장음표시 사용
41쪽
iurandum perinde aestimandum quam si Iovem sesellisset: deorum iniurias dis curae. ε. Nec multo post Granium Marcellum praetorem Bithynias quaestor ipsius Caepio Crispinus maiestatis postulavit, subscribente Romano Hispone; qui sormam vitae iniit quam postea celebrem miseriae temporum et audacias hominum socerunt. nam egens ignotus inquies, dum occultis libellis saevitias principis adrepit, mox clarissimo cuique periculum lacessit, potentiam apud unum, odium apud omnis adeptus, dedit exemplum quod secuti ex pauperibus divites, ex contemptis metuendi, perniciem aliis ac postremum sibi invenere. sed Marcellum insimulabat sinistros de Tiberio sermones habuisse: inevitabile crimen, cum ex moribus principis Medissima qua
que deligeret accusator obiectaretque reo. nam quia Vera erant,
etiam dicta credebantur. addidit IIispo statuam Marcelli altiusquam Caesarum sitam, et alia in statua amputato capito Augusti ossigiem Tiberii inditam. ad quod exarsit adeo ut rupta
taciturnitato proclamaret se quoquo in ea causa laturum se tentiam palam et iuratum; quo eoteris eadem necessitas seret. manebant etiam tum vestigia morientis libertatis. igitur Cn. Piso siquos inquit a loco censebis, Caesar si primus, habebo quod sequar: si post Omnis, Vereor ne imprudens disse liam.' permotus his, quantoquo incautius esseruerat, paenitentia patiens tulit absolvi roum criminibus maiestatis. do pe- euntis repetundis ad reciperatores itum est. 75. Nec patrum cognitionibus satiatus iudiciis adsidebat in Cornu tribunalis, ne praetorem curuli depelleret; multaque QO coram adversus ambitum et potentium preces constituta. sed dum veritati consulitur, libertas corrumpebatur. inter quae Pius Aurelius senator questus mole publicae viae duci quo aquarum labesaetas aedis suas, auxilium patrum inVoe bat. resistentibus aerarii praetoribus subvonit Caesar, Pr liumque aedium Aurelio tribuit, erogandae per honesta pee niae cupiens; quam virtutem diu retinuit, cum ceteras emeret. Propertio Celeri praetorio, veniam ordinis ob paupertatem petenti, decios sestertium largitus est, satis comperto paternas ei angustias esse. tentantis eadem alios probare causam sen
tui iussit, cupidine severitatis in iis etiam quae rite laeeret
42쪽
CORNELII TACITI ANNALIUM acerbus. unde ceteri silentium et paupertatem consessioni otheneficio praeposuere. 76. Eodem anno continuis imbribus metus Tiberis plana urbis stagnaverat; relabentem secuta est aedificiorum et hominum strages. igitur censuit Asinius Gallus ut libri Sibyllini adirentur. renuit Tiberius, perindo divina humanaque obtogens. sed remedium e reendi numinis Ateio Capitoni et L Arruntio mandatum. Achaiam ac Macedoniam onera deprecantis levari in praesens proconsulari imperio tradique ea sari placuit. edendis gladiatoribus, quos Germanici fratris ac suo nomine obtulerat, Drusus praesedit . quamquam vili sanguine nimis gaudens; quod in vulgus formidolosum, et pater arguisse dicebatur. cur abstinuerit spectaculo ipso, vario trahebant; alii taedio coetus, quidam tristitia ingenii et motuc parationis, quia Augustus comiter interfuisset. non credia derim ad ostentandam saevitiam movendasque populi osse siones concessam filio materiem, quamquam id quoquo
77. At theatri licentia, proximo priore anno coepta, graequius tum erupit, occisis non modo e plebo sed militibus et centurione, vulnerato tribuno praetoriae cohortis, dum pro-hra in magistratus et dissensionem vulgi prohibent. actum de ea seditione apud patres, dicebanturque sententiae ut praetoribus ius virgarum in histriones esset. intercessit Hat
rius Agrippa tribunus plebei, inerepitusque est Asinii Galli
oratione, silento Tiberio, qui ea simulacra libertatis senatui Praebebat. valuit tamen intercessio, quia divus Augustus tuis munes verberum histriones quondam responderat, neque sas Tiberio infringere dicta eius. de modo tuearis et adversus Iasciviam fautorum multa decernuntur; ex quis maxime insignia. ne domos pantomimorum senator introiret; ne egredientes in publicum equites Romani cingerent, aut alibi quam in theatro spectarentur; et speetantium immodestiam exilio multandi potestas praetoribus fieret.
