장음표시 사용
101쪽
rentes erat sipiritus rediturus, quarumvis ingest creatus ex illo lavo,qui homini primo datus est 'ut nec ipsa caro post mortem ad parentes reuertitur, a quibus eam certe con stat esse propagatam. Mumasmosi ergo caro non redit ad homines,ex quibus creata es .sed ad terram,unde primo homini formata esst,ita Ospiritus non redit ad homi ves, a quibus transfusus est ed ad deum, a quo prima: illi carui datus es . Quo testimonio fave fatis admonemur, ex nihilo deum fecisse animam, quam primo homini
dedit, non ex aliqua iam facta creatura sicut corpus ex terra: O i leo cum redit no habet quo redeat, visi ad authorem qui eam dedit. Haec ille sed non cofentit cum illis, qui dicunt spiritum hominis esse creatu ex illo uno, qui homini primo gatus est. Nam anima rationalis, ut dicit, ex nulla creatura falia es sed a deo ex nihilo. Ex quo arguendi sunt er deridendi. qui arbitrantur animam rationalem 1 corporum retibus progenita esse, non autem a deo creari. Si enim caro re ligatur in puluerem, O in terram reuertatur, O spiritus redeat ad hum, qui gessit illum, mavis bim est, Deum esse animarum authorem O patrem, non autem homines. Et miro tandem artificio condit At Salomon, quod ab exordio sui luculentissimi operis auspicatus es , Vanitas ivanitatum, O omnia vanitas. Si enim fortuni e bona spei tes stimus nihil es fluxibilius, aut iv Sgnes corporis dotes, eximiam cilicet corporis formam,proceritatem elegantiam, Axteritatem, O alacritatem:aut si animi beneficia attingas, virtutes, scientia,artes, O iu-
genuas ac liberales disciplinas, hirc scias omnia vanitati esse obnoxia, nihilque iv hoc mundo existere quos non fit mutationi subies tu, nihilip stolidius homine qui inhiav-do terrenis perdit calcha. Qiud porro vanius, F aut industria, aut armis aut dolo, totum mundum lucrari, Osuae animae iussuram facere et Curiique esset sapientissimus Ecclesiastes docuit populum & enarrauit quae fecerat: & inuesti,gans composuit parabolas multas. Quaesiuit verba utilia. &conscripsit sermones rectissimos, ac veritate plenos. Non dissimulat Eccle, asses 'Osa-
pictia Somni disciplinarii genere,ca teris regibus praec luisse,qui non abiit contentus veteris legis institutione d tu abditissimas rerum omnium quasionessevltro demersi, O ad instituendum rusiores, irili sit Parabolas O Prouerbia. Siquidem memoriae proditum est Salomone locutum tria millia Parabolarum, cuius carmina fuerint quin que millia. Parabolis etia Chri us proletarium uulgus er imperitiores docebat. Cum enim Zis cipuli Christi, suo dicerent praeceptori Quare in parabolis loqueris turbis respondens Chri us ait illis, Quia vobis datum est nosse indisseria regni caelo . illis aute non est datum. Nec tamen ex limes Prouerbia Salomonis omnibus ese apertissima. Sicut enim in terra auril O in nuce nucleus, S in hirsutis castanearum operculis, absconditus frustus inquiritur: ita diuinus in eis sensus altius latet uc ne hominis labore fraudio erui potest. Voluit deinde omnium rationes er causas perquirere ac Asinam intelligere prouidentiam: b hoc utilissimis sermonibus siqui in hoc opere continent Ointentauit negotium,nec tamen 'o potitus est voto. Verba sapientium,
sicut stimuli.& quasi claui in altum defixi, quae per magistrorum constalium data simia pastore uno. His amplius fili mi ne requiras, faciendi
Matth. Ita s. Regum . Matth. II
102쪽
