Probatio corporalis praesentiae corporis et sanguinis Dominici in Eucharistia, cum dissolutione eorum quae contra obicijuntur. Authore Ioanne Hessels ..

91쪽

CORPUS CHRISTI eausam peccatorum esse remissionem ex posuit,& noui testamenti sanguine Vocauit, hoc est, pollicitationisvi promissionis legis noue .Haec enim rursus pollicitus est, N. testamentum nouum hoc ipsum confirmat. quemadmodium Vetus pecudes vitulos habebat , eodem modo nouum idem dominicum possidet sanguinem. Rursum paulo infra: Ipse quoq, bibit ex eo, ne auditis verbis illis dicerent: Quid igitur an guinem bibimus carnem comedimus ac ideo perturbarentur . Nam&quando prius de his verba fecit, multi illi inmodbpropter Verba scandalum passii sunt. Ne igitur tunc id quoque accideret , primus ipse hoc fecit, ut tranquillo animo ad comunicationem mysteriorum induceret. Similiter CFrillus,agens de Iudaeis dicentibus: Quomodo potest hic nobis carnem

rbaudiri. inquit fidei primum radices in animo iacere, deinde illa quaerere, quae homini quirenda sunt. Illi Verb,antequam crederent,importune quaerebant. Hac igitur

de causa Dominus, quomodo id fieri possit non enodauit, sed fide id quaerendum hortatur. Sic credentibus discipulis fragmenta panis dedit, dicens: Accipite,

92쪽

Ars B IN EUCHARIs T. 39 manducat: Hoc est corpus meu Calicem etiam similiter circuntulit dicens : Bibite ex lioco nanes. Hic est calix sanguinis mei, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum. Perspicis, quia sine fide quaerentibus, mysteri modum nequaquam explanavit: credentibus autem, etiam non quaerentibuet exposuit. Haec Cyrillus.

Paulus Apostolus, qui in coena quidem non fuerat, sed quid in ea gestum fuerat, adno audierat, historia hanc narraturus,ait: Ego accepta dia quod tradidi vobis: r. r.rt. Iioc Veluti prooemio authoritatem ipsi historia afferens,utpote in qua videbat narrari no grammaticas locutiones, no institutionem meri alicuius signi,quale potest quilibet in sui memoria ordinare, sed rem plane diuina, quaeq; omne humani ingenij captum stuperaret rem inqua,quae fidem mereri no posset, nisi Christi authoritate

traderetur. Et quorsum,obsecro comme-inorat Corinthijsa dirilis eis de hac coena tradiderit, nisi ut cogitarent ad ipsem co-secrationem vere adesse Christi corpus, ac sermone Verstes. proprio sensi sumptu Iam nec illud prael ereundum est, quod diligenter ipse Augustinus annotauit, Vbi spist. tis de eucharistia ait: Saluator, lub Vehemen cap-έ.

93쪽

CORPUS CHRISTItius commendaret mysteri illius altitudinem,Vltimii hoc Voluit infigere cordibusta memoriae discipuloria, a quibus ad pansionem digressurus erat. Nam si duntaxat signum corporis AEanguinis sui quod volui Caluini ani)in eucharistia relinque re Dominus: hoc ne tantum esset, Vt vltimum deberet infigi cordibus ta memoriae' disicipuloru, etc quid amplius in hocmysterio comendaretur, quod ultimii seruari decere dc memoriae commendari, quam in baptisimo, in quo configuramur morti, sepulturaei resurrectioni Christi Ediuerso vero, si ipsum Christum hic corporaliter nobis relictum intelligas: ut certe relinquitur proseisto lavi hoc cognostis, cur ultimo reseruauerit, cur Paschale agnum Veterem aboledum prius dixerit,ac deinde mysteriti istud instituerit. Verbis igitur Epiphani, Chrysis C. cocludamus quod ad hanc rem de Verbis cosse crationisTpippia hacgenus diximus. Verus est inquit ille γDrus in qui cum gratia id quod est secundia imagi-AHς0 - ii si homini largitus est . Et quot sunt quae similia suntl hoc est, quae Vera sunt,&tanaen a nobis non intelliguntur.)videmus enim quod accepit Saluator in manus suas

veluti euangelium habet,quod surrexit

in coena

94쪽

ysst 'IM in v CHARIs T. Hoin coena, accepit haec,&ibi gratias egisset dixit, Hoc meum est, hoc hocssit vi-