78. Templum ut,in colonia Tarraconensi strueretur Augusto petentibus Hispanis permissum, datumque in omnes provi Cias exemplum. centesimam rerum venalium, post bella civilia institutam, deprecante populo, edixit Tiberius militaro
43쪽
aerarium Eo subsidio niti; simae imparem oneri rem publia eam, nisi vicesimo militiae anno veterani dimitterentur. ita proximae seditionis male consulta. quibus sedecim stipendi rum sinem expresserant, abolita in posterum. 79. Αetum deindo in senatu ab Arruntio et Ateio an ob moderandas Tiberis exundationes veri rentur flumina et laeus per quos augescit; auditaequo municipiorum et coloniarum legationes, orantibus Florentinis ne Clanis solito alveo demotus in amnem Arnum transferretur, idque ipsis perniciem asserret. congruentia his Interamnates disseruere: pessum it ros seeundissimos Italiae campos, si amnis Nar sid enim p rabaturin in rivos diductus superstagnavisset. nec Reatini sit bant, Velinum lacum, qua in Narem effunditur, obstrui recusantes, quippe in adiacentia erupturum; optume rebus mortalium consuluisse naturam . quae sua ora suminibus, suos cursus, utque originem, ita fines dederit; speetandas etiam religiones sociorum . qui saera et Iucos et aras patriis amnibus dicaverinti quin ipsum Tiberim nolle prorsus accolisnuviis orbatum minore gloria suere. seu preces coloniarum seu dissicultas operum sive superstitio valuit, ut in sentemtiam Pisonis concederetur, qui nil mutandum censuerati 80. Prorogatur Poppaeo Sabino provineta Moesia, additis Achaia ae Macedonia. id quoque morum Tiberii suit, eont,nuare imperia ae plerosque ad finem vilao in isdem exercitibus aut iurisdictionibus habere. causae variae traduntur: alii taedio novae curae semel plaeita pro aeternis servavisse, quidam invidia, ne plures fruerentur. sunt qui existiment, nieallidum eius ingenium, ita anxium iudicium. neque enim eminentis virtutes sectabatur, et rursum vitia oderat: ex optimis periculum sibi, a pessimis dedecus publicum metu bat. qua haesitatione postremo eo provectus est ut mand verit quibusdam provineias, quos egredi urbe non erat pas
8 l. De eomitiis consularibus, quas tum primum illo pri eipo ac deinceps suero, vix quicquam firmaro ausim: adeo diversa non modo apud auctores sed in ipsius orationibus reperiuntur. modo subtractis candidatorum nominibus originem cuiusque et vitam et stipendia deseripsit, ut qui forent Diuitia oste
44쪽
as conNELII TACITI ANNALIUM LIBER I. cap. 82. intellegeretur: aliquando ea quoquo significatione subtracta, candidatos hortatus ne ambitu comitia turbarent, suam ad id curam pollicitus est. plerum quo eos tantum apud se professos disseruit, quorum nomina consulibus edidisset: possa et alios profiteri, si gratiae aut meritis considerent. speciosa orbis, re inania aut subdola, quantoque maiore libertatin imagine tegebantur, tanto eruptura ad insensius servitium.
