장음표시 사용
51쪽
fuit hactenus mentio. p A. QPrendum est igitur verbum illud.C A. Audi. ACCIPIO Capio, Re io,vior, Interpretor, Intelligo, Mutuor. Vt taceam de expositione postrema, qua docemur Accipio esse interdum idem quod qualis est illa, obsecro, qua C ponitur etiam utor3 F A. Interroga etia qualem esse oporteat lectorem cui hoc a Ni
zolio persuaderi possit. C A. In mentione verbi In teli igo nam Accipio vides cum aliis verbis tum etiam hoc exponi) venit ira, hi in mentem mirae cuiusdam expositionis verbi etiam illius, quam aliis quam plurimis adiicit. Viune omnes recitemΘ FAB. Quidniὸ C A M. Vereor ut sine taedio audire pinis. CA. INTELL IGO, Cognosis, semtio, Teneo, Capio, Percipio, Interpretor, Menae comple Gr, Culatione comprehendo, Curati ne implemr, Pers'irio, Com 'rebo so, Anima verto, Intestontiam habeo, Accipio, Disco, Ani- 1 per is, Intestiuntia π ratione oomprehemdo, Rasione π intelliuntia teneo, Arimo π ω-Itasione comprobedo, Conin i iam consilensia ι neo, Persequor, sententiam alimius interpretor.
Quam ex his esse putas expositionibus quae mihi risum moueat3p A. No dubito quin sit ea qua Intelligo dicitur osse Coninridi iam co-
Lentia teneo. C A. Bonus coniector eS. FA.
Imo quiuis idem assequi coiectura potuis
52쪽
set. Sed in eo a te dissentio quod talia sto
inachum mihi moueant, quae tu risum mo
uere tibi dicis. Sed quid, obsecro, cogitasse putabimus Nietolium, quum intelligo signi
ficare etiam Conorictum conficiensia teneo di cerest Hic certe coniectore optimo escio-pus CΑΜ. Videamus an haec quoque e.
positio seruata sit in illa editione Basilien
s: FAR. Hoc ipsum a te petere Volebam. C A. Seruata certe est a Caelio Secundo. Non dicam autem itidem me mirari
quid & hic cogitaret: sed potius illa ab hoc
aliud cogitante seruatam esse. ΜΑ R. Abeo aliud cogitante dicis Z unde hoc scire potes δρ Animaduertit sertassis illo qubr spiceret Nietolius , quum dixit, Intestinsignificare inter adia , Constrictum Oonscientia temo:& quod te latet, illum non latuit. FA. Imonome situ sed alios omnes latere puto, ipsumque itidem Caelium latuisse. C A . Expectandum est igitur dum reuiuistens Nietolius arcanum illud pandat. Verum de hoc monendi fuerant lectores Nigoth, ut non fustra se torquerent, quasdam expositiones arcanas esse&mysticas, & quae expositione ipsemet opus haberet: verum hac ab ipsi, Nietolio, quum reubuisteret, expectanda esse. M AR.Nunquamne me irridendi finem facies Θ CA. Nun-
53쪽
6 NI ZOLI GL 1sb. quamne risu digna loqui de tuo Nigotio desinesλ p A. Ciceronianorum sacris initia dus es Camille,ut quale sit illud Intelligere intelligas. C A. Nizolianis sacris potius. e enim ne ex ipsis quidem Ciceronianis vi tum ad tanti mystcrij cognitionem penetrare posse existimo. Neque vero ullum ex. Ciceronianis, qui iudicio valeat & Niao lium intus & in cute norit, adeo siue auda cem siue temerarium fore puto ut expositionum illius, vel in iis vocabulis quae vulgaria sunt,patrociniu suscipiat. Audi enim
obsecro, quomodo odi exponat. O DI, Odio habeo, Od η in aliquem habeo, Invideo, lieni ni ammmm ab aliqho habeo, Olimi alia . .
