장음표시 사용
171쪽
to, verum etiam eas omnes ob id in eorpora, velut in earcerem, suis. se detrusas, quod, antequam sensibilis conderetur Mundus, lapsae sine in errores, turpiterque peccaverint, Animat, dicunt Origenistae, in. quit S. Augustinus, non quidem parier Dei, sed facta3 a Deo, peceasese a Conditore recedendo i, ct diversis progressibur, pro diversitate peceato-vum, a toelis usque ad terra1 diversa corpora, quas vincula, meruisse. Et hane esse Mandum, eamque causam Mundi fuisse faciendi , non ut conderentur lena, sed ut mala cohiberentur M.
I s. Rejecto Platonicorum, atque origenistarum delirio, putarunt alii; animam rationalem ex parentibus in filios per traducem propagari, hoc est, animam filii esse unam illius animae partem, quae in patre existit, eamque , vehiculo seminis , filii corpusculo, quod in matris utero delitescit, communicari, ineffabiliterque coniungi. Ita olim autumarunt Tertullianus, & Apollinaris, nihilque
definire voluit S. Augustinus. Seribens enim S. Doctor ad Renatum Monachum, dico, inquit, etiam ego de anima mea, nescio, quomodo venerit in eorpus meum s neque enim ego altim mihi donavi. Scit se, qui donavit, utrum iIIam de patre meo traxerit I an sicut primo homini, novam creaverit. Seiam Hiam ego, si ipse doexerit, quandocunque votae. vit. Nunc autem nescio, nee me pudet, ut istum, fateri nescire , qηod nescio tb . Interrogatus itidem ab Optato, utrum animas At corpora, propugatione nascantur, respondit ab qua re antequam aliquid admoneam Anceratatem tuam, seire te volo, in tam multit opuscxlis meis nunquam
me fuisse ausum , de hae quastione desinitam proferre sententiam, ct -- pudenter νeferre in Ilaevas ad aIis3 3nformandos, quod apud me non fue-Yit explicatam se . Nolim ramen, ut quis propterea puter, S. Augu- sinum in eam sententiam propendisse, quae ponit, animam rationalem ex parentibus in filios, seminis ope, propagari. Optatum quippe monet S. Doctor, ut defendat, quantum potest, atque asserat , animarum infantium ejusmodi esse novisatem , ut nulla propagarione δε- eantur id . Non omittendum postremo , etiam IX. Christi taeulo latuisse plurimos, quid certo de humanae mentis origine sentire debuissent. Naseitur de earne ea ro, scribit S. Prudentius Episcopus Tricassidus , qui laudato faeculo floruit 3 sed utrum ct anima similiteν de
antis L Lib. XI. δε civitate Deiop. co Epist. CXC. num. I. , alias CLVII. 0 Lib. I. de anima ejus origine cap. I. n. a . alias cap. II. cd Ibidem nurru g3. , alias cap. q.
172쪽
an ina nascatur , magna quasi is est a Patribus diu mal umque discussa, sed absque certa de itione restrita a . VI. 116. Cl. Volfius fatetur quidem, animam rationalem ex parentiis bus in filios per traducem propagari non posse, sed a solo Deo per
creationem fieri, verum, Leibnitiam sequutus, contendit, animas omnium hominum, qui suerunt, existunt modo , atque ad finem . usque Mundi nascituri sunt, initio simul conditas a Deo fuisse, eas. que singulas su is inclusavcorpusculis, quae in Evae ovario, iuxta inis volutorum hypothesinet, quam in Physica explicabimus ib), eodem simul tempore ipse formaverat. Anima, inquit, praex uni in eoris . pasculis organteir praexissentibus , ex quibus retus in utero formatur,
hancque suam assertionem itae ςxplicatis Hodie pro eerto atque explorato hiaeta ν , fotum ire utero materno non generari ex massa seminis ruindi atque indigesta, sed ex eorpuscula organico praexistente, sive organiacam istud corpusculam fit animastulum 1permatieum,sive quodcunque aliud vadimentum mus t quod in Pissicis accuratius discutiendum , nobis hie perinde est . Enimvero quantam generatio non admittitur, ni fi ex praexistente organico , quia vi corporum ex massa rudi , ct .ndigesta, quam chaos disimus, organisum quid formari , eancipi uelait, eomuse Iapνaexistentia oetantea aut necessario existunt, it aus impossibile sit, materiam existere alia forma qua est athrarum impia lapothesis in , aut in primo veram ortu creata fuere c quod ru Theologia naturaue mine mur . Iam anima, tamquam substantia si sicer 3. 8. , itidem aut necessaris existunt j. 689. tot. , aut , si oriantur, per errationem oriri debent g. 698. : quod posterius veritati consentaneum in Theoloiagia naturali demonstratur. Iuamobrem sive animas, ct eorpuscula oris ganica , qua fetuum rudimenta continent, necessario existere fetas, μωe utramque substantiam a Deo ereatam esse in prima rerum ereatione ponas , eυidens est, animas hominum praexistere debere in eo Asculis organteir , ex quibus fitus in utero formatur sc)ι ac propterea animas ipsas eum eorpusculis organicis, qua neus rudimenta continent , in uterum
matris deferri d), cum hominis conceptio essicitur.
