De sacramentis in genere, Baptismo, Confirmatione, Eucharistia sacramento & sacrificio, Canonis Missae explicatione commentarii et disputationes analyticae Sebastiani episcopi Oxomensis in quaestiones Tertiae partis D. Thom. à 60. ad 83. ... Burgis a

발행: 1588년

분량: 635페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

511쪽

ves signiseat, dicunt iide autores,non qui dem augeri habitum pratiae & cliaritatis, sed potius esse in humi modi sustipiente habitum consequendi inctum sacramenti, eo tamen tempore,quo per actualem douotionem accommodate disponatur. Vel significateum qui di e sacram tum accedi deuote erga quaeda,& erga alia merite dii tractus per peccatum veniale ditam partim deuote partim indevote cpctqui de recipere augmentu gratie habitualis,n6taine semper refectione spiritualis chilcedinis sicut in C hristo sum te hoc sacramentum in ultima coena tu resectio l piritualis sine gratiae augmento.Sed haec ientelia ab aliis theologis refellitur: quia sacramentu uae legis confert gratiam omnibus non apponentibus obice peccatu autem v mile non est obevgratiae,cum illi non re pugnet contrarieraboquii tui recipit saetament 1 cum peccato veniali, peccaret minitaliter quia teneretur non apponere huiusmodi obieem gratiae saerameml taceriaia D.Tho.illo articulo ultimo sententiam priorem quarti sentensam recantauit,s ne agerens,ut explicauinius supra depraeparatione ad hoc sacramentum disseretes, in sumentibus hoc sacranientu cum peccato ueniali augeri quidem habraui gratiae& charitatis,non autem actum. & de phreneticis certum est, illis conserri hoe sacraumeritum ad eadem eis eia, quibus caeteris consertumneque ratio viatici arguit in

illi specialem effectum.sed tantu esse subsidium discessuris ex hac vita vi relecti spiritualiter, constantiores sint in dilectione Dei de fide. Illud vem accuratὸ conliderandum est,quod D. Basilius sinibit de su mentibus hoe sacramentum sine actuali recordatione passionis Chri limo litatim, inquit horrendam conditionem habet is, qui inquina meto carnis spiritus indigia

adcedit accedens autem fit reus corporis

S sanguinis Domini: sed etiam qui otiose& inutiliter manducat,& bibit, propterea quod non per memoriam Domini nostri I, sui Clitilli,qui pro nobis mortuus est, Et resurrexit.manducat di bibit. Videtur autem haec sententia colligi ex illis verbis

Domini di facite in meam commemorationem , ut cum precepto faciendi S sacrificandi , voluerit Dominus coniunctam pastionis eius commemorationem,

non tantum ipsa iacrificali actione , sed

ipsa etiam actione interna sacriscantis si Argumenta alterius sententiae iacit. . refutantur:Primum quidem quia D. Tho.

loquitur det sanctilicatione R. iustiti

ne adultii me sacranicio.colla enim aeui tu homine sine affectu penati ri ortalis,

eti si actu veciali peccato Fcitu baptismo iustificari iti tame cu baptizatur nulla actum habet.quo.na stiluaretur sin* laci

mento,sed satis est prkn exuisse G. ctum 'o

peccati moret iis, curri pmposito fiat ic di sacramentum FcIonis Christianae Secundum etiam argumentum resellitu quia nutritio ani*ae spiritualis. quam es tacit sacra communio,duplex est, habitualis N actualis, & alterutram semper recipi vel xtramque. qui digne accedit ad hoc sacramentum.Tertium denique . quia si illi sacerdotes digne sumunt hoc sacramentare saepe magnum proculdubio gratiae augmenta consequenmr,de apparebit in M.ficiis quae exercent effecturi maiora sio casio daretur:sed in accedentibus indeum iE minus est gratiae incrementum: Z qumtidianis venialibus conllatin his feruorem charitatis imminui,& ideo non apparet in illis tanta charitatis amplificatio. Hactenus de communione huius sacramenti di eius est ectibus,tam per se , quam ex accidenti.

QUAESTIO LXXXI.

De modo quo Christiis usus est

hoc sacramento, in quatuor articulos divisa.

DCinde considoranium est 6 ius sacramenti , quo christus v.i est in prima sui institutione.

' Et circa hoc quae tuimur quatUorii Primo. trum christus sumpseris suum corpus orsanguinem.

t Cytrumscilicet passibile es impas sibile. Quartὀ, quomodose habsisses chrisio Iub hoc sacramento, si fulset in triduo mortis reseruarum, aut conjeco

rum.

512쪽

Quaest. l XXXI.

ARTICVLVSAEI.

