장음표시 사용
121쪽
. tis nostrae ipsi scrutemur, fateamur necesse est, nihil prorsus in ea haberi, quod vi cogitandi non polleat. Quidquid enim nobis in ea relucet, totum cogitat. Absurdum est dicere, inquit laudatus Si Do ctor, non eam totam, mentem scilicet, scire, quod stit. Non Heo, totum scis, ses quod scit, tota scit. Cum itaque aliquid de se stat , quia. nis tota non potest, totam se scit. Sic autem, se aliquid se ensem, nee potest quidquam scire, nisi tota. Scit igitur se totam ca . Itaque si nihil passivum, nihilque iners in se percipit mens, nihil hujuscemodi in ipsa est , ae proinde nullum in ea habetur subjectum, ex quo inistrinsecus, quemadmodum quae sensibus patent corpora, componatur . COROLLARIUM L
εέ. Mens humana est substantia phfice simplex. Non enim ex pluriis
hias essentialiter conflata est, quorum unum 1ejungi re ipsa ab altero possit, habeatque eorum alterum rationem materia, live subjeeIi, alterum rationem abus, siveforma. l is c HOL ION .
4y. Loquimur de eompotione ph fra, de ea scilicet , quae fit ex princiis piis re ipsa separabilibus. Nihil enim interest hoc loco, siletice, vel meis aph ce composita meos ipsa dicatur.
COROLLARIUM H. 46. Omnis substantia cogitans est ph fice fimplex. Qua enim ratione humana mens, eadem prorsus quaevis alia substantia cogitans phy si-
eam compositionem eacludit. i .i l
Mens humana est substantia spiritualis. Q. Triplici medio, eoque fatis valipo, nisi mea me fallat opinio, evincitur,. humanam mentem esse substantiam spiritualem , ejusque naturam quasi , ud ita dicam , esse divinam.
48. Constat enim in primis, mentem humanam esse substantiam eius naturae, ut neque integralςs habeat partes , in quas reipsa du
122쪽
vidi queat g. 38. . neque sit entitatiis extensa I. o. neque ope. retur ea ratione atque lege, ut illius Operationes per motionem cor. pusculorum ostendi a nobis recte possint,& explicari I. 3r. . Ergo humana mens est substantia spiritualis F. I . . Nec enim ilAd a. diendum est, inquit S. Augustinus, qvod quidam putaverunt, quintkm quoddam esse corpus, unde fit σnima, ρηοι neς terra, nee aqua sit, nee aer, me ignis, e se turbo lentior , atque terrenas , sive iue eatistisrtihus, ct Iucidar s sed nescio quid aliud, quod careat ustato nomine, sed tamen corpus fit. Si enim qui hoc sentiunt, hoc dicunt eorpus , quod θnos, idest naturam quamlibet longitudine, latitudine, altitudine spatium Dei oecupantem , neque hoe es anima, neqΗe inde facta eredenda est. Gisiaid en m tale est, ut multa non dicam, in quacunque sui parte lineis dividi, vel circa cribi potest sa). I I.
