장음표시 사용
121쪽
Ita ego censui Mentem non habere in se Ideam Chimaerae ; sed ex adveniente , oblataque aliunde triplici Idea Leonis , Caprae , & Serpentis , resecare aliqua, & ita coadunare residua , ut Idca maneat consecta , quae sit Prima Leo, postrema Draco , media irsa Chimaera. Ac si dixissem quidem nullas es Ie Ideas factitias, Pese negassemque Ideam Chimaerae, caeterorumque 1imilium ; non id mirarer: verum supposui plane quod essent, cum declaravi me vellostium genus illud idearum tertium non esse a secundo distinctum, quatenus factitiae ad adventitias pertinent,tanqua ex illis factae, pro ea vi,quam mens habet adventitias componendi,dividendi, contrahendi, ampliandi, comparandi,&c. Idem dec0mpositionem earum objectionum ex verbis quorum author non sum, quod de sculptura Praxitelis dicis;sed scelici uone eam usurpes,applicesve,res ipsa Uamat. Nam & quod subjungis nee forma Chimaerae in partibus Caprae,aut Leonis, nec forma mearum o ectionum in fingulis verbis,quibus Uusseum,
sed in sela compositione eonsistere: Cedci quid velis p Pergis id etiam esse mirabile , quod Ideam Rei non posse este in mente pustineam , nisi mulsoueae Animatis, Planta, lapidis, omniumque universatium, tanquam,si, ut agnostas te esse rem cogitantem debeas agnosiere animalia , ta plantas ,
quoniam debes Rem ive quidsit Res agnostere. Sed mirabilissimum fami est velle te hoc modo difficultatem eludere; & praeterlabi aliam ,
hocce verbulo, Nec verius hἰc de veritare agis. Cum addis vero me ea
tantum , de quibus nihil σrmasti impugnantem , non nisi in ventos prae bini : id significas , quod pridem agnovi, quodque unum reperio, videlicet ventum. Et quod ad hunc quidem locum attinet, verum quidem est te non affirmasse , an dininctis tribus Idearum generibu
omnes essent aciventitiae, vel omnes innarae, vel omnes factae, quod nondum
elare veram illarum perspexisses originem ; Sed neque me id latuit, qui& verba retuli, & ne fallacia tamen subreperet, donec perspexis ses , pronunciaresque ea de re , declaravi, quas Ideas factas , iri- natasque supponeres , revocari ad adventitias et Neque, si id non assirmasti, asserere debes te nihil affirmasse, qui & affirmasti illas Ideas esse in te ; U habere te duo euitationum genera ; S nusiam pro-ρ e esse Di tatem n iis quae seunt Ideae , aut affeEtus, Sc. Praetereo autem te non assirmasse neque determinasse deinceps quid sentiendum seret de triplici illo genere Idearum, ac de iis praeiertim, quas ad primum genus pertinere censueras, Ideam Rei, Ideam veritatis , Ideam cogitationis;ac me proinde haud abs re illas expendendas hoc loco censuisse, quas tu innatas supponeres, & velles nihi- is mi-
122쪽
Iomimis te non supponere videri. Eadem ratione dixi de factitiis, quas tu supponeres & velles tamen videri non supponere posse a Mente fieri, licet nihil habente adventitium, nihilue mutuante rebus externis. Verum tu noluisses ad ista attendi ; Ne cum postea censeres quasdam aut habent a te , aut fieri a te, admoneri posises te, licet abductum a rebus corporeis, retinere illas ex eo usque statu,in quo versabaris cum rebus corporeis. Quin etiam te observo artificiose non recensuisse heic in genere innatarum Ideas Dei. animae tui nempe videreris postea advertere primum illas tibi innatas esse: recensuisse vero Ideas Rei, Veritatu, cogitationis, ut videreris
ex teipso, & nulla alia re cognita, advertisse , quod esses Res Cogitans , quodque id esset Verum. I vPorro, quia praesertim mirabile ducis , quod de Idea Rei objeci, adverto imprimis , quam id propcrd reprehenderis ; cum tum θ non sustinuerim , quod ais, Ideam Rei non poste esse in mente, nisi simul sint Ideae Animatis , Pliantae , Lapid s, omnιumaue universabum ; fuerat iam