II 7. Ponit demum postrema opinio, animas rationaIes a sol
173쪽
Deo fieri per ereationem 3 eas tamen neque antiqui res esse eo ori. hus, neque initio temporis simul omnes conditas ab illo fuisse, suis. que organicis corpusculis copulatas; sed quotidie tunc a Deo eκ ni hilo produci, suoque singulas corpusculo infundi, eum ad eum sta tum in matris utero illud pervenerit , in quot vitae sunctiones va Ieat exercere. Sive porro organicum illud gignendi foetus corpuseu. Ium ex seminum commixtione in utero matris elaboretur , sive fodimatum initio temporis a Deo fuisse dicatur, de Ovo semineo inela. sum, perinde est. Satis est enim, ut ad vitae munera obeunda non sit idoneum, nisi masculini seminis aura accedat, ovumque semineum, sua vi & energia, Recundtam reddat Haec sententia veterum omnium est tam Philosophorum, quam Theologorum, iis exeeptis, qui antis mas dixere vel corporibus antiquiores, vel ex parentibus in filios per graducem propagari. Rationalis itaque animae originem investigaturi, paucis discutiemus, utrum lapsa de caelo fit, ut 'thagoras phiasisaphus, omnesque Platonici, ct Origenes putant dii an a propria Deἐμbstantia, ut Stoisi, Manichaeus, ct Hispana Prisciniani harsi s Dieantu νr an in thesauro habeantur Dei ol condita, at quidam Eeci Uisi gusta persuasone eo dunt: an quotidie a Deo Iant, ct mitia tantur in eoUova,secundum iuud quod is Evangelio seriptum est: Pater meus usque modo operatur, & ego operor: an eerte ex traduceine Tertaiaianus, Apollinarir, o moexima pars oceidentalium autum viant 3 ut, quomodo eorpus ex corpore , sic anima nascatuν ex anima,
II 8. δεινinsecus ingenerabile vocari solet id omne; quod non p rest feri, nisi per ereationem. Sic angeli dicuntur intrinsectis inge merabiles, quatenus nempe illius sunt naturae, ut tantum Per ereationem queant produci. COROLLARIUM.
II s. Omnis substantia si lon est intrinsecus ingenerabilis . Fieri quippe non potest, nisi per creationem c P. I. 3. 339. HI
ca S: Hieronymus Epist. inter Augustiniano CLXV. num. 1., alias XXVII. cap. I.
174쪽
IIo. Nulum agen/ ereatum potest quidquam eorκm sceνe , qaa nomus per ereationem σε possunt. Soli quippe Deo convenit creandi vi tus. Neque enim fas ess, inquit S. Augustinus, ullius natura, quam, 5bet minima mortalisque, ereatorem, nisi Deum, credere ae.dicere έ. - COROLLARIUM.DI. Sabstantia simplex fieri ab agente errato minime potest. Prodit-ctio namque hujuscemodi substantiae creatio est P. I. f. 239. .
Mens humana non est particata Divina substantia eorpor.