49. Modus quo agit humana mens , ab eo penitus differt, quo torporea substantia operatur. Etenim primo , substantia corporea passive indifferens adeo est ex suo genere ad motum & quietem, ut, iecluso extrinseco determinante, neque moveri queat, seu se determi. nare ad motum, dum est in quiete, neque, dum movetur, a motu cessare, in eodemque loco consistere. At humana mens ita seipsam ad cogitandum determinat, ut extrinseco agenti minime subiiciatur. Semit animas se moveri, inquit Tullius, quod eum sentit, tuadtina sentit, se sua vi, non aliena moveri ib); utque habet Lactantius, animus sua sponte ct rogitat, ct movetur c . Secundo: vis motiva cor portae substantiae continuo languescit, ac demum prorsus extinguiatur scontra vero cognoscitiva humanae mentis potentia tantum abest, ut exercitio minuatur, quin potius crescat quodammodo, validiorisque fiat. Potentia anima, atque virtuter, inquit Auctor libri de Dirisuor anima cap. 3 o. , longa exercitatione, o successu temporum crescunt a unde mens, ratio, ct conflium in senibus est, teste Tullio b . Tortis: potentia quaevis corporea, ut experientia vel evidentissime constat, plerumque laeditur a suo objecto, quin imo, si nimis vehemens illud fuerit, penitus etiam extinguitur 3 si vero fuerit debile , ne Ievitet quidem ab illo immutatur. Nequit enim visus purissimam Solis luiscem sustinere, neque a minima affici. At mens persectius veritatem aspicit, quo fuerit clarior, in eaque contemplanda, quae summa est, Phil. Ment.Tom.II. Id 3 nul-
123쪽
nullam vel minimam laesionem patitur, quinimo delectatur quam malxime,& beata incitur. Demadmodum illi , inquit S. Augustinus, qui in Iuce Solis eligunt, quod Iibenter adspiciant, ct eo adspecia lari cantur, in quibus f qui forte fuerint vegetioribus , sanisque o sertis
mis oculis praedita, nihia Abentias, ρηam ipsum Solem , eontaentur, qua etiam tetera, quisur etiam infrmiorer Mali delectantur , Hustrat di se fortis aeter mentis o vegeta, eum multa vera ct incommatas Ita eerta varione re pexerit, dirigit se in ipsam veritatem, qua exncta monstram tur, eique inharens tamquam obliviscitur cetera , ct in ilia Imul omni-bas fraitar. diuidquid enim Jueundum est in ceteris veris , ipsa utique veritate jucundum est ta). Duarto: quae corpori inhaerent vires, quaeisque ab illo potentiae dependent, nonnisi circa ea, quae sibi praesentia sunt, certisque locis circumscripta, & definita temporibus, versari possunt, adeo nempe ut neque sutura potentias ipsas vel leviter moveant, neque praeterita assiciant. Contra vero humana mens praeis terita aeque prorsus ac ea , quae coram existunt, scrutatur intueturque, neque ipsam plane latent se rura . Di sis cogitationisus atque confiIiis, ait Auctor lib. de spiritu is anima cap. a . hae atque iliue -- gatur mens. confiderat, o spectat omnia. Videt absentia , transmariana visu ambit, ct percurrit ad pectu, abdita scrutatur, ct uno momen. to sensus μοι per totius orbis Ines ct mundi secreta circumfert. Descenodit ais inferna, ascendit inde, vosatar in eoelo, adharet Christo, eonjun gitur Deo I utque antea scripserat Tullius, inιer hominem, O belluam hoc maxime interest , quod hac tantum , quantum sensu movetar , ad id solum, quod adest, quodque praesens est, se accommodat, paululum admo. dum sentiens praeteritum, aut futarum. Homo autem, quoniam rationistes partitur, consequentia cernit, principia ct eausar rerum videt , ea. νηmque progressus, ct quasi antecessoner non ignorat, finititudiner comparat, ct rebar prase tuus adjungit, atque annee is suturas ι facile to.
