장음표시 사용
41쪽
Comment . in D. 4 h. ter t. pari.
a. cumq; sula operet, tanquam cetera in paradyto essent aluuento,& illud Iacramento: ut se accipiatur lignum vitae in parasso corporali, sicut in spirit li sapientia Dei, de qua Icriptum est, lignum vite est omnibus amplectentibus eam. Si aute tertio sumatur lacramentum magis communiter,
non itim pro ligno sanctilicationis, sed etiam cultus & religionis Dei, gratiarum actioni agnitionis supremi dcunmii beneficii creationi Malutis homini valde probabile est,huiusmodi sacra ineta & sacrifici 1,in statu innocetiae sutura sitisse. Primit. quia congruit naturae hominis, huiusmodi signis externis, fidem suam profiteri, congruenter nature suae,cum ille prisertim status non fuisset mere spiritualis: atq; ut populus ille in utram religionem coalescere possiet,ut distingueretur a hierarchia caelesti, quae si is externis non indiget, ut inquit Dybinis .ca.de Eccles. hierar commodissime etiam gratiarum actiones per oblationes se dedicationes creaturarum fiereta Sacerdotes praetere, & tephi illi statui concidere millum absurdum est, cum respublicas dis cillitates credamus eo tempore futuras.quia homo fuisset etiam luc animal sociabile: nee haberet aliam ficabiliore causam constituendae reip. de iucundae societatis,qua in profestionem religionis de diuini cultus.Hactenus de sacramentis in statu
innocentiae.1 Post peccatum autem primi parentis, res fesmae rei piritualis, quas Theolo status vocant, distinguntur,ut obseruauit D.August. epist. ri 9 ante legem, sub lege, sub gratia, g vulgo dicuntur ex naturae, lex Morsiis ex gratiae, vel Christi,& haee
duo ultima vetus &nouum testamentum, siue lex vetus de noua.In lege natur ε viue
bat populus sine lege scripta, & ab alio in
stituta, ex dictamine rationis, adiuto non nunquam peculiari Dei reuelatione, de imterna suggestione principibus familiarum facta, retenta traditione diuinicultus veri Dei, per manus accepta a maioribus. , Sed huius status due sunt partes, una ὀb Adam us , ad Abraha, altera ab Abraham usq; ad Moysen. Primae autem partis huius status,ante circuncisionis institutio. item eadem ratio est, atq; de gentibus verum Deum colentibus, quε non erant de stirpe Abraham,sive ante circuncisionem,
siue post circumcisionem & legem scripta, di de sceminia stirpis Abraham etiam post
legenia quia neminem ex his preceptu ci cuncilionis obligauit, neq; gentes praece
pia legis Moγ sis. Quare de his omnibus, na sententia est, sitisse necessarium ad salutem aliquod lacramentum eXternum dc sensibile,quo mundarentur θ peccato O iginali,& fide mediatoris, quq semper fuit Omnibus ad salutem necessaria, iuxta illud Act. q. non est aliud nome sub csto in quo oporteat nos saluos seri, protestarenturiecita in veram religionem Dei eoalescerent. Itaq; non asserimus salta illis omnibus unum aliquod lacrametrum vel sacrificiu, in determinata aliqua re, aut precepto speciali eos obligari aci huiusmodi sacra me tum vel sacrificiu: quia utrumq; repugnat statui legis naturalis, in quo licet emet obligatio protestandi fide veri Dei, iuxta illud Rom.ro .corde creditur ad iustitia, ore a te confessio sit ad salutemon tame erat determinatu signu unum sensibile huius protestationis sed pro gentis cuiusq; aut la mille eonsuetudine,institui poterat ex instinctu naturali vel interiori Dei suggestione: de ideo non erat opus omnes gentis aut familias eisdem hostiis.aut sacramentis Fli. Inspirauit autem Deus hanc legem N voluntatem suam, de sacramentis &sacris.clis,eodem tempore quo suggessit Adanio de semine benedicto,in quo essent omnes gentes benediccndae.Unde factum est, ut Abel & Cain ab initio rerum humanarum sacrificaverin sed no eodem modo. Hecini voluntas dimanavit ad posteros & patriarchas per traditionem, ut deprehendititur ex tota historia in Genesi deseripi ubi designatur populus, in quo verus Dei cultus vigebat,& separatur ab aliis qui ten
bris peccatorum eundem obscurauerant.
Sic Dominus Gen. i p. de Abrahamo, scio quod praecepturus sit filiis suis, de domui suae post se,ut custodiant viam Domini. Sie ergo intelligimus in statu legis naturalis suisse necessarium aliquod sacramentu: quoniam signa protestatia fidem mediatoris, in hoc etiam si mi necessariam ad iustificationem, & mundationem a peccatis,n cessaria suerunt, ut ipsa etiarn fides: c quia post peccatum nulluς sanctificari potest nisi per sdem viventem Christi implicita. aut explicitam, iuxta illud Rom. S. quem proposuit Deus propitiatorem per fidem in sanguine ipsius, ad ostensionem iustitis
42쪽
suae propter remissionem praecedentium delictorum inlustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore,ut sit
ipse iustus,& iustificans eum,qui est ex tacie I E s . Christi: sed sacramenta sunt -- quaedam sensibilia signa,quibus vel viliu
.. t. p. gnis vel ut instrumentis s anctificamur,& fidem mediatoris protestamur . cum pertineant ad verum Dei cultum: fueruligitur neccssaria ad salutem in statu legis nature,& sceminis Iudeis in lege, ut em datione a peccatis fideles consequeretur, vel paruuli etiam,Deo vero oblati per huiuimodi sacramenta vel sacrificia. Confirmatur, quia constat in lege naturo sui ila sacerdotes veri Dei, t constat de Nielchisedech:sacerdos aulcm assumitur ex hominibus ad offerendum Deo pro peccatis: quod si oblatio pro peccatis,erat & s crament tim in Iob etiam, legimus in lege naturi sacrificasse pro peccatis filiorum, &quod quotidie miserit ad illos, ut eos sanctificaret.Gentes etiam que Deum ignorant offerunt pro peccatis, quod no poterant aliunde habere, quam ex naturae stinctu , & maiorum suorum cransueti di ne i daemon autem sibi hoc arrogabat, quod vero Deo conuenire intelligebat. Denique omnes rationes quibus congruetia sacramentorum ad alios status d monstratur , idem concludunt de statu natum. Erat enim populus saluandus,Ecclesie portio non minima, laborabat e de morbo peccati confidebat in eodem medico: Oportebat igitur habere perlumile medica mentum, eandem instructi nem, & viam salutis: erat religio, cultus
Dei editernus, in quem populu vel per respublicas vel per familias conueniebat.