III. Prosatur. Si namque humana mens esset particula decerpta ex Divina substantia , Deus es et in partes reipsa divisibilis. Hoc autem absurdum adeo est, atque falsum, ut nihil absurdius, magisque falsum excogitari possit. Ergo &c. Confirmatur ex S. Augustino. Rem quippe agens S. Doctor contra Fortunatum Manichaeum, si quaris, inquit, utram a Deo desien- devit anima, magna quidem quasio est: sed Me a Deo descendit , fitae non, inud de anima respondeo , non esse Deum; asiad esse Deum, aliud animam. Deum esse inviolabilem, incorruptibilem, ct impenetrabilem, ct ineoinquinabilem, ct qui ex nulla parte corrumpi possi , ct eui nulla ex parte noceri potest. Animam vero videmus θ peeeatricem esse, O in. arumna 'ersari, ct veritatem quarere, ct liberatore indigere. Hae mutatis anima ostendit mihi, quod anima non sis mur . Nam , si anima sabstdntia Dei est, substantia Dei exrat, substantia Dei eorrumpitur, substantia Dei violatin, substantia Dei decipitari quod nefar est disere b). Ita quoque ad S. Hieronymum scribit S. Doctore Non est pars Dei anima . Si enim hoe esset, omni modo incommutabilis , er ineor-νuptibilis esset. Luod si esset, nee desceret in deterius, nee proficeret in melius, nee aliquid in semetipsa vel inciperet habere, quod non habebat, vel de neret habere, quod habebat, quantum ad edius Q 3 afritione ε
175쪽
peVtinet. Suam vero aliter se habeat , non vut est extrinsecus testλο, .. . squis pinetipsam advertit, agno sit. Frustra a tem dicitur ab ei/, qisi animam Dei partem esse υolunt, hanc fui labem ct turpιtudinem , quamiliamsi in nequissisis hominibus, haης dentque ιυrmιtatem , ct agri tu dinem, quam sentimus in omnibus hominibur, non ex ipsa illi' esse, sed hae comore. Sald interest , unis Vrotet , qua, fi esset incommutabilis, unde Iibet a rotare non posset y Nam qηod Uere incommutabιώ, ct ineorruptiabile est, nulliuρ rei accessu commutari , vel corrumpi potest. Alioquin non Aehillea tantam,*At fabula ferunt, sed omnix caro Uret invulmerabilis, fi nullas et easus aceideret . Non est ital e natura incommutabilis,que alia quo modo, atiqua eausa, aliqua parte mutabilis est. Deum autem nefas est, nisi oere summeque incommutabilem cresere ω Non est igitαν anima pars
Anima rationalis non est particula decerpta ex anima Unives. 23. Probatur. Quae namque fingitur universi anima, vel substantia spiritualis est, vel corporea. Si spiritualis: ergo, cum in partes nequeat illa secari g. 3 si, humanae mens una illius particula esse non potest. Si corporea: ergo repugnat prorsus ,. ut humana mens, quippe quae substantia spiritualis estis. 47. , ex illa, veluti pars ex toto, avulsa dicatur. Utcumque ergo res sit de anima universi, certinsimum manet, animam rationalem pro una illius pallicula haberi non posse.
Anima rationalis ex parentibus in Aias per tradarem
24. Prolatur. Admitti non potest, animam rationalem ex parentibu L in filios per traducem propagari, quin corporea ipsa esse dicatur. Ut enim habet S. Augustinus , Hue , qui an/mas eπ una prompagari asserunt , qaam Deus primo homini dedit , atque νta eas ex parentibus trabi dicunt, si Tertaviani πιnionem sequuntur , prosecro ι non spiritus, sed eorpora esse eontendunt , ct corpulentit seminibus exoriri b . Sane, cum propagatio per traducem in eo consistat,
a Epist. CLXVI. n. 3. , alias XXVIII. cap. v. in Epist. CXC. num. I , alias CLVII. cap.