.demus quod non aequale est, neq; simile, non imagini in carne, non inuisibili deitati,no liniamentis membrorum. Hoc enim,st rotundae formae, insensibile, quatum ad potentiam. Et voluit per gratia dicere: Hoc hoc meum est, hoc hoc:& nemo Excipig. non fidem habet sermoni. Qui enim non tu pei si credit esse ipsum Verum sicut dixit, is excidit a gratia falute. Qiiod autem audi -- 'uimus,id credimus qubd est ipsius Domi .etium vero nostrum nouimus totum en t sum, totum sensitiuum,totum Deum tortum mouetem, totum operantem,totum

lucem, totum incomprehesibilem sed quicum gratia hoc nobis largitus est. Haec Epiphanius. Chrysostomus: Audiamus, Hom. gr. inquit,& credamus Vbique Deo , nec re Mati pugnemus ei, etia si sensii Sc cogitationi nostrae absurdum esse videatur quod di cit, si peret sensium Sc ratione nostram: quod in omnibus,et pretcipue in mysterijs faciamus, non illa quae ante nos iacenti tum modi, aspicientes , sed verba quoque

eius tenentes. Nam Verbis eius defraudari non possumus, sensus Verb noster deceptu

facillimus est illa falsa esse non possunt,

95쪽

Nait. s. ergo ille dixit: Hoc est corpus meum,nub Nδx 3 ' lateneamur ambiguitate , sed credamura

oculis intellectus id perspiciam'. Nihil enim sensibile traditum a Christo, sed rebus sensibilibus:omnia vero quae tradidit, insensibilia sunt. Haec ille. uarta ratio: q1ια etiam es multimembris. I dine,ex eis quae in scriptura

deest de potu eucharistiae dicuntur , institutum nostrumco probemus. Inprimis proniiciat Apostolus, quod illud Trhes. r. Verbu Adae de carnali comixtione: Erunt Genesia duo in carne una pertinet ad Christum Ecclesia quodq; corpora nostra membra sunt Christi, ut mariti corpus sit uxoris, scortatoris,ipsius meretricis . Vnde clarEcosequitur, corporaliter carne Chri- si nostret carni colungi,Vt solet mariti ca-x0 carni VXOris. Hoc autem no sit nisi peresum.Necesse ergo est, Vt Verevi corpora . liter Christi carnem edamus. Tanti pose fecεre Veteres hanc scriptur lauti expositionem, ter esum eucharistia conis iunctionem nostri cum carne Christi, veinde velut ex certissimo dogmate, statuerint

96쪽

ISSE IN ' EVCII ARIs T. I rint alia controuersi dogmata. exepli gratia,contra negantes carnis nostrae resurrectione, iudicar ut non posse illa carnem in morte remanere, quae corpore ac Languine Christi iam immortalis, quondam fue- .rit iure nutrita. Quae connexio nullius sane est momenti, si quod vult Caluinus tantum significetur per panem Christi ca-IO, per panis esum anima nostra Christi carne in coelo existente Vesci. Responde-.bunt enim Valentinus, Marcion,caeteraeq; pestes resurrectionem carnis negates: Fatemur humanam carne ali signo corporis Christi, sed ,ad designandii animam pasici a Christo, no carnem. Irinari verba quum plurima sint, paucasieligemus . Vani fiunt Lib. His omnes,inquit, qui carnis salutem negat,& uersu Segeneratione eius spernunt, dicetes non si team capace esse incorruptibilitatis. Sic autem iecudum haec videlicet, nec Dominus sanguine suo redemit nos, neque cali ceu 1 Cor. I. charistiae communicatio sanguinis eius, neque panis quem frangimus communicatio corporis eius est. Sanguis enim non

est , nisi venis carnibus in areliqua quae est secundum homine substantia, quavere factum Verbum Dei, sanguine sua redemit nos. Quemadmodum & Aposto-

h lus eius

97쪽

COR Vs Hras et IEphesi. Ius eius ait: In quo habemus redemptionem per sanguine eius, remissione peccatorum dc quonia membra eius sumus. Ibidem. Et paul infra: Quomodo carne negat care

pace esse donationis Dei, qui est vita aeter na,quisanguine: corpore Christi nutritur,d me brum eius que ad modii Sc Apostolus ait, in ea quae eli ad Ephes. epistola, Ephes 1 Quonia membra unaus corporis eius, da carne eius,& de ossibus eius: no de spiritali aliquoi in uili bili homine dicens haec, iuς Spiritus enim neq; olla neq; carnes habet:

sed de ea disposivione quς est secundu hominem,quae ex carne, 6 neruis,&ossibus

consistit, quae de calice qui est sanguis eius nutritur,d de pane qui est corpus eius au- L .c.31 getur. Item alibi inio modo,inquit, dicunt carne in corruptione venire non percipere Vitam, quae a corpore Ianguine domini aliturlErgo aut sentetiam mutent,aut abstineant offerendo quae praedicta sunt. Nostra autem consonans est sentetia eucharistie,d eucharistia rursius con semat sententiam nostra. Haec Irinaeus. Sicut autem hinc probarunt Veteres, carnem hominis resurrecturam, ita& quod Ionati'. Christus assumpsit veram carne. Ignatius

in epistola ad Smyrnenses, a Theodoreto in dia-

98쪽

Σssuetam EUCHARIST. 62 in dialogo tertio citatus Eucharistias,in quit,&oblationea non adnaittunt 'ubdnon cofiteantur eucharilliam esse carnem Saluatoris nostri Iesu Christi, quae pro peccatis nostris passa est, quam Patersia benignitate suscitauit. Ite Amphγlochius Amphy seclido dialogo eiusdem Christus, inquit, O bra

ante passionem non intrauit portis clausis,ne existimares Vilionem aut apparentiam esse oeconomia, hec putares esse spiritalem Christi carnem, nec ex caelis des.cendisse, nec alius esse substantiae quam sit nostra caro. Haec enim omnia nonnulli visione Sc imaginatione cocipientes, ter haec se Dominum magnificare putantes, non aduertunt se per ipsam eucharistiam blasphemare a falsi Veritatem accusare. Leo quoque, sermone de ieiunio septi Leo. mi mensis Dicente domino, inquit , Nisi manducaueritis carnem filii hominis, de Ioan Ghiberitis eius sanguinem, no habebitis vitam in vobis: sic sacrae mensae comunicare debetis ut nihil prorsus de Veritate coraporis A sanguinis Christi ambigatis Hoeenim ore sumitur, quod fide creditur: Mfrustra ab illis Amen respondetur, a quibus contra id quod accipitur disputatur. En quomodo ex eo quhd in euchari

99쪽

Co Rr VI CHRIsTIsti vere sumitur ore Christi caro , siue quod eucharistia est Christi caro, passa de

suscitata colatariit Veteres eos qui Chri num carnem nostrae carni consubstantia:

Iem assumpsisse negabant. ' Hinc simi- , liter Cyrillus Arrianos conuincit:qui tantum Voluntatis unitatem, inter Deum Patremti Filium statuebant: ut quem ad 'modiim duo homines Vnu dicuntur quoa xu Vna est volutas, ita Patervi Filius nil dicerentur,per Voluntatem, no per natu Tam eandem Ex dictis,inquam, Pauli,&esii dominicae carnis eos conuincit, inde' ostendens, nos dum Christi corpus sumi mus,non Voluntate tantiam, Verum etiam Dan .is. Corporaliter ei iungi,in illud Ioannis:Ego lib. ro. in sum vitis etc.Non negamus, inquit, rectata nςm nos fide charitateq; syncera Christo spiritaliter colungi sed nullam nobis coniunctionis ratione secudii carne cu illo esse, id

prosect pernegamus,idque a diuinis scripturis omnino alienum dicimus. Quio enim dubitauit, Christum etiam sic vitem esse, nos verbpalmites inui vitam inde nobis acquirimusL Audi Paulum dicen

r.eor.lo tem Quia omnes num corpiissimus iti Christo quia etsi multi sumus, Vnum a linen in eo sumus. Omnes enim uno pane partici

100쪽

participamus. An soriasiis putat igno tam nobis mystica benedictionis virtutem est eiquet cum in nobis fiat, nonne corporaliter quoq; facit,comunicatione carinnis Christi Christisi in nobis habitaret Curehim membra fidelium membra Christi

suntlNescitis,inquit, quia membra vestra Cp membra in Christi mebra igitur Christi meretricis faciam membra absit Sara intor etiam Qui manducat mea carnem. - ait,& bibit sanguinem meum, in me manet ego in eo. Vnde considerandum non habitudine solum quae per charitatem intelligitur Christit in nobis esse, verumetiam participatione naturali. Nam quemadmodum si quis igne lique- fictam ceram alii cerae similiter liquefactae ita miscuerit, ut numquid ex utrisq; fictu videatur: sic comunicatione corporis & sanguinis Christi,ipse in nobis est,tan os in ip . No poterat ent alliter corrup-t bilis haec natura corporis ad incorrupti bilitatem&Vitam traduci, nisi naturali ivit corpus ei coniungeretur. Non credis mihi haec dicetiῖ Christo te obsecro,sdem praebe . Amen amen dico vobis, inquit, nisi Ioan cmanducaueritis carnem fili: hominis,lhiberitis sanguinem eius no habebitis vi-

F- . . .

iiij tam