장음표시 사용
41쪽
cam ideo non ei luitur luod metaphysii a praecedat ut in scientias, sed tantum intellectus qui eorum est liabitus nobis inditus a naturali lumine intellectus agenti S. Ad Doraria uino utituita de naturali desiderio seientiae dicitur quod non urnis inclinatio naturae, si initis os inclinationiliabitus duplieiter enim, ut Vult S. Thoma de erit 7 24 a. 10, ait m est inclinatio naturalis in aliquid in n/odo, Iruando liLibet in se principium sulliciens e quo illud de necessitate consequitur. Alm Diodo, quando in Se non habet sussciens principium, ex quo illud necessario consequitur: quomodo, naturale est mulieri
concipere filium et libero arbitrio tendere in bonum. Prima ergo inclinatio naturalis suci sucilitatem et delectationem in operatione in habentibus cognitionem et assimilatur inclinationi habitus. Cum secunda Vero, Stat dissicultas et labor in aequirendo id ad tuod naturalis est inclinatio et propter laborem aliquis ab ejus acquisitione potest retrahi. Et sic in appetitu accidit scientiae.
Dicitur T Quod licet per se habitus sueta facilitalem in perutione, tamen ex aliquo impedimento Xtrinsecus ad Veneniente,
ut dicitur: ' μ' . 65, a. A ad θ' habens habitum, illicultatem patitur in operando et per consequens delectationem non Sentit. Similiter ergo ab aequisitione scientiae potest retrahi homo, licet ad eam naturalem habeat inclinationem ex labore addiscendi aliisque de causis ut inquit S. Thomas in I. Metaphysic Nam, ut ipse etiam V. Metaph. capite, de ne e88ario inquit impetum naturalis inclinationis potest impediri in prosecutione jam incoepti, et prohiberine motus incipiat. Sed contra, Naturale desiderium non est rustra omnino, quia natura nihil frustra operatur, ut dicitur ' eoeli ergo datui uod ad tempus homo ab acquisitione scientiae impediatur, aliquando tamen implebitur desiderium, cessabuntque impedimenta. Re Sp0ndetur, quod licet naturale desiderium consequens totam naturam rustrari non possit, quin in aliquo individuo compleatur; non inconvenit lumen ipsum in aliquibus individuis rustrari, praesertim quando tale desiderium est actus elicitus voluntatis et maxime Si non est in re coinpletum principium ad quod necesSario illud ad quod est naturalis inclinatio, sequatur. Sic non est inconvenien mulierem perpetuo absque prole manere, quam Vi ad id natur iliter sit inclinata. Posset etiam dici, quod istud nuturale desiderium implebitur, animam corpore separata, sicut dixit PorphyriuS, eum tunc ore beatum, licet corp0ri conjunctu beatitudinem non
42쪽
Uol EA QUAE RATIONE INVESTIGARI NON POSSUNT CONVENIENTER FIDE TENENDA PROPONUNTUR.
tequam probetur inducitur ratio ad opposuton quae ab aliquibus induci posset Divina enim sapientiu unicui siue pro idet Secundum modum Suae naturae. Ergo non videtur necessarium homini dare liquid supra lacultatem naturi Q. Tum conclusionem probat io tuo PolioriiDUM. Sed advertendum pro conclusione, quod eum necessarium adsimem duplieiter dicatur, secundum Aristotelem ' Retaph. Scilicet simplieiter, et quantum ad bene esse de utroque necessario intelligitur conclusio. Unde prima ratio de necessario Simpliciter pro-but ullae Vero, quantum d bene QSSe. PDimo ergo Polio est ista Homines, per divinam providentium ad altius bonum ordinantur quam experiri in praesenti ita humana
fragilitas poSsit. Ergo oportuit nos evocari in aliquid altius quam ratio nostra in praesenti ita possit attingere. Antecedens inserius probabitur in tertio libro Consequentia probatur: quia nulluS, desiderio et studio, in aliquid tendit nisi sit ei praecognitum; cum ergo homo habeat, ludi et desiderio, tendere in id ad quod per divinam providentiam ordinatur, necesse est ut illud praecO-
ComiiDinnio 1' haec ratio ex comparatione veteri et no Vae legis; quia enim in Christiana religione bona spiritualia et aeterna promittuntur, in ea, plurima humanum Sensum XCedentia, proponuntur. In Veteri autem lege quia tempus alia promittebanturi pauca proposita Sunt quae humanam XCederent rationem.