Denique homo, quia constat corpore &anima,utroque debet Deu verum in omni statu colere nempe fide interiori, aliquo signo externo manifestata, neq; aliter L
mo ad intelligibilia perueniret nisi perti e sensibilia.Item gentium omnium consentu,no placatur Deus nisi sacrificiis, ut diristuntur a i nostram sanctificationem, di taeo Iura sacramenta. Praeterea,si lemper fuit nec citaria religio,& haec no est sine sacerdote, neque sacerdos sine sacrificio,semper igitur fuerunt sacrificia re lacramenta.plerisque quidem videtur vir ' libet visum D. Tho. proliabile, sed mihi videtur tantum probasse, in lege naturae
rsic.ro.'ol i fide homines ante circucisionem Christo incorporari, exclud t Hi tute sacrificii de eis cacia, non autem lisnu Eaternum:ut dic tur solus consentiis c si ei e matri morium,& non excludit signit ex-t mum alioquin non esset secranaentum.
Cu ergo scriptura dicit ante Abraha luisse veram relisionem,simul intelligit lacerdotem,sacrificium& sacramentum. Aa erit sacramentum pro peccatis actuali bus, postea suo loco:&an illa sacramenta in lege nature ex reuelatione Dci Anactet in epist. de ordinatione Epitcoporu. Poli remo,hse sententia non solum cst recepta recentioribus Theologis, sed etiam vetustis Patribus probata. D. August. lib. I .de Ciuit.cap. i7.Scribit quali dubitans: virum autem aliquod fuerit, vel si luerit, Iale fuerit regenerationis signum anteiiuuium, sicut Abrahae est circuncisio postea imperata, sacra historia tacti. Sacrificasse tamen Iaco etiam illos antiquit simos homines,non tacet: qilod & in duobus primis fratribus claret,& in ipso Noe, quod possquam estressus est de arca, Lostias Deo immola sse legitur. Sed sine dubitatione lib. s. cor tra tulianum Pclagianum. cap.9. inquit: Non credendum estante datam circuncisionum famulos Dei,
quandoquidem eis inerat mediatoris tades in carne venturi nullo sacramento eius opitulatos fuisse paruuli, siris, qua quam quid illud essci, aliqua necessaria causa, scriptura latere noluerit. Nam de sacrificia eorum testimus , quibus utique sacrificii sanguis ille figurabatur, qui tollit peccatum mundi. Diuus Gregorius lib. .Moral. cap. ro. Expressiius, inquit,
quod apud nos valet baptismus , apud antiquos egit vel sola fides propter parumlos,vel pro adultis virtus saci ificii. vel pro his qui ex stirpe Abrahae, musterium circuncisionis Haec de sacramentis in lege naturae dicta sint. Postea vero diuina sapientia, vides lege s ct ara.
naturale inueterata peccandi lic tu,indies 1 e nri piων magis ac nugis obicurari de contaminari, tormenior.
ut populus Dei & Ecclesia apert) colli tueretur,ut illustrior c siet Dei ctilius, vi sim lia ex quaChristus lecundu carne oriturus esset,designaretur:sacra meta quae in lege naturae prius er ant libera, ad certas materias, ministros tempora, ritus de effectus C dete
43쪽
de abi Ua itione vete rum sacramentorum.
Comment. In D. Tho. teri .part.
determinavit: partim retinens quida ex generalis causa, quia praenuntiabant Chrilege naturae,partim noua &plura addens, itum,& illius mysteria, & ideo adueniete de ad maiore necenitatem in speciali de- Cliristo essent mendacia & inutilia. Alia finiens. Relinquens tame u reliquos fide- enim ratio est,de his quae ad cultum Deiles,extra poster. late in Abrahae, in eadem pertinerent,sed non essent futurorum umlibertate S indiffurentia sacramelorum, tire cum hec in nouo testimento retin qtiam in lege naturi habuerant.Quoniam semper in eodem statu pormans crunt,
que totam Dei Ecclesiam lex Mosayca obligauit, licet ad ean dem possent omnes gentes admitti, ut usus illius legis & consuetudo in prosel, tis ostendit, &D. A sutidib.18. de Civit. cap. q7. in hoc ergo populo, & in similia Abrahae Diste circuncilionis sacramentum ante legem, Ecs ub lege plura sacramenta, dubiu no est, cum tot lint expressa de praecepta in lege, de quibus statim apertius. Interim constet, i. ainenta in lege naturali & Mosaica, fuisse ii ccestaria ad tautem, quibus stilicet, peccatum oliginale per fidem mediatoris remittebatur,vel in adultis actua-l aliud in lege naturς non videtur sti: sse neces larium .nili forte immineret obligatio protellandi sidem, & religionem v ri Dei. In lege autem Moysis, constat necet,itas circunctiionis ad salutem, ex illo Genes. 17. Malculus cuius preputii caro circuncisa non fuerit , delebitur anima
illa de populo iii cui pessimile est quod
ce baptismo dicitur Marc. vltimo: Qui crediderit, & baptizatus fuerit aluus erit: qui vero non credideri condemnabitur. De esus lacramentis vctiles. ad expiati nem peccatorum,ut erant ii a sacrificii Chri iii iuxta illorum institutionem spodenduin est de eorum necessitate ad salutem, omnia tamen continebantur ne-
cinitate diuini precepti,in lege expressi
Sed hac teris legis sacramenta,qua. uis a Deo instituta, tamen abrorata sunt, sine ulla diuing voluntatis mutatione,quia ad tempus in istituta sunt, unde in rebus volitis, mutatio sequitur,non tamen in voluntate Dei instituentis. Itaque ut ante institutionem, erant liber & non neccl-sariae obseruationis , post inllitutionem vero necessariae, ut sunt multa apud nos,
ad praecepta Ecclesiastica pertinentia: siezitam tempore praesinito ad illorum oblitationem , obligabant populum Iudaium,finito vero de absoluto illo tempore, nulla erat illorum obligatio. Abrogationis autem illorum, una estri pos int:ex D.l eone Ser. 6.de ieiunio,& iq.de passione. Sic D. August. lib. s. contra Faustaeap is.& 16. docet Ia cramenta esse quaedam verba visibilia, alia promittentia Christum nascitum passuru, resurrecturue quedam annuntiantia natum, passum & resurrexisse, unde ut mutantur
