장음표시 사용
41쪽
ntum 2 qui denique ut Hercules laboribus aliquot functus, & apud Omphalen dormiens concludat, Sed laboriosism est hoc institierum, defidia quaedam ad consiuetudinem vitae me reducit; nec Alter, quam eaptivus, qui forte imaginaria libertatefruebatur in somnis, cum posteas uspicari incipit st dormire, timet excitini, blandisique illusionibus lente con- .nivet: hic sponte recabor inveteres opiniones, vereorque expergissi, ne placidae quieti laboriosa vigilia succedens, non in aliqua luce , sed inter inex- . tricabileu jam motarum disscultatum tenebrao in posterism sit degenda. mu .is. Et hactenus quidem de tua Assumptione. Iam , cum Propositio . di legia tot vitiis lab'ret, Assumptioque ipsa cumulum adaugeat; atque ad- ά,- eo neutra concedenda sit ἰ vides ecquid de conclusione, quae in m. Miam priore argumento suerat Assumptio, sit pronunciandum. Certe,ut . uritimam nihil aliud evicerimus, hoc saltem videtur constare, non esse huc-- usque aliqua principia assumpta abs te, ejus evidentiae, ac certitudinis , quae exigitur ad demonstrationem. Vnde&dico, tametsi gratis conclusonem tuam admiserimus, non admissium tamen iri ex vi, ac necessitate materiae, ut vocant, sed formae duntaxat, & ut illa admittitur, quae conficitur hocce ratiocinio ς Omnis lapis es Eanimes; Sed omnis homo eu laps3 : Igitur.omnis homo est animal. Uerum pergendum est ad alia.
De Natura Mentis humanae, Quod ipsa sit notior, quam Corpus,
D . V B I T A T I o I. . De inutilitatesuperioris apparatus, ut quis inferat si es, quia cogitai; ct ex isto quasi principio omnia certo dedurat ;- '. ac specialiter se non esse corpus.
CIrca secundam video te adhuc in luci fisasione perstare; U nis ialominus animadvertere, Vtem TE ESSE, qui lud earis; α- . que idcirco statuere, illudpronunciatum , Ego sum , Ego ex to,qμouei . ιe prosertur ve lmente concipitur, esse verum. Attamen non videor
42쪽
video tibi opus suisse tanto apparatu quando aliunde certus eras,& verum erat te esse; poteratque idem vel ex quavis alia tua actione colligeret cum lumine naturali notum sit, quicquid agit, esse. Su dis, te non proptexea satis intelligere quid Iis: hoc autem serio accipitur,& ultro conceditur , id ipsumque opus ac labor. Nempe id absqueam Sagibus , totaque illa suppositione, videtur fuisse rcquirendum. Meditari vis consequenter, quassiem te esse credideris 3 ut, sub rastis dubiis, id Ρlum remaneat, quod ceuum At.inconcussum. Hoc vero nemine non prohante facies. Rem aggressus , & cum te putaris esse hominem, quaeris uuid fit homo, &dimissa consulto definitione vulgari , seligis ea, quae prima fronte tibi occurrebant , ut, haberere vultum, manus, ta caeter membra, quae nomine corporis designa- has; itemque, te nutriri, rncedere, sentire, cogitara, quae referebas ad' animam. Hoc porro esto, modo caveamus a istinctionem tuam inter