CottiiDioni ui 2' ex philosophorum legibus Volentes enim philosophi homines a sensibilium delectationibus ad honestatem
perducere, Stendenderunt esse alia bona sensibilibus his potiora, tuorum gustu multo Sua Viti delectantur qui activis aut contemplativis virtutibus Vacant. Pi'o ista ratione adsertenduni, quod desiderium liquando uccipitur pro actu appetitus sensitivi, vel rationalis tendentis in non habitum aliquando vero pro appetitu et inclinatione quacumque ad aliquid, etiam Si consequatur formam naturalem. Quando ergo
dicitur, neminem ferri desiderio nisi in praec0gnitum, intelligendum est de desideri qui est actus elicitus appetitus, non autem de in-
43쪽
PROOEMult, πclinatione consequente formam naturalem quia etsi, etiam tale desiderium consequa uti aliquam cognitionem, eo quod pus naturae sit opus intelligetitiae, ut dicitur θ' phySi . non tamen consei tui tui' cognitionem ipsius appetentis naturaliter. Distituto. Sed videtur liuec uti liomae non concludere nani oppositum ConsequentiS, Videtur Stare cum antecedente potostonim aliquid esse naturaliter nobis cognitum, et tamen illud consequi propria Virtute non poterimus: Sicut licet aliquis naturaliter cognoscat imperii naturam, tamen propriis viribus imperator ossi
Respondi tur, quod is rationis non stat in hoc quod ideo sit nobis necessaria cognitio Supernaturalis, quia ad sinum quem propria virtute adipisci non possumus ordineumr; sed quia ordinamur ad sinem, quem neque SSequi, neque c0gnoscere OSSumus naturali sucultate, juxta illud Isaiae L Oeulus non ivit Deus, ub8que te, quae praeparasti diligentibus te. Sic autem non stat oppositum conSequenti cum antecedente. Non enim stant simul quod non elevetur intellectus ad id quod est supra naturam Suam, et 3men ordinetur homo ad id quod naturaliter cognosci non potest. Si enim starent simul tunc aliquid desiderio et studio moveretur in incognitum neque enim naturaliter neque Supernaturaliter cognoSceret sinem.
Pro Dima orativmnitorio, ad Heriendum D ut habetur . 2'''. q. 107, . , quod lux vetus et nova non sic distinguuntur quasi uis diversos tines ordinentur, vetus ad temporalin, ad spiritualii bona, sed quia cum habeant eundem finem, Scilicet, ut liomines Subdantur Deo, nova, propinquius ordinat ad hunc sinem, Vetu autem, remoti S, et Comparantur ad invicem sicut imperfectum ad persectum. Vetus enim quia dabatur impersectis et nondum gratiam consequutis, homines ad Observantium divinoruin praeceptorum timore poenarum et promissione temporalium bonorum
inducebat. Nova ero, quia persectis, et jam gratium et iidem per baptismum consecutis datur inducit homines ad virtutem ex illso bono Virtutis, et praecipue curi tutis. Quod vero dicitur, christianum religionem promittere Spiritualia, veterem autem legem temp0ralia, non est intelligendum quasi ho inines veteris legis temporalia bona pro sine haberent, homines vero novae legis spirituultu Sed quia per temporalia, illi, utpote imperfecti, inducebantur in Dei amorem et in Spiritualiu nos autem persectionem gratiae labentes, X pSa
Spiritualium rerum consideratione, seculi dum Se ad Virtutem, et praecipue ad Curitatem OVemur.