tius vita cursum videt, ad eumque regendum praeparat res necessaraa bructuiniste celeritas mentis in cogitando tanta est, quanta in corporeis
Potentiis haberi nullatenus potest . Nulla est releritas, teste Tullio, s a possit eum animi celeritate contendere scὶ ι & jure quidem. Fertur enim mens cogitatione sua de loco in locum, quin interjectum spatiuin eadem ipsa cogitatione perlustrare cogatur s nihilque est, quod vim illam mentis nedum impedire, sed ne retardare quidem pos . An potest aliquis non admirari, inquit Lactantius, quod sensu lis
124쪽
vivat atque eaelestis, qui me ur , veI animur nuneupa αν, tanta mos Intatis est, ut ne tune quidem, eum sopitur est, conquiescat, tanta regeritatis, ut uno temporis puncto caelum omne eouustret, ct si velit , maria pervolet, terras ae urbes peragret, omnia denique, qua libuerit , quamvis longe lateque summota sint, in conspectu sibi ipse constituat sa)e Postremo, nulla potentia corporea ita operatur, ut simul ea ipsa sit sui ipsius, suarumque operationum conscia. Cum colorem sentimur, inquit S. Augustinus, non itidem senis ipso nor sentire etiam sentimus ι neque eum audimur senum, ns iram etiam audimas auditum , neque eum olfacimus rosam, olet nobis aliquid st ipse olfactur, neque quidquam gustam tibus sapit in ore ipst gustas s nee tangenter aliquid, ipsum etiam tange di sensum possumus tangere, ut proinde res iit perspicua, quinque istor sensus nullo eorum sensu posse sentirx, quamυis eir corporalia quaque senoriantur b . At vero mens quadam interiori , non simulata, sed vera
praesentia, videt se in se. Nam cognsit se vivere , se meminisse, se intelligere , se velis, egitare, seire, judicare sc) - Memini, me habere
memoriam, ct inteia gentiam, di voluntatem, ait laudatus S. Doctor. ct inteusto me inteligere, ct vene, atque meminisse , ct volo me velle, ct meminisse, ct intelistere, totamque meam memoriam , O inteLIigeat iam , ct volantatem si ut memini. Suod enim memoria mea nommemini, nos Q in memoria mea . MMI autσ- inemoria, quam ipsa memoria, est. Totam igitur memini. Item quidquid inteli σ, in.
teuigere me se is, ct fio me velle , quiaequid volo . Auidquit autem si is,
memini. Totam litar intelligentiam, totamque voluntatem meam meis
mini cd . Itaque, si in modo operandi adeo differt humana mens a corporeae quavis potentia, ut nihil prorsus eum illa commune habeat. manet perspicuum, mentem ipsam praestantioris esse naturae, ac sit substantia materialis , ac proinde eam non corpus esse, sed spuitum. Neque enim aliud adest medium, quo essentiale rerum disertinen evia dentius dignosci a nobis possit, certiusque determinariis
so. Postremum momentum ex artium disciplinarumque inventi ne desumitur. Id autem tanta evidentia ostendit, prope divinam euse humanae mentis vim , atque naturam, ut rem ipsam veluti ob ocu .los ponat. Cum videmus, inquit elegantissimus Cicero , speciem priamum , eandoremque celi, deinde conversonis celeteritatem tantam,quan
a Lib. do is eis Dei cap. Isis cap. 32. b Lib. I l. de libero arbitrio num. 36., d a Lib. X. de Trinitate num. 18.1 Rba Salias cap. 13- cap. II.