45쪽
cORNELII TACITI ANNALIUM LIBER. II. cap. l. 2. 3. 30
. Sisenna Statilio Tauro L. Libono consulibus mota Orientis regna provinciaeque Romanae, initio apud Parthos Orto, qui petitum Roma aeceptumque regem, quamvis gentis A
sacidarum, ut externum aspernabantur. is suit Vonones, obses Augusto datus a Phraate. nam Phraates quamquam depulisset exercitus ducesque Romanos, cuncta venerantium officia ad
Augustum verterat, partemque prolis firmandae amicitiae miserat, haud perinde nostri metu quam fidei popularium diffisus
2. Post finem Phraatis et sequentium regum ob internas caedes venero in urbem legati a primoribus Parthis, qui Vononem vetustissimum liberorum eius accirent. magnificum id sibi credidit Caesar, auxitque opibus. et accepere barbari laetantes, ut sermo ad nova imperia. mox subiit pudor, degeneravisse Parthos; petitum alio ex orbe regem, hostium artibus insectum; iam inter provincias Romanas solium Arsacid rum haberi darique. ubi illam gloriam trucidantium Crassum, exturbantium Antonium, si mancipium Caesaris, tot per annos servitutem perpessum, Parthis imperitet' accendebat dedignantes et ipse, diversus a maiorum institutis, raro Venatu, segni equorum cura; quotiens per urbos incederet, ieeticae gestamine, fastuque erga patrias epulas. inridobantur et Graeci comites, ac vilissima utensilium anulo clausa. sed prompti aditus, Obvia eomitas, ignotae Parthis virtutes, nova vilia; et quia ipsorum moribus aliena, perinde odium pravis et honestis. 3. Igitur Artabanus Arsacidarum e sanguin apud Dahas adultus excitur, primoquo congressu susus reparat vires re
gnoque politur. vieto Vononi perfugium Armenia suit, vaeua
46쪽
tune interque Parthorum et Romanas opes infida ob scelus Antonii, qui Artavasden regem Armeniorum specie amicitiais inlectum, dein catenis Oneratum, postremo interfecerat. Eius filius Artaxias, memoria patris nobis insensus, Arsacidarum vi seque regnumquB tutatus est. occiso Artaxia per dolum propinquorum, datus a Caesare Armeniis Tigranes, deductu quo in regnum a Tiberio Nerone. nec Tigrani diuturnum imperium fuit neque liberis eius, quamquam sociatis more externo in matrimonium regnumque... Dein iussu Augusti inpositus Artavasdes, et non sino clade nostra deicetus. tum C. Caesar componendae Armenia deligitur. is Ariobarzanen, origine Medum, ob insignem eo poris formam et praeclarum animum volentibus Armeniis pra secit. Ariobarzane morte fortuita absumpto stirpem eius haud toleravere; tentatoque seminae imperio, cui nomen Erato, eaque brevi pulsa, incerti solutiquo et magis sine domino quam in libertate, profugum Vononen in regnum accipiunt. sed ubi minitari Artabanus, et parum subsidii in Armeniis, vel, si nostra vi defenderetur, bellum adversus Parthos sume dum erat, rector Suriae Creticus Silanus excitum custodia circumdat, manente luxu et regio nomine. quod ludibrium effugero agitaverit Vonones, in loco reddemus. 5. Ceterum Tiberio haud ingratum accidit turbari res Orie tis, ut ea specie Germanicum suetis legionibus abstraheret, novisque provinciis impositum dolo simul et casibus obiectaret . at ille, quanto acriora in eum studia militum et aversa patrui voluntas, celerandae victoriae intentior, tractare pra
liorum vias, et quae sibi tertium iam annum belligeranti saeva vel prospera evenissent. landi Germanos acie et iustis Iocis, iuvari silvis, paludibus, brevi aestate et praematura hieme; suum militem haud perinde vulneribus quam spatiis itinerum. damno armorum adfici; sessas Gallias ministrandis equis; lo gum impedimentorum agmen opportunum ad insidias, dese santibus iniquum. at si mare intretur, promptam ipsis possessionem et hostibus ignotam, simul bellum maturius incipi, Iegionesque et commeatus pariter vehi; integrum equitem equosque per ora et alveos stuminum media in Germ
47쪽
LIBER II. Cap. 3. 4. 5. g. I. s.