verba ad promissionem suturi,de declar tionem praeteriti , se & sacramenta illa mortem Christi ut causam finalem respiaciebant,haec autem xt efficientem: & idcirco fine adepto, illa cellarim hec autem incoeperunt,& vim atque cotinuationem
ex merito ciuidem morti cuius instat mεta sunt, acceperunt. Haec ratio generalis mutandi de abrogandi vetera sacrainenta multis modis est a D. Paulo expressa. Primo,quia erant ad infantium in fide pedagogiam instituta. & hac re adultis in fide viris inepta ic ad Galat.q. Secudo,ex e dem cap.quia erant infirma de egena et
menta, non conserentia suapte vi gratiam sanantem aut perficientem,ut noli ramon
igitur congruebant populo Dei adulto,viro facto, de omni benedictione spirituali
per Christum cumulato.Tertio, ex cap.7. Hebr.quia vitileg. madata erant infirma, nondum sanctorum via propal ta, & imposita tantum usque ad tempus correctionis , quae non potuerunt iuxta conscie tiam persectum sacere quenquam,exco. Hebraeo.Quarto erant vetera sacrame in de precepta ex cap. II. Act.grauia, se uilia. durae ceruicis populo imposita: e
go filii, liberis, & per Christum iam factis Ea redibus, nullo modo imponenda. Denique, erant umbrae Hebraeo. i . quae
cedunt corpori quod est Christus: erant exemplaria caelestium Heb. s. Ergo per caelestia quae Christus attulit, abroganda: erant parabola temporis instantis, de ideo in temporum plenitudine ad finem perdacta. Itaque existete noua lege , nouo testamento, nouo legislatorc, nouo acerdotio, nouis sacramentis, vetera ad interitum lenescctia,sunt perducta. ut omni bus sacramentis atque cultu non solum
Iudaico, sed etiam legis naturae, impletas de
44쪽
. tis fle resoluentibus se in nostra,nec populo Iudaico,nec ulli familiae gentium,liceat colere Deum aliis sacramentis , aut sacrificio, quis his quae a Cluisto institi ta sunt. τι-- --- 1 Quod si quaeras, quando & quo tem-M poris momento, vetera sacramenta cessarint: breuiter respondeo,quando impleta sunt,& perdiderunt significationem nostra autem virtutem sanctificandi instrua mentariam acceperunt, & a lege veti de . i. stii peccato liberati sumus. D. Augus .epist.
cramentis praenunciata est, amiserunt v
2-- r. A. tera vitam officii sui. Sed quia legalia fa- - - cramenta ad prssentiam Christi, vel nouorum inllitutionem,non statim cessaruli uia nondum habebant mendacem signicationem de morte Christi futura, &ideo obligatione inducebant, neq; nostra. habebat completa significatione aut vim
circo ante pastionem non erant in praecepto, sed in consilio: m vero noua integram significationem & efficacia ex mo te Christi , ut illius instrumenta adepta sunt,uetera mortua sunt, de effecta inutilia. Quod exactius intelligetur ex distin- ctione trium temporum, probata non solum Augustino, sed etiam Concilio Flo rentino. Primum ante pastionem Christi, habebat legalia viva, lignificatiua,Obligantia.Secundum interiectum inter palsione consummatam, & sussicientem promulgationem Euangelii, habebat mortua, sine necessitate obligationis, honorificξ tamen sepelienda, non contumeliose & subito,ne putarentur 1 Deo no instituta ertium tempus post sufficientem Euangelii promulgationem, perseueram usque ad finem mundi , abominatur legalia ut mortifera, & omnibus modis Christo &nostrae saluti aduersa & repugnantia. 6 De numero sacramentorum consequ&ter dicendum est in triplici illo statu , in quo necessaria diximuς sacramenta,nempe naturae post peccatum, legis & gratis. Et quidem numerus sacramentorum in statu legis naturalis , nulla ratione conia stare potest nobis: cum illa sacramenta fuerint liberae institutionis hominum. ex instinctu Dei & determinatione rati nis , quae potuit iuxta familiarum, & sentis cuiusque consuetudinem, varia esse:
ut ex sancta seriptura colligimus, Abelis&Caini, Melchisedech, S: Iob, diuersa suisse sacrificia,quae etiam rationem sacramenti habere potuerunt. Numerus etia Num is 4 sacramentorum vete.leg. quamuis in sam e ment.-cta scriptura expressus,quia tame non ex-hrimitur sub ratione sacramenti quod definiuimus, est adhuc incertus&in contro D.Tb et Io uersia Theologorum.Sed illud receptum est,sacrificiis purgatoriis, purificatoriis, lios iis pro peccato , sacerdotum , Pontificumque consecrationibus, ordinationiabus & ad has adiunctis sacrificiis, lustrationibus variis, ablutionibus in lege praescriptis, rasuris pilorum, siue ad leuitas de ordinem lacerdotalem , liue ad plebem
communiter pertineret; his inquam omnibus, & multis similibus rationem sacramenti conuenire. Haec sunt illa tam multa sacramenta quibus aserit D. August. lib. de vera religione, cap. 17. POPulum Iudaicum oneratum fuisse, antequam nostra salubriora & pauciora instituta ensent. baptismo enim habue ni tantucircuncilionem, ex Augustino lib. r. denupt.dc concup. cap. 2. vi significat D. Paulus Coloss. 1. cum ait,in quo dccircumcisi estis circuncilione Chri iti, consepulti ei in baptismo. Pro nostra Eucharistia videtur fuisse estis panum propositionis
N agni, pro sacris ordinibus consecratio& unctio sacerdotum , pro nostro ma trimonio , nullum plane sacrametatim habui ille videntur: quia illorum coniugium erat tantum in os scium naturae , re non
ad gratiam stanificandam. limi lirer pro
extrema unctione nullum omnino sacramentum habuisse videntur,nee etiam aliis
quod respondes nostre cofirmationi: quia in Euagelio utimur unctione ad immediatum caeli ingressum, & confirmatione ad persectae gratie receptione: N illud beneficium olim in , lege expectari iasi potuit,neque ad hersecta gratiam lex potu i adducere, nisi sorte unctio vetus,unctionem c6firmationis adubrauit. Illa lucro numer sa sacramenta,quae diximus respondent sacramento poenitentiae, quamuis times esse sent sacramenta & sacrificia.
