Nizoliodidascalus, siue, Monitor Ciceronianorum Nizolianorum, dialogus Henrici Stephani. ..

71쪽

Sed tamen non video quomodo quicuniaque accusat, mulctam irrogare dici debeat. N ec dubito quin tu quoque, si rem tota eri lpederis, statim fassurus sis, quicunque mul elam irrogat, vel petit, eum accusare: sed

non vicissim, quicunque accusat eurti mul nam irrogare, vel ' petere. Μ. Eadem ratio

ne apud Nietolium multa possis' improbare, & quidem ex iis ipsis quae ad huius vesbiAccuso expositione affert: veluti qusi dicit,

esse In iudi iiin cipitis uom siue araeso, vel Litem capitis in aliquem instro', siue Capi tis absuem arcesse , In capitis periclitan uocio Periculum capitis insero, In discrit tren crepitis a duco: item quum dicit esse Miquem ambitus crimine arce M item Actionem peritae idim, bcui intendo. C. Atqui baec afferre, non est metolium excusare, sed ampliorens elux repre hende i materiam suppeditare: cito enim ' Iiaesturn nonignorasse, Aeduine esse genus,at illi esse species:an satis sui hoc scires an ideo lectori ita confuta illa debuit e hibere Sedenim ne tu videm' qui . ei vis Patros nari , tanquam expositiones verbi

Accuso , . ab M talia asserit negas. Μ. Im proprie ita vocari fateor: sed a lia in mentsi

non vquit appellatio. F. Cur non potius sy- Donyma; vis tanquam syn nyma esse duxisti. oantharoquutus eras M. Ne haec qui

72쪽

dem appellatio locum habere hic potest. r A. Tu igitur fateris multa ex iis qtiara Ni- et otio tanquam expositiones afferuntur, pro cxpositionibus minime habeda esse: sed ta-st, men aliud vocabulum quo appellare pos- ara sis ea,nsi inucnire. C A. Fatetur Marcus quae videt se nullo posse modo negare. FA. Νόnis, ne fateris N in eo grauiter peccasse NiZois te liti, quod verbis copositis apponat simplii a cia, vel simplicibus coposita, perinde acsiide virorumque usus esset λ Μ. Proser ex -pla. FA. Veluti quum Ab reo, idem quod , Terreo: Ad seo, idem quod Misoror Com -- ii ρ gro, idem quod Migro. Vicissim autem quu . simplici verbo Abeo apponit compositum Transeo, quum item simplici Llo 'apponit composta Alligo , Illigo, Colligo. M AR . Nόnne quaedam simplicia licuisse illi explicare putas per composita, & vicissim ρ F A. Pu to: sed non in bis aut talibus versis. At de δε composito Aistrio, quod exponit simplici ii a Tango, & de simplici Torqueo, quod expo- is. Dit composito Intorqueo,tacendum putaui, i si sicut& de aliis nonnullis quae mihi Ogge-ν xcbat memoria: de quibus tamen so rtasse quispia ακρicino susος minime tacere voluis. iust set. CA. Exempla compositorum quae male cxponuntur a Nietolio per simplicia vicis est simque simplicium quae male per compota

73쪽

ta,protulisti: sed compositorum quae male sint aliis compositis explicata, mentiO- incinnullam fecisti. FA. Gasi vero possim omniu-Addereae haecpar est: κο omnia possums omms. C A. Vnius saltem exempli recordor: cuiusdam nimirum loci

ubi exponit non sollim Consio, sed etiam in iis & Assilis, & interiectis his,Com

ttam insisto de Assii, er subsit, posse signi

ficare λ C A. Si Marcus urgetis eate videat, statim tibi religionem iniiciet. FA. Quam mihi redigionem nati as3 C Α. Mysteriorum Nietolianorum. ΜAR. Nunquamne me irridendi sinem facies e C A. Vide quid dicas: an ne putari velle religionem in risim ves tore FA. Ex velitationi huic & isti similidissertationis nostrae parti finem impone- . dum censeo. C A. Ab ea igitur parte oratio nis quam grammatici Vcibum appellant, ad eam quae Nomen ab illis appellatur iras eundum fuerit. F A. Nec diligentiam sertasse nec iudicium in Nia0lio perinde hic atque illic desiderabimiis. C A. Imo sibi similem es se homine comperiemus. quod melius me nosse ipse potes.F Α. Nulla mihi nucexempla succurrunt ex iis quae ad hane ora-

74쪽

tionis partem pertinent: sed dum tu ca qui in memoria habes proferes , ego librum euoluam, ut aliquod saltem possim de ipse exhibere. C A. Velum hoc ita fiat velim ut interim animum , aut aliquam saltem alii mi partem ad ea quae a me dicentur attendas. F Α. Ita fiet. C A. Ab utris nominibus a me initium simi libet' p A. Ab iis quae sit b- stativa vocant r. C A. A Paupertate igitur ordiendum erit. 3 A R. Mali est ominis hoc