Aduertendum ' quod licet sit una fides modernorum et antiquorum ut ponit S. Thomas de Verit . 14 a. 12, tamen plura tenentur homines tempore gratiae explicite credere quam in tempore legis Scriptae, ut ibidem inquit uri. P. Quando ergo hic dicitur
quia nobis pluri ina supra humanum Sensum propoliuntur, pauca
autem luminibus veteris legis, intelligendum is e licite, quia
44쪽
38 LIBER PRIMissimplieite antiqui omnia credebant quae n0 credimus ut vult S. Thomas loco praeallegato. Pro Q uria coonDionitorio ad Dertendum '); ut habetur 2 2 ' V. 179 et 181 quod virtutum quaedam Sunt contemplativae vitae, sicut virtutes intellectum peculati Viam perficientes, cujusmodi est sapientia liabet enim pro sine, ita contemplativa veritatis contemplationem. Quaedam autem Sunt Vitae activae, cujusmodi sunt morales Virtutes, quae ordinantur ad operandum. Nam vitae activae finis est Xterior operatio. Id Dei lemium ' quod licet, spiritualibus delectationibus, sensiles sint pl0ud 0 Vehementiores, quia Sensibilia nobis magis nota sunt, et cum corporali transmutatione hujusmodi delectationes fiunt, et quia c0ntra corporales moleStias appetuntur spirituales tamen, Secundi In Se Innjore Suni ut dicitur . '' . 1, a '; et ' Sent dist. 49 q. ' a. '; quia spiritualis persectio corporali nobilior est et naturae rationali melior, atque ob alias causas quas S. Thomas illis in locis adducit Propter hoc ergo inquit hoc loco spiritualium rerum gustu eos qui activis Vel contemplativis vacant, delectari, quia delectationes quas contemplativae Vitae deservientes, quae in contemplatione Veritatis Sistit, aut etiam activae quae ad exercitium Virtutum moralium deputatur; experiuntur, longe meliores stinpliciter et Secundum Sui naturam sunt, quam quaecumque Corporeae et Sensibiles Voluptates. RQ or an otio est Veriorem de Deo cognitionem habemus ex eo quod hujusmodi veritatem habemus per sidem ergo hoc nobis utile est. - Pi Obutur antecedens. Tunc vere de Deo cognitionem habemus, cum pSum esse credimus super Omne quod de ipso possumu Cogitare, cum naturalem hominis acultatem natura divina excedat: sed per h0 quod homini aliqua divina humanam rationem e Cedentia, proponuntur, firmatur in nobis opinio quod Deus sit aliquid supra omne quod possumu Cogitare ergo, te. Attendendum, quod quia divina essentia, secundum quod in Seest, Videre non p0SSumus, nec ipsum Deum quiddilative cognoscimus, Iuaecumque praedicata illi attribuerimus, ea a divina persectione quam maxime deficiunt, e quod Deus aliquid excellentius sit. Unde qui opinaretur esse in Deo eam dumtaxat persectionem quae naturaliter de ipso investigari potest, deciperetur, volens dicinum naturam creato intellectui adaequare. Quod Si eum excellentiorem esSe omnibus, quae de ipso naturali investigatione cognoscimus, existimaverit, Veriorem habet cognitionem, utpote ad ejus naturam, propria sua accedens c0gnitione. Ad hoc autem cognoscendum juvat nos ali tuorum di inurum revelatio, quae nullus unquam suo ingenio potuit inveStigare. T Diin Polio Reprimitur ob hoc humana praesumpti quae
erroris Si mater ergo te, Probatur uti tu edeli S. Quoniam Sunt,
quidum tantuni de suo ingenio praesumentes, ut illud tantum, de Deo Verum SSe putent, quod eis videtur sulsum autem, quod eis non
45쪽
PROOEMis3 39 videtur. Re pri initur auteni laec temeritus duin aliqua ab infallibili veritate proponuntur, quae intellectu eoruni excedunt. Dura 'in cisio. Multum persectionis humanae rationi aequiritur ex talium qualicumque cognitione et de ergo te. - Probutiri