7 De agno Paschali &panibus propositionis controuersia est suerintne sacrame -- t. i, sed nobis videtur valde probabile, suis P. . . isse sacramenta: de agno quidem pascha- d.
li, non quidem quod fuerit ad mem C 1 riam
45쪽
Commen. in D: Tho. ter t. pari.
tiam praeteriti beneficii institutus, neque quod prelignificauerit non et itum Eucsaaristiam sed etiam pastione Domini, ta expresse, t Paulus propter hanc igitiscati
nem dicat i.C . . Pascha nostrum immolatu esse Christuli.: sic citam manna,tra
situs maris Rubri,diluuium Noe, sacrame ta essent, dii prisgurauerint Eucharistiam& baptismum nolirum sed quod verisi.
mile est in illo filii se lignificationern relectionis animarum per gratiam sanctificantem,& unionis fidelis populi inter se :ci ius unionis signa fuerunt comedere in una
domo , icinos conuocare cum opus effri, i
excludere incircuncisos: t explicat D.August.sententia .lib. M.Sentent. Vt enim ratio sacramenti posita est generaliter, in signiscanda ratia sanctificante, etsi haec significatio delit, etia alli signit laetur ν
is Christi aut passio, sacramentum non sit, quia neque ratio & desinitio sacramenti:lie ecialii ad rationem sacramenti non
requiritur, illain gratiam cile prima & s nantem 1 peccato,sed satis est signiscari
pratiam sanctificantem . siue ea si prima, siue augcia, primam. Quoniam ex nostris sacraniens quae Oirnium sunt persectis inia, solum baptismus & poenitentia, pruina praetiam conferunt,& ianant a peccato pcr se, caetcra per se augerit, ex acciuilenti auic in conlaunt primam gratiam. Hoc gratie augmentum, agno Paschali significatuiti fuisse in vel .leg. ex eo coqiici tur,quod ad illius esum tantum admittebantur mundi:& haec mundicios lianificata in agno immaculato , succinctis reniabus panibus arimis, Iachicis agrestibus.
Ut γλ s Perlimile sacramentum suille lacerdo- ' pine, protiositionis , colligitur ex
gnificaret gratiam sanantem, remissione peccatorum, aut primam iustificationem
sed eandem ex alii, sacramentis & sacrificiis p supponebat: cu lex ad illorii esum
neminem nisi mundum admitteret,& au-N M ij. gentem significabant. - -- n. t. s Rcliquus est numerus sacramentorumi nouelenis consensu Ecclesie Catholico Patrum Concilioru dcsnitionibus, praxi& vsiu notitiimus est,& probatus. Sacre vero scripturae testimonia queda, de quibus da sunt magis expressa,qugdam Vcro minus exprosia,qus stupra citauimus disserentes de materia de forma, omnia vero habemus ex diuina &apostolica traditione. de postConc. Florent. in doctrina de sacra nacti Sess.vltima, definiuit Trident. Sessi'. Can. i. de sacramenti, ingenero, anath
ma fore,qui plura aut pauciora qua septedixerit elle sacramenta a Christo minoinstituta,baptismuscilicet,confirmatione, 'eucharistiam pomitentiam. Extremam Vnctione, dinem, de matrimonium. Quod
si generalem illam sacra menti desinitione.
