장음표시 사용
191쪽
In psor ex communi interpretum,siue ut aliis locis vocat triuiali sententia, asserit patri per filium naturalem illam obligationem ac quiri. Et quod obstare dici potest argumentum istud quo ad absurda deducimur,quod ii ca patri acqui reretur, sequeretur p tre silio nunquam obligari naturaliter,quia quaesita filio obligatio naturalis contra patrem eodem momento acquiscretur patri,& ad eum recurrere ob idq; statim confunderetur,isto patre eodem momento & debitore dc creditore effecto. Id vcro frigide admodum, ac quidem sine lege aut legis ratione dissoluit, eo quod ait acquiri ipso iure eam naturalem obligationem patri,sta quandiu pater ea acquisitionc noutitur,id est, quandiu peculium manet apud filium,ob id non intellia gi acquisitam,quia pater suum patrimonium sponte separauerit a fi iij peculio seu patrimonio ac ita concedente patre,sic colendit fieri separationem & distinctioncm pers onarum,ut interim id non intelligatur acquiri patri Quod eodem penu rccidit, quo & illud quod
ab aliis scriptum est acquiri eam obligatione patri ipso iure:at quaim diu pater ca acquisitione non utitur,hoc est,quandiu manet peculia penes filium,non intelligi ei acquisitam.Summa igitur eius sentetis: naec est, acquiri cam naturalem obligationem patri, scd interim ex eius voluntate non intelligi acquisitam: idque nec legis ullius verbis
in hanc rem etiam contorti neque ulla ratione Comprobare tentat.
Alter vero ille plane colendi patri per filium naturalem obligationem minime acquiri hac sola quam in eius scriptis dispicere potuerim ration quia quod dicitur ius filio quaesitum patri acquiri,cx iuris ciuilis fictionibus, argutiis Zc subtilitatibus processerit, qui bus
personae omnes,quae eiusdem familiae sint,pro una numerentur It
que cum hic de naturali iure dc naturalibus obligationibus agatur, naturaliter tantum cas considcrari,neque ullis iuris fictionibus locudari:atque ita intelligi iuris civilis fictione eam obligationem patri acquiri, i iure natural quo nudum & simplex factum,quod a fictione abhorret,consileratur,no acquiri.Quibus patet Vtriusque sententiam in eo pugnetre, ludd ipsam naturalem obligatione ille Vere patri acquiri interpretaturiat interim dum manet peculiumpenes filici, acquisitam non intelligi: hic autem eam vere patri non acquiri,sed
iuris ciuilis fictione acquisita intelligi:sic lutraque haec admodum P. κἈ, 94-υγίθ, quia cu ad sit via,uterque, dum sola coiectura du itur,quaerasemitam: ut quidem utrumque illud talium contudib
192쪽
inus,ac primum,quod ille naturale obligationem in patrem aut dominum trafferri asserit.Nam quod dicimus id quod a filiisfairiit. aut
seruis acquiritur,codem momento iis,in quorum potestate sunt, acquiri,i .placet.ffide acqui.hered. id ad ciuile sola oblipationem res rendu est,iuxt. l.ca que ciuiliteriis de acq.rer. domi.Cum huic acqui sitioni natria potestas & dominita latum causam praebeant,quae non alio quam gentium & ciuili iure existero cs perunt.*.I.de his qui sunt sui vel al.tur.& S.I.de patr. potest. in Instit. quaeq; illius iuris naturalis
rationem immutare minime potuerut.iuXt.9.Vlt.de legit agnat.tui. in Instit.iuncta l. nihil tam naturale.ffide reg.iur.Atq; Vt illa natur
leni obligationem in patre minimc transferri asserimus, ita &alterii illud negamus tunc iuris ciuilis fictione intelligi eam trafferri. Vtru rue eo co firmo,' alioqui pater filio, aut dominus seruo promitteno naturaliter obligari no possenti cum sit regula Quod quis ab alio stipulando mihi acquirit,id a me stipulando nihil agit. l.si seruo. 3r .in princ.ff. de usufr. l.liber homo. II8.in princ. isde verbo. oblig. Itaque si ab alio stipulando filius patri, aut seruus domino & naturale quoquc obligationem acquircre vel vere,vel ipsitas iuris ciuilis fictione cum naturalis obligatio nullii omnino sine iuris ciuilis adprobatione cffectum producere valeat hi a patre aut domino stipulado nilii Iageret, sed conseques falsum:igitur & falsum quoq; antecedes.Consequens autem falsum esse probatur eade l.frater a fratre.versi. tu situ.& l.si id quod. 6 .ffide cond.indebaequam Tuberonis. 