장음표시 사용
71쪽
st Pari rara Dis p. Is ne essem Poenitentia
De meritorum reviviscemia per Pt nitentiam, ara de Peccatrem
Iulid tam Eris omnia simuI eum Gratia deperdi per phcatum, non dubitatur:
tamen quaeritur, Num merata per peccatum, mortale Extinguantur omnino , an soIiun mortificentiir, de veluti cons
piantur, ita scilicet ut per subsequentem Poenitentiam revivis rant 3 Quaeratur etiam. an sicut per poenitentiam merita revivis nuba etiam per subsequens peccatum revivi stant demerita, seu peccata preterit
1. Uod de facto reviviscant, est adeo
cemim apud Theologos. ut OPrositum censeatur a Suario, de Amico immerarium, dc periculosum, a Bagnell e rori proximum, a Nugn erroneum. . Com
muniten enim id PP. docent ex Aposti aff
P. communius apud Marium cum Ambroso, Anselmo intelligunt de operibus per peccatum mortificatis. Hoc etiam colligitur ex verbis. illis ad Galatas 3. Tania pasus ostia sine causa , fi tamen sine ea a, hoc est, ut explicant Hieron. Chrysosti. Ambros. si tamen incassum dici poteshea vos passos esse , cum possim de praeteratis passionibus , de meritis mercedem accipere , si volueritis per poenitentiam in Dei Gratiamredire . Idem significatur Ioe-
iis a.. Reddam vobis annos , araeos comedit ram
perno conservaverim , Ma amussam rocver
verint die. re colligitur ex doctrina equidem Tridem loco citato, de cinone 3 R. ubi. oes tantum requirit conditiones, ut bona. opera prosint ad vitam aeternam, videlicet aenod procedant a Gratia habituali, quol tispernaturalia , &qiiod homo in Gratia decedat, quae omnia habentur in me ritis per peccatum mortificatis , si homo, per Pinvitentiam resiurgens in Gratia mois
Raeto a priori est, quia Peceatum perdo nitentiam condonarur pleue , de ab hIlite absque ulla limitation , aut conditione: ergo merita antiqua post Poenitentiam, de condonationem peccati iterum incipiunt tribuere homini jus adiutam aetemam, perinde ae si nunquam peccasset: sicuti si Rex integre, dg ablature condouet subdito imruriam sibi irrogarum, eo ipso subditus ve- cuperat omma jura antiqua ad recipiendam mercetam antiquis obsequiis det tam , aliter condonatio non esset plena. Hinc fit, hominem per peccatum privare se solum jure
Proximo , de expedito ad vitam aeternam a meritis exigi ram, non tamen jure remoto , quod unice per aeternam damnationem extinguitur Neque dicas, majorem esse vim in mortali culpa , utpote malitiae infinitae, ad. ehlanguenda merita antecedentia, 'quam in actii Poenitentiae, utpote fimae bonitatis, ad extinguenda demerita priora s sessi actus Poenitenti e non mortificat, sed extinguit peccata; ita ut per relapsum non redeant; ergo etiam mortale cxtinguit metita, ita ut
Nam haec absoluta demeritorum destrinctio per adium Poenitentiae non habetur unice a, ipsa poenitentiae, sed etiam ab inaenita Dei Misericordia, quae infinito exces su iuperat malitiam peccati; & ideo nutarum, quod plus possit Paenitenua cum Divina Misericordia in ordine ad extinguendae Peccata , quam. Peccatum. in o
dine ad extinguenda menta . Non negamuxtamen, potuisse Deum. in alia providentiae velle, quod merita antecedentia per peccae, tum omnino extinguantur, Ac non meret mortificentun, ut, docent communius cum Mario, & Lugo contra uasqueae quia thmen Deus pronior est ad miserendum,quam M. puniendum , ut magis ad penatentiam alliciati promittit se restituturum nobis quae-cimque per peccatum amisimusi , idque cum foviore ; juxta illud Psalmi 3'. leva a me. er Sper nivem dealbabor ; siquidem per Paenitentiam candori, de meritis antia quis iuperadditur novum meritum , dc nova Gratia ex opere operantis per actum
conti itionis , aut ex opere opeiato per sabcramentum paenitentiae . .
in Dubitant ramen DD. primo , nunc merita praeterita per paenitentiam reviviscarie solum in ordine adaliquod gaudium accidentale, quo gaudent Beati de iis, meritis. ante peccatum elicitis ut videtur docere P. R. 's. arti ad tertium apud Sua is r. Diol l liv
72쪽
maestio VIII. De revi scentia meritorem ss
rium a An vero quoad eramnam essenti le , nempe in ordine ad merendam , ut prius, visionem Dei e Secundo utrum quo
ad hoc praenuum essentiale reviviscant f tum pernoc, quod gloria contritioni debita
detur etiam titulo meritonim antecedemtium , ut docet Bagner apud Haunoldum Tertio num reviviscant quoad totam gratiam antecedenter deperditam , ut docet Scotus , & alii communius ; an vero ita , ut pars tantum Gratiae deperditae restitu eur commensurata diu, ositioni praesenti , de intemoni actus Poeni entiae, ut putant nomnulli Thomiste apud Suarium , dc Lingo Dico I. Merita non reviviscimi solum in ordine ad gaudium accidentale , quo labIicet deinde Beati gaudeant de meritis a
te peccatum elicitis . Ita communiter.
Prob. quia in hoc sensu reviviscerent e iam merita mortua, ( hoe est elicita in si iii peccati morialis cum etiam de iis gaindeant deinde Beati III. Dico a. Neque reviviscunt merita per hoc, quod multiplici titulo eadem oria constratur , videlicet de ut debita actui Poenitentiae praesentis , de ut debita meritis ante peccatum elieitis: eo pacto quo Adultis datur gloria At titulo naei ditatis , de titulo mercedis , seu coronae .