animam , & corpus. Dicis te tunc non advertisse quid esset anima , seu imaginarum solum aliquid instar venit, ignis , vel aetheris, quod erassioribus tui corporis partibus esset infusum. Istud memorabile est. De eo ν-pore , non dubitasse naturam ejus. in eo esse, ut sit quid aptum figurari ' circumscribi , spatium replere, it ex eo omne aliud corpus excludere; taetu, visu , auditu, odoratu , gustu percipi , Spluribus modis moveri. Potes vero haec etiam hodie attribuere corporibus, dummodo non omnibus omnia: siquidem ventus corpus est,& no percipitur tamen visu encque excludas adjuncta alia : nam ventus, ignis, & plura movent. Quod subjicis autem , ne asse te corpori vim seipsium movenda , non apparet qui tueri jam posus; quasi corpus omne esse debeat suapte natura immobile,omnisque ejus motus a principio incorporeo procedere e & neque aqua fluere, neque animal incedere, sine incor
. . . 'PErgo his Rhetorisam si utarionem loco rationis usurpare; si is
enim me ludi mi , ubi serio ago ; U 'io accipis tanquam vere dictum G Uirmatum, quod tantum interrogando , ef ex vulga iri orumsentemia, proposui, ut de eo ulterius inquirerem. uuod enim dixi , omnia sensuum testimonia pro incertis, imo etiam pro falsis esse habenda , omnino serium eΠή s au mera Meditariones intelligendas adeo mcessarium Put quisquis illud admittere non vult, aut pon poten, nihil
43쪽
variis in locis a me inculcara , intcr actiones vitae , V inquisitionem vertis ratis. Cum enim de regenda vita quaestio eι , ineptum sane esset sensibus non credere , planeque ridendi fuerunt illi Sceptici qui res humanas eo itu negligebant, ut ne se in praecipitia congicerent ab amicis deberentes σται. Atque idcirco alicuba admonui,neminem sanae mentis de talibus serio dubitare. Cum autem quidnam certi me ab humano ingenio connosci possi inquiritur, plane a ratione alienum est eadem nolle ut dubia, imo etiam uisalsa, sirio rejicere , ad animadvertendum acta quaedam , quae sic rejici non pollunt, hoc ipse esse eertiora , nobisique revera noris .suod autem dixi me nondum satu intelligere quis seit ille qui cogitar, non. bonafri ut sierio dicium accipis, cum tu ipsum explicuerim r nec raram quod dixerim me non dubita se de eo in quet natura corporis consistebat, nuDiamque vim seipsum movendi isti tribuisse,meque imaginatum esse animam instar venti , vel ignis, ta talia, quae ibi tantum ex vulgi opiniono retula, ut sui3 locis falsa est ostenderem. uua autem fide ais nutriri, incedere,. ' sentire, m. a me referri ad animam , ut flati ubjungas, esto, modo caveamus distinctionem tuam inter animam & corpus; ego enim paulo post expressis verbis nutritionem retuli ad selum corpus, incestam veroc sensum maxima ex parte refero etiam ad corpus, nihilque quod ad illos pertineat animae tribuo , praeter i Olum quod est cogitatio. uuam deinde habes rationem ut dicas, non opus fuisse talito apparatu ad proba dum me existere; certe C. ex his Vsismet tuis verbis optimam mihi videor habere rationem judicandi nondum me ibi satis magno apparatu usum fuisse , quandoquidem sicere nondum potui ut ram retie inteligas. Cum
enim ais me idem potuisse ex quavis agi mea aetione cottigere, multum a vero a rras ; quia nultim meae astionis omnino certus sum , nempe cer-DIudine ilia Memphsca , de qua sela hic quaestio est praeterquam selius
cogitationis. Nec licet infe me, exempti causis, ego ambulo , ergo sum , ni sequarenus ambu inri conscientιa cogitario est; de qua θla haec illatio est cem ra , non de motu corporis , qui aliquando nullim es in homnis , cum tamen ratam mihi videor ambulare , adciwι ex hoc quod putem m ambulare, optime inferam existennam mentis quae hoc putat, non autem corporis quod in bulet. Atque idem est de caeteris.