ius rei habeo Aliqua res mihi odios est. Quale enim hoc est, d icere, idem significare quod Inuidereλ Hoc si verum est, mentiuntur philosophi, qui magnum distrimen in
ter odium & inuidiam ponendum csse tradunt: nugatur Plutarchus in toto eo libello quem αλὶ φθονου E ia mi/, id est De inuidia K odio, inscripsit. p A. Quidὸ an vis legibus
philosophorum astringere Ciceronianos pC A. Dic potius Ciceronianos Niχolianos: ne veris Ciceronianis tanta fiat iniuria. Hi enim vel ex suo Cicerone discere possunt, quemadmodum Graeco prouerbio dicitur,
54쪽
cendum esse, μύωκ E φΘο ουωο in. F A. Tu vero Marce quid ad liqc respondes' nonne & hic Nietolij causam vis tueriΘ MA. Amplius deliberandum censeo: res magna est: vi inquit ille apud comicum. F h. Res profecto non magna est solum, sed maxima,quq tanto separata stat interuallo,velle coniungere. F Α. Recte dicis non Coniugere, sed tantum Velle coniungere. nam in
magnis ut dixit quida poeta uoluisse sat est. F A. Miror Marcum non dixisse aliquod sub illa quoque verbi Odi expositione mγste
rium latere. C A. xisset prosectb, nisi tuam irrisionem reformidasset. F A. Atqui tu illi multo hac in re molestior es quam ego, i deόque formidabilior. ΜAR. Imo neuter
vesti um mihi ia est formidabilis:quippe qui
aduersus omnes vestros cachinnos, omnes sannas, me armauerim. CΑΜ. Quibus a
misλ ΜΑ R. Quibus se armare solebat Socrates. FAB. Sed quόdnam erit ius illud
quod tibi cum inermibus armato, certare concedet ΜΑ R. Idem quo duo cum vno certatis. Verum vi a iocis ad seria
veniamus , quid si ad vocabulum Imusus respexerit Nietolius, quum dixit, Odi inter alia significare Inu deop F Α Β . Hoc certe dicere, esset Nizolium ipsis etiam pueris risui exponere,a licet Inuisus dicatur qui odio
55쪽
cst, siue qui est odiosus, non tamen est ab Inuideor quo utitur Horatius ) id est pis υχ : sed is est proprie Inuisus qui a Graecis,nominatimque a Sophocle, diceretur. M A R. Aliquid aliud tand e in m iem mihi venit quod excusare posse Nizolium videtur. p A. Quid illud est, obsecro MAR. Quod inuidia pro odio in quibusdaloquendi generibus usurpare Latini seleat. Neque enim id mihi negare potes ubi dicitur Ainuare inuidia, vel Ardere inuidia, vel Flagrare inuidia, aut etiam Conflagrare inuidia, vel Conflagrare incendio inui diae: nam his quoque utitur Cicero item ubi dicitur Concitare alicui inuidiam, vel Conflare, aut Parare: & Rapere aliquem in inuidiam, vel Trahere, vel Adducere. Itidemque ubi aliquis Capere inuidiam vel Colligere inuidiam dicitur, aut etiam Cumulare sibi inuidiam. F A. Qifiam prodigus
cs exemplorum. An timebas ne ego hanc
nominis Invidia significationem indubisi Vocarem p Tantum certe abest ut id factu rus fuerim, ut etiam de adicetiuo Inuidiosas , quod itidem pro Odiosias ponitur, c5monefaciendum putarim, si forte prste
mitti a te viderem.C A. Gratiam habeto Fabio Marce, operam tibi navanti. AI A R. A
qui nequaquam de his mihi assentiretur, s quicquam
56쪽
Quicquam ad causet meae defensionem pro
futuru existimaret. C A. Itane causam tuam
appellasΘΜ AR. Non cauis meae, sed cauis Nietolianae, dicere volui: pΑ. Imo tibiud
excidit imprudenti quod semis quidem; sed cupis dissit nutare. M AR. Quid illud estpF A. Causam tuam agi tibi videri, quum Ni-Σolij causa agitur. CA. Non immerito ce te hoc dicit Fabius. quis citim nescit accusari Ciceronianos, lium accusatur Nigo liusZpA. Ne dixeris tantum Ciceroniano ne videaris de omnibus loqui sed addo Nirolianos NoIo enim veris Ciceronianis iniuriam fierL M i. h. Hunc de Ciceronianis sermonem missis in facias velim: & siquid
habes quod iis quae ae me pro Nigotio dicti sint opponendum existimes, ad id quamα
primum veniam Fix. At ego te attentum d
se velim: quando quidἡm tanto illud audie di desiderio teneris Primum significationi illam hominis didia qua dicitur de odio ex vulgi abusui natam esse dico. Ne uri nim dubium est quin vulgus , tetralia muli, quae aliquid :estinitarii habentis leti cor nindere, ita litte qubqne confudri ip otquEhinc illa supertam nonnuIIa ood tertinentiae loquendi senem profresa rint. Deind si inuidia PQ odio pinsitum inueniam , non gamen Madiassini
57쪽
Odium in significatione inuidiae inueniri. multo igitur minus debuisse Nietolium Odi
exponere Invideo. Μ A R. V nde vero fidem mihi facies,ex vulgi errore ortum esse It Innidia de odio in illis sermonis formulis poneretur FA. Vel ex principio illius libelli
cuius paulo ante mentionem feci. Μ Α R.