6. Igitur huc intendit, missis ad census Galliarum P. Vitellio et C. Antio. Silius et Anteius et Caecina fabricandae classi
praeponuntur. mille naves sufficere visae properataeque, aliae breves, angusta puppi proraque et lato utero, quo facilius fluctus tolerarent; quaedam planae carinis, ut sine noxa siderent; plures adpositis utrimque gubernaculis, converso ut
repento remigio hinc vel illinc adpellerent; multas pontibus
stratae, super quas tormenta Veherentur, simul aptao sere dis equis aut commeatui, velis habiles, citae remis. augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem. insula BDtaVOrum in quam convenirent, praedicta, ob faciles adpulsus accipiendisque copiis, et transmittendum ad bellum opportuna. nam Rhenus uno alveo continuus, aut modicas insulas cir eumVeniens, apud principium agri Batavi velut in duos amnes dividitur, servatque nomen et violentiam cursus, qua Germaniam praevehitur, donec Oceano misceatur: ad Gallicam ripam latior et placidior adsuens ; verso cognomento Vahalem accolae dicunt; mox id quoque vocabulum mutat Mosa sumine, eiusque inmenso ore eundem in Oceanum ellanditur. I. Sed Caesar, dum adiguntur naves, Silium legatum cum
expedita manu inruptionem in Chattos sacero iubet: ipse audito castellum Lupiae sumini adpositum obsideri, sex legiones eo duxit. neque Silio ob subitos imbres aliud actum quam ut modicam praedam et Arpi principis Chattorum coniugem filiamque rape
ret; nequo Caesari copiam pugnae obsessores secere. ad sa-mam adventus eius dilapsi. lumulum tamen nuper Varianis legionibus structum et veterem aram Druso sitam disiecerant. restituit aram, honorique patris princeps ipse cum legionibus decucurrit: tumulum iterare haud visum. et cuncta inter castellum Alisonem ac Rhenum novis limitibus aggeribusque
permunita. 8. Iamque classis advenerat, eum praemisso commeatu et distributis in legiones ae socios navibus, fossam cui Drusi nae nomen ingressus, precatusque Drusum patrem ut se eadem ausum libens placatusque exemplo ac memoria consiliorum atque operum iuvaret, Iacus inde et Oceanum usque
ad Amisiam flumen secunda navigatione pervehitur. classis Amisiae relicta, laevo amne; erratumque in eo.quod non
48쪽
subvexit. transposuit militem dextras in terras iturum: ita plures dies efficiendis pontibus absumpti. et eques quidem nolegiones prima aestuaria, nondum adcrescente unda, intrepidi transiere: postremum auxiliorum agmen, Batavique in parto ea, dum insultant aquis artemque nandi ostentant, turbati, et quidam hausti sunt. metanti castra Caesari Angrivariorum desectio a tergo nuntiatur: missus ilico Stertinius cum equite et armatura levi igne et caedibus perfidiam ultus est. 9. Flumen Visurgis Romanos Cheruscosque interguebat. eius in ripa cum ceteris primoribus Arminius adstitit, quaesitoquo
an Caesar venisset, postquam adesse responsum est, ut liceret cum fratre conloqui oravit. erat is in exercitu, cognomento Flavus, insignis fide et amisso per vulnus oculo paucis anto annis, duce Tiberio. tum permissum, progressusque salutatur
ab Arminio: qui amotis stipatoribus, ut sagittarii nostra pro ripa dispositi abscederent postulat. et postquam digressi, unde
ea deformitas oris interrogat fratrem. illo locum et proelium reserente, quodnam praemium recepisset exquirit. Flavus aucta stipendia. torquem et coronam aliaque militaria dona memorat, inridente Arminio vilia servitii pretia. 10. Exin diversi ordiuntur, hie magnitudinem Romanam, opes Caesaris et victis graves poenas, in deditionem venienti paratam clementiam; neque coniugem et filium eius hostilitor haberi: illo las patrias, libertatem avitam, penetralis Germaniae deos, matrem precum sociam; ne propinquorum et ad-snium, denique gentis suae desertor et proditor quam imp rator esse mallet. paulatim inde ad iurgia prolapsi quo minus pugnam consererent, ne flumine quidem interlocis cohibebam
tur, ni Stertinius adcurrens plenum irae armaque et equum poscentem Flavum adtinuisset. cernebatur contra minitabundus Arminius, proeliumque denuntians. nam pleraque Latino sese mone interiaciebat, ut qui Romanis in castris ductor pop. Iarium meruisset. 11. Postero dis Germanorum acies trans Visurgim stetit.
Caesar, nisi pontibus praesidiisque inpositis, dare in discrimen legiones haud imperatorium ratus. equitem vado tramittit. praefuere Stertinius et e numero primipilarium Aemilius, distantibus locis invecti, ut hostem diducerent. qua celerrimus
49쪽
MBER II. Cap. R. s. 10. 11. 12. 13.