Τer nostrum simulationem, aut declamationem, qualis est ad calcem superioris Instantiae descripta, usurpet, si qui tanti putent, ut velint cognoscere, ii duudicabunt. Dicis mea ' . singerς
44쪽
DX BITATIO PRIMA.. 29 furora te ludificari, Bbi sterio agis, Usierio accipere, quod ex vulgari sintentia dicis. Ego vero testor L Euri immort4lem , me nihil tangere, sed simpliciter dicere, quod sciatio. Si tu ita loquaris, ut cum postes clare , & perspicue , aenigmata landere malis , quae mea po-i est esse culpa , nisi tuos recessus omne is introspiciam p Quis negat
te adeo solertem , ut profundere atramentum noris , ob quo evadere hamum tentes, aut ita commutare formas, ut non modo mihi tuis artibus non afflueto, sed heroum quoque fortissimis, ac exercitatimnsis ludum facias p IIac cerae de causia tam varie commiscuisti omnia, ut ad aliquid expiscandum Delio sit opus urinatore ; ac tam varie , varias, heic, illeic resperiisti particulas, ut sint quasi triarii , aut potius praesidia, in quae te recipias. Verumtamen quicquid sis repositurus , & cum non propterea tuam artem revere-ar; age pervideamus,in quo ludificari te fingam, ubi se rid agis;& serio accipere, quod non ex tua sententia dicis. De ludificatione nulla mihi verba, praeter illa pauca initio statim dubitationis, Circa se eundam video te adhuc in lud carisne perstare, ta nihilominus advertere, saltem Te esse , qui ludificaris. Quidnam vero in illis finxi p Dixeras tu sub ipsum finem superioris meditationis. putaturum te caelum,
acrem,' terram , Sc. nihil abud es e , quam ludificationes , quibus malignus Genius insidias credulitati tuae tetendisset; ac te in ea medriatione esse obstinate mansurum. En hujus secundae initium, In tantas dubitationes hesterna meditatione convectiusium, ut nequeam amplius earum obti-
visci, nec viderim tawen, qua rationesolvendae sint, sed tamquam in pro- .fundum eurgitem ex improviso delapsus , ita turbatus sum , ut nec possim. sn imo pedem figere,nec enat ne ad sismmum. Enitar tamen,&c. & postea, suppono igitur omnia quae video Ibi H esse ; credo nihil unquam exstitisse 'eorum ρquae mendax memoria Nyraestentat; nullos plane habeo snsus ;corpus, Rura , extos , motus , locusque seunt chimaerae quid igitur erit merum 8 Ac deinde , Nunquid 'ergo saltem ego aliquid sum ' siis Iam ne avi me habere ullos sensius, ullum corpus , Uc. Nonne igitur etiam me non α
esse' Imo certe ego eram ,s quid mihi persuas: Sed est deceptor nessio quis sismme potens ,summe cal dus, qui de induxista me semperfallit 8 hauri dubie igitur ego etiam sium ,s me fallit. Et fallat, quantum porcii, G. Haec ipsissima tua verba sunt; An aliquid igitur finxi Atqui tu ibi perio ageb. . Sed serio ageres, an joco, ipse non definit; ecquid-nam vero ageres simpliciter Commemoravi. Quod ais te serio omnino dixise omnia sensuum testimonia pro incertis, imo etiam pro falsis esse M'Mnda i Esto ut volueris ue hac enim de re est jam ante dictum. Quod
45쪽
vero dicis, seu quis aliud admittere non vult , aut non potest, ni ut is ipsas responsione agnum objiciendi esse capacem; Profiteor non curare metieri objiciendi capacem, sed evadere quapiam solida demonstratione cruditum. . An evasurus autem sim ex tuis responsionibus .