et idem accommodaucris, eundentina crueuidenter concludes. Sic denique seruit ia delial ou in onmihi Ecclesiarum ma . . . oitra de mater: de perpetui anathematis v iaculo innodatur a Lucio m. p.ad abolendi de lieret.quicunque aliter sent i aut docet de sacramentis,ecclesie, qua sacrosancta Ecclelia Romana prs dicat. & ob- Disputatio
seitiat.Herctici aut ,liunc septenariumnu de numero merum negantes,quod nomine sacramen sacramcntotis notis it gis tic numerus non lit exprcs- rum contra
se in sancta scriptura,sed pauciora esse,no Hereucos. vident,eadeque illi statituri sacramenta,nce sic nomine sacramenti expresia esse: quare vel ipsoru argumentum nihil esticitccitra septenarium numerit,uel quem volunt minacrii.constantcr dc necessario non
concludunt.Mulio melius csse onscripturis inuestigare,qus nam caeremoniae & si glia sensibilia externa significantia&co serctia gratiam,in illis cottinerentur,ut statim concludere tot esse sacramenta, quot huiusmodi signa essent: reperissent autem septem tantuin, no quidem in hunc numerum redacta propter doctrinae commoditate, ut articuli fidei, sed quia re vera, nec plura sint,nec pauciora.Sac ergo concludamus: septem tantu sunt ligna cxterna quae significantide conserunt gratiam: septem igitur tantum sunt sacramenta noue legis: hoe enim positu est,esse lacramentum noue legis quod no solum significat, sed etiaesticit gratiam sanctificante, est noua P v teribus , ex hac efiicacia gratie distinest
mus. Antecedens inductione constat:ceremonia baptismi coseri gratia, quia regenerat anima Ioa. .Ceremoniacofirmationis
dat gratia,quia dat Spiritu sanctu. Act-8. i. 17.&i9. Ceremonia Eucharissie confert nisi iῶgratiam,quia dat vita,& Christo in corporat,toan. 6. I. CO 1 .di ii. Cfremonia pinnitentis dat gratiam, quia remittit qu is peccata.l Oan. 2O. Ceremonia ordini; dat
gratia,quia Paulus hoc assirmat de ordinaritione
46쪽
Caremonia coniunctionis maris & staminae, qus appellatur matrimonium dat gratiam,quia ex illa datur possessio vasis tui insinctilicatione & honore,& no in affectu concupiscentis, queadmodum getes quae ignorant Deum. i. essat. q. Ceremonia extreme unctionis dat gratia , quia saluat infirmum,de quecunque Peccata remittit, Iacobi viti quare si externi ritus tot sunt
gratiam conserentes,non plures neq; pa ci cherunt igitur septem tantum sacramenta .sensus autem testimoniorum quae
ex scriptura adduximus, licet repugnantiubus haerctici examiliabitur 1 nobis in singulis sacramentis. io Neque concedendum est aduersariis,Z se iis ad .d vetere1 Patrcs Ecclesiae hunc numerum Uo ignorasse,quod illum suis scriptis non e prcsscrint.& hiis que de sacramentis scrip-1 erunt. imum quod nullus negauerit se --:- . os pzςm tantum eue,& pro Opportunitate teitim iam. s. pori, di tractationis, liec aut illa expres
Iac mira u.ι. runt. Deinde, non in aduersariorum vete
ribus priscribere, uibus locis haec aut illa
tractanda sint , cum nemo eorum sit qui non habere potueritgraues causas,cur ii ius aut alterius sacramenti non memin rit.Saepe maiestas rei aepeirribecillitas eo rum ad quos scribitur, saepe conditio ad. uersario in contra quos agitur, saepe rei
per se peripicuitas. saepe idt argumentum ab aliis explicatum, de alia lilii modi sa-ciunt, tum in caeteris scriptoribus, tum in ipsis euangeliorum autoribus sacris,ut alia quid ibi non scribatur, ubi maxime con-smum esse videbatur. Impium sanE esisset, Ioannem reprehendere riuod nihil denatiuitate Christi secundum carnem, de omnes euangelistas, quod nihil de infantia , nihil fere de adolescentia & pueritia scripterint,&ipsum etiam Ioannem quod nihil de Lucharistiae institutione, cum reliquam partem coenae ultimae in qua instituta fiuit, Nipsam praeparationem per ablutionem pedum, solus scripserit. Patres etiam illi antiquiores, Iustinus, Temtulianus, Irenaeus, non scripterunt ex pr sesso de sacramentis :&Dionylius in lib. de Ecclesiast.Hierare.non agit spetialiter de sacramentis, sed de actionibus de of sciis sacris atque hierarchiis antistitum, quae vel in sacramentis , vel in precibus, rei in sepultura Christianorima,vel in c.
secratione monachorum, aut aliis ritibus spectantur: & quia in matrimonio, ritus solennes non sunt pontificum aut face
dolum proprii, denoc sacramento nihil loquutus est. Ambrosius inscripsit quia dem librum de sacramentis, sed non disi seruit ex professo de omnibus , sed de his tantum quibus fideles initiantur, cum
ad religionem admittuntur . eade in ratio est de libris catecheticis, Cyrilli Hi rosol. Au ustini, in quibus proinde non oportuit disputari de matrimonio , sacerdotio, de extrema unctione, congruenter autem suae institutioni, meminerunt
baptismi, confirmationis, & euchastiae. Augustinus autem, quem aduersarii no- D. Au. Iin bis praecipuὸ opponunt, interdum ait Da. pauca esse sacramenta, vili bd. de Doctrina Christiana , cap. s. Episto. ad Ianuarium, Sc saepe contra Manichaeos, de in
his praesertim episto.numerat tria, aquam, nem vinum, oleum. de lib. I9. contra
ustum.cap.r .appellans baptismu Chrisi, eucharisbam Christi, signum Christi, sed lib. de Doctrina Christiana, duo, lib.
de catechietandis rudibus unum, quia e rum mentio, non autem aliorum, esset suo proposito accommodata. Addit tamen saepe aliquia,unde plur esse lacra meta intelligi possit , cuiusni odi est illud epi. D S. s& si quid aliud in scripturis canonicis comendaturJConc.I. in Psalm. ios. respice inquit ad munus sacramentorum Ecclesiae , in baptismo, in eucharistia, dein caeteris sanctis sacramentis. lib. 2. aduersiis Crescon.cap. q. quibus sacramentis eum baptismum nos inter magna coniungimus ib. 2. contra Epist.Parmen. cap. Io.generaliter inquit , omnia sacramenta prosunt diane suscipientibus. qui igitur haec omnia affirmauit, quomodo potuit existimare duo tantum esse sacra menta nouae legis, baptismu de eucharistiam, ut aduersarii volunt. ii Sed propius iam accedamus, ad eraactius colligedam diui Augustini de ali rum Patrum sententiam , ostendentes omnia septem sacramenta ab illis agnita fuisse, in ratione sacramenti propria, de qua agimus , Sc non tantum in illa ampliori significatone, qua omnia myst ria, sacramenta esse dicuntur. Argumentum autem firmissimum est , quod ab
eisdem singula illorum septem,in eadem C a sacra.