sed quaesierim primum quomodo Idea Rei posset esse in mente, M M omnis simul essent tot res singulares, illarumque genera , quot suffcerent, ut abstraheretur , sormareturque universalis rei conceptus: nisi ex Rr-
ac deinde dixi, si Idea Rei innata foret, innatas quoqqe fore Ideas Animalis , plantae, lapidis, aliorum , quae instar Rei sunt univer- risu 'falia. Adverto rursis, quam parum consonanter iis, quae dixeram, tima H consequutionem deduxeris; utque cum debuisses saltem declarare an ad agnoscendum de te , quod esses Res, necessaria seret praeter 'tui notitiam , agnitio nullius, unius, quorundam singularium ; te quam e- id callide declinasse , ac latenter praeteriisse sub caussante particula, tanquamsi An dices non suisse necesse, ut id explicares, quoniam odisia, cum Ideam Rei innatam statueres, manifestum fuerit nullius rei depreh- singularis, praeterquam tui, agnitionem necessariam esse ρ At primo id nondum statueras, ut statuisse intererat. Deinde statueris, at Herea non statueris ; eadem remanet semper dissicultas. Nam quando non sadicis Ego hum Res, Aut conceptus Rei est singularis, aut universalis. Si singularis, ergo , tui ipsius; nam si alterius, sensus propositionis foret, Ego sum alim a meimo. At si tui ipsius, identica est, ut loquuntur, & nugatoria propositio, idem enim est , ac si diceres Ego seum Ego. Si universalis , ergo includit comparationem tui ad alia, quibus idem attributum conveniat; idemque est ac si diceres, Ego
hum certa res , seu una ex numero rerum. Igitur praeter agnitionem tui
debent res aliae quoque agnosci. Sic cum dicis Mi cogitans, ipsa voxo a cogitans
123쪽
Cogitans se habet haud- dubie per modum differentiae limitantis late- patentiam ipsius vocis Res, ut cum dicis Ego sum res Cogitans . sensus sit, Ego hum Res non quaelibet ,sed talis , quae cogitet; unde& res aliae, quae non cogitant, agnoscuntur. Quorsum haec vero pNempe ut noscatur Ideam Rei non innatam , sed verε acquisitam esse ex inspectione plurium rerum singularium , detractis discriminibus , & retenta solum communi notione. Ex quo duo dico ;unum , si nihil unquam novisses, & concesso tamen, qubd te omnibus sensibus obturatis cogitasses, verisimile prorsus esse, quod nihil aliud copitasses praeter hoc, Ego, Ego, Ego; Siquidem ni hil potuisses tibi tua cogitatione tribuere , cum neque novisses ut Ium attributum, neque novisses vim verbi Sum, qui non novisses quid foret esse , aut discrimen inter esse , & non esse. Et quamvis cogitasses , non potuisses tamen dicere ego cogito , quia non intellexisses, quid esset eo tare. Alterum, non posse te ex iis quae tibi in ista tua abductione fingis, argumentari ad ea, quae facturus fuisses in illa mera omnis notitiae praeexsistentis negatione. Quippe si jam cogitas Coelum , Angelum, D EvM, Si Rem , veritatem, cogitationem; si Solem , ignem , strepitum , si Sirenas, Hippo-' gryphas, Chimaeras, si Ideas, Iudicia, affectus ; si de his, caeterisque tam multis affirmas , negas , ratiocinaris varia ; non idciretidicere potes fuisse te eadem cogitaturum , affirmaturum, negaturum , ratiocinaturum in illo ejusmodi statu. Quid ita porro Scilicet ne deinceps putes admitti debere ut certissimum demonstrationis principium, quod in hunc modum fuerit conclusum ruui, rebus prius eunitis, habet st in statu ignorantiae per alpe tam abstractionem , huic promptAm en agnostere Ideas innatas , stu quas haberet in sinu ignorantiae per puram nega
Arqui ego, rebus prius euritis, habeo me inflatu ignorantiae perasseetatam abaetractionem: Igitur mihi promptum est agnossere Ideas in raι,μ quas haberem in metu ignoramiae perpuram negationem.