7. S.in peculio.vercsed de id quod dominus.& l.peculium.Io .in prin. ffide pecul.Itaque quoad contractus inter filiunis & patrem, dominum deseruui vel inter fratres in ciuidem patris potestate existentes,idem quoad naturalem obligationem,quae sola tunc oritur, statuo, quod in contractibus a filiosamil. cum extraneo initis,ut naturalis illa obligatio filiorum Am.seruorum,& fratrum personae haereat, & vere, δίiuris ciuilis interpretatione cius iuris fictioneni omnem excludente, quod ea obligatio eodem iure comprobante effectus naturalis obligationis operetur: quippe impediendae soluti repetitionis,cxceptionis,compensationis,& eius,quod illi fideiussoria obligatio accedere Valeat. prob. cad.l.frater. 5 d. l. si id quod. Quae autem huic sententiae ab utraque illa diuersae repugnare via deri possunt,ex eo interpretatione 5 cociliatione rectius assumere,
193쪽
quod ab Vlpiano dictum est. euodcunquesibi sta famil. acquirat, eius
emolumentum patri acquirere,in l. l. in pr.ffsi quis a par.manumiss. quae . que ad hanc rem pertinent, cum abunde sint a me anteaiexplicata pluribus repetiturus non sum,quod e ni plurimum fallor, id omne' planum faciant.
,hil ab Ardi ex eo ecisse qui, quia in sepothesi praed. LAphricani resiponso
a commodata,contingere possit unum ex fratribus nihil ex fratri speculis consequi,cum alter ex ipsimspecutio non exiguam quantitatem consequatur. CAP. 7.
V p x R I o R i illi sententiae nostrς in his quae posteriore loco ab illis scripta sunt, non video quid obstet, nisi si forte quem prima fronte illud mouere possit, quod ex
illa nostra sententia illorum alter duo absurda sequi ait, quae quo clariora sint,cius hac hypothesim assumemus excutiemus. Duos proponit fuisse fratres, primum, &secundum, suorum quisque centcnos aurcos in peculio habuerit: primum autea secundo quinquaginta mutuatum cissi&postea patrem decessisse, ac fratres illos duos ex squis partibus ei succedetes, postea paternam hereditate,simul li utriusque peculium,quod cu hereditate permixtum esset pinguius. ut ille ait diuisis hoc est ut interpretatuo nulla deductionis eius quod debebatur,ratione habita: sic Φ ex primi peculio,quod so. tantum aureorum sui secundum abstulisse et s. tatum aureos:at primum ex secundi peculio habuisse so.Et haec cum ita eL scia primum Fo.quae debeba per errorem soluisse secundo. In qua specie si quaeratur quantum primus a secundo indebiti condictione repetere possit si responderimus iuxta illam superiorem sententiam nostram,id colligit futurum,ut secundus habeat 27. minus ex pec Iio suo quam ille primus,& qua naturalis aequitas dictet. Quod qui dem ita sequeretur,sed ex peruerse posta hypothesi: si quidem cum allumpimet unumquemque illorum centum in peculio habuisse ubi postea proponit post morte patris, cum fieret pinguius ut vocat diuitio,nulla reputatione &deductione facta eius, quod a primo de beretur,aut secundi debitum esset,ut proposuit primi peculium Io. tantum aureorum fuisse, ex quo secundus ets. tantum abstulerit,
ita debuit proponere & secundi quoque peculium, quod etiam
194쪽
cum hereditate pinguius diuisum est,soaantum aureorum silige ex quo vicissim &ipse primus as tantum aureos abstulisset: scque nurula prorsus inco esset inaequalitas, si post soluta exinde a primo so. postea is eadem illa so duplici ratione ibi tradita repetat. λtque etias hoc dedero,ut mutata illa ab eo proposita hypothesi ponamus, si cundum ultra id quod debebatur,centum in peculio habuisse primu
vero so. tatum, sicq; secuturam inde esse inaequalitatem: quid miri, quidque absurdi chmetsi nullum inter eos mutuu antea fuisset co- tractum,ςque inaequalitas eadem quoad peculium inter eos siccutura fuisset,quippe ut primus ex secundi peculio haberet so. secundus vero ex primi as. tantum. Nam si verum est,quod,vi cst verissimum, idem quoque admitti permisceri peculium cum patris hereditate,
simulque communicari &diuidi l. ccrtum.Ir.C.DIII. hcrcitc. nec r ferre,penes quem res illae sint,aut non sint,l. filiae licet. 12. C. de collat. si ponamus patrem so.aureos in bonis habuisse,primi filij pecu