e Auctor libri de spiritu de anima Dissiligod by GOrale
125쪽
sam eo tisare non possumu3 3 tum 'icissitudinei dierum st quo naia um;
commutationesque temporum quadripartita ad maturitatem fugum , erad temperatione is corporum aptat, eorumque omnium moderatorem , e ducem Sogem, Luna nque accret one o diminutione luminis, quasi fastorum notantem, O sigm amem dies possumusne dubitare, quin his pνasit aliquis vel effector , fi haec nata sunt, ut Platoni videtur , υeI flsemper fuerint, ut Aristoteli placet, moderator tanti operis ct mu-νis
se mentem hominis, quamυis eam non videas, ut Deum non videt, ta men, ni Deum agnoscis ex operibus ebur, sic ex memoria rerum, O inventione, oe celeruate motur, omnique pulchritudine virtutis vim divianam mentir agnoscito sa). Itaque, ut ad ren veniamus , prater arteo
bene υἱ-ndi verba sunt S. Augustini ct ad immortalem perveniem di felicitatem, qua virtutes vorantur, is sola Dei gratia, qua in chriasio est, fliis promissonis regnique donantur, nonne humano ingenio tot stantaque artes sunt inisuta ct exercita, partim nreessaria, partim voluntaria , ut tam exceneny vis mentis, atque rationis in hir etiam rebus, quar superstuat, imo ct periculosos perniciosa re appetit , quantum bo- fiam habeat in natura, unde ista potuit ves inwnire veI dis re , vel exerrere, teststvνδ Hestimentorum di adi iorum ad opera quam mirabiaria , quam supenda, ndustria humana perveneriis quo in agrisultura , quo in naυigatione profecerita qua ia fabricatione quorumque vasorum a. vel etiam statuarum , ct picturarum varietate excogitaυerit θ impleυeavit , qua in theaινδε mirasiata spectantibus, audientibus ineredibilia D. Henda st exhibenda molita fit: in eapiendis , occidendis, domandi, irrorionalibus animantibus, qua, ct quanta repererite asiersus ipsos hamianes tot genera venenorum, tot armo um, tot machinamentorum, ct proesalute inortali tuenda atque reparanda quot medicamenta atque acume fa comprehenderit: pro voluptate falleium, quot condimenta. ct gula imia tamenta repererit: ad indicandar er suaden ar eogitationes quam multitudinem varietatemque signorum, tibi praecipuum locum verba o litteraranent s ad deuelandos animor, quos elocutionis ornatus, quam diversorum carmisum copiam ad mulcenda1 aures, quot organa musca , quos cantilena modos excogitaverit: quantam peritiam dimensionum atque me.
rarum, meatusque oe ordinet fiderum quanta sagacitate eamprehenderit: quam multa rerum mundanarum cognitione se impleverit , quis possit eis gai, maxime fi velimus nan acervatim euncta congerere , sed in singulta immorarist In θ' postremo emoribus is falsitatibus defendendis, quam magna claruerint ingenia Philosophorum atque hareticorum, quis estimare sufficiM e Loquimur enim nam de natura mentis humana i qua ista via
126쪽
ea inartat s ornatur, non de sis atque itinere veritatis, qua illa immoria talis aeqairitur ta . Audisti ergo, ut cum eodem loquar, quanta vis fit anima ae potentia , quod ut breviter colligam, quemadmodum fatendum est, animam humanam non esse , quod Deus est, ita praJumendum, niis hil inter omnia, qua creavit, Deo esse propinquius ib). Profecto &ipse summus orator aeque ac Philolophus Tullius fassiis aperte est, nunquam lare, ut tot a nobis invenirentur artes,& disciplinae , quot inventae ja in sunt, nisi aliquid in nobis esset sublime prorsus, & plane divinum. Praestantioribus enim artibus, ac disciplinis, quas h minis ingenium excogitavit, persecitqae, enumeratis, prorsur, i quit Vir summus, hae divina mihi videtur vis, qua tot res efficiat, e tantas. Did est enim memoria νeηum ct verborum ἶ quid porro inventis ' profecto