plures libros nullus est finis: stequensque meditatio, carnis asilictio est. Commodissima sapientc verba, suum habent aculeum, suum denique pungentem stimulum quo liberius delinquentes castigant, O in corrigensa nestariorum scelera commouentur, nec hominibus assentantur,nec stultis O diuitibus molliter ad audiuntur. Et ne videretur Ecclesias es post legem dei, veluti temerarius praeceptorsubito erumpere, suamque lassare apientiam, Santiquae legis dolirinam contemvere, quam Moyses non tam sua sponte quam deo irascente primit chinc inspirantes Uceperat: dicit erba sua esse verbasapientum,quae tu similitudinem istimulorum erravies corrigunt,nec minus Frma sunt,quam claui in altum, ac solidum DFxi, nec unius arbitrio ac authoritate proferutur ed consensu,ac magistroru omnium consilio. Et ne contineretur hominum sapientia, dicit eam ese ab uno pas ore concessam scilicet a deo b aspiritu an- sto, qui caelestis sapientiae author es unicus. Et hic locus plurimum facit aduersus illos,qui alium veteris legis,alium Euaticlis existimant Deum. Sed quod subinde dicit. plurimum habet virium. ad increpandam illorumstultitiam, qui toto stulo,omnibus que ingenii viribus conantur, si quid cuderint, chalcograpboru triis subito committere,exigui ue codicellis suum flumen in publicum proferre, quos tam auida humanae gloriae sitis detinetret animoges lire non possunt,ut iis ui ingenii pecimen fecerint, erposteritatis uorum studiorum monimenta reliquerint: qui potius aeberent maiorum e-ygiis inniti, bab antiquae te lionis authoritate ne latum quidem unguem discedere, quam temere sua diuulgare studia . Sed ea nos torquet ambitio ut agitis libris satiari non possimus, sed velimus nouasimpervoluminum faetura, orbi innotescere. sed quo magis haec versamus animo, Spens culatius meditamur,eo magis diuexamur, O magis nos asiligit labor mentis quam corporis. Nolim tamen praeclara illorum monimenta damnare, qui humaniores literas, Osanfliora studia suis lucubrationibus iuuerunQ uod si diuersi libri in unum conspirent, bin eum, qui in principio erat erbum, laudat, nec sententiis dissideant, non tam dicendi sunt plures,quam unus.quemadmogum quatuor Euangelia ad Christigloriam contenaentia, num sunt Euangelium: cum Dro discrepant omnino, franimum huc er illucfluctuantem rapiunt, in uno plures sunt, et istoru non est finis. Finem loquendi pariter omnes audiamus. Deum ita me,& mandata eius obserua. laoc est omnis homo.Cuncta quae fiunt adis ducet deus in iudiciu pro omni errato siue bonu, siue malum sit. Nihil hae sentctia existimo me unc' audisse sanctius, nihil diuinius, nihil denis omniu votis expetibilius. Et licet hebraei aliquando putauerint hunc librum esse obliteradum, prunas asserat dei creaturas, si omnia quae in hocmudo subsut arbitretur esse caduca lina
6 momentanea' tamen censuerunt hoc opus praeclarissimum ex hoc etiam o capite, meruisse authoritatem, ut canonicarum scripturarum numero astriberetur, quoa totam di putationem suam, hac quasi coartauerit S dixerit, omnem fermonum suorum auditum esse promptissimum, nec quicquam in se habere dissicite, O quod rumorum possit homo diuina adiutus gratia,nanc cim scilicet deum timeamus,m seque praecepta obstruemus. Ad hoc enim natus est homo, ut suum creatorem religioni
103쪽
colat, Osincero metu, ac opere mandatorum veneretur. nec eram S ipsissimam bouminis imaginem refert,qui haec diligenti studio non obseruat. Multis in locis expressit David quantum commodi a quantur,qui dei iussis obtemperant. Eum iv primis cen set esse beatum, cuius voluntas in lege dominis tu es , et in lege eius meditabitur die ac vocte: O praemium accepturum,quia custodiuit vias domini, nec impie gessit a deo
suo. Et rursum: Beati immaculati invia,qui ambulant in lege domini. Iterum: Tunc non confundar, cum ferspexero in omnibus mandatis tuis. In mandatis tuis exercebor, o considerabo vim tuas. Item: Et meditabar in mandatis tuis, quae dilexi. Et in
eodem psalmo, in quo abunde loquitur de lege dei a nobis obseruanda, eos indicat esse
malediitos, qui declinant a mandatis dei. Et in propheticis oraculis deus imprecatur maledictioilem diis Israel, quod eius legem abiecerint.Tum etiam dicit Salomon in Prouerbiis, Fili mi i custodieris sermones meos, O mandata mea absconderis penes te, taudiat sapientiam auris tua,inclinabis cor tuum ad cognoscedam prudentiam. Et iterit: Fili mi ne obliviscaris legis meae, O praecepta mea cor tuum custodiat: longitudinem
