σπαργῶσα τους μαστοὐς υαδγάλακτος ἀνεδίδου τὰς θηλὰς τοῖς στόμασιν αυτων 30 και τῆ γλώττη τον πηλόν, ω κατάπλεοι ῆσαν, ἀπελίχμα. ἐν δε τουτω τυγχάνουσιν οἱ νομεῖς ἐξελαύνου-

τες τὰς ἀγέλας ἐπὶ νομήν ῆδη γὰρ ἐμβατὸν ὴν το

148쪽

χωρίον καί τις αυτῶν ἰδὼν την λυκαιναν ώς ὴσπάζετο τὰ βρεφη τεως μὲν αχανης ἐν υπό τε θάμβους

καὶ απιστίας των θεωρουμενων' ἔπειτ ἀπελθὼν καὶ

συλλέξας οσους ἐδύνατο πλείστους των ἀγχοs νεμόντων οὐ γὰρ ἐπιστεύετο λέγων) αγει τουργον αυτὸ θεασο- 1μένους. ώς δε κἀκεῖνοι πλησίον ἐλθόντες ἔμαθον την μὲν ῶσπερ τέκνα περιέπουσαν, τὰ δ' ώς μητρὸς 203 χόμενα, δαιμόνιόν τι χρῆμα ὁρῆν υπολαβόντες ἐγγυτέρω προσθεσαν ἀθρόοι δεδιττόμενοι βοῆ τὸ θηρίον. ἡ δὲ λύκαινα ου μάλα ἀγριαίνουσα των ανθρώπων τῆ 10 προσόδω, αλλ' ὐσπερὰν χειροήθης ἀποστῆσα των βρεφῶν ἡρέμα καὶ κατὰ πολλὴν ἀλογίαν τοs ποιμενικοs ομίλου ἀπήει. ην γάρ τις Ου πολῶ ἀπέχων ἐκεῖθεν ἱερὸς χῶρος υλη βαθεία συνηρεφὴς καὶ πέτρα κοίλη πηγὰς ἀνιεῖσα, ἐλέγετο δὲ ΙΙανὸς εἶναι τὸ νά- 15πος, καὶ βωμὸς ἡν αυτόθι του θεos' εἰς τοὐτο τὸ χωρίον ἐλθοῶσα ἀποκρύπτεται. τὸ μὲν ουν ἄλσος Ουκέτι διαμένει, τὸ δὲ ἄντρον, ἐξ ου ἡ λιβὰς ἐκδίδοται,

τῶ Παλλαντίω προσωκοδομημένον δείκνυται κατὰ την ἐπὶ τον ἱππόδρομον φέρουσαν Oδόν, καὶ τέμενος 20 ἐστιν αυτos πλησίον, ενθα εἰκὼν κεῖται τοs πάθους

λύκαινα παιδίοις δυσὶ τοὐς μαστοὐς ἐπισχοsσα, χαλκῆ ποιήματα παλαιὰς ἐργασίας. ἐν δὲ τὸ χωρίον τῶν συν μάνδρω ποτε οἰκισάντων αυτὸ 'Αρκάδων ἱερὸνώς λέγεται. ώς δὲ ἀπέστη τὸ θηρίου αχουσιν οἱ νο- 25t 0 1 μεῖς τὰ βρέφη σπουδὴν ποιούμενοι τρέφειν αυτὰ ώς θεῶν σώζεσθαι βουλομένων. ἐν δέ τις ἐν αὐτους συο

φορβίων βασιλικῶν ἐπιμελούμενος ἐπιεικὴς ἀνὴρ Φαιστύλος ἔνομα, δε ἐν τῆ πόλει κατὰ δη τι ἀναγκαῖον ἐγεγόνει καθ' ον χρόνον ἡ φθορὰ τῆς γλίας καὶ 30 ὁ τόκος ήλέγχετο, καὶ μετὰ ταυτα κομιζομένων ἐπὶ

τον ποταμὸν τῶν βρεφῶν τοῖς φέρουσιν αυτὰ κατὰ

149쪽

θείαν τΘην ἄμα διεληλύθει την αυτὴν οδὸν εἰς τὸ Παλλάντιον ἰών ' δς ῆκιστα τοῖς ἄλλοις καταφανὴς γενόμενος ώς ἐπίσταταί τι τοs πράγματος ἀξιώσας αὐτῶ συγχωρηθῆναι τὰ βρεφη λαμβάνει τε αυτὰ παρὰ

5 τοί κοινοῶ καὶ φέρων ώς τὴν γυναῖκα ἔρχεται. τετοκυῖαν δὲ καταλαβὼν καὶ ἀχθομένην ὁτι νεκρὸν αυτῆτο βρεφος ήν παραμυθεῖταί τε και δίδωσιν ὁποβαλέσθαι τὰ παιδία πῆσαν ἐξ αρχῆς διηγησάμενος τὴν κατασχοῶσαν αυτὰ τύχην. αὐξομένοις δε αὐτοῖς ὀνο- 10 μα τίθεται τω μὲν Pωμύλον , τω δὲ Ῥῶμον. οἱ δε ἀνδρωθέντες γίνονται κατά τε ἀξίωσιν μορφῆς καὶ φρονήματος ἔγκον ου συοφορβοῖς καὶ βουκόλοις ἐοικότες, ἀλλ' οῖους ἄν τις ἀξιώσειε τοὐς εκ βασιλείου τε φύντας γενους και ἀπὸ δαιμόνων σπορὰς γενέ- 2M1b σθαι νομιζομενους, ώς ἐν τοῖς πατρίοις υμνοις υπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ νυν αδεται. βίος δ' αὐτοῖς ἐν βουκολικὸς καὶ δίαιτα αυτουργὸς ἐν ὁρεσι τὰ πολλὰ πηξαμένοις διὰ ξύλων και καλάμων σκηνὰς αὐτορόφους