antecedens e nuctoritate Aristotelis, declino thicorum seup. )contra Simonidem dicentis debere hominem se ad immortuitu et divina, quantum potest, trahere. Et undecimo sal primo e G de Animalibus quod modicum de Substantiis superioribus perceptum est magis mutum et desideratum Omni cognitione, quam de substantiis inserioribus liabenuis. Et secundo Coeli et Mundi text. 34): luod cum de corporibus coelestibus quaestiones Solvi possint, parva et topica solutione, contingit auditori ut vehemens it gaudium ejus. Ex his iii in babetur luod de rebus nobilissimis quantulacumque imperfecta cognitio, maximum animae persectionem tonsert. Attendendum, quod rationem ad oppositum in principi capituli suetam S. Thomas non Solvit, Sed solutam relinquit ex dictis. Negatur enim consequentia quia enim natura hominis, per divinum pro Videntium est ad supernaturalem finem ordinata ideo divina providentia providit sibi de supernaturali cognitione, Sicut ad consequendum naturalem sinem, de principiis naturalibus providit In sinis ad quem talitra humana est ordDiata naturalis sit aut supernaturali8, et an sit naturali in tinutio ad illum . Scotus prima quaestione Prologi I. Sent nobiscum convenit in duobus 1' quod necessarium est nobis aliquam notitiam Supernaturaliter tradi quod sinis ad quem natura humana est
ordinata, Scilicet Deus per SSentiam Visus, a nobis, pro Statu i Sto, non est naturaliter cognos di bilis. In hoc autem di seordat quia ponit finem illum nuturalem esse, licet supernaturaliter adipiscendum S. Thomas autem in prima ratione imus capituli et alibi, tenet ultimum finem hominis, qui est Deus, et Supernaturalem SSe, et Supernaturaliter acquirendum. - Probat autem dictum suum co-tus auctoritate Augustini libro de praedestinatione Sanetorum . . ubi ait po8Λe habere sidem sicut posse habere uritutem naturae est hominuin habere autem idem, quemuit nodum habere curitatem, ratiae est deliuiti. Si igitur posse habere fidem et caritatem naturaliter convenit uni ni ergo et posse habere finem ad quem fides caritasque disponit 2' Homo naturaliter istum finem, quem dicis supernaturalem, appetit, igitur ad istum naturaliter ordinatur, et per Consequens est naturalis sinis. Sed contra hanc positionem Scoti luantum ad id in quo discordiit a S. Thoinu arguitur sic. - Si Deus esset sinis nuturalis, id est, in quem natura inclinat, sed supernaturaliter UquirenduS, Sequeretur luod natura inclinaret suum subuectum ad aliquid ad quod esso impossibile ut produceret. Hoc autem in omnibu naturis videtur salsuri et elium repugnat rationi. Tunc enim naturaliS
46쪽
appetitus esset frustra in natura quia nullo modo posset per naturam adimpleri ergo te. Sed circa hoc dubium occurrit. Videtur enim S. I homas Sentire cum Oolo, supra Boetium de Trinitate . uti art. ult ad ult. Ibi enim ait quod quainuis homo inelinetur naturaliter in senem ullimum, non pote8 tamen naturaliter illum consequi, sed solum per rutium. Respondetur: luod aliter accipit Scotus naturalem inclinationem ut me in naturalem, et aliter . I homas. Ipse enim Scotus accipit naturalem inclinationem, pro inclinatione mere naturali consequente naturam et Xeludente cognitionem; qui non est actus elicitus ut
patet per ipsum 4 ent di8t. 49. q. 10. Item ipse loquitur de sine ultimo materialiter, scilicet de eo in quo in enitur ratio ultimi finis. S. Thomas autem per naturalem inclinationem intelliixit, non inclinationem naturae, oppositam inclinationi quae sequitur cognitionem, sed actum elicitum a Voluntate, qui est noturalis et determinatus quantum ad Specificationem actus non autem quantum ad exercitium. Item loquitur de ultimo sine in generali et sub communi ratione ultimi sinis et beatitudinis ut in serius deest rabitur; et est Sensus Verborum ejus quod Si proponatur voluntati ultimi Ssinis et beatitudo in communi voluntas quidem potest elicere et non licere actum circa illud objectum; sed si eliciat actum circa illud, ille actus erit prosecutio, et non potest voluntas tale obiectum refugere, licet homo non possit ad illud otium propria virtute ei Venire. - On Si autem inconveniens quod homo in aliquid inclinetur per actum Voluntatis naturalem, modo dicto, et tamen illud non p0SSit Virtute propria dipisci, quia licet ad illud virtus naturalis non sufficiat, proponitur