Prob. quia rationes adductae ad probamdam meritorum reviviscentiam probant , quod reviviscant quoad suum antiquum sus ad praemium ires debitum , dc non in odione ad merendum alio titulo novum pDdimum debitum actui Poenitentiae , alioquin contra di m Apostoli ad Heb. o. Deus videretur injustus , fi merita antiqua 'bvaret praemi' iis absolure promisso; dc pe catum non diceretur plene condonatum per I invitentiam, si omnino extingiteretur Ius ad premium debitum meritis antiquis ; fi ut Rex non plene injuriam condonaret is,dito 'flaniori, nasi revivisceient rura antiqua in oriunt ad mercedem obsequiis avi cedentibu&debitam . Contam. si sententia opposea subsisteret ,
possemua dicere, quod nunquam novo me
rito uo a gloria respondeat, sed eadem duplici titulo . quod nemo diaerit. Et ratio
a pilori est , quia duplici obligationi eae
Iuliana non potest respondere eadem se nitio data duplici titulo . sed debet remo dem duplex solutios, Auter novum jus I vitae non esset pretio ellimabili
1v Dico uic Meria non . eviviscsut ad partem tantum, sed quoad totam Gra
tiam, que per peccatum subsequens erat d perdita . ita communius. Probatur , quia nullum habetur land mentum res ringendi recuperationem Graistiae r quin immo practice Deus recordar tur peccatorum , atque adeo juxta dictum
Apostoli esset injustus , si eorum intuitia
nollet Gratiam deperditam restituere . V de sequitur contra vas ea , quod non his him reviviscant merita quoad illam Graistiam, quam homo obtinuit ex opere ophrantis ex meritis propriis , sed etiam in ordine ad illam Gratiam , quam obtinuit in sacramentis ex meritis Christi, de ex operet operato ; miser recurrit, quod Deus practice peccatorum recordaretur , essetquci injustus. v. objic. t. ves Deus post Penitentiam ex Justitia restituit Giatiam per peccatum deperditam, vel restituit ex Misericordia et
si ex Justitia a ergo falsum est , quod diximus potuisse alia providentia non res iis
mere et si vero ex Miseric'rdia i ergo nihil probant verba illa Apostoli, Nus est
m. quibus PR probant reviviscentiam meis
ritorum s iis enim verbis probaretur, quod reviviscerem ex Justitia. Resp. in praesenti providentia tenesimum ex Justitia Gratiam per peccatum deperditam reminere post Penitentiam , quia ex Justitia tenetur , ut tuc supponimiis,dare praemium meritis promissum: qnia tamen ex Misericordia Divina habetur , quod Penitenti detur Amicitia , dc omnino condonetur peccatum praeteritum; spos set enim aut sempliciter . aut non plene
condonari ) idcirco in alia providentia , in qua aut simpliciter ipS
nitentiam non eondonaretur, aut non con donaretur pIene, possent merita metreviviscere.
Addunt probabiliter Pallavicinus , & Esparra contra nonnullos apud Hau noldum, non posse Deum dare amicitiam Penite initi , quin merita revivis avi. Ratio est , quia quamvis posset Deus ainicum puniret ad tempus ob peccata praeterita i non tamen in demum , cum Punicio iterna non rideatur Dile consistere cum amore amicitiae , Atqui ni fi merita reviviscerent , tunc Deus in aeternim puniret Amicum .di Iustum , quandoquidem in penam
cati in Hernum ptivaret hominem Pr
mio debito meritis antecedentibus i ei fonon poten Deus testituere amiciliam pex
73쪽
rita reviviciant; unde in praesenti previa dentia ex Misericordia Deus restituit Paenutenti amicitiam; connarurali rer vero , deposita promisione, etiam ex Justitiamenta
VI. objic. u. Merita sunt dispositio ph sica ad Gratiam obtinendam , ut dracent
communius Thomittas ergo Gratia cor ferri non potest connaturaliter , nisi juxta proportionem meritorum disponentium ad illam s hoc tamen non esset verum, si meis ita antiqua adae dote reviviscerent secundum totam Gratiam priorem . quae habebatur ante peccatum, ut patris tuo non reviviscunt adaequate. Resp. cum Arriaga disp. 36. contra Thomstas, merita esse solum dispositionem moralem ad Gratiam, non vero physicam quod ex eo patet, quia Gratia perseverat, etiam recedentibus omnino meritis , quae
ad illam dis osuerant. Sed transmisso, quod physice disponant , iussicit quod Gratia ,
quae datur intuitu actus Paenitentiae , sit proportionata tali merito: Gratia vero de. Dira meritis antiquis, quae nunc reviviscit, non debet esse proportionata huic merito praesenti ; cum non detur ejus intuitu, sed reviviscat ex Divina Misericordis, & ex M.tura amicitiae cum Deo.
eis peccata dimissa redeam, aint redire possim per Lapsum p
Consimilia est Quaestio haec praecedenti ,
utrum scilicet qui post paenitentiam
iterum reccat , non solum mercatur pH
nam re-ndentem huic novo peccato, sed etiam paenam respondentem peccatis an,
quis jam dimissis: quod est, Peccata antiquaser lapsim redire , non quidem secundum esse physicum, sed morale . m. Dico I. In rissenti providentia
peccata semel dimissa nunquam redeunt per quemcumque lapsum. Ita communiter contra nonnullos putantes, redire per I psum saltem hec quatuor pereata , nempe odium Fraternum , Apostasiam a Fide contemptum consessionis , & retractari
nem Pistentiae antea factae . quod exprimitur eelebri illo disticho: arrea odit,-s,spernuque fateri, Pamluidi piger, pristina eaesta redit.
atas est, non recordabor. Micheae p. diem
tur peccata projici in profundum maris . Gelasus Papa in cap. Finali de Poeniten. tiis disti vi habet et Dimina elemeauia dimis a
preeata in Muionem Mitreius redire non pmia
gaer . Et ratio a priori est, quia de facto remissio peccati est absoluta, non conditi nata ; ergo de facto peccata nunquam re deiis. Consequentia sequitur. si enim reis dirent , non remitterentur absoIure , sed sub conditione quod iterum non peccetur; Amtecedens constat tum ex scripturis . tu quibus remissio promittitur Poenitenti insolute; tum ex formis Sacramentrarum, quae etiam absolute peccatorum remissionem signissi
Go m. quia aliter qui reIabitur, de .ret iterum confiteri peccata praeterita; cum non nae per Sacramentum aut in re . aut in voto dimitti possint peccata: sequela a tem est contra pratam Ecclesiae, & reputatur absurda a Bene licto XII. in extravaganti intereainctas , ubi dicit: f.rdum est,
VIII. Dico x. De potentia Dei ab Iuta possunt peccata ita remitti , ut per Iapsum
redeant . Ita communius cum Scoto , v lentia , Arriaga disp. I s. n. 33. netosti aliis contra vasquet, Lugo , Dicastilio .