47쪽
sacramenti ratione ponatur, qua ipse baptismis, de quo tamen nulla controuersa est. Primum in hi de quibus est controuertia, confrmatio dicitur sacra me tum ab Auguli inoli bd. contra Donatili. cap. 6.&lib. .cap. s. s lib. 2.contra epi. Petil:ani .cap. io .contertur cum baptismo his verbis. Sacramentum chrismatis in genere vissibilium fgnaculorum est sacrosanctum, sicut baptismus. codem mindo Cypriadib. 1. Epilf. i. conscrt baptis. nnum confirmationi, de utrumque sacramentum appellat.Secundo, ordinationem esse sacra mentum docet August.lib. 2.cotra Ni .Pvm.cap. I.&lib. l. contra Donatist. de baptismo, p. s. bapti lino conserthis verbis: , trumque sacrament uni est,de quadam consecratione utrumque homini datur, illud cum bapti Eatur, hoc cum ordinatur. Tertio, matrimonium esse sacra mentum , non primum Gregorius Papa dixit ut Caluinus fingit) sed ante eum pluribus locis diuus Ausust. praesertim,
lib. de bono contu . cap. F. I . 18. dccap. 2 comparat ordinationi quam prius cum baptismo contulcrat . ut oliendimus , inquit, bonum nuptiarum per Omnes gentes , 5 omnes homines in
causa senei ndi est, & in s de castitatis est: quod autem ad populum D i attian et , etiam in sanctitate sacramenti est, quod manet in coniugat s , licet proles con sequatur : sicut sacramentiim ordia nationis manet in oraenatis , licet plebem, propter quam congregandam Omdinati sunt, non congrcgent. arto con .sert sacramentum p intentiae August. cum bapt imo lib. r.ee adi et . conivg.cap. 26. de 28. cum inquit,eadem est causa ba-Wil mi & reconciliationis, sine quibus sacramentis homines credunt se non debere exire de corpore. Ambros. etiam lib. I. de Poeni ent. cap. . baptismi inquit, de pinnitentiae idem est ministerium , idem nome in utroque operatur remissionem peccatorum. Vltimo, unctionem estes cramentum i ici e posset probari ex Ausu L lib. de visitation. infirm. si is liberesset Augustini cap. q. sed melius ex Innocentio Primo, aequali Augustini Epist. I. cap. S. Beda. s. Lucae & Iacobi s. Cy- illo lib. 1.in Leuit. & Chrysosto. lib. 3.
de sacerd. vb: etiam baptismo comparatur, cum ait non tantum in baptismo re-
mittunt sacerdotes peccata , sed etiam postea in unctione iuxta illud Iacobi, imurmatur quis in vobis, dec. Tandem etiam Prosper eucharistis in eis diu coniungit de praedict.pait. 2.cap 29. dicens, anima sacramento farris deo ei unctione muniata , secura expectaturiest igitur antiqua &recepta patribus de septenario 1 acramen.
ii Posteriores Theologi, aut nondum excitatis, aut ignoratis, aut contemptis haereticorum contentionibus, de num ro non litigant, sed definiti numeri causas ta rationes inuestigant. Eas vero exei sectis, quae ex similitudine vitae nostre naturalis , ad spiritualem transferuntur, hoc modo colligunt. Homo enim ad viatam naturalem recte tranligendam in repub primum generatione editur in hice, deinde au etur de perlicitur , Tertio ali tur Quarto si in morbum incidit curaturi Quinto, reficiuntur vires ex aegritudine debilitatie: deinceps ut vivat in repub.magi .iratus necessarius est , tandem ut legitima soboles procreetur. Ex horum analogia quinque sinat sacramenta quae
priuatrum cinulique bonum respiciun haptismus enim regenerat . confirmatio auget, di ideo Luc. 24. dicitur virtua, vel vis ex alto, eucharinia spiritum pascit δρreficit: poenitentia sanitatem amisiam rostituit,vnctio reliquias morbi tollit, & viares spiris ales ex aessitudine labefactatas reficit, ordo magistratum de potestatem Ecclesiasticam instituit: Matrimoniu m maris & taminae casta coniunctione. ad cultum Dei de humani generis conseruationem filios pm creata is Comparatio horum sacramento rum ex his constat, & ratio ordinis. si pliciter omnibus praeliat eucharistia, quia est finis aliorum de finis praestat omnibus quae ad finem sunt. Caeteris enim omnibbus Deo & Christo vnimur, sed eusiariustia perfectissima unione , quae suo loco
explicabitur. Preterea,cae tetra sacramenta tanton continent gratiam instrumentaliter,eucliat alia auto in grat aereipsa continet.ex cet cris . necessitate excell.t baptismus . sine qco re:pla suscepto paruuli salutem consequi non possunt , de adulti sine eo vel reipia vel voto si lacra meti sunceptione necessitas excludat. Excaeteris quo unuquodq; ordine prius ust, visunt
48쪽
nobis descripta eo in vita spirituali nugis necessarium est, sed diritate praestatbiptismo confirmatio , quia illius persectio : deinde si peccata sint,poenitentia ad remissionem limpliciter nec citaria est reipsa, vel voto, si actu suscipi non possiti
eius comes unctio est ad delendas peccati reliquias di ordo matrimonio praestat, dignitate ministri omnibus aliis confirmatio & ordo: significatione matrimonium. Ephcs. .magnum sacramentum dicitur. ordo persectione praestat confirmati ni, poenitentia & unctio inferiores sunt: quia non per se ad vitam Christianam peretinent,sed ex accidenti, si contingat pec cato insectam esse led poenitentia est ma sis necessaria, unctio autem persectior, sicut confirmatio baptismo. Sic est definitum in Trident. Seis. 7. can. 3. de sacramentis in genere, nouae legis sacramenta non esse aequalia , ut volunt aduersarii: quia negant in eucharistia reipsa Christucontineri, & omnia esse testimonia gratiae & remissionis peccatorum, per fidem acceptae specialem, quam ipsi constinx runt, ut suo loco ostendetur,& statim reis sutabitur illa sententia , sacramenta esse huiusmodi signa remissionis Peccatorum
per fidem acceptae. A Des nitio sacramenti hactenus constia tuta, quatenus in ratione sacramenti ponit gratiam,vi sanctificantem ipsos susciapientes cuius signum sit externum & via sibile, excludit a ratione sacramenti ominnia signa legis naturae, vet. NnOuε com memorativa siue prognostica gratis, non tamen ut sanctificantis ipsum suscipietes, ut matrimonium in ic senaturq &vet. &praeterea in illa, sacrificia Agelis & Cain