tamen voluntati sub ratione appetibilis ex omni parte et nullum habentis boni desectum ex quo habet voluntas quod non possit illud respuere. Sed bene S inconveniens qu0d aliquid appetatur naturali appetitu qui est Sola naturae inclinatio, et tamen homo ad illud non possit aliqua virtute naturali pervenire, quia natura secundum se non habet inclinationem, nisi infra naturno limites. Iim umenta autem coli non cogunt. Ad primum enim quod inquit Augustinus: Posse habere fidem 38 naturae hominum, non ideo dicitur quoniam in homine sit potentia naturalis ad fidem et caritatem sinemque Supernaturalem; sed quia in natura et substantia hominis est potentia obedientialis ad illa, potentiaque logica, quae QS non repugnantia non enim repugnat naturae hominis haberesidem et caritatem; sicut naturae lapidis, imo, hominis naturae data est opacitas ad ea, quibus h0mo usSit ad sinem Supernaturalem pervenire ut haberi potest ex iis quae dicuntur de Verit. q. 14, u 10 ad 1'' Unde sensus Augustini est, quod in natura hominum est capacitas et aptitudo nil fidem et caritatem, quae in aliis natu iis materialibus non invenitur. Ad Seeundum, negatur antecedens, Si simpliciter accipiatur h0m0
47쪽
PROOEMiLM 4squantum ad naturalia. 0n enim naturaliter appetit homo in sua natura consideratus, visionem divinae SSentiae, ut est Summum bonum, et ultimus simis ad quam natura intellectualis est per divinam providentiam ordinata: Sic enim nunc de visione divinae essentiae loquimur. Si autem accipiatur homo ut informatus revelatione divina ut side, quod ultimus ejus in is et summum ejus bomina sit divinae essentiae Visio clara et persecta, sic illam naturaliter appetit, sicut et Summum bonum in universali. Sed tune negatur consequentia scilicet ergo est naturalis ad modum quo loquimur hic de naturali de eo scilicet me qui naturae proportionatur, et cuius est a plicita naturalis, atque in quem propriis viribus naturae potest perveniri. Sic enim dicitur aliquid naturale apud phil0sophos, nisi abuti Vocabulis Voluerimus.
QUOD ASSENTIRE IIS QUAE SUNT FIDEI, NON EST LEVITATIS QUAMVIS SUPRA RATIONEM SINT.
Post 0ΠΛM determinavit S. Thomas de modo cognoscendae Veritatis divinae quantum est ex parte docentis, nune de eodem quantum est ex parte addiscentis determinat, et ponit hanc
Primo simpliciter probatur. Seeundo comparative ad Mahumeti
PDimn ergo Potio est Sta Credere divinae Sapientiae revelanti non est levitatis, imo prudentiae: Sed haec de quibus loqui-nuar, divina Sapientia revelavit ergo non Si levitaticis tu credere. Major est manifesta eo quod divina sapientia nec errare poSSit nec nos decipere Minor ero probatur. Revelatio et manifestatio liquorum per ea Vi Sibilia opera quae naturae superant facultatem confirmata, non est nisi ab eo qui Supra naturam cieatam est sed sic ea quae Sunt dei sunt confirmata, per ea scilicet quae omnem Superant naturae sucultatem ergo te. Probatur minor discurrendo per miracula.
1' Enim ad dei confirmationem, suetae sunt mirabiles anguorum curationeS, mortuorum SuSeitationes, coelestium corporum
mirabiles mutationes, et uilla alia circa res corporales de quibuStam in veteri quum in novo Testamento nobis est tradita notitia. 2' Facta est humanis mentibus supra naturam inspirati0, cum idiotae et simplices, uno Spiritus Sancti repleti, Summam sapientiam et lacundium sunt in istanti consecuti. 3' Facta est mirabilis mundi c0nversio atque Suprnm ituram.
48쪽
Non itim urinoruni potentia, ut Voluptutu in proniissione, sed ex divinoruna operunt inspectione et inter pei Secutoriani tyrannide in innumerabilis turba, non tant Si inplicium Sed et sapientissimorum hominum ad Christi idem convola, it in qua humanum excedentia intellectum proponuntur, carni euhibentur Olillitates et omnia illiae in mundo sunt, habenda SSe contemptui docentur. Hoc enim miraculorum maximum St, et di Vinae inspirationis opus quod animi mortalium iis assenserint.