lium so .tantum,secundi vcro Ioo.aureorum fuisse: ita fiet, ut quisq;3oo auserat per consequens,chm ex solius patris substantia quisque 27s .aureos tantum habiturus fuerit. Si peculij rationem seorsim ponas,ut illo quoque non obstantea iuris authoribus iniri videmus, primus ex secundi peculio et s. habiturus cst : secundus vero exprimi peculio nihil. Imo vero etsi primus nihil in peculio habuisse eius peculij defectus non obstaret, quominus pecviij, quod si
cundi fui dimidiam partem auferret. Sicque eo illud absurcum plane subuerti dicimus,quo idem ille secundo loco proponit futurum ut deducamur,atque prope flagitiosum quoque vocat, eo casia quo primus nihil in peculio habuerit,& secundus illi so. crediderit, primum, si post patris mortem cam naturaliter tantum a se debitam p cuniam coore soluerit,pro ea parte cx qua heres est, illam repetiturum:Sicque fieri,ut primus ex secundi peculio consequatur 2s.scci
diis vero cx ptimi peculio nihil omnino,ut quod nullum sit. At contracXinde exso. illi solutis abstrahuntur illi as. indebiti codictione, non quia id inducat compensatio ut inde supponit obseruator, sed magis id,quod effectus naturalis obligationis in dimidia parte extinctus sit propter hercditatis pateriis obuentionem,ut dictu est. Quod si sagitiosum esset, flagitiosa quoque & illa lege introducta fateri cogeremur,quae tamen & ille ipse admitti nec inficiari potest.prob.d. I. certum.& Ll.filiae licet.
195쪽
Atque superioribus illis anfractibus vitatis, sic plane hyeothesis praedicti Aphric. responsi rectius proponetur: Cum duo edent se
tres,primus &secundus in eiusdem patris potestate existentes, quibus peculium profectitium concessum a patre esset,& secundus prismo so. mutuo dedisse postea patre mortuo uterque Io. in peculi, ribus rebus haberet,minime computata illa mutuae pecuniae a fratre datae obligatione, aut quoad eu a quo deberetur, aut quoad illucui ea deberetur: relicta autem a patre essent, oo .aureorum, quibus t
admixtum utriusque silij peculium summa quingetorum aureorum constitueret, id omne ex aequis partibus diuisum est: sic I; effectrum, ut quisque filiorum 2so.aureos auferret. Postea primus secudo quinquaginta exolvit,idque facti errore, puta existimans vel mutuum id post patris mortem contractum fuiste,vel ex causa castrensis peculi j ipsius secundi. Quaesitum est ab Aphrican. an ea so. quasi indebite soluta repeti possent.Is vero sic responde ut simul responsi ratione ita explicet,utiq; pro ea parte,qua ipse primus patri heres extitisset, repetiturum,ex illa superiore ratione,qua diximus in ea parte deu tuta esse iure hereditatio ad eundem debitoris & creditoris iura,sic meo extimsta fuisse naturalis illi' obligationis,quq in cuiusq; eoru persona substiterat,vim & effectu.Pro altera vero parte ita demit ait repetiturus no minus ex peculio ipsius primi ad secuitu fratre peruenisset: ga naturalis obligatio quae fuisset,hoc ipso sublata videatur, 'peculi j parte secadus frater & ide creditor sit cosecutus. Parte autepeculij intelligit consecutum,non eo tantum,quod 'so actu,vel curebus paternis, vel seorsim a rebus paternis diuisae sint cuiusque eo rum res peculiares:Vertim eo,quod morte patris cum ipsis rebus paternis commixtum fuerit utriusque peculium,& eius tam quoad res,
quam quoad iura peculiaria communicatio thso iure facta. Quod si minus ipsa naturalis obligatio plane sublata fuerit, utpote filiorum pertinis haerens,attamen cius vis cosit extincta, quod ipsi peculio inhaereant istiusmodi obligationum iura & onera, quae ipso iure poculium augeant δί minuant, ut postea propositis exemplis ibidem comprobat Aphricis. Sicq; eo admissa fit,ut cum primus post diuisionem hereditatis paternae,simulque utriusque peculij so. errore soluerit, nisi integra ea condiceret,ut dictum est,eo minus esset habiti rus quam secundus ipsius fratcciat solida condicens,tantundem p nes Unumquemque eorum ex paterna hereditate, simulque utriusq;
196쪽