Esparta, munoldum. Proh. Peccata remitti possunt sub eon.ditione , quod iterum non peccetur ergo possinit ita remitti, ut redeant, si relabatur. Probatur antecedens: habens ius v. gr. ad
domum potest illam donare Petro sub eo n-ditione, puta quod ea habitetur, aliter re deat dominium ad donantem; ergo pariter potest Deus cedere iuri suo ad odio hisbendum , di puniendum Phratorem sub conditione, quod non peccet iterum, aliter jus illud reviviscat . Similiter in humania possitne hoc pacto offensae condonari. Po est etiam similiter Pontifex dispensare u tum sub aliqua conditione , qua non puria Maia , votum redeat. In hoc tamen casa condonatio nequit dici plena, & absoluta , scit conditionata, eo quod remaneat reatu peccatoris veluti suspensiis, reddens homianem remote dignum odio Dci, di poena
Hinc fit, quod si condonatio peccati fit plena, & absoluta. non possit amplius D catum semel condonatum iterum rectae et scuti si transferarur in donatarium jus in mim plenim, di perfectum, non poterit
74쪽
si, aestio m. De Pera remn reditu . 6
amplius tomini ini domus redire ad dona tem . iare in hoc sensu vera est sentemtia opposita, quod scilicet non possint peocata remitti . ita ut redeant, si scilicet reis mittantur plene , & absolute , non vero
conditionale . IX. objic. r. contra primam conesuli nem. Saepe in Scriptura vicitur, quod Deus Peccatorum praeteritorum recordetur a e go redeunt per novum Iapsum i cum re-eordatio ita , utpote practica , imoi tet Deum peccata praeterita semel dimitra mihreIapsum punire . Antecedens Probatur . Hal. rs. dicitur e m memineria is mira m
Confirm. r. quia in ParaboIa illa Servi immisericordis Matth. I g. aperte significatur peccata redire per lapsum . dicitur Gnim ibi et omne debitum dimisi albi , qMoniam rogasti me: Nonne metaeis deet de deindens itur et ' , Pater meisa Caelestiis fuisssilia: ubi Aug. contra Donat. cap. IX. db At et Redire dimigra puema , -/ fraterna Charisast non est , aperta Aeet Christus mEuangeliis de illo servo dcc. Confirm. a. quia Erech. I . Deus tam
dicitur .non recordaturus iniquitatum , si Impius Merit Poenitentiam , quam Iustiti
rum Iusti , si se averterit a Iustitia i ergo
sicut redeunt de facto merita per Poenite tiam, ita demerita per lapsum. Respond. verba illa Saeronim 'Biblimrum intelligenda esse vel de poena peccat
rum non iremitarum , vel de poena temporali , quae superest luenda post peccat
rum remissionem. videtur enim Deus quodammodo horum peccatorum oblitus,quam
do differt poenam debitam; videturque e rundem recordari . quando pos lapsum
trisque poenam deditam infligit. Ad primam contam. varii varia apud Suarium . Illud videtur expedituis , quod docet Arriaga , indu per illa verba, Tm-didit rem tortoribus, qMoad que redderet nis
riversim debitum , significari , quod Deus in poenam immisericoidiae exercitae in Pr ximum nullam nobiscum exerceat mise cordiam relate ad peccata nondum dimicla; atque adeo in casu parabolae omned
bitum exigatur ob illud dumtaxat novum crimen , quod scilicet debitorem tenens su cabat eum dicens , Redde quod . bes. Ad Augustinum dicendum, peccata de fassa redire solum aequivalenter , seu vidilualiter et Primo quia ob novum peccatum redit reatus Cilim , & poenae aeremae com similis priori: Secundo per hoc quod pecoratum consequens ad Poenitentiam ratione
ingratitudinis sit gravius , quam si non praecessisset remissio peccatorum antecedemtium et Tertio ex vasimea, quia in poenam novi peccati ob ingratitudinem gravioris Deus iubtrahit auxilia uberiora, quae se,
ter non iubtraxisset; unde videntur peccata praeterita redire , quatenus ob subtracti nem auxiliorum facile committuntur peccata similia dimissis. Quarto quia ob hoc novum peccatum ingratitudinis in it Deu sprenas temporales debitas peccatis remissis, quas alioquin Deus non esset infit aurus et In quo senis Aug. resatus dis . . de Poen. cap. i. dicit, rediisse iniquitatem Matris , de Patris sui. Ad secundam nego consequentiam. Quamvis uniformiter Erechiel in utroque casu loquatur , nihilominus ex ipsa diversitate materiae eruitur , de quod merita revivia stant per poenitentiam , de quod demeriis non redeant per lapsum a Reviviscunt quiadem merita s aliter Deus peccati per pe nitentiam dimissi recordaretur, Prisce v
lens ejus inmitu Privare hominem juream quo ad mercedem et Demerita vero non redeunte aliter non essent absolute remicla , sed conditionate , & Deus illorum
pratam recordaretur, volens ea redire. X. o te. a. ex Haunia. contra secumdam et Si Peccata praeterita redire Divinistus possent per lapsum, deberet redire M. Fatio condonationis, aut condignae satisfiactionis . sed neutra negatio redue potesticum fieri non possit, me fuerit condonatio, aut satisfareo, quae iam oraecessit, juxta illud Agathonis apud Tullium:
Infectu ut fias ino actum est Mnpremum. unae communius contra Nominales dici mus , non dari Potentiam ad praeteritum i ergo peccatum semel e donatum ne Divini tus quidem redire potes . Contam. In tantum redire potest debu tum praeteritim , quando condonatur sub aliqua conditione , quae deinde non purificatur , inquantum od illam conventionem consurgit novus titulus , & novum jus increditore; ergo ut peccata rideant, debet haberi novum peccatum, eum non sufficiat conventio inter Deum , de creaturam sine
novo peccato, ad hoc ut possit in Deo consureere de novo jusad odio habendam ,
.& puniendam creaturam post remissionem
peccati : Atqui si habetur novum peccatum a
75쪽
tum , tune solam habetur novus reatus conamilis praeterito, non vero duplex re his , alter ob peccata praeterita , alter ob vum: ergo ut supra. Rem. nego sequelam. Reatus enim '
cati , qui remittitur sub conditione , quod
non peccetur iterum, re vera non est absolute remissus, sed solum est quodammodo impeditus et sicut merita per peccatum non extingisuntur , sed mortificantur et Sic etiam quando quis donat domum sub conditione , quod ea habitetur , re vera non abjicit a se omne jus , etiam remotum ad domum . sed sollim transfert jus proximum , retinendo penes se ius remotum veluti impeditum , quod evaderet proximum, si non lirificaretur ea conditio , Quod domus h itetur et Sie pariter Rex clando F datario dominium utile in Fradum retinet dominium directum , ratione cujus evadit etiam dominus lytilis, quando Feudum redit ad Regem. Hinc fit, quod si peccatum
deleatur per condonationem plenam , &ablalutam , aut per condignam satissa Monem , tunc ne iuvinitus quidem rea re pota
sit , ut probat argumentum et Quidquid sitan hususmodi conditionata condonatio fieri ossit per gratiam justificantem l quod pr
abilius multi negant , putantes gratiam ex natura amicitiae cum Deo ferre, quod peccatum debeat plene , & ablature remitti
Ad confii m. nego maj. Debitum A priditeritum jam remi inim sub conditione v. g. quod non contrahatur novum debitum B .
redire potest absque novo titulo , seu j re , per hoc quod conditio non purificetur. tunc enim debitum illud A veluti sumem
sum der remissionem conditionatam evadit debitum proximum , unde contrahens debitum B m debitor utriusque simul debiti A , & B e Sic etiam si dispensetur u tum A , puta jejunandi , sub conditione ,
quod non fiat votum B , puta peregrina di , qui emitteret deinde votum peregria nandi , teneretur ad peregrinandum simul,& jejunandum , atque adeo rediret prius votum . non quia haberetur obligatio consimilis priori, sed quia haberetur duplex
obligatio, altera orta ex voto antiquo, quod redit, altera ex novo , quod emittitur. Ita
roi sus in eam nostro, post relapsum non abetur reatus odii Divini , & poenae a ternae consimilis priori, sed duplex reatus, alter respondens peccato praeterno , alter reato relapsus.
Utram in priori ad infusionem Gran
tiae deleantur mortalia per ap
Explicatis essetabus Poenitentiae quoad
mortalium, ac venialium remissionem, ac reviviscentiam meritorum, explicandum
superest, utrum a Poenitentia hic alius e sinus habeatur , quod in priori ad insisionem Gratiae peccata sormaliter deleanturm applicationem latissae ionum Christi Do. ni t Affirmativam sententiam acriter propugnarunt nonnulli Patres in Tridentino Concilio , praehitim Coinelius Mussus Episcopus Bitontinus , s ut reseri Pallavisnus lib. 8. cap. vi de cap. p. quos deinde alii secuti sunt. Et ratio est , quia cum
per susceptionem sacramentorum aut in re, aut in voto, non vero perinfusionem Gratiae applicentur nobis Christi satisfactio
nes ex Triden. de iis applicatis , impossibile sit peccatum non deleri formaliter , idcirco docent, in priori ad infusionem gratiae tolli Divinam inimicitiam , dc per gratiam conterri ulterius Divinam amicitiam . Alii tamen negant ita de facto contingeret quamvis enim potuerit Christus Dominus in priori ad gratiae infusionem satisfacti nes suas nobis applicare i de facto tamen videntur applicari per Sacramenta Christi satisfactiones, non in ordine ad satisseciem dum pro nostris culpis . sed solum in o dine ad merendam nobis gratiam peccari remissivam i unde in priori ad gratiam peccatum deletur radicaliter , dc per gramtiam tarmaliter i cum ex Triden. Gratia sit unica lam is causa nostrae justificati
L Praemittendum r. diversimode causare effectum suum merita , de satisfactionem aequalem . Meritum enim causat in genere causae essicientis , satisfactio velo condigna in genere causae formatis. Propterea quando intelligitur meritum , sive proprium , sive alienum nobis applicatum i pro eo signo nondum intelligitair praemii im s sicut in eo signo , quo intelligitur Sol, nondum intelligitur lux . Contra vero pro eo signo , quo intelligitur satis reo condigna , sive
propria , fave aliena nobis applicata, intelligitur deleta offensa , seu celetus reatus
odii , dc vindictae . Eilectus enim formalis
76쪽
dilarneuitur a causa tarmali applicara ubjecto ibi reo pro eo signo , moi telligitur causatamalis, nempe satisfaistio,imelliorer etiam effetata iacmalis, nempe extinino debiti .