124쪽
DUBITATIO III. De admentitia Idearum origine,ex iis, quae cara, ct Fndo desunt comprobata: ct de Idea unica Solis, quae flensi. habita,
ratione ampliatur. V Ideris postea vertere in dubium, non tantum utrum Ideae aliqua
procedant ex rebus externis , sed eι3am utrum omnιno sint externae res aliquae: viderisque proinde in serre, quamvis sint in te Ideae rerum , quae dicuntur externae , non tamen Ideas arguere , quod res simi ,
quoniam Aon ab ipsis necessario procedant : sed possint velare, vel modo alio neflcio quo est. Hac puto de causa ante dicebas , te non percepise prius terram , caelum , era; sed terrae, coeli, siderum Ideas, a quibus posset esse delusio. Itaque , si nondum credis terram , callum, sidera, & caetera esse ; cur quaeso supra terram ambulas, promovesve corpus , ut respectes Solem cur ducis ad ignem , ut calorem sentias pcur ad mensam , aut cibum,ut famem exsaties cur moves linguam, ut loquaris, aut manum, ut haec ad nos scribas p certe ista quidem aut dici, aut excogitari subtiliter possunt; at negotium nihil promovente & cum revera non dubites, quin res istae extra te sint, agamus serio , ac bona fide , & ut res sunt, ita loquamur. Sin supposita exsistentia rerum externarum , putas abunde demonstratum non posse nos ex illis mutuari quas habemus ipsarum Ideas; λlvendae tibi rationes sunt, non modo quas ipse tibi objicis , sed quae praeterea objici possunt. Scilicet ita accipis , quasi Meae admittan
tur provenire ex rebus , quia ita urdemur docti a natura; et quia experimur alias a nobis, nostrave voluntate non pendere. Vettim ut nihil ne
que de rationibus, neque de solutionibus dicamus, opponendum quoque , & solvendum erat inter caetera , quamobrem in caeco nato nulla sit Idea coloris,aut in surdo vocis;nisi quia istae res externae non potuerunt ex se immittere in infoelicis illius mentem ullam sui speciem et quod fores a nativitate conclusae , obicesque illis trajiciendis fuerunt perpetuo positi. Urges postea exemplum bolis, cujus cum duae Ilat Ideae, una hausta expensibus , ut puta qua parvus apparet; altera exratronibus Astronomicis; quia ingens esse concipitur: ia imibor , ac veraores , quae non exstensibus dueta egi, sed ex notionibus innatis elicita, vel nacumque aba ratione essecta. Enimvcro geminae illae Solis Ideae simi
125쪽
xto IN MEDITATIONEM IIIles sunt, & verae seu Soli conformes, sed una magis , alia minus ;eodem ntlodo, quo duae ejusdem hominis Ideae, una emissa ex decimo passii, alia ex centesimo, aut millesimo, similes & verae, seu
consormes sunt a sed illa magis, ista minus, eo quod illa , quae propius venit, deteritur minus, quae longius, magis, ut explicaretur, si liceret paucis, neque tu ipse satis caperes. Quod autem mente sola percipiamus vastam illam Idcam Solis , non ea propterea elicitur ex innata quadam notione ; sed ea, quae per sensum incurrit, quatenus experientia probat,& ratio illi innixa confirmat res distanteis apparere minores seipsis vicinis; tantum ampliatur ipsi vi mentis , quantu constat Solem a nobis distare, exaequarique diametro sua tot illis terrenis semidiametris. Et capere vis hujusce Ideae nihil a natura esse insitum p illam require ex caeco nato. Experiere primum non esse in illius mente coloratam,aut lucidam: experiere deinde neque esse rotundam , nisi quis illum monuerit, ipseque prius corpuerotundum manibus attrectaverit: experiere denique non esse tantam, nisi vel ratione, vel authoritate motus praeacceptam ampliaverit.