Virum christus sumpsisitsuum corp-

AD primum sic prodeditur.Vi

detur quod Chii sitis no sumpserit corpus sinim & sanguinem. Non enim de factis Christi & di, ictis asse ii debeo. quod autoritate1aerae Scripturae non traditur. Sed in Evangeliis non habetur, quod Christus corpus suum manducauerit, aut sanguinem suum biberit. Non ergo est hoc asserendum. 2. Praeterea, Nihil potest esse in seipso, nisi forte ratione partium: prout scilicet una pars eius est in alia,ut habetur.' .Phys. Sed illud quod manducatur 5e bibitur, est in manducate de hibente. Cum igitur totus Christus sit sub utraque spe cie sacramenti,videtur impossibi-

Iesuisse, quod ipse sumpserit hoc

sacramentum.

3. Praeterea, Duplex est sum ptio huius sacramenti, scilicet spiritualis & sacramentalis. Sed spiritualis non competebat Christo quia nihil a sacramento accepit: & perconsequens nec sacramenta. iis, quae sine spirituali est impet&cta vi supra i habitum est. Ergo Christus nullo modo hoc saeratne

tum sumpsit. ui

S D CONTRA est, quod Hier. dicit ad Lesbiam, Dominus I g. svs Christus ipse conuiua&conuiuium, ipse comedens, &qui comeditur. Ras p DNnno die edum, quod quidam dixerunt quod Christus in coena corpus & sanguinem suum discipuli suis tradidit', non tamen

4pse sumpsi, Sed hoc non videtur conuenienter dici, quia Christus ea,quae ab aliis obseruada instituit,

ipse pr itus obseruauit.iVnde de ipsis prius baptizetui voluit, quam raliis baptis tu imponeret, secunduillud Actuum l. Coepit I a xv s sacere,& docere. Vnde de primo ipse corpus suit Se sanguinem sumpsit, do postea discipulis sumendum tradidit. Et hoc est quod Ruth 3 super illud, Cumq; comedisset& bibisi se See .dicit gi quod Christus co Vis..ia . medit de bibit,ia coena, citin corporis de sanguinis sui sacramentu discipulis tradidit. Vnde quia pueri commini paueriint carni de langui si de ipse participauit eisdem. 4 AD, ii Muu ergo dicendum, quod in Evangeliis legitur, quod Christus accepit panem de calice, non est alitem in inlligendum quod accepit soluin in manibus,ri quida dicunt,sed eo modo acceperit,quo aliis accipiendum tradidit.SVnde eum discipulis dixerit, Accipite, de 'AComedite Sc iterum, Accipite &bibite, intelligendum est, quod ipse accipies comederit de biberit. Vnde de quidam metrich dixerit Rex

sedet in coena, turba cinctus duodena, Se tenet in manibus, se cibat ipse cibus. l millis'. . A i i An sacvNDvM dicendit,quod

sicut supra dictum est Christus, secundum quod est sub hoc sacrament comparatur ad locum, non

secundum proprias dimentiones, sed secundum dimensiones specie rum sacramentalium, ita quod in quocunque loco,ubi sunt illae species, est ipse Christus. Et quia species it is potueriit esse in manibus, δc in ore Christi, ipse totus Chri stus potuit esse in suis manibus, dein suo ore. NO autem hoc potuisset esse,secundum quod coparatur ad locum per proprias dimensiones.

513쪽

scut supra dictum est effectus

huius sacramenta est no solum au.gmentum habitualis gratiae , sed etiam quaedam actualis delectatio spiritualis dulcedinis. Qua uis autei aristo gratia non fuerit augmentata ex susceptione huius laeram et i, habuit tamen quandam spi titualem delectationem in noua institu. tione huius sacramenti Unde ipse dicebat Luc. et r. Desiderio desideraui hoc Pascha manducare vobis cum, quod Eusebius exponit de nouo mysterio noui Testameti, quod tradebat discipulis. Et ideo .slutit ualiter m anduca iri S similiter sacramentaliter, inquantum corpussulum sub sacra meto sumpsit, quod sacramentum sui corporis intellexit & disposuit. Aliter tamen quam caeteri sacramentaliter & spiritualiter sumant,' qui augmentum gratis suscipiunt sub sacramentalibus lignis, quibus indigent ad veritatis perceptionem.

ARTICVLVS II.

Vtram Chri ius dederit Iudae corpus

AD secundum se proceditur. videtur quod Christus Iudi

non dederit corpus suum. Vt enim legitur Matth. 26 Postquam dedit Dominus corpus sui im,& sanguinem discipulis, dixit eis, Non bibaa modo de hoc genimine vitis, usq; in diem illum, cuin illud bibam vobiscum nouit in regno Patris mei.