Praemittencium a. in S acramentis mommoriam five in re , sere in voto sit sceptis appropriari nobis tam merita , quam satis. MAones Christi Domini s ita ut ratione meritorum Christi coiniatur nobis gratia ab illis meritis exigita, de ratione satisf reonum peccata tam iter deleantur. Comstat hoc ex Triden. sessi f. cap. I. ubi haec
in lign5 Crueia nobia me uis , in ora arabis
Deo Patri fati erat s ergo ex Tri n. tammerica , quam satisfataones Christi nobis appropria nivit. Quia tamen quando intelliis gitur meritum , nondum intelligitur prinmium , quando vero intelligitus satisfareo condigna, intelligitur in eodem signo e tinctus reatus o flantaris i idcirco dicimus, quod pro eo signo, quo in Sacramenti sit telliguntur applicata nobis merita , dc si instruones Cntisti, intelligitur quidem' catum extinctum ratione satisfassionum , sed nondum intelligitur gratia ratione m iutoriun Christi
Praenaattendum p. tam merita , quam
flareones Christi posse notas applicari limitate , aut sub aliqua conditione ad arbia trium ipsius Christi a qui sicut est liber ad ea nobis applicanda quoad sibstantiam, ita etiamquoad circumstantias e de de faeta applicantur merita Christi taluin in ordine ad
merendam nobis gratiam determittatae im ensionis , non vero in ordine ad mei emdam gratiam intensiorem , aut in ordine ad merendam unionem hypostaticam, prout
poterant appIicari et similiter satisfaitiones Christi applicantu e limitate in Sacramento Poenitetitiae , videlicet in ordine ad extimauendum reatum culpae, dc poenae aetchnae , non vero poenae te ratis , sicut ain Plicantur in Sacramento Baptismi . Prael MA tam merita , quam satisfainones Chrisset applicantur sub conditione, quod susci,
Mamus Sacramenta . non vero absolute; diiub his limitati ibus , dc conditionibus
Praenuriendum se comaturale esse, ut acti usonem gratiae, seu aff restitutionem mmcitiae per reccatum deperditae praecedat istareo , u haec exigatur et ut patet tum
in humatus, tum in physicis, in quib ad
introductionem tarmae conualuraliter 2DP
redit expulsio impedimentorum: tum etiam in ordine supernaturali. de facto enim in villi, quod ita adult ad introduvionem gratiae praecedat peccati retractatio , quae est satisfactio imperfecta. Quare cum Deus in praesenta providentia ad restituratam amia citiam peccatori exigat satisfactionem com
dignam Christi Domini peccatori applicatam in Sacramentis , se vitiet, quod con naturaliter applicatio satisfactionum Chrias, in Sacramentis habeatur in priori ad in- iusionem gratiae , atque adeo in priori ad
Denique sciendum, per satisfactionem eos dignam peccatum proprie non remitti, sed de eri , seu extingui ; sicut votum quando impletur , non dispensatur . Non enim diacitur cedere ruri suo . de condonare debutum creditor , quando ponitur iblutio in qualis. Quia tamen latissaruo condigna Christi Domini non est propria ostentaris , is circo requiritur, quod Deus benigne illam
acceptet tanqllam propriam peccatoris, ut
peccatum vi illius deleatur. Iu hoc itaque differt deletio peccati per satisfataones Chiisti nobis applicatas in Sacramentis aepeccati remissione , quae. habetur per prauam in Sacramentis causatam a quod deletio peccat solum importet benignam Dei acceptationem satisfaisonum Christi tamquam propriarum peccatoris a remissio v go peccati per gratiam ferat cessionem juris Divini ad odio habendum peccatorem , & simul collationem juris ad amorem amicabilem. Proptet ea per deletionem peccati peccator talum fit non injustus , seu justus necatives per gratiam vero , quae ei peccati renustio , peccator . ut habet Triden.stae c- cap et . ex injusto fit justus; nomquia in priori signo naturae, sed qiua in instanti antecedenti ad infusionem gratiae erae injiistus , & per gratiam evadit positive justus. His praemissis II. Dico . de facto per Sacramenta momtuorum deleti peccatum in priori ad ijsonem glaciae - Ita Patres laudati Concilii Tridentini , cum aliis Neotericis i quam vis Tridentinum. id expresse non d e vin
nebita probatiir. Pro eo signo, quo
applicantur peccatora per Sacramenta moris
tuorum satisfactiones Christi , deletur somnialiter peccarum. . sed in signo priora asinfusionem gratiae applicantur sativiremes, de naei ita Christi Domini 1 ergo in priora ad infusionem gratiae delatur tarnositis
77쪽
morae VIII. D p. II. De essem Poemetentiae .
ex prinis pi morando patet . Minor ex
secundo, dc tertio. m. r. quia ram in ordine natur
Ii , quam in summaturali e naturale est, in satisfactio praecedat restitutionem ambestiae et non secus ac in ordine physico reis
motio inmedimentorum antecedit introductionem mmiae, ut in quarto promtando diximus; ergo connaturale esst, ut in pri
ri ad infiisionem gratiae , ac ristutionem amicitiae applicentur peccatori in Sacramemtis mortuorum satisfactiones Christi, & sic in illo priori signo deleatur peccatum; e :o ita de facto contingit. Adde, non so-um esse innaturale , sed sol te etiam impossibila, quod Christi satia mones pecca.
tori applicentur pro eo signo , quo in sum ditur Gratia . Ratio est , quia si ustra si tisfactiones offeruntur . u acceptentur sub conditione, quod detur Gratia remissiva pe cati , nempe stab conditione, quod peccatum
non sit . quippe quod a Gratia desuuitur.