in hac eum serpentem, Manna,aquam
de petra, transitum maris Rubri;& in te se noua, aquam benedictam, lotionem pedum, quq olim ex imitatione Domini, solebat antecedere sumptionem euchari stiae verba illa Domin , Remittuntur ii bi peccata tua: quia nihil horum si nimcauit, aut significat gratiam habitualem, ut sanctificantem suscipientes,quod ostendimus esse de ratione sacramenti, etiamsi alia mysteria, vel gratiam, non tamen ut sanctificantem significet.Quomodo a Pa tribus aliquando aqua benedicta dicitur sacramentum, generali significatione nacramenti & non propria, ut ab Alexandro
de consecrat. dist.3. cap. aquam, & lotio pedum dicitur musterium 1 D. Ambros. lib. s. de sacramentili cap. I.quia denotat sanctitatem baptismo prius effectam, de admonet, quanta requiratur puridas ad eucharistiae si ceptionem : unde Domitinus qui lotus est scilicet baetismo. ut ait, August.Epist. io8. non indiget, nisi , t pedes lauet,ides amplius ab effectibus c cupiscentiae purgetur , quod efficit usus deuotus boni viri in multis cieremoniis Eccletiasticis. Eodem sensu dicitur sacramentum eadem ablutio , a Cypriano in Sermone de eadem ablutione. Significa bat etiam dantis humilitatem, & non sus cipientis, & li suscipientis , tamen anteus 1m sacramenti, quod tamen ipso usu, debet suscipientem sanctificare. Aqua vero benedicta significat, di efficit, ut qui
busdam placet , ex opere operato remissionem venialium,&amotionem malignitatum spiritualiunt, sed non gratiam iustificantem,ut sanctificantem sulcipientes, di ideo licet esset in vete. lege,non esset sacramentum,cum haec sit ratio communis omnium sacramentorum ut supra ostendimus :& instituta est vel ab Apoas oli vel ab Alexandro Primo,non a Deo, ut omnia sacramenta les vel nouae. Idε dicendum est de omnibus sacramentali bus, quae vel antecedunt, vel sequuntur solennem sacramenti susceptionem, quiabus suscipientes praeparantur, & assisten, tes etiam percipiunt dignitatem sacramenti, de ad eius deuotionem excitantur. Illa vero verba Domini s remittuntur tibi peccata J non habere materiam , neque occultam signficationem gratiae, qualis est sicramentalis: sed ex comuni vocum sqnificatione, voluntatem de potentiam Cnristi exprcsierunt ad sanctificandum. Et cum sacramentum nouae legis sit cy monia I Deo instituta in Dei cultum,consistens in coniunctione materiae & λ mae, constat illa verba non fuisse sacramε tum, licet fiterint instrumentum Cluilli sanctificantis.11 His explicatis de natura, numero, &comparatione sacramentorum, resutanda est definitio sacramenti, excogitata ab adueriariis, ad refellenda multa quae E clesia catholica de sacramentis docet. Qua uis igitur diuersis verbis, eodem tamen sensu sacramentum nouae legis definiunt, C ritum. h. .Da. ιεῖ
Disputat ode rat. e sacramenti
49쪽
ritum,symbolum signaculum aut sigillum externum, quo Deus obsigna re milli nem peccatorum promissilii his, qui in fide sacramentum si ascipiunt: ut sit sacramentum, ut ligillum diplomati appensum, per quod firmatur fides,quam prius de verbo trabem . Itaque in omni sacramento debet esse expressuin verbum promissionis de remissione peccatorum, cuius promissionis, sacramentum lit sigillum de signum externum, ipsa vero remistio non accipiatur ex vi sacramenti,
sed ex vi fidei , quam illi a stirmant per
se ivltificare, vel ante sacramentum vel in ipso sacramento: ut per sacramentum non applicetur , neque signiscetur gratia , sed promistionem offarri per sacramentu,& t fidem sic promissione fide accipi,de intelligetia apprehendi. Et ideo nullam neque in nostris,neque in veteribus esse gratiae significationem aut effetentiam, sed hanc pertinere ad fidem, qua apprehcssimus verbum promissionis ita ut fide a cipiamus rei sionem peccatorii promin IIam,S sacramentum non significet aut es ficiat gratiam vel remissionem illam, sed tantum sit ligium promissionis externit,
quo renouatur aut excitatur memoria, Zesrmatur fides qua prius ex verbo habuimus: ut sigillum appensium diplomati regio, de promitiione diplomatis nos admonet, & eandem lignificat, non tamen rem, cuius est promi luo diplomate expressi. i 6 Me ergo aduersarii, rationem sacra menti nouae legis constituunt, in speciali verbo promissionis de remissione peccatorum ut sacramentum sit nudum signaculuna testificans apud conscientiam hominis, se iam ante fuisse filium Dei , aut nuc peribiam fidem fieri i primum quide
testantes. Sed Caluini error & impietas maior, finxit enim promissionem illam non est e remistionis peccatoru m, vel gratiae cuiuscunque presentis, sed generalis beneuolentiae Dei remittentis peccata propter Christum, non quidem tempore suscepti sacramenti, sed ab aeterno perditiinam electionem , & praedestinationem: de ideo remissionem illam promis. sam non applicari cuiquam in sacramento, sed ante sacramentum susceptu persidem aut ruam, aut suae familiae, di ap-
plicari tantum electis , qua ratione dicit sacramentum , sigillum aut appendicem certam electionis aut praedestinati nis. Reprobis autem, siue infantibus siue adultis, neque in sacramentis, neque e tra sacramenta vult remitti peccata r de idcirco audet Caluinus asserere, insantes
decedentes cu baptismo poste damnari. quod sint reprobi, de sine baptismo polle
saluari,quoulint electi. Ex hac vero ce
titudine huius sigilli & appendicis, colligit errorem de prssumptione praedestinationis, de certitudine gratiae iustificantis.17 In hae desinitione aduersariorum, quaedam sunt communia, quaedam pro pria huius aut illius, quae singillatim re fellendassent.Ex communibus queda sunt aliena a doctrina sacramctora, lueda sunt