quisn ex Meditationibus eruditior ; & an circa dissicultates tibi a me propositas , tuaque responsione indignas, lectores, factum
per te satis, sint existimaturi, an non, i ple eventus comprobabit.' Sed nimirum se continere indoles tua non potuit, quin hanc r
ferret gratiam pro factis a mς oriectionibus , quas eo solem fine . ut tibi gratificirer , & Mersenno quidem stipulante proposui; non vero quod deessent gratiores, utilioresque Occupationes. Nunc etiam divertor tantisper a jucundioribus studiis, partim quidem quia tu me lacessitum ultro voluisti ; partim vero imo praesertim ut viris amicis , dc magnis , quibus tu es visus nihil aliud, quam fundere verba , rem pergratam faciam. I - . Distinctio illa inter actiones vitae , V anquisitionem veritaσιs, meo
uenissum quidem judicio per-optima est ; sed & nequicquam heic repetita ιsiliari: qui & tradita abs te ut mihi videtur quam a Scepticis , imperfectius. prosecto occalionem ejus referendae non feci, qui devitaetri se ri actionibus ne verbum quidem consulto movi. Verum decebat, φα .Rνα ut provideres, ne quisquam tibi objiceret, quod ipsemet di cras, Neminem fama mentis de ratibus perio dubitase unquam: veritus nempe selum Q ne vox unquam, quam late patet, extenderetur. De Scepticis, illud rebus re-' omitto, non vixisse ipsos ridicule adeo, ac tu objici9; ecquis enim λά-- - talium virorum sustinuisset esse amicus 3 Verum captatam fuisse an- , ore is u. iam subsannandi Pyrrhonem ex depraedicata ab illo opinionum in qui Ver' differentia. Quam certe ille, caeterique, qui ipsum imitati sunt, . ,. philo phati generoso de retinendo assensii fuerint, quamque longe ab exigenda imprudenter vita abfuerint , quivitas ipsorum scripsere, testantur. Hoc proinde solum attingo. ipses inter actiones vitae, & inquisitionem veritatis ira distinxive, ut quod ad vitae quidem actioocs spectaret, non esse habendam indifferentiam cen- fuerint, sed obtemperandum patriis legitiis, necessitatibus consulendum , exhibenda ossicia , untique verbo omnia agenda , quae
seu prἴvatim , seu publice, boni & viri, & cives agunt. Quod ad
inquisitionem autem veritatis, ita subdistinxerint , ut diserimen statueretur inter o φωνομῆα. ea, quae sensibus apparent, cujusmodi sunt calor ignis, dulcedo mellis, universeque caetera; & - , quae mente intest,mnetur , ut sunt quae dicuntur naturae, caussaeque..' . internae
46쪽
internae , atque proximae, & proprietates earundem rErum. Deinnique , cum incerta haberent quae posterioris sunt generis: admiserint tamen quae prioris sunt, nisi si quando animi gratia , facere libuit dogmaticis insolescentibus negotium. Heinc suborta quae stione v. c. de dulcedine mellis , respondebat Pyriho, aut quilibet alius, sibi quidem mel apparere dulce, & ea de re se esse securum ;an autem mel esset sua natura dulce, potius quam amarum, saporisve alterius se hoc est, quod dicebat sese ignorare , & dubii eaussam sibi esse, quod si mel tale soret in se, & secundum suam
naturam , tale etiam appareret omnibus , quae degustandi mellis vim habent, cum non aspareret tamen tot animalium generibus, . quae gustatu pollent eximio; imo ne omnibus. hominibus quidem , au; uni etiam homilii secundum varia tempora. Sic non negassct
quidem ignem apparere sibi calidum , aut sese ab illo comburi; sed non pronuncias1et propterea illum emi ex sua natura hujusmodi, quod non apparerct perinde pyraustis, seu pennatis illis animalculis, quae in mediis fornacibus nascuntur. & vivunt. Ita censuisset de caeteris; nempe dici posse unamquamque rem esse, aut apparere talem , quatenus talem habet molem, figuram, motum, situm ς ac simul analogiam respeetia istorum , aut illorum organorum; Te- spectu hujus, aut illius animalis , vel hominis; respectu hujus, aut illius temperamenti, vel affectionis; respectu hujus , aut illius temporis , loci, situs, distantiae, habitus, similium; non autem esse propterea talem secundum se, seu ex natura intima, ob jam dictam causiam; qua etiam constat Aristotelem alicubi usum, dum expendens, an lex aliqua sit justa secundum naturam, eam talem dixit quae ubique gentium talis creditur, eo modo, quo ignis calidus sua natura est, quia tam apud Graecos, quam apud Persas urit. Haec porro attingo , ut innuam dubitationes Scepticorum suisse solum de rebus revera incertis , & quas disquirere esset operae pretium; non vero de rebus apparentibus , & de quibus facere controve sam nihil prodest. An porro tu melius, alii viderint. Sceptici certe admittentes ea, quae apsarent, quatenus apparent , & quomodocumque appareant; nihil interea pronunciantes de interiore cujusque natura , veritate, caussis, effectis , proprietatibus , modis , disquisθre omnia constanter, & congriae interim sentientes ipsis vitae actionibus , remansere omes exuti praejudicio , retinuereque integram dijudicandi libertatem. Tu secus agis, dum ea, quae a P parent sensibus non admittis, verum pro incertis, atque falsis ha-