Quanquam , ut istud interjiciam , quaeso te, nos ipsi , qui toties
Solem conspeximus; qui toties apparentem ejus diametrum ob servavimus; qui toties de vera ratiocinati sumus; quaeso te, inquam, habemu ne aliam, quam vulgarem imaginem Solis Colligimus quidem ratione esse Solem majorem terra centum sexaginta , &pluribus vicibus: at propterea Ideam-ne tam vasti corporis habemus Ampliamus hanc sane sensibus acceptam, quantum possumus, Contendimus mentem,quantum possumus: at nihil tame aliud, quam tenebras meras nobis facimus t & quoties habere distinctam de Sole cogitationem volumus, portet mens redeat ad speciem,quam intercedente oculo accepit. Suffcitilli si non abnuat,quin Sol revera major sit,quin si oculus propius admoveatur, ampliorem Ideam adeptura sit; do interea tamen quantam obtinet, ad tantam atteudat.
HB ut convellas rationes ob quas de rerum marerialium exsistentiaeensiui esse dubitandum , quaeris cur ergo supra terram ambulem , m. in quo manifeste principium petitur et assumis enim id quod esset probandum , nempe tam certum esse me sevr
terram ambulare, ut de eo non posse dubitari. Et eum rationibus .
quas mihi objeci S refutari , unam vis addere , quamobrem in
126쪽
caeco nato nulla sit Idea coloris, aut in surdo vocis, plane ostendis te nullam habere ultius momemi ; quί enim sicas nullam esse idea colorum in caeco naso Z eum interdum in nobis, eis elaudamus oculos, na-hilominuι sinsus lucis , S colorum excitentur ; ta quamvis quod ais cance tur, nunquid eodem Iure dici potest ab eo qui negat exsistentiam re
rum materialium, caecum natum non habere ide- colorum, quia ejus
mensficultate illasformanda es destituta, quo a te dicitur ipsum easdem non babere quia oculis est privatus ' uuae subjungis de duabus ideis Solis nihil probot: ρd cum ambas pro una accipis, quoniam ad unum Solem referuntur , idem est ac si diceres verum Usalpum non differre , cum de eodem subesto assirmantur: ta eum illam quam ex ratiombus Astronomicis colligimus negas esse ideam , nomen adeae ad mas imagines in phantasia dc-piosas, contra id quod expresse assumes, restringis.
INSTANTIA.RIdiculum plane me habeam, si assumam tibi probandum te
supra terram ambulare, Videre, calefieri, comedere, loqui, n/m facta sentire, &c. Dixisti tu neminem unquam sanae mentis serio de δε co , His dubitaste Si ergo serici jam dubitas, & cum ego quaesierim , ut serio , ac bona fide ageremus, loqueremurque de rebus, ut essent, jausam Conditioncm non accipis, ecquid est, cur hac de re instem Dicis 'te' 'me nullam ultius momenta habere rationem quaerenda quamobrem in eoo nato nulla st Idea eoloris , aut in surdo vocis. Age ergo, quam-nam positu. tiatu ipse & cujus momenti adversus id affers p uti enim sicis, inquis,
nullam esse adeam colorum in caeco nato, cum xnterdum in nobis , etsi clau iuisimi damus oculos , nihilominus sensus lucis , S colorum excitentur. Peregre- concludi.gie videlicet. Quaesitum fuerat, An cum habeamus ideas rerum , quae dicuntur externae , exempli gratia, coloris, aut vocis, probari posset nos tales ideas ex ipsismet rebus mutuari. Negaras tu, &allatis duabus adversus te rationibus, illas solveras; Ego objeci non eas solas afferri, ac solvi debui me , sed debuisse maxime illam, quae