enim dierum, O annos ita, opacem apponent tibi. Item: Serua mandata mea e vives. Et aliubi: Mii custodit mandatum, custogit animam suam. Dicit etiam Ecclesiasticus. Mus enim permansit in madatis eius, O derelissus est aut quis inuocauit eum, O despexit illum Et aliubi :Deus ab initio constituit hominem, reliquit illum in macu conbilis sui,adiecit mandata Zr praecepta suasi volueris,mEdata conservabunt te. Insupere Sapiens non odit mandata det iustitias, Gnon illidetur quasi in procella Uuis. homo sensatus credit legi dei, blex illi,clis. Et Paulus ad Romanos dicit illum implere legem, qui diligit proximum. nec diceris nosse deum, ubi eius mandata obstrues. Dicit enim Ioannes in sua prima epistola: In hoc scimus quoniam cognouimus eum, si mandata eius obstruamus. is dicit se nosse deum, O mandata eius non custodit,meudax est, O in eo peritas non est. Nec putes sola Se tibi ianuam regni caelestis patere. nam dicit Christus: Norum omnis qui dicit mihi, Domine domine ivtrabit in regnum cae
lorum: sed qui facit voluntatem patris mei, qui in caelis est, ipse intrabit in regnum
calorum. Multi dicent mihi in illa die:Domine domine,nonne in nomine tuo prophetauimus in nomine tuo daemonia eiecimus, O in nomine tuo virtutes multas feci.mud Et tunc confitebor illis: ita nunquam noui vos,discedite a me omnes qui operamini iniquitatem. Et dixit cuidam adolescenti sciscitanti quidnam ageret ut vitam arternam assequeretur, suis ad iram ingredi, serua mandata. Haec plane indicant solam I dem in his, qui utuntur ratione, non sufficere, t suis conscendat caelos. Nec propterea diligimus Chri lam, quia eius mandata aut scimus,aut habemus etiam antis
mo insculpta, ed orus est illa seruare.Dicit enim Christus: is habet mandata mea. Oseruat ea, ille est qui diligit me. Noscant igitur homines, i aliquando I viamus, e
diligere deum, cum timent eum offendere, O eius praeceptis obsequuntur. Ad haec, omnium studia, ires O conatus inflessi debent. Et cum iudicii tempus aduenerit, O classico archangeli ad res tendam nostrae vita rationem ocabimur,agnoscet ussusque quid boni aut mali egerit: nec solum Aerauioribus vitiis reddet rationem, erumetiam
104쪽
.ra. COMMENT 'IO. ARBO. IN ECCLE.
de leuioribus, de verbo otioso,dr quibuslibet erratulis, aequa lance librasitur omnium merit ab demerita.Et cum in omnes lata fuerit sententia,Mati aeterna fruentur gloria, miseri vero perpetuis torquebuntur suppliciis.
105쪽
CARDINA LI, LUDOVICO BOR BONIO IOAN-nes Arboreus, Doctor Theologus Parisiensis. S. P. D. Ihi toto caelo tota ; via errare videtur Antistes dignissime qui cum sint ad illustranda bonam literarum stu, dia optimo genio nati illisq; praeclara naturae adminiis cula virtutum scintillulae,&bonorii omnium ptiesidia
faueat nec naturam ducem sequutur nec excolunt: sed
oscitantia torpedine & ignauia soluti ac voluptatii hamo inescati,umbratilem agunt vitam diem otio transigui & bonas ho, ras perdunt,nec sordidissimo inertiae luto volutati perpedunt cuius rei
gratia fuerant a natura ficti & ei mali, nec disquirunt finem ad quem sua debuerant destinare studia:quorum vita nihil est abiectius nihil deis ploratius nihil denis miserius. Quandoquidem omnibus compertum est, naturam finxisse homines hominum causa, ut ipsi inter se alii aliis prodesse possent,& vicaria opera mutuisque ossicijs seipsos iuuarent ac suos conatus, sua inq; industriam, & inde os labores. ad communem reipublicae utilitatem coierrent:quibus persuasum esse debet. nihil prae, clarius, nihil denique optabilius, quam naturae igniculos, & subsidiaria