176쪽
funditur, decidat ex generante, & genitura subeat, in quod per tracducem dicitur propagari, nequit anima rationalis, quae in parte existit, propagari in filium, nivrlures p rticulas ipsa contineat, qua rum una sejungi a suo toto optime potuit, & seminis vehiculo in itilud transfundi corpusculum, cui pater ipse, cum filium generat, impertitur & motum, & vitams ac proinde nisi sit corporea g. 7. Secari namque, seu dividi , aeteri , vel minui pro substantia sua Diaxitus nequis 3 non enim potest esse major, sed melior sa) . Constat auistem, animam rationalem esse substantiam spiritualem g. 47. , in. tegralibusque partibus eam omnino carere t 38. . Ergo nequit,
corporeae instar substantiae, per traducem propagari. Neque eos iuvat, qui propagationi animae rationalis per traducem. patrocinantur, illud Genestos cap. 6. V. a 6.: cuneia anima, qua ingressa sunt eum Iacob in I 3ptum, ct egressa sent de femore tutas. Non
juvat, inquam 3 quandoquidem anima nomine totus hic homo intelia ligitur , non vero ea tantum substantia, a qua humani corporis viista dependet. Unde sensus illorum verborum est reuncta anima, idest
functi homines a qua egressa sunt de femoribμr Iacob , hoe est , qui ab Ilo per generationem descenderunt &c. Nullus est enim, quem lateat, homines viles vulgo vocari viles animat 3 & vicissim, qui strenui .in bello fuere, fortes animas nuncupari. Suffcit autem, quoad corpus descendat filius de se more patris, ut totus ipse filius de patris femore descendisse dicatur. Etsi enim corpus non sit hominis pars princeps, ea tamen est, quae in homine nobis immediate occurrit, quaeque sola, cum hominem intuemur, a nobis conspiciturs & sicuti statua dicitur opus artificis, quamvis nonnisi quoad formam a sta tuario dependeat, ita homo dicitur ab homine Renitus, etsi nonnisi corpus paternae actioni acceptum reserri possit sb . Si quis autem quaerat, quomodo, Posito Recentiorum systemate de viventium generatione ex ovis, ac proinde de existentia eorpusculi organici gignendi foetus in ovo semineo , stare possit, filium exire de se moribus patris , cum, hac facta hypothesi, filius ne quidem quoad corpus ex patris semoribus egrediatur edico, filium, hoe syst,inate posito, exire ex se moribus patris, uatenus ex hujus lumbis ea exit seminalis aura, a qua semineum Ovulum secundum redditur, gignendique s tus corpusculo, quod in illo delitescit, talis communi. catur motus atque vigor, qualis in illo requiritur, ut rationalis ani
O Auctor libri de spiritu, ἐν anima tM Vide S. Augustinum Elist. CXC.
177쪽
ma, ex lege naturae, ipsi a Deo infundatur, & homo fiat. Quoniam porro haec seminalis aura ex patre in filios per traducem propagatur, atque in eos, quos ipsi quoque generant, ex illis constanti lege diffunditur, ii etiam ex illius femoribui mediate scilicet , exire dicuntur, a quo eorum parentes naturali generatione descenderant.. Verum instant molestius, intelligi nempe non posse, quomodo ea Adami labes, quae originale peccatum dicitur, in posteros transire, ipsisque communicari potuerit, si illorum animae ex una Adar insecta propasatae per traducem haudquaquam suerint. Ut enim olim apud s. Augustinum sa) argumentabatur Pelagius, sanima ex traduce non est, sed sola earo tantum habet traducem peccatit sela ergo panam meretur. Injustum est enim , ut hodie nata Gmνna non ex massa Ada , tam antiquum peccatum portet alienam squia nulla ratione conceditur, at Deut, qui propria peccata dimittit, unum imputet alienum.