1lliustio libelli Plutarchi'F A. Certe. Prima enim illius verba sunt haec, O- δε, s δευῖε - Μ. Atqui no dicit dia tantum A. Hoc saltem fateberis, rationi esse contaitaneum ut ea in re aliisque huiusmodi vulgus potissimum falli dicamus. Μ A R. Si ea in re erratur, a vulgo potius quis a doctis errari crediderim:sed nondum intexnos de errore conuenit. Neque vero siquis illa tantis verba legat inus dativum quam illum quem dicis, subaudire possit. Idemque & in Latino: sermone dicendum eritde verbo Videtur, siGraeca illa his Latinis reddas. Sic etiam inuidia nihil ab odio disserresed eadem res esse videtur. F A. Fateor fieri posse Plutarchoiniuriam, ab aliqtio qui haec mus verba tanquam de suo sensu iudicantis afferret: verum mala cius fides statim deprehenderetur, vel ex iis quet proxime sequuntur. C A. Miror vero tale ibitus libelli principium, FA.
58쪽
Mirarer & ego haec verba, si ab iis Pluta chum sumpsisse initium existimarem: ac nopotius,hic qui de odio &inuidia legimus, esse longioris cuiustam & latius patentis disputationis φλαπα σ3ια,persuasum habere. C A. Quid ais Δά φαλος est hic liber, siue haec disquisitioλ p A. Quis talem esse non fateaturi C A. Illam igitur voculam οἴ, haec cum praecedentibus iungere cxistimas. FA Nimirum. Continuari enim eum sermoniε existimo qui institutus esset de aliis quae a vulgo lent confundi, quum tamen non paruum a literatis discrimen inter ea ponatur , ponique debeat. Sed secessat Pluta chus, reuertatur Nietolius. Μ AMSatis agi tatus est, vel potius exagitatus,ille Nirolis locus. C A. Ideo ad alium transeundum est. ν A. Nonne ad aliam orationis partem irrueundum censes λ CA. Nondum: quia me moria mihi quaedam insuper saggerit verba , quoru expositi0nes nobis sunt itidem oppugnandae. Atque adeo hoc ipsum verbium oppigno in illo est numero: quippe uod ab illo cum aliis modis tum vero P . o exponitur. Nec tacetam Er , quoadi. cit significare Curo: hunc Ciceronis locu sub ngens, pecumas ex aerario tuis μ& alios addens in quibus verbum iu
uid de pecunia itidem dicitur id quod
59쪽
idem ille Ciceronianorum antistes Cas exponit obiurgo Z ΜΑ R. Vide ne tuae memoriae nimium fidas. CA. Non illi sed tuis
tantum oculis fidere te volo. ecce locum.
s A. Quid iam dicis Marce' Μ Α R. Me mir ri. Potuit tamen exponi obiurgo, sed alia expositio adiungenda fuit. F A. Imo ne sic quidem locum habuisset illa expositio: sed dicendum fuisset, C go uerbis esse O ium . M A R. Atqui non si per additur hic a blativus. F A. Vbi non additur, relinquitur
subaudiendus, ut grammaticorum utar vocabulo: eodemque modo dativus uerber 'bus, in altera significatione. Sed quum sine adiectione ponitur, frequentius atqufusistatius de hoc quam de illo castigationis genere dicitur, ac Apius hic ablatiuus uerberi , quam ille uerbis, praetermittitur. At sequendo Nietolium , etiam ubi pater dicitur castigetu e filium, non aliud intelligenduerit quis, filium obiurgare. quum tame contra ne*o sit qui hic non potiusquam simpliciter νιλ nῖν verbo Castigare Lintellecturus ad A R. sed nimiu leni vom vieris quum, dicis. F A. Vis dicam λ Μ Α R. Hoc, quoque nimium lene suerit. Deindustria sui opinur retices & Qειν.p. Multo asperiore esse riui fateor quam sit , dc
60쪽
-φρονι ς, siue σωφρονισμιος quinetiarn
ξιν maiorem quanda asperitatem prae se Lore quam illa ipsam sed tame castigatione filij tanto his omnibus esse asperi rem quanto verbera verbis sunt asperiora. Μ A R. Qindi' an nullus pater est, Fabi, qui non sit Demea3 p AB. An nullus pater est, Marce, qui non sit Mitio3 MAR. Nimium certe mitis erat Mitio:utpote ne His με ῖκος quidem: quantum ex versibus istis coniic re possumus, Amat Z dabitur a me arvntum duo erit com
ubi ran erit, fortasse exesudetur Aras. Fores effrent' re tuentur. Disci ἐie Ves 8 resarcieturi est diis gratia Et unde haec fiant, adhuc non molesti sunt.
Sed vicissim nimiuDemea erat φιλεπι ἶρυη ς, nimium fuerat φιλεπιτριι της & Menedemus.
At ego eum etia patre qui rebus quq κολαπιν poscunt in=tatum adhibeat, Mitione vocandum esse dico .C. Fabius haud negat, Marce,patrem castigare filium posse dici, etiam quum illum obiurgat tantummodo: sed tamen,ubi nihil adiicitur,id cst,non dicitur Castigare verbis, sed tantum Casti gare, rationi consentaneum esse dicit ut de obiurgatione illa intelligatur quae adver-b ra usque progreditur. Quod si ita cst, no