47쪽
. bes ,&ctim hoc modo accommodari necessariis vitae usibus non possint, habes aliunde tanquam certa, quae ad naturam intimam
spectant, dc vel non exuis praejudicium, vel in prajudicium incidis. ut constare vel eά eo potest , quod dogmaticum tam ardenter
d. i. ne longum eam, dicis heic , me non bona fide ut sino dieium a
qων.it cipere , quod tu dixeras , Te non intelligere quid essis: id enim erat alte-wdi . rum membrum attributae mihi initio fictionis. Sed ut appareat, an bri finxerim, non bona fide acccperim , Tuus ille locus sic habet: elisarium, Statuendum es hoc pronuntiat- , Ego sum , ego exsisto , quoties a me Π: p profertur, vel concipitur , esse verum. Nondram vero. saris intelligo quisinam ego ille , quij mnιces ariosum, deincepsique Greendum est, ne lisione Use forte quia aliud imprudenter assumam in locum mei, sicque aberrem etiams Isime mea cunisione , quam omnium certissimam , evidentissimamque esse con bis. tendo. Locus autem meus si hunc modum habet, Subdis, Te non propterea satis intelligere quid sis rhoc autem pertio accipitur, S ultro conced/- tur, idipsumque opus, ac labor. Nempe εd 4bsque ambaeoud , totaque
ilia seunditione videtur fuisse requirenaum. An igitur aliquid finxi, aut non bona fide accepi p Atqui tu ibi loquebaris non ex tua, sed ex vulgari aliorum sinuatia. Et quis credidisserp Quis etiam jam credat, qui ad seriem tuorum verborum attendat λ Et quid nocuisset igitur verbulum interponere , quo significasses te ex aliorum quidem sententia nondum cognoscere qui d esses, sed ex tua i psius cognoscere quam-optime. Salie si ita elabi liceat in manifestissima phras, in apertissima consequutione, qua testimoniis omnibus sensuum manentibus adhuc ste id dicente serio) incertis; assumis te, postquam attendisti ad tui exsistentiam , attendendum esse ad tui essentiam ; fatendum sane nullum Protea esse posse versatiliorem. Esto
vero loquutus fueris ex aliorum sententia ; uter nostrum personam finxit p uter tua verba non bona fide, hoc est alio sensu , quam sensus esset verborum accepit At proposuisti, ut de eo ulterius inquireres'
Igitur dixisti, non quod non satis intelligeres quid esses; sed ut animi gratia inquireres ulterius , quid esses. V paullo post ; sed inte-
. rim , haud abs re dixi non longe cundum , ut quam ardenter dogmaticum ageres, manifestaretur Scilicet contendis te satis intelligere quis-nam sis,.& lonsissime abes, ut aliis de te, plusquam tibi credere velis. Quin-etiam propterea in m c exarsisti, quod ego ignarus versatilitatis, irritaverim te impredens , cum serio accepi quod tu dixeras, non intelligere is quisnam esses, ut ipsumque opus,
. ac laborem Disiti do by Cooste
48쪽
ae laborem dixi , ut disquireretur ; neque ad hoc suppositionem, ambagesque illas fuisse necessarias ; quas solas serio accepisses. Quae sequuntur, non video , qui causari possis non accepta esse eo modo, quo accepta volucras: Nam & quod quaeris qua fide diram nutriri, incedere , sentire , a te referri ad animam, ut statim subjungam, esto, tae. quoniam tu postea expressis verbis nutritionem retulisti ad seiam corpus, incessum vera, Sc. quaero ipse potius, qua fide id objicias, cum dicam, non referri, quasi esset quaestio de tuo praesente judicio, quod suspensum eo loco facis ; sed, retulisse ; quasi eodem spectans, quo tu, nempe ad judicium a te latum , priusquam ad meditandum
te accingeres. Nimirum consequutus te, hoc est verborum seriem,