Quod si diceret quispiam hoc casu subitoque Venisse instat S. Thomas ex eo quod hoc Se acturum Deus multis antea Prophetarum praedixit oraculi S quod Si divinae dispositionis signum non autem casus. Hunc confirmationis fidei modum tetigit Apostolus ad Hebreos dicens: Quae scilicet humanu Salus gutian initium fees isse enarrari per D0in in ii, ab ei qui audierunt, tu nos eousirmata est, contestante Deo sui et portentis et Dariis Spiritus uneti
Ex hoc deducitur: non Sse necessarium ut ulterius praeterita Signa rei terentur, quan Vi et nunc non Cesset Deus per Suo Sanctos miracula operari, et haec tam mirabilis mundi conversi ad Christianam idem praeteritorum ignorum est ectus est, sicque in suo effectu seu videntur signa. Quod si dicatur non esse laetam mundi conversionem e praecedentibus signis, hoc omnibus signis et miraculum mirabilius erit, si ad credendum tam ardua, ad sperandum tam alta, ad operandum tam difficilia, mundus absque miraculis,
simplicibus et ignobilibus hominibus sui induetus atque ob hoc
non erunt amplius miracula neceSSaria. m Quoclo otio probatur per comparationem ad legem Mahumeti. Nihil enim mirum est si illi legi, quamplures adheserunt quia et oliuitate promittebat, et praecepta illis consorinia dabat, ipsis relaxans habenas, ad quas animus hominis inclinatur. Item, non confirmavit Mahumetu sua documenta miraculis, sed se in nrmorum potentia missum jebat, quod tyrannorum est. Adhuc illi non crediderunt a principio sapientes et docti viri, sed bestiales
homines in desertis morantes, onysii S Scientiae prorsus ignari. Postremo nulla prophetarum Oracula praeceSSerunt, quae ei legi, tanquam a Deo constituendae, testimonium perhiberet. Ex quo sequitur, levitulis et insipientiae esse illi credere, nostrae autem adhaerere fidei, maximae Sse Sapientiae. Diatilis is circu hunc conclusionis probationem occurrit. Quia Dulld Opera, luantumcunulue mira, Videntur de necessitate ac sultil- cienter probare nostram legem a Deo esse. Nulla enim adeo magna opera Sunt, quae non possit aliquis cavillando pervertere, aut daemonibus sueta asserens uia praestigiis sic apparui Sse, non timenin Veritate hiisse suctu, ut ab aliqua naturali causa suisSe producta. Magi enim Pharaonis, universu sere opera secerunt quae Moy SeS secerat. Similiter apud gentiles multu miranda acciderunt, miraculis
49쪽
nostrue fidei si iii illa. Apud muli uineta nos quoque pleraques dicuntur contingeri in iraculu.
Id Diuenti tin liujus illicultatis in qua christianoruin plerique titubant id in pri in is considerare oportet quod ea Solii Vere miraculi sunt, ut in serius, in ' libro, declaratur; luae a Solo Deo, aut quantum ad substantiam facti, aut quantuin ad id in quo fiunt aut quantuni ad nodum aciendi, Specialiter praeter communein modum gubernationis universi fieri possunt. Ideo cum volumus in 'ostigare an aliquid vere miraculum sit, inspiciendum est noluidi piam in eo sit quod a nulla ieri possit creatura virtute propria is uod si tale quid inveniatur, et sit in rei veritate factum, et non
tantum Secundum apparentium, illud pro certo asseremus Vere esse miraculum. CuVendum tamen nobis est ne creaturis, et praesertim substantiis immaterialibus, plus virtutis attribuamus quam ipsis conveniat, aut plus ab earum Virtute detrahamus quam porteat ut, aut ea quae a Solo Deo sieli possunt, Virtute aliqua creata fieri posse existimemus, aut quod virtus creata potest ilicere, Sola divina virtute posse fieri credamus, ex utroque enim circa Vera miracula error poteSt accidere.