Sed contra i nam, si anima filii ob id nascitur originalis peccati
labe insecta, quod ex una decidat patris anima iam obnoxia peccato, verum itidem erit, fore, ut anima filii iisdem sit instructa virtutibus, quibus illa, cujus una est pars, ornata est animas stabitque propterea, ex pχtre probo & docto nonnisi probum atque doctum filium nasci poste, nonnisi stultum vero atque improbum ab eo, qui fatuus improbusque est, posse generari. Hoc autem quam falsum sit, nescit nemo. Ergo non ideo originalis labes a filio contrahitur , quia ipsius anima ex infecta anima patris, veluti pars ex toto , in illius generatione deciderit; sed aliunde hujusce rei repetenda ratio est. Dico ergo, animam rationalem Originali culpa ex eo pollui, quod
corruptae carni conjungatur. Certum tenemus, inquit Auctor libri do spiritu er anima cap. 6 I ., quia caro contνaecta de earne per Iegem concujpipentia, quam eito viviscatur, originalis cu*a vinculo premisur, ejusque affectionibus anima, qua earnem viviscat, aggravatur . Sub hoc peeis eati vinculo demerguntur parvuli, quι fine remedio sapit i moriuntur. Habent enim oviginale peccatum, non per animam, sed per earnem nt
qae contractam , animaque refusum. Carni namque ita unitur anima, at cum earne fit una persena. Fit enim, avectore Deo, anima ct earo unum naeividuum, unus homo I unde, fama natura utriusque proprιetate , a licitur carni, quod anima est, ct anima , ρηod earnis est , pro un/tate
persenae , non pro diversitate natura. Dod igitar ibidem singulis est proprium, commune sit amborum s proprium pro natura, commune pro peris sena . Exinde si anima originali culpa obnoxia, qκam caro contrahit c
178쪽
an dia kefundit, eum qua unita est in persona , liret diυID A natara. Porro licet S. Augustinus, ut superiori loco innuimus, incertus suerit de origine animae, attamen, posito eam per traducem non pro. pagari, aperte & ipse docuit, originalis peccati labem ob id ab ani rea eontrahi, quod insectis carni, unione ineffabili, copuletur. Inquit enim t profecto aut utrumque anima scilicet, & corpus vitiatam ex homine trahitur , aut alterum in altero nempe anima in corpore tamquam in vitiato vase eorrumpitur , ubi occulta dinitia diυina letis Aeluditur ta . Hinc Magister Sententiarum, earo, inquit, propter peccatum eorrupta fati in Adam, adeo ut eum ante peceatum vir ct mulier 'ε taeentitio libidinis , ct concupiscentia fervore possent eonvenire , essetque thorus immaculatvr s jam post peceatum non valet fieri earnalis e puta absque 5bidinosa concupiscentia, qua semper visium est, ct ει iam
culpa, nisi excusetur per bona conjungis. In concupiscentia ergo, IUM ne eone pitur earo formanda in corpus prolis. Unde caro ipsa, qua concipita , in υitiosa eoncupiscentia poIIuitur, ct eorrumpitar, ex cujus containctu an ma eum infunditur , maculam trahit , qua polluitur , ct sit rea,
Mest vitium eoneupiscentia, quod est originale peeeatum b . Ex originalis itaque peccati propagatione haud recte colligitur , rationalem quoque animam ex parentibus in filium, perinde ac ipsa caro , per traducem propagari.
Mima rationalis esρ substantia intrinsecus ingeneralitis. Ias. Probatur. Anima rationalis est substantia physice simplex ε. q. . Ergo est intrinsecus ingenerabilis f. IIy. .
COROLLARIuM I. Ea 6. Rationalis anima nonnis per eveationem potest produei. Patet ev notione intrinsecae ingenerabilitatis , quae superiori loco tradita est I. II 8. in . Hinc S. Augustinus , unum est , inquit , e duobur i scanima ex traduce non est, ex nihilo est, ne ita fit a Deo, ut naturr
179쪽
SCHOLI GN.11 - 1d ex eo etiam immediate colligitur, quod anima rationalis sit substantia simplex. Stat quippe hoc ipso, eam fieri non posse nisi ex nihilo sis P. I. g. a in , atque seleui P. I. 3. 226. s ac proinde quin illius productio fit vera creatio P. I. 239. COROLLARIuM II.