CΑ. Ipse certe Nietolius male ominatam Paupertaterii reddit, quum eam ad Mendicitatem redigit. F Α. Qiud λ an Paupertatem in extremo gradu , sicut &Mendicitatem, collocat Nietoliusὸ C A. Ita v Α. Quot sunt igitur pauperes, tot erunt mendici. CA. Totidem. F A. Proli, quot mendicos una Nizolij expositio esscit. Μ. Videndus est Nigolij locus, antequam tam Vehementer exagitetur. C Α. En tibi illum. D A v PE RT A S, Temitas, Amsba rei' haris, Domesbai Alfinitas, Inopia,EIstas, Mendicistis. FΑ. Aut non legerat locum Aristophanis, aut eius non recordabatur Nizodius, quum ultimam hac expositionem cet teris adiiceret. C. Qtam Aristophanis locum aisὸ p. Illum qui est in Pluto,de discrimine quod est inter nesere F. ij.

75쪽

68NI ZOO ODI D.

autem ne Marcus quidem possit quin appellationes Graecae plane r pondeant Latinis Mendici & Pauperis a pellationibus. C A. Recordarisite illius lociὸν A. Certe. C A. Recita igitur. τοι θ π1ν ῆς, ζῆν Quum aute addit Aristophanes, ψ ': ερ Mitvidetur ad ipsam vocis mMα ori-ψnem siue clymologiam alludere: quum m νία dicatur in antiqua illa sitas nificatione qua ponebatur pro miriis, siue . Ad quam & Thessalos respexisse crediderim quum seruos suos, πινεσας.vQ- carunt. C A. Proprie igitur m ς pro quo habent Latini vocabulum Pauper) fueritis qui labore victum quaerit. Μ Α R. Sed, Men dicitatem nonne fatemini Paupertatis esse seroremῖ F A. Imo vero qui hoc dicit esse

pud eundem poetam grauiter reprehendi tur. Qirum enim dixisset Chremylus,

- respondet Πενία

76쪽

illi, s

c A. Sed quid Aristophanis loco erat opus, quum in oculos nouros tot quotidie cxc-pla incurrant eius quod inter pauperes &mcndicos est discriminis' Hunc igitur se monem missum faciamus, & ad alias expositiones veniamus, quibus Ficinus nos eodequo illic modo uana μαν Mυκιουνον docet ponere. Audi igitur. I ΜΡvDENTIA, Cc-sidentia, Autaria, Os. Atque ut hac inpude-tia dicitur esse Audacia: ita vicissim, ut par pari reseratur, Audacia dicitur esse Impude- . A v D AC I A, Considensis, Impudendia, Ceriacies .F A. Male profecto de audacibus at bene de impudentibus meretur Nizolius. ruantum enim illos dedecorat, latum hosecorare dici potest. ΜAR. Quid itaλpA. Quoniam bellicosos viros & Martios non minus vocare oportebit tinpudentes quam audaces: at vero impudentes suam impudentia derivare ii artem audaciae principem poterunt, si suam impudentiam nihil aliud esse quam audacia mo possint ostendere. C A. Ad alia nobis exempla pergenduest: quum nulla hic a Marco expectanda sit excusatio. F. Audacia nimirum & Impudelia silentium illi imposuerunt.Sed Camille, antequam hinc abeamus, ex te vel ex Ma

77쪽

co si molestum illi non est in scire velim cur Audaciam exponat etiam Cervices . Μ Α Quoniam Ct cero de una eadem quere Audaciam & Ceruices dicit. p A B: Meminime alic ibi legere Τantis oeri cibus apud CL ceronem sed quaeri locum &inuenturia e pendi cupio. M A R. Is esst in Ciceronis Frumentaria. F Α. rendus est. Μ A. Iam inueni.Tametsi qui erunt tantis ceruiEb- recuperatores, qui audeant m prouincia,quimitor adsit,non solum sontra uotantatem eius, d Guam Oontra ortunus iudicareλ F A. An quia dixit Cicero, in erunt tantis ceruicibus qui audeant, ideo vocabulum Cervices ipsum per se pro audacia usurpare licebit, & Praeditus reruicibus , pro Praeditus audacia, dicere' C. Eodem ut opinor) sensu dicere potuisset Cicero, Qui. erunt tam erectis ceruicibusλTunc vero licuisset Nirolio dicere Audacia esse Cervices erectas. F. Nempe Cervices demissas audaciae aut saltem fiduciae opponi dixisset eodem iure , Quod si Gruices erectas liceat exponere Abdaciam, licebit

fortasse Indomitam ceruiccm apud Horatium expqnere Feritatem:quum dicat Indo mira ceruire seros. C A. Sed lesimusne DemiLsas ceruices apud eundem oratoiem ρ F A.