peculio maneat,sci quisqverso. habeat: tametsi non inficier sici aliter proponi posse speciei ut inaequales sint istorum partes,si illud simpliciter spectes, quod alter plus, alter vero minus in peculio habuerit : sed ita ut id non efficiat ipsa quae fit iuxta superiorem rationem indebite soluti repetitio, sed utriusque peculi; communic tio , & cum paterna hereditate aequaliter facta diuisio: quandoquia dem,ut perspicue iam demonstratum est,idem contingeret co casu, quo nullam ab uno ex fratribus alteri pecuniam mutuo datam proponerem'. Ita nulla in eo absurditas,nullum ut diui sagitium,etiam in eo quod contingat secundum ex primi peculio nihil cosequio una tamen primus ex secundi peculio non exiguam quantitatu auferat. UUione
nobis initio propositis ad Aphric. resposum,
posterius istud est,quod ille postqua multis disseruit comfusione tolli non tantum ciuilem, sed & naturale obligatione in quo illi assentimur tande cocludit, duobus modis consionem obligationis fieri,acquisitionc hereditatis,& acquisitionc peculij, utramq; aute praedicto Aphricani responso accomo- dari:quia altera dimidia cius,de qua quaeritur, obligationis pars, horeditatis acquisitione sublata sit,altera vero acquisitione dimidis p cviij si tantunde in ea dimidia peculij parte fuit, quantum in illius obligationis parte dimidia. Vtrunque autem hic alter pernegat,& dictu absurdum contendit,naturalem filiorumfamil. obligatione ob peculium ab illis acquisitum confundi cum nec peculiu,nec ii reditatem acquirant,qui sui heredes sunt: quia inter aditionem hereditatis,quae extrancorum,& hereditatis immixtionem, quae suorum heredum est,plurimum intersit,& ex consequentia inde peculiu acquiri dici nequeat ut quod in hereditate sit sed retineri.Haec quidesubtilisis & accuratius, neque tamen ut locum illu planum reddant, cum ide hic in co sibi repuinet, st propterea negat patris morte cintinoui naturalis illius obligationis vim,quia si semel eius morte extina i uisic iteru per peculi, participationem ea perimino posset: Sic
post patris morte peculij participatione fieri assumes,ac ita quod ab ε Aphtic Iesinpraedicti bris.responsisterie intelPigendum sit iparticipatione naturalem obligationem tolli. C A p. 8.
197쪽
Aphricano dictum est,accipiens. Id vero cum illo quod exinde rit,manifeste pugnat, quippe filios peculium multo magis retinere, quam paternam hereditatem. Quin re eo falli videtur, quod quarab Aphricano tum de parte peculi j,quam frater sit consecutus, tum etiam depeculij diuisione dicantur, sic interpretatur dicta de eapcciiiij communicatione, quae fit per rerum peculiarium actualem ut
vocant diuisionem,quasi nulla earum Communicatio antea interuenisse intelligatur,quam actu diuisio facta sit,& participatio reipsas cuta quod si ita ellet,non possent dici peculium retiner sed dicendi
essent acquirere,quod nulla ratione fieret. Nam morte patris statim Commune utriusque peculium fit,ac ita ut neutrius pars ulla sine suo
onere & sua causa alterius fieri,& ad eum peruenire dici possit: quale onus & qualis causa est id,quod aliquid vel sola naturali obligatione ratione peculi j debetur,vel peculio debitu est. Sunt enim ipsi peculio inhaerentes omnino istiusmodi obligationum iura & onera, atque peculium ipso iure & augent,& minuut,ut ex eodem Aphtic. ibi coinprobat.& in l. seruus.3I.ifide action.emp.l.si quis seruum 3o.
cum l.seq.& l deposui .f. vlt.sside pecul. Quo fit,ut si tantumdem sit in dimidia peculi j parte fratris debitoris, quantum in dimidia eius quod alteri fratri debetur part ob id naturalis illa obligatio no im- .pediat huius dimidiae debiti partis solutae repetitionem: q, ea ob ista
partis pecviij, i onus debiti istius haereret,comunicationem patris morte factam sublata sit, iuxta communem interpretum sentetiam. Sed enim illa,quae subtilitis in quaestionein reuocat, eo plane amouentur quod dicimus, naturalem illam obligationem, quae utriusq; fili j personae tum actiue,tum dc passive inhaerebat,patris morte, non filist. sublatam. Qui enim potuitZcum, Vti di imus, patris personae minime haereret: siquidem non omne triquod filiusfamil. acquirat,
patri quaeratur,sed eius tantum emolumentui uxta d.l. I. in prin.ff. 'si quis a parent.man.iuncto argu. princ.titu. per quas personas nob.