Considerandum lioque est quod licet in iis quae corporaliter sunt, dissicile sit indubitatum habere veritatem, eo quod daemon 'Sex trasmulatione oculi aeris Sive alterius corporis, aut e Ser Suum immutatione, faciant multa apparere quae in Veritate non Sunt tamen et in hujusmodi, ex omnibus circumstantiis simul pensatis, quod verum sit poterit discerni. Puta, in mortui suscitatione, quamvis daemon possit destincti corpus intrare, atque in eo aliqua Opera similia operibus vitae exercere, aut etiam sic hominum sensus immutare, ut 3ppareat mortuum reViXisse, qui non revixit tamen si ViderimuS, e corpore, uni Versa Vitae perii fieri, et eodem modo ut prius, ita quod omnibus indisserenter appareat, et per longum teli pus, dicendium, in Veritate mortuum revixisse et non tantum Secundum apparentiam, et Similiter de aliis. Id ei tendum ulterius quod licet in aliquibus operati daemonis et praestigium SSe possit, Sunt tamen quaedum miraculi in quibus praestigium locum non habet sic est immutatio intellectus et voluntatis quae corporei Sensibus non percipiuntur. Fiunt enim praestigia ad res corporea quae aliquo percipiuntur SenSu. Dicitur ergo '). Quod sunt aliqua vere simpliciterque miracula quae nullam admittunt calumniam, ex quibus docentis Veritas opti ine et efficaciter confirmatur. Sunt enim quaedam quae Si Conceduntur in veritate actu, sicut quod tempore Iosue ut steterit aut solem passum etia in luminis desectum in Christi passione luna existente in Oppositione, a solo Deo esse suctu negari non poteSt similiter de mortui suscitatione et similibus. Sunt autem talium quae dum quae nullus negare potest, quin in veritate sitit sacta, sicut
de illa solis permanentia, deque multis Sigitis a Christo laeti S. Dicitur '). Quod illa subita apostolicae mentis illuminatio per
50쪽
Spiritus Sancti inissionem acta, calumnis in non recipit; neque enim Secundum apparentiam tantum, Sed secundum Veritatem haec suisse acta cognoverunt uniVei Si qui apostolos loquentes linguis et disputantes audierunt. Neque a daemonibus fieri potuerunt, eo quod hoc perversae eorum Voluntati repugnet, quia homines in malaim pertrahere Vellent, non ad bonum inducere. Quod si ab angelis eam illuminationem seri potuisse quis dicat, eo etiam admisso dicemus, quod sicut a Deo alia miracula ministris angelis sunt, ita et hominum illuminationes. Quod sane, et quaedam, veritatis praedicatae ab idiotis hominibus, confirmatio erit, eo Iu0d 0ni angeli non decipiunt, sed instruant homines de divinis. Simili modo, hominum et idiotorum et sapientum conVersi ad fidem Christi, et voluptatum abiectio, ad quas est hominum inclinatio naturalis, in solum Deum auctorem referri p0SSunt, qui humanas Voluntates, Solu potest immutare. Dicitur '). Quod signa insolita et miracula vera SSe, et SSevirtute divina facta, argumento est, quando is qui ad suae doctrinae confirmationem miracula operatur, bonos mores praedicat atque secundum ipsos vivit, studetque homines in Deum reducere, non autem pr0priam quaerit utilitutem, neque superstitionibus utitur et circa utilia non circa Vanu, mirabilia operatur tunc enim certuS qui eSSe potest quod divino non autem sullaci agatur spiritu. X hoc enim S. Thomas ent dist. 7, . ' a s, ad 2', Vera Signa
a salsis distinguit Etsi ergo magi Phara0nis, aut insideles, aut etiam
Multu metus aliqua secerunt quae miracula videbantur, non eri lattamen Vera miracula, utpote quae omnem naturae Superarent sa- cultatem, ut in serius Stendetur.
illud postremo auDertendum, qu0d miraculorum perati Π0n sic dum confirmat christianam quasi particulariter videre faciant eu quae sunt dei vera esse hoc enim rati0ni fidei repugnat, Sed m0Vent Voluntatem ad hoc, ut videns ea velit credere. Ex illis en inijudicat conveniens, credere fidem praedicanti, quia ostendunt in
universuti Vera esSe quae praedicuntur, atque secundum diVinam Sapientiam, utpote ea miraculis confirmantem.