id , quo nee in Deo quidquam majus intelligi potest. Nomenim ambrosia Deos, aut nectare , aut Iuventate pocula mincirante , latami arbitrore nee Homerum audia, qui Ganrmedem a Diis raptum ais propter formam, ut Iovi bibere ministraret . Non justa eausa, eur Lao. medonti tanta feret injuria. Fingebat hae Homerus , ct humana ad Deos transferebati aemina mauem ad nor. Sua antem diυinas visere, sapere, invenire, meminisse . Ergo animus, qui, ut ego dico, ἀυinur est e, ut Euripides audet dicere, Deus: st quidem si Deus aut anima, aut ignis es, idem est animus hominis. Nam ut tua natura earlestis, is terra va-
eat , ct hamore , site utriusque harum revum humanus animus experirfn autem est quinta quaeram natura ab Aristotele inducta primum, hae ct Deorum est, ct animorum cc . Quis igitur, ut loquar cum Laetaniatio, tam indoctus est, ut nesciat i quis tam imprudens, ut non sentiat. aliquid inos in homine divini λ Nonne ipsius corporis staιαι, er oris
fain Lib. XXII.δε civitate Dei cap. .n 3. b) Lib.de quam itate anime n.77.alias c. qt o Lib. I. q. Tuscul. cap. 26. Hominem natura non solum celer,
tale mentis ornavit, sed etiam sensus, tamquam satellites, attribuit, ac nuntios: &rerum plurimarum obicuras, & necessarias intelligentias enudavit, quasi sundamenta quaedam scientiae ; figuramque corporis Ea
silem & aptam ingenio humano dedit.Nam eum ceteras ansmantes abjecistet ad pastum. solum hominem erexit, ad coelique, quasi cognationis domiciliiq; prillini eonspectum excitavit ; tum speciem ita sormavit oris, ut in ea penitus reconditos mores effingeret. Nam dc oculi nimis arguti, quemadmodum animo affecti simus, loquuntur;& is, qui appellatur ultus, qui nullo in animante et se , praeter hominem. potest, indicat mores. Inus lib. I. de Legibul caP. s.
127쪽
Ciser. ', prater hominem, quod habeat notitiam aliquam Dei. Solust enim sapientia instructur est, ut religionem solus intelligat , o hae est hominιι, atque mutorum vel pracipua, vel sola distantia sa).
r. Est igitur humana mens , ut eam praeclare explicat Auctor libri de spiritu di anima cap. a . , substantia spiritualis , simplex , ω adissolubilis, invisibilis, ct incorporea, passibilis , atque mutabitis. caren/ pondere, nara, ct colore. COROLLARIUM II. sa. Cum tanta evidentia, quanta in rebus physicis esse potest, ostensum fuerit naturali ratione, mentem humanam esse substantiam spiritualem, star, evidenter constare, midentia ph flea, ct quidem sola attenta ratione naturali , materiarismum esse fassans 9pothesin.
COROLLARIUM II ILI I. Homo intrinsecus eam nitur ex substantia spiritualῖ, ct eorporea is Ex corpore siquidem, atque mente iplum intrinsecus coalescere, cer tum est. COROLLARIuM Iris . Suseantia rogitans est spiritualis. Demonstravi inus enim, enitandi vim materiali substantiae minime posse competereia Hinc COROLLARIUM Rss. Rectissime dieitur, spiritualem substantiam eam esse , qua eogia stat. Sola enim cogitatio illud est, ex quoe evincitur, extare substantliam spiritualem ἀCO a in Lib. de ira Dei eap teat cognatum esse hominem Deor nullum Ex tot generibus nullum est animalis aliud in terris animal, nisi hominem solum , praeter hominem,quod habeat notitiam ali- Dei cognitione imbutum esse;nee quidquamquam Dei. Lib. I. de Legibus cap. g. esse aliud, quod animo e divina mente ha O rern dignam, in qua non modo homiis sto, praeditum sit. Auctor libri de consola-nes , sed ipsas etiam pecudes obstupescere. tione cis rossi Tulgo adseripti. ac, si fieri possit, etiam erubescere OPOr-
128쪽