Confirm. a. quia ex Ttidenti loco. citato.
eausa infirmentalis nostrae Justificationis est baptisinus ; ergo insti timentum, quo Christus utitur ad applicandum nobis sua merita, & satisfaetiones , est ipsum Sacrame tum , non vero insufio Gratiae ; ergo sicuti quia dum suscipitur baptismus, applica tur merita Christi, ( quae causant gratiam in genere causiae essicientis idcireo pro eo sitito habetur tantum jus ad gratiam , di jus bficatio habetur solum radicaliter, non tarm liter i ita quia dum. suscipitur baptismus , applicantur etiam Christi latisfactones, sciuae delent peccatum in genete caulae formalis idcirco pro eodem signo habetur deletiopeccati formaliter. Neque dicas. Christi satisfactiones applic ri nobis per hoc. quod exigant gratiam, aeremissionem: unde solum radicaliter, non formaliter delent peccatii m. Nam sic non salvatur Doctrina Tridem tini , quod scilicet tiim meritat tum satisfactiones Christi nobis approprientur . si ut enim non appropriarentur menta , si solum tolleretur peccatum in genere Cam ae formatis vi satissaetionum a ita non a propriarenti ir latissastrones, ii solumion retiir peccatum in genere causae essicientis
vi meritorum Christi exigentium gratiam ,
Coia firm. demum , quia impossibile est
deleri venialia, de reatum poenae tempor iis in priori ad mortalia . de ad reatum poenae aetet nae i sed in susceptione baptio mi delentur venialia, de reatus poenae tela
poralis ui priori ad inlusionem gratiae t emgo tunc etiam des,ent deseri mortalia. Alinor probatur , quia venialiae , dc martis poemae temporalis non delantur forinaliter per gratiam . cum qua non habem incompose
hbilitatem . sed per applicationem savis Gonum Christi iactam in susceptione h ptista; ( non secus ac per indulgentias de
taur reatus poenae te oratis. propter a
plicationem satis ionum Christi factam , dum ponuntur opera injuncta I atqui in priori ad insistanem gratiae habetur iust prio baptismi, ut patri cum gratia sit es.fectus Sacrament, suscepti et cito in priori ad gratiam per suaesitionem baptismi habetur Metio venialium , atque adeo ch
u. obc. i. Triae sessi Q cap. dticet, unicam esse causam formalem nostrae justi.ficationis, nempe gratiaminiaerentem, qua remittitur peccatum , & homo intelius rhnovatur , ira ut ex iniusto fiat justus , ex inimico amicus ; sed hoc non salvaretur , si in priori ad gratiam delaretur peccatum;
ergo nonnisi, per gratiam formaliter desintur peccatum. Minor probatur, quia si peccatum deleretur formaliter in priori ad gratiam per applicationem satisfictionum Cni isti in Sacramentis , causa formalis nostrae
justificationis non esset una , sed 'plex ,
nempe apidicatio satisfactionum Christi, de
gratia . Praetet ea non esset verum . quod
homo per gratiam ex injusto fiat justus; fi- qiudem per satisfactiones Christi fieret non injustus , de per gratiam deinde ex non justo fieret j iistus , non vero ex injusto linitus . Denique gratia non esset peccati remissio, quia pro eo signo, quo infunditur
gratia, non reperiretur peccatum, quod rhmittatur . Resp. I. Argumentum solvetidum ab A
versariis , qui non negant , vi satisfacti num Chi illi deleri nobis peccata, dc vi gratiae conferri Divinam amicitiam , sed: solum negant , vi satissae ionum Christi deleri peccatum in priori ad gratiam is ergo etiam
ter Adversarios datur duplex causaforma
s nostrae justificationis.Similiter solvcndiuneti ab iis . qui cum Uamulo docent, contria.tionem eiIe fomiam justificantem . In hac enim sententiae duplex datur causa formas
lis justificationis, ra actualis, Ac in prari, nempe contritio . altera habit is, dc in posteriori , nempe giatia . Tertio solvendum ab iis, qui docent, habitim Cham talis realiter distingui a gratia , dc utrumque tam iter justiticale. - -
78쪽
Dire, leo , Triden. loqui adversiis Dereticos volentes, nos justificari forara Iiter per ipsam Christi, aut Dei iustitiam nobis amputatam a ac definit , nos iustificati per
gratiam inhaerentem, quae eit peccatorum
remissio , de qua homo ex injusto fit iustiis,
quod totum nos admittimus iuxta cilcita in ultimo praenotando . volumus quidem ,
quod duplex se causa formalis erativa re cati , nempe Christi satisfiaetiones, & gratia inhaerensi sed causa formalis, qua homo ex injusto fit justus . est sola gratia . Ex eo enim quod in priori ad gratiam homo nonsit injustus , soIum sequitur, quod homo . qui in priori ad infiisionem gratiae intelIigebatur non injustus, deuide pro secundo signo naturae per gratiam intelligatur justus ; non vero sequitur , quod per gratiam fiat justus solum pro secundo signo
Naturae , dc non etiam pro primo et Sicuti Aer pro 'primo signo naturae , quando intelligitur Sol , nondum intelligitur lucidus , in pro secundo naturae signo , quando inotelligitur lux , tunc intelligitur Iucidus. Nemo tamen dixerit , quod Aer non sit , . di fiat Iucidus pro utroque naturae signo icum rvugnet idem esse , & non esse in eodem instanti pro duobus naturae signis . Quare cum Tridentirem solum dicat , per gratiam hominem exinjusto fieri , non umro intelligi justum, bene cum hoc cohaeret doctri na tradita . quod scilicri in priori ad gratiam deleatur Accatum per Christi satis sataones , ratione quarum peccator fienon injiistus, te per Gratiam in eodem imstanti ex injusto Aat justus pro utroque naturae sisno , quamvis non intestigatur J stus , nisi pro 'secundo dumtaxat signo et unde etiam verum est , quod unica sit caula formalis . qua homo antecedenter , c seu
in priori in tanti injustiis redditur justus,& ex inimico fit Dei amicus . Denique gratia e peccati remissio, quamvis in priori suppo me deletum peccatum , quia pro toto illo instanti in utroque signo naturae verum est , quod Deus per gratiam ereat juri suo, quod in instanti ante-tecedenti habebat ad odio habendum peccatorem a quod ab Adversariis etiam dicendum , qui non negant peccatum deleri, tum a satistactionibus Christi, tum etiam
a 3ratia ; sed taliam negant, quod Christi