ex comparatione nostri,cum caeco, ac surdo nato petitur. Cum enim ea coloris si in nobis, quae non est in caeco, & idea vocis, quae non est in surdo , argumentatus sum caussam esse, quia nos , D E Ppropitio habemus oculos apertos, quibus colores; apertas aureis, quibus sonos exceperimus; illi neque oculos, neque aureis apeItas, quibus unquam exceperint, excipereve potuerint, habeant. Iam cum deberes hoc solvere, declarareque quam aliam ob caussam sint in nobis ideae colorum, ac vocum, in caeco vero, ac surdo u On tar,
127쪽
si potuimus aliunde illas , qu m ex ipsis rebus mutuari , subterfugis, interrogando, sciam sncaeco nato nullam ese ideam colorum'interea vero potuit-ne lepidius quicquam abs te requiri λ Et putas quod respondere non potui,quod olim Aristogetes, dum quaerenti cuipiam, quorsum nos res pulcrae delectent, caeci ista quaestio est, inquit. At sntredum , inquis, in nobis , lacet claudamus oculos, nihilominus pen-μη lum, V colorum excitantuΥ. Ita sane interdum excitatur sensus obtusus aliquis lucis, Hariorumve colorum et Sed nempe quia videntes sumus, & palpebras transparenteis habemus, adeo ut sint in nobis instar veli non plane opaci. At perinde ne excitatur iis ,
quibus oculi vel confossi, vel eflossi sunt, & quibus pares squod ad
privationem facultatis videndi spectat Caeci ab exortu accipiendi 1unt Fuit olim caecus ab exortu, qui 1ub eodem mecum Protesiore Philosophiae operam dedit. Memini me ipsi non semel apposuisse tam in Sole, quam in umbra colores varios, jussisseque, ut experiretur num quidpiam foret discriminis; porro nullum unquam agnovit. Tu mu credis, idem experire,& quamvis judicium de coloribus ad caecum remittas, agnosces saltem,ut opinor, Te, si cum hac, qua polles videndi facultate. mansisses hila usque clausis oculis, non tam multas futuras fuisse ideas colorum , imaginesque rerum in te, ac jam sent , postquam toties, tamdiuque apertos, attentosque habuisti. Addo,ut concedam in caeco eundem fieri sensum lucis,& c lorum , qui interdum in nobis clausis oculis excitatur, dissicultatem semper solvendam manere, unde-nam ille accipiat obtusam hujuscemodi lucis . colorumque Ideam, nisi accipiat ex rebus externis & unde fiat, ut quam nos claram , distinctamque habemus , ille non habeat, nisi habeamus ex i isdem rebus , quatenus ipsarum speciebus ad nos adlabentibus . apertas fores habuimus; illi apertas non habuerunt. En aliud genus subtilitatis , dum ais negantem exs-
flentram rerum magersalium, tam dicere posse caecum natum non habere
Ideam colorum , qura ejus mens facultate ilias formandi est destituta tquam ego dico non habere , quia es pravatus oeulis. quasi vero vel audiendus sit, qui negat exsistentiam rerum materialium , atque adecise hominem p vel ille perinde in mentem caeci penetret, ut agno
stat quae facultates illi desint, aut non desint. ac ipse inspicio in ejusdem faciem , & quae sint in illa, aut non fiat organa discerno puel denique ille possit probabiliter adeo dicere, hic caecus idcirco
non videt, quia mens ejus caret facultate videndi, non quia Caret
oculis ι quos tametsi haberet optime dispositos, nihilominus non
128쪽
videret ; ac ego possum dicere, hic caecus idcirco non videt, quia Caret oculis, non quia caret facultate videndi, quam licet haberet perfectissimam , ninilominus carens oculis non videret. Ex his cou- .sat, quam solida ista ratiocinatio sit:
cui dualm quibusdam rationibus non movetur , ut existimet Ideas, quas habet rerum externarum , esse desumptas ex ipsis rebus, - is non debet admittere esse ex inis rebus desumptas: Atqui ego non moveor duabus quibusdam rationibus , ut existimem Ideas, quas habeo rerum externarum , esse desumptas ex inis rebus eia uitur non debeo admittere esse ex rebus ipsis desumptas. ' i iHaud dispar subtilitas est, dum ais me duas ilias Soli1 Ideas, quα ad Di ubi
unum Solem referuntur, accipientem pro una , idem facere, ac si dicerem tem prae
verum , ADm non disterre, cum ae eodem pubeelo assismantur. Quasi vero, aut ego dixerim Ideam Solis, quatenus pedalis apparer, ita esse veram , ut cum ratione deducimus coaequari Solem tot illis tam: D terrenis semidiametris , ampliata pro captu idea sit falsis Aut quasi verum simul non sit, & apparere Solem pedalem, & esse ingentis Us.' Αι- illius magnitudinis, quae ratiocinando ostenditur λ Aut periculum M per subsit, ne Dialectici deprehendant me affirmantem Verum, & non I is, his vertim de eodem subjecto , respectu ejusdem considerationis, ac ripi a qua idcirco esse in me contradictionem sint ostensiari Verum subtilissi- ω μη ma subtilitas est, cum pro more ais, ea, quae subjungo de duabus Solis eis nihil probare ; ac sub iis verbis praeterfugis ipsuna caput dissicu
tatis. Quia enim quaestio erat, Idea-ne Solis esset innata, seu ex nOtionibus inuatis elicita; remisi te ad caecum natum , ut experireriri qualem-nam Ideam Solis haberet ex se, qui neque lucidam , neque coloratam , imo neque rotundam, neque Solem , quantus est, repraesentantem, nisi fando quid accepitiet, habere posse videretur; at Tu, ut solertissime. ita & providissime cavisti, ne in hujusmodi scopulum videreris fuisse impactus. Caussaris deinde , quod nomen Idear refringam adflas imagines in phantasia depictas, contra id, quod ru e rest de asum ι- Quo loco non reprehendis primd quod Ideae nomen restringam ad imagines. Et quorsum cenὸ saceres, cum non modo ea sit omnium de Ideis loquentium notio , ut illas pro rerum imaginibus habeant; sed tu quoque antea Cogitationes dia videns , ita dixeris, qmedam ex his , tanquam Imagines seunt, quibμxstis proprie convenit Idea nomen, ut cum hominem, vel chimaeram, vel
eatam, vel Angelum, vel Deum cogito. Asiae vero, aliaι quasdam ρος- P teria
129쪽
terea formas halent, ut cum volo, cum timeo, cum a - , eum neger semperquιdem atiquam rem , ut=Hetium meae curtationis apprehen sed aliquid etiam amplius, quam istius res Similitudinem complector ;ex his aliae voluntates ,sive assectus , abae judicia appellantur. Quae quidem refero, ut memineris te accipere proprie Ideas , Pro quibus dam Imaginibus, seu Similitudinibus rerum ; ipsas autem actiones affirmandi, negandi, timendi, volendi,aut quicquid in ipsis repe-
Titur, praeter imagines, aut Similitudines rerum, quae apprehenduntur, dum affirmantur, negantur, &c. non esse censendum Ideas;
aut saltem , si censeantur, id fieri improprie. Secundo ergo reprehendis , quod Nomen Ideae refrangam ad 3magines in phantasia depactas. Caeterum ego neque ad depictas in phantasia , neque ad depictas in Intellectu restringo ; sed extendo potius ad omneis , quascumque,& quomodocumque, & ubicumque in nobis licet experiri. Quid est ergo , quod reprehendis, aut quod inter te, & me est discrimen Nimirum quod ego retineam generalem illam , & tibi mox ante probatam notionem Ideae, ut scilicet imago sit; tu brevi oblitus, ad id transseras, quod imago non sit, quodque non possis dicere qualem tibi rem repraesentet. Et quia aegre sers tibi objici, aut quaeri ex te qualem-nam ergo rem concipias , cujus dicis te