128. Anima rationalis a solo Deo fieri potest, ct rei a esse tur. Soli siquidem Deo competit creandi virtus I. Izo. in . Luis negat, in quit S. Augustinus, non unius tantum, sed omnis animae creatorem Deum atque I aciorem , nisi qur ejus eloquiis apertissime refragatuν sine ulla quippe ambiguitate peν Prophetam dicit: omnem flatum ego seci, antis mas Didelicet intelligi volens, quod vola eonsequentia manifestant . Non itaque unum, quem facto ex terra homini primo inspiravit, sed omnem satum ipse fecit, is ipse adhue facit sa). Rationalis igitur animae origo coelestis est, sive, ut olim cecinit Lucretius,......... caelesti sumus omnes semine oriundi,
Anima rationales errata non faere ante corpora , neque in illa , velut in earcerem , detrusa, ut scelerum, qua antea ipsa commiserint, panas luerent. Iaρῆ Probatur prima pars, scilicet animas rationales non esse eo Poribus. antiquiores. Enim vero, si animae rationales antiquiores ei sent corporibus, talis quoque suisset anima Adar, omnium quippe ani maram eadem prorsus ratio est. Sed anima Adae antiquior ejuseem corpore nequaquam suit. Constat enim, Deum non insufflasse in faciem Ade Divaculum υita, hoc est, rationalem illius animam non creasse, quemadmodum omnec Patres , atque Theologi hunc Genestos docum explican nisi vel prius formato illius eorpore, vel simul ac condidit o ne lci licet, ut ait S. Gregorius Nyssenus, secum ipse H dere vireatur homo , tamquam diversas in partes, os te oriι in harum ortu discrimen , di-
a Epist. CXC. num. I 6. , alias CLVII cap. sina Lib. II. δε natura rerum V. 299.
180쪽
visa, a). Sic enim hominis productionem expressit Moyses- Forma. vst Deus hominem, sci licet Adae corpus, de Iimo terra, ct inspiravis in faciem ejus, nempe formati corporis , spiraculum vitae , hoc est ani. mam rationalem , et faetus est homo in animam viventem tb ὶ . Eroo Adae anima antiquior non fuit illius corpore, ac proinde nullius rationalis animae creatio productionem sui corporis priecessit. Confrmatur. Ut enim praeclare argumentatur S. Hieronymus, si fuit anima, antequam Adam in paradiso formaretur, in quolibet statu, L . Or e ct vixit , ct egit aliquid c neque enim possumus incorporalem aternam , rn modum glirium, ἱmmobilem torpentemque sentire necesse est, ut aliqua eausa praecesserit, eur qui prius Me corpore fuit postea ei reumdata fit corpore. Et si anima es naturale esse fine corporer eroo contra nataram est esse in eorpore. Si contra nataram est esse in το orerergo resurremo corporis eontra naturam erit. Sed non fiet resurre ocontra naturam: ergo iuxta sententiam nostram, eorpus, quod contra naturam: rejurgens, animam non habebit se . Adde, gratis omnino fingi, animam rationalem antiquiorem esse corpore, eamque cogitasse, antequam corpori conjungeretur, si eoru in , quae ipsa tunc sesse, nulla prorsus nobis memoria insit. Neque enim ulla datur hujusce praeexistentiae ratio naturalis, vel tam certa revelatio, Cui nefas sit refragari. Nemo est autem, qui aliquid vel minimum eorum, quae fecerit illius mens, antequam in corpus dilaberetur, memoria reneat. Ego certe, ut loquar cum Τullio, non eommemini, antequam
sum natus, me miserum, neque, si mavis, beatum. Tu s meliore meis morta es, Am ρι re, ecquid de te recordere id ) . Neque aliter quam
pro delirio habendum puto, quod de seipso dixerat olim Pythagoras,se
nimirum meminisse eorum omnium, quae sibi contigerant, antequam corpori mens ejus Conjungeretur e). Ergo Scc. Hinc patet altera assertionis pars , videlicet animas rationales deis trusas non fuisse in corpora, velut in carcerem, ut paenas luerent dei torum, quae antea, a corporibus scilicet solutae , quemadmodum somniaverat Origenes, ipsae commiserant . Si namque antiquiores non tuere corporibus, nihil gesserunt mali, propter quod meruerint, ut corporeo carceri conjungerentur . Et sane , admitti nequit hoc
strigeninarum delirium, quin demus, graviora scelera haud juste arincipibus ultimo supplicio puniri. Ut enim egregie argumentatur, Uyrillus Alexandrinus, s ante corpus existent anima neeaυit , e
id Lib. de Opi io hominis cap. am ta) Lib. I. an. Tustia. cap. 6.