Ex quo videtur , quod illi quibus

xorpus suum & sanguinem dedera cum eo essent iterum bibituri. Sed Iudas postea cum ipso non bibit. Ergo non aceepit cum aliis discipulis corpus Christi,& sanguine η r. Praeterea, Diis impleuit spis I Esus facere&docere. Sed irse praecepit Mati. 7. . Nolite sanctu dare canibM.Cu ergo ipse cognos .ceret.Iudam e se peccatoren vi e v K. et tur quodetcarpiis suti S sanguine e

7-Praeterea, uirillus specialiter legitur Iudae panem intincton

porrexisse,Idan. r.3. Si ergo corpus suum ei dedi videtur quod sit buccella ei dederit, precipue cu lega tur ibide, quod pon buccellam in troiuit in eum Satanas. Vbi Au . 'dicit, Hinc nos docemur,quam sit Traa. 4M cauedum math accipere bonum: senim corripitur qua non duudicat,

id est no discernit corpus Domini a caeteris cibis, quomodo non danarnabitur,qui ad eius mensam fingesse amicum,accedit inimicus Sed cum . buccella intincta non accepit corpus Christi,ut enim August.. dicit super illud Ioan. i 3. Cum in- T 'Minisi tinxisset panem, dedit Iudae Simo -- ν. nis Iscariotae .non ut putant quidam negligenter legentes. Tunc Iudas corpus Christi accepit. i in SED CONTRA est,quod Chry - ι. -

dicit,Iudas particeps existens my lita; is

steriorum,conuersiis non est. Vndi dest scelus eius utrinq; immanius, tum quia tali proposito imbutus adiit mysteria,tum quia adiens melior factus non fuit, nec metu, nee beneficio,nec honore. R B si s D E o dicedum, quod

Hilarius posuit super Matthaeum, UT AI

quod Christus Iudae corpus suum& sanguine non dedit. Et hoc quidem conueniens suisset, c5siderata malitia Iudae. Sed quia Christus nobis debuit esse exemplum iustitiae, non conueniebat eius magisterio, ut Iudam occultu peccatore, siue

514쪽

accusatore & euidenti probatione ab alioru communione separaret, ne per hoc daretur exe plum Prς--ro.' latis Ecclesiae similia faciendi, de ipse Iudas exasperatus, inde sume Fret occasionem peccandi. Et ideo dicendum est,quod Iudas cum aliis v ..., tri discipulis corpus Domini & fan-

ἀι ωιν. νaν. 1 guinem suscepit, ut dicit Dionysi

oiati is quod illa est ratio Hilar.' ad osten-- . dendum quod Iudas corpus Christi non sumpsit. Non tam e cogit, quia

Christus loquitur discipulis, a quo tu collegio Iudas se separauit non autem Christus eum exclusit. Et ideo Christus, quatum est in se,etiacum Iuda vinum in regno Dei bibit, sed hoc conuiuiu in ipse Iudas

repudiauit. An sacvN DvM dicendii, quod Christo nota erat Iudae iniquitas, scut Deo, non autem erat sibi nota per modum, quo hominibus innotescit. Et ideo Chi istus Iudam norepulit a comunione ut daret exemplum, tales peccatores occultos non esse ab aliis sacerdotibus ex. pellendos. AD TERTIvM dicendum, quod

sine dubio Iudas sub pane intincto corpus Christi no sumpsit, sed simplicem panem. Significatur autem

fortassis vi Aug. ibide dicit perti. --or panis intinctionem fictio Iudae: vi

enim inficiantur nonnulla intinguntur. Si autem bonum aliquid hic si . . 1 gnificat tinctio scilicet dulcedine bonitatis diuin quia panis ex intinctione sapidior redditur idem bo.

num ingratu non immerito est secuta damnatio. Et propter hanc in

gratitudine id quod est bonum,sa-

ctum est ei malum,sicut accidit circa sumentes corpus Christi indigne. Et sicut Autig. ibidem dicit,in it. 1telligendum est,quod Dominus iaantea distribuerat omnibus disci. pulis suis sacramentum corporis de sanguinis sui, ubi Sc ipse Iudas,

erat, sicut Lucas narrat. Ac deinde ad hoc ventum est,ubi secund hi narratione Ioannis Dominus per buccellam tinctam atque porrectam suuin exprimit proditorem.

ARTICVLVS III.

Vtrum chri iussum erit π discipulis dederit corpus suum impasbile.

AD tertium sic proceditur. Vi .

detur,quod Christus sumpserat,& discipulis dederit corpus suu ' 3 - 1-v i. impassibile Quia super illud Mati. i 7.Tras figuratus est ante eos,dicit ei. quaedam glos.' Illud corpus quod habuit per naturam, dedit discipulis in coena non mortale & passibi te. Et Leuit. a.super illud, Si oblatio tua fuerit de sartagine , dicit glos.' Crux super omnia sortis,carnem Christi, quae ante passionem non videbatur esui apta , post apta secit. Sed Christus dedit corpus

suum ut aptum ad manducandum.