amnis, Chariovalda dux Batavorum erupit. eum Cherusci sugam simulantes in planitiem saltibus circumiectam traxero: dein eoorti et undique essust trudunt adversos, instant cede libus, collectosquo in orbem pars congressi, quidam eminus proturbant. Chariovalda diu sustentata hostium saevitia, homlatus suos ut ingruentes catervas globo frangerent, atque ipse in densissimos inrumpens, congestis telis et sussosso equo Iabitur, ac multi nobilium circa: ceteros vis sua aut equites eum Sterlinio Aemilioque subvenientes periculo exemere. 12. Caesar transgressus Visurgim , indicio perfugae com scit delectum abfirminio locum pugnae; convenisse et alias nationes in silvam'Herculi sacram, ausurosque nocturnam castrorum oppugnationem. habita indici fides, et cernebantur ignes; suggressique propius speculatores audiri fremitum se tu rum ininensique et inconditi agminis murmur attulere. igitur propinquo summae rei discrimine explorandos militum animos ratus,' quonam id modo incorruptum foret. secum agitabat. tribunos et centuriones laeta saepius quam comperta nuntiare; libertorum servilia ingenia; amicis inesso adulationem ; si contio vocetur. illic quoque, quae pauci incipiant, reliquos adstrepere. Penitus noscendas mentes, cum secreti et incustoditi inter militaris cibos spem aut metum proferrent. 13. Nocte coepta egressus augurali per occulta et vigilibus ignara, comite uno, contectus humeros serina pelle, adit castrorum vias, adsistit tabernaculis, fruiturque fama sui. cum hic nobilitatem ducis, decorem alius, plurimi patientiam. eomitatem, per seria per iocos eundem animum laudibus serrent, reddendamque gratiam in acie laterentur, simul perta dos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos. inter quae unus hostium, Latinae linguae sciens, acto ad vallum equo, Oco magna coniuges et agros et stipendii in dies, donec bellaretur, sestertios centenos, si quis transfugisset. Arminii nomine pollicetur. incendit ea contumelia legionum iras: veniret dies. daretur pugna; sumpturum militem Germanorum agros, tracturum coniuges; accipere omen, et matrimonia ac pecunias hostium praedae destinare. tertia sermo vigilia adsul talum est castris, sine coniectu teli, postquam crebras pro mu nimentis cohortes et nihil remissum sensere.
50쪽
CORNEL I TACITI ANNALIUM 14. Nox eadem laetam Germanico quietem tulit: vidit Ege operatum, et sanguine sacro respersa praetexta, pulchri rem aliam manibus aviae Augustae accepisse. auetus ominB
addieentibus auspiciis. vocat eontionem, et quae sapientia praevisa aptaque imminenti pugnae. disserit. non campos modo militi Romano ad proelium bonos, sed si ratio adsit.
silvas et saltus: nec enim inmensa barbarorum scuta, eno mis hastas inter truncos arborum et enata humo virgulta perinde haberi quam pila et gladios et haerentia corpori tegmina. .
denserent ictus, ora mucronibus quaererent: non loricam Germano, non galeam; ne scuta quidem serro nervove fi mala, sed viminum textus vel lenuis et lacatas colore tabulas; primam utcumque aciem hastatam, ceteris praeusta aut brevia tela. iam corpus ut visu torvum et ad brevem imp tum validum, sic nulla vulnerum patientia: sine pudore flagitii. sine cura ducum abire. fugere; pavidos adversis, inter secunda non divini, non humani iuris memores. si taedio vi rum ac maris finem cupiant, hae acie parari: Propiorem. iam Albim quam Rhenum, neque hellum ultra. modo fie patris patruique vestigia prementem , isdem in terris victorem
15. Orationem ducis secutus militum ardor, signumque pugnae datum. nec Arminius aut ceteri Germanorum Proe res omittebant suos quisquo testari, hos esse Romanos V
riani exercitus fugacissimos, qui ne bellum tolerarent, seditionem induorint; quorum pars onusta Vulneribus terga, Pars suctibus et procellis fractos artus insensis rursum hostibus, adversis dis obiciant, nulla boni spe. classem quippe et avia Oceani quaesita, ne quis venientibus occurreret, ne pulsos
promeret: sed ubi miscuerint manus, inane victis ventorum remorumve subsidium. meminissent modo avaritiae, crudelit
iis, superbiae: aliud sibi reliquum quam tenere libertatem aut mori ante servitium 16. Sie accensos et proelium poscentes in campum, cui Idistaviso nomen, deducunt. is medius inter Visurgim et co les, ut ripae fluminis cedunt aut prominentia montium resiastunt, inaequaliter sinuatur. ponε tergum insurgebat silva. editis in altum ramis et pura humo inter arborum truncos. Diuiligod by Gomla