virtutum seminaria adaugeremihil vero deterius,& turpius, quam Luaiusmodi adiumenta imminuere aut sinere ut nostra negligentia ac pi, ilia flaccescat. Nam quemadmodum ager suapte natura feracissimus. si non colatur squallet vepribus lappis & carduis obsitus: ita ingenia natiua indole ad nanciscendam virtutem adiuta si labore & exercitio non excolantur fiunt squallida & omnino marcescuntisi vero arte & studiis illustrentur, optimos pariunt fiuctus,& ad summum virtutis fastigium euehuntur. Enimuero qui propria naturae bona optimis disciplinis misuent eatq; sinunt adolescere, persectiores evadunt. Quamobrem non est deserendum id bonum authore Quintiliano libro secundo suarum inis stitutionum,quod ingenitum est sed augendum. Nec usqueadeo dexte, ritati naturae fidendu est ut artis de doctrinae subsidia deseramus. si enim sola natura sufficeret omnino superuacua esset doctrina. Et licet natura ad discendum vim adserat maximam absque tamen disciplina ac arte. imbecilla est &imperfecta minusque eualescit:ars deniq; naturae patroacinio destituta res est manca ac mutilarcu autem mutuo se iuuant opinefficiunt a tutissimum. Cum igitur Mecoenas humanissime non siiii
nescius me a natura rerurn omnium prouidentissima ad subeundos prorepublica labores procreatum esse, dedi operam ut ad publicu sacrarum
106쪽
literarum ossicium, omnes meae curae, vigiliae, cogitationesque labora,rent.&patriam omnium nostrum communem qua nihil mihi est chorius nihilque dulcius meis studijs illustriorem redderem: nullisque umquam peperci laboribus ut nobilissimam ac antiquissima Vindocinem
Dum domum, domum equidem virtutis de regiae dignitatis, eximiis lis terarum monimentis exornarem. Etenim doctissimi quiq: me filicissismum existimant quod haec regia domus, tuis praeclaris virtutibus. tu que augustissima maiestate insignita, me in numerum suorum aseivearit. Sed ne detestanda ingratitudinis nota inurerer. & magnitudinem tuorum erga me beneficiorum obliuione sopirem, conatus sim indefessso labore hisce commentariis tuum in me propensis sinum animum,
liquantulum pensare. Fateor ingenue,& semper fatebor me tibi esse dea uinctissimum, meaque ex te pendere studia: quae si quid laudis & commendationis apud bonarum literarum amantissimos. sint habitura, tibi
aseribetur.& in tuum cedet honorem. Nec solum tua beneficentia qua multorum litem seuentur. me mouit,ut meae eruditionis specimen accommentarios in Canticum Canticorum aeditos tibi consecrarem:ves
rumetiam tui optimi mores, ingenij dexteritas. literarum candor, illi, bit; vitae sanctimonia, inuicta religio modestia dc admiranda tuae maesiestatis amplitudo,qua caeteris Ecclesiae principibus loge antecellis. Deanis consummata prudentia morum mansuetudine ac facilitate.& aliis
excellentissimis virtutibus apud viros summi nominis,&eos potissinam qui tecum lateri F R A N CIS CI Gallorum regis Christianissimi adis haerent,immortalem tui nominis gloriam peperisti. Porrb nemo est qui non tibi ero communibus studiss,& regiis negotiis quibus haud dubiEmagis quam tuis incumbis assurgat,& eo lubentius ac propensius te suspiciunt omnes,& colunt quo magis studes Christiani sinum a pestilem
tissima haereticora doctrina protegere. Et qui tua familiaritate ac coma posita vivendi consuetudine fruuntur, insignem tuae humanitatis deo eritatem maximopere commendant,& admirantur.nihil ; quod non in te sit magnum & excellens conspiciunt.Quid me Hercules ad exoranandum cum literas tum virtutes optari potest, quod in te non sit c
mulatissimum Quid denique absq; limato consilio iustitia &omnium
beneuolentia a te consectum est unquam Ecquem unquam vidimus hominem,ecquem vere commemorare possumus, tibi parem consilio, auitate, constantia, caeteris virtutibus. honoris, ingenii. ac rerum gesta,rum ornamentis Gaudent sane viri clarissimi, quod prompto animo humanioribus literis patrocineris.& eas res despicias. ad quas plerique inflammati auiditate rapiuntur nec quicquam te magis delectet, quam syncera &germana sacrarum literarum lectio,qua secretissima dei arca,