Ergo dedit tale quale habuit post pastionem, scilicet impassibile,&

immortale.

2. Praeterea, Omne corpus passibile percontactum & manduca tione patitur. Si ergo corpus Christi erat passibile, percontactu in Zecommestionem discipulorumpas. sum fuisset. 3. Praeterea,Verba sacramen

talia non sunt modo maioris virturis, quando proseruntur a sacerdote in persona Christi, quam tunc quando nerui prolata ab ipso Chri

515쪽

D. Tho. ter t. pari.

sto. Sed nune virtute verborum sa- corporis,quod patitur, ad ea quaecramentalium, in altari consecra. agunt.Corpus autem Christi secutur corpus Clit illi impassibile dc diam quod est sub sacramento ut

immortale. ergo multo magis luc. SED C o N T a A est, quod sicuttio Innoc. III. ' dicit tale corpus tuncat' dedit discipulis,quale habuit. Har huit autem tunc corpus passibilu& mortale. Ergo corpus passibile& mortale discipulis dedit. R Espo Nn Eo dicendum, quod Hugo de sancta Viet. posuit, quod Christus ante passionem diuersis

teporibus quatuor dotes corporis glorificati assumpserit scilicet subtilitatem in natiuitate, quando exi uit de clauso utero Virginis, agilitatem,quando ambulauit siccis pedi bus super mare, claritatem in transfiguratione,impassibilitate in coe na,quando corpus suum discipulis tradidit manducandum, & secun

dum hoc dedit discipulis suis corpus suum impassibile & immortale Sed quicquid sit de aliis de qui,

r. i. bus supra dimim est,' quid sentiti debeatὶ circa impassibilitatem ta- ' men i in possibile eit esse quod dici tur. Manifestum est enim, quod ideverum corpus Christi erat quod a discipulis tunc in propria specie videbatur,& in specie sacramenti insumebatur. Non autem erat impassbile, secundum quod in propria specie videbatur, quinimo erat passioni paratum. Unde nec ipsum corpus Christi, quod in specie sacramenti dabatur impassibile erat. In passibili tamen modo erat sub specie sacramenti,quod in se erat pacsibile, sicut inuisibiliter quod in se

erat visibile. Sicut enim visio requirit Contactum corporis quod videtur, ad circunstans medium visionis, ita passo requirit contactum supra diruim est' non comparatur Z ε - .si ad ea quae circunstant, mediatibus propriis dimesionibus, quibus corpora se tangunt, sed mediantibus dimensionibus spceterum panis & vini. Et ideo species illae sunt quae η apatiuntur Sc videntur, non autem ipsum corpus Christi. An pni MuM ergo dicendum, quod Christus dicitur in coena non dedisse eorpus suum mortale &passibile,quia non dedit mortali & passibili modo. Crux autem secit carnem Christi aptam manducatio ni, inquantum hoc sacramentum repraesentat passionem Christi.

quod ratio illa proccderet, si cor pus Christi sicut erat passibile, ita sibili modo sui Tet sub sacra meto. AD TERTIvM dicendii quod sicut supra dictum est' accidentia corporis Christi sunt in sacramen

to ex reali concomitantia, non autem ex vi sacramenti, ex quaestibi substatia corporis Christi. Et ideo virtus verborum sacramentalium ad hoc se extendit, ut sit sub fac ramento corpus Christi, scilicet qui buscunque accidentibus realiter in eo existentibus.

ARTICVLVS IIII.

Vtrum si hoc secramentum tempore

mortis G, Uti fuisset seruatum et .

consecratum,ιbi moreretur,

AD quartum sic proceditur. 4. LiVidetur,quod si hoc sacranae . m. d. tum tempore mortis Christi suis, set seruatu in pixide, vel ab aliquo s. . r. ad i.

Apostolorum consecratum,no ibi. ,οῦ et moreretur .Mors enim Christi acci

516쪽

dit per eius passionem. Sed Christus impassibili modo etiam tunc erat in hoc sacra meto. Ergono poterat mori in hoc secramento. 2. Praeterea,In morte Christi separatus suit sanguis eius a corpore. Sed in hoc sacra meto simul est corpus Christi & sanguis. Ergo Christus in hoc sacramento non

moreretur.

Praeterea, Mors accidit per separatione animara corpore. Sed in hoc sacramento continetur tacorpus qua anima Christi. Ergo in hoc sacramento non poterat Cliti sus mori. SED CONTRA est, quod idem Christus,qui erat in cruce ,& suisset in sacramento. Sed in cruce moriebatiir. Ergo& in sacramento co

seruato moreretur.