satis ictiones peccatum celeant in priori ad infusionem gratiae . Praeterqua uod sicuti quando quis accedit cum contritione ad S cramentum Poenestentiae , tune gratia diebuit etiam esse peccau remisso in actu pri-
mos quatenus si reperiret peccarum. deletaret et ita in casu nostro gratia pro secundo naturae signo dici poterit peccati remissio, quatenus si reperiret illud, deleret. Iv. objic. a. Ex hoc quod Christi sati
factiones applicentur peccatori per sacramenta mortuorum in priori ad gratiam non sequitur, quod peccatum in priori ad gratiam deleamr s ergo nulla conclusio . Antec ns probatur, quia quamvis Chii .cti satisfactiones sint superabundantes, non tamen sunt propriae peccatoris , de ideo non debent acceptari a Deo secundum mnem suam efficaciam s ergo siclit de facto solum acceptantur in ordine ad delendum reatum culpae , 8c poenae aeternae , non vero in ordine ad Teatum poenae temporalis ita possunt acceptari solum in o dine ad exigendam Gratiam , non vero in ordine ad delendum formaliter peccatum ;ergo bene dici potest, quod per suscepti nem Sacramenti peccatum deleatur radic liter , de solum per gratiam formaliter . Neque dicas, quod sic videantur soIum applicari merita Christi Domini , non vero satisfareones. Nam meritum de se est o, sequium indite ivum praemii, nulla habitar tione ad offensam praeviam : contra vero satisfactio est submisso conlpensativa dehonorationispraeviae. In casu nostro quamvis satisfactiones Christi delerent peccatum radi-ealiter in priori ad gratiam, ac huc venit entui satisfaehones , seu ut submissiones compensative peccati s ergo adhuc venirent ut distinctae a meritis. Resp. Nego antecedens: ad probationem,
nego consequentiam . Applicarentur evim
Christi satisfactiones solum ut merita, fiexigerent gratiam deletivam peccati , de non deIerent illud in genere causae forma.lis. vertim quidem est, posse satisfactiones alienas acceptari ab ostenso simitate , de conditionate ; sed non possunt satisfactiones acceptari, ut merita. delendo offensam causaliter , de non formaliter i sicuti nec merita Christi possunt applicari nobis , ut satisfactiones,delendo peccatum formaliter,
Ad id, quod additur , respondeo dupliciter et pinno si Christi satisfactiones applicarentur solum in ordine ad delendam o sensam radicaliter, vocetenus applicarentur ut satisfactiones , de re vera applicarentur dumtaxat ut merita in ordine ad mere dam gratiam remisilvam oflanta praesuppositae . Secundo , cum Tridentinum doceat,
Christum pro nobis meruisse , dc satisfecisse,
79쪽
cisse , nomen hoc satisfactu,nis sumi debet in proprio , & vulgari sensu , & non limutari ad arbitrium derogando satisfactioni- his Chiilli . Proprius autem sensus est , viod ver illas lannaliter deleantur peccata; suculi per applicationem satisfactioniam Chrivi , perindulgentias, formaliter, non radicaliter, deletur reatus poenae ergo ita dicendum. v. objic. idt. Tam est ii peisua condigna satisfacti' qitando habetur codonatis,quam est iuperssua liberalis condonatio pro minis stanti, quo remtur condigna satisfactio i rgo ne superflue applicentur nobis Christi satisfactiones , dum infunditur Gratia peccati condonativa , dicendum satisfactiones Christi delare peccatum solum radicali
Rem. non esse novum etiam in physi. cis, quod duae caiisae formales causent eumdem essectum formalem negativum sine superfluitate, dummodo pariant divei sum ecfectum pollivum . Fingamus ex. gr. quod Sor pio eodem instanti caustatum suam Iu-rem , tum etiam ignem , a quo pariter sua lux causeriare tunc in eodem instanti habetur expulso tenebrarum tam a liace Molis in priori , quam a luce ignis in post riori, fine superfluitate, quia lux solis deservit Soli tanquam ejus proprietas , delint ignis deservit igni , tanquam Proprietas ignis. In casu nostro expulso peccati habetur a satisfactionibus Christi in priori , de gratia condonativa in posteriori fine sit ,-- fluitate , quia satisfactaenes Christi deser visit , ut connaturaliter divina amicitia restituariir, praeunte satisfactiones & eratia deseivit non serium ad remittendima peccatum, sed etiam ad conferendam amicitiam incompossibilem cum reatu odii Divini . Tunc haberetur superfluitas, 'uando satisfaetiones essent propriae peccatoris, quae deberent ab ostenta acceptari, & condonatio peccati non esset etiam collatio Amis
VI. Ex dictis sequitur r. quod si Christi
satissaetiones non delerent peccatum so maliter , tunc in priori ad Gratiam homo neque intelligeretiir injustus, neque non injustus et scut in priori ad lucem aer neque intelligitur tenebrosus, neque non tenebrosus , sed praescindit intellectus ab introque contradictorio et Contia vero cum
satisfactiones Cristi deleant mortale fori maliter , in priori ad gratiam , tunc homo intelligitur positive non iniustus , quamvis
in secundo signo intelligatur posuve iustus. De inreta te Paenitentia.
Sequitur a. ouod pro illo priori, quo peccatum inbelligitur deletum per Chruti
satisfactiones , tunc te vera extrarte ob ideletur etiam per gratiam 3 quamvis non imtelligatur pro illo priori per gratiam deICri r Sicuti pro illo pilari , quo intelligitur
sol , non intelligitur lux, is ex parte ol iecti tune datur lux . Ratio est , quia non potest pro eodem instanti ex duobus comtradictoris unum esse , alterum non esse pro divelis signiss potest tamen unum i telligi viaero non intellectoo
DISPUTATIS II LDe Natura , Formali objecto. ac subjecto Dirtutis
ramenti . V Irtutum natura explicari non potest
citra objecti Mimalis explicationem. Dicitur autem objectum Mimale virtutis morivum illud si opter quod inclinamur ad prosequendunt , vel odm habendum ori ctum materiale , seu id, circa quod actus
virtutis versantur. Examinandum tamen priamo , An Poenitentia sit virius 3 Secundo an ut virtus specialis 3 Tertio an virtus purae fugae 3 Quarto an si virtus pure Imflexa Quinto quodnam sit eius formale objectum , & quodnam subjectum md
autem spectat ac actus hujus virtutis , &ad necessitatem Poenitentiae, dicemus cum de mestentiae Sacramento.