107쪽
na, & sublimia rerum diuinarum mysteria intelligis,&animi procellatcsi quae suboriantuOleuissimo negotio mitigas. Hoc itaque tuarum viris tutum amore accensus, dissicillimu Salomonis opus in Canticum Canisticorum nostris commentarijs illustratum. tibi deuoui. quod ubi accuis rate legeris, agnosces me nonnihil adiumenti. sacris literis attulisse. Bene Vale. Ex sacro Sorbonicae domus Musaeo. 2 IOANNIS ARBOREI LAVDVNENSIS IN CANTICUM CANTICORUM, PRAEFATIO. vi sublimia sacrarum literarά mystiria intelligere cupiunt,optimis primum i moribus mente excoluvi S illustrant, b toto conantur studio, a foeda improborum consuetudine abhorrentes, in quietum literarum otium secedere,
quo purius O facilius ab rus sima sacrae philosophiae studia, barcanas literas perdiscant:nec putavi se posse illotis pedibus sacrarum musarii, ac diuinae sapietiae sanctuariu ingredi nec abis virtutis praesidio persessam sacraescriptura nancisci cognitione. Nullis quidem onquam voluptatibus dedito, contigit rerum diuinam sacramellta cognoscere,quid dico cognoscere imo ne quidem primoribus labris degustare. iis denis suis immersus geliciis,pulcherrimas sanctioris literaturae allegorias,tropos, O abditi sesima quaes m steria intellexiti iniis porro quantumuis doctus potuit perfecte ab ep . animi munditia, b repurgata cordis acie verna confiicere, b dei intima conlepiari Nulli sane inquam ad sacras literas factus est aditus, nisi infrenes animi a Selius, O carnis lasciuiam domuerit. Nec poterimus absque integerrimavit initimonia, O puritate animi, cantare Canticum Canticorum, O dicere, culetur me osculo oris sui. Metiamur vires nos ras, O diligenti studio,ac tota ingenii acrimonia,expendamus si pondus huiusce leJovis arduissimum ferre posmus. Si rem prius bene tuendi iu-
mis Ecclesiasta monitis contempserimus. Nobis siquidem tum fanlium,fecundum mensuram Uculorum, dulcissimum suae sapientiae liquorem transfundere,vec quempia non consummatum moribus,accersere ad audienda Cantici Canticorum m steria. Scire enim nos oportet,pquemadmota puerilis atas nullo reruexcellentissimarsi amore pellicitur,ita nec ad capiensi sublimem hanc philosophia admittctur: qui lasse in Christo a situr,nec elatis fit inpressus, nec etiam stupidis ternitur i. rinth.s. ia sed Z taxat ingeniosis, O bis qui solido cibo 'vescuntur. in verbis enim Catici Caticorum,ille cibus est, de quo dicit Apostolus, Persessorum aute est solisus cibus, O ta- Hebi. s. Ies requirit auditores, qui exercitatos babent sensus, ad disceruendum bonil O malum:
stitutione, ta sanctissimis honesta vitae legibus, animum aharatum S instructum habuerimus. Si deniquesedatis animi assessibus, res humanas O caduca quaeque, optit esse debet, s
iuidem exploratum esse debet, piri-
108쪽
. Q usds paruuli ad haec intelligenda veniant,vix pros cere poteruilla er qui carnisvitia ac animi hordes sciantur, si huc venire cotenderint. plus sentiet detrimenti,quam commodi.vestiens enim audire castis auribus amoris nomina, ab interiori homine ad exteriorem O carnalem virum, omitem desti fiet auditum, O a spiritu conuertetur ad carvem, nutrietque in semetipso concupisce'tias carnales, ei occat ne diuinae scripturae ad libidinem carnis commoueri videbitur. Qui igitur ventri seruiunt, neque a suis
incompositis assectibus abscesserunt, a sacra huiusce dissicillimi operis lectione temperent. Nec absurde dixerunt Hebraei, nulli licere hunc libellum suis contrectare manibus, nisi trices um annum impleuerit, O ad ortatem perfectam, ac maturam pervencrit, ut autbore Hieron mo, in prooemio Edilidis, aspersi tam scientia, O mi Picos intellectus plenum humanae natura tempus accedat. Quadoquidem moris est apud eos,