R Espo NDso dicendum,quod

corpus Christi idem in substantiae st in hoc sacramento & in propria

specie,sed non eodem modo. Nam in propria specie,contingi r circula, stantia corpora per proprias dimensiones,non aute prout est in hoc sa- ν' mre. s cramento,ut supra dictum est. Et

D ideo quicquid pertinet ad Christusecundum quod in se est, pote si attribui ei & in propria specie & in

saeramento exi stenti, sicut vivere, mori,dolere, animatum vel inanimatum esse,& caetera huiusmodi. Quaecunque vero conueni ut ei per comparationem ad corpora extrinseca, possiant ei attribui in propria specie exi stenti, non autem prout e st in sacramento,sic irrideri, con spui, crucifigi, si agellari, & caetera huiusmodi. Unde&quidam metrich dixeriit, fixi de seruato poteris sociare dolore, Innatum,sed non it latus conuenit illi.

An ν Rixiv xi ergo dicendum, quod sicut dictum est ) passio con Din. uenit corpori passo percoparationem ad ages extrinsecum. Et ideo

Christus , secundum quod est sub

laoc sacramento,pati no potest, pote st tamen mori. AD sncvNDuxi dicendum,

quod sicut supradictit inest ) sub 7

specie panis est corpus Christi ex vi consecrationis, sanguis aute sub specie vini. Sed nunc qui dem, quando realiter sanguis Christi non est separatus ab eius corpore, ex reali concomitantia & sanguis Chiisti est sub specie panis smul cum corpore , & corpus sub specie vini simul cu sanguine. Sed si tepore passionis Christi, qua do realiter san guis suit separatus a corpore Christi,suisset hoc sacramentum consecratu, sub specie panis fuisset lucorpus,& sub specie vini suisset solum sanguis. AD TERT ivxi dice dum, quod sicut supra dictu est ' anima Christi est in hoc sacra meto ex reali co uis 'comitalia,quiano est sine corpore, non autem ex vi consecrationis. Et ideo si tunc suisse thoe sacranaen tu consecratum vel peractum, quando anima erat a corpore realiter separata,non fuisset anima Christi iubhoc sacramento, non propter defectum virtutis verborum, sed pro pter aliam dispositionem rei. conclusio quaestionis.

in caena sumpsit sacramentaliter:

utilis oe Iudae distribuirpassibile qui de ins sed modo impassi tu cr inuisibi.

In oer leui conseruaeretur confec ratum,

ad tridusi sque mortis Uacramento si

militer atque in cruce moreretur.

517쪽

Ratio primuQuia Christus amone rei contentae, tostendimus disserentes de

- corpore Chi illi in propria,& in aliena sa-

prius expressit quod aliis faciendu praecepit c percepto Iacramento spirituale de .

lectatione admisit, nongratiae augmentsi.

Ratio secundi:qu a corpus quod,ι-d batur exteriur, illud idem percipiendu postolis deditin omnino daret corpus

suum, quod eratpassibile: c Iudas pecca

tor Occu tor Alinon debuit communione publica. Ratio terti j:Quia cum dederit ch, sussuum corpus,quacuma. eidem a tesin se conueniunt,eadem conueniunt exi is tenti in hoc sacramento , non νοὸ qua conueniunt ratione corporum extrinsecus adiacentium,cum h e cotineatur mo

do facramentali,c ideo impassii bile σinfensibilι ab externis.illius exuti sunt,

morI,dolere,ant malum esse aut inanima

tum, huius irrideri, conspui, flagellari, crucifigi.

COMMENTARIVS.

1 X his autem omnibus colligitur, Christum Dominii in ultima coena, seipsum sacramentaliter sumpsisse, mortalem & passibilem sub utraq; specie: di similiter dedisse Apostolis , quos instituit

noui testamenti sacerdotes,ut deinde similiter conficerent,& distribuerent hoc sacramentu.Prior pars huius cosectarii constat,