ών ἔτι και εἰς ἐμὲ ἐν τις fἐκJ του Παλλαντίου ἐπὶ τῆς

20 προς τον ἱππόδρομον στρεφούσης λαγόνος Ῥωμύλου λεγομένη, ἐν φυλάττουσιν ἱερὰν οἶς τούτων ἐπιμελὲς οὐδόν ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐξαίροντες, εἰ δέ τι πονήσειεν υπὸ χειμῶνος ἡ χρόνου τὸ λεῖπον ἐξακούμενοι καὶ τω πρόσθεν ἐξομοιουντες εἰς δύναμιν. ἐπεὶ δε ἀμφὶ 25 τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γεγονότες ἐσαν ἀμφίλογόν τι περὶ τῆς νομῆς αὐτοῖς γίνεται προς τοὐς Νεμέτο9ος βουκόλέυς, οἷ' περὶ τὸ Αὐεντῖνον ἔρος ἀντικρὐ τοῶ

Παλλαντίου κείμενον εἶχον τὰς βουστάσεις. ρτιῶντο

δε αλλήλους ἐκάτεροι θαμινὰ ἡ τὴν μὴ προσήκουσαν

30 οργαδα κατανέμειν ἡ τὴν κοινὴν μόνους διακρατεῖνῆ o τι δqποτε τύχοι. ἐκ δὲ τῆς αφιμαχίας ταυτης 20i ἐγένοντο πλ παί ποτε διὰ χειρῶν, εἶτα δι' ὁπλων.

150쪽

τραυματα δὲ πολλὰ προς των μειρακίων λαβόντες οἱ του Νεμέτορος καί τινας ἀπολέσαντες των σφετέρων καὶ των χωρίων κατὰ κράτος ἡδη ἐξειργόμενοι παρεσκευάζοντο δόλον τινὰ ἐπ' αὐτους. προλοχίσαντες δη της φάραγγος τὸ αφανὲς καὶ συνθέμενοι τοῖς λο- bχῶσι τὰ μειράκια τον τῆς ἐπιθέσεως καιρὸν, οἱ λοιποὶ κατὰ πλῆθος ἐπὶ τὰ μανδρευματα αυτῶν νυκτωρJ

ἐπέβαλον. ' μυλος μεν ουν τον χρόνον τοὐτον ἐτυγχανεν ἄμα τοῖς ἐπιφανεστάτοις των κωμητῶν πορευόμενος εἴς τι χωρίον Καινίναν ονομαζόμενον ἱερὰ 10 ποιήσων υπὲρ του κοινοῶ πάτρια ' Ῥῶμος δὲ την ἔφοδον αυτῶν αἰσθόμενος ἐξεβοήθει λαβὼν τὰ ὁπλαδιαταχέων ολίγους τῶν ἐκ τῆς κώμης φθάσαντας καθ' εν γενέσθαι παραλαβών. κἀκεῖνοι ου δέχονταιαυτὸν, αλλὰ φεύγουσιν υπαγόμενοι ἔνθα ἔμελλον ἐν Ib T καλῶ υποστρέψαντες ἐπιθήσεσθαι' ὁ-Ῥῶμος κατ' ἄγνοιαν τοὐ μηχανήματος ἄχρι πολλοs διώκων αυ- τοὐς παραλλάττει τὸ λελοχισμένον χωρίον, καν του - τω ὁ τε λόχος ἀνίσταται καὶ οἱ φευγοντες υποστρέφουσι. κυκλωσάμενοι δὲ αυτους καὶ πολλοῖς ἀράτ- 20τοντες λίθοις λαμβάνουσιν υποχειρίους. ταυτην γὰρ εἶχον ἐκ τῶν δεσποτῶν την παρακέλευσιν, ζῶντας

αὐτοῖς τους νεανίσκους κομίσαι. ουτω μεν δη χειρω

θιὶρ ὁ ωμος ἀπήγετο. I,XXX. δε Tουβέρων Αἴλιος δεινὸς ἀνὴρ 25 καὶ περὶ την συναγωγὴν τῆς ἱστορίας ἐπιμελὴς γράφει , οἱ του Νεμέτορος θύσοντας τὰ Λυκαια τους νεανίσκους τῶ Πανὶ την 'Αρκαδικὴν ώς Ευανδρος κατεστήσατο θυσίαν ἐνήδρευσαν τον καιρὸν ἐκεῖνον τῆς ἱερουργίας, ἡνίκα ἐχρῆν τους περὶ 30

τὀ Παλλάντιον οἰκούντας τῶν νέων ἐκ τos Λυκαίου τεθυκότας περιελθεῖν δρόμω την κώμην γυμνοὐς