Non apud eum, sed apud Propertium caverba me legere memini,

At dum demissis supplex oeruicibus ibam,

78쪽

DIA L. HEN. STEPH. TI

Diuebar fioco vilior esse Liai - , Minime certe dubium est quin demita ce Miccs erediis opponantur: sed quu dicit Cicero Tatis ceruibus,nequaqua perinde esse crediderim acti dixisset, Tam erectis ceruicibus,neq; ereetas ceruices eum dicturum. fuisse de audacia quae a natura culeiam insita sit, sed tantum desumpta fiducia. Ita enim Erectar ceruices & Demissae ceruices sibi videtur opponi,vt Sumere animii & Abiicere animii. C A. An igitur quu ita loquutus est Cicero, Qui erunt tantis corvicibus, perinde ost acti quis Graeccidiceret,

χνες3 F. Nequaquam .sia mpta enim est haremetaphora ab equis. quanuis enim illis natura ceruix sit ardua, videtur tamen ita er

ela, nes io quid se perbiae prae se ferre. Aliudiautem est, audacem, aliud, superbum csse, C A. Quid si vero Tantis ceruicibus exponamus Tam tumidis p nam apud eundem oratorem Tumidas ceruices me logere mentini. F A.Ne haec quide expositio quadrare postit: quii tumor ille ab ira potius proscisci videatur. C At Ciceronis locus ille cuius nucssem recordatus, cst ex oratione in V tinium, non procul a principio, Repente ensen te, tanquim serpens Matibulis os tu e - nentibus , inflato meo , tumidiue cervicibus, in-

. F. iiij.

79쪽

tubsb. Ibi quidem certe irae mentio fit, in iis proxime praecedunt, Venish iratus mnibM. quod is , simulac de aspexi priusquam

loqui episti, quon ante Gestius , tricula Ieditiosiorum omnium, teshmomu diceret,sensi atque praeuidi. An vero comparationem cum se pente in eo tathm es e putas quod mentionat latibuloru3 p. Nihil vetat fortasse quominus ad ea etia quae sequutur illam extendamus. Verum sub ista hypotyposi vultus hominis irati, quae comparatione illustratur, aliquid praeterea latere existimandum est, nimirum irrisionem gutturis Vatinij: si veruinstrumosum illud fuisse, atque sinc

petita ioci materia, ipsum Vatinium, oratorem inflatum ab eo vocari. C. Q tandem igitur illorum verborum explicatio inuenietur An Tantis ceruicibus dicemus esse Tam duris, ut quidam exponunt &sumptam esse a bubus metaphoram λ FA. Quid ρ an qui duriore sint ceruice boues, caeteris audaciores existimanture C A. Nequaquam: sed valentiores. FA. Hoc si ita est, cur nullam duritiei ceruicis mentionem faciunt neque Virgilius,neque Varro, neque Columella ' Ita enim Virgilius,

. moptima torvae

- Forma bo : cui turpe input, mi plurima re

80쪽

tii Et crurum tentu a men to palearia pendent.

κε Vbi turpe caput vocatur quod est vastum& praegrande: atque hunc adie si tui istius v- sum apud Varrone quoque obseruasse m hi videor. Sic etiam Gallice dicimus, une ille grande uitiine teste. At Ceruix plurima dici- tur quae est longissima. Agnoscimus autem in illo Virgilij loco ista Varronis vomu 1. ba, Ceruicibus crassis ac lovs, a costo palea- illo ribus demissis. Columella quoque, Cerulae n. lonP π torosa palearibus ampla. At duritiei ha ceruicis in eligendis bubus nulla fit meni si tio: imb quaedam illi innasci durities t adbtur ab eodem Columella , libri eiusdem qui sextus est) capite decimo quarto, quaei: F iugum non patiatur. CA. Quae igitur est dura cervix, a qua dicitur & Graeca metaphora quispiam σκληραύχν siue esses p A. Ea de meo quidem iudicio quae & Rigida ceruix & Indomita dicitur: non ea quae iugum lubenter patitur, sed co-tra quae respuit. Ideόque Horatius Indomita ceruice stros dixit: ac vicisiim , equum tenera docilem ceruice: atque idem allegorice loquens , Nondum subacta ferre ii m ualet

Ceruice , nondum munia ov arps A quare.

Denique dura ceruix ea dicenda suerit quae& rebellis a quibusda poetis appellatur. &Ceruices, sine ulla adiectione dictum, po