quia huiusmodi exemplo Christi saepE .si

sumus in praecedentibus, ad confirmanda multa de communione huius sacramenti praesertim in sacerdotibus: R eadem part Ecollisunt Patres ex illis verbis, Luc.22. desiderio desideraui hoc Pascha manducare vobiscum antequam patiar. loquebatur enim de suo Paschate & sacramento sui corporis, cum legalia non esset cur taVehementer expeteret.& supra ex illis verbis Marc. 14.iam non bibam de hoc genimine vitis usque in diem illum cum illud b ham nouum in regno Dei: manducauerat igitur & biberat Christus seipsum sacramentaliter, cum de , traque sacrameti specie realiter ipsum continente, loqueretur. Quamuis autem modus existendi sacramentaliter sit impassibilis respectu cramenti specie, Christus tamen existens in hac aliena specie, cum sit idem atque existens in propria,eadem utrobique agat&patiatur necesse est: quare cum in vita ma coena suerit mortalis , & seipsum ad mortem obtulerit, necesse est etiam insacramento extitisse mortalem & passibi IG& nunc impassibilis existat, ut in caelo, ut ostendimus in consect.deductis ex doctrina transubstantiationis. Confirmatur e dem Christi comunio: quia nisi ipse prius sumeret non allicerentur Apostoli ad potum sanguini, lege prohibitum, &multo minu, ad manducationem carnis humanae,etiam sub aliena specie:neque esset v rum quod saepe Patres & Ecclesia usurpat, in illa Christi coena, eundem fuisse conuiuam & conuiuium ut inquit Hier. ad He-dibiam,q.2Chrysost. Hom.83. in Matth. Ilichius,lib.r. n Leuit. cap. 8.appellans sanguinem intelligibilem, ratione modi sacra inentalis, i. est mysticum citi s ura & specie vini. Solemne etiam erat lao ificanti sacerdoti hostia oblata panicipare : Christum autem in ultima coenavere seipsum sacrificasse recta fides docet, . t flatim constabit. Consueuit etiam Chrilius semper non solum doctrina, sed etiam exemplis& factu alios instituere, sicut scriptum est, Act . .coepit Ix s v s sacere & docere: sic prius voluit baptizari , quam baptismi praeceptum imponeret , & prius sacramentum a se institutum sumpsi, quam alii diffribuerit, signa quidem sacramentalia ipsi sumenti sgna suerunt, sed non tecta & velata,vt nobis cum aperte videret modum existendi in sacramento, de quo supra disseruimus. a Apostolos vero a Christo accepisse hoe

sacramentum, adeo ab Euangelis iis expressum est,ut nullo modo dubitare liceat.

reserunt enim omnes excepto Ioanne,ir

didisse Dominum post prolata verba consecrationis, corpus suum & sanguinem,

vel ipsa simul proserendo, & praecipiendo

dixisse manducate & bibite: Marcus autε ait,& biberunt ex illo omnes: N idem semper sensit Ecclesia catholicaot Patrum testimoniis cos entientibus constat ipsos aute Apostolos cosecrandi potestate a Diro a cepisse illis verbis,hoc lacite in mea comemoratione,omnes etia affirmat,& concilia definiunt. noli,

518쪽

vidcirco noui testamenti sacerdotes constitiitos elise. Trident. sess. 2 r.

iap i nquit, Christum Dominum corpuIciti, inem suum sub Ipeciebus panis& vini laeci Patri obtulisse, ac sub earun- rerum symbolis, Apostolis, quos luco inestamenti sacerdo es constituebat, ut sumerem,tradidit, & eis seni, eorumque in sacerdotio successoribus, ut offerrent, praecepit per haec verba, hoe s Scite

in meam commemorationem , uti sum

per catholica Ecclesia intellexit & docuit....1. SAd quia Iudam proditorem plerique asse j iacta E. 'ς , nun iccepisse a Domino sacram

ἀ ristia a D. Lommunionem , de hoc exactius disse eiam reis Peridum est.certe Clemens Papa, lib. s.con

mini lii Apost. cap. s. nomine Apostolorum scribit: cum auteintradidisset nobis anilis . in L .ia i Dam steria Pr soli corporis & sanguinis sivi absente Ilicta, egressus est in montem Olivetit& ideo aperte inquit Iudam non . . participasse siclis mysteriis. eiusdem sen. tentiae est Hilar. n. 3o.in Matth.cum ait, postquam Iudas i ditor indicatur, sine quo lya ba accepto calice & fracto pane,

conficitur : dignus enim aeternorum sacratis entorum communione non fuerat.

Sed Iudam cum est eris Apostolis communicasse eisde mysteriis, autores sunt Chrysost.& August. 3 Cuius aute sententiae sierit Dio susnon est omnibus similiter receptum , quia Uerba illius cap.de communione non unbmodo exponui:inquit enim,&ipse autor symbolorum iustissime subtrahit eum,qui non sancte,neque pari morum similitudine sacra conc nauerat, docens sancte &vt Deum decebat, quod verus secundum virtutem ad diuina accessus praestat accedentibus commuitionem O simili ipsis, is qui conccenauerat Iudas intelligitui :& sacra illa his non sunt mysteria corporis &sanguinis Domini , sed typica & legalia

agni & Mymotu,quae dicuntursacra, quia sacrificia, t loquitur scriptura Exod .ir. αNum.9.alioquin subducendo Iudam, non doceret Dominus quis dignus esset sancta communione,sed constabat Domino Iu dam esse indigni & ideo eum repulit, di- . t . I - cunt autores huius sententiae.Idque confirmant,quia Matthaeus & Marcus ante institutionem Eucharistiae narrant di xisse Dominum,qui intingit mecu manum in paropsid vel in catino,quod non est alvi quar: I

et ri

- . .