omnes scripturas a Dictoribus Osapientibus tradi pueris imul er eas suas russeo: eappellant, ad ultimum tamen quatuor illa reseruari, id est, Principi u Genesis, in quo mundi creatura Ascribitur: b Evechielis prophetae principia, in quibus de Cherubim refertur: O finem, in quo templi aedificatio continetur: S hunc Cantici Canticorumorige irem librum. Existimat Origenes siqui authore Hieronymo, cum in cateris libris omilesvix' ' cerit, in Cantico Conti orum ipse sevicito Epithalamium libellum, id est nuptiale carmen, in modum dramatis a Salomone conscriptum ese, quem cecinit in ar nubentis horum=,erga posum suum qui es sermo des, caeles j amore flagrantis. adamavit enim cum siue anima quae as imaginem eius facta est, iue Ecclesia, O bic maguis cus atque perfectusspsus ammae Hr ecclesiae esst colunctus. Intellige cursim, inama dici multarum personarum cantilena, i in scenis agi fabula solet, bi diuersae personae introdu- cuntur,er aliis accedentibus,aliis etiam discedentibus a diuersus ad diuersos, textus narrationis expletur.Qtiae singula suo ordi vescriptura haec continet, totum' corpus eius, mysticis formatur eloquiis. Ad scopum coniunctionis et amoris Ecclesia ad suum x. Corintiis. sponsum, contendit haec Salomonis pientia, bas charitatem quae omvia Fufert, omonia credit,omnia perat,b omnia tolerat, huiuscepcretioris diatrina m stiria referuntur.Hunc denti' amore, quo a Desus diabolum iustamur, loquitur praesens scriptura quo erga filia dei, anima beata is amatur,er istud Epithalami; carmen, per hiritum cavit, quo Ecclesiasioso calesti Christo coniuuitur. Et in hoc diuinissimo ope-x Collath., re loquitur Salomon sapientiam inter perfectos in mysteriis a coditam, amore subiv de caleslium iuinorumque desiderium, incutit animasub specie posae, ac sipons r sta charitatis er amoris semita, doceus perueniendum esse ad dei consortium. Et eo F Iosua cone tits uita eo devi p artificio,vt Prouerbia,in quibus moralis tractat philosophia, ad Ecclesiastin inflexerit: Ecclesiasten vero in quo vaturalem agit philosop&um, ad contemplativam de theoreticam Cantici Canticorum philosophiam perdu-. xit, qua pulcherrimis allegoriarum floribus decorata, b multis inuoluta musteriis docet ad aterna O perpetua properandum esse. Ideo primas diffvitatis partes,etia tu nouissimo loco, obtinet sic liber, ad quem nemo peruenit,m i er moribus fuerit defaecatis, O rerum corruptibilium scientia didicerit. Sed nunc de operis inscriptione loquemur,ne
109쪽
ta portu videamur impingere. Inscribitur Canticum Canticoruni, nec solum Canticuri appellatur, sed Canticorum canticum, Somnium excellentissimum. O bo mile est ibiis, quae in tabernaculo testimonii appellantusancta sanctorum, O illis, quae in libro
numerorum memorantur vera operum, quaeque apud Paulum dicuntur, hecula secularum. Cantica sunt illa quae dudum per prophetas, vel per angelos canebantur: lex enim dicitur per angelos minis rata in manu mediatoris. Illa ergo omnia quae per illos annuntiabantur, cantica erant per amicos sponsi praecedentia. Istud ver on num cavis
ti cum est quod ipsi iam ponso sponsam sua suscepturo Epithalamis specie erat caneu-dum,in quo sponsa non adhuc per amicos post cantari bi vult sed ipsus iam sponsi
praesentis audire verba desiiderat, dicens: Osculetur me sculo oris sui: unde b omnibus canticis merito praefertur. Videntur enim caetera cautica, quae lex O prvbetae cecinerunt,paruulae adhuc sponsae, O qua nondii vestibula maturae aetatis ingressa sit, decantata: hoc vero canticum aJultae, O iam valde robusta, O quae capax sit iam virilis potentiae,perfeT 3 nidis eris,decantari videtur secundum quod dicitur de ipsa,
Q clavvas t perscissa columba, quasi persecta, ergo er perfecti viri sponsa,perfe