sum; & tu-ne heic fidem jure exigas , ipsam legentium fidem imploro. Instas , quam rationem habuerim , ut dicerem non opus fuisse tam to apparatu ad probandum te exsistere , pergisque te ne satis quidem mmgno usum quando e cere non potuisti , ut rem recte intelligerem. Ego verti haudquaquam invideo hujuscemodi thrasoni sinum e tametsi mihi conscius sum non latuisse me tuam subtilitatem. Quippe illam Praeoccupandam, tanquam inutilem non censui; cum ex ipsis verbis solutio constaret. Postquam enim dixi potuisse te vel ex quavis tua alia actione Te esse colligere ; cum lumine naturali notum sit , quicquid vis, esse; providi omnino te posse id objicere quod jam facis, multum me aberrare a vero, quod nullius actionis tuae posses omnino esse certus, Praeterquam solius cogitationis aut alterius, cujus eses conssior, seu cujus consilentiam, quae es cogitatio, haberes e sed putavi te cordatiorem , quam ut vitilitigare velles , animadversiurum praesertim meam illam vocem colligere facultatis cogitantis esse propriam, atque idcirco te per illam esse seu ambulationis , seu alterius actionis conscium. Quid, quod etiam ex abundanti visus sum adtexere notam lumine maturae rarionem ' Vt quid enim fuit conquirenda ratio, qua te probares exsistere λ Tu ipse eras, qui cogitabas, qui videbas , qui scribebas . qui loquebaris , qui manducabas, qui bibebas , qui
agebas caetera: Et poteras-ne dubitare quin esses & supervacaneum non erat te sollicitc rationem venari, qua te esse probares Et si erudire caeteros volebas, putabasine quenquam inficias iturum Et, si jam quispiam alius haereret, an esset; ac praeter insissimam rei evidentiam , peteret id sibi ratione probari, tu ipse non illum amandares Anticyram Non perinde cum illo agendum cen seres , ac vulgo dicunt agendum cum eo , qui ignem esse calidum ,
49쪽
, Ec de corpore viso ambulare, id intelligendum ex dicendis est. I Nunc , cum aggrediaris reipsa praestare , quod Archimedi fuit M. . a z solum in votis , Nam nihil, inquis, nisi punt tum petebat Archimedes.
ri es sim, quod esset sirmum, Vimmobile, ut integram tenam loco dimoveret magna
Vs quoque speranda sunt, si vel minimum quid invenero, quod Grtum sis , ta Taurus, inconcussum ideo cognoscendum universe est, tum quod immobile punctum repereris,lum quibus machinis moveas tantam molem. Et quia dicis alicubi te istu scoibendi modum elegisse quo putasti posse conciliara quam-maxime lectorum tuorum attentionem, de labore certe ad attendendum necessario nemo non testimonium dicet ) quoque tibi persuades testores plus utilitaris esse percepturos , quam Us et sint anima esuri: Age totam seriem per capita summa, atque praecipua
pervideamus ; sic enim uno quasi prospectu non unius solum demonstrationis sic enim appellas) sed totius etiam Systematis omnium analysis melius patebit. hujusmodi ergo progressus est tuus Primo , Cum sieusomnians , seu a Deo deceptus ,seu a maligno Genio delusem in eo flatu sim, ut omnia, quae video, ta quaecumque memini, esse falso supponam ; Animadverto saltem me Esse , qui ita seupypono ,sive cogito ς nam S quamvis fastar, non fallarer tamen, nisi essem. Secundo, Subit consequenter cogitatio , quidsim : deprehendo autem me esse non extensionem, non figuram, non alia, quae Dediant ad naturam corpoream sed esse praecise rem cogitantem , hoc en intestigentem , imagia Nantem, sentientem,volentem, nolentem, dubitantem. uuare & hane pro- mmcio esse naturam meam , ut sim Res cogitans, quae appellar Asens, an
mus, Intesiectus, rario; ta mea proinde natura non modo est nota, verum. etiam notior, quam sit naIura corporis. Tertio, Cnm certussim me esse rem cogitantem, animadverto hanc certitudinem aliunde non esse, quam ex eo , quod clara est, ta distincta perceptio : Igitur possum pro Regula generali statuere, IIIad omne esse verum, quod valde clare, & distincte percipio. Et quia tamen memini me abas deceptum,cum certa,ac vera haberem, quae videbar mihi elare, cj d sindie percipere: Amnon S deinceps haec regula fallat, cum , ut alia reticeam, Dem forte sit, qui talem me fecerit, ut errarem ' Itoque dissu rendum ea, utrum Deus sit, G possit-ne esse deceptor. Quarto,*se porro Deum manifeste agnosco ex Idea,quam in me habes substantiae infinitur, aeternae, omnipotentis,omnisiciae, G. Cum realitas enim Myeetiva hujusce Ideaesit perfectior, quam ut vel a me , vela quacumquσre sinita produci potuerit crepugnas enim perfectionem esse in essetis, quam in causa mayorem, 2 Sequitur ut ilia fuerit pro uota in me a causa infinita in Med. I. Alid. 2. Med. 3.