quod Lucas post institutione scribit his verbis, verum ecce manus tradentis me,mecum est in mentaatque ideo volunt Lucanarrasse post institutionem, quod ipsam irpi cessit' de mia Diis dedit ad designa dii proditore intinctii panent sue buccel-

nuo Iudas exivit, & illa buccella .est idem atq; intingere manu in catino, concludiit Iudam non intersuisse Elicharistiae institutioni : licet isterfuerit lotioni pedum,&idcirci , neque sacris m)st tuis parti ci- passe: - Sed nobis probatur maris sententia Chrysost & August.quam etiam existimamus esse Dion viij,ut illa sacra, ne dicit coccenasse Iudam, sint mysteetia corporis &sanguinis Domini. Primum quidem diquiaecena illa typica agni praecessit lotione pedum euabilia peracta surgens Daminus, pedes Apostolorum abluerit, scinde sedes instimerit & distribuerit Apostolis Eucharistiam, tandem coenam communem perfecerit.quod si Iudas,ut omnes affirmant, ablutioni pedum intersuit, & bueeella 'acacepta,Vt constat ex narratione Euangelistae, non sitit Eucharistia , ut etiam scribit Iulius pontii .le Concis. III. Bracaren. c. I. certe non accepit bucellam in coena typica, sed in ipsa Eucharistiae institutione, vel paulo ante : & ideo cum aliis sacram Eucharistiam Apostolis sumpst, vi omnes Euangelistae narrant exccpto Ioanne, qui tantum meminit buccellae. qua a accepta continuo de coena exisse,npn est

ante Lucharistiam institutam , sed Qte sermonem: quoniam statim exorius est Dominus , & cui cat i Apostoli inter

fuerunt.

3 Accedit testin onium Eugenii Pontis. in cap.Sacerdo de cistic. ordiri. ubi praecipit sacerdoti non remouere nominatim alacra commulnione, quem secreto scit reuesse, 'uia n. .ut iudex scit, sed ut Deus: quia inquit,neque Christus RiJ mi a communione remouit. quod vero alii dicunt, hoc non dixisse Pontificem ut iudicem, sed ut interpretem, leuissima depulsio est rauis limi testimonii: cum totii Pontificis decretia huic interpretationi nitatur,quaren haec firma non est , neque esset ipsum

decretum:p sertim cum decreta I ontis cu ex diuinae scripturae interpretationibus . . collizantur. Neque sane decebat occultu .

Peccata

519쪽

peccatorem, & paucis Domino secreto detectum, ab aliorum communione separare,ut eoncludunt omnes Theologi, quia 3 ρ.ε. t ar 2 hus nostra sententia probatur: idem enimo a se ui it liceret caneris huius sacramenti dispensato ribus exemplo Claristi,quod tamen non li-ε et cet, vi ab Eugenio Pontis. diximus delinitum esse.

QVAESTIO LXXXII.

De ministro huius sacram et indecem articulos diuisa

Drinde considerandum est de mi.

Ostro huius sacramenti ' Et circa hoc quaeruntur decem. Primo um consecrare hoc sacramen tam sit proprιum sacerdotis. Secundo pirum plures sacerdotes simul ρ piat eandem hostium consecrare. Tertio. irum dispensatio huius sacrameri pertineat a iselum sacerdotem.

Ωwarro, trum ticearsacerdoti consecra, tia communione abstinere. Vuint extrum sicerdos peccator possit coscere hocscramentum. Sex οῖ tram Misia malisacerdotis mi nasPaleat quam boni.

fac mentum.

ntonem recipientes.

Decimontrum liceat sacerdoti omnino a celebratione ab sinere.

Vtrum consecratio huius sacramenti sit propriasacerdotis.