oblig. acqui.in Institu. in versicu.ut quod ab actione commodum. verum eius obligationis vim &esseruim patris morte fuisse extinctum,idq; statim mortuo patre omni ex parte,si de filij debitoris p culto tantum ad filium creditorem peruenit, quantum fuit in dimia dia illius debiti parte,iuxta illa quae & antea a nobis scripta,& prori, me repetita sunt.
198쪽
ANIM ADVERSIONVM tNon idem esse dominium γ proprietatem:o maritxm dotalium
rerum constante matrimonio verre,non autem A
i socv I ante multos annos,& editis Sententiarum me rum libris asserui pluribus liam csse proprietatis vocis, quam dominij significationem: idque inter duo illatim tercsse,' proprietas non aliud sit quam ius quo res mea est,dominiu vero sit ius de re disponedi,quod non tantu ex propri tatis,sed SI alia etiam causa competat: cum tamen & veteres intc pretes proprietatem nihil aliud quam dominium esse, sed directum tantum,& alij cxinde plane inter proprietatem & dominium nihil interesse cxistimauerint: sicque ctiamnum ubique explicant, dominium,id est proprietas,& proprietas,id est dominium:quia non aliussit dominus,quam qui pro prictarius sit,hoc est qui proprietalcm h bet. quod si qui alij domini dicantur, per abusionem id fieri, ut dici dominos &vsi fructus, de posscssionis admittunt.Qui aute,& qu tenus ususfruinas,atq; etiam seruitutis resis ratione dominus quis dici possit, explicui abunde praed.loco. At possessionis dominum quem dici nusquam comperto,sed nec quidquam ad fine. Nam siue ad eorum,qui ex Praetoris cdicto bonorum possessionem accepersit id referas, non recte cos simpliciter possessionis dominos factos db Neris,cum in omnibus eos vice heredum esse,& tantunde bonorum possessoria hereditatis petitione consequi lex volucrit,quantum cis uilibus actionibus heredes,l.2.ff.de boimpostsdes. vlt.ff.de possessili red.petit.ac per CoseMens&proprietatem hereditariarum rerum, non autem simpliciter posscsnonem. Quod si & ad alios possessores id referas,absurdius.Nam licet isti,fructus quos percipiunt, suos faciant, quinetiam plus iuris in percipiendis fructibus habere dicantur quam usufructuarij.l. qui scit.23.VcV.preterea.ffide Us .non tamenius ullum habent in corpore,cuius iuris ratione fructus, quas donatini sint,percipiat,& suos faciant,aut aliter re viantur, ut quide & usus fluctus & superficiei ac seruitutis realis iura habentes, ius in corpore & eius iuris ratione dominationem aliquam habere,probaea. ff.devsustu. l. I. ff. si ager vect.ves cmphyt.l.2.9.qui superscic. fide supe ficu.si tibi.λvl .ffideleg.I. l semper. S. in hoc interdicto. ff. quod vi
199쪽
aut clam . iuncta l.via. g. si fundus seruiens. 5 l. si communi.&l. tria. de l. cum essent. in s.ff. de seruit. rust. Atque ita dominationem quoque pro dominandi iure dictam interpreto siquod nihil aliud sit qu2 domini in L duo fratres.77.isdeacq. hered. l. si id quod. 6 .ff. de con- dict. indeb.adeo ut de personalium quoque actionum dominus is diacatur,cui har competant,ut mulier dicitur actionum aduersus maritum competentium domina, τύν αλγων των καφα τῆ αν ste , in S.