P enitentiae nomen tam actum , quam habitum Penitentiae significat. Nam,
ut notat Antelicus R. a. q. I 3 p. ali I. e
dem saepe nomine actus simul , & habitus virtutis appellantur: Hinc dum inquirinius, an actus Penitentiae fit actus virtutis 3 imquirimus pariter , an habitus inclinans adnuiusmodi actus sit virtuosus fI. Dicendum cum communi Theologorum contra haereticos , Peniteatum disse virtu
80쪽
Prob. tum quia Scriptura illam praecipiunt , dc praemium Penitentibus promittunt. Erech. g. Si impiur egerit eam sentiam, vita viver. . Tum etiam quia ex
Philosopho x Ethic. a. Virtuae est habitus Iectivus seunsim rectam rationem; Sed hii-jusmodi est Penitentia , oitia recta ratio dictat culpas esse detestancas. & de iis dolendum, eo modo, & fine, quo oporier . Tum demum quia virtus ex eodem Philota- o a. Ethic. o. est, Hae bonum freta habentem, di opus ejus reddit Mnum . Simili
ter virtaea est , nemo male mitiar g
omnia P itentiae congruunt g ergo ,
II. Objiciunt r. Non potest esse virtus Illa, quae essentialiter praesupponit malum: Hujusmodi est rinitentia i ergo non est vimis . Major probatur , quia vimis non potest amare malum ; Atqui si essentialiarer praesupponeret malum , amaret illud innumquodque enim sidion te sua inclinarur, de amat id , sine quo esse non potest s
Confim. r. Uirtus est expetibilis per sdijsam; Penitentia autem est expetibilis per accidens ec ex suppositione peccati . SC ndo melius est habere virtutem , quam
illa carere; non est tamen melius habere penitentiam , quam esse innocentem , aetna carere . Tertio virtus operatur cum delectationei Penitentia autem cum dolore, & tristitia ; ergo non est virtus .
Resp. nego maj. Nam justitia vindicassiva essentialiter praesumest delictum , de
tamen nemo negavit esse virtutem . Potest enim esse actus viritatis , qui malum pra
simponit, dummodo illud non compatiatur, sed destruxis ficut Medicina ei h virtus imete lectualis, quia morbum , quem praesii Pponit, destruit. Ad probationem: sicuti qui
vult curationem, non vult morbumPraesuppostlim; ita qui vult Penitentiam , non amat peccatum . quia peccatum est talum terminus , ac praerequisitum , non constitutivum Penitentiae r unde non debet esse amabile; scuti lex praerequisita essentialiter ad actiam malum legis transgressivum non est mala. Ad primam confii m. virtus debet esse expetibilis ratione sui , & per se ipsam .hoe est non propter aliud motivum extrii secum . quamvis non possit aliquando appeti , iii si ex suppositione peccati, ut Iustitia indicativa. Ad secundam:virilis Penitemtiae non est perlata simpliciter sin plex s& ideo non competit Deo hujusinodi pe
fectio. Perficit tamen subjectum ex laph sitione neccati tunc enim est illius ea.
pax. Aa tertiam: virtus operatur eum delectatione in ipso actu , & cum prompu-tudine, ac facilitate, non cum delectati ne erga obiectum et sic Misericordia non delectatur de miseriis , quibus subvenit de eodem modo penitentia non delectatur de peccato soperatur tamen cum delectatione in ipsis actibus hujus virtutis . II. Objiciunt a. verecundia ex D. Th.
. R. q. T .art. r. non est virtus, quia est
de turpi fami quod etiam docet Philos
mus Ethic. s. dicens et pudor probi viii esse nullo pacto potest, cum ob malas res exoriatur; sed etiam Penitentia est hujusmodis ergo non est virtus. Confirm. virtus est dispositio perfidisti ad optimum, hoc est ad actum optimum; AD qui non est optimus actus Poemtentiae , eum fit quidam aflectus conditionatus , quo homo nollet fuisse peccatum, non vero absolutus; ergo. Resp. disclimen inter Penitentiam , de mecundiam esse , quia quamvis utraque supponat malum , Penitentia tamen illud detestatur, de ex fila ratione formesi destruite contra vero verecundia ex sua is mali ratione mesum nec detestatur, nec evpellit, immo potest cum illo componi Pudor enim non est detestatio pereati, sed istum oritur ex fimore , & horrore ignominiae propter commissam turpitudinem . Adde, quod verecundia non solum non tastruit ratione sui , quin potius aliquam do inducit culpam , ut accissit in iis, qui ob verecundiam sacrilege confitentur; vim tus autem debet esse principium actus h na dumtaxat, non mali, ut docet D. D. qu. I. de virtutibus art. a. Propterea res lolaphus 1 Ethic. exclusit opinionem enumero virtutum Intellectualium, quia potest esse vera, & falsa ;er o nec vere nina est virtus moralis simpliciter , cum possit tam ad bonum , quam ad malium inclinare . Polast tamen verecundia dici virtus secum dum quid, ut notat Philosophus , quatenus f pe retrahit a culpat Idque in adolescentibus, qui quando erubescunt,commendandi sunt, quia peccati turpitudinem appre hendunt, Ac idcirco ab eo retrahuntur.
Ad consim . virtus est dispositio ad victum optimum , qui subjective est absolutus, quatenus adsolute actuat voluntatem obsective vero actus 'nitentiae est partim absolutus, de esticax , cum emcaciter re uactet culpam. partim est conditionarus P quam