' .. A D primum sic proceditur.

s. t ων. o vi. Videtur, quod consecratici ' i. liuiti, iacramenti non sit propria iacerdotis. Dictum est enim' iupra 2 7 quod Iacra inentum coiecratur virtute verborum, quae sunt forma huius sacramenti. Sed illa verba no mutantur,cuς dicantur a sacerdo, te,sive a quocunque alio. Ergo vi detur,quod non solus sacerdos, sed etiam quilibet alius possit hoc sacramentii in consecrare.

a. Praeteroa, Sacerdos hoc sacramen tu conficit in persona Christi. Sed laicus sanctus est initus Christo per charitatem. Ergo videtur quod etiam laicus posti t hoc sacramentum conficere. Vnde de Chrysost. ' dicit super Matt.quod omnis sanctus est sacerdos. s. Praeterea, Si eut baptismus ordinatur ad hominu Glutem, ita,& hoc sacramentum, cui ex iupra dicti; patet.' Sed etiam laicus po test bapti rare, ut se pra dicitum est. Non ergo est proprium sacerdo

iis conficere hoc fac ramentum. q. Praeterea, Hoc sacramentuperficitur in consecratione materiae. Sed alias materias consecra.

re, scilicet chrisma & oleum sanctum, & oleum benedictum, pertinet ad mlii in Episcopum,quaru tamen consecratio non est tantae dignitatis, sicut consecratio Eucharistiae,in qua est totus Christus. Ergo non est proprium sacerdotis,sed solius Episcopi,hoc sacramentia conficere. Spn C OMτη A est, quod Isidor. dicit in quadam Epistola, & habetur in Decret. disi. 21. ad pressbyterum pertinet hoc sacramentucorporis de sanguinis Domini in altari Dei conficere. RE po Noxo dicendum, ii od si eut si radimim est' ) hoc sacra. mcntum est tantae dignitatis, quod non conscitur nati in pei sona Chri

sti. Quicunque autem aliquid agit

520쪽

agit in periona alterius, oportet hoc fieri per potestate ab illo concessam. Sicut autem baptizato coceditur a Christo potestas sumen di hoc sacramentum , ita sacerdoti,chm ordinatur, consertur potestas hoc sacramentum cosecrandi inpet sona Christi. Per hoe enim ponitur in gradu eorum,quibus dictum est a Domino : hoe facite in meam commemoratione. Et ideo dicendum est, quod proprium est sacerdotum conscere hoc sacra

mentum.

AD POMvM ergo dicendum, quod virtus sacram en talis in pluribus consistit,& non in uno tantum, sicut virtus baptismi consistit iii ipsis verbis, & in aqua. Vnde & vi tus consecrativa non sollim consi. stit in ipsis verbis,sed etiam in potestate sacerdoti tradita in sua conse cratione & ordinatione,cum ei di, citur ab Episcopo, accipe potesta tem offerendi in Ecclesia sacrificium,tana pro vivis quam pro mortuis. Nam de illa virtus instrumetalis in pluribus instrumentis consi. stit,per quae agit principale agens. An sacv NnvM,dicendum, quod laicus iustus unitus est Chri.

no vnione spirituali per fidem &charitatem,no autem per lac tametalem potestate m. Et ideo habet spirituale sacerdotium ad offeren d si spirituales hosias, de quibus dicitur in Psalm .so. Sacrifici si Deo spiritus contribulatus & Rom. ra. Exhibeatis corpora vestra hostiam viuetem. Vnde & t. Petri. a. diei, tur: Sacerdotium sanctum, offerre spirituales hostias.l i A n iv R T i viu dicendum, quod perceptio huius sacramenti non est tantae necessitatisinicut peretur igi

ceptio baptistat, ut ex supradictis

patet. Et ideo licet in necessitatis s. -.-.trarticulo laicus possit baptizare, ii 5 et 7 tamen potest hoc secramentum eo

Episcopus accipit potestat et i vi agat in persona Christi super colupus eiusnaysticum, idest super E Uesiam. Quam quidem potestaten non accipit sacerdos in sua consociatione, licet possit eam habete ex Episcopi commissione. Et ideo ea,quae no pertinent ad dispositionem corporis mystici, non reser uantur Episcopo,sicut consecratici

huius sacramenti. Ad Episcopum vero pertinet tradere non solum populo, sed etiam sacerdotibus ea, ex quibus possunt propriis. officiis uti. Et quia benedictio clitismatis&olei sancti, Sc olei infirmorum, &aliorum,quae consecratur sputa altaris, Ecclesiae,vestium, & vas rum praestat quandam idoneitat εad sacramenta perficienda,quq pertinent ad officiti sacerdotum, ideo tales consecrationes Episcopo reseruatur, tanquam principi totius

Ecelesiasti ordinis.

Utrum plures sacerdotes posset γα-

IO σ eandem hostiam consecrare. -

Λ D secundum se proceditur. Videtur, quod plures sacer. dotes non possint nam & eandem hostiam consecrare. dictu est enim septa,' quod plures non possunt si is .mul Vnum baptizare. Sed non mia : 'snor vis est sacerdotis consecrantis, quam hominis baptizantis. Ergo etiam non possunt simul plures una

hostiam consecrare. mi: m v I via

. ' 2. Praeterea, Quod potest fieri per unum, superfiue sit Per multos. In

SEARCH

MENU NAVIGATION