illud. in Auth.de aequalit. dot. nov. 97. quia ius habeat non quidem proprietatis,clina nullum sit incorporalium rerum,sed quale in ca incorporali re dc personali iure haberi potest cuius ratione co uti,& deco disponere,sicque de dominari possit.Istitisinodi aute nihil habent possessores,nec quidem quoad percipiendos fluctus, cum nec qui uis possessor fructus suos faciat,neque qui suos faciunt, quos iis suos efficiant,l fructus. s. U.de usur.l. bonae Iades. ψ8. isde ac l. rcr. dona. P consequens nec propter ius, quod in re dc corpore habeant, id illis tributum sit, sed de bonae fidei dc culturae curaeque ratione. S. si
Verius itaque dicimus non idem esse dominium dc propr elato, etiam eo casu,quo dc de pleno dominio, siue proprietatis plenae do- . minio,& plena proprietate loquimur: sed id inter haec duo intereste, quod inter cautam dc effecta,ut dominium sit cffectum proprietatis, quasi causae,ut no aliam causam id quod absolute dominium vocamus, habere possit,quam proprietatem cum iamc aliae causae existat alterius dominij siue dominandi iuris,quippe vel ius emphyleusicos, iuxt.l.possesseres. de fund. patrim. lib. H.C. l. Vlt. de loc.prae i. ciuil. lib.Π.C. Auth. si dominus temporalis.C.de haeret. dc Manich. arg. d. l.I. f.F. si ag vectig.vel emphyt.velius Vsus fructus, iuxta l.3.iunctoarg.Ls.ffsi usu Tr.pet.& L .dclJ.ffide usustuct. aut etiam matrimo-Uj,cuius ratione dotalium rerum maritus sit dominus, ut mox dicemus. Sed cum Plena dominatio, siue plenum perfectumque dominandi ius illud sit quod proprietatis plenae ratione nobis competat, eo fit,ut absolute prolata dominij vox,non ad aliud regulariter, qua plenum illud dominium referatumsed ita tanae,ut quo dc alterius generis dominia esle intelligamus,sep us cum causae suae adiuncto po natur,dc proprientis dominiu vocctunNeque tantum in iis, in quibus cum de vii fructus iure agitur ex dominium id,quod tuc pro-
200쪽
pHetatIs nudae tantum ratione competit,ab illo secerni eo voluit, miuris usu ructus ratione advsufructuarium pertineatiquasi aliquid sita proprietatis dominio diuersum ususfructus dominium: ut in d. l.s.l.si ita legatus.I7.ffide usu dehab.l. sed A si Ia.T ad le&Aquil l. si domina proprietatis.Io.C.de usust.Vera de in quibus nulla ususfructus fit mentio,i.proprietatis dominium. . C.de prob.Ex quibus de illud sequitur,quod illorum errori causam praebuit,ut cum in eo quod de Causis de earum effectis quaerimus,maxima haec sit propositio, usis ab esse suu non Aparari t ait Boet.in Top.Cic. alterum alterius loco sumi in multis videatur, atque etiam nonnunquam sumatur, sed non ut vere dc proprie utrumque idem sit, nec magis quam ignis de calor idem dici potest,aut sol de lux,vel ut exempla de ex iure nostro petamus quam continuatio possessionis per tempus lege definitum,&usucapio quam aditio hereditatis,de rerum hereditariarum acquisitio,quani matrimonium dc dotalium rerum in mariti dominiu trasitus. auod postremum comprob. ex Cic.in Top.quo loco argumeti ab effectis rebus exemplum proponit in ipsa mulieris in viri mana Conuentione,quae id efficiat,ut quae mulieris fuerunt,viri fiant dotis nomine. In quo non dixit intelligi,aut fingi viri cas res fieri, sed eius, fieri,quod ibidem subsequitur Boetius,ut quidem iisdem verbis casedem res mariti esse nominatim diculur,in prinC.tit.quib.sien.liceta in Instit.&in l. dotis fructus. 8.f.si resin dotem.isside ivr.dot.Et cum dicamus traditionibus rerum dominia transferri: siquidem traditio nuda non sit,vertim cam praecesserit iusta domini j transferendi causea.traditionibus. .de pact. lucta l. nunquam nu)a. 3I. T de acq.rer. dom .constat hanc matrimonij interuenientis N dotis causam intercas Connumerarii cx quibus traditione facta, siquidem tradens do
minus fuit domini j,quod si non fui usucapiendi conditionis trans latio haud aliter fiat, quam ex praecedente cinptionis aut simplicis
donationis causa.f. per traditionem.in fi.de rer diuis in Instit. l.I. del.cit.Tpro dote. Vnde nominatim rei dominium eo in maritu trafferri,S rei dominium ei quaeri dicitur,l.si ego. Io.f.si res.&l. quam uis.78. circa fi. fide ivr.dot l.si praedium.23.C.detur. dot. Idque comagis c6probatur,quod effectus quoque dominij inde consequuntur,qualis est vendicationis,quae constate matrimonio ob id mulieri denegetur,marito vero competa l. doce ancillam.9.C.de rei vend. l.de iis. u.C.de i .dot.Illi autem soli vendicationem copetere con