a illius. Aliena duo sunt primu iustine nos apprehedere la fide, alterii iustiscationem esse peccatorum remisionem, sine interiori sanctificatione. innois uatione de gratiae formaliter iustificantis iniustione. Contra hos errores, in docili na de gratia disserendum est, de definitum est oppolitum in Trident.Conc.Sessi c. cap.7.& 8. 8c can. 9. dc D. Pertinent vero ad hanc doctrinam de sacramentis, quae omnes Protestantes asserunt, sacramentum esse signum promissionis specialiter tactae, de remissione peccatorum:
significare, in ipso aut per ipsum ellicie dam, sed tantum testilicari de promuli ne illa speciali. Tedunt autem omnia ista. ad extollendam fidem illam specialem
iustificantem,quam fingunt, de Eneruandam eis caciam sacramentorum noueleis gis,de imminuendum numerum illum se plenarium lacra rncntorum, quem supraeuidenter ex verbo Dei collegimus. F ciunt erum sacramenta, si ira promissio. nis quam dicunt nobis appricari de apprehendi fide illa iustificante. sacramenta vero neque signa gratiae censentur ab illis. sed illius promissionis : de tollunt multa sacramenta , ut ordinem, matrimonium, confirmationem, quia promissionem itulam specialem non habent, quam tamen volunt esse de ratione sacramenti. 18 Nobis autem,antequam cominus c6srediamur ponendum cst,Verbum omne institutionis sacramentorum , continere
quidem apertam fgnificationem diuinae volu r
50쪽
voluntatis, de hominum sanctis alios er& quia hec voluntas temper signo sacra mentali rite administrato, conivructa est,
implicite quidem includat pronailsionem, non ex verbo alio speciali promittentis, sed ex ipso signo .in talem linem sanctis eationis hominum, instituto. Quoniam haec stillitutio comprehcndit duo, externi sim in certa re de lignationem, di colla. tionem potestatis mimstro ad applicandum lignum illud institutum, in presicriptam significationem , de efficat iam in i .cramentis nouae te s. Vnde non est in supernecessaria verbalis illa & specialis promis Motauni ipsa signa diuinitus institura, apertam Dei voluntatem ostendant,&idcirco recte dicuntur, signa sacramenta lia. verba quaedam visibilia. Si quae auteverba sunt ante vel post sacranae morum inititutionein,quae in futuro tempore promissionem implendam exprimant, ea potius effectuin lacramcnti declarant de virtute,quam nouam & specialem illam promis ionem sacramentis ipsis non implendam, sed potius side illa iustificante apprehensam S sacramentis ut lignis externis
oblignandam, ut aduersarii volunt. Sic accipienda sunt illa de baptismo, Marc. vltimo:Qui crediderit & baptiratus suerit,ial , erita. de eucharistia iuxta quorundam & verat ententiam,illud Ioann. s.
Qui manducot mea carnem:& bibit meus anguinem, in me manet & ego in eo: de
poenitentia, Ioannis,2o. Quorum remis ritis peccata, remittuntur eiS.de Unctione,
illud Iacob viti. oratio fidei salvabit infir-m di si in peccatis fuerit,dimittentur ei. ν. 39 His politis contra illam promissi nem, quam dicunt esse de ratione sacramenti, argumentum illis firmum esse debet: quod sacra scriptura, hoc verbum promtisionis non refert ad propriam rationem sacramenti t di tamen illis verbum Dei solum est in scriptura: ut uouum igitur reiiciendum est. Secundo, eucharistiaque omn:bus aduersariis est sacramenta, no habet annexu verbum promis sionis,cuomnes illi,Ioan.6. cap. in quo videtur esse
illa promissio de unione cum Christo per hoc sacramentum efficienda, nolint intelligi de hoc sacra mento.Tertio, multa habet illam promissione adiunctam, que tamen nullus in sacramulis numeraui ut c stat de eleemosyna Luc. II. Date cleemos
nam,& omnia m unda sunt vobis i de iniurie remissione Luc. s. n.ittite& dimittatur vobis: denique auditio verbi Dei,&alia multa habent illam proatissionem, quae nullus aduersarius fateb tur esse sacramenta : illa igitur promisio non est de ratione sacramenti. Haec argumenti plurimum valere debent contra hos Pim testantes, li sibi constare velint. Sed concludamus etiam ex dogmatis catholicis, quae supra sunt a nol is ex verbo Dei exispreta collecta. Sit igatur quartum argumentum i verbum illud promissionis specialis, esset de ratione sacramenti, illa tria
non essent sacramenta confirmatio. ordo, matrimonium,cum non habeant adiunctu
hoc verbum promit ilonis:led verbo Dei.
sunt in lacramentis nulneratamo est igitur illud verbu de ratione sacrame ti Quinto, illo verbo promissionis sacramentu neq; coficitur,neq; coiertur, clim ante precineritnergo no est illud verbum de ratione sa cramin: cu supra os ederimus verbis eosici sacra nacta qus lint a Deo institi ta adessentia sacrameti. Sexto, haec adueriatiores
definitio tollit ei ficaciam & significatione Latiae de sacramentis, S illam uti ui fidei
speciali ion igitur explicat ratione s cramenticum supra ostenderimuis omne sacra mentum,esse signu gratiae sanctificiniis,&sacramentan.l.non solum ligni sic re eandesed etiam esseere,ut stat m apertius Statius olle detur. Quinctiane verbuquidem,tatum abest, vi promissorium, ad baptismum requiritur instituendum, quia ex sententia D. Aug.ebi. io8. de Bede in homil. de Epiphania dacto Sc no verbis Dfisbapt smum instituit: neque videtur baptismus niti illo verbo Ioan.3. Qui crediderit,ti bapti ratus lucr saluus erit, sed illo pantius baptizant essen nomine Pari is, & Hlii, piritus sanini,cu ex illo pN cepto, baptismus ad regeneratione administretur. Hecd cta sint contra illud verbu promissionis, quod aduersarii fingunt esse de ratione
sacramenti. Alicta deicide assertum ab his, nempe sacramentum esse sigillum testimcans apud conscientiam , se esse Filium Dei, aut nunc seri chin suscipit sacra m tum , relutandum est. Primo quidem, quia paruuli sacrameti no essent capaces, cum huiusmodi conscientiae testimonium
habere non possitnt. Quod enim quidam ex illis assirmant, esse internos quoidam