COROLLARIUM UI.3ε. Dividere substantiam in tagitantem, se extensam , perinde est, ae eam dividere in spiritualem, θ eorpoream. Sicuti enim omnis substantia extensa eorporea est, quodque primo in ea attingitur, est solida entensio 3 ita omnis substantia cogitans est spirisaalis, & quod nobis in illa primo relucet, est cogitatio. Nulla quoque substantia spiritualis est nobis nota, quae non cogitet, quemadmodum nullam substantiam eo oream existere scimus, quae non sit ipse sua natura penetrabiliter extensa. Objecta diluuntur. Opponitar primo, non unum esse ex vetustissimis E Iesiae Patribus,
qui humanam mentem dixerit corporeae esse naturae. Tertullianus
quippe id in primis docet aperte , & quidem non uno loco . Et eis ni in lib. de anima cap. 7., igitur , s quid tormenti, inquit , e solatii anima percepit in eareere , seu ἀυersorio inferum, in igne, vel sinu
Asraia , probata erit eo ora5tar anima . Incomoralitar enim nihi patitur, non εαέ M. po. Fossi, aux F Baster , toc erae eomus . I. quantum enim iamne corporale par ile est , in santum quod pasbile
corporale est. Lib. de earne Christi. cap. a. ait: f habet aliquid , peν quod es t anima hoe erit corpus Hur . Omne, quod est, eorpus est Digeneris. Nihia est incorporale , nisi quod non est. Demum lib. de reis
sarrectisne earni3 haec habete nos autem animam corporalem θ hie proostemar, ct in suo volumine probamur, habentem proprium genus substan- eiva soliditatis, per quam quid θ sentire, o pati possit. S. Hilarius cap. s. in Matthaum sic ait: NihiI est, quod non in substantia sua isereatione corporeum sit, ct omnium fue in ealo, sive in terra, sive vi έiriam , flve invi binum , elementa formata Daet. Nam ct animarum species, Me obtinentium corpora , sive corporibus exutantiam, eorpore iam lamen natura sua substantiam sortiam ars gaia omne, quod ereatumast, in aliquo fit, necesse est. Auctor demum libri de spirita ct anima cap. r8. haee habet: Nihil invisibile ct incorpoream natara eredendum est, prater solum Devm, idest, Paι rem, ct Fitium, o Spiritum Sanis E am. Irenaeus quoque, Origenes, Tatianus, Cassianus, & etiam S. Ambrosius non secus de natura mentis humanae sensisse dicuntur. Ergo &c.
m. nego assi si unum excipias Tertullianum. Qui enim, hoc secluso Dissiligod by Gorale
129쪽
eluso, humanam mentEm eorporeae esse dicunt naturae, nonnisi ima proprie materialem substantiam sumunt, scilicet pro eo, quod temoporum, locorumque limitibus circumscriptum existit; non autem pro ea re, quae natura sua solida est, atque ita quoad suam entita rem extensa, ut secundum trinam dimensionem reipsa possit secari. Patet ex ipso Atustore libri de spirita Sc anima cap. I 8. . Is enim, postis quam dixit, nihil invisibile & incorporeum natura credendum esse, praeter BIum Deum, statim addit, Deum ex eo incorporeum & inviis
tibilem nuncupari, quia in itur, ct incircumscriptur, seplex , ct Hi omnibus modir I eiens, seipsum sastinet, ct idipsum. Et cum ubique fit, in semetipse invi ilis ct incorporeus esse dignoscitur. Omnis vero rationalis ereatura eorporea est, Angeli, εθ' omnes virtutes corporea sunt, Iicet non carne sub stant. Ex eo enim inteIIectuales naturas corporeas esse dicimus, quia Aeo circumscribuntur, sicut oe anima humana , qua earinne clauditar, qua idcirco ct esse in Deo, ct ucaliι diei potest i in loco, quia his, aut alicubi prasens este localis, quia quod aliculi praseni est
totum, alibi non est. Non habet tamen eo ortaem dimensisnem , nee corporalem circumscriptionem, haoniam eorporalis quantitatis experr est. Sed quia per prasenhiam di operation m in loco coneturitur , localis st psa dicitur 3 verumtamen non sicut eamus, eat seeundum locώm princia pium , meaeium, o is assignatur. Resperiris vovo matuva .ncorporea, qua