cta suscepit verba doctrinae. Primum ergo cauticu cecinit Deo Mysis, iiij brael, quanaoviderut Aegyptios mortuos ad littus maris, O quandoviderunt manu fortem,ci brachium excelFum domini, Ocrediderunt deo, Hr famulo eius Mos tunc cantauerunt,dicetes,Cantemus domivo,gloriose enim bonorificatus est. Nec quis potest ad perfectum istud fr mysticum canti eum peruenire, nisi prius ambulet per siccum iv medio mari, OF at ei aqua murus a dextra laeuas, O fae euadat de manibus Aegyptiorum, ita ut videat eos ad littus maris mortuos,intuens manum fortem domini,qua interfecit Aegyptios, credat domino erfamulo eius Mos, Moysi autem dico legi ais Euangeliis,omnibusque Auinis scripturis. tunc enim merito cantabit O dicet, niemus dominosioriose enim bonorificatus est. Iterum secun tum canticum canet, cum exierit de valle Zaret, quod interpretatur aliena defice S, ervenerit ad puteum, de tuo scriptuest, Et dixit dominus ad Moysem, Congrega populum, b dabo ei aquam de puteo brabere. Ibi enim cantabit O dicet, initiate ei pueril, foderunt illum principes,excuderunt eum reges gentium in regilo suo, cum dominantur eorum. Post illud canticum enitur ad Deuteronomii canticum, de quo dicit dominus, Et nunc scribite obis reba cantici
huius. O docete illudflios Istaei. O inhcite illud tu os eorum, visat mihi canticum istud ad testimonium infiis Israel. Quartum canticum est in libro Iudicum, de suo
scriptum es . Et cantauit Debbora er Barac fius Asinoen in die illa dicetes incipieudo, Principales in Israel ire proposito populi beneJicite dominii. Audite reges auribus, percipite satrapae, o c. Haec autem quae cavit. Visese debet, cuius opus tale es tat eo reges er mediocres tanturas sanitatem. Debbora vanis apis interpretatur, quae is ud canticum cavit: sed er Barac cum ipsa, interpretatur autem Barac, coruscatio. Et canitur istud canticum postvistoriam, quia nec ant quis potes quae perfecti Aut canere, nisi bi aDesarios sterit c d evique S in ipso Cantico licitur, Exurge, exurge DAbora, exscita millia populi. Exurge, exurge, cane canticum, exurge Barac. Quin
110쪽
..Res ,1. tum post basicraticu est insecudo lib.regnorum,cum locutus est David aJ domin v rata Cantici huius, in die qua liberauit eum dominus de manu omnia inimicoru suorum, de de manu Saul, O dixit, Dominus mihi petra det munitio mea, liberator dominus . h. .is..ic Aut is ui custos erit mihi. Sextu est canticum in primo Paralipom rumorum libro, bi coll- pituit David in principio ad laudaudum domivum, Asaph er fratres eius, drob iuratium cantici illud tale, Laudate dominumψconfitemini, binuocate eum in nomine eius, notas Facite in populis oluntates eius, canite ei, Obmnum dicite,narrate omus adinventiones eius, quas fecit dominus. Septimu locum obtinet Canticum Canticorum, rei dignitate quam pertractat,excellentissimum, O ex quinque canticorum milibus=Ut tum. Locutus est enim Salomon tria millia Parabolam, O erant cantica eius quiuis
ae candor, O illibata puritas exprimitur. Nec rerum sensilium verbis, quae bic proferuntur, O corticibus haereassed tuto creJas sub velamentis rei corporeaeWinuolucris,diviva latere mysteria, Samoris corporei pecie piritale pouae ergasuum ponsum charitatem adumbrari, et hoc canticum acris consecratum esse nuptiis. Idcirco dicit Gregorius. beatus Gregorius,in praefatione hujus operis,hoc canticum, tanto caeteris canticis sublimius esse,quanto nuptiis sublimioris ' buitatis offertur. ARGUMENTUM PRIMI CAPITIS
Desiderat Eccles a casto sui oris osculo Christum exsculari, bardentissimo aestuatose tu pudicu sui post pauidii recipere, sperat Hr pulcherrima ab eodem, sponsaliorum S dotis munera se habitura: Oeosui nobilissimi pons amore tenetur, t no reset interpellare Deum, Zonec sculis eius perfruatur cuius ubera censet fragrantius spirare quam optima languenta, nec quicquam arbitratur fragrautissimo eius odore odoratius esse,a cuius amplexibus nusquam vult Amoueri. Iucundius exhilarescit subdmire suo venustissimo sponso placeat. O plane agnoscat floridum sui cavdorem illi essequamgratisimum.