50쪽
ta, aeterna , in. qualem Deum esse dicimus: Quocirca V neeelse ect talem caussam ,stu Deum esse, qui S Ideam , ta me qui ab ilia non distinguor produxerit. Quinto, Clim nulla sit in Deo mei authore imperfectio, siquitur, ut nolit me falli. Quare tamen fastor ''Nempe quia omnino perfectus non seum.
ut taceam me habere voluntinem latius patentem, quam inteΩἱtum. --
non possum cavere , ne factar ' Possum , si nihil quidem ui verum admittam, nisi quod clare, ta distini te percipiam. Caeterum quia ista Hara , distinclaque perceptio en aliquid : Igitur Deum habet Authorem: Et quia
Deus Iasio non est hoc enim repugnat seummae bonitati sequituΥ, ut nu qua rigariquotiescumq; aliquid clare distis ite percipio. Et quare tamealias fallabar 8 videlicet quoniam res clare,atque distincte non percipiebam. Sexto , Quoniam ex Idea Dei sequitur Deum esse , An-non ex Ideis rerum materialium sequitur quoque res marerialeis, de quibus initio dub taham, esse ' Hoc postea ; interea agnosco me clare, ta distincite imaeinari quantitatem, siluram, motum, S alia, quae sunt de essentia rerum materialium. Agnosco etiam ese in me Ideas rerum , quae tametsi nussuam sint, habeant tamen suas veras, aeternas, immutabilivique naturas; qualis est Idea Trianguli, de quo varias proprietates demonstro. Septimo , Si ex eo solo , quod posum alicujus rei Ideam ex cogitatione mea ἀepromere, sequitur ea omnia , quae ad ullam rem pertinere clare Uis η te percipio, revera ad illum pertinere ; Nunquid inde quoque haberi potest argumentum, quo exsistra tia Dei probetur ' Certe. Nam Idea Dei repraestentat Enspumme perfectum,Tam autem repugnat Ens summe perfectum est ine aliqua persectione , ut puta exsistentia, quam repugnat tri angulum non habere tres angulas pares duobus rectis. Octavo , Quin-etia , cum norim Deum esse causam, cur aliquid et re, S distincte percipiam, non modo cognosco Deum esse , sed ex hac etiam
cognitione certus reddor aliarum rerum, etiam demonstrationum Geometricarum ; quas siubdubitarem posse non esse certas licet clare, eg evidenter prius cognitas ) nisi in me defixum esset claram, S distinctam perceptionem non e e fallacem, quoniam a Deo Hi, qui non potest esse deceptor. Nono, Ad res materiatiis ut redeam, quia istas clare, ta distin ite Diem ut purae Mathesios obe lum percipio : hoc primum novi, quod possint exsistere. Quippe Deus est capax siciendi quicquid ego sum capax percipiendi, nihilque unquam is illa feri non posse judicavi, nisi propter hoc, quod istud a me distin te percipi repugnat; ne interim postibilitatιm W-guam ex imaginandi facultate, quae cum imaline corporea, V attentionc ad corpu4. ein, sicus quam facultas intelligendi.