habere Ideam , & cujus ego non experior habere me imaginem , objicis tu quaerere me Ideas, seu Imagines, quales depinguntur in Phanistasia , non vero quales in Intellectu.Tum quia perabs.rdum videtur Imagines, quae sint in Phantasia, qualis est Solis diametri pedalis esse adeo claras , & distinctas; Imagines vero, quae in Intellectu, qualis est Solis terra majoris plusquam centies sexagies, adeo obscuras ,& consuias; parum abest, quin neges imagines esse, & censeas nihilominus veras, proprieque dictas Ideas. Heinc securus ipsas a te percipi clare , & distincte, prorumpis in convitia , quasi ipse solus intellectu utaris, ego in sola phantasia, seu imaginatione consistam. Viderint tamen id Lectores , ubi ea percurrerint, quae de Idea , ac magnitudine apparente.& vera Solis in dubitatione dixi , memores eorum , quae attigi in superiorem Meditationem ἀRepeto hoc solum, aliud esse, percipere nos aliquid per veram Ideam , seu Imaginem ; aliud per necessariam ex supposito aliquo
antecedente consequutionem. Etenim priore modo concipimus
rem esse quid tale , posteriore debere esse quidpiam tale: Et ut pri- ωre intelligimus rem distinctὰ , & qualis in se est ; ita posteriore non intelligimus nisi consule, di analogice, hoc est referendo ad aliquido.
130쪽
aliquid, quod sit per Ideam aliquam perceptum. Exemplum est jam insinuatum et Occurrunt nobis duo homines , unus facie aperta, alius larvata: prioris faciem percipimus per veram Ideam, seu imaginem, posterioris per consequutionem ex eo , quod in eo agnoscimus caetera humanae formae indicia. Unde & intelligimus in priore quidem humanam iaciem esse, at in posteriore debere esse; & ut prioris faciem cognoscimus distincte, & qualis est in se; ita posterioris non nisi confuse, & ex analogia ad faciem caeter rum hominum , in quibus observavimus frontem, nasum, mentum. oculos , genas , Os, caetera, quibus iste debeat habere similia. Idem dicendum de superficie, & de fundo maris, quorum alterum Per Ideam . alterum per consequutionem intelligitur. Idem de aliis omnibus rebus, ac iis etiam , quarum species nimis vel minutas, vel auctas habemus; adeo ut ad veras referendae sint. Sic enim cum nobis ddae turres inter se aequales , Venim una prope, alia pro Cul occurrerint, utramque quidem percipiemus per Ideam, sed quia propioris erit germana, posterioris imminuta, fiet tamen ut percipiamus remotiorem aequalem priori, non per veram Ideam. sed per consequutionem , habita ratione distantiae, & per ampli tionem speciei, prout ad germanam refertur.
De Idrasubsantiae non propria, se per accidentia , ac insari orum; deque Idea Dei desumpta ex rebus, earumve perfectionsius. AGnoscens deinde inaequalitatem , & diversitatem Idearum,
Proeul dubio , inquis, tuae quae sumantiam mihi exhibent, majus aliquid sunt, atque ut ita loquar , plus realitatis objectivae in
se eontinera, quam istae quae tantum modos, Iris accidentia repraesentant. Et rursus fissa , per quam pummum aliquem Deum aeternum , in instum, omnipotentem, rerum omnium , quae praeter ipsum hune, coruorem intelligo ; ρωου profecto realitatis objectivae in se habet, quam illae per quaι finitae Fubstantiae exhibentur. Incedis porro heic passu grandi. Quare non nihil sistenda es. Ac non haereo quidem circa id , quod vocas rea litatem objectivam. Satis est, quod cum vulgo dicant res externas
esse subjective, seu formaliter in seipsis, obiective autem, seu idea i P a liter