summe incommutasHis usique est, eo orea est anima, quia tale aliquid non est ipsa s nee tamen per loci spatium ita Mitur, υet moυetin , at majori sui parte majorem Iocrum occupet, ct breviore freviorem, minorissae fit in parte, quam in toto. Hanc autem doctrinam desum tam esse ex S. Augustino, videtur perspicuum. Ad Hieronymum quippe scri-hens S. Doctori est, incorpoream esse animam, etsi disseiae tardioribur perseaderi potest, mihi eames fateor esse persuasum. Sed ne versi eoωνomer fiam vel superfluo faciam, vel merito patiatur, quoniam , eum de re constat, non est opus certare de nomine, A eorpus es omnis substantia , mei essentia, vel si quid aptius nuncupatur id , quod aliquo modo est in seipso, corpus est anima. Item fi eam suam incorpoream placet appellarenat ram, qaa summe incommutabilis, ct tibique tota est, eorpus in aniama, quoniam tale aliquid ipsa non est. Porro si eorpus non est, nisi quod per loci spatiam aliqua longitudive, Iatitudine, altitudine ita Vitur,
vel movetur , ut majore sui parte majorem locum occupet, ct breνιονesreviorem, minusque se in parte, quam m toto non est corpus anima sal. Non secus porro de humanae mentis natura etiam S. Hilarium
130쪽
Psalinum Iast. num. 6. Inquit enim e rego ad imagiaem Dei homo interior ecitas est, rationabilis, mobιlis, movens, incorporeus, subtilis,
aternur Sed anrma humana in hae sensus sui mosilitate ad imagianem Opiscis fuit acta est , dum naturam Dei mobilitas anima perennis imit Mur , niihil in se habet eοπον ale, nihil grais , nihil eaducum.. Dixi, unum excipiendum esse Tettullianum . Nimis quippe ape tum est, eum hac in parte errasse. Plus enim aequo credulus serta. ris nescio cujusdam nocturnae visioni, ait, rationalem animam visa daab ea fuisse teneram, lucidam , ct aerei eolori3, ct forma per omnia humanasa , ac proinde, ut alibi dixerat, substantiva ipsam esse solidia talis 'M. Corpoream porro substantiam ab eo sumi proprie & in rigore,. pro substantia nimirum extensa & Lυisibili , non autem improprie & lato modo, scilicet pro substantia loco atque tempore circumscripta, patet ex S. Augustino. Is enim Ioquens de opinione Tertulliani ponentis Deum esse corporeum: posset , inquic , quoquo
modo putami, ipsam nataram substantiamque Diυinam eoπαν vocare, non tale corpus, cujux partes alia majoreν, atia minores valeant vel deleant cogitari Datia sunt omnia , qua proprie dicimur eouora , quamvir de
anima tale quid sentiat scino Neque mirandum , ait idem S. Doctor ad optatum scribens, id somniasse Tertullianum s quippe qui, etiam
Dises, ex ipsa etiam Divina Sc raptura satis colligi, hominis animam esse corpoream. Etenim Levitici cap. 17. teς dicitur, nimirum semel in II, & Dis v. I , animam omnis carnis in sanguine esse, sive a sat guine nequaquam distingui. Ergo non solum culpandus non est Tertullianus, quod rationalem animam dixerit esse corpoream , verum etiam contrarium dici nequit, quin Deus laudato Levitici loco ero
P. nego ans & disting. ans. probationir, anima omnis carnis in se guine est, adeo nempe ut a sanguine nullatenus distinguatur , negoans. Anima omnis carnis in sanguine est, hoc est, primo & princii paliter dependet a sanguine, soncedo ans, & nego eo eq. Anim χ e
go dicitur esse in sanguine , non quia nihil ipsa sit a sanguine diis 1tinctum ν sed quia, cum a sanguine maxime dependeat, ut omnibus notum est, animalium vitru , ideo anima per sanguinem designatur , quodque videri nequit, per illud, quod videtur , exprimi. tur. Sis dictum est, inquit S. Augustinus , anima omniι earnis est sanguis, quomodo dictum ori petra erat Christus, μι licet nom quia